22 en een burn out. Wat nu?

Hoi iedereen,

Afgelopen juli is er bij mij een burn- out vastgesteld. Ik ben daarom van september tot februari tijdelijk gestopt met mijn studie, zodat ik op adem kon komen. In deze periode heb ik bij de psycholoog gelopen waarbij ik een aantal zaken goed heb kunnen verwerken en veel over mezelf heb geleerd.

Nu ben ik dus sinds half februari weer aan de slag gegaan, maar ik moet zeggen dat het me heel zwaar valt. Aan het einde van mijn 'rustperiode', voelde ik me redelijk opgeladen en had en weer zin om aan de slag te gaan. Al snel merkte ik dat ik nog steeds onwijs rustig aan moet doen, omdat dingen heel snel teveel worden. (beetje een open deur natuurlijk, maar ik was nogal enthousiast)

Dit vond ik nogal frustrerend, want je bent 22 en wil net als je leeftijdsgenoten gewoon genieten van je studententijd. Maar in plaats daarvan moet ik eigenlijk bijna al mijn activiteiten afzeggen, omdat mijn gezondheid nu even prioriteit 1 is. Hierdoor zit ik dus best wel veel thuis en probeer ik in ieder geval gezond te eten, genoeg te bewegen en een goed slaap ritme te krijgen. Vooral met dat laatste heb ik heel veel moeite. (ik ben echt een avondmens) Hebben jullie hier misschien tips of ervaringen over? Ik heb natuurlijk bij mijn psycholoog ook het een en ander geleerd, maar ik blijf er tegenaan lopen.

Daarnaast probeer ik in mijn omgeving om hulp te vragen. Ik ben redelijk instabiel de laatste tijd en dan helpt het als mensen af en toe even iets laten horen. Niet perse om altijd mijn verhaal kwijt te kunnen, maar gewoon even kletsen is ook fijn. Het is vooral fijn om even uit je eigen gedachten wereld getrokken te worden. Nu vind ik het best wel lastig om mensen om hulp te vragen, maar ik wil niet alles helemaal alleen doen, want oa daardoor ben ik in deze situatie beland

Ik heb dus bij vrienden en familie om hulp gevraagd, maar stuitte hier op veel onbegrip. Zijn er mensen die deze ervaringen ook hebben? Hoe zijn jullie hier mee omgegaan?

Ik heb gelukkig een hele lieve vriend die me bij het een en ander helpt, maar ik wil hem niet altijd om hulp vragen. Omdat ik ook wil dat hij gewoon zijn eigen ding kan doen. Ik vind het niet heel chill dat hij 24/7 met mij bezig is. Daarom probeer ik een wat groter vangnet te creëren, zodat ik ook anderen mensen even kan aanschieten. Maar dit liep dus wat anders dan ik had bedacht....

Ben benieuwd naar jullie ervaringen!