
Vamos a la Mexico! (niet)
donderdag 7 juni 2007 om 23:14
OLA MUCHACHA'S en DEEL 18 echte naam? (hint mag ook) * leeftijd? * schoenmaat en zweetvoeten? * vrijguzellig, vulliefd, vulloofd, gutrouwd, guscheiden? * woonplaats? * werk? zo ja, als wat? * kinderen/huisdieren? * hou je van kaas? * hou je van paashazen? * heb je wel eens drugs gebruikt? * favoriete alcoholische drankje? * heb je een cavia? * rijd je in een zwarte Golf? * is je man homo? * betaal je je gas en licht? * hoe heet je vagina? * indien man aanwezig, hoe heet zijn leuter? * wat doe je met je pulk? * plas je in de wasbak? * laat je windjes en boeren in samenzijn met anderen? * wat heb je aan vandaag? * wat heb je vandaag allemaal gegeten? * verder nog iets te melden? bewerkt door moderator,
maandag 11 juni 2007 om 11:17
Ik herken dat wel Yoyo. Ik wil ook graag zo nu en dan echt mijn eigen tijd hebben, en geen verantwoording afleggen. Lang sóchtends in badjas blijven lopen. De nodige huishoudklusjes even uitstellen. Een "dom" programma op tv kijken. Lekker lullen hier op het forum. Doen waar ik zin in heb. Of trek in heb. En ook al kan je dat doen waar je vriend bij is, het is toch anders als iemand je steeds aankijkt wanneer die bui weer over gaat. Het meeste last had ik dat ik echt af en toe moet uitjanken, anders stapeld het op. Maar dat kan ik niet waar mijn vriend bij zou zijn. Bij een zielige film op de binnenkant van je wang bijten om niet te huilen. Als ik alleen zit kan je ze heerlijk laten lopen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 11 juni 2007 om 11:34
Ja, dit klinkt me heel bekend in de oren.
Er zijn veel mensen die moeite hebben om alleen te zijn, maar ik heb het eigenlijk precies andersom. Ik ben altijd overal en nergens, eet bij iedereen de restjes mee etc. Ik wil thuiskomen wanneer ik dat wil, ik wil idd domme programma's kijken als ik dat wil. En bij vrienden langsgaan als ik dat wil.
Nu moet ik voor alles overleggen wat hij wil. Ik probeer nu op zondag iets leuks met hem te doen ipv lekker de hele dag met een kater op bed liggen etc.
Als ik dit terug lees dan denk ik weer: wat ben jij egoistisch zeg, die jongen is voor jou naar de andere kant van het land verhuisd!
Er zijn veel mensen die moeite hebben om alleen te zijn, maar ik heb het eigenlijk precies andersom. Ik ben altijd overal en nergens, eet bij iedereen de restjes mee etc. Ik wil thuiskomen wanneer ik dat wil, ik wil idd domme programma's kijken als ik dat wil. En bij vrienden langsgaan als ik dat wil.
Nu moet ik voor alles overleggen wat hij wil. Ik probeer nu op zondag iets leuks met hem te doen ipv lekker de hele dag met een kater op bed liggen etc.
Als ik dit terug lees dan denk ik weer: wat ben jij egoistisch zeg, die jongen is voor jou naar de andere kant van het land verhuisd!
maandag 11 juni 2007 om 13:23
maandag 11 juni 2007 om 14:33
quote:Ik herken dat wel Yoyo. Ik wil ook graag zo nu en dan echt mijn eigen tijd hebben, en geen verantwoording afleggen. Lang sóchtends in badjas blijven lopen. De nodige huishoudklusjes even uitstellen. Een "dom" programma op tv kijken. Lekker lullen hier op het forum. Doen waar ik zin in heb. Of trek in heb. En ook al kan je dat doen waar je vriend bij is, het is toch anders als iemand je steeds aankijkt wanneer die bui weer over gaat. Het meeste last had ik dat ik echt af en toe moet uitjanken, anders stapeld het op. Maar dat kan ik niet waar mijn vriend bij zou zijn. Bij een zielige film op de binnenkant van je wang bijten om niet te huilen. Als ik alleen zit kan je ze heerlijk laten lopen.
Herken ik ook goed, dan heb ik geen zin iom een poot uit te steken, maar is hij helemaal actief en voel ik me direct schuldig. Maar, ik heb dat nou eigenlijk wel afgeleerd. Het is ook mijn huis en mijn leven. Als ik zin heb om niets te doen, doe ik niets. Heb ik zin om oprah of america's next top model te kijken, dan doe ik dat. Wil ik forummen, dan doe ik dat. Natuurlijk wel rekening houden dat we ook nog tijd samen hebben. Maar trek me er minder van aan. Vind het ook wel lekker hoor, als hij af en toe weg is voor zijn werk.
MV, wat jij zegt, inderdaad bijvoorbeeld 1 keer wel mee gaan naar zijn familie en andere keer niet.. wat een tijd krijg je daar van!
Herken ik ook goed, dan heb ik geen zin iom een poot uit te steken, maar is hij helemaal actief en voel ik me direct schuldig. Maar, ik heb dat nou eigenlijk wel afgeleerd. Het is ook mijn huis en mijn leven. Als ik zin heb om niets te doen, doe ik niets. Heb ik zin om oprah of america's next top model te kijken, dan doe ik dat. Wil ik forummen, dan doe ik dat. Natuurlijk wel rekening houden dat we ook nog tijd samen hebben. Maar trek me er minder van aan. Vind het ook wel lekker hoor, als hij af en toe weg is voor zijn werk.
MV, wat jij zegt, inderdaad bijvoorbeeld 1 keer wel mee gaan naar zijn familie en andere keer niet.. wat een tijd krijg je daar van!
maandag 11 juni 2007 om 14:53
Ja, ik denk dat ik ook maar wat minder vaak mee ga. Maar dan krijg ik weer iedereen over me heen waarom ik niet mee was enzo. Dan voel ik me helemaal schuldig. Terwijl mijn eigen vrienden dan ook weer zeggen dat ze me te weinig zien in het weekend. En ik voel me ook een beetje verplicht tegenover hem, aangezien hij wel van alles voor mij van alles over heeft.
Pff.. waarom voel ik me altijd zo snel benauwd. Toen ik 16 was maakte ik ook mijn verkering al uit omdat ik het gevoel had dat ik al in een serieuze relatie was beland. Dat duurde toen bijna een jaar, maar verder huppelde ik echt altijd van vriendje naar vriendje. Zodra ze begonnen over, houden van, voor altijd, samenwonen etc.. dan rende ik altijd hard weg! (om vervolgens maar weer de volgende aan de haak te slaan....
)
Ik kan gewoon niet zo goed tegen dat benauwende gevoel. Ik heb wel eens vaker serieuze vriendjes gehad hoor (ik was dus niet altijd alleen maar aan het rondsletten
) maar nu maakt het me weer een beetje bang...
Pff.. waarom voel ik me altijd zo snel benauwd. Toen ik 16 was maakte ik ook mijn verkering al uit omdat ik het gevoel had dat ik al in een serieuze relatie was beland. Dat duurde toen bijna een jaar, maar verder huppelde ik echt altijd van vriendje naar vriendje. Zodra ze begonnen over, houden van, voor altijd, samenwonen etc.. dan rende ik altijd hard weg! (om vervolgens maar weer de volgende aan de haak te slaan....

Ik kan gewoon niet zo goed tegen dat benauwende gevoel. Ik heb wel eens vaker serieuze vriendjes gehad hoor (ik was dus niet altijd alleen maar aan het rondsletten

maandag 11 juni 2007 om 15:31
Je hoeft toch niet iets goed te maken? En je bent toch zijn vriendin, jullie delen toch heel veel? Dan vind ik dat je best een keer kan zeggen dat je graag wat voor jezelf gaat doen. Je gaat toch heel vaak wél mee? Misschien dan niet één keer in de maand mee gaan, maar praat er over en vind samen een middenweg.
Dat benauwde, dat is moeilijk. Heb het zelf niet, begrijp het denk ik wel een beetje. Maar probeer zoveel mogelijk nuchter na te denken dat je het alleen maar in je hoofd haalt. Het is een irreele angst.
Dat benauwde, dat is moeilijk. Heb het zelf niet, begrijp het denk ik wel een beetje. Maar probeer zoveel mogelijk nuchter na te denken dat je het alleen maar in je hoofd haalt. Het is een irreele angst.
maandag 11 juni 2007 om 16:51
Bedankt voor al jullie berichtjes.
Het is misschien ook wel een irreele angst, ik weet het.
Maar ik ben altijd een heel vrij persoon geweest in mijn doen en laten, ik hou niet zo van dat geplande en regelmaat. Maar het huisje, boompje, beestje gevoel zie ik met grote muren op mij afkomen!
Maarja, misschien maar gewoon accepteren dat dat puberale leventje voorbij is..
Het is misschien ook wel een irreele angst, ik weet het.
Maar ik ben altijd een heel vrij persoon geweest in mijn doen en laten, ik hou niet zo van dat geplande en regelmaat. Maar het huisje, boompje, beestje gevoel zie ik met grote muren op mij afkomen!
Maarja, misschien maar gewoon accepteren dat dat puberale leventje voorbij is..
maandag 11 juni 2007 om 17:24
Zo thuis...en voel me smerig....
in mijn leslokaal is het welgeteld 32 graden.....grrrrrrrrrrrrrr
en dan nog vergaderen tot 5 uur bijna...nog boodschapjes gehaald voor vanavond...ben helemaal uitgezweet.
wil wel gaan douchen, maar tegen de tijd dat ik me afgedroogd heb kan ik er weer onderspringen geloof ik.
bah bah
fijn dat je iets aan ons hebt nu yoyo. geniet maar van jullie samenzijn. wat de toekomst brengt weet je nooit he.
in mijn leslokaal is het welgeteld 32 graden.....grrrrrrrrrrrrrr
en dan nog vergaderen tot 5 uur bijna...nog boodschapjes gehaald voor vanavond...ben helemaal uitgezweet.
wil wel gaan douchen, maar tegen de tijd dat ik me afgedroogd heb kan ik er weer onderspringen geloof ik.
bah bah
fijn dat je iets aan ons hebt nu yoyo. geniet maar van jullie samenzijn. wat de toekomst brengt weet je nooit he.
maandag 11 juni 2007 om 19:02
Lieve Yoyo'tje, bekijk t eens van de andere kant. Het is geven en nemen in een relatie, en jij hebt wellicht het idee dat hij alleen maar geeft, maar dat is natuurlijk niet zo. Het is niet zo, van jij hebt iets moeten doen van nveau 8, dus moet ik daar 2x4 tegenover zetten. Dan blijf je daar last van houden denk ik, als dat je denkwijze gaat worden. Hij is danwel verhuisd voor jou, maar jij levert een groot deel van je vrijheid in. HIj ook hoor, maar jij hebt daar wel behoorlijk last van. Dus misschien trekt dat in je hoofd wel eea recht dan, als je t zo bekijkt. Kun je dat trouwens niet gewoon eerlijk tegen hem zeggen? van, ik wil eigenlijk de halve zondag in bed liggen, maar ik voel me schuldig als ik niet iets leuks met jou doe?Misschien roept hij wel: doen! ga ik lekker naar een vriend...oid.
maandag 11 juni 2007 om 20:23
maandag 11 juni 2007 om 20:31