Als het stopt is het ook okay

Anoniem_67015725c3819 zondag 2 juni 2024 om 14:44

Als mijn leven vandaag zou stoppen, zou ik daar vrede mee hebben. Die gedachte heb ik altijd al gehad.

Ik heb een fijn gezin, leuke man, leuke baan, vrienden, ouders leven nog en zijn gezond, fijn huis en geen geldzorgen. En dat is allemaal prima. Niks te klagen. Maar ik heb altijd al een soort gedachte gehad dat als het leven nu zou stoppen dat ook okay is. Herkent iemand dit?

Ik heb absoluut geen actieve doodswens. Ik heb geen enkele neiging tot zelfmoord oid. En ik ben niet bang voor de dood (want dan ben ik er toch niet meer) maar ben wel bang om dood te gaan. Bang dat dat met veel pijn gepaard gaat en ik weet dat ik mensen verdriet doe als ik er niet meer ben. De kinderen zijn nog te jong vooral en ik wil ze dat echt nog niet aandoen.

Maar als ik alleen aan mezelf denk, zou het me echt niet uitmaken als het leven stopt.

Zijn dit gestoorde gedachten? Of denken meer mensen zo?

Spekpannenkoek dinsdag 4 juni 2024 om 11:07

Baggal schreef: ↑
03-06-2024 23:38
Wat een ervaring - maar wel fijn dat er rust was.

Aftakelen is ook lastig: mijn inmiddels overleden oma werd 101 destijds en vanaf 92 vond ze het zelf wel mooi geweest: dochter al jaren overleden, man al heel veel jaren daarvoor overleden, vrienden die minder kwamen en zelf vergeetachtig (en langzaam dement) worden en alle lichamelijke ongemakken.

Ik hoor het haar nog zeggen: “het is helemaal niet leuk om zo oud te worden” en dat was 10 jaar voor de dood.

Mijn schoonvader wordt bijna 90. Tot zn 87e kon hij alles, zo ineens werd alles anders en nu loopt hij met rollator en zit voornamelijk in zn stoel. Hij zegt letterlijk "oud worden is leuk, maar oud zijn niet". Vind het zo aandoenlijk en tegelijk ook moeilijk. Je moet je tijd uitzitten terwijl het niet meer leuk is

Milestone dinsdag 4 juni 2024 om 14:30

Spekpannenkoek schreef: ↑
04-06-2024 11:07
Mijn schoonvader wordt bijna 90. Tot zn 87e kon hij alles, zo ineens werd alles anders en nu loopt hij met rollator en zit voornamelijk in zn stoel. Hij zegt letterlijk "oud worden is leuk, maar oud zijn niet". Vind het zo aandoenlijk en tegelijk ook moeilijk. Je moet je tijd uitzitten terwijl het niet meer leuk is

Die hoor ik ook vaak. Ooit had ik een buurvrouw die echt op de dood aan het wachten was. Ze vond er helemaal niks meer aan en had niets waar ze nog voor wilde leven. Kreeg eerst nog een paar keer een lichte beroerte ook maar haar lichaam hield het steeds maar vol. Toen die overleed was ik gewoon blij voor haar.

Je wordt pas nat als het regent

IBIopviva dinsdag 4 juni 2024 om 15:00

Ik vind dat ook triest om zo af te takelen.
De moeder van mijn man vroeg toen mijn man en ik corona hadden of we bij haar langs wilde komen en of we dan veel in haar gezicht wilde hoesten.

Heel pijnlijk.

Liefhebben
is meer
lief
dan hebben

Olea dinsdag 4 juni 2024 om 15:50

IBIopviva schreef: ↑
03-06-2024 18:19
Ow geen leven zou ik ook niet erg vinden hoor maar dat denk ik niet. Ik denk dat biologie altijd weer terugkomt. Maar goed, zonder dat ik in marsmannetjes geloof, geloof ik sowieso niet dat wij de enige denkende en levende wezens in de ruimte zijn dus het verlies van de aarde is wat mij betreft echt niet het einde van alles.

Bijzonder dat verschil in gevoel en visie hè. Mij geeft deze gedachte echt rust hoewel ik persoonlijk niet denk dat ik dit mee ga maken maar het zou kunnen.

Los daarvan ben ik wel gewoon begaan met de natuur en de aarde en probeer ik binnen het redelijke echt dingen te doen voor de toekomst van de aarde en mensheid.

Ik droomde laatst dat er een reden was waardoor 98% van de mensheid vernietigd was en het ergste was…. ik behoorde bij die 2% overlevende.
Werd haast boos wakker zo oneerlijk!

Ik weet dit dus nog zo net niet. Statistisch kán het bijna niet, dat wij de enige planeet zijn waar ooit leven op is ontstaan, maar omdat hier zo weinig over bekend is en ook al helemaal niet bereikbaar frustreert het mij soms. Maar misschien frustreert het mij ook dat wij dus (nog) niet in staat zijn gebleken om er achter te komen. En dat op het moment dat de aarde vernietigd wordt (door een natuurramp, kernramp of gewoon omdat de zon "op" is en dit een logisch gevolg is) de mens nog stééds niet alles heeft opgelost.

Dus ik wil echt heel erg graag geloven dat er planeten zijn met allerlei leven. De ene misschien met alleen wat eencelligen en bacteries, de ander met wat wij "dieren" en "planten" zouden noemen en weer een ander met misschien wel intelligente mensachtigen. Misschien wel vele intelligentere mensachtigen dan dat wij zijn en weten zij allang dat wij ook een planeet zijn met "wezens".

Maar het idee dat als alles stopt op aarde, dat dan de enige planeet waarop leven is ontstaan is vergaan, en alles verder alleen maar blijft draaien en draaien en kometen rondsuizen en in zwarte gaten slingert etc. Dát vind ik dus een heel irritant idee.

Bizar trouwens die droom en grappig dat je ook die percentages droomt. Ik had ook ooit gedroomd dat de aarde ooit een bevolkingsaantal van... 78 miljard mensen zou bereiken.

Baggal dinsdag 4 juni 2024 om 16:44

Spekpannenkoek schreef: ↑
04-06-2024 11:07
Mijn schoonvader wordt bijna 90. Tot zn 87e kon hij alles, zo ineens werd alles anders en nu loopt hij met rollator en zit voornamelijk in zn stoel. Hij zegt letterlijk "oud worden is leuk, maar oud zijn niet". Vind het zo aandoenlijk en tegelijk ook moeilijk. Je moet je tijd uitzitten terwijl het niet meer leuk is

Ja, precies zo. En mijn oma had een fase waarin ze merkte dat ze vergeetachtig en langzaam dement werd (en dus de controle verloor). Verschrikkelijk. Ze was getrouwd met een Joodse man en opeens kwam er een oorlogstrauma naar boven waar wij daarvoor geen weet van hadden. Dan had ze weer allerlei koffers gepakt en paspoorten verstopt, want de Duitsers zouden komen. Ze was absoluut niet bang voor de dood. “Als het je tijdje is dan ga je” zei ze altijd

.

Ze heeft met hulp tot 95 nog thuis kunnen wonen en moest na een longontsteking naar een verpleeghuis. En toen ze echt dement was, wist ze het gelukkig ook niet meer (en merkte ze ook niet dat ze incontinent en doorgelekt en wel in de rolstoel zat). Heel triest…

Ach, oma - moet opeens aan haar denken

(ze is alweer 11 jaar dood).

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Anoniem_67015725c3819 woensdag 5 juni 2024 om 12:21

Ik ken eigenlijk alleen maar mensen die op een rottige manier dood zijn gegaan. Niemand die nou eens lekker in z'n slaap op z'n 75e rustig is ingeslapen en waarvan de geliefden weten dat hij/zij er vrede mee heeft.

Altijd pijn, gedoe, gerek, dementerend en vegeterend in een verzorgingshuis. Of vechtend, boos en heel verdrietig omdat de dood op een veel te jonge leeftijd gebeurd. Of zelfdoding op een vreselijke manier.

Een menswaardige dood zou toch heerlijk zijn? Een beetje zoals ik met onze geliefde huisdieren zou doen en heb gedaan. Hond is oud, heeft veel pijn en er is niet veel meer aan te doen behalve rekken. Poes is op en 18 jaar oud. Het is klaar. Eet niet meer, drinkt niet meer. Dierenarts bellen en een spuitje en klaar. En natuurlijk bleef ik dan heel verdrietig en met een groot gemis achter, maar het is dan echt okay wat mij betreft als mijn man of kinderen dat voor mij zouden kunnen besluiten. Maar nog veel liever als ik dat zelf zou kunnen besluiten.

Die hang naar het leven vind ik wat bevreemdend af en toe. Zo belangrijk zijn wij als mensheid nou ook weer niet toch?

Verbinder donderdag 6 juni 2024 om 06:09

Waterflesje schreef: ↑
05-06-2024 12:21
Die hang naar het leven vind ik wat bevreemdend af en toe. Zo belangrijk zijn wij als mensheid nou ook weer niet toch?

Hoi, ik denk dat alles valt of staat met de spirit in mensen. Of soms ook wel vlam genoemd.
Sommige mensen weten al van jongs aan dat ze veel willen bereiken in het leven. En die wil maakt dat ze als een power vooruit gaan en in principe alles ondergeschikt is aan de drive, passie die ze in zich voelen.
Of mensen die als kind een moeilijke jeugd hadden en dat dat een soort tegenkracht oproept in ze als: ik ga er alles voor mezelf uithalen wat er in zit in het leven en ik heb mega grote plannen voor mezelf en anderen.

Ik denk ook dat mensen die zich hebben voorgenomen veel te doen in het leven en die ziek worden, evt komen te overlijden zeker het gevoel kunnen hebben van: ik ben nog veel te jong. Ik heb me zoveel voorgenomen.

Baggal donderdag 6 juni 2024 om 08:43

Waterflesje schreef: ↑
05-06-2024 12:21

Die hang naar het leven vind ik wat bevreemdend af en toe. Zo belangrijk zijn wij als mensheid nou ook weer niet toch?

Als mensheid misschien niet zo belangrijk, maar de hang naar het leven kan ook andere oorzaken hebben: enorme angst voor de dood, jonge kinderen hebben, het gevoel nog van alles te willen en/of het leven zelf eigenlijk best leuk vinden. Het kan allemaal.

Ik zou het (sinds ik moeder ben) bijvoorbeeld verschrikkelijk vinden als ik mijn dochter niet meer zou kunnen zien opgroeien.

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

rosanna08 donderdag 6 juni 2024 om 18:08

hang naar het leven heeft niets te maken met de belangrijkheid van de mensheid.

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

Anoniem_67015725c3819 vrijdag 7 juni 2024 om 10:12

rosanna08 schreef: ↑
06-06-2024 18:08
hang naar het leven heeft niets te maken met de belangrijkheid van de mensheid.

Ja dat klopt inderdaad. Hang naar het leven heeft denk ik te maken met het individuele karakter. Karakter bepaalt voor het grootste gedeelte hoe je in het leven staat en inderdaad vind ik het een verschil nadat de kinderen zijn gekomen.

Uiteraard even los van persoonlijke omstandigheden. Als het leven voor jou rottig is vanwege problemen, sta je er ook weer anders in denk ik. Ik ben in ieder geval blij dat er heel veel andere mensen zijn die net als ik in het leven staan. Ik voel me herkent en ben af van de gedachte dat er iets met mij aan de hand is omdat ik zo denk. Ja het is eindig en ja het is volkomen zinloos. Maar ik ben er nou toch en dus maak ik er wat van. En ik ben bijvoorbeeld oprecht blij dat het ons is gelukt om zonder financiële hulp van anderen zo'n goed leven te hebben. Het voelt goed en ik ben er trots op dat we onze kinderen een betere financiële start kunnen geven.

Ik denk dat het feit dat wij als mensheid ons al enige realiseren dat het leven eindig is, een rottig gegeven is. De mens is als enige in staat om na te denken over de zinloosheid van het leven of het feit dat we dood gaan.

belgali vrijdag 7 juni 2024 om 10:45

Ik vind dit topic erg herkenbaar. Ik zie zoveel mensen om me heen die angst hebben voor de dood en er zo lang mogelijk willen zijn. Ik hoef echt niet morgen persé weg en ik steek niet over zonder te kijken, maar anderzijds weet ik ook wel dat het voor de wereld als geheel niet zo gek veel zou uitmaken of ik nu 65 - 75 of 105 ga worden.

Eigenlijk heb ik er altijd wel zo over gedacht. In mijn jeugd was het soms zelfs een troostende gedachte als ik ging slapen: misschien word ik wel niet meer wakker. Dat was een soort van escapistische gedachte door de ellende die er thuis was. Ik werd daar dan nooit verdrietig of bang van.

En nu heb ik het prima voor mekaar, ik geniet van mijn familie en vrienden en doe leuke dingen. Maar nog steeds denk ik - als het zo is, dan is het zo. Ik weet niet of het overlevingsinstinct het nog gaat overnemen als ik echt ernstig ziek zou worden of zo. In elk geval doe ik niet aan krampachtig gezond leven bijvoorbeeld in de hoop nooit ziek te worden.

Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€

Anoniem_67015725c3819 zaterdag 8 juni 2024 om 12:31

belgali schreef: ↑
07-06-2024 10:45
Ik vind dit topic erg herkenbaar. Ik zie zoveel mensen om me heen die angst hebben voor de dood en er zo lang mogelijk willen zijn. Ik hoef echt niet morgen persé weg en ik steek niet over zonder te kijken, maar anderzijds weet ik ook wel dat het voor de wereld als geheel niet zo gek veel zou uitmaken of ik nu 65 - 75 of 105 ga worden.

Eigenlijk heb ik er altijd wel zo over gedacht. In mijn jeugd was het soms zelfs een troostende gedachte als ik ging slapen: misschien word ik wel niet meer wakker. Dat was een soort van escapistische gedachte door de ellende die er thuis was. Ik werd daar dan nooit verdrietig of bang van.

Dit vind ik echt heel naar voor je. Wel fijn dat het je lukte om af te sluiten voor de ellende thuis, maar het is ook heel naar dat het nodig was. Dat was bij mij niet het geval denk ik. Ik heb echt geen ideale jeugd gehad, maar er was geen ellende thuis. Het was gewoon ongeorganiseerde jaren '70 flower power bende. Wel heel liefdevol maar ook chaotisch.

En nu heb ik het prima voor mekaar, ik geniet van mijn familie en vrienden en doe leuke dingen. Maar nog steeds denk ik - als het zo is, dan is het zo. Ik weet niet of het overlevingsinstinct het nog gaat overnemen als ik echt ernstig ziek zou worden of zo. In elk geval doe ik niet aan krampachtig gezond leven bijvoorbeeld in de hoop nooit ziek te worden.

Dit is zo herkenbaar voor mij! Ook ik leef niet extreem gezond of zo. Ik sport heus wel eens en ik ben ooit wel gestopt met roken, maar kan er zomaar nog eentje bietsen bij rokende vriendinnen tijdens het borrelen. We leven maar 1 keer en mijn doel is niet om dat zo lang mogelijk te rekken. Ik zou het wel fijn vinden om de kinderen te zien uitvliegen, relaties krijgen enzo. Verder doe ik nu zoveel mogelijk waar ik blij van word.Veel reizen dus, veel leuke dingen met vrienden. Ons geld gaat echt niet naar kleding of meubels bijvoorbeeld.

belgali maandag 10 juni 2024 om 09:51

Het meeste van mijn geld gaat echt naar genieten en naar het "nu". Ik heb wel een som achter de hand als buffer, maar verder laat ik het geld graag rollen. En dan met name voor ervaringen als reizen inderdaad, uit eten met vrienden, concerten en festivals. Omdat dat de dingen zijn die me straks gaan blij maken als het bijna voorbij is: dat ik er wel van genoten heb en er alles ten volle heb uitgehaald.

Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€

Actieve topics