Spijt, verlies, lichamelijke klachten

04-12-2019 23:11 66 berichten
Alle reacties Link kopieren
Door vreselijke schaamte heb ik het verlies van iemand die heel bijzonder en belangrijk voor mij was/zielsveel voor mij betekende met niemand gedeeld en helemaal in mn eentje geprobeerd te verwerken. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik hevige lichamelijke klachten heb. En dat ik nu niks meer kan. Ik wil heel erg graag beter worden en ik ben daar hard aan aan het werken. Maar ik heb heeel erg veel spijt dat ik nooit het verdriet van het verlies van diegene met iemand gedeeld heb. Heel erg. Maar de angst en schaamte houdt me tegen om het alsnog te doen. Ik weet ook niet of het gaat helpen met de lichamelijke klachten verminderen. Ik heb een jaar gerouwd en ik ben er lijkt het overheen. Maar misschien dus ergens fysiek niet. En moet ik de oplossing van mn fysieke problemen dus gaan vinden in alsnog praten over het verlies, al voel ik er lang niet meer zoveel verdriet over (rouw voorbij).. dus dan heeft het misschien geen zin meer.
Een minnaar ofzo? Ga in rouwverwerking om het te kunnen plaatsen, dan kan je erover praten.
Alle reacties Link kopieren
Heb je een specialist die jou hierbij kan helpen?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb heel veel psychologen gehad en nu weer een nieuwe, maar nog durf ik het niet te vertellen
Alle reacties Link kopieren
Ook tegen die psychologen dus niks gezegd.
Ik snap er echt niets van.

Maar of je gaat praten of je blijft met de ellende zitten. Meer keuze is er niet.
Alle reacties Link kopieren
Minnaar toevallig?

Weet je zeker dat er niet gewoon iets lichamelijks aan de hand is? Heb je dat al gecheckt?
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben boos opmezelf dat ik de schaamte en angst altijd heb laten overwinnen en mezelf daardoor zoveel, zoveelpijn gedaan heb
Alle reacties Link kopieren
Ja zeker weten
Waarom denk je dat hier iemand je beter kan helpen dan de professionele hulp die je hebt?
waar gaat het over
Alle reacties Link kopieren
Nee geen minnaar
Alle reacties Link kopieren
Omdat jullie mij misschien er toe kunnen zetten dat ik het wel tegen de psycholoog durf te zeggen
Elieke schreef:
04-12-2019 23:21
Nee geen minnaar
moeten we raden ofzo?

niemand kan hier iets zinnigs over zeggen als je niet verteld (hoeft niet tot in de details) waar het over gaat. Als je er ook niet met een psycholoog over wilt praten dan zal je het alleen moeten blijven doen ondanks die klachten. Dat is je eigen keuze
Elieke schreef:
04-12-2019 23:21
Omdat jullie mij misschien er toe kunnen zetten dat ik het wel tegen de psycholoog durf te zeggen
jij moet het zelf doen, die verantwoordelijkheid kan je niet bij een ander neerleggen.

waar ben je bang voor?
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het heel moeilijk om het te zeggen. Daarom heb ik het hier ook niet verteld, maar ik zal het vertellen. Het gaat over mijn mentor. Die me zeer zeer heeft gesteund toen ik het heel zwaar had. We kregen een vertrouwensband en plotseling ging hij naar een andere school. Hij voelde echt als een soort vader (relatie met eigen ouders zeer slecht/dramatisch :()
Alle reacties Link kopieren
Ik ben bang voor wat de ander, in dit geval de psycholoog gaat denken, zo’n band tussen een leerling en een docent, een oude man, ik ben bang dat ze er vieze gedachtes bij krijgt.
Alle reacties Link kopieren
Praat erover! Je hoeft met niemand in het reine te komen, behalve met je zelf. En jij bent de enige die er zo enorm onder lijdt. Laat deskundigen die er verstand van hebben je helpen. 3 x diep ademhalen en vertel het. Je kan het!
Elieke schreef:
04-12-2019 23:24
Ik vind het heel moeilijk om het te zeggen. Daarom heb ik het hier ook niet verteld, maar ik zal het vertellen. Het gaat over mijn mentor. Die me zeer zeer heeft gesteund toen ik het heel zwaar had. We kregen een vertrouwensband en plotseling ging hij naar een andere school. Hij voelde echt als een soort vader (relatie met eigen ouders zeer slecht/dramatisch :()
het is niet raar dat je een vertrouwensband met je mentor hebt, het is wel vreemd dat je zo in de put raakt als hij naar een andere school gaat. Ben je verliefd op hem en is dat waar je je voor schaamt?
Elieke schreef:
04-12-2019 23:21
Omdat jullie mij misschien er toe kunnen zetten dat ik het wel tegen de psycholoog durf te zeggen

Ik denk dat jouw psycholoog jou er nog beter toe kan zetten het wel tegen je psycholoog te zeggen.
Elieke schreef:
04-12-2019 23:25
Ik ben bang voor wat de ander, in dit geval de psycholoog gaat denken, zo’n band tussen een leerling en een docent, een oude man, ik ben bang dat ze er vieze gedachtes bij krijgt.
ja iedereen kan van alles denken en je kan nooit weten wat een ander denkt en je hebt er geen invloed op. maar als je in therapie gaat dan sta jij centraal en niet die gedachten van een ander
Alle reacties Link kopieren
Nee ik ben niet verliefd op hem. En ja ik ben bang dat ze dat gaat denken. Dus u schrijft van ja het is wel raar dat je daardoor zo in de put raakt. Ja ik vreesde er ook zo enorm voor dat dat raar zou zijn. Daarom heb ik het niet gedeeld.
oh en als je relatie met je ouders heel slecht is dan is het helemaal niet raar dat je hecht aan een ander rolmodel. Alleen als die slechte relatie met je ouders is een reden om in therapie te gaan
Alle reacties Link kopieren
Ik hield wel heel veel van hem, dat wel, maar op een andere manier dan verliefdheid.
Elieke schreef:
04-12-2019 23:28
Nee ik ben niet verliefd op hem. En ja ik ben bang dat ze dat gaat denken. Dus u schrijft van ja het is wel raar dat je daardoor zo in de put raakt. Ja ik vreesde er ook zo enorm voor dat dat raar zou zijn. Daarom heb ik het niet gedeeld.
maar er is niks ergs aan als je verliefd zou zijn op je leraar. Dat gebeurt echt heel vaak.
Het is raar dat je zo van slag raakt ja, maar dat is een reden voor therapie geen reden voor schaamte.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven