Psyche
alle pijlers
Als ik niet....dan had ik....
zondag 20 december 2009 om 17:18
Een veelgebezigde zin op het forum en in real life. En eerlijk is eerlijk, ik zeg of denk 'm ook wel eens. "Als ik niet zwaar depressief was geweest, dan had ik nu twee universitaire studies afgerond en een glansrijke carriere gehad." Dat idee dus. Maar eigenlijk vind ik dat grote bullshit. Want sja, je bent nu eenmaal niet in staat gebleken die zaken te bereiken, dus kon je het toch ook niet? Als ik wat minder faalangstig was en wat positiever in het leven stond had ik zeker meer kans gemaakt op mijn doelen bereikt hebben op mijn leeftijd, maar het is niet gebeurd dus dan was ik gewoonweg niet in staat. Helaas ben ik een realistisch mens en kan ik ook niet anders denken dan 'ik kan het gewoonweg niet.'
Maar op het forum valt het me op dat er genoeg mensen zijn die beweren ongeveer de Nobelprijs voor de natuurkunde in de wacht hadden gesleept als ze niet seksueel misbruikt/depressief/angstig waren. Is dat coping mechanisme? Is dat een heilig geloof in hun eigen kunnen? If so, waarom het dan toch niet bereiken met die handicaps? Het is zo makkelijk te beweren dat je de Mount Everest kunt beklimmen maar geen geld hebt voor een ticket Nepal, of zit ik ernaast?
Ik zal het maar toegeven:
Ik ben Digi en ik kan mijn doelen niet bereiken op een voor mij geaccepteerde leeftijd.
(excuses voor mijn stemming vandaag, ik ben jarig en daar word ik weemoedig van omdat ik inderdaad die gouden toekomst die me was voorspeld niet waar heb gemaakt)
PS: knuffels niet gewenst, ik stink en ik wil van gedachten wisselen omtrent dit onderwerp.
Maar op het forum valt het me op dat er genoeg mensen zijn die beweren ongeveer de Nobelprijs voor de natuurkunde in de wacht hadden gesleept als ze niet seksueel misbruikt/depressief/angstig waren. Is dat coping mechanisme? Is dat een heilig geloof in hun eigen kunnen? If so, waarom het dan toch niet bereiken met die handicaps? Het is zo makkelijk te beweren dat je de Mount Everest kunt beklimmen maar geen geld hebt voor een ticket Nepal, of zit ik ernaast?
Ik zal het maar toegeven:
Ik ben Digi en ik kan mijn doelen niet bereiken op een voor mij geaccepteerde leeftijd.
(excuses voor mijn stemming vandaag, ik ben jarig en daar word ik weemoedig van omdat ik inderdaad die gouden toekomst die me was voorspeld niet waar heb gemaakt)
PS: knuffels niet gewenst, ik stink en ik wil van gedachten wisselen omtrent dit onderwerp.
zondag 20 december 2009 om 17:20
zondag 20 december 2009 om 17:21
Je hebt helemaal gelijk. Ik had natuurlijk wle gewoon mijn school positief af kunnen ronden als ik maar sterk genoeg was geweest om de dagelijkse pesterijen te trotseren. Dat heb ik niet gedaan, maar ik heb wel langs alle denkbare wegen uiteindelijk toch mijn doel bereikt.
Waarom stink jij?
Toch van harte vandaag!
Waarom stink jij?
Toch van harte vandaag!
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
zondag 20 december 2009 om 17:21
Mag ik je dan wel feliciteren met je verjaardag, of is dat ook over de grens?
Ik heb heel veel doelen in mijn leven niet bereikt en zit ook wel eens op de bank met de zin als......etc. etc. Maar geloof dat het alleen maar zelfmedelijden opwekt. Ik heb op dit moment maar één doel in het leven en dat is genieten van de mensen om me heen en mijn dochter en vriend in het bijzonder.
Ik heb heel veel doelen in mijn leven niet bereikt en zit ook wel eens op de bank met de zin als......etc. etc. Maar geloof dat het alleen maar zelfmedelijden opwekt. Ik heb op dit moment maar één doel in het leven en dat is genieten van de mensen om me heen en mijn dochter en vriend in het bijzonder.
zondag 20 december 2009 om 17:23
Hier zeggen ze "as" tegen "als" (dialect) en dan is de uitdrukking: As is verbrande turf.
Wordt gebruikt in de volgende context: Je hebt er niets aan om te gaan denken hoe dingen anders zouden zijn gegaan als bepaalde omstandigheden anders zouden zijn geweest. Je moet het gewoon doen met de omstandigheden zoals ze zijn en daarmee dealen.
Wordt gebruikt in de volgende context: Je hebt er niets aan om te gaan denken hoe dingen anders zouden zijn gegaan als bepaalde omstandigheden anders zouden zijn geweest. Je moet het gewoon doen met de omstandigheden zoals ze zijn en daarmee dealen.
zondag 20 december 2009 om 17:29
Fame, het was een geintje, zo wil niemand me knuffelen En feliciteren mag maar er is al een DigiFeli-topic.
Ach Infojunk, altijd beste van de klas, goed in sport, muzikaal, creatief, zeer intelligent, je kent die shit wel.
Trouwens zeer klote Fame, da's toch goddomme niet normaal dat ze een meisje de kans niet geven haar school af te maken omdat een stelletje teringlijers haar het leven zuur maken??? Schokkend!
Ik heb ook geregeld zelfmedelijden hoor. Dan denk ik: was ik maar positief. Om dan meteen cynisch te denken dat sero-positief ook niet zo leuk is, maar ok. Positieve mensen zijn geen realisten, maar realisme is niet vaak fraai. Ik ben een realist en zie mijn slechte eigenschappen heel goed en als ik meer discipline had (zie, daar is de gewraakte zin al) dan had ik mezelf harder kunnen aanpakken. Ow, ik heb wel wat zaken bereikt hoor, daar niet van, maar ik durf zelfs niet meer met oude vrienden om te gaan omdat zij wel zijn afgestudeerd en een huisje hebben en meer van die ongein. En dan wil ik mijzelf verdedigen met 'maar als ik wat meer had kunnen praten over faalangst vroeger, als ik meer begeleiding had gehad en zwak mocht zijn, dan had ik niet zo veel problemen gehad en had ik twee masters op zak.' Maar ik weet dat het niet waar is, en dat realisme is kut met peren gedrenkt in zure saus.
Ach Infojunk, altijd beste van de klas, goed in sport, muzikaal, creatief, zeer intelligent, je kent die shit wel.
Trouwens zeer klote Fame, da's toch goddomme niet normaal dat ze een meisje de kans niet geven haar school af te maken omdat een stelletje teringlijers haar het leven zuur maken??? Schokkend!
Ik heb ook geregeld zelfmedelijden hoor. Dan denk ik: was ik maar positief. Om dan meteen cynisch te denken dat sero-positief ook niet zo leuk is, maar ok. Positieve mensen zijn geen realisten, maar realisme is niet vaak fraai. Ik ben een realist en zie mijn slechte eigenschappen heel goed en als ik meer discipline had (zie, daar is de gewraakte zin al) dan had ik mezelf harder kunnen aanpakken. Ow, ik heb wel wat zaken bereikt hoor, daar niet van, maar ik durf zelfs niet meer met oude vrienden om te gaan omdat zij wel zijn afgestudeerd en een huisje hebben en meer van die ongein. En dan wil ik mijzelf verdedigen met 'maar als ik wat meer had kunnen praten over faalangst vroeger, als ik meer begeleiding had gehad en zwak mocht zijn, dan had ik niet zo veel problemen gehad en had ik twee masters op zak.' Maar ik weet dat het niet waar is, en dat realisme is kut met peren gedrenkt in zure saus.
zondag 20 december 2009 om 17:30
zondag 20 december 2009 om 17:31
zondag 20 december 2009 om 17:32
zondag 20 december 2009 om 17:33
Een verjaardagsknuffel met 'n knijper op m'n neus dan!
Je bent in elk geval niet in de ontkenningsfase, dat is toch al meer dan mensen die zichzelf allerlei dingen inbeelden die ze denken te kunnen terwijl ze daar uberhaupt niet toe in staat zijn.
Als ik gewild had en de motivatie had kunnen opbrengen had ik ook kunnen studeren, maar ik betwijfel of ik daar zelf gelukkig van had geworden. Ben zelf in de creatieve hoek terecht gekomen want ik word blijer van praktijkdingen dan van theorie. Voor jou zal er ook wel iets zijn waardoor je op je pootjes terecht komt uiteindelijk.
Je bent in elk geval niet in de ontkenningsfase, dat is toch al meer dan mensen die zichzelf allerlei dingen inbeelden die ze denken te kunnen terwijl ze daar uberhaupt niet toe in staat zijn.
Als ik gewild had en de motivatie had kunnen opbrengen had ik ook kunnen studeren, maar ik betwijfel of ik daar zelf gelukkig van had geworden. Ben zelf in de creatieve hoek terecht gekomen want ik word blijer van praktijkdingen dan van theorie. Voor jou zal er ook wel iets zijn waardoor je op je pootjes terecht komt uiteindelijk.
zondag 20 december 2009 om 17:36
Gefeliciteerd met je verjaardag .
Als mijn moeder niet depressief was geweest en niet een aantal keer een zelfmoordpoging had gedaan dan wel ermee dreigde en mijn vader geen oorlogstrauma had gehad, en ik mezelf niet verantwoordelijk voelde voor hun dagelijkse welzijn (ja, ik weet dat dit iets is wat je jezelf aandoet), dan had mijn leven er wellicht heel anders uit gezien. Dan had ik de tijd en energie gehad om de opleiding te gaan doen die ik voor ogen had. In plaats daarvan vroeg ik informatie brochures aan en deed ik onderzoek om in het buitenland te gaan werken. Die informatie bewaarde ik in een map, wetende dat dit een droom was en ook zou blijven. Dan had ik de tijd en energie gehad om mijn eigen geluk voorrang te geven en misschien wel ooit een gezin te willen stichten. In plaats daarvan stopte ik die gevoelens en gedachten weg - er jaren later toch achter komend dat dit niet zo erg was omdat ik blij en tevreden ben met waar ik nu sta in het leven. Ik heb keuzes gemaakt die ik in andere omstandigheden misschien niet zou hebben genomen. Was ik beter af geweest? Gelukkiger? Rijker? Ik weet het niet. Wel weet ik dat ik geen spijt heb van mijn keuzes en dat gemoedsrust met geen geld te betalen is.
Als mijn moeder niet depressief was geweest en niet een aantal keer een zelfmoordpoging had gedaan dan wel ermee dreigde en mijn vader geen oorlogstrauma had gehad, en ik mezelf niet verantwoordelijk voelde voor hun dagelijkse welzijn (ja, ik weet dat dit iets is wat je jezelf aandoet), dan had mijn leven er wellicht heel anders uit gezien. Dan had ik de tijd en energie gehad om de opleiding te gaan doen die ik voor ogen had. In plaats daarvan vroeg ik informatie brochures aan en deed ik onderzoek om in het buitenland te gaan werken. Die informatie bewaarde ik in een map, wetende dat dit een droom was en ook zou blijven. Dan had ik de tijd en energie gehad om mijn eigen geluk voorrang te geven en misschien wel ooit een gezin te willen stichten. In plaats daarvan stopte ik die gevoelens en gedachten weg - er jaren later toch achter komend dat dit niet zo erg was omdat ik blij en tevreden ben met waar ik nu sta in het leven. Ik heb keuzes gemaakt die ik in andere omstandigheden misschien niet zou hebben genomen. Was ik beter af geweest? Gelukkiger? Rijker? Ik weet het niet. Wel weet ik dat ik geen spijt heb van mijn keuzes en dat gemoedsrust met geen geld te betalen is.
zondag 20 december 2009 om 17:37
quote:Digitalis schreef op 20 december 2009 @ 17:18:
Is dat coping mechanisme? Is dat een heilig geloof in hun eigen kunnen? Ik denk dat dat is omdat veel mensen hun eigen rol die ze hebben op hun eigen levenspad nog niet kunnen/willen zien. Dat kan allerlei redenen hebben en hoeft ook helemaal niet per se negatief te zijn. Het hoort gewoon bij het volwassen worden mi, sommigen worden het nooit, anderen zijn zo geboren. Bij mij kwam dat zo'n beetje op mijn 25e denk ik.
Is dat coping mechanisme? Is dat een heilig geloof in hun eigen kunnen? Ik denk dat dat is omdat veel mensen hun eigen rol die ze hebben op hun eigen levenspad nog niet kunnen/willen zien. Dat kan allerlei redenen hebben en hoeft ook helemaal niet per se negatief te zijn. Het hoort gewoon bij het volwassen worden mi, sommigen worden het nooit, anderen zijn zo geboren. Bij mij kwam dat zo'n beetje op mijn 25e denk ik.
zondag 20 december 2009 om 17:39
