Overig
alle pijlers
Vraagje voor kerkgangers!
donderdag 21 augustus 2008 om 21:12
Wij zijn onlangs verhuisd naar een andere gemeente en nu wil ik hier graag naar de kerk, maar kan ik zomaar heen gaan of moet ik eerst bellen ofzo (en zo ja, met wie)? Als kind zijnde ging ik wel eens naar de kerk met mijn ouders, ook naar een christelijke school geweest. Mijn ouders hebben zich later echter uit laten schrijven toen ze gescheiden waren. Ben altijd blijven geloven, maar niet meer naar de kerk geweest (m.u.v. van kerst enzo). Hoe werkt dat met inschrijven en moeten we dan ook belijdenis doen, ben als kind zijnde gedoopt, maar mijn man en zoontje niet. Kortom, hoe pak ik dit aan? Thanks!
vrijdag 22 augustus 2008 om 00:06
quote:crini schreef op 21 augustus 2008 @ 23:59:
Eerlijk gezegd shining, en ik wil je niet op de kast jagen echt maar ik ben er van overtuigd dat het zo is, denk ik dat ik zelf als gereformeerd vrijgemaakte, beter onderlegd ben qua kerkgeschiedenis en dus ook qua inzicht in de verschillende kerkgenootschappen, als menige kerkganger uit een evangelische gemeente.
Mijn ervaring is dat die daar toch echt minder van mee krijgt. En dat is natuurlijk helemaal niet erg, maar ik krijg jeuk van mensen die een gereformeerde kerk zwaar noemen 'omdat je er (o.a.)geen vrolijke liedjes zingt'. Maar ik zit 100x liever in een kerk waar je wat vaker de 'ouderwetse' psalmen zingt, maar men je niet met de nek aankijkt wanneer je wegloopt van je man, omdat men er van uitgaat dat je er vast een verdraaid goede reden voor hebt. En waar men je niet met dwang probeert terug te brengen naar 'manlief' omdat het huwelijk zo heilig is en omdat God je niet meer geeft dan je kan verdragen.
Dat vind ik dus veel 'zwaarder' op de hand dan een gereformeerde die toevallig wat vaker uit zijn liedboek dan uit zijn opwekkingsbundel zingt en bij het orgel ipv elke week de band.Dat is precies wat ik ook bedoel.
Eerlijk gezegd shining, en ik wil je niet op de kast jagen echt maar ik ben er van overtuigd dat het zo is, denk ik dat ik zelf als gereformeerd vrijgemaakte, beter onderlegd ben qua kerkgeschiedenis en dus ook qua inzicht in de verschillende kerkgenootschappen, als menige kerkganger uit een evangelische gemeente.
Mijn ervaring is dat die daar toch echt minder van mee krijgt. En dat is natuurlijk helemaal niet erg, maar ik krijg jeuk van mensen die een gereformeerde kerk zwaar noemen 'omdat je er (o.a.)geen vrolijke liedjes zingt'. Maar ik zit 100x liever in een kerk waar je wat vaker de 'ouderwetse' psalmen zingt, maar men je niet met de nek aankijkt wanneer je wegloopt van je man, omdat men er van uitgaat dat je er vast een verdraaid goede reden voor hebt. En waar men je niet met dwang probeert terug te brengen naar 'manlief' omdat het huwelijk zo heilig is en omdat God je niet meer geeft dan je kan verdragen.
Dat vind ik dus veel 'zwaarder' op de hand dan een gereformeerde die toevallig wat vaker uit zijn liedboek dan uit zijn opwekkingsbundel zingt en bij het orgel ipv elke week de band.Dat is precies wat ik ook bedoel.
vrijdag 22 augustus 2008 om 00:07
Mijn kinderen zijn beide gedoopt door een vrouwelijke dominé, mijn moeder was daarbij niet aanwezig omdat dat vanuit haar visie/geloof niet mag. Ik heb de dominé van haar kerk opgebeld en gevraagd of het echt zo erg was dat een vrouw het woord van God verkondigd. Zijn bekrompen reactie:
'Sommige ambten mogen alleen maar door mannen worden bekleedt'.
Achteraf was het maar goed dat mijn moeder er niet bij was want de vrouwelijke dominé stond in een lange broek op de preekstoel, mijn moeder had een rolberoerte gekregen!
Bij ons in de kerk heb je regelmatig tienerdiensten, ge-wel-dig! Heel gezellig, we zingen, we klappen en we zwingen!
Pas was er een optreden van the young continentals... Mooi!!!
'Sommige ambten mogen alleen maar door mannen worden bekleedt'.
Achteraf was het maar goed dat mijn moeder er niet bij was want de vrouwelijke dominé stond in een lange broek op de preekstoel, mijn moeder had een rolberoerte gekregen!
Bij ons in de kerk heb je regelmatig tienerdiensten, ge-wel-dig! Heel gezellig, we zingen, we klappen en we zwingen!
Pas was er een optreden van the young continentals... Mooi!!!
vrijdag 22 augustus 2008 om 00:15
o maar als jij de gemeente noemt waar jij bij aangesloten bent ben je dat nog steeds hoor. Want ik neem aan dat je niet de enige bent die zich bij die gemeente heeft aangesloten.
Beetje flauw dat je het niet durft te noemen, waar ben je bang voor?
Ik vond nog een interessant stukje over vrouwen in de evangelische/pinkstergemeentes. Ik citeer:
De plaats van vrouwen in de pinkstertheologie
Binnen de pinksterbeweging worden de meest uiteenlopende uitspraken gedaan over de positie en de rol van de vrouw. De nadruk op de gaven van de Geest als voorwaarde voor het functioneren in de gemeente veroorzaakt een spanning met de fundamentalistische bijbeluitleg die de inbreng van de vrouw beperkt. Met recht noemt Walter Hollenweger het verschijnsel van vrouwelijke predikers een tegenstrijdigheid in de leeropvattingen van de pinksterbeweging.
Voor het hele artikel:
http://www.sporenvangod.n...eninpinksterbeweging.html
En nu ga ik te bed. Een goede nacht allemaal
Beetje flauw dat je het niet durft te noemen, waar ben je bang voor?
Ik vond nog een interessant stukje over vrouwen in de evangelische/pinkstergemeentes. Ik citeer:
De plaats van vrouwen in de pinkstertheologie
Binnen de pinksterbeweging worden de meest uiteenlopende uitspraken gedaan over de positie en de rol van de vrouw. De nadruk op de gaven van de Geest als voorwaarde voor het functioneren in de gemeente veroorzaakt een spanning met de fundamentalistische bijbeluitleg die de inbreng van de vrouw beperkt. Met recht noemt Walter Hollenweger het verschijnsel van vrouwelijke predikers een tegenstrijdigheid in de leeropvattingen van de pinksterbeweging.
Voor het hele artikel:
http://www.sporenvangod.n...eninpinksterbeweging.html
En nu ga ik te bed. Een goede nacht allemaal
Whatever, I do what I want
vrijdag 22 augustus 2008 om 00:26
quote:Dino2306 schreef op 22 augustus 2008 @ 00:07:
Mijn kinderen zijn beide gedoopt door een vrouwelijke dominé, mijn moeder was daarbij niet aanwezig omdat dat vanuit haar visie/geloof niet mag. Ik heb de dominé van haar kerk opgebeld en gevraagd of het echt zo erg was dat een vrouw het woord van God verkondigd. Zijn bekrompen reactie:
'Sommige ambten mogen alleen maar door mannen worden bekleedt'.
Achteraf was het maar goed dat mijn moeder er niet bij was want de vrouwelijke dominé stond in een lange broek op de preekstoel, mijn moeder had een rolberoerte gekregen!
Bij ons in de kerk heb je regelmatig tienerdiensten, ge-wel-dig! Heel gezellig, we zingen, we klappen en we zwingen!
Pas was er een optreden van the young continentals... Mooi!!!
Ieder zijn mening natuurlijk en ik heb daar respect voor. Ik vind het alleen jammer dat je moeder daar niet bij wilde zijn. Het zijn haar kleinkinderen. Jammer dat je je dan laat leiden door regels.
Ik denk dat men zichzelf daar dan tekort door doet. Hoezo mogen sommige ambten alleen door mannen worden bekleed?
Ik snap dat niet echt.
Mijn kinderen zijn beide gedoopt door een vrouwelijke dominé, mijn moeder was daarbij niet aanwezig omdat dat vanuit haar visie/geloof niet mag. Ik heb de dominé van haar kerk opgebeld en gevraagd of het echt zo erg was dat een vrouw het woord van God verkondigd. Zijn bekrompen reactie:
'Sommige ambten mogen alleen maar door mannen worden bekleedt'.
Achteraf was het maar goed dat mijn moeder er niet bij was want de vrouwelijke dominé stond in een lange broek op de preekstoel, mijn moeder had een rolberoerte gekregen!
Bij ons in de kerk heb je regelmatig tienerdiensten, ge-wel-dig! Heel gezellig, we zingen, we klappen en we zwingen!
Pas was er een optreden van the young continentals... Mooi!!!
Ieder zijn mening natuurlijk en ik heb daar respect voor. Ik vind het alleen jammer dat je moeder daar niet bij wilde zijn. Het zijn haar kleinkinderen. Jammer dat je je dan laat leiden door regels.
Ik denk dat men zichzelf daar dan tekort door doet. Hoezo mogen sommige ambten alleen door mannen worden bekleed?
Ik snap dat niet echt.
vrijdag 22 augustus 2008 om 00:36
In de eerste instantie was ik ook heel boos en verschrikkelijk verdrietig, ik heb gejankt en heb haar voor vanalles uitgemaakt dat ze niet bij de doop van mijn kind wilde zijn, al haar andere kleinkinderen heeft ze wel gedoopt zien worden.
Nu denk ik, het zij zo, kan er niks aan veranderen.
Tja en die uitspraak van die dominé, dat haalde hij ergens uit de bijbel, maar geen idee waar dat was.
Ik zei dat er ook ergens geschreven werd over een profetes, maar dat was volgens hem iets anders als een dominé..
Ach echt zo'n man waar niet mee te discussieren is.
Nu denk ik, het zij zo, kan er niks aan veranderen.
Tja en die uitspraak van die dominé, dat haalde hij ergens uit de bijbel, maar geen idee waar dat was.
Ik zei dat er ook ergens geschreven werd over een profetes, maar dat was volgens hem iets anders als een dominé..
Ach echt zo'n man waar niet mee te discussieren is.
vrijdag 22 augustus 2008 om 00:45
Ja, precies.Ook zo'n uitspraak: ' Mannen zijn het hoofd van het gezin' bladibladibla.
Kan me ook heel goed voorstellen dat je boos en verdrietig was. Zou ik ook zijn. Jammer eigenlijk dat ze wat dat betreft zo volhardend is. Ze doet zichzelf tekort, ze kan niet bij de doop zijn van jouw dochters.
Maar inderdaad, wat kun je eraan doen? Niks. Het is haar overtuiging.
Sommige mensen denken zo zwart-wit.
Kan me ook heel goed voorstellen dat je boos en verdrietig was. Zou ik ook zijn. Jammer eigenlijk dat ze wat dat betreft zo volhardend is. Ze doet zichzelf tekort, ze kan niet bij de doop zijn van jouw dochters.
Maar inderdaad, wat kun je eraan doen? Niks. Het is haar overtuiging.
Sommige mensen denken zo zwart-wit.
vrijdag 22 augustus 2008 om 01:16
Ik zal even vertellen hoe het bij ons gaat. Ik ben lid van een Hervormde Gemeente binnen de PKN. Van oorsprong was dit de Hervormde Kerk en waren wij lid van de Gereformeerde Bond.
Eerst even dit: Op één van de eerste pagina's las ik dat de term 'zwarte kousen' gekoppeld wordt aan de Gereformeerde Bond, maar ehm, dat klopt niet helemaal. Ik loop gewoon in spijkerbroek enzo. Natuurlijk zijn er wel mensen binnen onze kerk die alleen in rok lopen, maar dat typeert de kerk niet. Ik denk dat je de Hervormde Gemeentes bedoeld die buiten de PKN gebleven zijn, de Hersteld Hervormden.
Bij ons kun je geboortelid zijn (dat kennen niet alle kerken, maar dit betekent dus dat je lid bent vanaf je geboorte omdat je ouders lid zijn). Ook hebben wij doopleden en belijdende leden. Alleen als je belijdend lid bent mag je deelnemen aan het avondmaal (4x per jaar, ook heel veel mensen die wél belijdenis hebben gedaan gaan niet aan het avondmaal, dus als 'nieuweling' val je niet op) en mag je ouderling of diaken worden.
Ik zou zeggen zoals veel anderen al deden: Ga gewoon eens ergens kijken. Het verplicht je nergens toe. Vaak word je welkom geheten door gemeenteleden, probeer dan in een gesprekje uit te vinden of het wat voor je is. Je hoeft niet gelijk je man en zoontje mee te slepen of te laten dopen. Kijk eerst maar eens rustig rond. Als een gemeente goed bezig is (mijn mening natuurlijk) zullen ze je niks opdringen maar je gewoon rustig de tijd geven. Bij ons is het mogelijk dat de ene ouder wel lid is van de kerk, de ander niet en dat het stel dan wél hun kind laat dopen. De ouder die niet lid is legt dan een andere belofte af. Er zijn kerken (in mijn woonplaats de Chr. Geref. Kerk) waar alleen ouders die belijdenis gedaan hebben hun kind mogen laten dopen. Als je geen belijdenis hebt gedaan is het alleen mogelijk na een flink gesprek. Op zich ben ik het er wel mee eens dat niet iedereen zomaar z'n kind kan laten dopen (je belooft tenslotte wel dat je hem/haar met God zal opvoeden, dat is geen beslissing die je 'even' neemt) maar ik denk niet dat je daar persé belijdenis voor gedaan moet hebben. Binnen de kerk zijn er natuurlijk veel mensen die al vrij jong (voor huidige begrippen) kinderen krijgen en ik denk niet dat je van iedereen tussen 20-25 kan verwachten dat hij/zij er al aan toe is om belijdenis te doen.
Mijn man is trouwens een voorbeeld van een geboortelid die uitgroeide tot een erg actief kerkganger. Zijn broers zijn wel gedoopt (meer uit gewoonte) en toen hij geboren werd deden z'n ouders niet zoveel meer aan 't geloof dus is hij niet gedoopt. HIj ging op z'n 20e ook eens in een kerk kijken (kreeg een uitnodiging voor catechisatie omdat ie geboortelid was), is zich daar helemaal thuis gaan voelen, heeft belijdenis gedaan (en is in dezelfde dienst gedoopt) en is nu ouderling.
Ik wens je toe dat je een kerk zal vinden waar je je thuis voelt!
Eerst even dit: Op één van de eerste pagina's las ik dat de term 'zwarte kousen' gekoppeld wordt aan de Gereformeerde Bond, maar ehm, dat klopt niet helemaal. Ik loop gewoon in spijkerbroek enzo. Natuurlijk zijn er wel mensen binnen onze kerk die alleen in rok lopen, maar dat typeert de kerk niet. Ik denk dat je de Hervormde Gemeentes bedoeld die buiten de PKN gebleven zijn, de Hersteld Hervormden.
Bij ons kun je geboortelid zijn (dat kennen niet alle kerken, maar dit betekent dus dat je lid bent vanaf je geboorte omdat je ouders lid zijn). Ook hebben wij doopleden en belijdende leden. Alleen als je belijdend lid bent mag je deelnemen aan het avondmaal (4x per jaar, ook heel veel mensen die wél belijdenis hebben gedaan gaan niet aan het avondmaal, dus als 'nieuweling' val je niet op) en mag je ouderling of diaken worden.
Ik zou zeggen zoals veel anderen al deden: Ga gewoon eens ergens kijken. Het verplicht je nergens toe. Vaak word je welkom geheten door gemeenteleden, probeer dan in een gesprekje uit te vinden of het wat voor je is. Je hoeft niet gelijk je man en zoontje mee te slepen of te laten dopen. Kijk eerst maar eens rustig rond. Als een gemeente goed bezig is (mijn mening natuurlijk) zullen ze je niks opdringen maar je gewoon rustig de tijd geven. Bij ons is het mogelijk dat de ene ouder wel lid is van de kerk, de ander niet en dat het stel dan wél hun kind laat dopen. De ouder die niet lid is legt dan een andere belofte af. Er zijn kerken (in mijn woonplaats de Chr. Geref. Kerk) waar alleen ouders die belijdenis gedaan hebben hun kind mogen laten dopen. Als je geen belijdenis hebt gedaan is het alleen mogelijk na een flink gesprek. Op zich ben ik het er wel mee eens dat niet iedereen zomaar z'n kind kan laten dopen (je belooft tenslotte wel dat je hem/haar met God zal opvoeden, dat is geen beslissing die je 'even' neemt) maar ik denk niet dat je daar persé belijdenis voor gedaan moet hebben. Binnen de kerk zijn er natuurlijk veel mensen die al vrij jong (voor huidige begrippen) kinderen krijgen en ik denk niet dat je van iedereen tussen 20-25 kan verwachten dat hij/zij er al aan toe is om belijdenis te doen.
Mijn man is trouwens een voorbeeld van een geboortelid die uitgroeide tot een erg actief kerkganger. Zijn broers zijn wel gedoopt (meer uit gewoonte) en toen hij geboren werd deden z'n ouders niet zoveel meer aan 't geloof dus is hij niet gedoopt. HIj ging op z'n 20e ook eens in een kerk kijken (kreeg een uitnodiging voor catechisatie omdat ie geboortelid was), is zich daar helemaal thuis gaan voelen, heeft belijdenis gedaan (en is in dezelfde dienst gedoopt) en is nu ouderling.
Ik wens je toe dat je een kerk zal vinden waar je je thuis voelt!
vrijdag 22 augustus 2008 om 02:03
Wanneer je buiten het Rooms Katholieke kijkt, dan loop je ongeveer tegen een stroming of 1000 aan binnen ons kikkerlandje. Dus wordt het al gauw een welles nietes over wat in een bepaalde kerk wel of niet mag. De ene PKN gemeente is de andere niet, om nog maar te zwijgen over alles wat iets als 'gereformeerd' in zijn naam heeft staan. En ook binnen de vroegere Hervormde Kerk was er een onderscheid tussen de 'bonders', de convensionele vereniging, de midden-orthodoxen en de vrijzinnigen. En nu vergeet ik vast nog een groepje. Maar goed...
TO: wanneer je opgegroeit bent in een hervormde kerk met (als 1979 je geboortejaar is) bijv. kindernevendienst, je zowel psalmen als gezangen zong, er met kerst een kerstboom in de kerk stond, er een kerstnachtdienst was er vrouwelijke ouderlingen/diakenen waren. Dan kom je uit een niet al te zware hervormde kerk. (Ik generaliseer) En zul je wat herkenning vinden in de PKN.
De hervormde kerk als zelfstandige kerk bestaat officieel sinds 2004 niet meer. Die is opgegaan in de Protestante Kerken in Nederland. Samen met de Gereformeerde Kerken in Nederland en de Evangelisch-Lutherse kerk. Het ligt aan de plek waar je woont of daar de fusie ook al zo ver is doorgevoerd dat je in de praktijk niet meer merkt of een kerk hervormd/gereformeerd of luthers is. Waarbij de lutheranen bij mijn weten vaak nog apart zijn, omdat de verschillen groter zijn. Een groep hervormden is niet meegegaan in de fusie, daar gaat het met name om de 'zwaardere' gereformeerde bond, zwaarder dan de gemeente van mijn voorgangster op dit topic. Zij hebben zich verenigd in de hersteld hervormde kerk. Hetzelfde geldt voor een groep gererformeerden.
In veel bij de PKN aangesloten kerken maakt het niet meer uit of je alleen gedoopt bent of ook belijdenis hebt gedaan. Je telt bijv. in mijn gemeente volledig mee als dooplid. Alleen als je dominee/oudeling/diaken wilt worden moet je belijdenis doen of hebben gedaan. Belijdenis betekent dat je in een dienst je doop bevestigd. Dit doe je niet de tweede keer dat je in een dienst bent, daar gaat meestal wat voorbereiding aan vooraf. (Van een jaar tot een paar bijeenkomsten) En dat doe je vrijwillig. Je hoeft géén belijdenis te hebben gedaan om lid te worden.
Bij ons in de kerk, mag iedereen aan het avondmaal, dus ook mensen die niet gedoopt zijn. Als je je 'geroepen' voelt, dan mag je aangaan. Ook kinderen gaan aan bijv. (krijgen dan wel druivensap in plaats van wijn...)
Je kindje laten dopen kan, maar ik zou dat als ik jou was doen in een gemeente waar jij je thuis voelt. Je kunt daarvoor tegen die tijd contact opnemen met de predikant. Hij of zij komt dan een keer op bezoek om er met jullie over te praten. Vroeger moest je als dooplid eerst belijdenis hebben gedaan voordat je je kind mocht laten dopen en officieel is dat nog steeds zo, maar bij ons mogen doopleden ook laten dopen. We zeggen er dan bij dat dit ook een belijdenis is, je kind laten dopen betekent ook zeggen: Ja, ik geloof. Je man moet het wel ok vinden, althans, dat hebben wij als stelregel binnen de kerkenraad, dat de niet-dooplid zijnde ouder geen bezwaar moet hebben. Deze ouder belooft dan iets als dat hij/zij de andere ouder de mogelijkheid geeft om het kindje kennis te laten maken met het geloof. (er wordt in ieder geval bij ons altijd overlegd tussen de predikant en de ouders over wat de andere ouder precies belooft)
Iedere kerk heeft op zondag open huis. Je kunt altijd binnen komen lopen, gratis en voor niets, nou ja, er wordt gecollecteerd, maar als je niets geeft gooien ze je er echt niet uit. Misschien kun je via www.pkn.nl eens kijken bij de gemeentezoeker naar een gemeente bij jou in de buurt. En wellicht heeft die gemeente een website die je kunt bezoeken.
Het is overigens zo dat je als dooplid door de SMRA (de landelijke beheerder van de adressen van kerleden) automatisch overgeschreven wordt naar een andere kerkelijke gemeente op het moment dat je je bij de burgerlijke stand inschrijft, systemen zijn wel degelijk gekoppeld. Tenzij je uitdrukkelijk aangegeven hebt dat de SMRA dit niet mag doen, maar dat zul je dan weten. Het kan ook zijn dat je je bewust uitgeschreven hebt, dan ben je geen lid meer en sta je dus ook nergens ingeschreven.
Veel kerkelijke gemeenten doen niet meer aan het automatisch bezoeken van zogenaamde nieuw ingekomenen (mensen die verhuisd zijn en via de SMRA ingeschreven worden.)
Nou goed, het blijft een ondoorzichtig woud van rariteiten, beste is gewoon gemeente bij jou in de buurt zoeken en gaan kerkhoppen tot je iets vind waar je je thuis voelt. Overigens, via www.kerkomroep.nl kun je misschien al eens luisteren naar die kerk bij jou in de buurt die je op het oog hebt.
Succes en als je vragen hebt, dan meldt je je maar.
Noanne
TO: wanneer je opgegroeit bent in een hervormde kerk met (als 1979 je geboortejaar is) bijv. kindernevendienst, je zowel psalmen als gezangen zong, er met kerst een kerstboom in de kerk stond, er een kerstnachtdienst was er vrouwelijke ouderlingen/diakenen waren. Dan kom je uit een niet al te zware hervormde kerk. (Ik generaliseer) En zul je wat herkenning vinden in de PKN.
De hervormde kerk als zelfstandige kerk bestaat officieel sinds 2004 niet meer. Die is opgegaan in de Protestante Kerken in Nederland. Samen met de Gereformeerde Kerken in Nederland en de Evangelisch-Lutherse kerk. Het ligt aan de plek waar je woont of daar de fusie ook al zo ver is doorgevoerd dat je in de praktijk niet meer merkt of een kerk hervormd/gereformeerd of luthers is. Waarbij de lutheranen bij mijn weten vaak nog apart zijn, omdat de verschillen groter zijn. Een groep hervormden is niet meegegaan in de fusie, daar gaat het met name om de 'zwaardere' gereformeerde bond, zwaarder dan de gemeente van mijn voorgangster op dit topic. Zij hebben zich verenigd in de hersteld hervormde kerk. Hetzelfde geldt voor een groep gererformeerden.
In veel bij de PKN aangesloten kerken maakt het niet meer uit of je alleen gedoopt bent of ook belijdenis hebt gedaan. Je telt bijv. in mijn gemeente volledig mee als dooplid. Alleen als je dominee/oudeling/diaken wilt worden moet je belijdenis doen of hebben gedaan. Belijdenis betekent dat je in een dienst je doop bevestigd. Dit doe je niet de tweede keer dat je in een dienst bent, daar gaat meestal wat voorbereiding aan vooraf. (Van een jaar tot een paar bijeenkomsten) En dat doe je vrijwillig. Je hoeft géén belijdenis te hebben gedaan om lid te worden.
Bij ons in de kerk, mag iedereen aan het avondmaal, dus ook mensen die niet gedoopt zijn. Als je je 'geroepen' voelt, dan mag je aangaan. Ook kinderen gaan aan bijv. (krijgen dan wel druivensap in plaats van wijn...)
Je kindje laten dopen kan, maar ik zou dat als ik jou was doen in een gemeente waar jij je thuis voelt. Je kunt daarvoor tegen die tijd contact opnemen met de predikant. Hij of zij komt dan een keer op bezoek om er met jullie over te praten. Vroeger moest je als dooplid eerst belijdenis hebben gedaan voordat je je kind mocht laten dopen en officieel is dat nog steeds zo, maar bij ons mogen doopleden ook laten dopen. We zeggen er dan bij dat dit ook een belijdenis is, je kind laten dopen betekent ook zeggen: Ja, ik geloof. Je man moet het wel ok vinden, althans, dat hebben wij als stelregel binnen de kerkenraad, dat de niet-dooplid zijnde ouder geen bezwaar moet hebben. Deze ouder belooft dan iets als dat hij/zij de andere ouder de mogelijkheid geeft om het kindje kennis te laten maken met het geloof. (er wordt in ieder geval bij ons altijd overlegd tussen de predikant en de ouders over wat de andere ouder precies belooft)
Iedere kerk heeft op zondag open huis. Je kunt altijd binnen komen lopen, gratis en voor niets, nou ja, er wordt gecollecteerd, maar als je niets geeft gooien ze je er echt niet uit. Misschien kun je via www.pkn.nl eens kijken bij de gemeentezoeker naar een gemeente bij jou in de buurt. En wellicht heeft die gemeente een website die je kunt bezoeken.
Het is overigens zo dat je als dooplid door de SMRA (de landelijke beheerder van de adressen van kerleden) automatisch overgeschreven wordt naar een andere kerkelijke gemeente op het moment dat je je bij de burgerlijke stand inschrijft, systemen zijn wel degelijk gekoppeld. Tenzij je uitdrukkelijk aangegeven hebt dat de SMRA dit niet mag doen, maar dat zul je dan weten. Het kan ook zijn dat je je bewust uitgeschreven hebt, dan ben je geen lid meer en sta je dus ook nergens ingeschreven.
Veel kerkelijke gemeenten doen niet meer aan het automatisch bezoeken van zogenaamde nieuw ingekomenen (mensen die verhuisd zijn en via de SMRA ingeschreven worden.)
Nou goed, het blijft een ondoorzichtig woud van rariteiten, beste is gewoon gemeente bij jou in de buurt zoeken en gaan kerkhoppen tot je iets vind waar je je thuis voelt. Overigens, via www.kerkomroep.nl kun je misschien al eens luisteren naar die kerk bij jou in de buurt die je op het oog hebt.
Succes en als je vragen hebt, dan meldt je je maar.
Noanne
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
zaterdag 23 augustus 2008 om 17:11
Mijn ouders hebben zich destijds laten uitschrijven bij de kerk, dus dan staat er nergens meer geregistreerd dat ik gedoopt ben? Mijn man staat er wel voor open dat ons zoontje kennis maakt met God en zo zijn eigen keuze kan maken om te geloven of niet. Hij is zelf niet christelijk opgevoed, maar ging vroeger wel regelmatig mee naar de kerk met familie. Hij zegt nu echter niet mee te willen en alleen zomaar een kerk binnenstappen vind ik wel moeilijk, weet niet of ik dat durf eerlijk gezegd. Vandaar dat ik hem toch wel graag mee wil hebben. En wat betreft baptisten en pinkstergemeenten, ik dacht ook dat die zwaarder waren dan gereformeerd of hervormd. Ik ben zowel een keer bij een volwassendoop in een pinkstergemeente als baptistengemeente geweest, maar voelde me er niet erg op mijn gemak. Misschien omdat ik dat uitbundige niet ben gewend vanuit de gereformeerde kerk waar ik vroeger heen ging? Die heb ik trouwens ook nooit echt als zwaar heb beschouwd, de christ. gereformeerde daarentegen wel! Ook speelt de praktische kant een rol, de afstand en mogelijkheid tot kinderopvang en dat zit in ieder geval goed bij de kerk die ik op het oog heb.
zaterdag 23 augustus 2008 om 17:31
Ik kan nu echt mijn mond niet meer houden. Evangelisch minder streng? Ok, er staat een hip drumstel en een leuke elektrische gitaar, en men zingt er hip en klapt en danst, maar verder kan het echt absoluut afschuwelijk zijn. Ik wil er ivm herkenbaarheid niet teveel over uitwijden, maar er zijn zeg maar mensen in mijn familie bij zo'n soort kerk en je trouwt binnen je kerk, je hebt vrienden binnen je kerk en je hebt ontzettend ouderwetse ideeën over van alles en nog wat. Als ik daar ben en 'vrienden van' ontmoet, gaat het binnen 5 minuten over het Geloof. Ik ben hartstikke welkom (mij een beetje té welkom) daar, maar het verstikt, het is ontzettend conservatief, het is totaal niet vrij. Dus roepen dat evangelisch standaard vrij is...
in sommige gemeentes misschien, maar verkijk je alsjeblieft niet op het hippe bandje.
in sommige gemeentes misschien, maar verkijk je alsjeblieft niet op het hippe bandje.
zaterdag 23 augustus 2008 om 17:33
En ook vol-evangelisch: de dienst waar ik voor de vorm / het respect was (omdat het wederom familie betrof en zij wilden dat wij aanwezig waren), waarin mijn familie gedoopt werd. (Op volwassen leeftijd.) In de preek werd accuut een prachtig stuk over 'heidenen' gekwakt, met een lange, doordringende blik op o.a. mij, aangezien wij niet naar die kerk gaan normaal.... het was echt een grof stuk in de preek, ik zal het hier niet herhalen.
Ik heb ook eens een dienst van een vrij-evangelische gemeente bijgewoond (eveneens een doopdienst) en dat was idd heel mooi/vrij/respectvol/blablabla.
Maar de éne evangelische gemeente is echt de andere niet.
Ik heb ook eens een dienst van een vrij-evangelische gemeente bijgewoond (eveneens een doopdienst) en dat was idd heel mooi/vrij/respectvol/blablabla.
Maar de éne evangelische gemeente is echt de andere niet.
zaterdag 23 augustus 2008 om 17:46
Ik kom dit topic nu pas tegen, maar het wekte mijn interesse omdat ik zelf op zoek ben naar een kerk/ gemeente. Via een een goede vriend van mij, ben ik 2 jaar regelmatig bij een gereformeerd-vrijgemaakte gemeente geweest, en mijn beleving was heel anders dan die van Crini, die er het volgende over schreef.quote:crini schreef op 21 augustus 2008 @ 23:59:
Eerlijk gezegd shining, en ik wil je niet op de kast jagen echt maar ik ben er van overtuigd dat het zo is, denk ik dat ik zelf als gereformeerd vrijgemaakte, beter onderlegd ben qua kerkgeschiedenis en dus ook qua inzicht in de verschillende kerkgenootschappen, als menige kerkganger uit een evangelische gemeente.
Mijn ervaring is dat die daar toch echt minder van mee krijgt. En dat is natuurlijk helemaal niet erg, maar ik krijg jeuk van mensen die een gereformeerde kerk zwaar noemen 'omdat je er (o.a.)geen vrolijke liedjes zingt'. Maar ik zit 100x liever in een kerk waar je wat vaker de 'ouderwetse' psalmen zingt, maar men je niet met de nek aankijkt wanneer je wegloopt van je man, omdat men er van uitgaat dat je er vast een verdraaid goede reden voor hebt. En waar men je niet met dwang probeert terug te brengen naar 'manlief' omdat het huwelijk zo heilig is en omdat God je niet meer geeft dan je kan verdragen.
Dat vind ik dus veel 'zwaarder' op de hand dan een gereformeerde die toevallig wat vaker uit zijn liedboek dan uit zijn opwekkingsbundel zingt en bij het orgel ipv elke week de band.
De vrijgemaakte gemeentes waar ik ben geweest, zijn helemaal niet zo vrij als wat hier wordt geschreven. Ik ben dus erg benieuwd waar jij heen gaat, Crini. De gemeentes die ik ken, zijn zéér tegen scheiden. Een (andere) vriend van mij wordt met de nek aangekeken omdat hij, na 7 jaar ploeteren, wel besloten heeft te scheiden. Zo ken ik wel meer voorbeelden. Een kennisje uit die kerk zei 'je haalt niet uit elkaar wat God bij elkaar heeft gebracht'. Haar man ging vreemd bij het leven, en toch was het binnen de gemeente niet geaccepteerd dat ze wou scheiden. (ging dus ook niet door)
Verder viel het me op dat ik in de twee jaar dat ik (bijna wekelijks 2x op zondag) ben geweest, ben ik op 1x (na 1,5 jaar) na, nooit uit eigen beweging door iemand aangesproken. Ik heb mij nooit welkom gevoeld bij de gemeente. Daarnaast is homoseksualiteit in die gemeentes echt een no-go area, net als overstappen naar een andere kerk.
Ik bedoel dit helemaal niet als kritiek, ik ben oprecht geïnteresseerd, omdat ik in die twee jaar een compleet ander beeld van de vrijgemaakte kerk heb gekregen.
Overigens, die keren dat ik bij het avondmaal ben geweest, ben ik niet naar de tafel (in deze gemeente: een gedekte tafel voorin de kerk) gegaan. Dat mochten alleen mensen uit die specifieke gemeente (dus niet kerk: echt gemeente), of mensen uit een andere vrijgemaakte-gemeente, die zich van te voren hadden aangemeld. Omdat ik niet gedoopt ben, mocht ik dus niet meedoen. De vrijgemaakte vriend met wie ik mee was, mocht ook niet, omdat hij zich niet had aangemeld, en het niet zijn vaste gemeente was. Voor zover ik weet zijn vrouwelijke studenten ook niet welkom bij de Theologische Universiteit - vrijgemaakt. (oa. dus opleiding voor dominee/voorganger)
Eerlijk gezegd shining, en ik wil je niet op de kast jagen echt maar ik ben er van overtuigd dat het zo is, denk ik dat ik zelf als gereformeerd vrijgemaakte, beter onderlegd ben qua kerkgeschiedenis en dus ook qua inzicht in de verschillende kerkgenootschappen, als menige kerkganger uit een evangelische gemeente.
Mijn ervaring is dat die daar toch echt minder van mee krijgt. En dat is natuurlijk helemaal niet erg, maar ik krijg jeuk van mensen die een gereformeerde kerk zwaar noemen 'omdat je er (o.a.)geen vrolijke liedjes zingt'. Maar ik zit 100x liever in een kerk waar je wat vaker de 'ouderwetse' psalmen zingt, maar men je niet met de nek aankijkt wanneer je wegloopt van je man, omdat men er van uitgaat dat je er vast een verdraaid goede reden voor hebt. En waar men je niet met dwang probeert terug te brengen naar 'manlief' omdat het huwelijk zo heilig is en omdat God je niet meer geeft dan je kan verdragen.
Dat vind ik dus veel 'zwaarder' op de hand dan een gereformeerde die toevallig wat vaker uit zijn liedboek dan uit zijn opwekkingsbundel zingt en bij het orgel ipv elke week de band.
De vrijgemaakte gemeentes waar ik ben geweest, zijn helemaal niet zo vrij als wat hier wordt geschreven. Ik ben dus erg benieuwd waar jij heen gaat, Crini. De gemeentes die ik ken, zijn zéér tegen scheiden. Een (andere) vriend van mij wordt met de nek aangekeken omdat hij, na 7 jaar ploeteren, wel besloten heeft te scheiden. Zo ken ik wel meer voorbeelden. Een kennisje uit die kerk zei 'je haalt niet uit elkaar wat God bij elkaar heeft gebracht'. Haar man ging vreemd bij het leven, en toch was het binnen de gemeente niet geaccepteerd dat ze wou scheiden. (ging dus ook niet door)
Verder viel het me op dat ik in de twee jaar dat ik (bijna wekelijks 2x op zondag) ben geweest, ben ik op 1x (na 1,5 jaar) na, nooit uit eigen beweging door iemand aangesproken. Ik heb mij nooit welkom gevoeld bij de gemeente. Daarnaast is homoseksualiteit in die gemeentes echt een no-go area, net als overstappen naar een andere kerk.
Ik bedoel dit helemaal niet als kritiek, ik ben oprecht geïnteresseerd, omdat ik in die twee jaar een compleet ander beeld van de vrijgemaakte kerk heb gekregen.
Overigens, die keren dat ik bij het avondmaal ben geweest, ben ik niet naar de tafel (in deze gemeente: een gedekte tafel voorin de kerk) gegaan. Dat mochten alleen mensen uit die specifieke gemeente (dus niet kerk: echt gemeente), of mensen uit een andere vrijgemaakte-gemeente, die zich van te voren hadden aangemeld. Omdat ik niet gedoopt ben, mocht ik dus niet meedoen. De vrijgemaakte vriend met wie ik mee was, mocht ook niet, omdat hij zich niet had aangemeld, en het niet zijn vaste gemeente was. Voor zover ik weet zijn vrouwelijke studenten ook niet welkom bij de Theologische Universiteit - vrijgemaakt. (oa. dus opleiding voor dominee/voorganger)
zaterdag 23 augustus 2008 om 17:54
quote:Yenthe79 schreef op 23 augustus 2008 @ 17:11:
Mijn ouders hebben zich destijds laten uitschrijven bij de kerk, dus dan staat er nergens meer geregistreerd dat ik gedoopt ben? Mijn man staat er wel voor open dat ons zoontje kennis maakt met God en zo zijn eigen keuze kan maken om te geloven of niet. Hij is zelf niet christelijk opgevoed, maar ging vroeger wel regelmatig mee naar de kerk met familie. Hij zegt nu echter niet mee te willen en alleen zomaar een kerk binnenstappen vind ik wel moeilijk, weet niet of ik dat durf eerlijk gezegd. Vandaar dat ik hem toch wel graag mee wil hebben. En wat betreft baptisten en pinkstergemeenten, ik dacht ook dat die zwaarder waren dan gereformeerd of hervormd. Ik ben zowel een keer bij een volwassendoop in een pinkstergemeente als baptistengemeente geweest, maar voelde me er niet erg op mijn gemak. Misschien omdat ik dat uitbundige niet ben gewend vanuit de gereformeerde kerk waar ik vroeger heen ging? Die heb ik trouwens ook nooit echt als zwaar heb beschouwd, de christ. gereformeerde daarentegen wel! Ook speelt de praktische kant een rol, de afstand en mogelijkheid tot kinderopvang en dat zit in ieder geval goed bij de kerk die ik op het oog heb.
Wat ik van een aantal PKN kerken weet (en dat zullen ze vast allemaal hebben), je kan altijd van te voren bellen (bijvoorbeeld naar de koster) en zeggen dat je graag wilt komen. Als je je bezoek aankondigt, vangen ze je vaak voor de dienst op, en is voor jou de drempel wellicht minder hoog. Heb je meteen iemand om even een praatje mee te maken. Sommige kerken hebben ook een "welkom's-comité" waar nieuwe gasten zich kunnen melden, en waar ze even kort wordt verteld over het reilen en zeilen van de gemeente.
Hebben je ouders bij je doop een doop-boekje (of iets vergelijkbaar) gekregen? Daarmee zou je, je in je nieuwe gemeente kunnen inschrijven.
Mijn ouders hebben zich destijds laten uitschrijven bij de kerk, dus dan staat er nergens meer geregistreerd dat ik gedoopt ben? Mijn man staat er wel voor open dat ons zoontje kennis maakt met God en zo zijn eigen keuze kan maken om te geloven of niet. Hij is zelf niet christelijk opgevoed, maar ging vroeger wel regelmatig mee naar de kerk met familie. Hij zegt nu echter niet mee te willen en alleen zomaar een kerk binnenstappen vind ik wel moeilijk, weet niet of ik dat durf eerlijk gezegd. Vandaar dat ik hem toch wel graag mee wil hebben. En wat betreft baptisten en pinkstergemeenten, ik dacht ook dat die zwaarder waren dan gereformeerd of hervormd. Ik ben zowel een keer bij een volwassendoop in een pinkstergemeente als baptistengemeente geweest, maar voelde me er niet erg op mijn gemak. Misschien omdat ik dat uitbundige niet ben gewend vanuit de gereformeerde kerk waar ik vroeger heen ging? Die heb ik trouwens ook nooit echt als zwaar heb beschouwd, de christ. gereformeerde daarentegen wel! Ook speelt de praktische kant een rol, de afstand en mogelijkheid tot kinderopvang en dat zit in ieder geval goed bij de kerk die ik op het oog heb.
Wat ik van een aantal PKN kerken weet (en dat zullen ze vast allemaal hebben), je kan altijd van te voren bellen (bijvoorbeeld naar de koster) en zeggen dat je graag wilt komen. Als je je bezoek aankondigt, vangen ze je vaak voor de dienst op, en is voor jou de drempel wellicht minder hoog. Heb je meteen iemand om even een praatje mee te maken. Sommige kerken hebben ook een "welkom's-comité" waar nieuwe gasten zich kunnen melden, en waar ze even kort wordt verteld over het reilen en zeilen van de gemeente.
Hebben je ouders bij je doop een doop-boekje (of iets vergelijkbaar) gekregen? Daarmee zou je, je in je nieuwe gemeente kunnen inschrijven.
zaterdag 23 augustus 2008 om 18:04
quote:lufthansa schreef op 23 augustus 2008 @ 17:46:
Ik kom dit topic nu pas tegen, maar het wekte mijn interesse omdat ik zelf op zoek ben naar een kerk/ gemeente. Via een een goede vriend van mij, ben ik 2 jaar regelmatig bij een gereformeerd-vrijgemaakte gemeente geweest, en mijn beleving was heel anders dan die van Crini, die er het volgende over schreef.
[...]
De vrijgemaakte gemeentes waar ik ben geweest, zijn helemaal niet zo vrij als wat hier wordt geschreven. Ik ben dus erg benieuwd waar jij heen gaat, Crini. De gemeentes die ik ken, zijn zéér tegen scheiden. Een (andere) vriend van mij wordt met de nek aangekeken omdat hij, na 7 jaar ploeteren, wel besloten heeft te scheiden. Zo ken ik wel meer voorbeelden. Een kennisje uit die kerk zei 'je haalt niet uit elkaar wat God bij elkaar heeft gebracht'. Haar man ging vreemd bij het leven, en toch was het binnen de gemeente niet geaccepteerd dat ze wou scheiden. (ging dus ook niet door)
Verder viel het me op dat ik in de twee jaar dat ik (bijna wekelijks 2x op zondag) ben geweest, ben ik op 1x (na 1,5 jaar) na, nooit uit eigen beweging door iemand aangesproken. Ik heb mij nooit welkom gevoeld bij de gemeente. Daarnaast is homoseksualiteit in die gemeentes echt een no-go area, net als overstappen naar een andere kerk.
Juist, dat is ook mijn ervaring. Heel goed verwoord. Iedereen gaat er vooral zijn eigen gang, spreekt elkaar niet of nauwelijks aan. Natuurlijk ga je naar de kerk voor jezelf, maar een beetje contact met anderen binnen de gemeente vind ik heerlijk. Gewoon, je ervaringen delen, hoe kijkt een ander tegen het geloof aan bijvoorbeeld?
Maar nogmaals, dat is mijn mening, ik zeg het er maar even bij.
Ik kom dit topic nu pas tegen, maar het wekte mijn interesse omdat ik zelf op zoek ben naar een kerk/ gemeente. Via een een goede vriend van mij, ben ik 2 jaar regelmatig bij een gereformeerd-vrijgemaakte gemeente geweest, en mijn beleving was heel anders dan die van Crini, die er het volgende over schreef.
[...]
De vrijgemaakte gemeentes waar ik ben geweest, zijn helemaal niet zo vrij als wat hier wordt geschreven. Ik ben dus erg benieuwd waar jij heen gaat, Crini. De gemeentes die ik ken, zijn zéér tegen scheiden. Een (andere) vriend van mij wordt met de nek aangekeken omdat hij, na 7 jaar ploeteren, wel besloten heeft te scheiden. Zo ken ik wel meer voorbeelden. Een kennisje uit die kerk zei 'je haalt niet uit elkaar wat God bij elkaar heeft gebracht'. Haar man ging vreemd bij het leven, en toch was het binnen de gemeente niet geaccepteerd dat ze wou scheiden. (ging dus ook niet door)
Verder viel het me op dat ik in de twee jaar dat ik (bijna wekelijks 2x op zondag) ben geweest, ben ik op 1x (na 1,5 jaar) na, nooit uit eigen beweging door iemand aangesproken. Ik heb mij nooit welkom gevoeld bij de gemeente. Daarnaast is homoseksualiteit in die gemeentes echt een no-go area, net als overstappen naar een andere kerk.
Juist, dat is ook mijn ervaring. Heel goed verwoord. Iedereen gaat er vooral zijn eigen gang, spreekt elkaar niet of nauwelijks aan. Natuurlijk ga je naar de kerk voor jezelf, maar een beetje contact met anderen binnen de gemeente vind ik heerlijk. Gewoon, je ervaringen delen, hoe kijkt een ander tegen het geloof aan bijvoorbeeld?
Maar nogmaals, dat is mijn mening, ik zeg het er maar even bij.
zaterdag 23 augustus 2008 om 18:08
quote:shining schreef op 23 augustus 2008 @ 18:04:
[...]
Juist, dat is ook mijn ervaring. Heel goed verwoord. Iedereen gaat er vooral zijn eigen gang, spreekt elkaar niet of nauwelijks aan. Natuurlijk ga je naar de kerk voor jezelf, maar een beetje contact met anderen binnen de gemeente vind ik heerlijk. Gewoon, je ervaringen delen, hoe kijkt een ander tegen het geloof aan bijvoorbeeld?
Maar nogmaals, dat is mijn mening, ik zeg het er maar even bij.Ik wil hier wel op aanvullen dat de gemeenteleden onderling volgens mij een best leuk contact hadden. Wijk-groepen enzo. Alleen geen of weinig contacten buiten de gemeente. Ook als ik zelf mensen aansprak, zodra ze hoorde dat ik niet gedoopt ben / geen belijdenis heb gedaan, dan hield het gesprek altijd snel op Dat vond ik altijd erg jammer, en in sommige gevallen zelfs kwetsend.
[...]
Juist, dat is ook mijn ervaring. Heel goed verwoord. Iedereen gaat er vooral zijn eigen gang, spreekt elkaar niet of nauwelijks aan. Natuurlijk ga je naar de kerk voor jezelf, maar een beetje contact met anderen binnen de gemeente vind ik heerlijk. Gewoon, je ervaringen delen, hoe kijkt een ander tegen het geloof aan bijvoorbeeld?
Maar nogmaals, dat is mijn mening, ik zeg het er maar even bij.Ik wil hier wel op aanvullen dat de gemeenteleden onderling volgens mij een best leuk contact hadden. Wijk-groepen enzo. Alleen geen of weinig contacten buiten de gemeente. Ook als ik zelf mensen aansprak, zodra ze hoorde dat ik niet gedoopt ben / geen belijdenis heb gedaan, dan hield het gesprek altijd snel op Dat vond ik altijd erg jammer, en in sommige gevallen zelfs kwetsend.
zaterdag 23 augustus 2008 om 18:11
quote:Yenthe79 schreef op 23 augustus 2008 @ 17:11:
Mijn ouders hebben zich destijds laten uitschrijven bij de kerk, dus dan staat er nergens meer geregistreerd dat ik gedoopt ben? Mijn man staat er wel voor open dat ons zoontje kennis maakt met God en zo zijn eigen keuze kan maken om te geloven of niet. Hij is zelf niet christelijk opgevoed, maar ging vroeger wel regelmatig mee naar de kerk met familie. Hij zegt nu echter niet mee te willen en alleen zomaar een kerk binnenstappen vind ik wel moeilijk, weet niet of ik dat durf eerlijk gezegd. Wat Lufthansa al zei: Je kunt altijd de contactpersoon van de gemeente bellen. Zo weet hij of zij in ieder geval dat je komt en zal je wegwijs maken. Misschien een beetje moeilijk om alleen te gaan, maar als je een keer bent geweest zal er denk ik wel iemand zijn die je benadert voor een praatje of om je welkom te heten. Daarnaast heb je in veel gemeentes na de dienst een koffietafel waar je andere kerkgangers ook beter kunt leren kennen. En je hebt vaak ook andere activiteiten bbinnen de kerk, zoals de bidstond bijvoorbeeld.
Mijn ouders hebben zich destijds laten uitschrijven bij de kerk, dus dan staat er nergens meer geregistreerd dat ik gedoopt ben? Mijn man staat er wel voor open dat ons zoontje kennis maakt met God en zo zijn eigen keuze kan maken om te geloven of niet. Hij is zelf niet christelijk opgevoed, maar ging vroeger wel regelmatig mee naar de kerk met familie. Hij zegt nu echter niet mee te willen en alleen zomaar een kerk binnenstappen vind ik wel moeilijk, weet niet of ik dat durf eerlijk gezegd. Wat Lufthansa al zei: Je kunt altijd de contactpersoon van de gemeente bellen. Zo weet hij of zij in ieder geval dat je komt en zal je wegwijs maken. Misschien een beetje moeilijk om alleen te gaan, maar als je een keer bent geweest zal er denk ik wel iemand zijn die je benadert voor een praatje of om je welkom te heten. Daarnaast heb je in veel gemeentes na de dienst een koffietafel waar je andere kerkgangers ook beter kunt leren kennen. En je hebt vaak ook andere activiteiten bbinnen de kerk, zoals de bidstond bijvoorbeeld.
zondag 24 augustus 2008 om 22:42
Yenthe, als je ouders zich uitgeschreven hebben, dan sta je niet meer actief bij de SMRA gemeld, maar je staat nog wel in het zogenaamde doopboek van de gemeente waar je toen gedoopt bent. Overigens, vanmorgen even bij onze ledenadministrateur nagevraagd: Als mensen wel weten dat ze gedoopt zijn, maar niet meer wanneer, dan wordt dat of nagevraagd bij de gemeente waar gedoopt is en als dat niet lukt, wordt er een oplossing gevonden.
Bij ons is het zo dat de ouderling van dienst iedereen in de kerk verwelkomd, nieuwe gezichten vallen zo meteen op. En vaak leggen we dan even de gang van zaken uit. Dat er liedboeken zijn en dat er na de dienst koffie is. En we zorgen er voor dat een nieuw gezicht na de dienst bij het koffie drinken ook een beetje aanspraak heeft. Overigens, daarbij komt nooit de vraag op tafel of iemand 'over de juiste papieren' beschikt.
Bij ons is het zo dat de ouderling van dienst iedereen in de kerk verwelkomd, nieuwe gezichten vallen zo meteen op. En vaak leggen we dan even de gang van zaken uit. Dat er liedboeken zijn en dat er na de dienst koffie is. En we zorgen er voor dat een nieuw gezicht na de dienst bij het koffie drinken ook een beetje aanspraak heeft. Overigens, daarbij komt nooit de vraag op tafel of iemand 'over de juiste papieren' beschikt.
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
maandag 25 augustus 2008 om 12:13
Van huis uit ben ik gereformeerd. Nu is deze kerk aangesloten bij de PKN. Ik vind het vervelend dat ik altijd aan iedereen uit moet leggen dat de "gewone" gereformeerde kerk helemaal niet "streng" (meer) is. Ik heb kort haar, gebruik make-up, draag broeken, we hebben tv, spelen in de staatsloterij en gaan naar de bioscoop.
De gereformeerde kerk met zijn regeltjes die men bedoelt is al sinds de jaren 60-70 niet meer zo streng. Er zijn natuurlijk nog wel de zware afsplitsingen zoals de gereformeerde gemeentes, de artikel-31 genootschappen e.a.
Ik voel me er prima thuis, al kom ik er niet wekelijks.
Veel vrienden van ons zijn lid geworden van Baptisten- of Volle evangeliegemeentes. We zijn regelmatig in zo'n zondagsdienst geweest, bij een opdraag- of doopdienst. De liedjes zijn inderdaad wat vrolijker, ik kan me voorstellen dat dat jongeren meer aanspreekt. Mijn echtgenoot voelt zich er echter allesbehalve op zijn gemak. Hij weet niet waar hij kijken moet als in zo'n dienst gemeenteleden massaal de handen naar God opheffen of in tongen gaan spreken. Eerlijk gezegd mis ik zelf in zo'n dienst de psalmen en gezangen waar ik mee ben opgegroeid.
De gereformeerde kerk met zijn regeltjes die men bedoelt is al sinds de jaren 60-70 niet meer zo streng. Er zijn natuurlijk nog wel de zware afsplitsingen zoals de gereformeerde gemeentes, de artikel-31 genootschappen e.a.
Ik voel me er prima thuis, al kom ik er niet wekelijks.
Veel vrienden van ons zijn lid geworden van Baptisten- of Volle evangeliegemeentes. We zijn regelmatig in zo'n zondagsdienst geweest, bij een opdraag- of doopdienst. De liedjes zijn inderdaad wat vrolijker, ik kan me voorstellen dat dat jongeren meer aanspreekt. Mijn echtgenoot voelt zich er echter allesbehalve op zijn gemak. Hij weet niet waar hij kijken moet als in zo'n dienst gemeenteleden massaal de handen naar God opheffen of in tongen gaan spreken. Eerlijk gezegd mis ik zelf in zo'n dienst de psalmen en gezangen waar ik mee ben opgegroeid.
maandag 25 augustus 2008 om 12:19
