Overig
alle pijlers
Victim blaming vs eigen verantwoordelijkheid
donderdag 3 oktober 2024 om 12:33
Ik weet dat dit een gevoelig onderwerp is. Het is dan ook helemaal niet mijn bedoeling om mensen te kwetsen met mijn vraag. Ik wil het graag beter begrijpen.
1. Iemand parkeert zijn/haar fiets in een drukke stad maar zet deze niet op slot. Bij terugkomst is de fiets gestolen.
2. Iemand rookt al meer dan 20 jaar lang elke dag een pakje sigaretten en heeft nu longkanker.
3. Iemand werkt veel over en neemt extra taken op zich wegens personeelstekort en heeft nu een burn-out.
4. Iemand zit een relatie waarin er sprake is van huiselijk geweld.
Tot op welk niveau is het eigen verantwoordelijkheid (fiets op slot zetten, niet roken, grenzen aangeven, weggaan na de eerste klap) en wanneer ben je slachtoffer (persoon die fiets steelt, niet iedereen die rookt krijgt kanker, voldoen aan verwachtingen werkgever, partner die slaat).
Niemand kiest bewust voor bovenstaande situaties. Je wenst het niemand toe. Maar ik heb ook geleerd dat je verantwoordelijk bent voor je eigen keuzes en de gevolgen daarvan. Hoe verhoudt zich dit tot elkaar?
1. Iemand parkeert zijn/haar fiets in een drukke stad maar zet deze niet op slot. Bij terugkomst is de fiets gestolen.
2. Iemand rookt al meer dan 20 jaar lang elke dag een pakje sigaretten en heeft nu longkanker.
3. Iemand werkt veel over en neemt extra taken op zich wegens personeelstekort en heeft nu een burn-out.
4. Iemand zit een relatie waarin er sprake is van huiselijk geweld.
Tot op welk niveau is het eigen verantwoordelijkheid (fiets op slot zetten, niet roken, grenzen aangeven, weggaan na de eerste klap) en wanneer ben je slachtoffer (persoon die fiets steelt, niet iedereen die rookt krijgt kanker, voldoen aan verwachtingen werkgever, partner die slaat).
Niemand kiest bewust voor bovenstaande situaties. Je wenst het niemand toe. Maar ik heb ook geleerd dat je verantwoordelijk bent voor je eigen keuzes en de gevolgen daarvan. Hoe verhoudt zich dit tot elkaar?
donderdag 3 oktober 2024 om 12:42
Het is in feite reuze simpel:
Als iemand iets is aangedaan door een ander, lijfelijk, psychisch, mentaal, seksueel en het slachtoffer daarna krijgt te horen dat hij/zij het waarschijnlijk zelf daar een rol in heeft gehad. Dat je als slachtoffer ook nog een trap na krijgt.
Het is echt niet moeilijk.
Als iemand iets is aangedaan door een ander, lijfelijk, psychisch, mentaal, seksueel en het slachtoffer daarna krijgt te horen dat hij/zij het waarschijnlijk zelf daar een rol in heeft gehad. Dat je als slachtoffer ook nog een trap na krijgt.
Het is echt niet moeilijk.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 3 oktober 2024 om 12:42
Het begint mi met inzien dat situaties zelden in 1 zin te omschrijven zijn en keuzes zelden enkelvoudig, behalve die van die fiets misschien.
En dat ruimte bieden voor een mogelijk gevolg niet betekent dat een andere partij recht heeft om die te pakken en je kwaad te berokkenen.
Ook als je kwetsbaar bent mag niemand je slaan, verkrachten of je fiets pikken. Je bent en blijft slachtoffer en die ander altijd dader. Ook als je niet elke voorzorgsmaatregel hebt genomen.
Achteraf is altijd makkelijk praten. Had dan niet een rokje aangedaan, was niet zwanger geworden van die man, die eerste peuk opgestoken om indruk te maken op die knappe meid in de 4e, of haastig je fiets weggezet om de trein te halen.
En dat ruimte bieden voor een mogelijk gevolg niet betekent dat een andere partij recht heeft om die te pakken en je kwaad te berokkenen.
Ook als je kwetsbaar bent mag niemand je slaan, verkrachten of je fiets pikken. Je bent en blijft slachtoffer en die ander altijd dader. Ook als je niet elke voorzorgsmaatregel hebt genomen.
Achteraf is altijd makkelijk praten. Had dan niet een rokje aangedaan, was niet zwanger geworden van die man, die eerste peuk opgestoken om indruk te maken op die knappe meid in de 4e, of haastig je fiets weggezet om de trein te halen.
donderdag 3 oktober 2024 om 12:45
Ik vind het dus echt heel moeilijk. Misschien een mix van beiden? Ik zit zelf bijvoorbeeld nu een jaar ziek thuis (mentale klachten). Ik ben geneigd streng voor mezelf te zijn en de schuld bij mezelf te zoeken. "Had ik maar eerder aan de bel getrokken dan was het niet zover gekomen." En ik merk dat ik die haast automatische gedachten ook heb bij vreemden. Er is daarnaast ook de meer rationele stem die zegt dat we allemaal mensen zijn en allemaal fouten maken en dat iedereen probeert zijn best te doen.
donderdag 3 oktober 2024 om 12:46
Ik vind situatie 2 heel anders dan de andere drie; bij de andere drie is er een ander nodig om de schade te veroorzaken terwijl dat bij het roken niet zo is. Neemt niet weg dat ook een persoon in situatie 2 compassie en goede zorg verdient.
Wat mij vaak opvalt in de discussie rondom victim blaming is dat mensen een (gedeeltelijke) eigen verantwoordelijkheid in een akelige situatie zien als reden om geen compassie te voelen of te roepen dat het hen nooit zal overkomen want… Daar gaat het wat mij betreft helemaal mis; ook als je niet de ‘perfect victim’ bent of misschien iets had kunnen doen om een situatie anders te doen lopen/voorkomen, verdien je liefde/zorg/serieus genomen worden vanwege wat jou overkomen is.
Wat mij vaak opvalt in de discussie rondom victim blaming is dat mensen een (gedeeltelijke) eigen verantwoordelijkheid in een akelige situatie zien als reden om geen compassie te voelen of te roepen dat het hen nooit zal overkomen want… Daar gaat het wat mij betreft helemaal mis; ook als je niet de ‘perfect victim’ bent of misschien iets had kunnen doen om een situatie anders te doen lopen/voorkomen, verdien je liefde/zorg/serieus genomen worden vanwege wat jou overkomen is.
donderdag 3 oktober 2024 om 12:47
In alle gevallen ben je dan slachtoffer. Vaak van een langdurig proces waarin je geleidelijk steeds verder wegzakt.
En in sommige gevallen kan je er dan met steun van je omgeving of zelfs op eigen kracht ook weer uitkomen. Slachtoffer wil ook weer niet zeggen hulpeloos en hopeloos totdat je gered wordt.
Vooral: (ver)oordeel iemand niet te snel en zeker niet iemand die ergens slachtoffer van is. Dat is al erg genoeg namelijk. En mensen doen het vooral om zichzelf gerust te stellen: ik doe dat niet zo, ik pak dat veel beter aan, dus mij gaat dit niet overkomen.
En in sommige gevallen kan je er dan met steun van je omgeving of zelfs op eigen kracht ook weer uitkomen. Slachtoffer wil ook weer niet zeggen hulpeloos en hopeloos totdat je gered wordt.
Vooral: (ver)oordeel iemand niet te snel en zeker niet iemand die ergens slachtoffer van is. Dat is al erg genoeg namelijk. En mensen doen het vooral om zichzelf gerust te stellen: ik doe dat niet zo, ik pak dat veel beter aan, dus mij gaat dit niet overkomen.
donderdag 3 oktober 2024 om 12:48
Als je problemen zwart-wit benadert, mis je de oneindige complexiteit die achter nare dingen zit. Mensen die roken of anderszins verslaafd zijn, zijn dat bijna altijd door beschadigingen uit het verleden. Roken is zowel een zelfbeschadigende handeling, als een handeling die voorkomt uit beschadigingen door anderen. Het ontwikkelen van longkanker wordt daarmee niet enkel veroorzaakt door zelfbeschadiging, maar is net zo goed een gevolg van beschadigingen die anderen de zieke hebben aangedaan. In die complexiteit kun je niet één oorzaak aanwijzen, want er is nooit één oorzaak. En bij het aanpakken van problemen moet je daarom oog hebben voor die achterliggende oorzaken. Victim blaming, of secondary victimization, lijdt namelijk tot een tweede trauma waardoor het eerste trauma niet verwerkt kan worden. Met victim blaming vergroot je dus de problemen van mensen, waardoor jij zelf onderdeel wordt van de cirkel van beschadigers en dus onderdeel wordt van de oorzaak van de ellende.
ladara wijzigde dit bericht op 03-10-2024 12:50
0.56% gewijzigd
donderdag 3 oktober 2024 om 12:50
donderdag 3 oktober 2024 om 12:50
Persoon 2 vind ik slachtoffer van de tabaksindustrie, die pubers erin lokt en constant mazen in de wet opzoekt voor extra gewin. O.a. door sigaretten en vapes zo verslavend mogelijk te maken waardoor stoppen heel lastig is.Blablabla97 schreef: ↑03-10-2024 12:46Ik vind situatie 2 heel anders dan de andere drie; bij de andere drie is er een ander nodig om de schade te veroorzaken terwijl dat bij het roken niet zo is. Neemt niet weg dat ook een persoon in situatie 2 compassie en goede zorg verdient.
(Overigens heb ik zelf nooit gerookt en was ik als puber compleet flabbergasted dat klasgenoten zo idioot waren om daaraan te beginnen. Inmiddels begrijp ik de mechanismen wel iets beter.)
donderdag 3 oktober 2024 om 12:51
Natuurlijk wel. De tabaksindustrie die bewust steeds meer verslavende ingrediënten toevoegt aan rookwaarBonte_specht schreef: ↑03-10-2024 12:47Maar Doreia, hoe dan met het voorbeeld van het roken? Daar is toch geen sprake van een 'dader'?
donderdag 3 oktober 2024 om 12:54
Als werkgever/manager heb je de taak door te hebben dat iemand continu overwerkt en overal ja op zegt. Dus ja, ik vind de werkgever zeker dader in deze.Bonte_specht schreef: ↑03-10-2024 12:49Blablabla97, vind je de werkgever dan ook 'dader'? Die probeert de organisatie draaiende te houden en wist misschien niet dat de werknemer het niet aankon.
Dader zijn staat volledig los van eigen verantwoordelijkheid. Als in, het is niet zo zwart/wit. Zouden we allemaal wel lekker makkelijk vinden, dat je met je vingertje maar naar één persoon hoeft te wijzen, maar het leven is een stuk complexer dan dat.
donderdag 3 oktober 2024 om 12:54
Wat brengt jou die gedachte dat het je eigen schuld is? Word je er minder ziek van?Bonte_specht schreef: ↑03-10-2024 12:45Ik vind het dus echt heel moeilijk. Misschien een mix van beiden? Ik zit zelf bijvoorbeeld nu een jaar ziek thuis (mentale klachten). Ik ben geneigd streng voor mezelf te zijn en de schuld bij mezelf te zoeken. "Had ik maar eerder aan de bel getrokken dan was het niet zover gekomen." En ik merk dat ik die haast automatische gedachten ook heb bij vreemden. Er is daarnaast ook de meer rationele stem die zegt dat we allemaal mensen zijn en allemaal fouten maken en dat iedereen probeert zijn best te doen.
donderdag 3 oktober 2024 om 12:57
Eens!NogsteedsSlekire schreef: ↑03-10-2024 12:50Volgens mij heeft victim blaming heel veel met angst te maken en schijnveiligheid. Dus inderdaad het idee dat als je maar niet...je ook niet...kan overkomen. Dom maar menselijk en heel naar voor een slachtoffer dat ermee te maken krijgt.
De illusie dat het leven niet een flink deel random pech bevat.
Helaas! Je hebt maar een klein deel daadwerkelijk in de hand!
donderdag 3 oktober 2024 om 12:58
NogsteedsSlekire schreef: ↑03-10-2024 12:50Volgens mij heeft victim blaming heel veel met angst te maken en schijnveiligheid. Dus inderdaad het idee dat als je maar niet...je ook niet...kan overkomen. Dom maar menselijk en heel naar voor een slachtoffer dat ermee te maken krijgt.
Believe in a just world, heet dat. Heel boeiend, dat betekent dat mensen vinden dat de wereld altijd eerlijk en rechtvaardig is en dat mensen krijgen wat ze toekomt. Als je aangerand wordt is dat vanuit dat perspectief dus je eigen schuld. Iedereen heeft dat believe trouwens hoor, het is echt heel ingewikkeld om zelf in te zien in welke situaties je dat soort onrealistische ideeen hebt.
donderdag 3 oktober 2024 om 13:01
Dat, samen met andere psychologische mechanismen die gaan over zelfbescherming, veiligheid en duidelijkheid over hoe de wereld werkt.Ladara schreef: ↑03-10-2024 12:58Believe in a just world, heet dat. Heel boeiend, dat betekent dat mensen vinden dat de wereld altijd eerlijk en rechtvaardig is en dat mensen krijgen wat ze toekomt. Als je aangerand wordt is dat vanuit dat perspectief dus je eigen schuld. Iedereen heeft dat believe trouwens hoor, het is echt heel ingewikkeld om zelf in te zien in welke situaties je dat soort onrealistische ideeen hebt.
Ook hebben we een cultuur waarin we sterk hechten aan rechtvaardigheid en schuld, en dus denken in termen van daders en slachtoffers.
In veel gevallen is er niet per se een schuldenaar en slachtoffer, maar die constructen komen voort uit onze eigen (voor)oordelen. Dat is mijn persoonlijke visie erop althans.
donderdag 3 oktober 2024 om 13:05
Ik zie andere mensen eigenlijk continu als slachtoffer van hun onvermogen of onkunde.
Maar er zijn wel mogelijkheden om er zelf wel iets aan te doen en eigen verantwoordelijkheid in te nemen, of je eigen bijdrage aan een probleem. Maar eigenlijk alleen... als het jezelf betreft.
Ik vind dat je nóóit over een ander mens kunt zeggen: Eigen schuld, dan had je maar...
Maar misschien kán niet iedereen op die manier denken en vind ik die persoon in wezen ook weer een beetje slachtoffer van dát onvermogen.
Maar er zijn wel mogelijkheden om er zelf wel iets aan te doen en eigen verantwoordelijkheid in te nemen, of je eigen bijdrage aan een probleem. Maar eigenlijk alleen... als het jezelf betreft.
Ik vind dat je nóóit over een ander mens kunt zeggen: Eigen schuld, dan had je maar...
Maar misschien kán niet iedereen op die manier denken en vind ik die persoon in wezen ook weer een beetje slachtoffer van dát onvermogen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
