Overig
alle pijlers
Wat is het grootste misverstand/vooroordeel over jou?
zondag 24 januari 2021 om 21:24
Een goede vriendin van mij vertelde laatst dat ze bij sollicitatiegesprekken altijd aan kandidaten de vraag stelt: Wat is het grootste misverstand of vooroordeel over jou?
Voor mij een eye-opener, wat een goede vraag! Hoe zouden jullie hem beantwoorden?
Bij mij zou het antwoord zijn: Dat ik geen "nee" kan zeggen en altijd op alles dus "ja" zeg.
Ik heb een lieflijk, braaf uiterlijk. Mensen verwachten niet dat ik voor mezelf kan opkomen. Op werk maak ik vaak mee dat collega's taken bij mij over de schutting willen gooien of mij vragen om iets te doen dat helemaal niet bij mijn functie past (bijv. stukken printen; ik ben beleidsmedewerker). Soms is het een beetje manipulatief verkapt ("Ja, maar jij bent er zo goed in"). Begrijp me niet verkeerd, als iets bij mijn takenpakket en dossiers hoort, hoor ik het te doen en doe ik het ook. Of als een collega overloopt van het werk en ik een handje kan helpen. Dan wil ik best helpen. Maar een collega's werk doen omdat ie daar geen zin in heeft: dat gaat 'm niet worden. Collega's weten ook geen houding te vinden als ik dan "nee" zeg, want dat antwoord hadden ze nooit verwacht. Ze vallen stil en kijken mij met glazige ogen aan. Sommigen blijven pushen, maar druipen uiteindelijk af.
Voor mij een eye-opener, wat een goede vraag! Hoe zouden jullie hem beantwoorden?
Bij mij zou het antwoord zijn: Dat ik geen "nee" kan zeggen en altijd op alles dus "ja" zeg.
Ik heb een lieflijk, braaf uiterlijk. Mensen verwachten niet dat ik voor mezelf kan opkomen. Op werk maak ik vaak mee dat collega's taken bij mij over de schutting willen gooien of mij vragen om iets te doen dat helemaal niet bij mijn functie past (bijv. stukken printen; ik ben beleidsmedewerker). Soms is het een beetje manipulatief verkapt ("Ja, maar jij bent er zo goed in"). Begrijp me niet verkeerd, als iets bij mijn takenpakket en dossiers hoort, hoor ik het te doen en doe ik het ook. Of als een collega overloopt van het werk en ik een handje kan helpen. Dan wil ik best helpen. Maar een collega's werk doen omdat ie daar geen zin in heeft: dat gaat 'm niet worden. Collega's weten ook geen houding te vinden als ik dan "nee" zeg, want dat antwoord hadden ze nooit verwacht. Ze vallen stil en kijken mij met glazige ogen aan. Sommigen blijven pushen, maar druipen uiteindelijk af.
zondag 24 januari 2021 om 22:08
Ugh, ik haat dat soort vragen altijd. Ik heb ‘m ook al eens gehad.
Mijn antwoord was dat mensen denken dat graag het middelpunt van de belangstelling ben, want dat is namelijk niet zo. Maar ik lach gewoon hard, maak makkelijk contact en heb er op zich geen moeite mee iets te presenteren. (Maar ik heb stiekem altijd liever dat een ander dat doet).
Wat ik ook had kunnen zeggen is: dat ik gestructureerd en georganiseerd ben. Dat ben ik namelijk totaal niet, ik ben een chaoot en een uitsteller. Maar dat zou ik een sollicitatie niet noemen, zeker niet in mijn baan, waar structuur heel belangrijk is.
Oh, een ander misverstand is dat ik heel sociaal en meelevend ben. Dat is niet zo. Ik vind mensen al snel zeuren en heb lang niet altijd oprecht begrip voor situaties. Ook is de groep mensen waar ik echt bij meeleef klein. Een collega met problemen raakt mij niet echt. Maar ik kan wel sociaal wenselijk gedrag vertonen en geïnteresseerde vragen stellen bij ziekte of relatieproblemen etc. Zet wat liefs op een kaart, maar dat is lang niet altijd wat ik echt van een situatie vind. Ik kom heel sociaal over en dat zeggen mensen ook vaak tegen mij. Ik lijk wel een psychopaat als ik dit lees..!
Mijn antwoord was dat mensen denken dat graag het middelpunt van de belangstelling ben, want dat is namelijk niet zo. Maar ik lach gewoon hard, maak makkelijk contact en heb er op zich geen moeite mee iets te presenteren. (Maar ik heb stiekem altijd liever dat een ander dat doet).
Wat ik ook had kunnen zeggen is: dat ik gestructureerd en georganiseerd ben. Dat ben ik namelijk totaal niet, ik ben een chaoot en een uitsteller. Maar dat zou ik een sollicitatie niet noemen, zeker niet in mijn baan, waar structuur heel belangrijk is.
Oh, een ander misverstand is dat ik heel sociaal en meelevend ben. Dat is niet zo. Ik vind mensen al snel zeuren en heb lang niet altijd oprecht begrip voor situaties. Ook is de groep mensen waar ik echt bij meeleef klein. Een collega met problemen raakt mij niet echt. Maar ik kan wel sociaal wenselijk gedrag vertonen en geïnteresseerde vragen stellen bij ziekte of relatieproblemen etc. Zet wat liefs op een kaart, maar dat is lang niet altijd wat ik echt van een situatie vind. Ik kom heel sociaal over en dat zeggen mensen ook vaak tegen mij. Ik lijk wel een psychopaat als ik dit lees..!
anoniem_402201 wijzigde dit bericht op 24-01-2021 22:15
32.97% gewijzigd
zondag 24 januari 2021 om 22:09
Zanahoria schreef: ↑24-01-2021 21:59Grappig, ik vind introvert totaal niet het tegenovergestelde van arrogant. Je kunt dus makkelijk beide zijn.
Mensen vinden mij niet arrogant, maar wel heel zelfverzekerd. Een stagiaire zei laatst nog: "ja, ik vind het wel vervelend als ze zo'n opmerking over me maken, maar ik denk niet dat jij daar ooit last van hebt." Meid, je moest eens weten
Misschien verwoord ik het ook wel verkeerd. Ik ben iemand die niet graag op de voorgrond staat. Kijk de kat uit de boom en kan
in bepaalde situaties verlegen/ mij onzeker voelen. Ik durf niet snel op andere mensen af te stappen of mijzelf uit te nodigen. Mensen die mij niet kennen zien dat als arrogantie.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
zondag 24 januari 2021 om 22:10
Ik had de vraag juist fijn gevonden, omdat ik een paar keer ben afgewezen omdat de eerste indruk vaak is dat ik zo lief en rustig ben. Kon ik dat gelijk benoemen.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
zondag 24 januari 2021 om 22:14
Op de opleiding hadden we een stapavond met een etentje ervoor met de hele klas. Vriendinnen en ik wilde niet met de rest mee stappen en vriendinnen maakten zich dus klaar om te gaan, ik ook.
Ineens vroeg een klasgenoot aan ren vriendin of ze het niet spannend vond om zo laat nog door de stad te lopen. Ze was niet bang want ik was erbij...
Op een of andere manier denken mensen die ik zonder knipperen met de ogen een ander op zn smoel ros ofzo
. En ik heb werkelijk nog nooit gevochten. Maar ben wel groot en stevig, i guess.
Ineens vroeg een klasgenoot aan ren vriendin of ze het niet spannend vond om zo laat nog door de stad te lopen. Ze was niet bang want ik was erbij...
Op een of andere manier denken mensen die ik zonder knipperen met de ogen een ander op zn smoel ros ofzo
. En ik heb werkelijk nog nooit gevochten. Maar ben wel groot en stevig, i guess.
zondag 24 januari 2021 om 22:15
zondag 24 januari 2021 om 22:16
zondag 24 januari 2021 om 22:20
Deze opmerking herken ik iig van vroeger. De laatste tijd hoor ik het minder. Maar mensen vinden mij door de bank genomen heel zelfverzekerd. Terwijl ik net als andere mensen ook vaak genoeg onzeker ben. Maar ik draag mijn hoofd recht op mijn schouders, rechte houding, kijk mensen aan, heb een flinke stevige pas en dat maakt vaak wel indruk. Men denkt regelmatig binnen een groep collega's dat ik de manager ben, terwijl ik dat helemaaaaal niet ben haha. En dan heb ik niet eens mijn mond opengetrokken.
Ik vind het ook een moeilijke vraag hoor. Ik moet over zoiets echt kunnen nadenken en om plotseling met zo'n vraag geconfronteerd te worden? Ik zou denk ik met mijn bek vol tanden staan en zou me daar erg onprettig bij voelen.
zondag 24 januari 2021 om 22:27
zondag 24 januari 2021 om 22:30
Dat ik heel eerlijk ben en nooit zou kunnen liegen...
Ik zou graag zeggen dat het waar was, maar vooral als kind was ik best stiekem en loog vaak als ik ergens van beschuldigd werd. En tegenwoordig wil een leugentje om bestwil er ook nog wel eens uitglippen.
Maar ergens klopt het ook wel weer, want hoewel ik dus best wel eens lieg, ben ik er ook enorm slecht in. Je ziet bijna mijn neus groeien...
Ik zou graag zeggen dat het waar was, maar vooral als kind was ik best stiekem en loog vaak als ik ergens van beschuldigd werd. En tegenwoordig wil een leugentje om bestwil er ook nog wel eens uitglippen.
Maar ergens klopt het ook wel weer, want hoewel ik dus best wel eens lieg, ben ik er ook enorm slecht in. Je ziet bijna mijn neus groeien...
zondag 24 januari 2021 om 22:32
Mijn grootste probleem bij sollicitatiegesprekken is dat er wordt getwijfeld aan mijn weerbaarheid. Ik heb echt zo vaak de vraag gekregen of ik wel eens boos word. Niet snel, en ik straal kennelijk vriendelijkheid uit, terwijl ik echt niet over me heen laat lopen.
Als ik dan word aangenomen, denken mensen die me niet goed kennen dat ik een ijskonijn ben en niet snel van mijn stuk gebracht. Dat is uiterlijke schijn. En volgens mijn leidinggevende is het dan weer een talent dat ik met mijn vriendelijke charme keihard stelling kan nemen.
Als ik dan word aangenomen, denken mensen die me niet goed kennen dat ik een ijskonijn ben en niet snel van mijn stuk gebracht. Dat is uiterlijke schijn. En volgens mijn leidinggevende is het dan weer een talent dat ik met mijn vriendelijke charme keihard stelling kan nemen.
zondag 24 januari 2021 om 22:35
Dat ik stabiel, sociaal en immer vrolijk ben.
Ik kan blijkbaar goed acteren en maskers opzetten
.
Ik ben zo'n beetje de grootste pessimist en negativist die er bestaat, zo instabiel als een wappie en ik word nooit ergens aangenomen omdat ik totaal niet sociaal ben en autisme heb.
Maar op mijn werk speel ik inderdaad wel "het vrolijke meisje". Ook al heb ik zoals standaard een k*t-dag.
Ik kan blijkbaar goed acteren en maskers opzetten
.Ik ben zo'n beetje de grootste pessimist en negativist die er bestaat, zo instabiel als een wappie en ik word nooit ergens aangenomen omdat ik totaal niet sociaal ben en autisme heb.
Maar op mijn werk speel ik inderdaad wel "het vrolijke meisje". Ook al heb ik zoals standaard een k*t-dag.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 24 januari 2021 om 22:35
Ik baal ervan hoe vaak ik word onderschat.
Qua algemene kennis en intelligentie ben ik vrij goed ontwikkeld. Maar echt al ontelbare keren dat ik heb gehoord “oh, wauw, wat weet jij daar veel van! Dat had ik niet van je verwacht!” “Sow, wat goed! Nooit geweten dat jij dat weet!”.
Mijn partner en ik werken allebei in de financiële wereld, hij wat meer op accountancy niveau, ik weet (heel) wat meer van banken en verzekeringen. Ongelofelijk vaak dat ze me zeggen: “oh, dat zal <naam partner> wel weten”. NEE! IK weet dat vele malen beter dan hij!
Ik baal hier dus enorm van.
Iemand tips hoe ik dit kan voorkomen? Of speelt dan ook mee dat ik de vrouw ben en hij de man?
Qua algemene kennis en intelligentie ben ik vrij goed ontwikkeld. Maar echt al ontelbare keren dat ik heb gehoord “oh, wauw, wat weet jij daar veel van! Dat had ik niet van je verwacht!” “Sow, wat goed! Nooit geweten dat jij dat weet!”.
Mijn partner en ik werken allebei in de financiële wereld, hij wat meer op accountancy niveau, ik weet (heel) wat meer van banken en verzekeringen. Ongelofelijk vaak dat ze me zeggen: “oh, dat zal <naam partner> wel weten”. NEE! IK weet dat vele malen beter dan hij!
Ik baal hier dus enorm van.
Iemand tips hoe ik dit kan voorkomen? Of speelt dan ook mee dat ik de vrouw ben en hij de man?
zondag 24 januari 2021 om 22:40
Ik vind het geweldig om onderschat te worden. Het geeft me een groot voordeel als mensen niet veel van me verwachten. Er staat ook debiel op mijn voorhoofd waardoor mensen al heel snel hun masker laten vallen, wat mij heel veel informatie verschaft.Lizzy1985 schreef: ↑24-01-2021 22:35Ik baal ervan hoe vaak ik word onderschat.
Qua algemene kennis en intelligentie ben ik vrij goed ontwikkeld. Maar echt al ontelbare keren dat ik heb gehoord “oh, wauw, wat weet jij daar veel van! Dat had ik niet van je verwacht!” “Sow, wat goed! Nooit geweten dat jij dat weet!”.
Mijn partner en ik werken allebei in de financiële wereld, hij wat meer op accountancy niveau, ik weet (heel) wat meer van banken en verzekeringen. Ongelofelijk vaak dat ze me zeggen: “oh, dat zal <naam partner> wel weten”. NEE! IK weet dat vele malen beter dan hij!
Ik baal hier dus enorm van.
Iemand tips hoe ik dit kan voorkomen? Of speelt dan ook mee dat ik de vrouw ben en hij de man?
zondag 24 januari 2021 om 22:41
Lizzy1985, herkenbaar. Ik heb me er maar bij neergelegd en verras mensen soms met mijn kunnen. Zie je er soms erg vrouwelijk uit? Niet dat je dat zou moeten veranderen, maar dat wekt soms ook een bepaald vooroordeel op. Daar ben ik zelf ook schuldig aan. Ik heb een collega die altijd op torenhoge hakken en vol in de make up rondwandelt. Het is één van de meest kundige collega's die ik heb, maar in het begin vond ik haar maar een mode poppetje. Laat mensen maar lekker denken, heb je ook wat meer rust. Want straks komt iedereen naar je toe met vragen over verzekeringen etc.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
zondag 24 januari 2021 om 22:41
Oh wat frustrerend zeg, bah. Ik denk dat het zeker meespeelt dat je een vrouw bent. Helaas.Lizzy1985 schreef: ↑24-01-2021 22:35Ik baal ervan hoe vaak ik word onderschat.
Qua algemene kennis en intelligentie ben ik vrij goed ontwikkeld. Maar echt al ontelbare keren dat ik heb gehoord “oh, wauw, wat weet jij daar veel van! Dat had ik niet van je verwacht!” “Sow, wat goed! Nooit geweten dat jij dat weet!”.
Mijn partner en ik werken allebei in de financiële wereld, hij wat meer op accountancy niveau, ik weet (heel) wat meer van banken en verzekeringen. Ongelofelijk vaak dat ze me zeggen: “oh, dat zal <naam partner> wel weten”. NEE! IK weet dat vele malen beter dan hij!
Ik baal hier dus enorm van.
Iemand tips hoe ik dit kan voorkomen? Of speelt dan ook mee dat ik de vrouw ben en hij de man?
zondag 24 januari 2021 om 22:43
Een vriendin van me heeft dat en is daardoor heel goed in haar werk als journalist. Maar in sommige banen is het heel onhandig.
Ik word ook altijd standaard lager ingeschat qua kennis van mijn vakgebied, en in mijn vak is dat ook weleens onhandig.
zondag 24 januari 2021 om 22:46
Voor mijn werk was het perfect. Punt is dat ik het alleen maar heb met volwassenen en dat allen onder de 21 echt vertrouwen in me hebben/hadden en dat maakte dat ik mijn werk heel goed kon doen.
zondag 24 januari 2021 om 22:47
Echt he, ik zat er nog even over na te denken en bedacht me dat mensen me vaak heel rustig vinden.Luci_Mster2 schreef: ↑24-01-2021 22:08Ik zou zo'n vraag nooit eerlijk gaan beantwoorden bij een sollicitatiegesprek, snap ook niet wat er zo slim aan zo'n vraag is. .
Ze moesten eens weten dat het af en toeflink stormt in mijn hoofd, maar dat ik dat niet laat zien uit bepaslde onzekerheid.
Ik zou je tijdens een sollicitatie echt niet meteen zo kwetsbaar op willen stellen.
Waarschijnlijk zal ik dus iets standaards zeggen als: ze denken dat ik lief ben, maar ik kan best hard voor mezelf opkomen blabla
anoniem_64c147b399965 wijzigde dit bericht op 24-01-2021 22:53
0.15% gewijzigd
