Waar heb jij spijt van?

09-01-2009 14:19 40 berichten
Ze zeggen wel eens: spijt is een zinloze emotie, dus zonde van je tijd/ energie om je er mee bezig te houden.

Enigszins klopt deze stelling ook wel, maar voor mij gaat 'ie niet altijd op. Niet dat ik me heel erg bezig houd met de dingen waar ik spijt van heb, maar toch heb ik van sommige keuzes die ik vroeger gemaakt hebt, spijt. En soms (heel soms) houdt dat me best bezig



Zoals dat ik bijvoorbeeld nooit gestudeerd heb. Ik wist in mijn tienerjaren echt niet wat ik nou wilde worden 'als ik later groot was'. Dus heb ik op mijn 17e de brui eraan gegeven en ben gaan werken, met als doel een jaar later weer naar school te gaan. Echter, dat laatste is nooit gebeurd.

Nu, ik 36 ben, weet ik veel beter wat ik wil worden als ik later groot ben, alleen dat moment is dus best redelijk 'nu' en nu is het gewoon wat lastiger om te gaan studeren als je een fulltime baan hebt en een huis moet betalen etc.

Nou ja, daar heb ik dus best wat spijt van.



Dit is overigens zomaar een greep uit mijn spijtige keuzes.



Wat ik me dus afvraag: waar heb jij spijt van?
Alle reacties Link kopieren
Er is maar weinig waar ik spijt van heb.

Ik probeer de dingen die gebeuren als leerschool te zien, probeer er lering uit te trekken en er "wijzer" en sterker door te worden. Het laatste wat je zegt, over opleiding en wat je "later" wil worden herken ik wel.

Ik heb de MAVO gedaan en een MBO opleiding, ik had makkelijk HBO kunnen doen maar had geen zin om me vreselijk in te spannen. Altijd met heel veel plezier gewerkt maar toch bleef er iets knagen, zo van: Had ik maar......



En nu.....heb ik sinds kort een wereld-baan en krijg ik de kans alsnog allerlei opleidingen te gaan doen. En dat op mijn 40e!!
Alle reacties Link kopieren
nergens van, alles wat ik heb gedaan of niet gedaan heeft ertoe geleid dat k nu ben ik wie ik ben.
Mamalief en Nannie, wat jullie zeggen ben ik ook wel erg voor, hoor. Het leven bestaat uit keuzes maken en de consequenties die daar aan vast hangen. En dat dat maakt tot wie je nu bent. En ik ben blij, hoor, met wie ik nu ben. Maar toch besluipt mij dat gevoel wel eens, "had ik maar....."

Is ook een kwestie van accepteren of er wat aan doen natuurlijk. Het is ook niet zo dat het me dagelijks bezig houdt, zeker niet, Maar soms...zoals nu dus.
Alle reacties Link kopieren
Hier sluit ik mij bij aan, ik heb ook spijt dat ik toen ik 20 was met mijn MBO ben gaan leren. Heb een aardige baan, maar baal nu weleens dat ik destijds geen HBO erachteraan heb gedaan. Ik wil dit nu wel .... maar ja ... de biologische klok tikt ook verder ... dus straks zit ik middenin een opleiding, en zwanger, wat dan???



Verder heb ik spijt dat ik bij mijn man/schoonfam. nooit goed de waarheid durfde te zeggen, misschien was onze relatie dan heel anders gelopen. Ik ben wat gemakzuchtig geweest.



Ik ben bijv. in de kerk getrouwd, terwijl ik het geloof niet echt belangrijk vind. Mijn man wilde dit persé. Ik heb toen gemakkelijk toegegeven. Zo van, ach wat maakt het ook voor verschil? En trouwen dat hoefde van mij ook niet persé, samenwonen was mij ook goed geweest. Maar mn man is nogal 'zoals het hoort', dus dit hoorde allemaal.



Ook hebben we een prachtige grote 2 onder 1 kap gekocht, terwijl ik het super naar de zin had in onze tussenwoning van de woningbouwvereniging. Ook de wil van mn man.



Nu 'vecht' ik terug, door wel mn mening te geven, en wel tegen dingen in te gaan, meer mn eigen weg te gaan. Natuurlijk is het niet de bedoeling om overal nee op te zeggen, maar ik heb wel erg vaak toegegeven met dingen.



Ik heb dus spijt van gemakzucht en toegeeflijkheid.
Oh trouwens Nannie, wat hartstikke leuk voor je!
Tyatira, dat herken ik ook wel. Vroeger liet ik makkelijk 'over me heen lopen'. Maar daar heb ik lering uit getrokken, tegenwoordig ben ik veel mondiger en kom ik beter voor mezelf op. Laat me niks meer zeggen
Alle reacties Link kopieren
Ik heb spijt dat ik tegen mijn vriend gezegd heb dat mannen die geopereerd zijn vanwege een niet ingedaalde teelbal meer kans hebben op onvruchtbaarheid (en in ons geval waarschijnlijk niet eens waar,omdat er al een zwangerschap geweest is toen ik 18 was). Eerst bespraken we altijd onze fantasieen van "als we later groot zijn en kindjes hebben samen", en sinds dat hij weet dat er een mogelijkheid is dat hij minder vruchtbaar is, sluit ie zich hiervoor af. Vanochtend ging ie naar de huisarts voor wat anders, en zal hij het daar navragen, dus hoop dat ze hem gerust heeft kunnen stellen. Ik doe iig geen uitspraken meer over dit soort gevoelige onderwerpen
Alle reacties Link kopieren
Hmmmm, okay, niet lachen. Iets wat mij echt al jaaaaaaaaaaaren dwars zit en het stelt helemaal niets voor. Maar altijd als iemand vraagt, waar heb je spijt van, is dit het eerste wat te binnen schiet.



Ik was 5 of 6 en zat in groep 3. De juf mocht mij niet dus ik kreeg altijd de schuld van dingen die ik niet gedaan had. Een jongen genaamd Robert (zelfs dat weet ik nog) had mij beschuldigd van dat ik hem op zijn billen had geslagen. (echt, het idee al!). Ik ontkende, want ik had het ook niet gedaan. Werden we op de gang gezet onder het motto: Los het samen maar op.

Dus ik zeg tegen die jongen: We weten beiden dat ik dat niet gedaan heb.

HIj: ja, dat is zo. Maar zeg nou maar van wel, dan kunnen we beiden hier eerder weg.

En ik met mijn stomme hoofd, heb dat dus inderdaad gedaan. Ik kreeg een preek van de juf enzo en we konden gaan. Maar het ging zooooooooo tegen mijn principes in dat dit me nog steeds gewoon dwars zit! Nog steeds, 20 jaar later! Ben ik nou raar?
Alle reacties Link kopieren
Dank je Jessy, ik voel me ook als een vis in het water! (wel koud nu trouwens....hahaha)



Ik probeer trouwens regelmatig met mijn zoon (15 jr en lekker aan het puberen) over dit onderwerp te praten.

Hij heeft echt een goed stel hersens, getest op vwo wat hij met zn vingers in zn neus en zijn ogen dicht, achterstevoren zou moeten kunnen. Vorig schooljaar heeft hij helemaal niets uitgevoerd. Op zich wel herkenbaar want dat deed ik ook niet in 2 MAVO. Maar ik weet wel de gevolgen.

Ik heb hem verteld over mijn school-verleden en ook dat ik er op latere leeftijd best wel eens spijt van had dat ik er niet wat meer energie in heb gestopt. Het verhaal is aangekomen.

Heb moeten l*llen als brugman op die school, hij moest eigenlijk terug naar de MAVO. Maar nu doet hij 2 HAVO en leert de sterren van de hemel.



Jessy, misschien is het zinnig om je bezig te houden met wat je kan met dit gevoel....spijt hebben helpt niet hoor ;) wat dat betreft gaf je zelf al aan dat het een zinloze emotie is.



Groetjes,

NannieB
quote:Zwieber schreef op 09 januari 2009 @ 14:42:

Hmmmm, okay, niet lachen. Iets wat mij echt al jaaaaaaaaaaaren dwars zit en het stelt helemaal niets voor. Maar altijd als iemand vraagt, waar heb je spijt van, is dit het eerste wat te binnen schiet.



Ik was 5 of 6 en zat in groep 3. De juf mocht mij niet dus ik kreeg altijd de schuld van dingen die ik niet gedaan had. Een jongen genaamd Robert (zelfs dat weet ik nog) had mij beschuldigd van dat ik hem op zijn billen had geslagen. (echt, het idee al!). Ik ontkende, want ik had het ook niet gedaan. Werden we op de gang gezet onder het motto: Los het samen maar op.

Dus ik zeg tegen die jongen: We weten beiden dat ik dat niet gedaan heb.

HIj: ja, dat is zo. Maar zeg nou maar van wel, dan kunnen we beiden hier eerder weg.

En ik met mijn stomme hoofd, heb dat dus inderdaad gedaan. Ik kreeg een preek van de juf enzo en we konden gaan. Maar het ging zooooooooo tegen mijn principes in dat dit me nog steeds gewoon dwars zit! Nog steeds, 20 jaar later! Ben ik nou raar?







Ja, je bent wel een beetje raar

Wel een leuk verhaal!
Alle reacties Link kopieren
quote:jessy schreef op 09 januari 2009 @ 14:45:

[...]









Ja, je bent wel een beetje raar

Wel een leuk verhaal!Wijze les is wel dat ik aan Zwiepje door wil geven NOOIT iets te bekennen wat je niet gedaan hebt. Ook al lijkt dat nutscalculatietechnisch op het eerste gezicht slimmer.
Nannie, ik weet dat spijt hebben zinloos is. Neemt natuurlijk niet weg dat het je wel eens bezig houdt. Ik lig er ook niet wakker van verder.



Ik heb me wel voorgenomen, mocht ik ooit kinderen krijgen, die MOETEN studeren!



Goed dat je zoon het licht heeft gezien! En hopen dat hij het volhoudt ook.
Alle reacties Link kopieren
Leuk onderwerp voor de reunie van je basisschool Zwieber!
Ik vind het helemaal niet raar Zwieber. En ik vind het eigenlijk wel mooi dat er zo jong, blijkbaar toch al principes in zaten. Je hebt dan wel niet volhard (maar wat wil je op die leeftijd?), maar het feit dat je het zoveel jaar later nog weet, lijkt mij een goed teken.

Zo, dat wilde ik maar even zeggen!
Alle reacties Link kopieren
quote:NannieB schreef op 09 januari 2009 @ 14:49:

Leuk onderwerp voor de reunie van je basisschool Zwieber!Oh nee hoor, ik ben daarna verhuisd dus voor mijn gevoel is mijn basisschool vanaf groep 4 mijn echte basisschool. Ik zou niet doodgevonden willen worden in de buurt van die school daar op het platteland.
Alle reacties Link kopieren
quote:Celeone schreef op 09 januari 2009 @ 15:29:

Ik vind het helemaal niet raar Zwieber. En ik vind het eigenlijk wel mooi dat er zo jong, blijkbaar toch al principes in zaten. Je hebt dan wel niet volhard (maar wat wil je op die leeftijd?), maar het feit dat je het zoveel jaar later nog weet, lijkt mij een goed teken.

Zo, dat wilde ik maar even zeggen!Zo kan je het ook bekijken
Alle reacties Link kopieren
quote:mamalief schreef op 09 januari 2009 @ 14:24:

nergens van, alles wat ik heb gedaan of niet gedaan heeft ertoe geleid dat k nu ben ik wie ik ben.





eensch, met 1 uitzondering:



dat ik op ongeveer 8 jarige leeftijd mijn ongeveer 6 jarige broertje zomaar in een opwelling zonder reden een enorme klap met de vlakke hand op zijn wang gaf.

Op het moment dat ik hem raakte werd ik meteen overspoeld door schrik en spijt. Ik zie nog zijn verbijsterde gezichtje, de tranen die opwelden, de schok.

*zit gvd met de tranen in mijn ogen en een prop in mijn keel als ik eraan terugdenk*



Voelde me ZO gemeen en schuldig en ik had zo'n medelijden met hem.
Alle reacties Link kopieren
Waar ik spijt van heb is de baan waar ik nu werk. Ben geheadhunt vorig jaar, en het leek allemaal zo mooi maar valt in realiteit erg tegen. Ik baal hiervan. Ik was zelf al wel een beetje aan het rondkijken voor iets anders omdat ik toe was aan een nieuwe stap dus kwam het erg goed uit. Maar nu ben ik alleen maar aan het malen dat ik terug wil naar oude werkgever.



Andere baan zoeken kan natuurlijk, maar wil niet dadelijk jobhop Cv hebben en eigenlijk weet ik gewoon helemaal niet wat ik nu werkelijk wil.
Alle reacties Link kopieren
quote:RosieRo schreef op 09 januari 2009 @ 15:35:

[...]





eensch, met 1 uitzondering:



dat ik op ongeveer 8 jarige leeftijd mijn ongeveer 6 jarige broertje zomaar in een opwelling zonder reden een enorme klap met de vlakke hand op zijn wang gaf.

Op het moment dat ik hem raakte werd ik meteen overspoeld door schrik en spijt. Ik zie nog zijn verbijsterde gezichtje, de tranen die opwelden, de schok.

*zit gvd met de tranen in mijn ogen en een prop in mijn keel als ik eraan terugdenk*



Voelde me ZO gemeen en schuldig en ik had zo'n medelijden met hem.Weet je ook nog waarom je dat deed?
Alle reacties Link kopieren
quote:Zwieber schreef op 09 januari 2009 @ 15:39:

[...]



Weet je ook nog waarom je dat deed?

het was echt zonder reden. Een vage sensatie dat zoiets ECHT niet zou mogen...maar ik KAN het wel doen! En toen haalde ik al uit. Doodeng, ik schrok echt van mezelf ook dat tot zoiets in staat was.



ik was daarvoor en ben daarna ook nooit gewelddadig geweest, afgezien van 'gewone' kinderdingen als stompen etc in een ruzie.



als jij jouw zoontjes het woord nutscalculatietechnisch uitlegt plus jouw verhaal is je opvoeding voltooid denk ik. Uitstekende levensles en dus: geen spijt!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb er spijt van dat ik niet met meer zorg met mijn lichaam ben omgaan. Ik dacht in mijn puberjaren oprecht dat het om het innerlijk ging en als ik dus eens viel (wat veel voorkwam want wildebras), ging ik nooit naar de doktor met als gevolg dat ik nu onder de lelijke littekens zit. En nu weet ik dat uiterlijk er heel erg toe doet.... (ook al is dat niet eerlijk).
Alle reacties Link kopieren
quote:RosieRo schreef op 09 januari 2009 @ 15:46:

[...]



het was echt zonder reden. Een vage sensatie dat zoiets ECHT niet zou mogen...maar ik KAN het wel doen! En toen haalde ik al uit. Doodeng, ik schrok echt van mezelf ook dat tot zoiets in staat was.



ik was daarvoor en ben daarna ook nooit gewelddadig geweest, afgezien van 'gewone' kinderdingen als stompen etc in een ruzie.



als jij jouw zoontjes het woord nutscalculatietechnisch uitlegt plus jouw verhaal is je opvoeding voltooid denk ik. Uitstekende levensles en dus: geen spijt!Ik denk dat ik gelijk de theorie van Thomas Hobbes erbij uitleg, even om het woord nutscalculatietechnisch uit te leggen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb er spijt van dat ik niet eerder de opleiding ben gaan doen die ik nu doe. En niet omdat ik spijt heb van mijn vorige opleiding en vorige baan, maar meer omdat ik nu in de knoop kom met alles wat ik (nog) wil.

Ik ben 28 als ik klaar ben en dan wil ik eigenlijk een aantal dingen doen en verwerkelijken, maar die gaan niet echt makkelijk samen. Dus moet keuzes gaan maken, wat heel moeilijk is.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan alleen beamen dat spijt hebben niet nuttig is, maar ik erken wel dat je dat gevoel gewoon kunt hebben over bepaalde dingen. En dat je spijt ergens van hebt, wil nog niet zeggen dat je jezelf tot vervelens toe in wentelt en in blijft hangen.

Ik heb spijt:

- dat ik altijd zo lang wacht met aangeven dat ik ergens mee zit (bijv. scheiding ouders, ziekte)

- van een bepaalde vriendschap

- spijt van een ex, verspilde jaren die relatie

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven