Overig
alle pijlers
Waar was jij als kind bang voor, waar je nu om kan lachen?
zaterdag 14 juli 2007 om 12:09
Naar aanleiding van het 'Vroegah'-topic:
... was je bang dat er een hand uit de wc zou komen, omdat je teveel naar Mevrouw Ten Cate op tv keek
Oh my God, jij ook?! Ik dacht echt dat ik de enige was die aan die aflevering een trauma had overgehouden!! Er gaat een wereld voor me open dat ik niet de enige was!
Mijn broer (2jaar ouder) heeft mijn bangigheid goed uitgebuit en heeft me een 'levenslang' trauma voor wc's aangepraat. Hij verzekerde me dat die hand bij iedere wc zomaar ineens eruit kon komen, spoken konden er ook uitkomen, en verzon er nog bij dat een hangtoilet (die kwamen toen net op de markt) van de muur zou donderen als ik erop zou gaan zitten. Resultaat: Ik heb jaaaaarenlang een serieus trauma en nachtmerries aan wc's overgehouden dat mijn sociale leven zelfs beinvloedde (als kind zijnde dan, in de dierentuin naar het toilet:drama) Inmiddels ben ik eroverheen (duh), maar ik ben nog altijd 'op mijn hoede' als ik naar een openbaar toilet moet....
:$:$ (Heeft tegenwoordig meer met viezigheid te maken!)
Waar was jij als kind bang voor, waar je nu om kan lachen/relativeren?
(Bang voor enge insekten, spinnen, slangen etc vallen wat mij betreft hierbuiten, omdat er genoeg volwassenen zijn die hier nog steeds bang voor zijn)
... was je bang dat er een hand uit de wc zou komen, omdat je teveel naar Mevrouw Ten Cate op tv keek
Oh my God, jij ook?! Ik dacht echt dat ik de enige was die aan die aflevering een trauma had overgehouden!! Er gaat een wereld voor me open dat ik niet de enige was!
Mijn broer (2jaar ouder) heeft mijn bangigheid goed uitgebuit en heeft me een 'levenslang' trauma voor wc's aangepraat. Hij verzekerde me dat die hand bij iedere wc zomaar ineens eruit kon komen, spoken konden er ook uitkomen, en verzon er nog bij dat een hangtoilet (die kwamen toen net op de markt) van de muur zou donderen als ik erop zou gaan zitten. Resultaat: Ik heb jaaaaarenlang een serieus trauma en nachtmerries aan wc's overgehouden dat mijn sociale leven zelfs beinvloedde (als kind zijnde dan, in de dierentuin naar het toilet:drama) Inmiddels ben ik eroverheen (duh), maar ik ben nog altijd 'op mijn hoede' als ik naar een openbaar toilet moet....
:$:$ (Heeft tegenwoordig meer met viezigheid te maken!)Waar was jij als kind bang voor, waar je nu om kan lachen/relativeren?
(Bang voor enge insekten, spinnen, slangen etc vallen wat mij betreft hierbuiten, omdat er genoeg volwassenen zijn die hier nog steeds bang voor zijn)
vrijdag 10 augustus 2007 om 22:48
Haha echt geweldig topic.
Ik was vroeger ook bang voor clowns en van die handtastelijke levensgrote poppen in een pretpark kon ik ook niet waarderen. Met hun holle ogen en hun opdringerige manieren.
Verder was ik bang voor een vriend van mijn moeder. Die heette Sjaak en had een hele aparte snerpende stem en een grote snor. Als we met de hond gingen wandelen en we kwamen door zijn straat dan stond ik te shaken op mijn benen.
Ik was bang toen ik klein was om op een verjaardag de mannelijke visite te kussen. Al die prikkende baarden en stoppels. Mannen...Ieeeew! Over die angst ben ik nu gelukkig helemaal heen.
Ook iets waar ik bang voor was, na het lezen van een of ander Pipo de Clown boek, robots. Ik had boven de deur een soort raampje nog zitten en dan lag ik in mijn bed en durfte ik niet naar dat raampje te kijken, omdat ik zeker wist dat ik dan de 2 priemende rode oogjes van die robot zou zien. Ik stelde me er een soort robot bij voor uit the terminator. Ik pieste zelfs in mijn bed want ik durfte echt niet naar de deur te kijken. Heel irritant. Of ik wist zeker dat als ik een voet naast mijn bed zou zetten dat een metalen arm die voet zou pakken en mijn tenen er af zou knippen.
Wel een leuke stunt toen ik en mijn buurjongetjes ouder waren: Onze kleine broertjes bang maken. Er reden in het park telkens een soort graafmachines rond en mijn broertje wilde weten wat die daar deden. Ik verzon ter plekke dat dat de slaven waren van de Blauwe Man. Een monsterlijke man met een gezicht dat deels blauw was getatoeeerd. Die blauwe man at kinderen en kwam binnen door het toilet. Langzaam maar zeker werd het een steeds uitgebreider verhaal. Doodsbang waren alle kleuters bij ons in de straat. De ouders waaronder mijn eigen ouders waren Not Amused.
We hadden zelfs een lied! Kennen jullie dat nr Mr Blue...Im here to stay with you... etc.
Bij ons was het:
Im Mister Blue
Ik rijd in een BMW (= Blauwe Man Wagen)
Ik kom binnen door de plee...
en ik eet kinderen...ouder dan een jaar of twee.
Ik was vroeger ook bang voor clowns en van die handtastelijke levensgrote poppen in een pretpark kon ik ook niet waarderen. Met hun holle ogen en hun opdringerige manieren.
Verder was ik bang voor een vriend van mijn moeder. Die heette Sjaak en had een hele aparte snerpende stem en een grote snor. Als we met de hond gingen wandelen en we kwamen door zijn straat dan stond ik te shaken op mijn benen.
Ik was bang toen ik klein was om op een verjaardag de mannelijke visite te kussen. Al die prikkende baarden en stoppels. Mannen...Ieeeew! Over die angst ben ik nu gelukkig helemaal heen.
Ook iets waar ik bang voor was, na het lezen van een of ander Pipo de Clown boek, robots. Ik had boven de deur een soort raampje nog zitten en dan lag ik in mijn bed en durfte ik niet naar dat raampje te kijken, omdat ik zeker wist dat ik dan de 2 priemende rode oogjes van die robot zou zien. Ik stelde me er een soort robot bij voor uit the terminator. Ik pieste zelfs in mijn bed want ik durfte echt niet naar de deur te kijken. Heel irritant. Of ik wist zeker dat als ik een voet naast mijn bed zou zetten dat een metalen arm die voet zou pakken en mijn tenen er af zou knippen.
Wel een leuke stunt toen ik en mijn buurjongetjes ouder waren: Onze kleine broertjes bang maken. Er reden in het park telkens een soort graafmachines rond en mijn broertje wilde weten wat die daar deden. Ik verzon ter plekke dat dat de slaven waren van de Blauwe Man. Een monsterlijke man met een gezicht dat deels blauw was getatoeeerd. Die blauwe man at kinderen en kwam binnen door het toilet. Langzaam maar zeker werd het een steeds uitgebreider verhaal. Doodsbang waren alle kleuters bij ons in de straat. De ouders waaronder mijn eigen ouders waren Not Amused.
We hadden zelfs een lied! Kennen jullie dat nr Mr Blue...Im here to stay with you... etc.
Bij ons was het:
Im Mister Blue
Ik rijd in een BMW (= Blauwe Man Wagen)
Ik kom binnen door de plee...
en ik eet kinderen...ouder dan een jaar of twee.
)
woensdag 15 augustus 2007 om 14:38
Even denken, ik was bang voor:
- De kinderlokker (ook). Eens in de zoveel tijd waren alle kinderen op straat hysterisch omdat hij ergens gezien zou zijn met snoep om je te lokken. Nooit bedacht dat ik natuurlijk gewoon kon wegrennen, nee in mijn beleving was je hartstikke de sigaar als hij te dicht bij je kwam.
-Drugsmensen. Ik had een heel lief vriendinnetje dat mij wijsmaakte dat drugsmensen je verslaafd konden maken aan drugs en dat zelfs naar je moeder rennen dan nooit meer zou helpen...
-Kruiskraketten. Ik snapte maar niet waarom iedereen zo rustig bleef toen de kwestie van kruisraketten in Nederland speelde. In mijn beleving hield dat namelijk in dat ze die zouden gaan afschieten op Nederland. Ik raakte helemaal overstuur omdat dan dus iedereen dood zou gaan als die raketten er zouden komen.
-Oh en spontane zelfontbranding! Daar had ik eens over gelezen, mensen die zomaar in brand vlogen en dat vuur was niet te blussen. Wat vond ik dat doodeng zeg! Ik heb lang niet meer rustig geslapen daarna. Vind het nog steeds iets engs trouwens. Ik houd mezelf maar voor dat het niet bestaat of in ieder geval heel zeldzaam is
- De kinderlokker (ook). Eens in de zoveel tijd waren alle kinderen op straat hysterisch omdat hij ergens gezien zou zijn met snoep om je te lokken. Nooit bedacht dat ik natuurlijk gewoon kon wegrennen, nee in mijn beleving was je hartstikke de sigaar als hij te dicht bij je kwam.
-Drugsmensen. Ik had een heel lief vriendinnetje dat mij wijsmaakte dat drugsmensen je verslaafd konden maken aan drugs en dat zelfs naar je moeder rennen dan nooit meer zou helpen...
-Kruiskraketten. Ik snapte maar niet waarom iedereen zo rustig bleef toen de kwestie van kruisraketten in Nederland speelde. In mijn beleving hield dat namelijk in dat ze die zouden gaan afschieten op Nederland. Ik raakte helemaal overstuur omdat dan dus iedereen dood zou gaan als die raketten er zouden komen.
-Oh en spontane zelfontbranding! Daar had ik eens over gelezen, mensen die zomaar in brand vlogen en dat vuur was niet te blussen. Wat vond ik dat doodeng zeg! Ik heb lang niet meer rustig geslapen daarna. Vind het nog steeds iets engs trouwens. Ik houd mezelf maar voor dat het niet bestaat of in ieder geval heel zeldzaam is
zondag 19 augustus 2007 om 10:25
Ik was vroeger bang voor een Sire-spotje op tv. Dat ging erover dat je je fiets op slot moest doen omdat er mensen met lange vingers rondliepen. En dan zag je zo'n man met hele lange vingers als een zombie rondlopen. Vreselijk eng vond ik dat, ik was een jaar of 3/4 denk ik.
Oh ja, Dr. Who vond ik ook eng! Die muziek alleen al! En als hij dan veranderde, wat eerst begon met zijn hand waarmee hij dan verwilderd overal op sloeg..
Ik weet niet eens of ik het me allemaal wel goed herinner eigenlijk, ik was nog heel jong toen.
Oh ja, Dr. Who vond ik ook eng! Die muziek alleen al! En als hij dan veranderde, wat eerst begon met zijn hand waarmee hij dan verwilderd overal op sloeg..
Ik weet niet eens of ik het me allemaal wel goed herinner eigenlijk, ik was nog heel jong toen.
zondag 19 augustus 2007 om 23:39
Toen ik een jaar of 6 was en wel eens heel vroeg in de woonkamer was, als iedereen verder nog sliep, dan was ik altijd bang dat er vliegende schotels overkwamen. Dan ging ik altijd eerst onder de eettafel zitten en dan voorzichtig richting bank schuiven en maar met een schuin oog naar de lucht turen...
Ik snap nog steeds niet waar die angst vandaan kwam...ik keek nooit naar SF dingen ofzo. Najaa, uiteindelijk ben ik er overheen gegroeid
Ik snap nog steeds niet waar die angst vandaan kwam...ik keek nooit naar SF dingen ofzo. Najaa, uiteindelijk ben ik er overheen gegroeid
maandag 20 augustus 2007 om 01:15
Ik was (heel origineel) bang voor het donker.
Af en toe nog wel, hoor.
En vroeger toen de oppas kwam oppassen (duh), mocht ik altijd laat opblijven en dan gingen we tv kijken en een keer was er een film op met allemaal poppen met hele enge tanden van metaal die een vrouw gingen aanvallen. Ofzo, helemaal goed weet ik het niet meer, was zo bang.
Af en toe nog wel, hoor.
En vroeger toen de oppas kwam oppassen (duh), mocht ik altijd laat opblijven en dan gingen we tv kijken en een keer was er een film op met allemaal poppen met hele enge tanden van metaal die een vrouw gingen aanvallen. Ofzo, helemaal goed weet ik het niet meer, was zo bang.
zaterdag 9 februari 2008 om 14:07
Ik haal dit topic even van zolder omdat ik het zo grappig vind.
Naast een heleboel herkenbare dingen in dit topic (kruisraketten!!) was ik altijd bang voor aardbevingen: dat er dan een hele grote scheur in de aarde zou komen, waar iedereen in zou vallen en alle auto's in zouden rijden. Doodeng leek me dat!!
Toen wij nog echt klein waren, keek mijn moeder altijd met ons mee naar de tv. Behalve die ene keer dat ze mij meenam naar een of andere electronica winkel en ze met een verkoper meeliep om iets op te zoeken. Ik, een jaar of zes, zag toen de Thriller clip van Michael Jackson.... Daar ben ik dus jaren en jaren bang van geweest. Het licht moest aan op de gang, ik stopte mezelf helemaal in in bed, zodat er niemand bij me kon komen en soms dacht ik "ik moet nu niet daaraan denken..." waardoor ik er natuurlijk juist wél aan dacht en weer niet kon slapen...
Op mijn 11e zag ik de clip nóg eens, en vanaf toen was het (gelukkig!!) over.
Naast een heleboel herkenbare dingen in dit topic (kruisraketten!!) was ik altijd bang voor aardbevingen: dat er dan een hele grote scheur in de aarde zou komen, waar iedereen in zou vallen en alle auto's in zouden rijden. Doodeng leek me dat!!
Toen wij nog echt klein waren, keek mijn moeder altijd met ons mee naar de tv. Behalve die ene keer dat ze mij meenam naar een of andere electronica winkel en ze met een verkoper meeliep om iets op te zoeken. Ik, een jaar of zes, zag toen de Thriller clip van Michael Jackson.... Daar ben ik dus jaren en jaren bang van geweest. Het licht moest aan op de gang, ik stopte mezelf helemaal in in bed, zodat er niemand bij me kon komen en soms dacht ik "ik moet nu niet daaraan denken..." waardoor ik er natuurlijk juist wél aan dacht en weer niet kon slapen...
Op mijn 11e zag ik de clip nóg eens, en vanaf toen was het (gelukkig!!) over.
zaterdag 9 februari 2008 om 16:01
Ik vond clowns ook helemaal nik. Kwam door het kijken naar It; zo eigenwijs ook, ik wíst dat ik het doodeng zou vinden, maar toch kijken he. Krijg bij clowns eigenlijk nog steeds n naar gevoel.
Door It was ik ook doodsbang voor toiletten en wasbakken. In de film komt op een gegeven moment bloed uit de wasbak en wc; nou ik tijden niet met mn kont op de wc durven zitten en alleen in de badkamer was ook n ramp. Nu niet meer hoor, haha.
Vroeger gingen we weleens naar de Efteling en dat vond ik dan altijd supertof. Tótdat we thuis waren en ik moest slapen. Oh god, altijd nachtmerries over heksen, wolven etc die me achterna zaten. Vonden mn ouders niet zo leuk..
Ander trauma zijn kikkers en padden; brr, ik krijg al de kriebels als ik eraan denk. Glibberig, springen, lelijk, vies, yuk! Hoe t ooit begonnen is geen idee. Maare, dit is iets wat dus nog steeds niet over is .
Door It was ik ook doodsbang voor toiletten en wasbakken. In de film komt op een gegeven moment bloed uit de wasbak en wc; nou ik tijden niet met mn kont op de wc durven zitten en alleen in de badkamer was ook n ramp. Nu niet meer hoor, haha.
Vroeger gingen we weleens naar de Efteling en dat vond ik dan altijd supertof. Tótdat we thuis waren en ik moest slapen. Oh god, altijd nachtmerries over heksen, wolven etc die me achterna zaten. Vonden mn ouders niet zo leuk..
Ander trauma zijn kikkers en padden; brr, ik krijg al de kriebels als ik eraan denk. Glibberig, springen, lelijk, vies, yuk! Hoe t ooit begonnen is geen idee. Maare, dit is iets wat dus nog steeds niet over is .
zaterdag 9 februari 2008 om 17:00
Echt zo grappig dit!
Ik zag nog iemand die mijn kippenangst deelt! Eigenlijk ben ik er nog steeds doodsbang voor. Die kraaloogjes, enge pootjes en die puntige snavel... Brrrrr.... Voor kalkoenen ben ik ook bang.
Ik heb ooit toen ik nog veel te klein was een horrorfilm met Freddy gezien. Ik sliep met mijn deur open en was er van overtuigd dat Frredy achter de deur stond en elk moment kon binnenkomen, met die enge nagels van hem. En dan dat enge liedje dat er bij hoorde!
In de film Heidi zat een Wildeman, een griezel met woest haar en dito baard die 'onverwacht' (na tien keer die film te hebben gezien zou je het toch moeten zien aankomen) vanachter een boom vandaan sprong.
Het cassettebandje van Blauwbaard, wederom een bebaarde man die zijn vrouwen een voor een vermoordde.
Als ik er nu over nadenken, sowieso mannen met snorren en baarden waren eng. Incl. Sinterklaas en mijn lievelingsoom (die zijn snor er af haalde als ik langs kwam). Nog steeds heb ik een afkeer van gezichtsbeharing.
De zanger van the Prodigy en toen was ik al vijftien ofzo Hihi als die vent in beeld kwam, kreeg ik een heel naar gevoel en zapte ik snel weg. Was blij toen die lui de top 40 uitwaren.
Injectienaalden was ik ook bang voor, een prikje krijgen was een klein drama. Nu geef ik die prikken aan andere mensen en ben ik er helemaal overheen.
De heks van Hans en Grietje, als de kleuterjuf dat verhaal voorlas begon ik te huilen. Vooral het deel waarin Hans zijn vingertje door de tralies moest steken om te voelen of hij al dik genoeg was. Jemig, dat vond ik eng! Die arme Hans! Alhoewel het gedeelte waarin Grietje de heks in de oven douwde ook tot de verbeelding sprak.
Goh ik was geloof ik voor best veel dingen bang
Ik zag nog iemand die mijn kippenangst deelt! Eigenlijk ben ik er nog steeds doodsbang voor. Die kraaloogjes, enge pootjes en die puntige snavel... Brrrrr.... Voor kalkoenen ben ik ook bang.
Ik heb ooit toen ik nog veel te klein was een horrorfilm met Freddy gezien. Ik sliep met mijn deur open en was er van overtuigd dat Frredy achter de deur stond en elk moment kon binnenkomen, met die enge nagels van hem. En dan dat enge liedje dat er bij hoorde!
In de film Heidi zat een Wildeman, een griezel met woest haar en dito baard die 'onverwacht' (na tien keer die film te hebben gezien zou je het toch moeten zien aankomen) vanachter een boom vandaan sprong.
Het cassettebandje van Blauwbaard, wederom een bebaarde man die zijn vrouwen een voor een vermoordde.
Als ik er nu over nadenken, sowieso mannen met snorren en baarden waren eng. Incl. Sinterklaas en mijn lievelingsoom (die zijn snor er af haalde als ik langs kwam). Nog steeds heb ik een afkeer van gezichtsbeharing.
De zanger van the Prodigy en toen was ik al vijftien ofzo
Hihi als die vent in beeld kwam, kreeg ik een heel naar gevoel en zapte ik snel weg. Was blij toen die lui de top 40 uitwaren. Injectienaalden was ik ook bang voor, een prikje krijgen was een klein drama. Nu geef ik die prikken aan andere mensen en ben ik er helemaal overheen.
De heks van Hans en Grietje, als de kleuterjuf dat verhaal voorlas begon ik te huilen. Vooral het deel waarin Hans zijn vingertje door de tralies moest steken om te voelen of hij al dik genoeg was. Jemig, dat vond ik eng! Die arme Hans! Alhoewel het gedeelte waarin Grietje de heks in de oven douwde ook tot de verbeelding sprak.
Goh ik was geloof ik voor best veel dingen bang
zaterdag 9 februari 2008 om 18:07
Was en BEN bang voor clowns en mensen die een masker op hebben..
Bang voor haaien (nog)
Ik was ook bang om mijn voeten door de "tralies" te steken bij het zwembad omdat ik dacht dat er haaien achter zaten..
Ik heb ooit toen ik heel klein was een film gezien waarbij iemand een vrouw haar enkel vastpakte vanonder het bed.. Ik spring nog altijd van een metertje afstand in mijn bed
Bang voor haaien (nog)
Ik was ook bang om mijn voeten door de "tralies" te steken bij het zwembad omdat ik dacht dat er haaien achter zaten..
Ik heb ooit toen ik heel klein was een film gezien waarbij iemand een vrouw haar enkel vastpakte vanonder het bed.. Ik spring nog altijd van een metertje afstand in mijn bed
zaterdag 9 februari 2008 om 18:43
Ik heb ook per ongeluk eens een keer een stukje vana IT gezien, was denk ik een jaar of 6, stond ie heel gemeen te lachen aan dat meer...
Brrrrrrrrr ik kruip nog steeds in elkaar als ik een clown zie...
Vroeger was er op de vpro/ villa achterwerk eens een filmpje/ serie over de moordenáááááárrrr..
Ik weet nog dat die moordenaar zijn kleren had verstopt, in een vuilniszak, stropdas er omheen en z'n gaatjes schoenen er naast. Ik heb nog steeds nare associaties met gaatjes schoenen...
En ook bij mij: De man met de rode ogen..... vreselijk...
Brrrrrrrrr ik kruip nog steeds in elkaar als ik een clown zie...
Vroeger was er op de vpro/ villa achterwerk eens een filmpje/ serie over de moordenáááááárrrr..
Ik weet nog dat die moordenaar zijn kleren had verstopt, in een vuilniszak, stropdas er omheen en z'n gaatjes schoenen er naast. Ik heb nog steeds nare associaties met gaatjes schoenen...
En ook bij mij: De man met de rode ogen..... vreselijk...
zaterdag 9 februari 2008 om 20:34
zondag 10 februari 2008 om 00:47
Oh die wc, die herken ik! Wij hadden vroeger op de eerste verdieping zo'n wc met een hoge spoelbak, waardoor het even duurde voor het water daadwerkelijk naar beneden kwam en door de pot spoelde. Ik sliep op zolder. En als ik dan doortrok, moest ik keihard naar boven de trap oprennen en mijn kamerdeur dicht hebben gesmeten voordat het water dat enorme 'plash'-geluid maakte.
Verder was ik geloof ik bang voor alles: spinnen, muizen, slangen, maar ook mieren en bijen. Donker. Onweer. Om in mijn eentje iets te moeten doen. Fietsen vond ik ook eng.
Qua tv kan ik me niet echt iets herinneren dat ik eng vond. Die wc, die was het allerergste.
Overigens ben ik tegenwoordig nog altijd doodsbang van iets dat mijn vriend wel eens bij mij doet (echt, heel debiel!). Als we in bed liggen met het licht aan, vervormt hij zijn hand soms tot een klauw en dat noemt hij ook 'the claw'. Hij doet dan net of hij er geen controle over heeft, grijpt die klauw met zijn andere hand beet maar natuurlijk is the claw sterker en grijpt die mij uiteindelijk ergens waar het kietelt. Al die tijd lig ik dan werkelijk gillend en met grote angstogen naar die hand te kijken waarvan ik heus wel wéét dat het de zijne is en dat ie me ermee gaat kietelen, maar ik vind het echt tot in het diepste van mijn buik doodeng! Oja, wij zijn 35 en 41...
Verder was ik geloof ik bang voor alles: spinnen, muizen, slangen, maar ook mieren en bijen. Donker. Onweer. Om in mijn eentje iets te moeten doen. Fietsen vond ik ook eng.
Qua tv kan ik me niet echt iets herinneren dat ik eng vond. Die wc, die was het allerergste.
Overigens ben ik tegenwoordig nog altijd doodsbang van iets dat mijn vriend wel eens bij mij doet (echt, heel debiel!). Als we in bed liggen met het licht aan, vervormt hij zijn hand soms tot een klauw en dat noemt hij ook 'the claw'. Hij doet dan net of hij er geen controle over heeft, grijpt die klauw met zijn andere hand beet maar natuurlijk is the claw sterker en grijpt die mij uiteindelijk ergens waar het kietelt. Al die tijd lig ik dan werkelijk gillend en met grote angstogen naar die hand te kijken waarvan ik heus wel wéét dat het de zijne is en dat ie me ermee gaat kietelen, maar ik vind het echt tot in het diepste van mijn buik doodeng! Oja, wij zijn 35 en 41...
zondag 10 februari 2008 om 14:11
Haha grappig is dit!!
Ik was als kind bang voor super liegebeest, dat was een belgische poppenserie met een vage groene kikker (?), het super liegebeest. Kent iemand dat?
Ook was ik als de dood voor de clip van een liedje van Phil Collins, ook met poppen, land of confusion heet het geloof ik. Ik was trouwens niet alleen bang voor de clip, als dat liedje op de radio kwam vloog ik ook al tegen het plafond.. Traumatische ervaring...
Ik was ook bang voor de wc nadat ik een film gezien heb over vogelspinnen, arachnaphobia ofzo. Ze zitten dan overal, in de douche en wc. Moet soms nog steeds even checken voordat ik op de pot ga zittten, hihi..
Ik was als kind bang voor super liegebeest, dat was een belgische poppenserie met een vage groene kikker (?), het super liegebeest. Kent iemand dat?
Ook was ik als de dood voor de clip van een liedje van Phil Collins, ook met poppen, land of confusion heet het geloof ik. Ik was trouwens niet alleen bang voor de clip, als dat liedje op de radio kwam vloog ik ook al tegen het plafond.. Traumatische ervaring...
Ik was ook bang voor de wc nadat ik een film gezien heb over vogelspinnen, arachnaphobia ofzo. Ze zitten dan overal, in de douche en wc. Moet soms nog steeds even checken voordat ik op de pot ga zittten, hihi..
zondag 10 februari 2008 om 16:18
Ik was ook als de dood voor kindermoordenaars. Dat is ontstaan toen ik als klein kind bij mijn opa en oma op de camping in Duitsland logeerde. In de winkel lag een tijdschrift waar een foto op stond van een hele grote hand die over de heg een kind ging pakken. Op een camping!!! Nou, je kunt je misschien voorstellen hoe ik daarna over de camping liep....Die foto staat nog steeds op mijn netvlies ....
