Overig
alle pijlers
Paranormaal en/of spiritueel?
zondag 23 november 2008 om 11:12
Een van mijn vriendinnen doet veel in de paranormale sfeer.
Zelf noemt zij het spiritueel.
Ik ben het daarmee niet eens.
Paranormaal en spiritueel zijn voor mij heel verschillende dingen. En ik vind dat paranormale dingen ten onrechte spiritueel worden genoemd.
Toen ik een jaar of 15, 16 was heb ik een aantal dingen (spontaan) meegemaakt waardoor ik denk te weten dat er meer is tussen hemel en aarde.
Ik was daar erg van onder de indruk en wilde er meer van weten. Ik ben er toen over gaan lezen maar ben daar als snel mee gestopt toen ik merkte dat ik er angstig van werd, en besloten dat ik liever geen contact met de 'andere kant' wilde.
Heel af en toe maak ik nog wel eens iets mee, dat neem ik dan voor kennisgeving aan, het is geen onderdeel van mijn leven.
In de tijd dat mijn vriendin zich 'spiritueel' ging ontwikkelen, deed ze dit door het volgen van de ene cursus na de andere.
Pendelen, tarot, automatisch schrift, spirituele weekenden waar ze gelijkgestemden ontmoette, op een gegeven moment vroeg ik haar of ze het niet wat ver vond gaan, maar het was voor haar een manier van leven geworden.
Wel ging ik met haar mee naar paranormale beurzen, liet me ook de kaart leggen en de hand lezen, en ik moet zeggen er zijn mij dingen voorspeld die zijn uitgekomen, en ook werd mijn verleden tot in details uit de doeken gedaan, wat frappant is.
Ik geloof er dus wel in, maar ik voel een weerstand hier tegen, ik ben dus na een paar beurzen afgehaakt.
Mijn vriendin noemt dit spiritueel, en dat kan ik niet zo zien.
Ik vind het paranormaal.
Spiritueel vind ik veel meer open en lichter.
Ik heb wel een hang naar het spirituele.
Ik ben geïnteresseerd in yoga, in mediteren, en mindfulness, heb mijn vaste wierookje in huis, probeer te leven met de seizoenen, wil graag naar buiten om van de natuur te genieten, ik zoek het meer in het aardse en met de mensen die om mij heen zijn, in plaats van met de mensen die al overleden zijn.
Zien wat er is, in plaats van zoeken naar het onzichtbare.
Een discussie hierover is met deze vriendin bijna niet mogelijk.
Zij heeft zo stellig haar waarheid.
Wanneer ik zeg dat ik aan het rondkijken ben om misschien een paar dagen in een klooster door te gaan brengen voor de rust en de stilte, reageert ze alsof ze door een bij gestoken wordt.
Voor mij een bewijs dat paranormaliteit (waarbij de ik associatie zwart/duister heb) iets heel anders is dan spiritualiteit (waarbij ik zilver, wit en parelmoer zie).
Bij de ingang van een paranormale beurs staan altijd mensen die waarschuwen om niet naar binnen te gaan, en je een folder aanbieden waarin het waarom van hun aktie staat. Ik nam deze folder dan aan, en stopte hem in mijn tas om hem later te lezen, mijn vriendin bedankte altijd resoluut. Neem jij dat aan van die lui?, zei ze een keer. Is allemaal bangmakerij, onzin! Ik dacht: het is hun manier van ernaar kijken, die is net zoveel waard als de andere manieren waarop je tegen het paranormale kan aankijken.
Wie is er wel enthousiast over het paranormale, wie wijst het af?
Hoe spiritueel zijn jullie forummers?
Zelf noemt zij het spiritueel.
Ik ben het daarmee niet eens.
Paranormaal en spiritueel zijn voor mij heel verschillende dingen. En ik vind dat paranormale dingen ten onrechte spiritueel worden genoemd.
Toen ik een jaar of 15, 16 was heb ik een aantal dingen (spontaan) meegemaakt waardoor ik denk te weten dat er meer is tussen hemel en aarde.
Ik was daar erg van onder de indruk en wilde er meer van weten. Ik ben er toen over gaan lezen maar ben daar als snel mee gestopt toen ik merkte dat ik er angstig van werd, en besloten dat ik liever geen contact met de 'andere kant' wilde.
Heel af en toe maak ik nog wel eens iets mee, dat neem ik dan voor kennisgeving aan, het is geen onderdeel van mijn leven.
In de tijd dat mijn vriendin zich 'spiritueel' ging ontwikkelen, deed ze dit door het volgen van de ene cursus na de andere.
Pendelen, tarot, automatisch schrift, spirituele weekenden waar ze gelijkgestemden ontmoette, op een gegeven moment vroeg ik haar of ze het niet wat ver vond gaan, maar het was voor haar een manier van leven geworden.
Wel ging ik met haar mee naar paranormale beurzen, liet me ook de kaart leggen en de hand lezen, en ik moet zeggen er zijn mij dingen voorspeld die zijn uitgekomen, en ook werd mijn verleden tot in details uit de doeken gedaan, wat frappant is.
Ik geloof er dus wel in, maar ik voel een weerstand hier tegen, ik ben dus na een paar beurzen afgehaakt.
Mijn vriendin noemt dit spiritueel, en dat kan ik niet zo zien.
Ik vind het paranormaal.
Spiritueel vind ik veel meer open en lichter.
Ik heb wel een hang naar het spirituele.
Ik ben geïnteresseerd in yoga, in mediteren, en mindfulness, heb mijn vaste wierookje in huis, probeer te leven met de seizoenen, wil graag naar buiten om van de natuur te genieten, ik zoek het meer in het aardse en met de mensen die om mij heen zijn, in plaats van met de mensen die al overleden zijn.
Zien wat er is, in plaats van zoeken naar het onzichtbare.
Een discussie hierover is met deze vriendin bijna niet mogelijk.
Zij heeft zo stellig haar waarheid.
Wanneer ik zeg dat ik aan het rondkijken ben om misschien een paar dagen in een klooster door te gaan brengen voor de rust en de stilte, reageert ze alsof ze door een bij gestoken wordt.
Voor mij een bewijs dat paranormaliteit (waarbij de ik associatie zwart/duister heb) iets heel anders is dan spiritualiteit (waarbij ik zilver, wit en parelmoer zie).
Bij de ingang van een paranormale beurs staan altijd mensen die waarschuwen om niet naar binnen te gaan, en je een folder aanbieden waarin het waarom van hun aktie staat. Ik nam deze folder dan aan, en stopte hem in mijn tas om hem later te lezen, mijn vriendin bedankte altijd resoluut. Neem jij dat aan van die lui?, zei ze een keer. Is allemaal bangmakerij, onzin! Ik dacht: het is hun manier van ernaar kijken, die is net zoveel waard als de andere manieren waarop je tegen het paranormale kan aankijken.
Wie is er wel enthousiast over het paranormale, wie wijst het af?
Hoe spiritueel zijn jullie forummers?
zondag 23 november 2008 om 11:41
Ik wijs het zeker niet af aangezien ik zelf ook bepaalde ervaringen heb gehad ik weet dat er meer is 'tussen hemel en aarde'. Maar ik wil ook graag met beide benen op de grond blijven staan, zoals jij denk ik ook en dat vind ik ( voor mezelf) de juiste manier om ermee om te gaan. Het kan ook zeker beangstigend zijn en daarom zoek ik het ook juist niet op.
Ben ook weleens naar beurzen gegaan maar maak er zeker geen hobby van er zijn zoveel mensen in het 'spirituele wereldje' die maar wat aanrommelen, de mensen wat aanpraten ( op juiste moment de juiste zin zeggen daar verder op inhaken is gewoon een techniek voor) daar veel geld mee verdienen en mensen verward naar huis laten gaan.
Ik hou me wel soms bezig met het spirituele om het zo maar te noemen want dat is ondertussen ook een trend woordje maar dat blijft heel eenvoudig zoals jij ook schrijft wierookje, de natuur, stil staan bij mezelf enzov.
Je vriendin hoe je haar beschrijft zo heb ik er ook wel een paar het is een manier van je ergens aan vast kunnen houden voor veel mensen probeer het zo te zien de een slaat er in door ( veel vrouwen vooral) de ander niet vroeger speelde het geloof een hele grote rol in de samenleving nu is dat veel minder maar is spiritualiteit een grote opkomst de mens is kennelijk gewoon geneigd en heeft behoefte aan het doen geloven in iets om zichzelf staande te kunnen houden in het leven.
Wat je vriendin betreft ik denk dat het niet veel zin heeft om met haar in discussie te gaan laten en laten leven en het respect behouden voor elkaar ik denk zelf dat een cursus op zijn tijd heus wel een ondersteuning kan zijn voor iemand maar je kan nog zoveel cursussen volgen als je wil het komt er toch op neer dat we de verantwoordelijkheid voor het leven zelf in eigen handen moeten nemen ( waar we in vloed op hebben) .
En hebben te dealen met alles wat er in ons eigen leven gebeurd en leren aanvaarden aangezien dat erg moeilijk is trekken veel mensen naar dit soort dingen, voor een leidraad, antwoorden enzov.
Ben ook weleens naar beurzen gegaan maar maak er zeker geen hobby van er zijn zoveel mensen in het 'spirituele wereldje' die maar wat aanrommelen, de mensen wat aanpraten ( op juiste moment de juiste zin zeggen daar verder op inhaken is gewoon een techniek voor) daar veel geld mee verdienen en mensen verward naar huis laten gaan.
Ik hou me wel soms bezig met het spirituele om het zo maar te noemen want dat is ondertussen ook een trend woordje maar dat blijft heel eenvoudig zoals jij ook schrijft wierookje, de natuur, stil staan bij mezelf enzov.
Je vriendin hoe je haar beschrijft zo heb ik er ook wel een paar het is een manier van je ergens aan vast kunnen houden voor veel mensen probeer het zo te zien de een slaat er in door ( veel vrouwen vooral) de ander niet vroeger speelde het geloof een hele grote rol in de samenleving nu is dat veel minder maar is spiritualiteit een grote opkomst de mens is kennelijk gewoon geneigd en heeft behoefte aan het doen geloven in iets om zichzelf staande te kunnen houden in het leven.
Wat je vriendin betreft ik denk dat het niet veel zin heeft om met haar in discussie te gaan laten en laten leven en het respect behouden voor elkaar ik denk zelf dat een cursus op zijn tijd heus wel een ondersteuning kan zijn voor iemand maar je kan nog zoveel cursussen volgen als je wil het komt er toch op neer dat we de verantwoordelijkheid voor het leven zelf in eigen handen moeten nemen ( waar we in vloed op hebben) .
En hebben te dealen met alles wat er in ons eigen leven gebeurd en leren aanvaarden aangezien dat erg moeilijk is trekken veel mensen naar dit soort dingen, voor een leidraad, antwoorden enzov.
zondag 23 november 2008 om 12:12
Ik heb de exacte betekenis van beide woorden eigenlijk nooit opgezocht maar wat maakt het eigenlijk uit hoe het allemaal heet!
Blijkbaar liggen jullie niet helemaal op één lijn in jullie belevenis over deze zaken. Zoals men wel vaker een verschil heeft in mening/gevoelens etc. Het zou wel fijn zijn als jullie daar open over kunnen praten. Als de een heel stellig is en dat bij de ander maakt dat ie liever er over ophoudt dan is het niet plezierig. Jij kunt zelf uitmaken hoe belangrijk e.e.a. allemaal is en wat je zoekt in die vriendschap.
Als jij naar een klooster wilt moet je je vooral niet laten tegenhouden door haar houding!
Ik vind overigens folders uitdelen bij de ingang van een paranormaalbeurs erg opdringerig. Doet me een beetje denken aan jehova's. Laat mensen zelf beslissen of ze er naar toe willen of niet. Als het uiteindelijk niet bij hen past ontdekken ze het zelf wel.
Zelf denk ik ook dat er wel wat meer is tussen hemel en aarde. Ben ook geinteresseerd in wat jij allemaal opnoemt. Dat zou je inderdaad spiritueel kunnen noemen, als je het in een hokje wilt duwen.
Mijn ervaring is wel dat ik met mensen die er helemaal niks mee hebben snel ben uitgepraat. Ja over koetjes en kalfjes lukt dan nog maar iets meer diepgang, nee.
Ik vind het heerlijk om met vrienden te 'bomen' over dit soort dingen maar daarbij ook veel lol maken en ook ervaringen uitwisselen over 'aardse' problemen. Die balans vind ik wel belangrijk.
Blijkbaar liggen jullie niet helemaal op één lijn in jullie belevenis over deze zaken. Zoals men wel vaker een verschil heeft in mening/gevoelens etc. Het zou wel fijn zijn als jullie daar open over kunnen praten. Als de een heel stellig is en dat bij de ander maakt dat ie liever er over ophoudt dan is het niet plezierig. Jij kunt zelf uitmaken hoe belangrijk e.e.a. allemaal is en wat je zoekt in die vriendschap.
Als jij naar een klooster wilt moet je je vooral niet laten tegenhouden door haar houding!
Ik vind overigens folders uitdelen bij de ingang van een paranormaalbeurs erg opdringerig. Doet me een beetje denken aan jehova's. Laat mensen zelf beslissen of ze er naar toe willen of niet. Als het uiteindelijk niet bij hen past ontdekken ze het zelf wel.
Zelf denk ik ook dat er wel wat meer is tussen hemel en aarde. Ben ook geinteresseerd in wat jij allemaal opnoemt. Dat zou je inderdaad spiritueel kunnen noemen, als je het in een hokje wilt duwen.
Mijn ervaring is wel dat ik met mensen die er helemaal niks mee hebben snel ben uitgepraat. Ja over koetjes en kalfjes lukt dan nog maar iets meer diepgang, nee.
Ik vind het heerlijk om met vrienden te 'bomen' over dit soort dingen maar daarbij ook veel lol maken en ook ervaringen uitwisselen over 'aardse' problemen. Die balans vind ik wel belangrijk.
zondag 23 november 2008 om 12:12
Om te beginnen, ik zou allereerst die discussie met je vriendin staken. Wat maakt het uit of je het spiritueel of paranormaal noemt, voor mij hebben spiritualiteit en het paranormale raakvlakken en is de scheidslijn niet altijd even duidelijk te trekken. Maar sowieso is het maar een naam, als jij en je vriendin elkaar begrijpen dan is het toch goed?
Over spiritualiteit/het paranormale: ja, ik heb daar zeer zeker interesse in. Ook ik heb een aantal dingen meegemaakt waardoor ik overtuigd ben dat er meer is tussen hemel en aarde, en ons leven niet ophoudt met de dood. Reiki heeft mij al vaker heel erg geholpen en ik ben nu zelf ook bezig om 'het spirituele' in mijzelf meer te ontwikkelen. Dit geeft mij rust en vertrouwen.
Mijn spiritueel bezig zijn betekent trouwens niet dat ik een paar meter boven de grond ga zweven. Als ik goed ziek ben, ga ik liever naar de dokter dan naar een reikimaster, een iriscopist of een kaartenlegger. En als iemand me goed belazerd en/of pijn doet, neem ik liever zelf maatregelen dan te wachten totdat die persoon het karmatechnisch wel op zijn/haar bord krijgt.
Maar spiritualiteit is wel echt een aanvulling op m'n leven.
(Enne, ik ben dus wel echt heel bang voor dingen als glaasje draaien... )
Over spiritualiteit/het paranormale: ja, ik heb daar zeer zeker interesse in. Ook ik heb een aantal dingen meegemaakt waardoor ik overtuigd ben dat er meer is tussen hemel en aarde, en ons leven niet ophoudt met de dood. Reiki heeft mij al vaker heel erg geholpen en ik ben nu zelf ook bezig om 'het spirituele' in mijzelf meer te ontwikkelen. Dit geeft mij rust en vertrouwen.
Mijn spiritueel bezig zijn betekent trouwens niet dat ik een paar meter boven de grond ga zweven. Als ik goed ziek ben, ga ik liever naar de dokter dan naar een reikimaster, een iriscopist of een kaartenlegger. En als iemand me goed belazerd en/of pijn doet, neem ik liever zelf maatregelen dan te wachten totdat die persoon het karmatechnisch wel op zijn/haar bord krijgt.
Maar spiritualiteit is wel echt een aanvulling op m'n leven.
(Enne, ik ben dus wel echt heel bang voor dingen als glaasje draaien... )
anoniem_10333 wijzigde dit bericht op 23-11-2008 12:13
Reden: typoooo's
Reden: typoooo's
% gewijzigd
zondag 23 november 2008 om 12:18
Divineren is niet altijd 'zwart' en wat jijzelf onder spiritualiteit verstaat 'wit'. Het is de intentie van de persoon erachter die bepaalt of het 'wit' ('goed') is, of 'zwart' ('slecht'). Waar je gewoon voor moet oppassen met divineren (de toekomst voorspellen) is dat je geen entiteiten naar je toe haalt die het niet goed met je menen. Het zgn. 'glaasje draaien' is daar een goed voorbeeld van. Tarot is heel onschuldig, dat is eigenlijk niet meer dan de kaarten die door de persoon voor je worden getrokken, interpreteren in de context waarin ze getrokken worden. Spiritueel ben je, in mijn ogen, als je je niet alleen bezig houdt met de aardse zaken van alledag, maar tevens stilstaat bij je mentale welzijn door bijvoorbeeld te mediteren of aan yoga te doen, stilstaat bij de krachten van de natuur, en die respecteert, mandala's tekent, bidt, wat dan ook.
Je hebt verschillende 'stromingen' die zich bezighouden met spiritualiteit: alle godsdiensten, wicca, moderne hekserij, voodoo, satanisme, occultisme en noem maar op. De moderne hekserij (daarmee houd ik me dus bezig) heeft veel raakvlakken met de oude religies zoals de kelten, britten en andere stammen ze praktiseerden voordat het christendom opkwam.
Als jij je zorgen maakt om je vriendin, probeer je dan eerst eens te verdiepen in wat haar nou precies aantrekt en wat ze ermee wil. Misschien heeft ze zich aangesloten bij een coven (wil ze heks worden) en durft ze dat niet te vertellen. Zolang ze met waar ze in is geïnteresseerd geen andere mensen wil schaden en ze weet waar ze mee bezig is, is er niets aan de hand.
Je hebt verschillende 'stromingen' die zich bezighouden met spiritualiteit: alle godsdiensten, wicca, moderne hekserij, voodoo, satanisme, occultisme en noem maar op. De moderne hekserij (daarmee houd ik me dus bezig) heeft veel raakvlakken met de oude religies zoals de kelten, britten en andere stammen ze praktiseerden voordat het christendom opkwam.
Als jij je zorgen maakt om je vriendin, probeer je dan eerst eens te verdiepen in wat haar nou precies aantrekt en wat ze ermee wil. Misschien heeft ze zich aangesloten bij een coven (wil ze heks worden) en durft ze dat niet te vertellen. Zolang ze met waar ze in is geïnteresseerd geen andere mensen wil schaden en ze weet waar ze mee bezig is, is er niets aan de hand.
zondag 23 november 2008 om 13:04
Liefje, Jij hebt gelijk. Leven en laten leven. Sta open voor je eigen ideeën. Luisteren en er iets van leren dat is nooit verkeerd. Jouw vriendin en die mensen voor de deur zijn beiden dwangmatig bezig.
Spiritueel en spiritisme, het wordt met elkaar in verwarring gebracht. Het lukt mij niet meer om naar zo'n beurs te gaan. Ik had dan barstende koppijn. Wat heb je er aan om te weten wat er komt? Je vooraf druk maken over en dan valt het mee of tegen?
Wat er was dat weet je toch. Voegt het iets toe?
Laat het begaan. Laat haar en doe zelf je eigen ding. Hoop dat ook zij jou laat zijn. Groetjes.
Spiritueel en spiritisme, het wordt met elkaar in verwarring gebracht. Het lukt mij niet meer om naar zo'n beurs te gaan. Ik had dan barstende koppijn. Wat heb je er aan om te weten wat er komt? Je vooraf druk maken over en dan valt het mee of tegen?
Wat er was dat weet je toch. Voegt het iets toe?
Laat het begaan. Laat haar en doe zelf je eigen ding. Hoop dat ook zij jou laat zijn. Groetjes.
zondag 23 november 2008 om 13:08
Wat doet het ertoe hoe je iets noemt, het gaat uiteindelijk om de essentie. Bij paranormaal denk ik aan 'gaven'/vaardigheden die iemand kan hebben (zoals contact leggen met entiteiten), en bij spiritueel denk ik aan een bepaalde levensstijl.
Iedereen moet maar gewoon doen waar hij of zij zich goed bij voelt. Dus wil jij naar een klooster om de rust/stilte op te zoeken, lekker doen. En wil jouw vriendin een cursus reiki volgen oid, ook lekker laten doen. Zolang het je leven verreikt zie ik er geen kwaad in.
Bovendien, jouw interpretatie van wit/zwart, goed/kwaad gaat voor mijn gevoel niet op. Er bestaat niet zoiets als bijvoorbeeld witte en zwarte magie. Magie is magie, en de beoefenaar ervan bepaald hoe hij/zij deze energie inzet. Als jouw vriendin een goed mens is/ lekker in haar vel zit hoef je je denk ik geen zogen te maken om die zogenoemde zwarte paranormale activiteiten.
Iedereen moet maar gewoon doen waar hij of zij zich goed bij voelt. Dus wil jij naar een klooster om de rust/stilte op te zoeken, lekker doen. En wil jouw vriendin een cursus reiki volgen oid, ook lekker laten doen. Zolang het je leven verreikt zie ik er geen kwaad in.
Bovendien, jouw interpretatie van wit/zwart, goed/kwaad gaat voor mijn gevoel niet op. Er bestaat niet zoiets als bijvoorbeeld witte en zwarte magie. Magie is magie, en de beoefenaar ervan bepaald hoe hij/zij deze energie inzet. Als jouw vriendin een goed mens is/ lekker in haar vel zit hoef je je denk ik geen zogen te maken om die zogenoemde zwarte paranormale activiteiten.
zondag 23 november 2008 om 13:12
Ik ben gelovig, katholiek en ik geloof ook absoluut dat er meer is tussen hemel en aarde. Dat het leven doorgaat, na dit aardse leven, ik bedoel het kan toch niet zomaar afgelopen zijn. Ik denk dat ik gevoeliger ben dan sommige andere mensen en ik heb na een aantal keren goed ziek te zijn geweest, ook een aantal "dingen" mogen zien die mij ervan overtuigen dat er meer is, dan dat wij zomaar kunnen waarnemen.
Ik heb ook wel paranormale beurzen bezocht (maar die zijn niet altijd zuiver) ik bedoel sommige mensen die daar staan. Ik ben ook zeer geinteresseerd in Reiki en contact met mijn gidsen en eigenlijk nog in een hoop andere dingen. Maar ik ben tegelijkertijd ook heel aards.
Ik heb ook wel paranormale beurzen bezocht (maar die zijn niet altijd zuiver) ik bedoel sommige mensen die daar staan. Ik ben ook zeer geinteresseerd in Reiki en contact met mijn gidsen en eigenlijk nog in een hoop andere dingen. Maar ik ben tegelijkertijd ook heel aards.
zondag 23 november 2008 om 13:21
Even off-topic...
Digi, ik had het al bij een ander topic gevraagd, maar ik kreeg je niet te pakken Zou je mij eens willen mailen op pingelding@live.nl?
Ik wil je graag wat vragen.
Thanx.
Digi, ik had het al bij een ander topic gevraagd, maar ik kreeg je niet te pakken Zou je mij eens willen mailen op pingelding@live.nl?
Ik wil je graag wat vragen.
Thanx.
zondag 23 november 2008 om 17:00
Ik heb best een grote interesse voor paranormale zaken, ik kan er uren over praten!
Maar ik zie paranormaliteit en spiritualiteit ook als 2 verschillende dingen.
Bij spiritualiteit heb ik veel meer het idee van op zoek gaan naar jezelf, innerlijke rust vinden etc. Kortom met jezelf en je eigen leven bezig zijn.
Bij paranormaliteit denk ik aan onverklaarbare verschijnselen, het wel of niet bestaan van geesten en alles wat daarbij komt kijken.
Beide is interessant, maar paranormaliteit is echt een interesse en spiritualiteit zie ik meer als een instelling of een behoefte op een bepaald moment in je leven, dat je opzoek gaat naar het hoe & waarom.
Maar ik zie paranormaliteit en spiritualiteit ook als 2 verschillende dingen.
Bij spiritualiteit heb ik veel meer het idee van op zoek gaan naar jezelf, innerlijke rust vinden etc. Kortom met jezelf en je eigen leven bezig zijn.
Bij paranormaliteit denk ik aan onverklaarbare verschijnselen, het wel of niet bestaan van geesten en alles wat daarbij komt kijken.
Beide is interessant, maar paranormaliteit is echt een interesse en spiritualiteit zie ik meer als een instelling of een behoefte op een bepaald moment in je leven, dat je opzoek gaat naar het hoe & waarom.
zondag 23 november 2008 om 18:37
maandag 24 november 2008 om 02:40
quote:Perel schreef op 23 november 2008 @ 11:12:
Zien wat er is, in plaats van zoeken naar het onzichtbare.
Dan hangt het er maar net vanaf wat zichtbaar is . Wat voor de een paranormaal is, is voor de ander normaal.
Maar los daarvan, waarom val je hierover? Is me niet helemaal duidelijk. Ze vindt dat ze gelijk heeft. Jij ook op jouw manier. Agree to disagree zou ik dan denken.
Zien wat er is, in plaats van zoeken naar het onzichtbare.
Dan hangt het er maar net vanaf wat zichtbaar is . Wat voor de een paranormaal is, is voor de ander normaal.
Maar los daarvan, waarom val je hierover? Is me niet helemaal duidelijk. Ze vindt dat ze gelijk heeft. Jij ook op jouw manier. Agree to disagree zou ik dan denken.
maandag 24 november 2008 om 09:53
quote:hecate schreef op 23 november 2008 @ 12:18:
Divineren is niet altijd 'zwart' en wat jijzelf onder spiritualiteit verstaat 'wit'. Het is de intentie van de persoon erachter die bepaalt of het 'wit' ('goed') is, of 'zwart' ('slecht'). Waar je gewoon voor moet oppassen met divineren (de toekomst voorspellen) is dat je geen entiteiten naar je toe haalt die het niet goed met je menen. Het zgn. 'glaasje draaien' is daar een goed voorbeeld van. Pf, wat een wijsheden.
Divineren is niet altijd 'zwart' en wat jijzelf onder spiritualiteit verstaat 'wit'. Het is de intentie van de persoon erachter die bepaalt of het 'wit' ('goed') is, of 'zwart' ('slecht'). Waar je gewoon voor moet oppassen met divineren (de toekomst voorspellen) is dat je geen entiteiten naar je toe haalt die het niet goed met je menen. Het zgn. 'glaasje draaien' is daar een goed voorbeeld van. Pf, wat een wijsheden.
maandag 24 november 2008 om 09:56
quote:small_voet schreef op 23 november 2008 @ 18:37:
Mensen, wat een onzinnige reacties worden er tussendoor gegeven. Grappen en grollen zijn inderdaad leuker en ontspannender dan al dat moeilijke gedoe, maar dit is flauw.
Het was niet mogelijk om een rechtstreekse mail te sturen, maar dat had ik liever gedaan.He shit, ik mis weer al de grapen, en ook al de grollen.
Mensen, wat een onzinnige reacties worden er tussendoor gegeven. Grappen en grollen zijn inderdaad leuker en ontspannender dan al dat moeilijke gedoe, maar dit is flauw.
Het was niet mogelijk om een rechtstreekse mail te sturen, maar dat had ik liever gedaan.He shit, ik mis weer al de grapen, en ook al de grollen.
maandag 24 november 2008 om 11:51
quote:lf1985 schreef op 23 november 2008 @ 17:00:
Ik heb best een grote interesse voor paranormale zaken, ik kan er uren over praten!
Maar ik zie paranormaliteit en spiritualiteit ook als 2 verschillende dingen.
Bij spiritualiteit heb ik veel meer het idee van op zoek gaan naar jezelf, innerlijke rust vinden etc. Kortom met jezelf en je eigen leven bezig zijn.
Bij paranormaliteit denk ik aan onverklaarbare verschijnselen, het wel of niet bestaan van geesten en alles wat daarbij komt kijken.Beide is interessant, maar paranormaliteit is echt een interesse en spiritualiteit zie ik meer als een instelling of een behoefte op een bepaald moment in je leven, dat je opzoek gaat naar het hoe & waarom.
Hoi Perel,
Zo denk ik er ook over. Ik ben er ook mee bezig, maar bij vlagen. Het gaat als een soort golfbeweging door mijn leven en dat is prettig. Ik ben heel down to earth, maar ik sta tegelijkertijd altijd open voor paranormale dingen. Het bestaat bij mij naast elkaar. Ook ik heb verschillende dingen meegemaakt waardoor ik er zeker van ben dat er meer is dan wij kunnen zien. Het heeft me niet beangstigd, eerder een goed gevoel gegeven. Wel heb ik destijds contact gezocht met een medium om een en ander te verifieren. Die dame staat heel goed aangeschreven en een collega van me ging vaker naar haar toe. Zij heeft me in 1 sessie uitgelegd dat wat ik ervaar, echt is en dat ik daar nooit meer aan hoef te twijfelen. Ook vertelde ze erg veel frappante dingen die ze niet kon weten. Dat heeft mijn kijk erop nog meer veranderd.
Het gaf me rust, te weten dat je nooit zult zien waar je niet aan toe bent. Bang ben ik dan ook niet meer.
Ik denk dat je de discussie met je vriendin niet meer moet aangaan. Respecteer haar manier van omgaan hiermee, en jij doet het op jouw manier.
Zelf heb ik dit probleem in mijn relatie. Mijn man is de nuchterheid zelve en wil alles wetenschappelijk verklaren. Hij doet alles af met onzin. Maar hij heeft diverse keren moeten bekennen dat het toch wel heel sterk was wat mij overkwam. En dan nog roept hij dat het wel toeval zal zijn. Het heeft me jaren gekost, maar nu respecteer ik het dat hij er zo over denkt. Ik doe mijn eigen ding op dit gebied en val hem er niet mee lastig. Maar moeilijker wordt het als je gaat kijken naar de opvoeding van de kinderen. Wat geef je ze mee? Ik leef helemaal vanuit een bepaalde visie en om daar dan een balans in te vinden met mijn man, is soms lastig. Maar meestal gaat dat heel soepel. Ik doe in de opvoeding dan ook meer de spirituele kant. Ik praat heel gemakkelijk over de dood en alles wat daarbij hoort, de kinderen komen met vragen altijd naar mij. En met andere vragen naar mijn man. Dat is prima. Mensen mogen verschillend zijn en dat leren ze op die manier ook.
Ik heb best een grote interesse voor paranormale zaken, ik kan er uren over praten!
Maar ik zie paranormaliteit en spiritualiteit ook als 2 verschillende dingen.
Bij spiritualiteit heb ik veel meer het idee van op zoek gaan naar jezelf, innerlijke rust vinden etc. Kortom met jezelf en je eigen leven bezig zijn.
Bij paranormaliteit denk ik aan onverklaarbare verschijnselen, het wel of niet bestaan van geesten en alles wat daarbij komt kijken.Beide is interessant, maar paranormaliteit is echt een interesse en spiritualiteit zie ik meer als een instelling of een behoefte op een bepaald moment in je leven, dat je opzoek gaat naar het hoe & waarom.
Hoi Perel,
Zo denk ik er ook over. Ik ben er ook mee bezig, maar bij vlagen. Het gaat als een soort golfbeweging door mijn leven en dat is prettig. Ik ben heel down to earth, maar ik sta tegelijkertijd altijd open voor paranormale dingen. Het bestaat bij mij naast elkaar. Ook ik heb verschillende dingen meegemaakt waardoor ik er zeker van ben dat er meer is dan wij kunnen zien. Het heeft me niet beangstigd, eerder een goed gevoel gegeven. Wel heb ik destijds contact gezocht met een medium om een en ander te verifieren. Die dame staat heel goed aangeschreven en een collega van me ging vaker naar haar toe. Zij heeft me in 1 sessie uitgelegd dat wat ik ervaar, echt is en dat ik daar nooit meer aan hoef te twijfelen. Ook vertelde ze erg veel frappante dingen die ze niet kon weten. Dat heeft mijn kijk erop nog meer veranderd.
Het gaf me rust, te weten dat je nooit zult zien waar je niet aan toe bent. Bang ben ik dan ook niet meer.
Ik denk dat je de discussie met je vriendin niet meer moet aangaan. Respecteer haar manier van omgaan hiermee, en jij doet het op jouw manier.
Zelf heb ik dit probleem in mijn relatie. Mijn man is de nuchterheid zelve en wil alles wetenschappelijk verklaren. Hij doet alles af met onzin. Maar hij heeft diverse keren moeten bekennen dat het toch wel heel sterk was wat mij overkwam. En dan nog roept hij dat het wel toeval zal zijn. Het heeft me jaren gekost, maar nu respecteer ik het dat hij er zo over denkt. Ik doe mijn eigen ding op dit gebied en val hem er niet mee lastig. Maar moeilijker wordt het als je gaat kijken naar de opvoeding van de kinderen. Wat geef je ze mee? Ik leef helemaal vanuit een bepaalde visie en om daar dan een balans in te vinden met mijn man, is soms lastig. Maar meestal gaat dat heel soepel. Ik doe in de opvoeding dan ook meer de spirituele kant. Ik praat heel gemakkelijk over de dood en alles wat daarbij hoort, de kinderen komen met vragen altijd naar mij. En met andere vragen naar mijn man. Dat is prima. Mensen mogen verschillend zijn en dat leren ze op die manier ook.
maandag 24 november 2008 om 11:58
[quote]mastermind schreef op 23 november 2008 @ 12:12:
Om te beginnen, ik zou allereerst die discussie met je vriendin staken. Wat maakt het uit of je het spiritueel of paranormaal noemt, voor mij hebben spiritualiteit en het paranormale raakvlakken en is de scheidslijn niet altijd even duidelijk te trekken. Maar sowieso is het maar een naam, als jij en je vriendin elkaar begrijpen dan is het toch goed?
Over spiritualiteit/het paranormale: ja, ik heb daar zeer zeker interesse in. Ook ik heb een aantal dingen meegemaakt waardoor ik overtuigd ben dat er meer is tussen hemel en aarde, en ons leven niet ophoudt met de dood. Reiki heeft mij al vaker heel erg geholpen en ik ben nu zelf ook bezig om 'het spirituele' in mijzelf meer te ontwikkelen. Dit geeft mij rust en vertrouwen.
Mijn spiritueel bezig zijn betekent trouwens niet dat ik een paar meter boven de grond ga zweven. Als ik goed ziek ben, ga ik liever naar de dokter dan naar een reikimaster, een iriscopist of een kaartenlegger. En als iemand me goed belazerd en/of pijn doet, neem ik liever zelf maatregelen dan te wachten totdat die persoon het karmatechnisch wel op zijn/haar bord krijgt.
Maar spiritualiteit is wel echt een aanvulling op m'n leven.
(Enne, ik ben dus wel echt heel bang voor dingen als glaasje draaien... )[/quote]
Exact, zo is het bij mij ook. Je moet ook wel met beide voeten op de grond blijven, dat vereist het leven gewoon. Teveel van iets is nooit goed. Maar een beetje van beide werelden is prima.
Wat glaasje draaien (ouijabord) betreft, dat is ook echt gevaarlijk. Ik heb het op mijn 15e eens gedaan met een hoop mensen, en ik geloof dat we er genadig zijn afgekomen, maar dat kan ook heel fout aflopen. Je weet niet wat je binnenhaalt.
Voor de rest doe ik ook geen actieve dingen als pendelen of kaarten leggen. Dat hoeft voor mij gewoon niet. In het verleden heb ik wel eens tarotkaarten gelegd en prompt trok ik De Dood (kaart) en was mijn opa korte tijd daarna overleden. Zal best wel toevallig zijn, maar het gaf mij een heel naar gevoel. Dus dat doe ik nooit meer.
Om te beginnen, ik zou allereerst die discussie met je vriendin staken. Wat maakt het uit of je het spiritueel of paranormaal noemt, voor mij hebben spiritualiteit en het paranormale raakvlakken en is de scheidslijn niet altijd even duidelijk te trekken. Maar sowieso is het maar een naam, als jij en je vriendin elkaar begrijpen dan is het toch goed?
Over spiritualiteit/het paranormale: ja, ik heb daar zeer zeker interesse in. Ook ik heb een aantal dingen meegemaakt waardoor ik overtuigd ben dat er meer is tussen hemel en aarde, en ons leven niet ophoudt met de dood. Reiki heeft mij al vaker heel erg geholpen en ik ben nu zelf ook bezig om 'het spirituele' in mijzelf meer te ontwikkelen. Dit geeft mij rust en vertrouwen.
Mijn spiritueel bezig zijn betekent trouwens niet dat ik een paar meter boven de grond ga zweven. Als ik goed ziek ben, ga ik liever naar de dokter dan naar een reikimaster, een iriscopist of een kaartenlegger. En als iemand me goed belazerd en/of pijn doet, neem ik liever zelf maatregelen dan te wachten totdat die persoon het karmatechnisch wel op zijn/haar bord krijgt.
Maar spiritualiteit is wel echt een aanvulling op m'n leven.
(Enne, ik ben dus wel echt heel bang voor dingen als glaasje draaien... )[/quote]
Exact, zo is het bij mij ook. Je moet ook wel met beide voeten op de grond blijven, dat vereist het leven gewoon. Teveel van iets is nooit goed. Maar een beetje van beide werelden is prima.
Wat glaasje draaien (ouijabord) betreft, dat is ook echt gevaarlijk. Ik heb het op mijn 15e eens gedaan met een hoop mensen, en ik geloof dat we er genadig zijn afgekomen, maar dat kan ook heel fout aflopen. Je weet niet wat je binnenhaalt.
Voor de rest doe ik ook geen actieve dingen als pendelen of kaarten leggen. Dat hoeft voor mij gewoon niet. In het verleden heb ik wel eens tarotkaarten gelegd en prompt trok ik De Dood (kaart) en was mijn opa korte tijd daarna overleden. Zal best wel toevallig zijn, maar het gaf mij een heel naar gevoel. Dus dat doe ik nooit meer.
maandag 24 november 2008 om 20:53
quote:Feliciaatje schreef op 24 november 2008 @ 02:40:
[...]
Dan hangt het er maar net vanaf wat zichtbaar is . Wat voor de een paranormaal is, is voor de ander normaal.
Maar los daarvan, waarom val je hierover? Is me niet helemaal duidelijk. Ze vindt dat ze gelijk heeft. Jij ook op jouw manier. Agree to disagree zou ik dan denken.
Leven en laten leven is doorgaans wel mijn motto. Ik vind dat iedereen mag doen en laten en geloven en aanhangen wat-ie zelf wil, waar hij zich prettig bij voelt.
Maar als mensen die me heel veel waard zijn zo veranderen doordat ze onder invloed komen van iets waarvan ze zelf denken dat ze het in de hand hebben, vind ik dat angstig.
Wanneer ze brieven schrijft in trance, en het geschrevene aanneemt als zijnde boodschappen van 'gene zijde', of ze krijgt bijvoorbeeld door dat wij in een vorig leven zusjes zijn geweest, en dat ook bevestigd ziet door het uit te pendelen.
Geen beslissingen nemen door zelf een keuze te maken, maar op basis van iemand iets horen zeggen, een liedje op de radio horen of i.d. en dat als een teken te zien voor de manier waarop een bepaalde knoop het best kan worden doorgehakt.
Dit soort dingen dus, daar heb ik moeite mee.
Mijn vriendin is me er niet minder lief om, en ik ga er niet steeds tegenin of discussie over voeren.
Ik zeg het wel als het me te ver gaat, en dat ik op een bepaald punt afhaak omdat ik er niet in mee kan gaan.
Ze respecteert het wel, maar het liefst zou ze me het helemaal gaan uitleggen om mijn begrip ervoor te krijgen. Het punt is alleen dat ik het goed begrijp allemaal, dat ik het bestaan ervan niet ontken, ik WIL er alleen niks mee.
[...]
Dan hangt het er maar net vanaf wat zichtbaar is . Wat voor de een paranormaal is, is voor de ander normaal.
Maar los daarvan, waarom val je hierover? Is me niet helemaal duidelijk. Ze vindt dat ze gelijk heeft. Jij ook op jouw manier. Agree to disagree zou ik dan denken.
Leven en laten leven is doorgaans wel mijn motto. Ik vind dat iedereen mag doen en laten en geloven en aanhangen wat-ie zelf wil, waar hij zich prettig bij voelt.
Maar als mensen die me heel veel waard zijn zo veranderen doordat ze onder invloed komen van iets waarvan ze zelf denken dat ze het in de hand hebben, vind ik dat angstig.
Wanneer ze brieven schrijft in trance, en het geschrevene aanneemt als zijnde boodschappen van 'gene zijde', of ze krijgt bijvoorbeeld door dat wij in een vorig leven zusjes zijn geweest, en dat ook bevestigd ziet door het uit te pendelen.
Geen beslissingen nemen door zelf een keuze te maken, maar op basis van iemand iets horen zeggen, een liedje op de radio horen of i.d. en dat als een teken te zien voor de manier waarop een bepaalde knoop het best kan worden doorgehakt.
Dit soort dingen dus, daar heb ik moeite mee.
Mijn vriendin is me er niet minder lief om, en ik ga er niet steeds tegenin of discussie over voeren.
Ik zeg het wel als het me te ver gaat, en dat ik op een bepaald punt afhaak omdat ik er niet in mee kan gaan.
Ze respecteert het wel, maar het liefst zou ze me het helemaal gaan uitleggen om mijn begrip ervoor te krijgen. Het punt is alleen dat ik het goed begrijp allemaal, dat ik het bestaan ervan niet ontken, ik WIL er alleen niks mee.
maandag 24 november 2008 om 21:10
quote:[message=2321596,noline]Exact, zo is het bij mij ook. Je moet ook wel met beide voeten op de grond blijven, dat vereist het leven gewoon. Teveel van iets is nooit goed. Maar een beetje van beide werelden is prima.
Wat glaasje draaien (ouijabord) betreft, dat is ook echt gevaarlijk. Ik heb het op mijn 15e eens gedaan met een hoop mensen, en ik geloof dat we er genadig zijn afgekomen, maar dat kan ook heel fout aflopen. Je weet niet wat je binnenhaalt.
Voor de rest doe ik ook geen actieve dingen als pendelen of kaarten leggen. Dat hoeft voor mij gewoon niet. In het verleden heb ik wel eens tarotkaarten gelegd en prompt trok ik De Dood (kaart) en was mijn opa korte tijd daarna overleden. Zal best wel toevallig zijn, maar het gaf mij een heel naar gevoel. Dus dat doe ik nooit meer.Ik ben ook niet echt thuis in tarot want voor mij hoeft al dat voorspellen ook niet zo, maar bij tarot betekent de kaart 'de dood' niet letterlijk dat er iemand dood gaat in je omgeving, dat wordt vaak verkeerd geïnterpreteerd. De kaart van De Dood staat over het algemeen voor het afsluiten van een periode en een nieuw begin, en kan alleen worden uitgelegd in samenhang met de andere kaarten die je trekt. Maar over het algemeen vind ik tarot wat te kermis-achtig.
Wat glaasje draaien (ouijabord) betreft, dat is ook echt gevaarlijk. Ik heb het op mijn 15e eens gedaan met een hoop mensen, en ik geloof dat we er genadig zijn afgekomen, maar dat kan ook heel fout aflopen. Je weet niet wat je binnenhaalt.
Voor de rest doe ik ook geen actieve dingen als pendelen of kaarten leggen. Dat hoeft voor mij gewoon niet. In het verleden heb ik wel eens tarotkaarten gelegd en prompt trok ik De Dood (kaart) en was mijn opa korte tijd daarna overleden. Zal best wel toevallig zijn, maar het gaf mij een heel naar gevoel. Dus dat doe ik nooit meer.Ik ben ook niet echt thuis in tarot want voor mij hoeft al dat voorspellen ook niet zo, maar bij tarot betekent de kaart 'de dood' niet letterlijk dat er iemand dood gaat in je omgeving, dat wordt vaak verkeerd geïnterpreteerd. De kaart van De Dood staat over het algemeen voor het afsluiten van een periode en een nieuw begin, en kan alleen worden uitgelegd in samenhang met de andere kaarten die je trekt. Maar over het algemeen vind ik tarot wat te kermis-achtig.
maandag 24 november 2008 om 21:16
quote:Perel schreef op 24 november 2008 @ 20:53:
[...]
Leven en laten leven is doorgaans wel mijn motto. Ik vind dat iedereen mag doen en laten en geloven en aanhangen wat-ie zelf wil, waar hij zich prettig bij voelt.
Maar als mensen die me heel veel waard zijn zo veranderen doordat ze onder invloed komen van iets waarvan ze zelf denken dat ze het in de hand hebben, vind ik dat angstig.
Wanneer ze brieven schrijft in trance, en het geschrevene aanneemt als zijnde boodschappen van 'gene zijde', of ze krijgt bijvoorbeeld door dat wij in een vorig leven zusjes zijn geweest, en dat ook bevestigd ziet door het uit te pendelen.
Geen beslissingen nemen door zelf een keuze te maken, maar op basis van iemand iets horen zeggen, een liedje op de radio horen of i.d. en dat als een teken te zien voor de manier waarop een bepaalde knoop het best kan worden doorgehakt.
Dit soort dingen dus, daar heb ik moeite mee.
Mijn vriendin is me er niet minder lief om, en ik ga er niet steeds tegenin of discussie over voeren.
Ik zeg het wel als het me te ver gaat, en dat ik op een bepaald punt afhaak omdat ik er niet in mee kan gaan.
Ze respecteert het wel, maar het liefst zou ze me het helemaal gaan uitleggen om mijn begrip ervoor te krijgen. Het punt is alleen dat ik het goed begrijp allemaal, dat ik het bestaan ervan niet ontken, ik WIL er alleen niks mee.
Dit klinkt eerlijk gezegd wel een beetje alsof ze aan het doorslaan is. Ken je toevallig mensen bij wie ze 'in de leer' is, die haar begeleiden bij dit alles? Ik ben er zelf van overtuigd dat er meer is tussen hemel en aarde, maar als je die kant op gaat, is goede en betrouwbare begeleiding wel verstandig. En beslissingen nemen louter op basis van 'tekenen' lijkt me ook niet zo geweldig.
Ik kan me voorstellen dat je er niets van wilt weten, maar juist om te weten waar ze mee bezig is, is het misschien handig om haar wél uit te horen, want er zit veel kaf onder het koren. En ze moet proberen zich er niet zo obsessief aan vast te klampen, dat werkt alleen maar averechts en bovendien moet ze ook nog in het hier en nu functioneren.
[...]
Leven en laten leven is doorgaans wel mijn motto. Ik vind dat iedereen mag doen en laten en geloven en aanhangen wat-ie zelf wil, waar hij zich prettig bij voelt.
Maar als mensen die me heel veel waard zijn zo veranderen doordat ze onder invloed komen van iets waarvan ze zelf denken dat ze het in de hand hebben, vind ik dat angstig.
Wanneer ze brieven schrijft in trance, en het geschrevene aanneemt als zijnde boodschappen van 'gene zijde', of ze krijgt bijvoorbeeld door dat wij in een vorig leven zusjes zijn geweest, en dat ook bevestigd ziet door het uit te pendelen.
Geen beslissingen nemen door zelf een keuze te maken, maar op basis van iemand iets horen zeggen, een liedje op de radio horen of i.d. en dat als een teken te zien voor de manier waarop een bepaalde knoop het best kan worden doorgehakt.
Dit soort dingen dus, daar heb ik moeite mee.
Mijn vriendin is me er niet minder lief om, en ik ga er niet steeds tegenin of discussie over voeren.
Ik zeg het wel als het me te ver gaat, en dat ik op een bepaald punt afhaak omdat ik er niet in mee kan gaan.
Ze respecteert het wel, maar het liefst zou ze me het helemaal gaan uitleggen om mijn begrip ervoor te krijgen. Het punt is alleen dat ik het goed begrijp allemaal, dat ik het bestaan ervan niet ontken, ik WIL er alleen niks mee.
Dit klinkt eerlijk gezegd wel een beetje alsof ze aan het doorslaan is. Ken je toevallig mensen bij wie ze 'in de leer' is, die haar begeleiden bij dit alles? Ik ben er zelf van overtuigd dat er meer is tussen hemel en aarde, maar als je die kant op gaat, is goede en betrouwbare begeleiding wel verstandig. En beslissingen nemen louter op basis van 'tekenen' lijkt me ook niet zo geweldig.
Ik kan me voorstellen dat je er niets van wilt weten, maar juist om te weten waar ze mee bezig is, is het misschien handig om haar wél uit te horen, want er zit veel kaf onder het koren. En ze moet proberen zich er niet zo obsessief aan vast te klampen, dat werkt alleen maar averechts en bovendien moet ze ook nog in het hier en nu functioneren.
