Overig
alle pijlers
wat 2008 mij bracht ...
maandag 29 december 2008 om 17:22
maandag 29 december 2008 om 18:41
Na een groot oneerlijk verlies van een van mijn katten, te jong en te gruwelijk, daarna een hele lieve aanwinst in ons gezin gekomen die veel goed heeft gemaakt. En als kersje op de appelmoes was het een topjaar voor Bo, doorgebroken als een echte fotomodel. Dus dat 2009 maar net zo mooi verder mag gaan.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 29 december 2008 om 18:48
Pfff moeilijk. Wij zaten een jaar geleden op een punt dat we hoopten dat we meer zouden weten over de toekomst van ons ventje. Nu zijn we een jaar verder en nu zitten we nog te wachten. Ik hoopte ook vorig jaar wel duidelijkheid te krijgen over de erfelijkheid vd ziekte. Ook dat is nog niet duidelijk. Ik wordt in 2009 35. Ik wordt steeds banger dat een tweede kindje er ook niet meer in zit. Vorig jaar moest ik heel erg huilen om 24:00 uur. Ik zie nu ook weer erg op tegen Oud en Nieuw.
Positief was wel dat we eindelijk een huis konden kopen en dat mijn man een nieuwe baan heeft gekregen. Ook de vakantie met Mr J naar Gran Canaria zie ik als een hele fijne herinnering. Was heerlijk na het verbouwen en alle drukte van de verhuizing om saampjes lekker te knuffelen en relaxen in de zon. En gelukkig weinig ziekenhuisopnames gehad vergeleken met 2007.
Positief was wel dat we eindelijk een huis konden kopen en dat mijn man een nieuwe baan heeft gekregen. Ook de vakantie met Mr J naar Gran Canaria zie ik als een hele fijne herinnering. Was heerlijk na het verbouwen en alle drukte van de verhuizing om saampjes lekker te knuffelen en relaxen in de zon. En gelukkig weinig ziekenhuisopnames gehad vergeleken met 2007.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 29 december 2008 om 18:53
quote:misschicken schreef op 29 december 2008 @ 18:46:
[...]
Dank je! Op naar de volgende 25....
Ik ben dit jaar trouwens ook weer teruggekeerd naar mijn oorspronkelijke beroep, en ik ben er helemaal happy mee!Volgens mij heb ik ergens meegepikt wat dat is, leuk! En op naar de volgende kilo's eraf, goed hoor, het gaat je vast lukken!
[...]
Dank je! Op naar de volgende 25....
Ik ben dit jaar trouwens ook weer teruggekeerd naar mijn oorspronkelijke beroep, en ik ben er helemaal happy mee!Volgens mij heb ik ergens meegepikt wat dat is, leuk! En op naar de volgende kilo's eraf, goed hoor, het gaat je vast lukken!
maandag 29 december 2008 om 19:01
Ik heb afgelopen jaar best wel veel tranen vergoten. Eerst om het weerzien met mijn vader die ik 4,5 jaar niet meer gezien had, daarna om het feit dat hij, op een tweetal drieregelige mailtjes na, niets meer van zich laat horen. Terwijl hij dat plechtig beloofde de laatste keer dat ik hem zag begin april.
Vervolgens werd ik 40 dit jaar, iets wat ik lang geleden niet durfde te hopen, en of de duvel ermee speelde volgden binnen 4 dagen na mijn verjaardag de kwaaltjes. Het is nu rustig gelukkig, ik ben zelfs nog niet verkouden geweest (ik hou mijn vingers nog maar even gekruist )
Verder heb ik eigenlijk niet zoveel te klagen. Ik heb een schat van een man, twee net zulke lieve schatten van setters die altijd blij met me zijn, en we wonen in een fijn huis. Allebei een baan, hij fulltime en ik parttime en financieel kunnen we ons prima redden. Ik heb dit jaar een detacheringscontract mogen tekenen, mijn man wordt vast aangenomen over twee maanden.
Eigenlijk is 2008 een jaar van veel pijn en tranen, maar ook vreugde geweest. Ik ben bezig dingen los te laten en ik hoop dat me dat in 2009 nog beter gaat lukken.
Vervolgens werd ik 40 dit jaar, iets wat ik lang geleden niet durfde te hopen, en of de duvel ermee speelde volgden binnen 4 dagen na mijn verjaardag de kwaaltjes. Het is nu rustig gelukkig, ik ben zelfs nog niet verkouden geweest (ik hou mijn vingers nog maar even gekruist )
Verder heb ik eigenlijk niet zoveel te klagen. Ik heb een schat van een man, twee net zulke lieve schatten van setters die altijd blij met me zijn, en we wonen in een fijn huis. Allebei een baan, hij fulltime en ik parttime en financieel kunnen we ons prima redden. Ik heb dit jaar een detacheringscontract mogen tekenen, mijn man wordt vast aangenomen over twee maanden.
Eigenlijk is 2008 een jaar van veel pijn en tranen, maar ook vreugde geweest. Ik ben bezig dingen los te laten en ik hoop dat me dat in 2009 nog beter gaat lukken.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
maandag 29 december 2008 om 19:03
2008 bracht mij een nieuwe baan...
en nog een nieuwe baan...
en weer een nieuwe baan...
En tenslotte mijn huidige baan....hopelijk een blijvertje
Daarnaast een nieuwe kat, een hernieuwde vriendschap, maar bovenal een algeheel gevoel van rust en tevredenheid. Doodsaai eigenlijk, maar wel welkom.
en nog een nieuwe baan...
en weer een nieuwe baan...
En tenslotte mijn huidige baan....hopelijk een blijvertje
Daarnaast een nieuwe kat, een hernieuwde vriendschap, maar bovenal een algeheel gevoel van rust en tevredenheid. Doodsaai eigenlijk, maar wel welkom.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
maandag 29 december 2008 om 19:03
quote:Maleficent schreef op 29 december 2008 @ 18:48:
Pfff moeilijk. Wij zaten een jaar geleden op een punt dat we hoopten dat we meer zouden weten over de toekomst van ons ventje. Nu zijn we een jaar verder en nu zitten we nog te wachten. Ik hoopte ook vorig jaar wel duidelijkheid te krijgen over de erfelijkheid vd ziekte. Ook dat is nog niet duidelijk. Ik wordt in 2009 35. Ik wordt steeds banger dat een tweede kindje er ook niet meer in zit. Vorig jaar moest ik heel erg huilen om 24:00 uur. Ik zie nu ook weer erg op tegen Oud en Nieuw.
Positief was wel dat we eindelijk een huis konden kopen en dat mijn man een nieuwe baan heeft gekregen. Ook de vakantie met Mr J naar Gran Canaria zie ik als een hele fijne herinnering. Was heerlijk na het verbouwen en alle drukte van de verhuizing om saampjes lekker te knuffelen en relaxen in de zon. En gelukkig weinig ziekenhuisopnames gehad vergeleken met 2007.
de tranen vloeien hier rijkelijk...
Heel veel sterkte komend jaar!
Pfff moeilijk. Wij zaten een jaar geleden op een punt dat we hoopten dat we meer zouden weten over de toekomst van ons ventje. Nu zijn we een jaar verder en nu zitten we nog te wachten. Ik hoopte ook vorig jaar wel duidelijkheid te krijgen over de erfelijkheid vd ziekte. Ook dat is nog niet duidelijk. Ik wordt in 2009 35. Ik wordt steeds banger dat een tweede kindje er ook niet meer in zit. Vorig jaar moest ik heel erg huilen om 24:00 uur. Ik zie nu ook weer erg op tegen Oud en Nieuw.
Positief was wel dat we eindelijk een huis konden kopen en dat mijn man een nieuwe baan heeft gekregen. Ook de vakantie met Mr J naar Gran Canaria zie ik als een hele fijne herinnering. Was heerlijk na het verbouwen en alle drukte van de verhuizing om saampjes lekker te knuffelen en relaxen in de zon. En gelukkig weinig ziekenhuisopnames gehad vergeleken met 2007.
de tranen vloeien hier rijkelijk...
Heel veel sterkte komend jaar!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
maandag 29 december 2008 om 20:02
2008 was bij mij het jaar dat ik verder ben gegegaan met het opkrikken van mijn zelfvertrouwen, assertiviteit en zelfbeeld.
2008 is het jaar dat ik mijn 2lingzusje weer zag na 4 jaar.
2008 is het jaar dat mijn oudste zoon in een begeleide woonvorm terecht kon en dus uit huis ging.
2008 heeft mij veel vreugde, liefde, kracht en warmte gegeven van vooral mijn vriend en kinderen maar ook mijn moeder met wie ik steeds beter overweg kan.
In 2009 hoop ik deze stijgende lijn voort te zetten en misschien dat ik dan in staat ben om sociale contacten te kunnen opbouwen.....
Ik wens iedereen veel liefde, kracht en warmte toe
2008 is het jaar dat ik mijn 2lingzusje weer zag na 4 jaar.
2008 is het jaar dat mijn oudste zoon in een begeleide woonvorm terecht kon en dus uit huis ging.
2008 heeft mij veel vreugde, liefde, kracht en warmte gegeven van vooral mijn vriend en kinderen maar ook mijn moeder met wie ik steeds beter overweg kan.
In 2009 hoop ik deze stijgende lijn voort te zetten en misschien dat ik dan in staat ben om sociale contacten te kunnen opbouwen.....
Ik wens iedereen veel liefde, kracht en warmte toe
maandag 29 december 2008 om 20:10
Ik kan niet wachten tot het 2009 is en ik dit afschuwelijke, maar toch ook bijzondere jaar af kan sluiten!
Begin dit jaar bleek dat mijn man kanker had. Drie chemokuren volgden en alles gaat nu weer de goede kant op. Het mooie aan dit jaar is dat ik ben bevallen van mijn tweede kindje!
Een jaar waarin ik 20 jaar ouder ben geworden en het leven en alle kleine dingen ontzettend ben gaan waarderen.
Begin dit jaar bleek dat mijn man kanker had. Drie chemokuren volgden en alles gaat nu weer de goede kant op. Het mooie aan dit jaar is dat ik ben bevallen van mijn tweede kindje!
Een jaar waarin ik 20 jaar ouder ben geworden en het leven en alle kleine dingen ontzettend ben gaan waarderen.
maandag 29 december 2008 om 20:43
quote:Nef schreef op 29 december 2008 @ 17:48:
2008 is een bewogen jaar geweest waarin persoonlijke groei voorop staat, naast verdriet om het moeten laten verhuizen van mijn zoon. Wie weet ook het begin van een mooie relatie (ik zeg dit voorzichtig omdat het nog erg pril is).Heb je iemand ontmoet, Nef? Wat fijn voor je. Ik hoop dat je heel gelukkig met die persoon wordt.
2008 is een bewogen jaar geweest waarin persoonlijke groei voorop staat, naast verdriet om het moeten laten verhuizen van mijn zoon. Wie weet ook het begin van een mooie relatie (ik zeg dit voorzichtig omdat het nog erg pril is).Heb je iemand ontmoet, Nef? Wat fijn voor je. Ik hoop dat je heel gelukkig met die persoon wordt.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
maandag 29 december 2008 om 21:01
Normaal kon ik ook altijd goed benoemen wat ik van een bepaald jaar had gevonden. De hoogte - en dieptepunten, zeg maar.
Ik kan dan eigenlijk ook nu weer niet zeggen dat het enkel maar negatief of enkel maar positief was. Van beide is er geweest. In mijn leven gebeurt altijd best wel veel. Zowel positief als negatief. Na een rustige (neutrale) periode zit ik er ook altijd op te wachten, want het komt geheid weer op me af.
Specifieker: Positief was:
Mijn relatie, het opknappen van mijn huis, het gezelschap van de twee katten die we nog over hebben, oude en nieuwe(re) vriendschappen, minder inwendige onrust bij mezelf en over de hele linie stabieler, mijn zoon zijn groei en dat de overgang van zijn oude naar een nieuwe school redelijk soepel is verlopen.
(Dat zijn even de dingen die ik onthouden heb, misschien was er wel meer.)
Negatief was:
Breuk met mijn moeder die later gelukkig wel weer is bijgelegd.
Hoe het met mijn dochter de afgelopen maanden in het pleeggezin gaat, ben nog aan het bedenken hoe we dit even geciviliseerd oplossen.
Het verlies van drie(!) katten dit jaar. Eentje van ouderdom overleden, een andere in moeten laten slapen omdat hij verlamd aan achterlijf en blaas was en eentje die is verdwenen.
Het contact met de oude school van mijn zoon. Ondanks beloftes anderzijds hebben ze hem toch heel handig van school gekregen. Daar ben ik erg boos, teleurgesteld en verdrietig om geweest maar ondertussen heb ik het geaccepteerd en lijkt het goed uit te pakken.
Ik kan dan eigenlijk ook nu weer niet zeggen dat het enkel maar negatief of enkel maar positief was. Van beide is er geweest. In mijn leven gebeurt altijd best wel veel. Zowel positief als negatief. Na een rustige (neutrale) periode zit ik er ook altijd op te wachten, want het komt geheid weer op me af.
Specifieker: Positief was:
Mijn relatie, het opknappen van mijn huis, het gezelschap van de twee katten die we nog over hebben, oude en nieuwe(re) vriendschappen, minder inwendige onrust bij mezelf en over de hele linie stabieler, mijn zoon zijn groei en dat de overgang van zijn oude naar een nieuwe school redelijk soepel is verlopen.
(Dat zijn even de dingen die ik onthouden heb, misschien was er wel meer.)
Negatief was:
Breuk met mijn moeder die later gelukkig wel weer is bijgelegd.
Hoe het met mijn dochter de afgelopen maanden in het pleeggezin gaat, ben nog aan het bedenken hoe we dit even geciviliseerd oplossen.
Het verlies van drie(!) katten dit jaar. Eentje van ouderdom overleden, een andere in moeten laten slapen omdat hij verlamd aan achterlijf en blaas was en eentje die is verdwenen.
Het contact met de oude school van mijn zoon. Ondanks beloftes anderzijds hebben ze hem toch heel handig van school gekregen. Daar ben ik erg boos, teleurgesteld en verdrietig om geweest maar ondertussen heb ik het geaccepteerd en lijkt het goed uit te pakken.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 29 december 2008 om 21:11
Dit jaar heeft me zelfstandigheid, zelfvertrouwen en rust gebracht. Na een rotjeugd en jarenlang sleutelen aan mezelf is er nu ruimte voor een 'gewoon' leven. Een verademing! Daarbij ben ook ik behoorlijk wat kilo's afgevallen. Ik ben vrijwiligerswerk gaan doen, mensenwerk, en dat bevalt me heel goed. Na de vakantie ga ik een dagdeel meer werken. En ik heb het Vivaforum ontdekt, met alle positieve stimulans van dien.
Ik hoop dat 2009 een jaar wordt met steeds meer werk en ruimte om mijn creativiteit te uiten. En ik ga door met afvallen! (nou ja, gezond en lekker eten en actiever leven)
Ik hoop dat 2009 een jaar wordt met steeds meer werk en ruimte om mijn creativiteit te uiten. En ik ga door met afvallen! (nou ja, gezond en lekker eten en actiever leven)
maandag 29 december 2008 om 21:18
quote:Nef schreef op 29 december 2008 @ 21:10:
Dank je, Shahla. Nu nog maar zien of hij er ook zo over denkt/blijft denken
Dat is in het begin altíjd spannend. Ik was er, nu bijna twee jaar geleden, na anderhalve week al van overtuigd toen hij vond dat ik nu zijn vriendin was. Ik heb het me dus niet lang af hoeven vragen.
Hoe lang ken je hem nu?
Dank je, Shahla. Nu nog maar zien of hij er ook zo over denkt/blijft denken
Dat is in het begin altíjd spannend. Ik was er, nu bijna twee jaar geleden, na anderhalve week al van overtuigd toen hij vond dat ik nu zijn vriendin was. Ik heb het me dus niet lang af hoeven vragen.
Hoe lang ken je hem nu?
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 29 december 2008 om 21:32
2008
Een andere baan die heel erg tegenviel, een goede vriend die zeer ernstig ziek werd, op het randje lag en het Godzijdank overleefd heeft, stieftante van een heel lief, klein meisje geworden en een nieuwe hond. Maar ook steeds meer het besef dat ik nooit kinderen van mezelf zal hebben en dat is heel pijnlijk.
2009
Hopelijk een nieuwe baan die bij me past en perspectief heeft, mijn huis afmaken (voor de lente begint) en hopelijk blijven de mensen om wie ik geef gezond en ikzelf natuurlijk ook.
Een andere baan die heel erg tegenviel, een goede vriend die zeer ernstig ziek werd, op het randje lag en het Godzijdank overleefd heeft, stieftante van een heel lief, klein meisje geworden en een nieuwe hond. Maar ook steeds meer het besef dat ik nooit kinderen van mezelf zal hebben en dat is heel pijnlijk.
2009
Hopelijk een nieuwe baan die bij me past en perspectief heeft, mijn huis afmaken (voor de lente begint) en hopelijk blijven de mensen om wie ik geef gezond en ikzelf natuurlijk ook.
maandag 29 december 2008 om 21:54
Heel cru gezegd.... 2008 heeft me een overleden oma en een moeder met borskanker gebracht
En dat zijn eigenlijk de enige twee dingen die naar boven komen als ik het afgelopen jaar overdenk.
Ik hoop ontzettend hard dat 2009 een beter jaar wordt, familiair gezien. Qua werk/carriere had ik in zowel 2007 als 2008 niets te klagen, en ik hoop en ga er vanuit dat dit in 2009 zo doorzet. Ook heb ik al 6 jaar een heerlijke relatie, en ik hoop en verwacht dat dat altijd zo blijft.
En dat zijn eigenlijk de enige twee dingen die naar boven komen als ik het afgelopen jaar overdenk.
Ik hoop ontzettend hard dat 2009 een beter jaar wordt, familiair gezien. Qua werk/carriere had ik in zowel 2007 als 2008 niets te klagen, en ik hoop en ga er vanuit dat dit in 2009 zo doorzet. Ook heb ik al 6 jaar een heerlijke relatie, en ik hoop en verwacht dat dat altijd zo blijft.
dinsdag 30 december 2008 om 00:10
quote:shahla schreef op 29 december 2008 @ 21:18:
[...]
Dat is in het begin altíjd spannend. Ik was er, nu bijna twee jaar geleden, na anderhalve week al van overtuigd toen hij vond dat ik nu zijn vriendin was. Ik heb het me dus niet lang af hoeven vragen.
Hoe lang ken je hem nu?Anderhalve maand zowat, online al langer, maar door de afstand hebben we elkaar nog maar 3 x irl gezien. En daarbij is hij een kat-uit-de-boom-kijkert. Ik zou het wel weten .
[...]
Dat is in het begin altíjd spannend. Ik was er, nu bijna twee jaar geleden, na anderhalve week al van overtuigd toen hij vond dat ik nu zijn vriendin was. Ik heb het me dus niet lang af hoeven vragen.
Hoe lang ken je hem nu?Anderhalve maand zowat, online al langer, maar door de afstand hebben we elkaar nog maar 3 x irl gezien. En daarbij is hij een kat-uit-de-boom-kijkert. Ik zou het wel weten .
dinsdag 30 december 2008 om 00:23
2007 was een jaar vol veranderingen, een zwaar jaar..
2008 was wéér een jaar vol veranderingen: mijn soulmate ontmoet, een enorm avontuurlijke reis gemaakt, heel veel nieuwe, lieve mensen leren kennen, behoorlijk ziek geweest en even gedacht dat het helemaal einde verhaal zou zijn en nu heb ik weer zin in 2009. Alleen mag het van mij iets minder veranderlijk als de afgelopen jaren waren.
2008 was wéér een jaar vol veranderingen: mijn soulmate ontmoet, een enorm avontuurlijke reis gemaakt, heel veel nieuwe, lieve mensen leren kennen, behoorlijk ziek geweest en even gedacht dat het helemaal einde verhaal zou zijn en nu heb ik weer zin in 2009. Alleen mag het van mij iets minder veranderlijk als de afgelopen jaren waren.
dinsdag 30 december 2008 om 00:59
2007 was een turbulent jaar, waarvan het laatste half jaar de rotste tijd uit mijn leven tot nu toe was.
2008, ook ontzettend turbulent:
- eerste half jaar bij moeten komen van 2008
- uitgemaakt met mijn vriend na 9 jaar
- verhuisd en woon nu alleen met twee katten
- op het moment vooral veel onzekerheid over wie ik ben, wat ik wil en wat er gaat komen.
Voor 2009
Meer rust (vind ik eigenlijk best saai, maar denk dat het me op het moment goed zal doen) en geluk . Dit wil ik bij deze ook iedereen toewensen (die hier behoefte aan heeft ).
2008, ook ontzettend turbulent:
- eerste half jaar bij moeten komen van 2008
- uitgemaakt met mijn vriend na 9 jaar
- verhuisd en woon nu alleen met twee katten
- op het moment vooral veel onzekerheid over wie ik ben, wat ik wil en wat er gaat komen.
Voor 2009
Meer rust (vind ik eigenlijk best saai, maar denk dat het me op het moment goed zal doen) en geluk . Dit wil ik bij deze ook iedereen toewensen (die hier behoefte aan heeft ).
