Psyche
alle pijlers
Abortus? Hoe neem ik een beslissing?
maandag 23 oktober 2017 om 09:22
Door een stomme actie van mijn man (veroorzaakt door combinatie van drank en medicatie) ben ik ongewenst zwanger, nu ruim zeven weken. Tot een jaar geleden was onze relatie stabiel en wilden we graag een kind. Na verschillende miskramen en een te vroeg geboren kindje dat is overleden hebben we dat even stopgezet. Vervolgens werd mijn man ernstig ziek, raakte daarna in een psychose en is een periode erg agressief geweest. We hebben allebei hulp om dit alles te verwerken en de situatie leek stabiel. Zeker door deze laatste gebeurtenis vind ik de situatie nu echter absoluut niet geschikt om een kind te krijgen. Tegelijk voelt een abortus zo verkeerd, vooral gezien de eerdere zwangerschappen. Mijn man wil het kindje heel graag laten komen. Onze situatie is verder stabiel, qua werk, huis, netwerk etc.
Inmiddels heb ik allerlei gesprekken gehad, alle voors en tegens wel op een rijtje, maar dat helpt me niet om een beslissing te nemen. Normaal neem ik beslissingen uiteindelijk vaak op basis van wat goed voelt, maar nu weet ik dat niet. Ik heb nog wel even tijd, maar hoe neem ik een beslissing? Iemand advies?
Inmiddels heb ik allerlei gesprekken gehad, alle voors en tegens wel op een rijtje, maar dat helpt me niet om een beslissing te nemen. Normaal neem ik beslissingen uiteindelijk vaak op basis van wat goed voelt, maar nu weet ik dat niet. Ik heb nog wel even tijd, maar hoe neem ik een beslissing? Iemand advies?
donderdag 16 november 2017 om 06:24
Mijn hart breekt om te lezen dat je het allemaal alleen aan het doorstaan bent en dat je zelfs nog doorwerkt, bijna alsof het een logische keuze is. Ik snap dat het nu te overweldigend is om een andere keuze te maken dan je routines, maar ik hoop dat je je realiseert dat dit niet een normale situatie is. Dat dit niet een klein hobbeltje is, dat wat je de afgelopen maanden is overkomen, maar dat het levensveranderend zwaar was en is. Ik denk dat je situatie te complex is om alleen op te lossen. Ik hoop dat je de moed kunt vinden om hier anderen bij te betrekken, die je kunnen steunen. Heb je misschien contact gehad met je huisarts? Of anders het CSG? Misschien dat een van hen hulp voor je kan vinden. Ik zal niet aandringen op hulp uit je sociale netwerk, maar ik hoop heel erg dat je de moed kan vinden om hulp te zoeken. 
donderdag 16 november 2017 om 06:48
Het lukt me niet om het eruit te gooien, echt huilen lukt al niet. Lopen helpt om een beetje te ontspannen. Heb vannacht een poos onder de warme douche gestaan (bad mag niet na abortus), dat was wel fijn.
Ik weet niet wat ik zou moeten zeggen/vragen aan de huisarts (weet niet wat CSG is, kom alleen maar christelijke scholengemeenschappen tegen). Mijn collega vroeg wat ik nodig heb, wat ik het liefst zou willen. Ik weet het echt niet. Misschien ga ik teveel door nu, maar dat werkt voor mij vaak wel om de rauwste pijn wat te verzachten totdat ik er iets mee kan. Je bericht raakt me wel Pantax, maar ik kan het nog even niet.
Ik weet niet wat ik zou moeten zeggen/vragen aan de huisarts (weet niet wat CSG is, kom alleen maar christelijke scholengemeenschappen tegen). Mijn collega vroeg wat ik nodig heb, wat ik het liefst zou willen. Ik weet het echt niet. Misschien ga ik teveel door nu, maar dat werkt voor mij vaak wel om de rauwste pijn wat te verzachten totdat ik er iets mee kan. Je bericht raakt me wel Pantax, maar ik kan het nog even niet.
donderdag 16 november 2017 om 09:11
Duckling een beetje een random tip, maar misschien heb je iets aan de Breathe app: https://app.stopbreathethink.org Het kan helpen om iets te kalmeren, rustiger adem te halen.
Ik begrijp je keuze om voor nu door te werken. Om het eerst even te laten bezinken.
Op zich wel fijn dat je man gewoon helder reageerde. Maar ik kan me ook voorstellen dat je het moeilijk vindt om zijn emoties er nu bij te hebben.
Even aansluitend op Pantax. Je schreef eerder dat je sinds kort naar een psycholoog gaat. Zie je hem/haar nog steeds, of was er geen klik? Ik vond het zelf destijds fijn om met de psycholoog te praten, juist omdat ze een buitenstaander was. Daarnaast is het online verwerkingsprogramma van de FIOM misschien iets voor je, je man kan zich hier desgewenst ook (los van jou) voor aanmelden.
Verder wil ik je vooral veel sterkte wensen en ik hoop dat het lukt om een beetje te kalmeren
Ik begrijp je keuze om voor nu door te werken. Om het eerst even te laten bezinken.
Op zich wel fijn dat je man gewoon helder reageerde. Maar ik kan me ook voorstellen dat je het moeilijk vindt om zijn emoties er nu bij te hebben.
Even aansluitend op Pantax. Je schreef eerder dat je sinds kort naar een psycholoog gaat. Zie je hem/haar nog steeds, of was er geen klik? Ik vond het zelf destijds fijn om met de psycholoog te praten, juist omdat ze een buitenstaander was. Daarnaast is het online verwerkingsprogramma van de FIOM misschien iets voor je, je man kan zich hier desgewenst ook (los van jou) voor aanmelden.
Verder wil ik je vooral veel sterkte wensen en ik hoop dat het lukt om een beetje te kalmeren
donderdag 16 november 2017 om 11:38
Hou ook je gezondheid in de gaten, je hebt toch een ingreep gehad. Je lichaam moet ook herstellen!
Verder is wandelen heel goed voor de verwerking. Net als bij EMDR therapie, stimuleert lopen het links-rechts-links-rechts systeem van je hersenen om emoties te verwerken.
Maar neem alsjeblieft ook je rust zoals ik mijn post begon: je lichaam moet ook herstellen.
Verder is wandelen heel goed voor de verwerking. Net als bij EMDR therapie, stimuleert lopen het links-rechts-links-rechts systeem van je hersenen om emoties te verwerken.
Maar neem alsjeblieft ook je rust zoals ik mijn post begon: je lichaam moet ook herstellen.
donderdag 16 november 2017 om 11:44
Als je een vriendin van mij was zou ik je denk ik adviseren om echt even voor jezelf te kiezen. En dat betekent wellicht ook even zonder je man. praktisch is dat natuurlijk heel ingewikkeld, je wil hem waarschijnlijk niet het huis uitzetten. Kan hij misschien tijdelijk bij vrienden of familie intrekken?duckling schreef: ↑16-11-2017 06:48Het lukt me niet om het eruit te gooien, echt huilen lukt al niet. Lopen helpt om een beetje te ontspannen. Heb vannacht een poos onder de warme douche gestaan (bad mag niet na abortus), dat was wel fijn.
Ik weet niet wat ik zou moeten zeggen/vragen aan de huisarts (weet niet wat CSG is, kom alleen maar christelijke scholengemeenschappen tegen). Mijn collega vroeg wat ik nodig heb, wat ik het liefst zou willen. Ik weet het echt niet. Misschien ga ik teveel door nu, maar dat werkt voor mij vaak wel om de rauwste pijn wat te verzachten totdat ik er iets mee kan. Je bericht raakt me wel Pantax, maar ik kan het nog even niet.
Je moet helen en hiervan bijkomen, en dat lukt niet met iemand die je alleen maar een schuldgevoel aanpraat, en met wie je een hele onverwerkte gewelddadige periode hebt meegemaakt waarin je niet veilig was.
Verder: zoek een goede (!) psycholoog, therapeut of beter nog, psychiater. Ik heb jaren een psychiater gehad die ook EMDR therapie deed, dat was echt heel fijn. ik heb het idee dat je met psychologen nogal mazzel moet hebben, psychiaters hebben gewoon echt geneeskunde gestdueerd, en mogen evt ook medicatie voorschrijven enzo (niet dat ik zeg dat je pillen moet gaan slikken, maar toch.)
donderdag 16 november 2017 om 12:07
Lieve TO, ik lees nu je topic en kom je een hart onder de riem steken. Ik denk dat alle goed raad al is gegeven door mede-forummers. Volg, ook nu, je gevoel, en doe wat voor jou goed voelt (zo goed als kan, op dit moment). Erg knap dat je nog een nachtje in het hotel neemt en de ruimte neemt om zelf te voelen, voordat je de emoties van jouw man toelaat.
donderdag 16 november 2017 om 12:59
De afkorting die werd genoemd in een eerdere post gaat over het Centum voor Seksueel Geweld.
Lieve Duckling het is allemaal erg heftig. Ik lees dat je desondanks doorwerkt en misschien helpt dat om een gevoel van normaalheid te ervaren. Je hoeft niks, je moet niks. Hie zie je komend weekend voor je als werk als structuur wegvalt? Wat heb je nodig? Wat wil je zeker niet?
Lieve Duckling het is allemaal erg heftig. Ik lees dat je desondanks doorwerkt en misschien helpt dat om een gevoel van normaalheid te ervaren. Je hoeft niks, je moet niks. Hie zie je komend weekend voor je als werk als structuur wegvalt? Wat heb je nodig? Wat wil je zeker niet?
donderdag 16 november 2017 om 13:45
donderdag 16 november 2017 om 14:16
Een weekje zon is misschien best wel een goed idee, ga ik over nadenken. Dank voor de tip voor de app, ga ik proberen. Ik had dinsdag een afspraak met de psycholoog, dus die had ik afgezegd, maar ik zal weer een afspraak maken. Ik heb nu vooral behoefte aan iemand die me helpt te kijken wat ik nu nodig heb, hopelijk kan zij dat bieden. Online FIOM hou ik in gedachten.
Ik heb straks een afspraak met man, dan kijk ik of ik het zie zitten om naar huis te gaan. Alleen in huis zonder man hoeft voor mij niet, als ik niet bij hem wil/kan zijn, dan geldt datzelfde voor ons huis.
Ik weet niet hoe het weekend moet. Het voelt alsof ik zo om kan vallen, maar toch merkt niemand het, ik blijf gewoon functioneren. Ik zit het fysieke herstel een beetje in de weg denk ik, maar ik weet even niet hoe ik dat op moet lossen. Herstellen, hoe dan? Dat is wel de vraag inderdaad.
Ik heb straks een afspraak met man, dan kijk ik of ik het zie zitten om naar huis te gaan. Alleen in huis zonder man hoeft voor mij niet, als ik niet bij hem wil/kan zijn, dan geldt datzelfde voor ons huis.
Ik weet niet hoe het weekend moet. Het voelt alsof ik zo om kan vallen, maar toch merkt niemand het, ik blijf gewoon functioneren. Ik zit het fysieke herstel een beetje in de weg denk ik, maar ik weet even niet hoe ik dat op moet lossen. Herstellen, hoe dan? Dat is wel de vraag inderdaad.
donderdag 16 november 2017 om 14:23
Ik weet niet of geen contact zoeken nu het beste is, maar nog een keer onbegrip of geen steun trek ik echt even niet. En het alleen doen is ergens ook wel even goed, dan hoef ik geen rekening te houden met anderen. Fijn dat je dat zo verwoordt Koffiekop. Dat jullie me steun en hulp gunnen snap en waardeer ik ook hoor, maar dat wil even niet.
donderdag 16 november 2017 om 14:30
Kun je dat zo uitspreken tegen je man, Duckling? Dat je steun en begrip nodig hebt, of anders maar even niet? En als je die steun niet krijgt, zie je het dan zitten om alleen te zijn? En waar? Veel vragen, maar ik probeer met je mee te denken richting een plannetje voor straks. Wat je na het gesprek gaat doen. Want doe vooral wat jíj nodig hebt. Je man moet zijn eigen emoties maar even ondergaan.
donderdag 16 november 2017 om 18:00
Duckling, je hoeft helemaal niets en er is geen vast stappenplan voor 'hoe nu verder'. Ook geen normale of te verwachten route voor verwerking en verdriet.
Ik gun het jou en je man om hier samen door te komen. Uiteraard jou/jullie veiligheid eerst. Maar ook ruimte voor zijn verdriet, en ik weet niet of ik dat in deze situatie op zou kunnen brengen. Ik denk niet dat het onmogelijk is, kort geleden lukte het ook om te praten in en over een onmogelijke knoop.
Wat ik, als ik jou was, aan je collega zou vragen is of ik bij haar mag komen als ik wél zou weten wat ik wil of er even helemaal doorheen zit.
Ik gun het jou en je man om hier samen door te komen. Uiteraard jou/jullie veiligheid eerst. Maar ook ruimte voor zijn verdriet, en ik weet niet of ik dat in deze situatie op zou kunnen brengen. Ik denk niet dat het onmogelijk is, kort geleden lukte het ook om te praten in en over een onmogelijke knoop.
Wat ik, als ik jou was, aan je collega zou vragen is of ik bij haar mag komen als ik wél zou weten wat ik wil of er even helemaal doorheen zit.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 16 november 2017 om 20:04
KessAgain, ik heb dat zo tegen man gezegd, goed advies. Hij begreep het en wilde het proberen. Het was goed en fijn om hem te zien en elkaar vast te houden. Hij was heel bezorgd om mij (ik zie er niet uit geloof ik). Geen verwijten gelukkig, maar wel meer emotie dan ik nu aan kan. Hij wil dat niet, maar ik voel me schuldig als ik hem zo zie. Ik weet nu even niet goed wat ik zal doen, naar huis of niet. Ik kan gewoon niet meer nadenken, ik weet niet wat ik wil, wat ik nodig heb, waar ik goed aan doe.
donderdag 16 november 2017 om 20:29
donderdag 16 november 2017 om 20:33
Begrijp me niet verkeerd, ik zou vermoedelijk ook het liefst alleen zijn en idd een last minute boeken. Maar blijf het jammer vinden dat er niet iemand ‘op afroep’ helemaal voor jou is ipv iemand die het met zijn eigen emoties moeilijker maakt. Ik hoop dat je nog even in dat hotel zit of op een andere manier wat tot jezelf kunt komen.
En wat feow zegt.
En wat feow zegt.
Go green, fuck a vegetarian
donderdag 16 november 2017 om 20:36
Wat fijn dat het een warm weerzien met je man was, doet me echt goed om te horen.
Voor vanavond; waar heb je het beste gevoel bij? Als je het nu te moeilijk vindt om met de emoties van je man om te gaan, dan is het misschien rustiger voor je om nog in het hotel te blijven. Als je wél de behoefte voelt om nu bij je man te zijn dan is dat ook goed. Ik hoop echt dat je een beetje kunt bijslapen
En goed dat je binnenkort weer naar de psycholoog gaat, hopelijk kan ze je op weg helpen.
P.s. Mocht je in het hotel blijven, kun je daar dan ontspanning vinden in de vorm van een boek, tv, film, douche o.i.d?
Voor vanavond; waar heb je het beste gevoel bij? Als je het nu te moeilijk vindt om met de emoties van je man om te gaan, dan is het misschien rustiger voor je om nog in het hotel te blijven. Als je wél de behoefte voelt om nu bij je man te zijn dan is dat ook goed. Ik hoop echt dat je een beetje kunt bijslapen
En goed dat je binnenkort weer naar de psycholoog gaat, hopelijk kan ze je op weg helpen.
P.s. Mocht je in het hotel blijven, kun je daar dan ontspanning vinden in de vorm van een boek, tv, film, douche o.i.d?
donderdag 16 november 2017 om 20:46
Ik wil aan de ene kant wel graag weer bij man zijn, maar ik kan even helemaal niks hebben. In het hotel blijven is wel het rustigst voor mij geloof ik. Misschien moet ik dat maar gewoon nog een nachtje doen. Hopelijk slaap ik vannacht wat meer en gaat het morgen beter. Man heeft een goede vriend die van veel op de hoogte is, die denkt nu ook wel om hem gelukkig.
Telkens als ik even rustig zit/lig slaat de onrust/paniek toe en ga ik weer op pad. Heb er spierpijn van inmiddels. Ik hoop dat ik inmiddels zo moe ben dat het straks wel lukt om gewoon op bed wat tv te kijken en in slaap te vallen.
Telkens als ik even rustig zit/lig slaat de onrust/paniek toe en ga ik weer op pad. Heb er spierpijn van inmiddels. Ik hoop dat ik inmiddels zo moe ben dat het straks wel lukt om gewoon op bed wat tv te kijken en in slaap te vallen.
