Achterhalen exacte doodsoorzaak overledene

Ik denk dat er geen autopsie is verricht eigenlijk. Want idd is het wel duidelijk, dat de doodsoorzaak te maken heeft met de psychische aandoening en dan doen ze dat niet. Het kan ook nog zijn, dat hij bv een hersenbloeding heeft gehad want zware medicatie kan daarvoor zorgen.



Je suggereert een beetje dat hij gevallen is, klopt dat? Lees ik tussen de regels door. Als dat zo is, denk ik niet dat je er ooit achter komt via officiele documentatie. Als er geen autopsie is verricht, wat ik vermoed, kan niemand zeggen of het daadwerkelijk een ongeluk was, als hij bv een hersenbloeding kreeg en daardoor viel, dat is weer een natuurlijk dood namelijk. Of dat hij gewoon duizelig was van de medicatie en zich verstapte oid. En je weet ook niet, of iemand hem heeft zien vallen. Theoretisch gesproken dan he.



Volgens mij onderscheiden ze bij de doodsoorzaak: natuurlijke oorzaak (ziekte etc), ongeluk, moord of zelfmoord. Eigenlijk kan het drie van de vier oorzaken zijn, en als je het heel ver doortrekt, misschien wel alle vier. Alleen als het moord was, zal er autopsie gedaan zijn, of als daar een vermoeden van was. Een ongeluk is nogal duidelijk natuurlijk en zelfmoord ook. En een ongeluk of natuurlijke dood kan in verband staan met de medicatie voor psychische ziekte. Daar gaan ze geen geld aan besteden, autopsies zijn duur.



Dus als ik dan logisch nadenk, denk ik dat de kans heel klein is, dat je ergens documentatie kunt vinden met de doodsoorzaak erop. Het enige wat ik kan bedenken, kijk wie er destijds werkte, misschien kun je dat wel natrekken, bij de instelling zelf. Als ze die gegevens willen geven dan. En dan de arts of psychiater, die zijn misschien ook wel te googelen. Zou kunnen dat er cv's online staan, ik zou daarnaar kijken. En dan het jaartal en de naam van de instelling erbij. Zoeken op drs.



Dan moet diegene je vader ook natuurlijk herinneren. Heeeeel klein kansje. Waarom is het belangrijk voor je om te weten? Wil je liever dat het geen zelfmoord was?

quote:ieneminnie schreef op 03 januari 2017 @ 23:25:

[...]





Deze?

http://denhaagfm.nl/2014/ ... oordenaar-bij-instelling/Ja, die bedoelde ik. En ohja, tegen degene die zo boos reageert: ik dacht dat TO vertelde dat er ook een aflevering op tv was geweest hierover. Daar reageerde ik op en zodoende nu deze reacties. Toen ik nog es las, zag ik dat het een andere forummer was met een ander voorbeeld. Sorry hoor. Niet nodig dus, om een ander topic te openen...

Ik weet niet in hoeverre je kans maakt. Je geeft aan een kind te zijn maar (sorry voor de directe vraag) ben je ook een wettelijk erkend kind? Iets uit je Posts geeft me de indruk dat dat niet het geval is. En in dat geval lijkt me de kans groot dat men je niet de informatie kan/mag verschaffen die je wilt.



Maar misschien trek ik de verkeerde conclusies hoor. Excuses in dat geval.

Wellicht dat een naast familie lid kan vertellen wie de huisarts was. En directe familie overgebleven ouder, opa en oma als die nog leven een oom of tante van je mag je gerust kritische vragen stellen je hoeft je niet bezwaard te voelen. Als kind mag je de waarheid weten en geef vooral aan dat het belangrijk voor je is.

quote:himalaya schreef op 03 januari 2017 @ 22:42:

Zou er bij de instelling nog iets van een dossier bewaard zijn als het overlijden al in de jaren 90 heeft plaatsgevonden?



Succes.



In sommige gevallen wel. Het verbaasd me af en toe nog steeds hoe veel informatie er her en der bewaard is gebleven. Ik heb soortgelijke documenten waar TO nu naar zoekt in handen gehad van 1930 en ouder. (Nieuwer trouwens ook)



Maar of dit ook specifiek geld voor de instelling waar TO's familielid zat is niet te zeggen. Ik denk dat de instelling benaderen de beste stap is in dit geval.

quote:Violetsverstandskies schreef op 03 januari 2017 @ 23:15:

[...]





Nee anderen willen het niet weten, is het taboe of barsten al in tranen uit als de naam van die persoon valt.

Wat rot voor je dat je familie hun eigen belang zo ver boven de jouwe plaatsen. Dat niemand de moeite wil nemen om door de tranen en het verdriet heen je te informeren . Wat helend kan zijn voor beide partijen. Ik weet dat het cru is om te zeggen en zij dit waarschijnlijk niet bewust doen hoor, maar ik vind het hoe dan ook wel rot voor je.



Ik hoop voor je dat je de informatie krijgt die je nodig hebt om dit af te sluiten. Maar hou er alsjeblieft écht rekening mee dat je zoektocht eindigt in niets. De privacy van je ouder dient, zelfs vijfentwintig jaar na diens overlijden, gewaarborgd te worden. Dus de informatie, indien nog beschikbaar, zal echt minimaal zijn. Je zou kunnen vragen of er nog een oud behandelaar of verpleegkundige werkzaam is binnen de instelling. Soms herinneren zij zich iemand na al die jaren nog en zijn ze bereid met familieleden te praten. Niet zozeer zaakinhoudelijk maar wel hoe iemand was, misschien een leuke anecdote over diegene . Ik heb de meest prachtige verhalen over mijn patiënten en zou je over vijfentwintig jaar zo te woord staan. Want soms is het juist dat wat je zoekt.



Wat ga je doen als je niet de informatie gaat krijgen die je nodig denkt te hebben? Kun je het wel met een vriendin ofzo delen? Kun je, mocht je een afspraak kunnen krijgen, iemand meenemen? Kun je diegene vertrouwen die je nu zo aan het wankelen heeft gebracht?

Ze bedoelt natuurlijk dat, indien t je vader is, hij mogelijk jou niet erkend had of zelfs maar geregistreerd stond als je vader en dus niet te boek stond als jouw biologische ouder.

Maar bij moeders ligt dat een tikkie anders

quote:himalaya schreef op 03 januari 2017 @ 22:42:

Zou er bij de instelling nog iets van een dossier bewaard zijn als het overlijden al in de jaren 90 heeft plaatsgevonden?



Succes.



Alles is wat dat betreft mogelijk. Sommige instellingen hebben de dossiers nog vanaf de eerste persoon die ooit opgenomen was. Andere bewaren puur tot aan de wettelijke bewaartermijn. En weer andere bewaren soms langer maar daar worden uiteindelijk door een fusie of bijvoorbeeld plaatsgebrek oude dossiers vernietigd.



Ik denk dat je in deze nuchter zult moeten kijken. Kun je er redelijk gemakkelijk aankomen, dan is dat mooi. Lukt het niet, dan niet. Sommige dingen moeten zo zijn, denk ik dan. En dat is niet vanuit 'gemakkelijk praten hebben'; ik heb ervaring met 'soms maar gewoon los moeten laten'.

quote:Violetsverstandskies schreef op 04 januari 2017 @ 00:47:

[...]

Ze was met een harde smak neergekomen met het hoofd op een stenenvloer oid. Zelfmoord is voor mij geen taboe en het verandert de situatie uiteindelijk niet. Dood = dood, maar duidelijkheid hebben is gewoon fijn , dan hoef ik mij ook niet meer van andermans speculaties aan te trekken.

Zou je ee vrede mee hebben als in het rapport zou staan 'doodsoorzaak: val'?

Of zou het dan evengoed nog blijven knagen dat het misschien toch zelfmoord zou zijn geweest?



Fijn dat er iets op de site staat over het inzien van een dossier. Succes!

Bij een val wordt het wel heel ingewikkeld om de doodsoorzaak te achterhalen, als er geen autopsie is gedaan natuurlijk. Dus ik denk dat het erom gaat, of er uberhaupt autopsie is gedaan. Kan best zijn, dat daar regels voor zijn, die zeggen dat er altijd autopsie moet worden gedaan, dat weet ik niet. Maar mooi dat je iets hebt gevonden, wie weet. Ik denk dat ik het ook zou willen weten, als het om een ouder ging. Succes.

In principe dient iedere instelling een persoonsdossier te hebben van degene die ze behandelen.

In gevolge de Archiefwet, zijn ze verplicht dit dossier te bewaren. Die bewaarduur is afhankelijk van het soort informatie in dat dossier.

Ten tijde van de opmaak van dat lopende dossier moet al bepaald worden of het na het verstrijken van die termijn vernietigd kan worden of bewaard moet worden.

Dit is zo bepaald in de Archiefwet en als een instelling daar niet aan voldoet zijn ze zelfs strafbaar.



Dit houdt in dat je moet nagaan naar wie het archief moet worden overgedragen. Het moet minimaal 20 jaar na afsluiting van het dossier bewaard worden en dan moet er toestemming gevraagd worden om het te mogen vernietigen.

Het kan zijn dat het bij het gemeentearchief is, of zelfs bij het rijksarchief. Daar moet je even zelf achter zien te komen.

Als het dossier vernietigd is, dan moet daar een verklaring van vernietiging voor zijn afgegeven door de offieel aangestelde Archiefbeheerder



Deze zaken zijn nog niet online te vinden ivm privacyreglementen van nog levende familieleden en afstammelingen. Maar ze zijn er wel.



Je kunt ook een ingang vinden bij de politie. Als er toentertijd politiebemoeienis is geweest, dan is daar documentatie van. Dit kan al vernietigd zijn maar ook dan moet er een verklaring van vernietiging zijn. In die tijd was er nog sprake van gemeentepolitie, dus dikke kans dat je die info kunt vinden bij het gemeente archief. Die vraag stel je aan de privacyfunctionaris van de politie eenheid van de woonplaats van de overledene.



Misschien heb je wat aan deze link:



http://archief.startpagin ... 138436/medische-dossiers/



Het medisch geheim tussen arts en patient vervalt op het moment dat deze komt te overlijden.

Handig om te weten als je de huisarts van de overledene gaat benaderen, want dat is ook een goeie ingang.

Ook voor deze geldt die Archiefwet en dezelfde handelswijze met archief zoals hierboven.



Goed voor nu om te weten dat alle documentatie mbt de overledene niet meer valt onder medisch geheim en dat evt documenten zijn op te vragen door belanghebbenden. En dat je belanghebbende bent, valt op te maken uit je eigen geboorteakte.



Nog een goede ingang is de gemeente zelf. Ook hiervoor geldt het bovenstaande.



Heel veel succes en ik hoop dat je met de tijd dit hoofdstuk kunt afsluiten.

Kan een schouwarts oid die daar rond die tijd werkte niet gezocht worden?

Als het een val is geweest (noem even wat, zie dat dat hier vaker wordt genoemd) zou er naar mijn idee toch uitgezocht moeten worden of dit onder verdachte omstandigheden gebeurd is of als ongeluk. Als het als ongeluk aangemerkt is zou er naar mijn idee gekeken moeten zijn of de instelling aansprakelijk is gesteld/daar onderzoek naar gedaan zijn/autopsie gebeurt moeten zijn ivm doodsoorzaak+eventuele aansprakelijkheid instelling. Bij verdachte omstandigheden zou er ook onderzocht moeten zijn als ze er een andere patiënt aansprakelijk voor wilden stellen. Als het zelfmoord is geweest ben ik benieuwd hoe ze dat geconcludeerd hebben, evenals natuurlijke doodsoorzaak; vallen door bijv hartstilstand of beroerte oid. Er moet dus ergens nog wel papierwerk zijn, schouwarts zou dat het beste weten.

Als de omstandigheden verdacht waren zou de politie ook meer moeten weten.

quote:Violetsverstandskies schreef op 04 januari 2017 @ 01:05:

[...]





Je klinkt als iemand die een goed hart heeft voor de patiënten en omgeving. Nee, het wordt een geheel eigen missie ook omdat mijn omgeving wel van mijn achtergrond weet (dit + nog een stapel aan drama's die gtst waardig zijn ), maar anderen vonden het vroeger al sowieso moeilijk om mij te steunen. (Hebben vrienden eerlijk aangegeven.) Mijn achtergrond/opvoeding wijkt nogal af van het standaard plaatje waarmee zij zelf zijn opgegroeid. Ik kan mijn 'needs' wel 'aangeven', uit ervaring kwam het er meestal op neer dat ik het best zelf alles kon doen.





Hmm, dus je vrienden laten je hierin ook alleen zitten. Wat ontzettend rot zeg. Of is het meer jouw gevoel en acties waardoor je vrienden (onbewust) buiten spel zet?