
Spijt, verlies, lichamelijke klachten
woensdag 4 december 2019 om 23:11
Door vreselijke schaamte heb ik het verlies van iemand die heel bijzonder en belangrijk voor mij was/zielsveel voor mij betekende met niemand gedeeld en helemaal in mn eentje geprobeerd te verwerken. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik hevige lichamelijke klachten heb. En dat ik nu niks meer kan. Ik wil heel erg graag beter worden en ik ben daar hard aan aan het werken. Maar ik heb heeel erg veel spijt dat ik nooit het verdriet van het verlies van diegene met iemand gedeeld heb. Heel erg. Maar de angst en schaamte houdt me tegen om het alsnog te doen. Ik weet ook niet of het gaat helpen met de lichamelijke klachten verminderen. Ik heb een jaar gerouwd en ik ben er lijkt het overheen. Maar misschien dus ergens fysiek niet. En moet ik de oplossing van mn fysieke problemen dus gaan vinden in alsnog praten over het verlies, al voel ik er lang niet meer zoveel verdriet over (rouw voorbij).. dus dan heeft het misschien geen zin meer.




woensdag 4 december 2019 om 23:22
moeten we raden ofzo?
niemand kan hier iets zinnigs over zeggen als je niet verteld (hoeft niet tot in de details) waar het over gaat. Als je er ook niet met een psycholoog over wilt praten dan zal je het alleen moeten blijven doen ondanks die klachten. Dat is je eigen keuze

woensdag 4 december 2019 om 23:24
Ik vind het heel moeilijk om het te zeggen. Daarom heb ik het hier ook niet verteld, maar ik zal het vertellen. Het gaat over mijn mentor. Die me zeer zeer heeft gesteund toen ik het heel zwaar had. We kregen een vertrouwensband en plotseling ging hij naar een andere school. Hij voelde echt als een soort vader (relatie met eigen ouders zeer slecht/dramatisch
)


woensdag 4 december 2019 om 23:26
het is niet raar dat je een vertrouwensband met je mentor hebt, het is wel vreemd dat je zo in de put raakt als hij naar een andere school gaat. Ben je verliefd op hem en is dat waar je je voor schaamt?Elieke schreef: ↑04-12-2019 23:24Ik vind het heel moeilijk om het te zeggen. Daarom heb ik het hier ook niet verteld, maar ik zal het vertellen. Het gaat over mijn mentor. Die me zeer zeer heeft gesteund toen ik het heel zwaar had. We kregen een vertrouwensband en plotseling ging hij naar een andere school. Hij voelde echt als een soort vader (relatie met eigen ouders zeer slecht/dramatisch)


woensdag 4 december 2019 om 23:27
ja iedereen kan van alles denken en je kan nooit weten wat een ander denkt en je hebt er geen invloed op. maar als je in therapie gaat dan sta jij centraal en niet die gedachten van een ander
woensdag 4 december 2019 om 23:28


woensdag 4 december 2019 om 23:29
maar er is niks ergs aan als je verliefd zou zijn op je leraar. Dat gebeurt echt heel vaak.
Het is raar dat je zo van slag raakt ja, maar dat is een reden voor therapie geen reden voor schaamte.