Psyche
alle pijlers
Alleen zijn en wat je daar dan vindt....
maandag 24 mei 2021 om 16:49
Hallo allemaal,
Even sparren met jullie, want ik voel me vaak toch een beetje anders dan anderen en op dit vlak ook een beetje apart.
Zes jaar geleden ben ik gescheiden en sindsdien single (heb co-ouderschap met ex-man, nu nog 2 kinderen thuis). Om mij heen gingen in de loop der jaren ook mensen scheiden (het leek wel schering en inslag destijds)
Met 2 vriendinnen heb ik ook het scheidingsproces van dichtbij meegemaakt, maar inmiddels wat jaren later is de situatie behoorlijk veranderd.
Vriendin 1 is inmiddels getrouwd met de liefde van haar datingsite, vriendin 2 heeft inmiddels ook 3 jaar een vriend en is samen met hem op zoek naar een huis. Andere vriendin was ook gescheiden, maar probeert het weer met haar ex-man..
Jaloers ben ik allerminst. Het is zelfs zo dat ik de verhalen met een tikje minachting en spot aanhoor (ik weet het, dat klinkt heel akelig en is ook zeker niet iets wat ik met de vriendin in kwestie deel). Vooral omdat ze toevallig alle drie zo duidelijk zeggen "niet alleen te kunnen zijn"....
Ik snap daar niks van, niks mis met alleen zijn, toch ? Ik vind het heerlijk en hoef momenteel niet aan perikelen met een man te denken.
Krijg wel wekelijks de vraag waarom zo'n leuke vrouw als ik nog steeds geen man heb ?!!!
De paar mannen die interesse in mij hebben getoond vond ik ronduit sukkels en mijn gedrag heeft ze wel op de vlucht doen slaan denk ik.
De laatste van die mannen vond mij emotioneel onbereikbaar en had met me te doen, want ik miste veel op deze manier.
Ik denk daar nu toch wel eens over na. Is het raar om alleen zijn fijn te vinden ? Sterker nog; ik vind een aantal van m'n vriendinnen zelfs een tikje sneu dat ze zo op hun vriend/man leunen, zo niet zelfstandig zijn, ik krijg daar jeuk van
Uiteraard is het leven en laten leven en moet iedereen lekker doen wat ie zelf fijn vindt. Ben alleen benieuwd of er mensen zijn die dit herkennen en misschien net zo voelen ?
Even sparren met jullie, want ik voel me vaak toch een beetje anders dan anderen en op dit vlak ook een beetje apart.
Zes jaar geleden ben ik gescheiden en sindsdien single (heb co-ouderschap met ex-man, nu nog 2 kinderen thuis). Om mij heen gingen in de loop der jaren ook mensen scheiden (het leek wel schering en inslag destijds)
Met 2 vriendinnen heb ik ook het scheidingsproces van dichtbij meegemaakt, maar inmiddels wat jaren later is de situatie behoorlijk veranderd.
Vriendin 1 is inmiddels getrouwd met de liefde van haar datingsite, vriendin 2 heeft inmiddels ook 3 jaar een vriend en is samen met hem op zoek naar een huis. Andere vriendin was ook gescheiden, maar probeert het weer met haar ex-man..
Jaloers ben ik allerminst. Het is zelfs zo dat ik de verhalen met een tikje minachting en spot aanhoor (ik weet het, dat klinkt heel akelig en is ook zeker niet iets wat ik met de vriendin in kwestie deel). Vooral omdat ze toevallig alle drie zo duidelijk zeggen "niet alleen te kunnen zijn"....
Ik snap daar niks van, niks mis met alleen zijn, toch ? Ik vind het heerlijk en hoef momenteel niet aan perikelen met een man te denken.
Krijg wel wekelijks de vraag waarom zo'n leuke vrouw als ik nog steeds geen man heb ?!!!
De paar mannen die interesse in mij hebben getoond vond ik ronduit sukkels en mijn gedrag heeft ze wel op de vlucht doen slaan denk ik.
De laatste van die mannen vond mij emotioneel onbereikbaar en had met me te doen, want ik miste veel op deze manier.
Ik denk daar nu toch wel eens over na. Is het raar om alleen zijn fijn te vinden ? Sterker nog; ik vind een aantal van m'n vriendinnen zelfs een tikje sneu dat ze zo op hun vriend/man leunen, zo niet zelfstandig zijn, ik krijg daar jeuk van
Uiteraard is het leven en laten leven en moet iedereen lekker doen wat ie zelf fijn vindt. Ben alleen benieuwd of er mensen zijn die dit herkennen en misschien net zo voelen ?
maandag 24 mei 2021 om 17:01
Als je maar een partner neemt omdat het alternatief je niet aanstaat, dat is toch raar? Wat is er dan mis met een vriendin, bijvoorbeeld?
Ik zou nooit een partner nemen om er maar een te hebben.
maandag 24 mei 2021 om 17:03
maandag 24 mei 2021 om 17:04
Ik ook niet, maar zijn er zat die wel zo denken mijn schoonmoeder is een schoolvoorbeeld hiervan
.
Voor iedereen een groene tuin
.
maandag 24 mei 2021 om 17:09
Amy_Santiago schreef: ↑24-05-2021 17:01Als je maar een partner neemt omdat het alternatief je niet aanstaat, dat is toch raar? Wat is er dan mis met een vriendin, bijvoorbeeld?
Ik zou nooit een partner nemen om er maar een te hebben.
Ik wil een partner om samen gelukkig mee te zijn, wat anders? En ja, het alternatief (je alleen voelen) zou me inderdaad niet aanstaan!
maandag 24 mei 2021 om 17:12
maandag 24 mei 2021 om 17:13
Jaloers ben ik allerminst. Het is zelfs zo dat ik de verhalen met een tikje minachting en spot aanhoor (ik weet het, dat klinkt heel akelig en is ook zeker niet iets wat ik met de vriendin in kwestie deel). Vooral omdat ze toevallig alle drie zo duidelijk zeggen "niet alleen te kunnen zijn"....
Zo happy zijn en dan toch op ze neerkijken? Bijzonder.
Zo happy zijn en dan toch op ze neerkijken? Bijzonder.
Honey, you should see me in a crown
maandag 24 mei 2021 om 17:34
Felle reacties op het 'neerkijken'.... maar hé, doen we dat niet allemaal af en toe? Als mensen een compleet andere visie en leefstijl hebben dan waar je jezelf fijn bij voelt, dat wekt soms wat minder aardige gevoelens op toch? Bij mij bijvoorbeeld uit irritatie dat hun keuzes als heel normaal worden gezien en mijn keuze als 'afwijkend' wordt gezien. Want ook niet echt de behoefte aan een relatie, ik zoek er niet naar.
Zijn er mensen die nog nooit, echt nooit, een negatieve gedachte gehad hebben over de keuzes van een vriendin? Bij mij poppen er allerlei gedachten op. En ja, soms zijn die wat minder aardig. Handel ik ernaar? Nee, dat niet natuurlijk. corrigeer ik die gedachten? Ja, dat wel.
Zijn er mensen die nog nooit, echt nooit, een negatieve gedachte gehad hebben over de keuzes van een vriendin? Bij mij poppen er allerlei gedachten op. En ja, soms zijn die wat minder aardig. Handel ik ernaar? Nee, dat niet natuurlijk. corrigeer ik die gedachten? Ja, dat wel.
dagdromer1986 wijzigde dit bericht op 24-05-2021 17:36
16.36% gewijzigd
maandag 24 mei 2021 om 17:36
maar als je perikelen met een man niet ziet zitten ben je juist opgelucht dat je alleen bent.dagdromer1986 schreef: ↑24-05-2021 17:34Felle reacties op het 'neerkijken'.... maar hé, doen we dat niet allemaal af en toe? Als mensen een compleet andere visie en leefstijl hebben als waar je jezelf fijn bij voelt, dat wekt soms wat minder aardige gevoelens op toch?
Zijn er mensen die nog nooit, echt nooit, een negatieve gedachte gehad hebben over de keuzes van een vriendin? Bij mij poppen er allerlei gedachten op. En ja, soms zijn die wat minder aardig. Handel ik ernaar? Nee, dat niet natuurlijk. corrigeer ik die gedachten? Ja, dat wel.
ik tenminste wel.
af en toe keer daten met een man, hartstikke leuk, maar dan ben ik er ook wel weer klaar mee.
wij slapen nooit.
maandag 24 mei 2021 om 17:37
Het klinkt wel een beetje venijnig om de nadruk zo te leggen op wat je vindt van anderen die wél graag een relatie willen.
Dat merk ik hier op het forum wel vaker bij single mensen. Dat als je aangeeft graag een relatie te willen, of graag een ''huisje, boompje, beestje'' leven te willen, en dat je dan opmerkingen als ''je moet je eigen pad volgen in het leven'' / ''je bent te gevoelig voor wat mensen/maatschappij van je verwachten'', ''is dit je eigen droom of wat je denkt dat moet?'' Alsof ze insinueren dat mensen alleen maar een relatie/ kinderen willen om aan het ideale plaatje te kunnen voldoen.
Er is niks raars met alleen zijn, maar ergens ervaar ik ook wel dat mensen die bewust jaren en jaren alleen blijven, dat vaak onderliggende issues wel een rol spelen. Ik ben zelf al jaren single en zou wel een relatie willen, vooral omdat je het zo bont kunt maken als je wil : reizen, stedentrips, musea, alles in je eentje. Maar op een gegeven moment heb ik wel het gevoel dat leven te hebben uitgespeeld ofzo. En met een vriend is het toch anders.
Aan de andere kant krijg ik ook wel eens kriebels, als ik bij m'n ouders eet en mijn zus en haar vriend komen eten. Elke keer weer opnieuw : mijn zus komt binnen en roept ''hoihoi allemaal'', en dan binnen 2 meter/2 seconden, die vriend erachteraan ''hallo''. Als peppie en kokkie. Ash Ketchum en pikachu. Dat zou niet mijn invulling van het begrip ''relatie'' zijn.
Dat merk ik hier op het forum wel vaker bij single mensen. Dat als je aangeeft graag een relatie te willen, of graag een ''huisje, boompje, beestje'' leven te willen, en dat je dan opmerkingen als ''je moet je eigen pad volgen in het leven'' / ''je bent te gevoelig voor wat mensen/maatschappij van je verwachten'', ''is dit je eigen droom of wat je denkt dat moet?'' Alsof ze insinueren dat mensen alleen maar een relatie/ kinderen willen om aan het ideale plaatje te kunnen voldoen.
Er is niks raars met alleen zijn, maar ergens ervaar ik ook wel dat mensen die bewust jaren en jaren alleen blijven, dat vaak onderliggende issues wel een rol spelen. Ik ben zelf al jaren single en zou wel een relatie willen, vooral omdat je het zo bont kunt maken als je wil : reizen, stedentrips, musea, alles in je eentje. Maar op een gegeven moment heb ik wel het gevoel dat leven te hebben uitgespeeld ofzo. En met een vriend is het toch anders.
Aan de andere kant krijg ik ook wel eens kriebels, als ik bij m'n ouders eet en mijn zus en haar vriend komen eten. Elke keer weer opnieuw : mijn zus komt binnen en roept ''hoihoi allemaal'', en dan binnen 2 meter/2 seconden, die vriend erachteraan ''hallo''. Als peppie en kokkie. Ash Ketchum en pikachu. Dat zou niet mijn invulling van het begrip ''relatie'' zijn.
maandag 24 mei 2021 om 17:43
Ik vind wel dat je het wat al te zwart/wit stelt, er is een wereld aan variaties tussen "Zo blij om alleen te zijn en geen last te hebben van een of andere sukkel" versus "Ik kan niet alleen zijn dus ik moet een relatie maakt niet uit met wie".
Ik denk zelfs dat de meeste mensen zich ergens in het midden van dat spectrum bevinden.
Ik denk zelfs dat de meeste mensen zich ergens in het midden van dat spectrum bevinden.
maandag 24 mei 2021 om 17:48
Ik ben 5 jaar alleen geweest in mijn 20-er jaren. Ik kan dus goed alleen zijn en mijn eigen boontjes doppen en nu alweer 10 jaar in een relatie.
Mocht ik uit elkaar gaan dan zou ik zeker nog een relatie willen. Hoeft niet direct maar ik zou het niet jaren afhouden. Ik vind samen, mits de basis juist is, gewoon gezelliger en fijner.
Mocht ik uit elkaar gaan dan zou ik zeker nog een relatie willen. Hoeft niet direct maar ik zou het niet jaren afhouden. Ik vind samen, mits de basis juist is, gewoon gezelliger en fijner.
maandag 24 mei 2021 om 17:48
Eens.
Raar om vriendinnen die graag samen met iemand zijn sneu te noemen. Dat zegt wat over jou.
maandag 24 mei 2021 om 17:56
maandag 24 mei 2021 om 17:58
Hey
Uiteraard zit er een stukje gekwetsdheid nav de scheiding, vind ik het oprecht fijn om alleen te zijn en is mijn mening wellicht ook wat "gekleurd" door hetgeen ik zie en meemaak in mijn omgeving.
Ik zie zeker leuke en liefdevolle relaties, maar ook relaties waarbij ik me achter de oren krab. De angst om alleen te zijn of over te blijven als ouwe vrijer/vrijster.
Relaties die weinig meer voorstellen, ieder z'n eigen slaapkamer heeft en men uit allerlei praktische overwegingen toch maar bij elkaar blijft..
Ik ken een man die zijn bijna ex-vrouw naar de logeerkamer dirigeerde als hij z'n dates ontving.
Ik ben zeker niet anti-relatie ofzo, zeker niet....... neerkijken is zeker niet de insteek, misschien dat ik het vaak niet helemaal snap ofzo ?
Liever gelukkig alleen dan, naar mijn idee, met de verkeerde reden aan een relatie beginnen of bij gebrek aan beter in een niet leuke relatie blijven hangen..
Uiteraard zit er een stukje gekwetsdheid nav de scheiding, vind ik het oprecht fijn om alleen te zijn en is mijn mening wellicht ook wat "gekleurd" door hetgeen ik zie en meemaak in mijn omgeving.
Ik zie zeker leuke en liefdevolle relaties, maar ook relaties waarbij ik me achter de oren krab. De angst om alleen te zijn of over te blijven als ouwe vrijer/vrijster.
Relaties die weinig meer voorstellen, ieder z'n eigen slaapkamer heeft en men uit allerlei praktische overwegingen toch maar bij elkaar blijft..
Ik ken een man die zijn bijna ex-vrouw naar de logeerkamer dirigeerde als hij z'n dates ontving.
Ik ben zeker niet anti-relatie ofzo, zeker niet....... neerkijken is zeker niet de insteek, misschien dat ik het vaak niet helemaal snap ofzo ?
Liever gelukkig alleen dan, naar mijn idee, met de verkeerde reden aan een relatie beginnen of bij gebrek aan beter in een niet leuke relatie blijven hangen..
