Psyche
alle pijlers
Als ik niet....dan had ik....
zondag 20 december 2009 om 17:18
Een veelgebezigde zin op het forum en in real life. En eerlijk is eerlijk, ik zeg of denk 'm ook wel eens. "Als ik niet zwaar depressief was geweest, dan had ik nu twee universitaire studies afgerond en een glansrijke carriere gehad." Dat idee dus. Maar eigenlijk vind ik dat grote bullshit. Want sja, je bent nu eenmaal niet in staat gebleken die zaken te bereiken, dus kon je het toch ook niet? Als ik wat minder faalangstig was en wat positiever in het leven stond had ik zeker meer kans gemaakt op mijn doelen bereikt hebben op mijn leeftijd, maar het is niet gebeurd dus dan was ik gewoonweg niet in staat. Helaas ben ik een realistisch mens en kan ik ook niet anders denken dan 'ik kan het gewoonweg niet.'
Maar op het forum valt het me op dat er genoeg mensen zijn die beweren ongeveer de Nobelprijs voor de natuurkunde in de wacht hadden gesleept als ze niet seksueel misbruikt/depressief/angstig waren. Is dat coping mechanisme? Is dat een heilig geloof in hun eigen kunnen? If so, waarom het dan toch niet bereiken met die handicaps? Het is zo makkelijk te beweren dat je de Mount Everest kunt beklimmen maar geen geld hebt voor een ticket Nepal, of zit ik ernaast?
Ik zal het maar toegeven:
Ik ben Digi en ik kan mijn doelen niet bereiken op een voor mij geaccepteerde leeftijd.
(excuses voor mijn stemming vandaag, ik ben jarig en daar word ik weemoedig van omdat ik inderdaad die gouden toekomst die me was voorspeld niet waar heb gemaakt)
PS: knuffels niet gewenst, ik stink en ik wil van gedachten wisselen omtrent dit onderwerp.
Maar op het forum valt het me op dat er genoeg mensen zijn die beweren ongeveer de Nobelprijs voor de natuurkunde in de wacht hadden gesleept als ze niet seksueel misbruikt/depressief/angstig waren. Is dat coping mechanisme? Is dat een heilig geloof in hun eigen kunnen? If so, waarom het dan toch niet bereiken met die handicaps? Het is zo makkelijk te beweren dat je de Mount Everest kunt beklimmen maar geen geld hebt voor een ticket Nepal, of zit ik ernaast?
Ik zal het maar toegeven:
Ik ben Digi en ik kan mijn doelen niet bereiken op een voor mij geaccepteerde leeftijd.
(excuses voor mijn stemming vandaag, ik ben jarig en daar word ik weemoedig van omdat ik inderdaad die gouden toekomst die me was voorspeld niet waar heb gemaakt)
PS: knuffels niet gewenst, ik stink en ik wil van gedachten wisselen omtrent dit onderwerp.
zondag 20 december 2009 om 18:26
Ik zie liever mijn eigen beperkingen onder ogen (ja, is soms pijnlijk) dan dat ik mijn ogen sluit voor de werkelijkheid.
Mezelf voor de gek houden vind ik de ergste domheid, voor je het weet ben je op zoek naar jezelf en vind je jezelf terug op een chakra-knuffel-cursus om het lijden te verzachten, mij niet gezien!
Ben niet geslaagd, geef niemand of niets de schuld, vind mezelf leuk, schenk nog een glas wijn in.
Mezelf voor de gek houden vind ik de ergste domheid, voor je het weet ben je op zoek naar jezelf en vind je jezelf terug op een chakra-knuffel-cursus om het lijden te verzachten, mij niet gezien!
Ben niet geslaagd, geef niemand of niets de schuld, vind mezelf leuk, schenk nog een glas wijn in.
zondag 20 december 2009 om 19:22
Gefeliciteerd met je verjaardag Digi.
Ik heb een rot jeugd gehad uit een gezin met 10 kinderen, ben misbruikt en moest op mijn 14e van school omdat er centjes moesten komen, ik moest liegen tegen mijn baas dat ik 15 was anders kwam ik niet aan de bak, mijn moeder was gokverslaafd (en aan een hoop andere dingen ook) en mijn vader de hele dag aan het werk, als hij thuiskwam liep hij de hele dag te schelden.
Toen ik voor mijzelf ging zorgen op mijn 17e in een kraakpand was ik verslaafd aan drugs en snapte totaal niet wat het leven inhield, ik kon geen baan houden omdat ik steeds weerd dacht dat ze van mijn profiteerden, als ik geld nodig had ging ik tulpen koppen of rapen of ik deed andere klusjes ik heb volgens mij wel 100 betrekkingen gehad en liep wel eens een kwartier nadat ik aangenomen was weg met de mededeling, ik neem de zak. jaren heb ik zo geleefd ik ben zelfs door europa gaan zwerven. Toen ik terug kwam in holland ben ik aan mijn toekomst gaan werken en merkte dat ik een bijzondere gave had n.l een enorm doorzettingsvermogen, vanaf dat moment is eigenlijk alles wat ik wilde gelukt omdat ik niet eerder opgaf en dacht, Het kan altijd slechter. Nu ben ik 53 ik heb alles wat mijn hart begeert en ben volkomen geslaagd in het leven, als ik terug kijk op de tijd dieachter mij ligt heb ik nergens spijt van (dat zou ook geen zin hebben dezelfde situatie dezelfde omstandigheden, dezelfde beslissingen) en uiteindelijk is er toch iets goed uit gekomen want het heeft mij gevormd tot de persoon die ik nu ben.
Ik heb een rot jeugd gehad uit een gezin met 10 kinderen, ben misbruikt en moest op mijn 14e van school omdat er centjes moesten komen, ik moest liegen tegen mijn baas dat ik 15 was anders kwam ik niet aan de bak, mijn moeder was gokverslaafd (en aan een hoop andere dingen ook) en mijn vader de hele dag aan het werk, als hij thuiskwam liep hij de hele dag te schelden.
Toen ik voor mijzelf ging zorgen op mijn 17e in een kraakpand was ik verslaafd aan drugs en snapte totaal niet wat het leven inhield, ik kon geen baan houden omdat ik steeds weerd dacht dat ze van mijn profiteerden, als ik geld nodig had ging ik tulpen koppen of rapen of ik deed andere klusjes ik heb volgens mij wel 100 betrekkingen gehad en liep wel eens een kwartier nadat ik aangenomen was weg met de mededeling, ik neem de zak. jaren heb ik zo geleefd ik ben zelfs door europa gaan zwerven. Toen ik terug kwam in holland ben ik aan mijn toekomst gaan werken en merkte dat ik een bijzondere gave had n.l een enorm doorzettingsvermogen, vanaf dat moment is eigenlijk alles wat ik wilde gelukt omdat ik niet eerder opgaf en dacht, Het kan altijd slechter. Nu ben ik 53 ik heb alles wat mijn hart begeert en ben volkomen geslaagd in het leven, als ik terug kijk op de tijd dieachter mij ligt heb ik nergens spijt van (dat zou ook geen zin hebben dezelfde situatie dezelfde omstandigheden, dezelfde beslissingen) en uiteindelijk is er toch iets goed uit gekomen want het heeft mij gevormd tot de persoon die ik nu ben.
zondag 20 december 2009 om 19:41
Je topic ligt wel in dezelfde lijn als het topic, de top is onbereikbaar, die ik heb geopend.
Ik denk zelf heel vaak zinnen die het woord als bevatten.
Soms in zwaardere zin, soms in lichtere vorm.
Ik zelf ervaar het toch wel als een enorme frustratie dat ik mij ontwikkeld heb al dan niet door omstandigheden en karakter.
Dat ik de tijd aan mijn neus voorbij laat gaan en daardoor steeds minder tijd over houd toch wat te bereiken.
Realiseer mij wel steeds meer dat ik de kleinere dingen eens moet leren na te jagen.
Alles moet bij mij grootst zijn want anders vind ik het onzinnig.
Maar groots is (nog ? ) niet weg gelegd voor mij, dat moet ik leren los laten.
Dan kan ik denk ik beter accepteren en ook beginnen aan kleinere dingen.
Stomme is ik ben gewoon te streng voor mijzelf. Bij anderen zie ik het licht altijd wel snel en ben ik veel milder, maar o wee als ik het onderwerp ben.
Met het woord "als" leg je voor een groot deel natuurlijk wel de verantwoordelijkheid naast je neer.
Echter kan het gewoon verdomd ingewikkeld zijn de verantwoordelijkheid te kunnen dragen.
Ik denk zelf heel vaak zinnen die het woord als bevatten.
Soms in zwaardere zin, soms in lichtere vorm.
Ik zelf ervaar het toch wel als een enorme frustratie dat ik mij ontwikkeld heb al dan niet door omstandigheden en karakter.
Dat ik de tijd aan mijn neus voorbij laat gaan en daardoor steeds minder tijd over houd toch wat te bereiken.
Realiseer mij wel steeds meer dat ik de kleinere dingen eens moet leren na te jagen.
Alles moet bij mij grootst zijn want anders vind ik het onzinnig.
Maar groots is (nog ? ) niet weg gelegd voor mij, dat moet ik leren los laten.
Dan kan ik denk ik beter accepteren en ook beginnen aan kleinere dingen.
Stomme is ik ben gewoon te streng voor mijzelf. Bij anderen zie ik het licht altijd wel snel en ben ik veel milder, maar o wee als ik het onderwerp ben.
Met het woord "als" leg je voor een groot deel natuurlijk wel de verantwoordelijkheid naast je neer.
Echter kan het gewoon verdomd ingewikkeld zijn de verantwoordelijkheid te kunnen dragen.
zondag 20 december 2009 om 19:52
quote:paloma schreef op 20 december 2009 @ 19:43:
Hulk - door het lezen van je post zie ik je bijna uit je hemd spatten van trots. En trots op jezelf mag je zijn.
Dank je wel paloma.(bloos)
b.t.w. dat uit je hemd spatten is bij mij ook letterlijk op te vatten, drie weken geleden werd ik wereldkampioen in een krachtsport.
Hulk - door het lezen van je post zie ik je bijna uit je hemd spatten van trots. En trots op jezelf mag je zijn.
Dank je wel paloma.(bloos)
b.t.w. dat uit je hemd spatten is bij mij ook letterlijk op te vatten, drie weken geleden werd ik wereldkampioen in een krachtsport.
zondag 20 december 2009 om 19:54
Oeps!
Ik heb op Digi heeft gelijk gestemd, maar ik bedoelde Digi heeft altijd gelijk
Ik lees vaak mee en ik moet zeggen dat ik je bijna altijd realistisch vind, Digi. Realistisch is vaak met een cynisch randje, maar dat kan ik meer waarderen dan naïef optimisme.
Ik heb vaak het gevoel van `als...dan`. Hypothetisch denken is zinloos want het is altijd achteraf. Het is wel zo dat ik spijt heb dat ik mijn talenten laat heb benut en dat ik niet alle talenten durf te benutten.
Zelf kan ik bijvoorbeeld goed dansen- geloof ik zelf- maar ik durf dat niet in de openbaarheid te brengen. Wat ik best weleens spijtig vind.
Ik probeer maar te zeggen dat je zelf verantwoordelijk bent voor de keuzes die je al dan niet maakt.
Oh ja, geen knuffel toegewenst! Die knuffelemo vind ik toch al helemaal niks :puke:
Ik heb op Digi heeft gelijk gestemd, maar ik bedoelde Digi heeft altijd gelijk
Ik lees vaak mee en ik moet zeggen dat ik je bijna altijd realistisch vind, Digi. Realistisch is vaak met een cynisch randje, maar dat kan ik meer waarderen dan naïef optimisme.
Ik heb vaak het gevoel van `als...dan`. Hypothetisch denken is zinloos want het is altijd achteraf. Het is wel zo dat ik spijt heb dat ik mijn talenten laat heb benut en dat ik niet alle talenten durf te benutten.
Zelf kan ik bijvoorbeeld goed dansen- geloof ik zelf- maar ik durf dat niet in de openbaarheid te brengen. Wat ik best weleens spijtig vind.
Ik probeer maar te zeggen dat je zelf verantwoordelijk bent voor de keuzes die je al dan niet maakt.
Oh ja, geen knuffel toegewenst! Die knuffelemo vind ik toch al helemaal niks :puke:
zondag 20 december 2009 om 19:57
zondag 20 december 2009 om 20:08
Herkenbaar. En toen dacht ik op een dag: Tja, ik kan dit mezelf of anderen wel verwijten en in steeds hetzelfde gemaal over dingen blijven rondlopen, maar daar schiet ik geen ruk mee op. Vanaf dat moment was de rem eraf en ging het opeens een stuk beter.
Nogal simplistisch gesteld, maar in feite ging het wel zo.
Digi, ik neem een glas op je verjaardag!
Nogal simplistisch gesteld, maar in feite ging het wel zo.
Digi, ik neem een glas op je verjaardag!
zondag 20 december 2009 om 20:10
Denk dat iedereen manieren heeft om betekenis te geven aan de dingen die hij/zij mee maakt. De oorzaak daarvan bij je omgevings leggen (externaliserend) of de oorzaak daarvan bij jezelf leggen (internaliserend) wisselen elkaar af, waarbij de een meer neigt naar de ene kant en de andere persoon meer neigt naar de andere kant. In sommige gevallen blijkt dat iemand hier ongezonde stijlen in heeft ontwikkeld (respectieve de slachtofferrol en de 'agressieveling', om maar even met zwart-wit labels te smijten) en is het zaak deze om te buigen naar wat constructievere manieren.
Zelf denk ik dat je bepaalde keuzes altijd maakt met de beste wil, kennis en vaardigheden waarover je op dat moment beschikte. Als je achteraf terug kijkt en denkt dat had ik beter anders kunnen doen is het enige wat je kunt concluderen dat je het de volgende keer anders zult doen.
Om dus antwoord te geven op je vraag; denk dat het inderdaad met copingmechanismen te maken heeft, maar niet persé ongezond is ofzo. Pas als je last hebt (belemmering in het dagelijks leven) van de manier waarop jouw copingstijl zich uit, dán is het een probleem. (Dus niet als een ander bepaalt dat het een probleem is. )
Zelf denk ik dat je bepaalde keuzes altijd maakt met de beste wil, kennis en vaardigheden waarover je op dat moment beschikte. Als je achteraf terug kijkt en denkt dat had ik beter anders kunnen doen is het enige wat je kunt concluderen dat je het de volgende keer anders zult doen.
Om dus antwoord te geven op je vraag; denk dat het inderdaad met copingmechanismen te maken heeft, maar niet persé ongezond is ofzo. Pas als je last hebt (belemmering in het dagelijks leven) van de manier waarop jouw copingstijl zich uit, dán is het een probleem. (Dus niet als een ander bepaalt dat het een probleem is. )
zondag 20 december 2009 om 20:29
Hulp, mijn spreekwoordelijke petje af!
Drugsverslaving is hier ook bekend. Meer uit verveeldheid dan noodzaak. Het was zo erg dat ik mijn stad uit moest en naar mijn ex ging. Voordeel: we hebben nu weer een relatie!
Ik kan erg goed stoppen met verslavingen. Ik ga mijn stage in de zomer weer hervatten en al ben ik maar een middelmatig schrijver, het is toch een eer dat men me wil hebben.
Nasdrave (Bulgaars) en Norok (Roemeens) Lindy!
Drugsverslaving is hier ook bekend. Meer uit verveeldheid dan noodzaak. Het was zo erg dat ik mijn stad uit moest en naar mijn ex ging. Voordeel: we hebben nu weer een relatie!
Ik kan erg goed stoppen met verslavingen. Ik ga mijn stage in de zomer weer hervatten en al ben ik maar een middelmatig schrijver, het is toch een eer dat men me wil hebben.
Nasdrave (Bulgaars) en Norok (Roemeens) Lindy!
zondag 20 december 2009 om 20:32
Digi,
gefeliciteerd met je verjaardag en waarschijnlijk denk je morgen als je met een flinke kater wakker wordt :" Had ik gisteren maar niet zoveel gezopen......."
Het is denk ik iets zeer menselijks om die vraag te stellen en het is denk ik ook zeker niet verkeerd en kan het je helpen jezelf te ontwikkelen.
Er zijn echter ook mensen die er in blijven hangen, zie het regelmatig op het werk (psychiatrisch verpleegkundige op een PAAZ afdeling). Het wordt vaak gezien als excuus vanuit een slachtoffer-rol (dit is me aangedaan, ik ben een slachtoffer en kan er niets aan doen dat ik zo ben of dit doe). Mensen die ongelukkig zijn omdat ze de lat te hoog leggen en niet kunnen zien wat ze wel hebben bereikt of wat ze te bieden hebben..
Ik denk dat als je het besef dat dingen anders gelopen zijn dan je had verwacht of gehoopt aanwendt om alsnog het beste uit jezelf te halen, te werken aan jezelf en de minder leuke kanten van jezelf te verbeteren het een prima eigenschap is. Gebruik je het bewust of onbewust als excuus om iets niet te doen, niet naar jezelf te kijken, de verantwoordelijkheid buiten jezelf te leggen etc, dan ben je je eigen blokkade en loop je een boel kansen en plezier mis in het leven.
Het maakt denk ik niet uit wat je meemaakt in het leven, welke teleurstellingen je voor je kiezen krijgt, het gaat er uiteindelijk om wat je met die kennis en ervaring doet.
zuip ze
gefeliciteerd met je verjaardag en waarschijnlijk denk je morgen als je met een flinke kater wakker wordt :" Had ik gisteren maar niet zoveel gezopen......."
Het is denk ik iets zeer menselijks om die vraag te stellen en het is denk ik ook zeker niet verkeerd en kan het je helpen jezelf te ontwikkelen.
Er zijn echter ook mensen die er in blijven hangen, zie het regelmatig op het werk (psychiatrisch verpleegkundige op een PAAZ afdeling). Het wordt vaak gezien als excuus vanuit een slachtoffer-rol (dit is me aangedaan, ik ben een slachtoffer en kan er niets aan doen dat ik zo ben of dit doe). Mensen die ongelukkig zijn omdat ze de lat te hoog leggen en niet kunnen zien wat ze wel hebben bereikt of wat ze te bieden hebben..
Ik denk dat als je het besef dat dingen anders gelopen zijn dan je had verwacht of gehoopt aanwendt om alsnog het beste uit jezelf te halen, te werken aan jezelf en de minder leuke kanten van jezelf te verbeteren het een prima eigenschap is. Gebruik je het bewust of onbewust als excuus om iets niet te doen, niet naar jezelf te kijken, de verantwoordelijkheid buiten jezelf te leggen etc, dan ben je je eigen blokkade en loop je een boel kansen en plezier mis in het leven.
Het maakt denk ik niet uit wat je meemaakt in het leven, welke teleurstellingen je voor je kiezen krijgt, het gaat er uiteindelijk om wat je met die kennis en ervaring doet.
zuip ze
zondag 20 december 2009 om 22:59
Digitalis, het lijkt me niet verwonderlijk dat je op je verjaardag in een existentiële bui bent. De kern van jouw vraag vrij vertaald:
-Waarom bereik ik niet de doelen die ik wil bereiken?
-Waarom doe ik niet wat ik wil doen?
Er is in jouw beleving een conflict tussen dat wat je verlangt en dat wat je doet. Je wilt weten of je verlangen realistisch is. Haalbaar is. Want het is nogal frustrerend om te pogen en te pogen om vervolgens weer te falen en te falen. Het zou fijn zijn om te weten of het wel zin heeft om te pogen, toch?
Zo zijn er ook bepaalde doelen die ik had willen bereiken , maar (nog) niet bereikt heb. Voor mijzelf ben ik voorlopig tot de conclusie gekomen dat ik zélf verantwoordelijk ben voor de doelen die ik wél of niet behaal in het leven. Een totaal deterministische visie hou ik er dus niet op na. Binnen de gegeven omstandigheden, is aan mij de keus om de verdere route te bepalen.
Maar natuurlijk zijn er situaties in het leven die het mij moeilijker maken om mijn doelen te behalen. Zaken waar ik ´niets aan kan doen´. Omstandigheden die het zwaarder/moeilijker dan gemiddeld maken om die doelen te behalen . Maar ze maken het vooralsnog niet onmogelijk…
Wat maakt nu dat de één in dezelfde omstandigheden of met dezelfde bagage uit het verleden wél de gestelde doelen behaalt en de ander niet?
Hoe voorspelbaar ook... dat heeft te maken met de manier van DENKEN over je omstandigheden/verleden/heden/bagage/zelf/anderen/toekomst.
Het denken is de benzine voor de motor genaamd: Gedrag.
Daden komen voort uit ons denken. Het denken dat onder invloed staat van emoties, die overigens ook weer voortkomen uit gedachten.
Wil jij je doelen behalen? Dan zul je moeten zorgen dat jouw manier van denken opnieuw gevormd wordt.
Je noemt jezelf een realist. Een rationalist...
Maar faciliteren jouw ‘realistische’ en ‘rationalistische’ denkpatronen tot nu toe het behalen van jouw doelen?
Als ik jouw stukjes zo nu en dan lees, kan ik daar voorzichtig uit opmaken dat je gedachten (ratio) en gevoelens (gevolg van ratio) je nogal belemmeren om te floreren in het leven. (Of heb ik het verkeerd gezien? )Die gevoelens en gedachten zullen hoogst waarschijnlijk ontstaan zijn door gebeurtenissen in je leven. Ontstaan als reacties op situaties. Die faalangst van jou bijvoorbeeld.
-Zou het niet eens mooi zijn als jij je gedachten kunt ´herprogrammeren´ ?
-Zodat ook je gevoelens daarin mee kunnen gaan?
-Zodat je geen belemmeringen meer hebt om je doelen te behalen?
-Waarom bereik ik niet de doelen die ik wil bereiken?
-Waarom doe ik niet wat ik wil doen?
Er is in jouw beleving een conflict tussen dat wat je verlangt en dat wat je doet. Je wilt weten of je verlangen realistisch is. Haalbaar is. Want het is nogal frustrerend om te pogen en te pogen om vervolgens weer te falen en te falen. Het zou fijn zijn om te weten of het wel zin heeft om te pogen, toch?
Zo zijn er ook bepaalde doelen die ik had willen bereiken , maar (nog) niet bereikt heb. Voor mijzelf ben ik voorlopig tot de conclusie gekomen dat ik zélf verantwoordelijk ben voor de doelen die ik wél of niet behaal in het leven. Een totaal deterministische visie hou ik er dus niet op na. Binnen de gegeven omstandigheden, is aan mij de keus om de verdere route te bepalen.
Maar natuurlijk zijn er situaties in het leven die het mij moeilijker maken om mijn doelen te behalen. Zaken waar ik ´niets aan kan doen´. Omstandigheden die het zwaarder/moeilijker dan gemiddeld maken om die doelen te behalen . Maar ze maken het vooralsnog niet onmogelijk…
Wat maakt nu dat de één in dezelfde omstandigheden of met dezelfde bagage uit het verleden wél de gestelde doelen behaalt en de ander niet?
Hoe voorspelbaar ook... dat heeft te maken met de manier van DENKEN over je omstandigheden/verleden/heden/bagage/zelf/anderen/toekomst.
Het denken is de benzine voor de motor genaamd: Gedrag.
Daden komen voort uit ons denken. Het denken dat onder invloed staat van emoties, die overigens ook weer voortkomen uit gedachten.
Wil jij je doelen behalen? Dan zul je moeten zorgen dat jouw manier van denken opnieuw gevormd wordt.
Je noemt jezelf een realist. Een rationalist...
Maar faciliteren jouw ‘realistische’ en ‘rationalistische’ denkpatronen tot nu toe het behalen van jouw doelen?
Als ik jouw stukjes zo nu en dan lees, kan ik daar voorzichtig uit opmaken dat je gedachten (ratio) en gevoelens (gevolg van ratio) je nogal belemmeren om te floreren in het leven. (Of heb ik het verkeerd gezien? )Die gevoelens en gedachten zullen hoogst waarschijnlijk ontstaan zijn door gebeurtenissen in je leven. Ontstaan als reacties op situaties. Die faalangst van jou bijvoorbeeld.
-Zou het niet eens mooi zijn als jij je gedachten kunt ´herprogrammeren´ ?
-Zodat ook je gevoelens daarin mee kunnen gaan?
-Zodat je geen belemmeringen meer hebt om je doelen te behalen?
zondag 20 december 2009 om 23:01
Even uiteengezet… … ..
WAT IS NODIG OM EEN DOEL TE BEREIKEN?
1.Willen: Er is een wilsbesluit nodig om het doel te behalen.
2.Talent/Vaardigheden: De capaciteiten om vaardigheden verder te ontwikkelen om het doel te behalen
3.Voelen: De gevoelens die nodig zijn om het doel te behalen. (Bv. moed, vertrouwen)
4.Denken: Gedachten/cognities die het behalen van een doel ondersteunen.
5.Handelen: Daden die stap voor stap het doel verwezenlijken.
6.Kansen: De feitelijke mogelijkheden om de doelen te kunnen bereiken.
Punt 1,3, 4 en 5 zijn sterk door onszelf te beïnvloeden
Punt 2 Is tot op zekere hoogte te beïnvloeden. Maar staat toch min of meer vast.
Punt 5 is het gevolg van punt 1, 2, 3 en 4 samen.
Punt 6 Gaat buiten onze invloedssfeer om. Als er geen feitelijke mogelijkheden en kansen zijn, kan je proberen wat je wilt. Maar het doel zal niet behaald worden.
(Misschien ben ik nog een punt vergeten…zo ja, aanvullingen zijn welkom!)
VOORBEELD 1
DOEL: Ik wil de finale van het Kinderen voor Kinderen Songfestival winnen
1. Ik wil berrrroemd worden! .Wil?Check!
2 Ik kan zingen en heb ook nog eens een Rrrrrrrr. .Talent?Check!
3. Ik voel dat ik het kan. Heb er plezier in. .Positieve emotie?Check!
4. Ik kan het, papa zegt dat ik het kan, mama zegt dat ik het kan. Ik loop over van zelfvertrouwen! .Positieve cognities? Check!
5. Het aanvraagformulier is verzonden! .Praktische daad. Check!
6. Helaas, ik ben te oud om nog mee te mogen doen. Kansen? Fail
Conclusie: Doel kan niet bereikt worden, wegens leeftijd, externe omstandigheden.
VOORBEELD 2
DOEL: Ik wil in de finale van So You wanna be a popstar
1. Ik wil, ik wil, ik wil met mijn kop op tv! Ik wil het graag. Wil? Check!
2. Mijn stem klinkt al die van een engel! .Talent? Check!
3. Ik hyperventileer zodra ik die mic in mijn handen heb! Angstige emotie? Fail... ;
4. Men zit niet op mij zit te wachten als de nieuwe ster. Minderwaardige Gedachten? Fail
5. Eerste zangles zit erop! .Praktische daad. Check!
6. Jippie de leeftijdsgrens voor deelname is verhoogd naar 80+, ik kan meedoen! .Kansen? Check!
Conclusie: Doel kan niet bereikt worden wegens belemmerende emoties en gedachten.
VOORBEELD 3: DOEL DIGITALIS- STUDIE HALEN.
1. Ik wil twee masters halen zodat ik een goede baan krijg om geld te verdienen! Wil/motivatie Check!
2. Talenten om studie te halen. Intelligentie ? Check!
3. Rill! Braak! Help, is dit mijn leven?! Negatieve emotie? Fail...
4. Pff, ik kán dit ook niet eens! **** achterlijk hoge eisen! Negatieve gedachten over eigen kunnen. Fail...
5. Vanavond het forum verruild voor stoffig stuk literatuur. .Praktische daad. Check!
6. Ik heb nog kansen gekregen van docenten! .Kansen? Check!
Conclusie: Doel lijkt niet bereikt te kunnen worden wegens belemmerende emoties en gedachten.
quote:Digitalis schreef op 20 december 2009 @ 17:18:
Als ik wat minder faalangstig was en wat positiever in het leven stond had ik zeker meer kans gemaakt op mijn doelen bereikt hebben op mijn leeftijd, maar het is niet gebeurd dus dan was ik gewoonweg niet in staat. Helaas ben ik een realistisch mens en kan ik ook niet anders denken dan 'ik kan het gewoonweg niet.'
Vragen aan jou:
1. Digitalis, geloof jij er in dat een voorwaarde voor het bereiken van je doelen is dat je je GEDACHTEN vernieuwt?
2. Digitalis, geloof jij er in dat het überhaupt mogelijk is om je gedachten over jezelf, het verleden, het heden en de toekomst om te buigen naar iets constructiefs?
Is je antwoord op bovenstaande twee vragen NEE, dan vrees ik dat je nog lang met dezelfde frustraties zal blijven rondlopen. Want het is erg moeilijk om met negatieve gevoelens en gedachten doelstellingen te behalen. Dat je bepaalde dingen dan niet zal bereiken, zal je dan op de één of andere manier moeten accepteren. Er is nu eenmaal een bepaalde mate aan hoopvolle mindset nodig, om doelen te kunnen bereiken.
Is je antwoord op bovenstaande twee vragen JA, besef dan wel dat het veranderen van je denkpatronen een langdurig en intensief proces is. Maar als je doorzet zal je verandering kunnen zien! Stapje voor stapje!
De vraag waar je dan vervolgens naartoe gedreven wordt:
-Where on earth vind je een manier om een functioneel constructief gedachtenpatroon aan te leren?
-Welk gedachtengoed is bruikbaar voor het bereiken van mijn doelen?
-Bestaat er zo’n gedachtenpakket waar ik in kan geloven?
Dat is aan een ieder om dat zelf te ontdekken… … …
Succes met je zoektocht Digitalis! Ik hoop dat je voor jezelf bevredigende antwoorden zal vinden.
En niet vergeten: diploma´s en carrière vergaan, maar de liefde zal altijd blijven bestaan!
Ik probeer bovenal liefde een doel te laten zijn in mijn leven. En dat is best een opgave soms! Zeker als anderen soms besluiten dat niet terug te geven…
Fijne verjaardag nog!
En shoot me, maar je krijgt toch een knuff … … … de wreedheid ook, Guantanomo Prison is er niets bij! …
WAT IS NODIG OM EEN DOEL TE BEREIKEN?
1.Willen: Er is een wilsbesluit nodig om het doel te behalen.
2.Talent/Vaardigheden: De capaciteiten om vaardigheden verder te ontwikkelen om het doel te behalen
3.Voelen: De gevoelens die nodig zijn om het doel te behalen. (Bv. moed, vertrouwen)
4.Denken: Gedachten/cognities die het behalen van een doel ondersteunen.
5.Handelen: Daden die stap voor stap het doel verwezenlijken.
6.Kansen: De feitelijke mogelijkheden om de doelen te kunnen bereiken.
Punt 1,3, 4 en 5 zijn sterk door onszelf te beïnvloeden
Punt 2 Is tot op zekere hoogte te beïnvloeden. Maar staat toch min of meer vast.
Punt 5 is het gevolg van punt 1, 2, 3 en 4 samen.
Punt 6 Gaat buiten onze invloedssfeer om. Als er geen feitelijke mogelijkheden en kansen zijn, kan je proberen wat je wilt. Maar het doel zal niet behaald worden.
(Misschien ben ik nog een punt vergeten…zo ja, aanvullingen zijn welkom!)
VOORBEELD 1
DOEL: Ik wil de finale van het Kinderen voor Kinderen Songfestival winnen
1. Ik wil berrrroemd worden! .Wil?Check!
2 Ik kan zingen en heb ook nog eens een Rrrrrrrr. .Talent?Check!
3. Ik voel dat ik het kan. Heb er plezier in. .Positieve emotie?Check!
4. Ik kan het, papa zegt dat ik het kan, mama zegt dat ik het kan. Ik loop over van zelfvertrouwen! .Positieve cognities? Check!
5. Het aanvraagformulier is verzonden! .Praktische daad. Check!
6. Helaas, ik ben te oud om nog mee te mogen doen. Kansen? Fail
Conclusie: Doel kan niet bereikt worden, wegens leeftijd, externe omstandigheden.
VOORBEELD 2
DOEL: Ik wil in de finale van So You wanna be a popstar
1. Ik wil, ik wil, ik wil met mijn kop op tv! Ik wil het graag. Wil? Check!
2. Mijn stem klinkt al die van een engel! .Talent? Check!
3. Ik hyperventileer zodra ik die mic in mijn handen heb! Angstige emotie? Fail... ;
4. Men zit niet op mij zit te wachten als de nieuwe ster. Minderwaardige Gedachten? Fail
5. Eerste zangles zit erop! .Praktische daad. Check!
6. Jippie de leeftijdsgrens voor deelname is verhoogd naar 80+, ik kan meedoen! .Kansen? Check!
Conclusie: Doel kan niet bereikt worden wegens belemmerende emoties en gedachten.
VOORBEELD 3: DOEL DIGITALIS- STUDIE HALEN.
1. Ik wil twee masters halen zodat ik een goede baan krijg om geld te verdienen! Wil/motivatie Check!
2. Talenten om studie te halen. Intelligentie ? Check!
3. Rill! Braak! Help, is dit mijn leven?! Negatieve emotie? Fail...
4. Pff, ik kán dit ook niet eens! **** achterlijk hoge eisen! Negatieve gedachten over eigen kunnen. Fail...
5. Vanavond het forum verruild voor stoffig stuk literatuur. .Praktische daad. Check!
6. Ik heb nog kansen gekregen van docenten! .Kansen? Check!
Conclusie: Doel lijkt niet bereikt te kunnen worden wegens belemmerende emoties en gedachten.
quote:Digitalis schreef op 20 december 2009 @ 17:18:
Als ik wat minder faalangstig was en wat positiever in het leven stond had ik zeker meer kans gemaakt op mijn doelen bereikt hebben op mijn leeftijd, maar het is niet gebeurd dus dan was ik gewoonweg niet in staat. Helaas ben ik een realistisch mens en kan ik ook niet anders denken dan 'ik kan het gewoonweg niet.'
Vragen aan jou:
1. Digitalis, geloof jij er in dat een voorwaarde voor het bereiken van je doelen is dat je je GEDACHTEN vernieuwt?
2. Digitalis, geloof jij er in dat het überhaupt mogelijk is om je gedachten over jezelf, het verleden, het heden en de toekomst om te buigen naar iets constructiefs?
Is je antwoord op bovenstaande twee vragen NEE, dan vrees ik dat je nog lang met dezelfde frustraties zal blijven rondlopen. Want het is erg moeilijk om met negatieve gevoelens en gedachten doelstellingen te behalen. Dat je bepaalde dingen dan niet zal bereiken, zal je dan op de één of andere manier moeten accepteren. Er is nu eenmaal een bepaalde mate aan hoopvolle mindset nodig, om doelen te kunnen bereiken.
Is je antwoord op bovenstaande twee vragen JA, besef dan wel dat het veranderen van je denkpatronen een langdurig en intensief proces is. Maar als je doorzet zal je verandering kunnen zien! Stapje voor stapje!
De vraag waar je dan vervolgens naartoe gedreven wordt:
-Where on earth vind je een manier om een functioneel constructief gedachtenpatroon aan te leren?
-Welk gedachtengoed is bruikbaar voor het bereiken van mijn doelen?
-Bestaat er zo’n gedachtenpakket waar ik in kan geloven?
Dat is aan een ieder om dat zelf te ontdekken… … …
Succes met je zoektocht Digitalis! Ik hoop dat je voor jezelf bevredigende antwoorden zal vinden.
En niet vergeten: diploma´s en carrière vergaan, maar de liefde zal altijd blijven bestaan!
Ik probeer bovenal liefde een doel te laten zijn in mijn leven. En dat is best een opgave soms! Zeker als anderen soms besluiten dat niet terug te geven…
Fijne verjaardag nog!
En shoot me, maar je krijgt toch een knuff … … … de wreedheid ook, Guantanomo Prison is er niets bij! …
zondag 20 december 2009 om 23:25
Sorry Leefnu, maar ratio gaat niet samen met zweverigheid. Ik kan niet moedwillig geloven in onzin, niet in een god, niet in de Daila Lama en niet in joecheijippietsjakkazaken. Goed dat het voor jou werkt maar ik ben niet zo, en daarbij ging het niet om mij als centraal punt (of lijdend voorwerp) in dit topic.
zondag 20 december 2009 om 23:32
maandag 21 december 2009 om 12:10
Ik denk dat je een soort van levensdoel bereikt als je rust in je hoofd en liefde in je leven hebt. Klinkt misschien ook wel wat zweverig, maar toch denk ik dat dat het is waar het uiteindelijk om draait.
Dus niet om groots en meeslepend te leven en je van het ene avontuur in het andere te storten. Dat doe je misschien wel een tijdje als je zoekende bent, maar daarna krijgen de meeste mensen toch meer behoefte aan stabiliteit.
Zelf heb ik altijd keuzes gemaakt die heel dicht bij mijn gevoel lagen. Denk aan studie, woonplek, reizen etc.
Dus niet om groots en meeslepend te leven en je van het ene avontuur in het andere te storten. Dat doe je misschien wel een tijdje als je zoekende bent, maar daarna krijgen de meeste mensen toch meer behoefte aan stabiliteit.
Zelf heb ik altijd keuzes gemaakt die heel dicht bij mijn gevoel lagen. Denk aan studie, woonplek, reizen etc.
