Achterhalen exacte doodsoorzaak overledene

03-01-2017 21:57 67 berichten
Alle reacties Link kopieren
Dit is een vrij bijzondere vraag maar ik stel hem hier toch:



Als je in het midden van de jaren 90 een van je ouders heb verloren in een instelling voor mensen met heftige psychische klachten en die persoon is helaas nooit levend uit die kliniek gekomen, hoe zou je dan de exacte doodsoorzaak kunnen achterhalen als er verschillende verhalen tot de dag van vandaag circuleren? Die verhalen hebben mij nu aan het twijfelen gebracht en de documentatie die ik zelf ooit heb kunnen vinden was te beperkt.



Bij sommige mensen die dicht bij de overledene stonden, kan ik niet terecht omdat het nogal een groot taboe is en ze het zelf niet hebben verwerkt. Zou ik dan de instelling moeten contacteren, de gemeente waarin die persoon op dat moment stond ingeschreven, of heeft bijvoorbeeld de politie de beschikking over meer informatie? Ik wil dit voor mijzelf namelijk is echt 100% kunnen afsluiten en de waarheid boven tafel hebben. Of ben ik na pakweg 25 jaar nu toch echt te laat?
Alle reacties Link kopieren
quote:[ieneminnie schreef op 03 januari 2017 @ 22:31[/message]:

De vraag is of er autopsie is verricht of niet.

Medisch dossier inzien na overlijden ligt ook lastig.





autopsie rapport inzien is ook vrijwel onmogelijk.

dan moet het al heel erg belangrijk zijn voor de gezondheid van de nabestaanden.

en zelfs dan nog moet je ellenlange procedures verwachten, via de officier van justitie.
wij slapen nooit.
Je zou echt de papier van de schouwarts moeten hebben. Ik heb die vaak langs zien komen in mijn werk. Daar stond dan de vermoedelijke doodsoorzaak op. Die worden ook gebruikt voor de statistieken.
Alle reacties Link kopieren
Contact leggen met de instelling zou ook een eerste stap kunnen zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat ik morgen gewoon eerst de zorginstelling ga contacteren.

Van sommige informatie op internet word ik niet veel wijzer, omdat de regels natuurlijk wel om de zoveel jaar veranderen en veel informatie op het web gaat over overlijdensgevallen in bijvoorbeeld verzorgingstehuizen of andere instellingen waar men veelal de laatste fase van het leven meemaakt. Dan zullen er deels toch andere protocollen of procedures worden ingezet dan wanneer iemand van in de 30 in een gesloten inrichting er plots er niet meer is.
Ik zou eigenlijk beginnen bij de huisarts van je vader/moeder. Misschien is daar nog iets uit het archief te halen.



En nogmaals, ik heb redelijk vaak meegemaakt dat kinderen dat willen na een overlijden. En hoe kleiner de organisatie, hoe makkelijker die procedure is. Dus begin bij de oude huisartspraktijk. Als die is overgenomen door nieuwe artsen hoeft dat geen belemmering te zijn. Als het goed is is het archief er nog steeds.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou eerst zelf contact zoeken met de instelling. Als dat helemaal niks oplevert dat zou ik iemand (een advocaat of jurist ofzo) zoeken die kennis van het vakgebied heeft om het mee te bespreken en eventueel uit te besteden.
Wat ik zo lees is via de overheid niet zinvol. Info over de doodsoorzaak wordt wel geregistreerd (voor statistieken) maar is altijd anoniem en wordt dus niet gekoppeld aan de persoon.



Ik denk ook dat huisarts/instelling de beste optie is. Er geldt in de basis een bewaarplicht van 15 jaar, dus de kans bestaat dat de informatie niet meer beschikbaar is.
Alle reacties Link kopieren
Zou er bij de instelling nog iets van een dossier bewaard zijn als het overlijden al in de jaren 90 heeft plaatsgevonden?



Succes.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
quote:-NummerZoveel- schreef op 03 januari 2017 @ 22:41:

Wat ik zo lees is via de overheid niet zinvol. Info over de doodsoorzaak wordt wel geregistreerd (voor statistieken) maar is altijd anoniem en wordt dus niet gekoppeld aan de persoon.



Ik denk ook dat huisarts/instelling de beste optie is. Er geldt in de basis een bewaarplicht van 15 jaar, dus de kans bestaat dat de informatie niet meer beschikbaar is.Van de huisarts kan ik niks terugvinden, maar de instelling is een grote die nog wel bestaat en nog steeds op dezelfde locatie actief is met dezelfde soort zorg. Helaas wel veel negatieve hits op internet. Dan ga ik daar morgen wel mijn zoektocht beginnen.
Het medisch dossier is na overlijden ook gebonden aan beroepsgeheim. In hoeverre valt de toedracht van het overlijden hieronder?
Alle reacties Link kopieren
quote:Anouscha schreef op 03 januari 2017 @ 22:56:

Het medisch dossier is na overlijden ook gebonden aan beroepsgeheim. In hoeverre valt de toedracht van het overlijden hieronder?



Geen idee in hoeverre dit meespeelt. Maar het is of zelfmoord geweest of een ongelukkige valpartij terwijl men iedere dag een grote hoeveelheid medicatie moest innemen. Ik heb mij laten vertellen dat autorijden en soms zelfs fietsen uit den boze waren. Zeer beperkt contact met de eigen kinderen tijdens de behandeling en dat men soms de instelling kort mocht verlaten alleen onder begeleiding. Weekendjes doorbrengen met de eigen kinderen in je eigen huis waren niet mogelijk.

De desbetreffende persoon had zichzelf laten opnemen in een inrichting (zo is het mij verteld) i.v.m.een langdurige zware depressie doordat heftige gebeurtenissen uit het verleden niet verwerkt waren.
quote:Cateautje schreef op 03 januari 2017 @ 22:06:

Hier is een reportage over op tv geweest en het gaat er om dat het openbaar ministerie tegen een muur van zwijgen oploopt en ook zij geen enkele vorm van informatie los krijgen. Men beroept zich in die instellingen op het beroepsgeheim en dat zorgt ervoor dat als een psychiatrische patiënt een moord pleegt dat deze er ongestraft mee wegkomt.

Kortom, je krijgt geen voet aan de grond.Ik herken dit verhaal... van Peter R. de Vries?! Met meerdere moorden op het terrein? Die zaak?
Alle reacties Link kopieren
Moeilijke situatie, TO... Is er iemand met wie je de zoektocht kunt delen? Dat hoop ik voor je.
Had ik maar een motto.
quote:Violetsverstandskies schreef op 03 januari 2017 @ 23:08:

[...]





Geen idee in hoeverre dit meespeelt. Maar het is of zelfmoord geweest of een ongelukkige valpartij terwijl men iedere dag een grote hoeveelheid medicatie moest innemen. Ik heb mij laten vertellen dat autorijden en soms zelfs fietsen uit den boze waren. Zeer beperkt contact met de eigen kinderen tijdens de behandeling en dat men soms de instelling kort mocht verlaten alleen onder begeleiding. Weekendjes doorbrengen met de eigen kinderen in je eigen huis waren niet mogelijk.

De desbetreffende persoon had zichzelf laten opnemen in een inrichting (zo is het mij verteld) i.v.m.een langdurige zware depressie doordat heftige gebeurtenissen uit het verleden niet verwerkt waren.

Ik begrijp niet zo goed waarom het uitmaakt of het een ongeval of zelfdoding was.



In beide gevallen was de psychische aandoening indirect de oorzaak.
Alle reacties Link kopieren
slachtofferhulp bellen met de vraag wat je evt kan doen.

ze zullen je waarsch niet kunnen helpen, maar hebben vast wel tips.
wij slapen nooit.
Alle reacties Link kopieren
quote:Purpie schreef op 03 januari 2017 @ 23:13:

Moeilijke situatie, TO... Is er iemand met wie je de zoektocht kunt delen? Dat hoop ik voor je. Nee anderen willen het niet weten, is het taboe of barsten al in tranen uit als de naam van die persoon valt.
quote:Violetsverstandskies schreef op 03 januari 2017 @ 22:49:

[...]





Van de huisarts kan ik niks terugvinden, maar de instelling is een grote die nog wel bestaat en nog steeds op dezelfde locatie actief is met dezelfde soort zorg. Helaas wel veel negatieve hits op internet. Dan ga ik daar morgen wel mijn zoektocht beginnen.Succes! En als zij niets kunnen zeggen, dan kunnen ze misschien op z'n minst achterhalen wie de huisarts was. Dan zou je het eventueel daar nog kunnen proberen. En politie wellicht? Komen die niet ter plaatse bij een mogelijke zelfmoord?
Alle reacties Link kopieren
Kleine kans maar misschien vind je hier iets. Het gaat terug tot 1996



https://www.igz.nl/zoeken/
Voortaan hier oostenwind en alle ruimte aan bodemloze putten van pure slechtheid. Juli 2020

Alle reacties Link kopieren
quote:Anouscha schreef op 03 januari 2017 @ 23:13:

[...]



Ik begrijp niet zo goed waarom het uitmaakt of het een ongeval of zelfdoding was.



In beide gevallen was de psychische aandoening indirect de oorzaak.Als je wel eens hebt laten vallen dood je dood wil, dan lijkt het mij dat er toch wel een directer verband bestaat tussen de psychologische aandoening en niet meer leven. Maar goed, ik ben geen geen psychiater or psycholoog, hooguit een wijsneus.
Alle reacties Link kopieren
quote:kopjekoffie70 schreef op 03 januari 2017 @ 23:17:

Kleine kans maar misschien vind je hier iets. Het gaat terug tot 1996



https://www.igz.nl/zoeken/



Dankje voor de link.

Ik heb direct even gekeken en de zorginstelling ingevoerd. Er is helaas geen rapportage die correspondeert met het het sterfjaar (of een jaar later). Maar alle beetjes helpen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Nav__ schreef op 03 januari 2017 @ 23:11:

[...]





Ik herken dit verhaal... van Peter R. de Vries?! Met meerdere moorden op het terrein? Die zaak?Deze?

http://denhaagfm.nl/2014/ ... oordenaar-bij-instelling/
quote:ieneminnie schreef op 03 januari 2017 @ 23:25:

[...]





Deze?

http://denhaagfm.nl/2014/ ... oordenaar-bij-instelling/Er zijn vele soortgelijke situaties in veel instellingen. Ik denk dat regelmatig vragen gesteld worden bij een zelfmoord van iemand die in een instelling verblijft. Ik kan me ook indenken dat TO graag de waarheid wil weten. Hoop dat ze vindt wat ze zoekt.
quote:ieneminnie schreef op 03 januari 2017 @ 23:25:

[...]





Deze?

http://denhaagfm.nl/2014/ ... oordenaar-bij-instelling/

Jeetje open dan even een nieuw topic.

Het gaat over de ouder van to en dat heeft toch niets te maken met deze kwestie?



Suc6 to met je zoektocht, ik hoop dat je kunt vinden wat je zoekt
quote:Anouscha schreef op 03 januari 2017 @ 23:13:

[...]



Ik begrijp niet zo goed waarom het uitmaakt of het een ongeval of zelfdoding was.



In beide gevallen was de psychische aandoening indirect de oorzaak.



Omdat je als achterblijver soms de koude feiten nodig hebt om het een plek te kunnen geven.



Mijn oma, die ik overigens nooit gekend heb, is ook overleden tijdens een verblijf in een inrichting. Daar werd altijd schimmig over gedaan. Pas toen ik oud genoeg was, is me verteld wat er echt gebeurd was. En dat geeft rust. Je kent het hele verhaal, er zijn geen open eindjes meer. Het is misschien lastig uit te leggen aan iemand die nooit dergelijke vragen heeft gehad, maar ik begrijp TO dus heel goed.
Je kan denk ik niet 100% achterhalen wat er gebeurd is. Het is zolang geleden en zulke dingen vervagen ook bij mensen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven