Psyche
alle pijlers
Als ik niet....dan had ik....
zondag 20 december 2009 om 17:18
Een veelgebezigde zin op het forum en in real life. En eerlijk is eerlijk, ik zeg of denk 'm ook wel eens. "Als ik niet zwaar depressief was geweest, dan had ik nu twee universitaire studies afgerond en een glansrijke carriere gehad." Dat idee dus. Maar eigenlijk vind ik dat grote bullshit. Want sja, je bent nu eenmaal niet in staat gebleken die zaken te bereiken, dus kon je het toch ook niet? Als ik wat minder faalangstig was en wat positiever in het leven stond had ik zeker meer kans gemaakt op mijn doelen bereikt hebben op mijn leeftijd, maar het is niet gebeurd dus dan was ik gewoonweg niet in staat. Helaas ben ik een realistisch mens en kan ik ook niet anders denken dan 'ik kan het gewoonweg niet.'
Maar op het forum valt het me op dat er genoeg mensen zijn die beweren ongeveer de Nobelprijs voor de natuurkunde in de wacht hadden gesleept als ze niet seksueel misbruikt/depressief/angstig waren. Is dat coping mechanisme? Is dat een heilig geloof in hun eigen kunnen? If so, waarom het dan toch niet bereiken met die handicaps? Het is zo makkelijk te beweren dat je de Mount Everest kunt beklimmen maar geen geld hebt voor een ticket Nepal, of zit ik ernaast?
Ik zal het maar toegeven:
Ik ben Digi en ik kan mijn doelen niet bereiken op een voor mij geaccepteerde leeftijd.
(excuses voor mijn stemming vandaag, ik ben jarig en daar word ik weemoedig van omdat ik inderdaad die gouden toekomst die me was voorspeld niet waar heb gemaakt)
PS: knuffels niet gewenst, ik stink en ik wil van gedachten wisselen omtrent dit onderwerp.
Maar op het forum valt het me op dat er genoeg mensen zijn die beweren ongeveer de Nobelprijs voor de natuurkunde in de wacht hadden gesleept als ze niet seksueel misbruikt/depressief/angstig waren. Is dat coping mechanisme? Is dat een heilig geloof in hun eigen kunnen? If so, waarom het dan toch niet bereiken met die handicaps? Het is zo makkelijk te beweren dat je de Mount Everest kunt beklimmen maar geen geld hebt voor een ticket Nepal, of zit ik ernaast?
Ik zal het maar toegeven:
Ik ben Digi en ik kan mijn doelen niet bereiken op een voor mij geaccepteerde leeftijd.
(excuses voor mijn stemming vandaag, ik ben jarig en daar word ik weemoedig van omdat ik inderdaad die gouden toekomst die me was voorspeld niet waar heb gemaakt)
PS: knuffels niet gewenst, ik stink en ik wil van gedachten wisselen omtrent dit onderwerp.
zondag 20 december 2009 om 17:41
Ach jee, ik word ook een beetje weemoedig. Niet omdat ik jarig ben, ook niet omdat Digi jarig is (gefeliciteerd!) maar omdat ik nu ook ga denken aan "als.. dan.."
Ik modder maar wat aan, als ik gemotiveerd was geweest had ik ook al lang afgestudeerd kunnen zijn, was ik bezig met mn carriere.
Maar nee, ik ben maar voor de zoveelste keer begonnen aan een studie en ben die nou ook al weer aan het verkloten.
Zucht..
Sorry, ik kwam even klagen
Ik modder maar wat aan, als ik gemotiveerd was geweest had ik ook al lang afgestudeerd kunnen zijn, was ik bezig met mn carriere.
Maar nee, ik ben maar voor de zoveelste keer begonnen aan een studie en ben die nou ook al weer aan het verkloten.
Zucht..
Sorry, ik kwam even klagen
zondag 20 december 2009 om 17:42
http://www.youtube.com/watch?v=Uw2sRH3Lf0k
Dit is wel een toepasselijk lied in het kader van dit topic.
Dit is wel een toepasselijk lied in het kader van dit topic.
zondag 20 december 2009 om 17:42
Je leven is anders gelopen en de gouden toekomst die je voorspeld is heb je (nog) niet gehaald. Maar alles wat je nu wel hebt bereikt heb je alleen en al aan jezelf te danken.
Als ik kijk wat je bereikt hebt ondanks alles dan (ik zie alleen maar het stukje wat je hier laat zien in je berichten) denk ik "petje af".
En waarom zou je de gouden toekomst moeten halen die anderen je voorspellen? Waarom zou je aan de eisen van een ander moeten voldoen? Waarom niet een leven leiden waar jij je goed bij valt. En hoe de toekomst er uit ziet? Dat zie je wel als het zover is.
Je kan wel zeggen "als ik niet... had ik dan" maar is dat niet hetzelfde schommelen? Je bent wel in beweging maar je komt niet van je plaats af.
Als je je doelen niet bereikt heb op de door jouw geaccepteerde leeftijd, dan moet je de tijdlijn aanpassen. Is dat zwak? Nee vind ik niet. Dat is flexibiliteit. Dat is lef hebben om kritisch naar je zelf te kijken en je plannen aan te passen. Als je iets niet haalt op je 25ste maar wel op je 30ste (of 40ste etc) maakt het dan minder waard? In mijn ogen niet.
Het leven is wat je overkomt terwijl je plannen maakt. Dat wil niet zeggen dat je geen plannen moet maken, het wil, in mijn ogen, alleen maar zeggen dat je je plannen aan moet passen als dat nodig blijkt te zijn.
Als ik kijk wat je bereikt hebt ondanks alles dan (ik zie alleen maar het stukje wat je hier laat zien in je berichten) denk ik "petje af".
En waarom zou je de gouden toekomst moeten halen die anderen je voorspellen? Waarom zou je aan de eisen van een ander moeten voldoen? Waarom niet een leven leiden waar jij je goed bij valt. En hoe de toekomst er uit ziet? Dat zie je wel als het zover is.
Je kan wel zeggen "als ik niet... had ik dan" maar is dat niet hetzelfde schommelen? Je bent wel in beweging maar je komt niet van je plaats af.
Als je je doelen niet bereikt heb op de door jouw geaccepteerde leeftijd, dan moet je de tijdlijn aanpassen. Is dat zwak? Nee vind ik niet. Dat is flexibiliteit. Dat is lef hebben om kritisch naar je zelf te kijken en je plannen aan te passen. Als je iets niet haalt op je 25ste maar wel op je 30ste (of 40ste etc) maakt het dan minder waard? In mijn ogen niet.
Het leven is wat je overkomt terwijl je plannen maakt. Dat wil niet zeggen dat je geen plannen moet maken, het wil, in mijn ogen, alleen maar zeggen dat je je plannen aan moet passen als dat nodig blijkt te zijn.
zondag 20 december 2009 om 17:44
quote:Digitalis schreef op 20 december 2009 @ 17:29:
Positieve mensen zijn geen realisten, maar realisme is niet vaak fraai.
Maar positieve mensen zien wel vaker wat minder beren op de weg en bereiken daardoor misschien meer dan pessimisten. En ja, ook mijn glas is vaak half leeg.
quote:Digitalis schreef op 20 december 2009 @ 17:29:
Ow, ik heb wel wat zaken bereikt hoor, daar niet van, maar ik durf zelfs niet meer met oude vrienden om te gaan omdat zij wel zijn afgestudeerd en een huisje hebben en meer van die ongein. Ik denk zomaar dat die oude vrienden met je omgingen om hoe je was, niet om wat je bereikt hebt. Ik zou het oprecht vervelend vinden als iemand me niet meer zou willen zien omdat ik wel afgestudeerd ben en zij niet.
Positieve mensen zijn geen realisten, maar realisme is niet vaak fraai.
Maar positieve mensen zien wel vaker wat minder beren op de weg en bereiken daardoor misschien meer dan pessimisten. En ja, ook mijn glas is vaak half leeg.
quote:Digitalis schreef op 20 december 2009 @ 17:29:
Ow, ik heb wel wat zaken bereikt hoor, daar niet van, maar ik durf zelfs niet meer met oude vrienden om te gaan omdat zij wel zijn afgestudeerd en een huisje hebben en meer van die ongein. Ik denk zomaar dat die oude vrienden met je omgingen om hoe je was, niet om wat je bereikt hebt. Ik zou het oprecht vervelend vinden als iemand me niet meer zou willen zien omdat ik wel afgestudeerd ben en zij niet.
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
zondag 20 december 2009 om 17:44
Digi, gefeliciteerd! Ik ben ook jarig vandaag. Wat een mooie witte verjaardag nietwaar?!
Wat betreft de inhoud van je posting; tja, je hebt gelijk, in die zin dat het weinig nut heeft om over dat soort dingen na te denken. Het is nu eenmaal niet zo dat je (als in 'je' in het algemeen, niet jij in t bijzonder) niet-depressief/mooi/intelligent/etc bent, en je et dus moet doen met wat je wél kunt en al bereikt hebt. Hoe dan ook maak ik me er ook schuldig aan hoor, aan dit soort 'wat als..' denken. Voor mij is het een copingmechanisme; omgaan met de dingen die voor mij niet goed gaan. Als je de schuld bij iets legt waar je (op dit moment) niks aan kunt doen, dan is het misschien makkelijker te accepteren dat je in een bepaalde situatie zit. Al kan je dat laatste ook andersom zien; je hebt er eigenlijk veel meer aan om naar de dingen te kijken die je wél kan veranderen en invloed op kan uitoefenen, want daar bereik je het meeste mee. Maar ja, de mens is erg bang voor verandering....
Wat betreft de inhoud van je posting; tja, je hebt gelijk, in die zin dat het weinig nut heeft om over dat soort dingen na te denken. Het is nu eenmaal niet zo dat je (als in 'je' in het algemeen, niet jij in t bijzonder) niet-depressief/mooi/intelligent/etc bent, en je et dus moet doen met wat je wél kunt en al bereikt hebt. Hoe dan ook maak ik me er ook schuldig aan hoor, aan dit soort 'wat als..' denken. Voor mij is het een copingmechanisme; omgaan met de dingen die voor mij niet goed gaan. Als je de schuld bij iets legt waar je (op dit moment) niks aan kunt doen, dan is het misschien makkelijker te accepteren dat je in een bepaalde situatie zit. Al kan je dat laatste ook andersom zien; je hebt er eigenlijk veel meer aan om naar de dingen te kijken die je wél kan veranderen en invloed op kan uitoefenen, want daar bereik je het meeste mee. Maar ja, de mens is erg bang voor verandering....
zondag 20 december 2009 om 17:46
)
zondag 20 december 2009 om 17:46
zondag 20 december 2009 om 17:49
Oh BGB, dat denk ik ook weleens hoor. Maar dat zijn toevalligheden. Loop je ergens en ga je rechtsaf dan kom je die leuke man tegen, liep je links dan kwam je gewoon uit bij de bushalte, etcetera.
Ik studeer wel, maar ik heb de leeftijd waarop je al klaar had 'moeten' zijn. En het gaat er ook niet zo goed mee omdat ik me zo vreemd voel tussen die studenten, maar dat is een ander verhaal. Ik voel ook altijd de noodzaak me te verdedigen. Ik heb ook tijden gewerkt en gewoond in het buitenland (ander buitenland waar ik nu woon) en gereisd enzo, maar hoe ouder ik word hoe zuurder het voelt om daar op te teren. Ik wil soms stampvoeten en zeggen 'maar ik behehehehhen intelligehehehent!' maar dat is zo kinderlijk. Natuurlijk ben ik niet dom, maar mensen hebben over het algemeen wel het idee dat als je mijn leeftijd hebt en nog geen diploma of carriere, dat je niet echt tot de top der intelligentie behoort. En dat steekt een beetje. En dan weer heb ik de neiging om te zeggen dat het niet aan m'n intelligentie ligt dat ik nog geen diploma heb. Maar het feit is er wel: ik heb geen diploma. En voel me dan vaak minderwaardig. Niet omdat je beter bent als je een universitaire graad hebt, maar omdat ik het altijd zo voor me zag. Als kind wist ik niet eens wat HAVO en MAVO was, ik ging naar het VWO en klaar.
En ik kan gewoon niemand de schuld geven, zoals mijn broer (en veel posters hier) dat wel kan. Ik kan alleen diegene die terugkijkt in de spiegel verantwoordelijk houden voor het leven dat ze leidt. En soms doet dat pijn.
Ik wil mijn doelen niet bijstellen, eigenlijk heb ik er ook weinig. Ik wil een diploma, dat vooral. En goed geld verdienen, dat ook. Fijne vriendengroep. Trots van m'n ouders.
Overigens lul ik te veel over mezelf, want ik wilde het eigenlijk een beetje algemeen houden. Het hoe en waarom van die uitspraak, en of mensen dat echt denken of dat ze dat maar zeggen om zich beter te voelen.
Ik studeer wel, maar ik heb de leeftijd waarop je al klaar had 'moeten' zijn. En het gaat er ook niet zo goed mee omdat ik me zo vreemd voel tussen die studenten, maar dat is een ander verhaal. Ik voel ook altijd de noodzaak me te verdedigen. Ik heb ook tijden gewerkt en gewoond in het buitenland (ander buitenland waar ik nu woon) en gereisd enzo, maar hoe ouder ik word hoe zuurder het voelt om daar op te teren. Ik wil soms stampvoeten en zeggen 'maar ik behehehehhen intelligehehehent!' maar dat is zo kinderlijk. Natuurlijk ben ik niet dom, maar mensen hebben over het algemeen wel het idee dat als je mijn leeftijd hebt en nog geen diploma of carriere, dat je niet echt tot de top der intelligentie behoort. En dat steekt een beetje. En dan weer heb ik de neiging om te zeggen dat het niet aan m'n intelligentie ligt dat ik nog geen diploma heb. Maar het feit is er wel: ik heb geen diploma. En voel me dan vaak minderwaardig. Niet omdat je beter bent als je een universitaire graad hebt, maar omdat ik het altijd zo voor me zag. Als kind wist ik niet eens wat HAVO en MAVO was, ik ging naar het VWO en klaar.
En ik kan gewoon niemand de schuld geven, zoals mijn broer (en veel posters hier) dat wel kan. Ik kan alleen diegene die terugkijkt in de spiegel verantwoordelijk houden voor het leven dat ze leidt. En soms doet dat pijn.
Ik wil mijn doelen niet bijstellen, eigenlijk heb ik er ook weinig. Ik wil een diploma, dat vooral. En goed geld verdienen, dat ook. Fijne vriendengroep. Trots van m'n ouders.
Overigens lul ik te veel over mezelf, want ik wilde het eigenlijk een beetje algemeen houden. Het hoe en waarom van die uitspraak, en of mensen dat echt denken of dat ze dat maar zeggen om zich beter te voelen.
zondag 20 december 2009 om 17:51
Ik snap die verjaardags gevoelens helemaal. Toen ik vorig jaar 20 werd was ik ook depressief. Heb zitten huilen want zo wilde ik mijn ''tiener'' jaren niet afsluiten en mijn twintigste niet zo ingaan.
Terwijl ik mezelf nu weer helemaal heb ''herpakt'' en het gaat weer hartstikke lekker.
Mja misschien als ik niet depressief was geweest had ik de havo gedaan i.p.v vmbo maar zo denk ik liever niet. Wellicht had de druk op de havo mij wel naar andere dingen gedreven waar ik liever niet aan denk. En had ik waarschijnlijk een andere opleiding gedaan, met andere mensen omgegaan, wellicht nu niet plannen gehad om te verhuizen e.d. Het is goed zo!
Terwijl ik mezelf nu weer helemaal heb ''herpakt'' en het gaat weer hartstikke lekker.
Mja misschien als ik niet depressief was geweest had ik de havo gedaan i.p.v vmbo maar zo denk ik liever niet. Wellicht had de druk op de havo mij wel naar andere dingen gedreven waar ik liever niet aan denk. En had ik waarschijnlijk een andere opleiding gedaan, met andere mensen omgegaan, wellicht nu niet plannen gehad om te verhuizen e.d. Het is goed zo!
zondag 20 december 2009 om 17:53
"als ik niet... dan had ik" Is het ook niet makkelijk om te zeggen, omdat je dan een externe oorzaak de schuld kan geven, i.p.v. kritisch naar je eigen inbreng kijken?
Ik heb niet het huis/boompje/beestje leven gekregen wat ik had verwacht. Maar in het leven wat ik nu leid, ben ik ook gelukkig. Ook al is mijn leven anders gelopen dat ik had verwacht.
Ik heb niet het huis/boompje/beestje leven gekregen wat ik had verwacht. Maar in het leven wat ik nu leid, ben ik ook gelukkig. Ook al is mijn leven anders gelopen dat ik had verwacht.
zondag 20 december 2009 om 17:54
quote:Digitalis schreef op 20 december 2009 @ 17:49:
En ik kan gewoon niemand de schuld geven, zoals mijn broer (en veel posters hier) dat wel kan. Ik kan alleen diegene die terugkijkt in de spiegel verantwoordelijk houden voor het leven dat ze leidt. En soms doet dat pijn. Lijkt me een mooie eigenschap. De kunst is alleen je zelfbeeld daar niet onder te laten lijden. In te zien dat je X, Y en Z misschien niet gehaald hebt, maar daaruit motivatie te halen dat in de toekomst wel te doen. Ofzo.
En ik kan gewoon niemand de schuld geven, zoals mijn broer (en veel posters hier) dat wel kan. Ik kan alleen diegene die terugkijkt in de spiegel verantwoordelijk houden voor het leven dat ze leidt. En soms doet dat pijn. Lijkt me een mooie eigenschap. De kunst is alleen je zelfbeeld daar niet onder te laten lijden. In te zien dat je X, Y en Z misschien niet gehaald hebt, maar daaruit motivatie te halen dat in de toekomst wel te doen. Ofzo.
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
zondag 20 december 2009 om 17:57
En ik vind het een vooroordeel dat je intelligentie kan meten aan een diploma. Ik ken veel intelligente mensen, die door bepaalde situaties, geen diploma gehaald hebben. Maar dat maakt ze niet minder intelligent. Ze hebben wel een rugzak vol met levenservaring, die ze gemaakt hebben tot wie ze zijn.
Laat los wat anderen denken. Jij bent Digi, en wees daar trots op, er is maar 1 unieke Digi!
Laat los wat anderen denken. Jij bent Digi, en wees daar trots op, er is maar 1 unieke Digi!
zondag 20 december 2009 om 17:58
Ah joh, over mij hoef je je niet druk te maken want ik heb de meeste doelen die ik mijzelf als klein meisje heb gesteld gehaald. Rijk, zoon en dochter, mooi huisje, en natuurlijk ook eeen helebpoel shit, maar daar hebben we het nu niet over. Ik wil alleen nog een reunie met die kutlui.....om ze de ogen uit te steken
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
zondag 20 december 2009 om 17:58
quote:Bertha schreef op 20 december 2009 @ 17:57:
En ik vind het een vooroordeel dat je intelligentie kan meten aan een diploma. Ik ken veel intelligente mensen, die door bepaalde situaties, geen diploma gehaald hebben. Maar dat maakt ze niet minder intelligent. Ze hebben wel een rugzak vol met levenservaring, die ze gemaakt hebben tot wie ze zijn.
Laat los wat anderen denken. Jij bent Digi, en wees daar trots op, er is maar 1 unieke Digi!Precies! Ik heb zo goed als geen diploma's maar wel reuze intelli, boeien!
En ik vind het een vooroordeel dat je intelligentie kan meten aan een diploma. Ik ken veel intelligente mensen, die door bepaalde situaties, geen diploma gehaald hebben. Maar dat maakt ze niet minder intelligent. Ze hebben wel een rugzak vol met levenservaring, die ze gemaakt hebben tot wie ze zijn.
Laat los wat anderen denken. Jij bent Digi, en wees daar trots op, er is maar 1 unieke Digi!Precies! Ik heb zo goed als geen diploma's maar wel reuze intelli, boeien!
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
zondag 20 december 2009 om 17:59
quote:Digitalis schreef op 20 december 2009 @ 17:49:
Het hoe en waarom van die uitspraak, en of mensen dat echt denken of dat ze dat maar zeggen om zich beter te voelen.In z'n algemeenheid gesproken. Iedereen is verantwoordelijk voor hun eigen geluk. Je weet wat je wilt en als je dat niet kunt krijgen, dan zul je je eisen of doelen moeten bijstellen. En voor de rest anderen -en vooral jezelf- niet zo serieus nemen. Dat klinkt makkelijker gezegd dan gedaan maar ik weet hoe lang of moeilijk die weg kan zijn.
Het hoe en waarom van die uitspraak, en of mensen dat echt denken of dat ze dat maar zeggen om zich beter te voelen.In z'n algemeenheid gesproken. Iedereen is verantwoordelijk voor hun eigen geluk. Je weet wat je wilt en als je dat niet kunt krijgen, dan zul je je eisen of doelen moeten bijstellen. En voor de rest anderen -en vooral jezelf- niet zo serieus nemen. Dat klinkt makkelijker gezegd dan gedaan maar ik weet hoe lang of moeilijk die weg kan zijn.
zondag 20 december 2009 om 18:01
zondag 20 december 2009 om 18:12
Ik zei al specifiek dat het hebben van diploma's niet inhoudt dat je intelligent bent, hoor.
En uniek, uniek, ja mijn genetisch materiaal is uniek, maar de meeste mensen kun je zo inwisselen. Daar gaat het verder ook niet om, en het pad des levens klinkt me zo spiritueel in de oren. Er is geen pad, er is een tijdseenheid A vanaf je geboorte, A' het tijdsinterval erna en aan 't end ben je dood. Niets staat vast en ik neem het leven eigenlijk totaal niet serieus. Mezelf ook niet overigens. Ik laat me weer wel serieus nemen
Het lijkt me gewoon zo heerlijk anderen de schuld van je falen te geven. Dat je bent misbruikt in je leven (ja nee, da's niet leuk, dat bedoel ik niet natuurlijk) en anderen je een psychiatrische stoornis hebben gegeven (ik zou niet weten hoe) en dat je daarom leeft van een uitkering of teert op de zak van je man, ofzo. Dat mijn broer, ook jarig vandaag (ook een stuk weemoed), mijn ouders de schuld geeft van zijn onvermogen een enigszins normaal leven te leiden. Ik heb enorm veel fouten gemaakt in mijn leven maar ik kan het niet, ik kan niemand de schuld geven. Ik werd zelfs boos op mijn psychiater (nummer 2) toen ze zei dat mijn ouders ervoor hebben gezorgd dat ik agressieve neigingen heb. Stiekem ben ik ontzettend jaloers op mensen zonder zelfinzicht en zelfkritiek. En sadistisch ben ik ook want ik wil hen dat inzicht verschaffen. Een beetje zoals een kind vertellen dat Sinterklaas niet bestaat ofzo.
Maar de stelling 'als, dan' klopt voor mij niet. Al zou een en ander best iets anders zijn gelopen, feit blijft dat ik ik ben, en niet gemaakt door iemand anders. Anders was ik wel een erg slecht ontwerp
En uniek, uniek, ja mijn genetisch materiaal is uniek, maar de meeste mensen kun je zo inwisselen. Daar gaat het verder ook niet om, en het pad des levens klinkt me zo spiritueel in de oren. Er is geen pad, er is een tijdseenheid A vanaf je geboorte, A' het tijdsinterval erna en aan 't end ben je dood. Niets staat vast en ik neem het leven eigenlijk totaal niet serieus. Mezelf ook niet overigens. Ik laat me weer wel serieus nemen
Het lijkt me gewoon zo heerlijk anderen de schuld van je falen te geven. Dat je bent misbruikt in je leven (ja nee, da's niet leuk, dat bedoel ik niet natuurlijk) en anderen je een psychiatrische stoornis hebben gegeven (ik zou niet weten hoe) en dat je daarom leeft van een uitkering of teert op de zak van je man, ofzo. Dat mijn broer, ook jarig vandaag (ook een stuk weemoed), mijn ouders de schuld geeft van zijn onvermogen een enigszins normaal leven te leiden. Ik heb enorm veel fouten gemaakt in mijn leven maar ik kan het niet, ik kan niemand de schuld geven. Ik werd zelfs boos op mijn psychiater (nummer 2) toen ze zei dat mijn ouders ervoor hebben gezorgd dat ik agressieve neigingen heb. Stiekem ben ik ontzettend jaloers op mensen zonder zelfinzicht en zelfkritiek. En sadistisch ben ik ook want ik wil hen dat inzicht verschaffen. Een beetje zoals een kind vertellen dat Sinterklaas niet bestaat ofzo.
Maar de stelling 'als, dan' klopt voor mij niet. Al zou een en ander best iets anders zijn gelopen, feit blijft dat ik ik ben, en niet gemaakt door iemand anders. Anders was ik wel een erg slecht ontwerp
zondag 20 december 2009 om 18:19
Ik herken het wel, moet op elke 30+-verjaardag even slikken dat mijn vrienden schijnbaar moeiteloos een partner hebben gevonden en bezig zijn aan kinderen te beginnen terwijl dat mij voor geen meter lukt.
Intussen heb ik wel die twee universitaire studies gedaan die jij gedaan had willen hebben. Toch zit ik op m'n verjaardagen net zo weemoedig te zijn als jij.
Kortom: wie wil kan altijd wel iets vinden waar hij niet aan heeft voldaan. Het heeft geen bal te maken met wel of geen diploma's of wel of geen relatie hebben of met wat dan ook bereikt hebben, het heeft puur te maken met jezelf nooit goed genoeg vinden.
Ik wens je in al je imperfectie, en in de mijne, een fijne verjaardag .
Intussen heb ik wel die twee universitaire studies gedaan die jij gedaan had willen hebben. Toch zit ik op m'n verjaardagen net zo weemoedig te zijn als jij.
Kortom: wie wil kan altijd wel iets vinden waar hij niet aan heeft voldaan. Het heeft geen bal te maken met wel of geen diploma's of wel of geen relatie hebben of met wat dan ook bereikt hebben, het heeft puur te maken met jezelf nooit goed genoeg vinden.
Ik wens je in al je imperfectie, en in de mijne, een fijne verjaardag .
zondag 20 december 2009 om 18:19
zondag 20 december 2009 om 18:24
Tja, als mijn moeder niet zo jong was overleden (ik was 16, overmorgen 40 jaar geleden!), was mijn leven héél anders verlopen. Ongetwijfeld. Maar het is niét anders verlopen, het is gegaan, zoals het gegaan is. Het heeft me dié vrouw gemaakt die ik nu ben, met een prachtige dochter (37), die er misschien anders niet was geweest...
Ik ken genoeg mensen die ondanks rotjeugd/depressie/etc. tóch van alles hebben bereikt, dus heeft het (ook) met wilskracht te maken!
Ik heb een leuke baan, maar geen glanzende carrière. Niet omdat ik jong getrouwd ben, maar gewoon omdat ik die niet ambieer...
Ik ken genoeg mensen die ondanks rotjeugd/depressie/etc. tóch van alles hebben bereikt, dus heeft het (ook) met wilskracht te maken!
Ik heb een leuke baan, maar geen glanzende carrière. Niet omdat ik jong getrouwd ben, maar gewoon omdat ik die niet ambieer...
zondag 20 december 2009 om 18:24
Als.... dan... Veel mee bezig de laatste tijd. Maar dan meer over een ander persoon. Als wij maar, dan zou hij. Maar dat heeft geen zin meer, hij is er niet meer. En het heeft ook echt geen zin, ook niet in je eigen leven. Als ik maar... dan zou ik nu mijn baan nog hebben die ik leuk vond. Maar wat dan nog? Ik heb als niet gedaan, dus waar kijk ik naar terug. Het heeft alleen zin als ik er iets mee ga doen voor de toekomst. Treuren over te lang over studie doen (check), geen normale baan kunnen vasthouden (check), vriendschappen niet normaal onderhouden (check), het heeft zo weinig zin. Sommige dingen zijn nog steeds te veranderen, heb ik zelf in de hand, andere dingen zijn me overkomen.
Ondanks dat ik niet met als/dan bezig wil zijn, ben ik het wel. En ben ik er ook vaak boos om.
Ondanks dat ik niet met als/dan bezig wil zijn, ben ik het wel. En ben ik er ook vaak boos om.
zondag 20 december 2009 om 18:25
quote:Digitalis schreef op 20 december 2009 @ 18:12:
Ik zei al specifiek dat het hebben van diploma's niet inhoudt dat je intelligent bent, hoor.
En uniek, uniek, ja mijn genetisch materiaal is uniek, maar de meeste mensen kun je zo inwisselen. Daar gaat het verder ook niet om, en het pad des levens klinkt me zo spiritueel in de oren. Er is geen pad, er is een tijdseenheid A vanaf je geboorte, A' het tijdsinterval erna en aan 't end ben je dood. Niets staat vast en ik neem het leven eigenlijk totaal niet serieus. Mezelf ook niet overigens. Ik laat me weer wel serieus nemen
Het lijkt me gewoon zo heerlijk anderen de schuld van je falen te geven. Dat je bent misbruikt in je leven (ja nee, da's niet leuk, dat bedoel ik niet natuurlijk) en anderen je een psychiatrische stoornis hebben gegeven (ik zou niet weten hoe) en dat je daarom leeft van een uitkering of teert op de zak van je man, ofzo. Dat mijn broer, ook jarig vandaag (ook een stuk weemoed), mijn ouders de schuld geeft van zijn onvermogen een enigszins normaal leven te leiden. Ik heb enorm veel fouten gemaakt in mijn leven maar ik kan het niet, ik kan niemand de schuld geven. Ik werd zelfs boos op mijn psychiater (nummer 2) toen ze zei dat mijn ouders ervoor hebben gezorgd dat ik agressieve neigingen heb. Stiekem ben ik ontzettend jaloers op mensen zonder zelfinzicht en zelfkritiek. En sadistisch ben ik ook want ik wil hen dat inzicht verschaffen. Een beetje zoals een kind vertellen dat Sinterklaas niet bestaat ofzo.
Maar de stelling 'als, dan' klopt voor mij niet. Al zou een en ander best iets anders zijn gelopen, feit blijft dat ik ik ben, en niet gemaakt door iemand anders. Anders was ik wel een erg slecht ontwerp Dat heb ik ook Digi Zo lekker naief over jezelf zijn, geen idee hebben wat je minpunten zijn. Je er niet druk over maken, het ligt toch altijd aan een ander
Ik zei al specifiek dat het hebben van diploma's niet inhoudt dat je intelligent bent, hoor.
En uniek, uniek, ja mijn genetisch materiaal is uniek, maar de meeste mensen kun je zo inwisselen. Daar gaat het verder ook niet om, en het pad des levens klinkt me zo spiritueel in de oren. Er is geen pad, er is een tijdseenheid A vanaf je geboorte, A' het tijdsinterval erna en aan 't end ben je dood. Niets staat vast en ik neem het leven eigenlijk totaal niet serieus. Mezelf ook niet overigens. Ik laat me weer wel serieus nemen
Het lijkt me gewoon zo heerlijk anderen de schuld van je falen te geven. Dat je bent misbruikt in je leven (ja nee, da's niet leuk, dat bedoel ik niet natuurlijk) en anderen je een psychiatrische stoornis hebben gegeven (ik zou niet weten hoe) en dat je daarom leeft van een uitkering of teert op de zak van je man, ofzo. Dat mijn broer, ook jarig vandaag (ook een stuk weemoed), mijn ouders de schuld geeft van zijn onvermogen een enigszins normaal leven te leiden. Ik heb enorm veel fouten gemaakt in mijn leven maar ik kan het niet, ik kan niemand de schuld geven. Ik werd zelfs boos op mijn psychiater (nummer 2) toen ze zei dat mijn ouders ervoor hebben gezorgd dat ik agressieve neigingen heb. Stiekem ben ik ontzettend jaloers op mensen zonder zelfinzicht en zelfkritiek. En sadistisch ben ik ook want ik wil hen dat inzicht verschaffen. Een beetje zoals een kind vertellen dat Sinterklaas niet bestaat ofzo.
Maar de stelling 'als, dan' klopt voor mij niet. Al zou een en ander best iets anders zijn gelopen, feit blijft dat ik ik ben, en niet gemaakt door iemand anders. Anders was ik wel een erg slecht ontwerp Dat heb ik ook Digi Zo lekker naief over jezelf zijn, geen idee hebben wat je minpunten zijn. Je er niet druk over maken, het ligt toch altijd aan een ander
