Psyche
alle pijlers
Abortus? Hoe neem ik een beslissing?
maandag 23 oktober 2017 om 09:22
Door een stomme actie van mijn man (veroorzaakt door combinatie van drank en medicatie) ben ik ongewenst zwanger, nu ruim zeven weken. Tot een jaar geleden was onze relatie stabiel en wilden we graag een kind. Na verschillende miskramen en een te vroeg geboren kindje dat is overleden hebben we dat even stopgezet. Vervolgens werd mijn man ernstig ziek, raakte daarna in een psychose en is een periode erg agressief geweest. We hebben allebei hulp om dit alles te verwerken en de situatie leek stabiel. Zeker door deze laatste gebeurtenis vind ik de situatie nu echter absoluut niet geschikt om een kind te krijgen. Tegelijk voelt een abortus zo verkeerd, vooral gezien de eerdere zwangerschappen. Mijn man wil het kindje heel graag laten komen. Onze situatie is verder stabiel, qua werk, huis, netwerk etc.
Inmiddels heb ik allerlei gesprekken gehad, alle voors en tegens wel op een rijtje, maar dat helpt me niet om een beslissing te nemen. Normaal neem ik beslissingen uiteindelijk vaak op basis van wat goed voelt, maar nu weet ik dat niet. Ik heb nog wel even tijd, maar hoe neem ik een beslissing? Iemand advies?
Inmiddels heb ik allerlei gesprekken gehad, alle voors en tegens wel op een rijtje, maar dat helpt me niet om een beslissing te nemen. Normaal neem ik beslissingen uiteindelijk vaak op basis van wat goed voelt, maar nu weet ik dat niet. Ik heb nog wel even tijd, maar hoe neem ik een beslissing? Iemand advies?
dinsdag 14 november 2017 om 20:53
Dank voor de knuffels.
Man heb ik nog niet gesproken. Hij bleef vanochtend berichtjes sturen om me tegen te houden. Ik heb hem laten weten dat ik vannacht niet thuis ben en hem morgen zie. Ik wil hem nu even niet zien/spreken. Ik heb vanochtend mijn collega even gesproken. Na de abortus niemand meer. Ik weet niet hoe ik me voel. Emotioneel voel ik niks geloof ik. Druk op mijn borst, hals, alsof ik geen lucht krijg. Zo maar weer naar buiten.
Man heb ik nog niet gesproken. Hij bleef vanochtend berichtjes sturen om me tegen te houden. Ik heb hem laten weten dat ik vannacht niet thuis ben en hem morgen zie. Ik wil hem nu even niet zien/spreken. Ik heb vanochtend mijn collega even gesproken. Na de abortus niemand meer. Ik weet niet hoe ik me voel. Emotioneel voel ik niks geloof ik. Druk op mijn borst, hals, alsof ik geen lucht krijg. Zo maar weer naar buiten.
dinsdag 14 november 2017 om 21:06
Het lijkt me verstandig dat Duckling zelf ook hulp gaat zoeken. Vrouwen die in een gewelddadige (psychisch/lichamelijk) relatie blijven zitten hebben vaak ook grote issue's. Die problemen moeten worden aangepakt,.
Maar door je steeds op mans problemen te storten kom je niet aan iets heel belangrijks te veranderen: jezelf.
Maar door je steeds op mans problemen te storten kom je niet aan iets heel belangrijks te veranderen: jezelf.
anoniem_6749babf2d113 wijzigde dit bericht op 14-11-2017 21:09
7.81% gewijzigd
dinsdag 14 november 2017 om 21:31
dinsdag 14 november 2017 om 21:40
dinsdag 14 november 2017 om 21:52
Dankje Deenje.
Terechte vraag hoor. Ik bel man eerst even, dan kan ik al wel aardig horen of hij ‘normaal’ is of niet. En als ik hem zie zeker, dus als het niet veilig voelt ben ik zo weer weg. Ja, ik weet dat ik niet per se naar huis moet morgen. Ik zie wel hoe ik me morgen voel en hoe het met man is.
Terechte vraag hoor. Ik bel man eerst even, dan kan ik al wel aardig horen of hij ‘normaal’ is of niet. En als ik hem zie zeker, dus als het niet veilig voelt ben ik zo weer weg. Ja, ik weet dat ik niet per se naar huis moet morgen. Ik zie wel hoe ik me morgen voel en hoe het met man is.
dinsdag 14 november 2017 om 21:58
Wellicht zou je hem eerst buiten je huis kunnen ontmoeten. Bijv een strandwandeling voorstellen (bij een strand met permanente strandpaviljoens) zodat je weg kan als het toch niet goed zit...?duckling schreef: ↑14-11-2017 21:52
Terechte vraag hoor. Ik bel man eerst even, dan kan ik al wel aardig horen of hij ‘normaal’ is of niet. En als ik hem zie zeker, dus als het niet veilig voelt ben ik zo weer weg. Ja, ik weet dat ik niet per se naar huis moet morgen. Ik zie wel hoe ik me morgen voel en hoe het met man is.
En andere optie: is de politie op de hoogte (geweest) van jullie situatie? Als je het niet helemaal vertrouwt kun je vooraf bellen en vragen of een melding op naam mogelijk is. Je geeft dan vooraf je gegevens (tel nr, adres, uitleg situatie). Als de situatie wel onveilig wordt en je belt, hoef je niks meer te zeggen en zijn ze al onderweg. Ik weet niet welke voorwaarden de politie heeft om mee te werken aan melding op naam. Maar misschien helpt het.
Hoe gaat het nu met je?
Ik hoop dat je wat kunt slapen in het hopelijk comfortabele hotel bed
dinsdag 14 november 2017 om 21:58
Er bestaat niet zoiets als ´de juiste beslissing´ als het om abortus gaat. Het enige wat je kunt doen is er zelf achter staan. Je hebt een weloverwogen keuze gemaakt en wat de uiteindelijke reden ook is, de belangrijkste drijfveer is meestal toch de vraag wat voor toekomst je zo´n kind kunt bieden.
Elke moeder wil het beste voor haar kind. Soms is de beste toekomst geen toekomst.
Sterkte.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
dinsdag 14 november 2017 om 22:27
Eerst even buitenshuis is nog wel een verstandige extra maatregel. Politie is er een paar keer bij geweest, denk dat die nog steeds wel snel zullen reageren als er iets bij ons vandaan komt. Maar even ter geruststelling: ik doe wel voorzichtig, maar ik verwacht geen problemen hoor. Afgelopen periode heb ik ook niks van agressie of psychose gezien, terwijl het stressvol genoeg was.
Bedankt Ceylon en Feow...
Toen ik net weer het hotel in kwam, vroeg de alleraardigste hotel-meneer of ik niet even lekker bij de open haard wou zitten. Dus daar zit ik nu, met een dekentje en een kop thee.
Bedankt Ceylon en Feow...
Toen ik net weer het hotel in kwam, vroeg de alleraardigste hotel-meneer of ik niet even lekker bij de open haard wou zitten. Dus daar zit ik nu, met een dekentje en een kop thee.
dinsdag 14 november 2017 om 22:34
Open haard, dekentje en kop thee klinkt goed voor nu.
En ik vind je een wijze, dappere vrouw.
Ik ga er ook niet vanuit dat je gevaar loopt. En als kleine voorzorgsmaatregelen mogelijk zijn lijkt het me desondanks goed dat je die neemt. Maar hé... Dat kan morgen ook, daarover nadenken. Dus ik ga nu mn klep houden
Welterusten voor straks.
En ik vind je een wijze, dappere vrouw.
Ik ga er ook niet vanuit dat je gevaar loopt. En als kleine voorzorgsmaatregelen mogelijk zijn lijkt het me desondanks goed dat je die neemt. Maar hé... Dat kan morgen ook, daarover nadenken. Dus ik ga nu mn klep houden
Welterusten voor straks.
dinsdag 14 november 2017 om 22:42
Lieve Duckling..
Ik wil je een hart onder de riem steken in deze heftige dubbele fase van je leven.. Er is geen goed en er is geen fout. Er is keuze. Maar ook keuzes doen verrekte zeer en dan heeft je psyche tijd en evt hulp nodig om je leven weer in balans te krijgen. Dat duurt soms een poos.. Maar is echt gewoon mogelijk.
Ik heb recent 2,5jr in de abortus hulpverlening gewerkt dus geen enkel verhaal, reden of (geen) emotie is mij vreemd.
Wees lief voor jezelf.
Ik wil je een hart onder de riem steken in deze heftige dubbele fase van je leven.. Er is geen goed en er is geen fout. Er is keuze. Maar ook keuzes doen verrekte zeer en dan heeft je psyche tijd en evt hulp nodig om je leven weer in balans te krijgen. Dat duurt soms een poos.. Maar is echt gewoon mogelijk.
Ik heb recent 2,5jr in de abortus hulpverlening gewerkt dus geen enkel verhaal, reden of (geen) emotie is mij vreemd.
Wees lief voor jezelf.
dinsdag 14 november 2017 om 23:01
