Psyche
alle pijlers
Afbouwen Paroxetine is dus gewoon echt afkicken!
vrijdag 14 december 2007 om 16:14
Ik ben nu al zo'n 2 maanden bezig om af te komen van de Paroxetine. Heel langzaam en volgens mij op de meest verstandige manier. Ik weet dat dit niet zonder de nodige problemen gaat (meestal) en ik ben nu op een punt gekomen dat het echt niet leuk meer is. Tot nu toe had ik duizelingen, dronken gevoel, stroomstootjes in mijn hoofd, een watterig gevoel in mijn hoofd en soms wat misselijk. Oke, dit hoort erbij en ik ben dan ook dwars door deze verschijnselen heen gegaan en ben gewoon verder gaan minderen. Maar nu komen er andere, en voor mij veel zwaardere verschijnselen naar voren. Ik word gespannen, zweet erg veel, ik word angstiger voor de toekomst, mijn verleden komt nu veel meer op me af..Ook dit kan bij het afkicken horen, maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat mijn lichaam het medicijn toch nodig heeft...Snappen jullie dat ik op een punt sta dat het nu heel eng wordt om verder af te bouwen? Moet ik nu ook dwars door deze ervaringen gaan en maar zien waar het schip strandt? Met het risico op een grote terugval? Ik ben heel positief begonnen met afbouwen, maar het wordt nu wel wat beladener. Ook ben ik heel benieuwd naar reakties van mensen die ook in het topic actief zijn over de placebo effecten van antidepressiva. Zal het echt zo zijn dat de fabrikanten zo met medicijnen knoeien dat je er aan verslaafd raakt? Dat de bijverschijnselen zo ernstig zijn van het afbouwen dat je er wel mee door moet gaan? Zal de angst om te stoppen zo tussen mijn oren zitten, dat het gewoon mijn eigen angst is die nu naar voren komt?
vrijdag 14 december 2007 om 16:27
Hallo Orkaankracht..dat klinkt heel heftig om mee te maken! Ik gebruik zelf geen antidepressiva, maar wist wel van de verslavende werking. Eigenlijk zijn een hele hoop soorten medicijnen gewoonweg verslavend..wat dat aangaat is het niet veel beter dan drugs (in hoeverre het van elkaar verschilt) Wat ik mij wel afvroeg: doe je dit op eigen houtje? Het lijkt mij verstandig, zeker met zulke heftige afkickverschijnselen, dat je er begeleiding van een psychiater oid bij hebt..Of heb je dat ook?
Ik wens je iig veel sterkte.
Ik wens je iig veel sterkte.
vrijdag 14 december 2007 om 16:32
Ik weet het meid, het is echt een drama!! Jaren geleden heb ik dit middel ook afgebouwd en ik weet dus precies waar je doorheen gaat. Met dit verschil dat ik wel heel erg veel last heb gehad van alle lichamelijke dingen die jij onder andere ook beschrijft. De geestelijke klachten, die had ik niet.
Ik zou als ik jou was als de wiedeweerga contact opnemen met je (huis)arts om je verhaal voor te leggen; het kan best zo zijn dat je er nog niet aan toe bent om er al mee te stoppen.
Overigens ben ik het met je eens dat het inderdaad wel lijkt of je van een of andere drugsverslaving moet afkicken. Ik weet niet of je dat knoeien met medicijnen kunt noemen..... Ik weet wel dat er in elk geval in mijn omgeving in elk geval 2 mensen zijn die dat middel al jaren slikken (en ook blijven slikken). Een van hen zou letterlijk: de een heeft bloedverdunners nodig en ik heb dit nodig.
Heel veel sterkte!!
Ik zou als ik jou was als de wiedeweerga contact opnemen met je (huis)arts om je verhaal voor te leggen; het kan best zo zijn dat je er nog niet aan toe bent om er al mee te stoppen.
Overigens ben ik het met je eens dat het inderdaad wel lijkt of je van een of andere drugsverslaving moet afkicken. Ik weet niet of je dat knoeien met medicijnen kunt noemen..... Ik weet wel dat er in elk geval in mijn omgeving in elk geval 2 mensen zijn die dat middel al jaren slikken (en ook blijven slikken). Een van hen zou letterlijk: de een heeft bloedverdunners nodig en ik heb dit nodig.
Heel veel sterkte!!
vrijdag 14 december 2007 om 16:34
Libra, ik doe dit niet helemaal alleen. Tot nu toe wel eigenlijk, maar ik heb ondersteuning als het echt nodig mocht zijn van de huisarts. Na jarenlange ervaring met het GGZ, zoek ik nu de hulp van mijn huisarts omdat ik daar in tegenstelling tot het GGZ, dezelfde dag nog terecht kan mocht ik zijn hulp nodig hebben. En van jarenlange ervaring met het GGZ wordt je niet echt gelukkiger helaas...wat een instelling is dat..Maar dat is weer een ander onderwerp..
vrijdag 14 december 2007 om 16:35
Hoi Orkaankracht,
Het is vervelend, maar de fabrikanten hebben GEEN ervaringen/onderzoeken gedaan naar het stoppen van hun medicijnen.
Dit staat op de site van de stichting Pandorra:
Informatiebehoefte over verminderen of afbouwen: Gebruikers kunnen weinig informatie vinden over het verminderen of afbouwen van antidepressiva. Bijsluiters bevatten hier over het algemeen geen informatie over, behalve dat abrupt stoppen vermeden moet worden. Vaak herkennen gebruikers afbouwverschijnselen pas achteraf, vaak tot hun verbijstering door bijvoorbeeld beschrijvingen van medegebruikers of berichten in de media. Volgens veel bellers bagatelliseert de arts hun afbouwproblemen, neemt vragen daarover niet serieus of is niet deskundig: herkent de verschijnselen niet en weet ook niet hoe deze te bestrijden. Gebruikers krijgen vaak het advies om in één keer te stoppen of "even door te bijten". Veelvuldig wordt aangeraden niet af te bouwen of het gebruik "dan maar te hervatten". Ook het advies van de fabrikant en de apotheek geeft vaak geen houvast. Een aantal gebruikers krijgt te horen dat er weinig bekend is over afbouwen. Sommige bellers zijn erg boos over dit gebrek aan informatie. Zij voelen zich verslaafd en verwijten hun behandelaar vóóral dat hij of zij bij de start niets heeft verteld over deze problemen.
Veelvuldig wordt gevraagd naar valide afbouwschema's. Patiënten hanteren in de praktijk, al dan niet op advies van hun arts, zeer uiteenlopende afbouw schema's. Deze variëren van enkele weken tot een half jaar en van vermindering "om de dag" tot halvering van de dosis per dag. Door sommige artsen en apothekers wordt gewerkt met op maat samengestelde middelen die voorzien in een geleidelijke vermindering. Ook worden tranquillizers voorgeschreven, een vervangend antidepressivum of sint-janskruid.
Stichting Pandora onderstreept het belang van zorgvuldige voorlichting en begeleiding bij gebruik en stoppen met antidepressiva. Zij is van mening dat deze voorlichting ook bij het starten met antidepressiva gegeven moet worden Gebruikers kunnen daardoor, in overleg met hun arts, zo bewust mogelijk al of niet voor antidepressiva kiezen. Zij weten dan ook beter wat zij kunnen verwachten.
Het is vervelend, maar de fabrikanten hebben GEEN ervaringen/onderzoeken gedaan naar het stoppen van hun medicijnen.
Dit staat op de site van de stichting Pandorra:
Informatiebehoefte over verminderen of afbouwen: Gebruikers kunnen weinig informatie vinden over het verminderen of afbouwen van antidepressiva. Bijsluiters bevatten hier over het algemeen geen informatie over, behalve dat abrupt stoppen vermeden moet worden. Vaak herkennen gebruikers afbouwverschijnselen pas achteraf, vaak tot hun verbijstering door bijvoorbeeld beschrijvingen van medegebruikers of berichten in de media. Volgens veel bellers bagatelliseert de arts hun afbouwproblemen, neemt vragen daarover niet serieus of is niet deskundig: herkent de verschijnselen niet en weet ook niet hoe deze te bestrijden. Gebruikers krijgen vaak het advies om in één keer te stoppen of "even door te bijten". Veelvuldig wordt aangeraden niet af te bouwen of het gebruik "dan maar te hervatten". Ook het advies van de fabrikant en de apotheek geeft vaak geen houvast. Een aantal gebruikers krijgt te horen dat er weinig bekend is over afbouwen. Sommige bellers zijn erg boos over dit gebrek aan informatie. Zij voelen zich verslaafd en verwijten hun behandelaar vóóral dat hij of zij bij de start niets heeft verteld over deze problemen.
Veelvuldig wordt gevraagd naar valide afbouwschema's. Patiënten hanteren in de praktijk, al dan niet op advies van hun arts, zeer uiteenlopende afbouw schema's. Deze variëren van enkele weken tot een half jaar en van vermindering "om de dag" tot halvering van de dosis per dag. Door sommige artsen en apothekers wordt gewerkt met op maat samengestelde middelen die voorzien in een geleidelijke vermindering. Ook worden tranquillizers voorgeschreven, een vervangend antidepressivum of sint-janskruid.
Stichting Pandora onderstreept het belang van zorgvuldige voorlichting en begeleiding bij gebruik en stoppen met antidepressiva. Zij is van mening dat deze voorlichting ook bij het starten met antidepressiva gegeven moet worden Gebruikers kunnen daardoor, in overleg met hun arts, zo bewust mogelijk al of niet voor antidepressiva kiezen. Zij weten dan ook beter wat zij kunnen verwachten.
vrijdag 14 december 2007 om 16:44
Dit stukje tekst vond ik op een forum met dezelfde onderwerp:
...vergeten: een soort electrische schokjes in het gezicht, een onaangenaam gevoel.
Na anderhalf jaar ben ik begonnen met afbouwen: eerst om de dag een halve i.p.v. een hele, toen wat vaker totdat ik op een halve per dag zat. Dit duurde al zo’n 2 maanden. Toen af en toe een dag overslaan enz. tot ik op een halve per 2 dagen zat. Weer 2 maanden verder. Daarna de afstanden steeds langer gemaakt, en tenslotte pas iets genomen als ik iets voelde wat op die afkickverschijnselen leek. Dat duurde steeds langer tot het op den duur helemaal wegbleef. Ik was weer clean! En ik voelde me goed! Nog steeds!..
Heel misschien heb je er wat aan..duurt zo te lezen langer dan 2 maanden om het correct af te bouwen zonder al te veel bijwerkingen..Waarschijnlijk is het voor ieder persoon weer net een beetje anders, maar goed..
...vergeten: een soort electrische schokjes in het gezicht, een onaangenaam gevoel.
Na anderhalf jaar ben ik begonnen met afbouwen: eerst om de dag een halve i.p.v. een hele, toen wat vaker totdat ik op een halve per dag zat. Dit duurde al zo’n 2 maanden. Toen af en toe een dag overslaan enz. tot ik op een halve per 2 dagen zat. Weer 2 maanden verder. Daarna de afstanden steeds langer gemaakt, en tenslotte pas iets genomen als ik iets voelde wat op die afkickverschijnselen leek. Dat duurde steeds langer tot het op den duur helemaal wegbleef. Ik was weer clean! En ik voelde me goed! Nog steeds!..
Heel misschien heb je er wat aan..duurt zo te lezen langer dan 2 maanden om het correct af te bouwen zonder al te veel bijwerkingen..Waarschijnlijk is het voor ieder persoon weer net een beetje anders, maar goed..
vrijdag 14 december 2007 om 17:04
De algemene mening over antidepressiva:
Antidepressiva zijn niet verslavend en leiden niet tot afhankelijkheid. Wel bestaat er een kans op (lichamelijke) onttrekkingsverschijnselen tijdens afbouw en na staken. De symptomen zijn meestal mild van aard, beginnen na een à vier dagen na het staken (m.u.v. fluoxetine, waar klachten pas na langere tijd na staken kunnen optreden) en duren variërend van een dag tot drie weken. De ernst van de klachten hangt af van de duur van de behandeling met antidepressiva, bij snel afbouwen (minder dan 2 weken) ontstaan meer problemen dan bij geleidelijk uitsluipen.
Als je googled op gebruikerservaringen kom je vervelende verhalen tegen.
Mensen beginnen weer met A.D. om van de vervelende verschijnselen van het stoppen af te komen.
Maarrrrr, het is niet verslavend.
Antidepressiva zijn niet verslavend en leiden niet tot afhankelijkheid. Wel bestaat er een kans op (lichamelijke) onttrekkingsverschijnselen tijdens afbouw en na staken. De symptomen zijn meestal mild van aard, beginnen na een à vier dagen na het staken (m.u.v. fluoxetine, waar klachten pas na langere tijd na staken kunnen optreden) en duren variërend van een dag tot drie weken. De ernst van de klachten hangt af van de duur van de behandeling met antidepressiva, bij snel afbouwen (minder dan 2 weken) ontstaan meer problemen dan bij geleidelijk uitsluipen.
Als je googled op gebruikerservaringen kom je vervelende verhalen tegen.
Mensen beginnen weer met A.D. om van de vervelende verschijnselen van het stoppen af te komen.
Maarrrrr, het is niet verslavend.
vrijdag 14 december 2007 om 18:30
Wat ben ik BLIJ dat ik na 2\5 tabletje al die narigheid gelezen heb!!!!!
Ik heb de ass. van de HA gebeld en gezegd dat ik op homeopatische dingen over zou gaan want ik schrok erg van al die verhalen. Ik was een paar uur na de eerste tablet erg misselijk en kreeg diaree.Vandaag heb ik nog een halve gedaan en heb gedacht......de boom in allemaal maar vonne gaat dit niet doen! Nu had ik vanmiddag dat ik niet strak kon zien en was duizelig en ik vraag me dan ook af wat er gebeurd zou zijn als ik wel verder door was gegaan.Nu begint alles weg te trekken gelukkig.
Ik dank in elk geval iedereen die ook maar ergens een reactie geplaatst heeft!
GroettiesVON en een erg fijn weekend allemaal.
Ik heb de ass. van de HA gebeld en gezegd dat ik op homeopatische dingen over zou gaan want ik schrok erg van al die verhalen. Ik was een paar uur na de eerste tablet erg misselijk en kreeg diaree.Vandaag heb ik nog een halve gedaan en heb gedacht......de boom in allemaal maar vonne gaat dit niet doen! Nu had ik vanmiddag dat ik niet strak kon zien en was duizelig en ik vraag me dan ook af wat er gebeurd zou zijn als ik wel verder door was gegaan.Nu begint alles weg te trekken gelukkig.
Ik dank in elk geval iedereen die ook maar ergens een reactie geplaatst heeft!
GroettiesVON en een erg fijn weekend allemaal.
vrijdag 14 december 2007 om 18:36
Houvanjezelf: Ik heb uiteraard veel gegoogled op dit onderwerp en ik word er dan ook bepaald niet vrolijk van. Het schrikt me zo enorm af dat ik er bewust wat afstand van heb genomen en maar af te wachten hoe het mij zou vergaan, het afbouwen. Maar nu komen de psychische klachten weer om de hoek kijken en vraag ik me af of het tussen mijn oren zit: de angst om het zonder medicijnen te kunnen volhouden of dat het echt een lichamelijke tekortkoming is. Ik heb tenslotte ook heel wat jaren zonder medicijnen geleefd. Pas na een enorme geestelijke crash in 1999/2000, het jaar waarin ik langdurig opgenomen ben geweest in een psychiatrisch ziekenhuis, is het af en aan gegaan met medicijngebruik. Het een werd weer ingewisseld voor het ander medicijn. Nu ben ik er voor mijn gevoel klaar mee. Ik wil het zelf proberen. Maar het vervelende is dat ik nu mijn verleden dubbel zo hard op me af voel komen. Nachtmerries en spanningen dus. Pff hoe kun je ooit weer normaal functioneren na jarenlange psychische ellende, therapieen enz.
vrijdag 14 december 2007 om 18:56
Herkenbaar orkaankracht, het afbouwen van a.d. valt echt niet mee!
Ik had constant het gevoel in een draaimolen te zitten met stroomstootjes in mijn hoofd.
Ik vind het in ieder geval een goed streven dat je het op je eigen kracht wilt doen zonder de a.d. De a.d. helpt om de scherpe kantjes eraf te halen maar daarentegen vind ik het ook nadelen hebben; je wordt wat matter en het lijkt soms wel of je gevoelloos bent situaties waarin je juist wel emoties zou moeten voelen en tonen.
Ik ben langzaam afgebouwd. Ik zat op 150 mg efexor en heb er 2 maanden over gedaan om ervan af te zijn. Dit ging niet gepaard zonder bijwerkingen. Toen ik ervan af was, duurde het nog 2 weken voordat ik mij weer goed voelde zonder al die nare bijwerkingen. En ik moet zeggen; het gaat heel goed met mij.
Het is even moeilijk orkaankracht... weet wel dat je trots op jezelf mag zijn!
Ik had constant het gevoel in een draaimolen te zitten met stroomstootjes in mijn hoofd.
Ik vind het in ieder geval een goed streven dat je het op je eigen kracht wilt doen zonder de a.d. De a.d. helpt om de scherpe kantjes eraf te halen maar daarentegen vind ik het ook nadelen hebben; je wordt wat matter en het lijkt soms wel of je gevoelloos bent situaties waarin je juist wel emoties zou moeten voelen en tonen.
Ik ben langzaam afgebouwd. Ik zat op 150 mg efexor en heb er 2 maanden over gedaan om ervan af te zijn. Dit ging niet gepaard zonder bijwerkingen. Toen ik ervan af was, duurde het nog 2 weken voordat ik mij weer goed voelde zonder al die nare bijwerkingen. En ik moet zeggen; het gaat heel goed met mij.
Het is even moeilijk orkaankracht... weet wel dat je trots op jezelf mag zijn!
vrijdag 14 december 2007 om 19:06
Scorpion: Ik zit natuurlijk al jaren in een soort matte geestelijke toestand, hoewel ik dat zelf niet meer zo ervaar. Ik ervaar voor mijn gevoel alles toch wel bewust en ken ook verdriet en vreugde. Toch is het gekke dat mijn partner nu steeds opmerkt dat ik veel helderder ben en meer aanwezig ben. En toch voel ik dat zelf niet. Raar he, dat een ander gedragingen bij je constateerd die je zelf niet eens opmerkt.
vrijdag 14 december 2007 om 20:47
M, toevallig ben ik afgelopen maandag begonnen met afbouwen van paroxetine, omdat het voor mij niet werkt. Ik ga dus overstappen op een ander medicijn maar moet wel eerst de paroxetine afbouwen. Ik slikte eerst drie per dag, en volgens mijn psychiater kan ik om de drie dagen een tablet ervan af doen. Dus maandag, dinsdag en woensdag heb ik er twee geslikt, en gisteren 1. Ik vraag me nu ernstig af of ik niet te snel afbouw, of geldt dat hele langzame afbouwen vooral bij de laatste tablet? De afkickverschijnselen zijn nog te overzien op het moment. Inderdaad stroomschokjes, veel dromen, misselijk, hoofdpijn, maar wel draaglijk allemaal.
vrijdag 14 december 2007 om 22:14
Orkaankracht:
Erg vervelend, als je lijf, geest het zo laat afweten.
Alleen weet je nu niet of je labiel bent door het afbouwen van je medicijnen of dat je terug last hebt van hetgeen waarom je ze moest nemen/nam.
Juist om deze reden ben ik ook van mening dat je niet alleen maar toe kunt met medicijnen, maar daar ook andere begeleiding bij moet krijgen.
Je hebt zo totaal geen houvast en weet niet wat je wel en niet kunt verwachten.
Nog vervelender is dat de fabrikanten niet eens weten wat hun eigen spullen teweeg brengen en hoe dat weer ongedaan te maken.
En dan ook nog beweren dat het niet verslavend is en je er niet afhankelijk van wordt.
Neeuhhhh, je hebt ontrekkingsverschijnselen en dat is heel iets anders!.
Wat een bullshit.
Erg vervelend, als je lijf, geest het zo laat afweten.
Alleen weet je nu niet of je labiel bent door het afbouwen van je medicijnen of dat je terug last hebt van hetgeen waarom je ze moest nemen/nam.
Juist om deze reden ben ik ook van mening dat je niet alleen maar toe kunt met medicijnen, maar daar ook andere begeleiding bij moet krijgen.
Je hebt zo totaal geen houvast en weet niet wat je wel en niet kunt verwachten.
Nog vervelender is dat de fabrikanten niet eens weten wat hun eigen spullen teweeg brengen en hoe dat weer ongedaan te maken.
En dan ook nog beweren dat het niet verslavend is en je er niet afhankelijk van wordt.
Neeuhhhh, je hebt ontrekkingsverschijnselen en dat is heel iets anders!.
Wat een bullshit.
maandag 17 december 2007 om 23:58
Heel herkenbaar. Ben nu 2 maanden van de efexor af na een afbouw van 3 maanden. En ik ben ZIEK geweest, niet te kort. Die stroomstoten waren op het eind zo erg dat ik alleen nog maar plat kon liggen en huilen. Maar goed ik heb het overleefd 
Het enige wat je kan doen is doorzetten, de klachten gaan vanzelf weer over. Ik heb na het helemaal stoppen een week plat gelegen en daarna ben ik langzaam weer opgetakeld. Nadeel van het verhaal is dat ik alleen weer veel angstiger ben en bang ben er weer aan te moeten beginnen. Tis troep echt. Ik geloof inderdaad ook dat je er verslaafd aan raakt, dat je lichaam gewoon niet meer zonder kan ofzo.
Gewoon heel kalm afbouwen, en straks heel trots zijn op jezelf als je eraf bent!
Het enige wat je kan doen is doorzetten, de klachten gaan vanzelf weer over. Ik heb na het helemaal stoppen een week plat gelegen en daarna ben ik langzaam weer opgetakeld. Nadeel van het verhaal is dat ik alleen weer veel angstiger ben en bang ben er weer aan te moeten beginnen. Tis troep echt. Ik geloof inderdaad ook dat je er verslaafd aan raakt, dat je lichaam gewoon niet meer zonder kan ofzo.
Gewoon heel kalm afbouwen, en straks heel trots zijn op jezelf als je eraf bent!
dinsdag 18 december 2007 om 14:55
'Onttrekkingsverschijnselen' is naar mijn mening gewoon een nette benaming voor het hebben van ontwenningsverschijnselen na een langdurig gebruik van een middel. Je lichaam is daar dan aan gewend geraakt en wil 'meer'. Je zou dit verslaafd kunnen noemen, net zoals dat bij drugs of alcohol het geval is. De reactie in je lichaam is m.i. hetzelfde.
Het is echter erg belangrijk om af te bouwen onder begeleiding van een psychiater (de huisartsen die ik heb gehad hadden er naar mijn mening toch te weinig verstand van, het is echt een specialisme, en voor andere specialistische dingen stuurt hij je immers ook door). De psychiater kan je wel vertellen of deze verschijnselen door het 'afkicken' komen of dat je er toch nog niet aan toe bent om er mee te stoppen. Je bent er pas aan toe als je hetgeen wat het medicijngebruik nodig maakte hebt verwerkt. Medicijnen zijn een hulpmiddel om dit normaal te kunnen doen.
Ik denk dat je ook niet moet gaan vergelijken op internet, dan ga je dingen voelen die er niet zijn. Bovendien ligt het ook aan de dosis die je krijgt, en hoe lang je het al neemt. En geen mens is hetzelfde.
Je vertelt dat je in een psychiatrisch ziekenhuis opgenomen bent geweest, ben je daar nog onder behandeling?
Het is echter erg belangrijk om af te bouwen onder begeleiding van een psychiater (de huisartsen die ik heb gehad hadden er naar mijn mening toch te weinig verstand van, het is echt een specialisme, en voor andere specialistische dingen stuurt hij je immers ook door). De psychiater kan je wel vertellen of deze verschijnselen door het 'afkicken' komen of dat je er toch nog niet aan toe bent om er mee te stoppen. Je bent er pas aan toe als je hetgeen wat het medicijngebruik nodig maakte hebt verwerkt. Medicijnen zijn een hulpmiddel om dit normaal te kunnen doen.
Ik denk dat je ook niet moet gaan vergelijken op internet, dan ga je dingen voelen die er niet zijn. Bovendien ligt het ook aan de dosis die je krijgt, en hoe lang je het al neemt. En geen mens is hetzelfde.
Je vertelt dat je in een psychiatrisch ziekenhuis opgenomen bent geweest, ben je daar nog onder behandeling?
woensdag 19 december 2007 om 15:43
Inmiddels slik ik nog een halve per dag (na vijf jaar paroxetine geslikt te hebben, waarvan de laatste twee jaar drie per dag) en ik moet zeggen dat het afbouwen tot nu toe meevalt. De laatste stap zal vast het zwaarst zijn, maar tot nu toe valt het me echt reuze mee. Ik denk dat iedereen er inderdaad anders op reageert.
woensdag 19 december 2007 om 17:01
Just_Moi: Nee, ik ben niet meer in behandeling. Ik heb veel verschillende therapieen gehad en ben eigenlijk een beetje uitbehandeld. Ik heb ook wel het idee dat ik het nu op eigen kracht kan. Daarbij heb ik veel steun van mijn partner. Ik kan al mijn angsten en verdriet aan hem uiten en hij weet precies hoe hij mij anders naar de dingen kan laten kijken. Daar heb ik meer aan dan een psych die je maar weer wat medicijnen voorschrijft.
Ook heb ik meer aan mijn huisarts dan aan de therapeuten. Misschien heb ik altijd de verkeerden getroffen, maar ze komen bij mij altijd een beetje vermoeid over..Waarschijnlijk wat te vaak hetzelfde verhaal/probleem gehoord ofzo...Mijn huisarts neemt me serieus en weet dat ik alleen aan de bel trek als het echt niet gaat..En echt waar; als iemand je warm en serieus benaderd, dan is het probleem voor mijn gevoel al voor de helft opgelost.
Mocht ik echt weer een zware terugval krijgen, dan kan mijn huisarts ook niet veel meer doen dan mij doorverwijzen naar de psychiater. Maar zolang het gaat zoals nu, dan kom ik er wel, samen met partner, huisarts en de mensen die om me heen staan..
Ook heb ik meer aan mijn huisarts dan aan de therapeuten. Misschien heb ik altijd de verkeerden getroffen, maar ze komen bij mij altijd een beetje vermoeid over..Waarschijnlijk wat te vaak hetzelfde verhaal/probleem gehoord ofzo...Mijn huisarts neemt me serieus en weet dat ik alleen aan de bel trek als het echt niet gaat..En echt waar; als iemand je warm en serieus benaderd, dan is het probleem voor mijn gevoel al voor de helft opgelost.
Mocht ik echt weer een zware terugval krijgen, dan kan mijn huisarts ook niet veel meer doen dan mij doorverwijzen naar de psychiater. Maar zolang het gaat zoals nu, dan kom ik er wel, samen met partner, huisarts en de mensen die om me heen staan..
woensdag 19 december 2007 om 17:11
Nizie, ik hoop dat het laatste stukje ook nog vrij makkelijk gaat voor jou!
Het is natuurlijk wel het verschil van een klein beetje tot helemaal niets meer wat het moeilijkst gaat. Met mijn volgende verlaging kom ik ook uit op een halve per dag. Ik moet het afkloppen, maar het gaat momenteel wel weer goed. Ik praat er ook over in mijn omgeving. Ook dat ik het spannend vind en soms bang ben. Dat helpt voor mij ook om het gevoel te krijgen dat ik het niet helemaal alleen hoef te doen.
Het is natuurlijk wel het verschil van een klein beetje tot helemaal niets meer wat het moeilijkst gaat. Met mijn volgende verlaging kom ik ook uit op een halve per dag. Ik moet het afkloppen, maar het gaat momenteel wel weer goed. Ik praat er ook over in mijn omgeving. Ook dat ik het spannend vind en soms bang ben. Dat helpt voor mij ook om het gevoel te krijgen dat ik het niet helemaal alleen hoef te doen.
maandag 24 december 2007 om 09:34
maandag 24 december 2007 om 22:47
Ik slik nu ruim een jaar 1 tablet per dag en ca. 2 maanden geleden heb ik ook geprobeerd af te bouwen (halve tablet per dag) en ik kreeg ook last van de symptomen zoals die hier al eerder beschreven werden: duizelingen en stroomstootjes in mijn hoofd met name. Het was soms zo erg dat ik bijna van mijn stokje ging op sommige momenten (althans, zo voelde het). Omdat ik me ook weer heel ellendig ging voelen (geestelijk) ben ik weer overgestapt op 1 tablet.
Ik las dat sommigen van jullie ook 3 tabletten per dag slikken; ik neem aan dat dat op voorschrift van de behandelend arts is, maar het lijkt me zo veel? Dan lijkt het me nog problematischer om af te bouwen. Zeker nu dat ik gemerkt heb dat het met 1 tablet per dag al heel erg vervelend is om af te bouwen, en dat is nog zwak uitgedrukt.
Wat mij de laatste maanden echt is opgevallen en waar ik me best wel zorgen om maak, is dat ik sinds ik paroxetine slik bijna elke nacht nachtmerries heb. Ik lig zelfs te slaan in mijn slaap! Dat weet ik omdat ik een keer keihard op mijn nachtkastje heb geslagen en mijn hand daarna nog dagen zeer deed. Dat is toch niet normaal?? Zijn er meer mensen die daar last van hebben? Het lijkt wel of het medicijn je gevoelens op de dag onderdrukt, maar dat 's nachts allerlei problemen zich toch een weg naar buiten proberen te banen. Klinkt misschien een beetje vaag, maar zo ervaar ik dat.
Ik las dat sommigen van jullie ook 3 tabletten per dag slikken; ik neem aan dat dat op voorschrift van de behandelend arts is, maar het lijkt me zo veel? Dan lijkt het me nog problematischer om af te bouwen. Zeker nu dat ik gemerkt heb dat het met 1 tablet per dag al heel erg vervelend is om af te bouwen, en dat is nog zwak uitgedrukt.
Wat mij de laatste maanden echt is opgevallen en waar ik me best wel zorgen om maak, is dat ik sinds ik paroxetine slik bijna elke nacht nachtmerries heb. Ik lig zelfs te slaan in mijn slaap! Dat weet ik omdat ik een keer keihard op mijn nachtkastje heb geslagen en mijn hand daarna nog dagen zeer deed. Dat is toch niet normaal?? Zijn er meer mensen die daar last van hebben? Het lijkt wel of het medicijn je gevoelens op de dag onderdrukt, maar dat 's nachts allerlei problemen zich toch een weg naar buiten proberen te banen. Klinkt misschien een beetje vaag, maar zo ervaar ik dat.
maandag 24 december 2007 om 23:12
He Fleurtje,
Ik heb er drie geslikt per dag ja. Inderdaad wel op voorschrift van de arts. En ben nu dus twee weken bezig met afbouwen. Om de drie dagen wat eraf. Tot een halve ging prima, maar juist de laatste stap van een half naar nul is echt heftig. En die dromen, heb je dat het hele jaar lang gehad? Het kan wel een bijwerking zijn volgens mij, maar wel vervelend als dat zo lang aanhoudt.
Ik heb er drie geslikt per dag ja. Inderdaad wel op voorschrift van de arts. En ben nu dus twee weken bezig met afbouwen. Om de drie dagen wat eraf. Tot een halve ging prima, maar juist de laatste stap van een half naar nul is echt heftig. En die dromen, heb je dat het hele jaar lang gehad? Het kan wel een bijwerking zijn volgens mij, maar wel vervelend als dat zo lang aanhoudt.
dinsdag 25 december 2007 om 12:12
Ja, eigenlijk heb ik die dromen al het hele jaar. Daarvoor droomde ik natuurlijk ook wel eens, maar nooit zo heftig en zeker niet dat ik om me heen lag te slaan. Soms moet ik als ik wakker word echt bijkomen van mijn droom. Dan ben ik helemaal van slag. Toen ik pas slikte, legde ik het verband nog niet, maar de laatste tijd ben ik steeds meer gaan denken dat het door de medicijnen komt.
Nizie, hoe voel jij je nu geestelijk nu je bent gaan minderen? Heb je het idee dat als je eenmaal gestopt bent, je de medicijnen ook echt niet meer nodig hebt of kun je dat nog niet zeggen? Heb jij ze voorgeschreven vanwege een depressie of angst-/paniekaanvallen? Ik was nl. depressief maar piekerde ook veel. Ik merk dat ik me nog steeds wel down kan voelen, maar het piekeren doe ik helemaal niet meer. Omdat sommige issues nog steeds niet opgelost zijn bij mij, ben ik nl. bang dat ik weer in enorm gepieker verval als ik zou stoppen.
Nizie, hoe voel jij je nu geestelijk nu je bent gaan minderen? Heb je het idee dat als je eenmaal gestopt bent, je de medicijnen ook echt niet meer nodig hebt of kun je dat nog niet zeggen? Heb jij ze voorgeschreven vanwege een depressie of angst-/paniekaanvallen? Ik was nl. depressief maar piekerde ook veel. Ik merk dat ik me nog steeds wel down kan voelen, maar het piekeren doe ik helemaal niet meer. Omdat sommige issues nog steeds niet opgelost zijn bij mij, ben ik nl. bang dat ik weer in enorm gepieker verval als ik zou stoppen.
dinsdag 25 december 2007 om 12:17
Bijwerkingen van medicijnen - en ook van het stoppen met medicijnen - kun je melden op www.lareb.nl
