
Waarom zeggen vrouwen vaak "sorry" als ze moeten huilen?
dinsdag 13 januari 2009 om 13:32

dinsdag 13 januari 2009 om 13:35
Ik vind het werkelijk vreselijk, als ik moet huilen in bijzijn van anderen. Voelt inderdaad enorm ongemakkelijk, 'zwak', (tussen aanhalingstekens omdat ik verstandelijk weet dat het niet zwak ís), dat je je emoties op dat moment niet onder controle kunt houden maar dat wel zou moeten doen. En dat je inderdaad een ander niet wilt belasten met die emoties. Zoiets.


dinsdag 13 januari 2009 om 13:38
quote:hanke321 schreef op 13 januari 2009 @ 13:36:
1. huilen wordt vaak gezien als zwakte
2. omdat je een emotioneel beroep op een ander doet
3. om geruststelling af te dwingen. Huilen vinden veel mensen eng en door sorry te zeggen krijgt men vaak een empathische opmerking terug.Ja maar waarom dan verontschuldigen. Als anderen het als zwak zien, ja jammer dan, hun probleeem.
1. huilen wordt vaak gezien als zwakte
2. omdat je een emotioneel beroep op een ander doet
3. om geruststelling af te dwingen. Huilen vinden veel mensen eng en door sorry te zeggen krijgt men vaak een empathische opmerking terug.Ja maar waarom dan verontschuldigen. Als anderen het als zwak zien, ja jammer dan, hun probleeem.

dinsdag 13 januari 2009 om 13:39
quote:RosieRo schreef op 13 januari 2009 @ 13:37:
ikke niet, vrouwen hebben er een handje van om de discussie te gijzelen door te gaan janken en daar ben ik niet gevoelig voor, en als er echt wat aan de knikker is dan vraag ik gewoon wat er is en of ik iets kan doen.Ja, maar dat bedoel ik hier niet. Dan heb je het om huilen om te manipuleren. Ik bedoel gewoon als iemand oprecht verdrietig is.
ikke niet, vrouwen hebben er een handje van om de discussie te gijzelen door te gaan janken en daar ben ik niet gevoelig voor, en als er echt wat aan de knikker is dan vraag ik gewoon wat er is en of ik iets kan doen.Ja, maar dat bedoel ik hier niet. Dan heb je het om huilen om te manipuleren. Ik bedoel gewoon als iemand oprecht verdrietig is.
dinsdag 13 januari 2009 om 13:41
quote:Loving_Life schreef op 13 januari 2009 @ 13:39:
[...]
Ja, maar dat bedoel ik hier niet. Dan heb je het om huilen om te manipuleren. Ik bedoel gewoon als iemand oprecht verdrietig is.nou, dat zeg ik, dan vraag ik wat er is en wat ik kan doen. Hangt er van af hoe de situatie is, een arm eromheen slaan of gewoon even niks zeggen of iemand alleen laten.
[...]
Ja, maar dat bedoel ik hier niet. Dan heb je het om huilen om te manipuleren. Ik bedoel gewoon als iemand oprecht verdrietig is.nou, dat zeg ik, dan vraag ik wat er is en wat ik kan doen. Hangt er van af hoe de situatie is, een arm eromheen slaan of gewoon even niks zeggen of iemand alleen laten.

dinsdag 13 januari 2009 om 13:41
quote:Bambi schreef op 13 januari 2009 @ 13:35:
Voelt inderdaad enorm ongemakkelijk, 'zwak', (tussen aanhalingstekens omdat ik verstandelijk weet dat het niet zwak ís), dat je je emoties op dat moment niet onder controle kunt houden maar dat wel zou moeten doen. En dat je inderdaad een ander niet wilt belasten met die emoties. Zoiets.Ik weet dat veel mensen het zo zien. Maar je kan toch ook lachen, boos zijn, gerriteerd zijn ed, waar anderen bij zijn. Dat zijn ook emoties.
Voelt inderdaad enorm ongemakkelijk, 'zwak', (tussen aanhalingstekens omdat ik verstandelijk weet dat het niet zwak ís), dat je je emoties op dat moment niet onder controle kunt houden maar dat wel zou moeten doen. En dat je inderdaad een ander niet wilt belasten met die emoties. Zoiets.Ik weet dat veel mensen het zo zien. Maar je kan toch ook lachen, boos zijn, gerriteerd zijn ed, waar anderen bij zijn. Dat zijn ook emoties.
dinsdag 13 januari 2009 om 13:41
quote:Loving_Life schreef op 13 januari 2009 @ 13:36:
Dus jullie voelen je allemaal ongemakkelijk wanneer een vrouw (of wie dan ook) begint te huilen?
Niet echt ongemakkelijk maar meer een soort schrikreactie. Ik probeer dan altijd te bedenken wat ik op dat moment voor die persoon kan doen.
Ik hou er zelf bijvoorbeeld niet van om dan heel stevig vastgepakt te worden ofzo, maar moet gewoon even uithuilen.
Andere mensen willen juist wel een knuffel.
Ik moet altijd even inschatten wat ik ga doen als iemand in tranen uitbarst.
Dus jullie voelen je allemaal ongemakkelijk wanneer een vrouw (of wie dan ook) begint te huilen?
Niet echt ongemakkelijk maar meer een soort schrikreactie. Ik probeer dan altijd te bedenken wat ik op dat moment voor die persoon kan doen.
Ik hou er zelf bijvoorbeeld niet van om dan heel stevig vastgepakt te worden ofzo, maar moet gewoon even uithuilen.
Andere mensen willen juist wel een knuffel.
Ik moet altijd even inschatten wat ik ga doen als iemand in tranen uitbarst.
dinsdag 13 januari 2009 om 13:45
Het ligt aan de omstandigheden. Als iemand begint te huilen omdat er ook echt iets is vind ik dat helemaal niet vervelend.
Maar van die hysterische types, nee, daar heb ik echt níets mee en daar erger ik me ook vreselijk aan. Of mensen die ik eigenlijk niet echt goed ken en die dan moeten huilen, daar kan ik ook niets mee.
Maar van die hysterische types, nee, daar heb ik echt níets mee en daar erger ik me ook vreselijk aan. Of mensen die ik eigenlijk niet echt goed ken en die dan moeten huilen, daar kan ik ook niets mee.
dinsdag 13 januari 2009 om 13:47
Oh, en toen ik nog hulpverlener was zag ik dagelijks huilende mensen, maar dat is dan weer heel anders. Dan liep ik meestal even weg, glaasje water halen, tissue erbij, iemand even de kans geven om bij te komen en dan weer verder met het gesprek. Al heb ik ook echt wel eens zelf een traantje moeten wegpinken hoor
dinsdag 13 januari 2009 om 13:47
quote:Loving_Life schreef op 13 januari 2009 @ 13:38:
[...]
Ja maar waarom dan verontschuldigen. Als anderen het als zwak zien, ja jammer dan, hun probleeem.
Dat kun jij zeggen, maar niet iedereen is zo sterk. Veel mensen maken de problemen van de ander tot de hunne. Vaak is dat ook tijdens hun opvoeding er behoorlijk in geramd.
En over de situaties waarover jij het hebt, dat mensen oprecht verdrietig zijn: ik heb sorry gezegd als ik zat te huilen, om verschillende redenen. Eén daarvan was dat ik het moeilijk vond dat ik de minder mooie kanten van het leven aan de orde bracht. Alsof je de illusie van een mooie, veilige wereld aan diggelen gooit.
[...]
Ja maar waarom dan verontschuldigen. Als anderen het als zwak zien, ja jammer dan, hun probleeem.
Dat kun jij zeggen, maar niet iedereen is zo sterk. Veel mensen maken de problemen van de ander tot de hunne. Vaak is dat ook tijdens hun opvoeding er behoorlijk in geramd.
En over de situaties waarover jij het hebt, dat mensen oprecht verdrietig zijn: ik heb sorry gezegd als ik zat te huilen, om verschillende redenen. Eén daarvan was dat ik het moeilijk vond dat ik de minder mooie kanten van het leven aan de orde bracht. Alsof je de illusie van een mooie, veilige wereld aan diggelen gooit.

dinsdag 13 januari 2009 om 13:54
Ik huil vrijwel nooit in gezelschap. Tja, een traantje bij 'n zielige film ofzo, maar daar heeft je gezelschap misschien net zo goed last van of je lost dat op met 'sterk spul he, die fishermans friends'
Als ik serieus verdriet over iets heb dan jank ik als ik alleen ben en is er toch iemand in de buurt dan loop ik zelf wel even weg. Tenzij ik van diegene hoop op 'n arm om mij heen, maar dan is het dus een enorme teleurstelling als diegene wegloopt en me 'n glaasje water geeft en ja, dan zeg ik sorry.
Als ik serieus verdriet over iets heb dan jank ik als ik alleen ben en is er toch iemand in de buurt dan loop ik zelf wel even weg. Tenzij ik van diegene hoop op 'n arm om mij heen, maar dan is het dus een enorme teleurstelling als diegene wegloopt en me 'n glaasje water geeft en ja, dan zeg ik sorry.