Als je het ineens niet meer van je uiterlijk moet hebben.

02-07-2023 09:51 914 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wist even niet of dit bij beauty of psyche moest maar heb het maar bij psyche gezet aangezien er momenteel weinig sprake meer is van beauty 😬

Ik was vroeger knap. Model-geweest-knap. Ik was danseres in discotheken ik had vriendjes bij de vleet. Ik was hartstikke onzeker over van alles maar stiekem wist ik wel dat ik door mijn uiterlijk met heel veel wegkwam. Ik was het gewend dat er altijd werd geflirt en ik overal waar ik kwam aandacht kreeg. So far voor mijn jongere jaren want die tijd ligt inmiddels echt wel achter mij.

Ik ben richting 50 en dik in de overgang met de nadruk op dik. Ik moet intens mijn best doen om er wat van te maken en geen kip draait zijn hoofd nog voor me om. Ineens moet ik het van andere dingen gaan hebben en dat maakt me intens onzeker. Want wie ben ik eigenlijk? Ik kan helemaal niks. Ik kan me niet meer verschuilen achter mijn masker en niemand fluit naar me of flirt nog met me. Ik ben uitgerangeerd en tel niet meer mee. Mijn dochters hebben mijn plekje ingenomen en ik voel me afgedankt. En dan te bedenken dat het alleen nog maar erger gaat worden en dat, mocht ik het geluk hebben, 100 word ik nog minstens een halve eeuw moet doorgaan zonder dat ik nog bewonderd word om mijn buitenkant en ik van binnen ook niks waard ben. Ik val gigantisch door de mand. Want ik ben onzekerder dan ooit.

Mijn man kust de grond onder mijn voeten en ik hoor telkens hoe goed ik er uitzie voor mijn leeftijd!! Wtf 😳 hoezo ‘voor mijn leeftijd’??? Ik vind dat ineens de kloterigste dooddoener ever. Dat is hetzelfde zeggen als dat je lelijk bent in mijn hoofd.

Ja ik zie heus wel dat ik voor mijn leeftijdscategorie objectief gezien mij in mijn handjes mag knijpen maar niemand die denkt: goh daar loopt een goed uitziende vrouw van middelbare leeftijd. Mijn vruchtbaarheid is opgedroogd.

Ik ben officieel alleen nog maar knap voor mijn man en ik merk echt dat ik daar enorm van baal.

Sorry voor mijn klaagzang maar wie herkent dit en misschien kunnen we het er hier een beetje samen over hebben.
Ik herken het een beetje maar ervaar het als een soort opluchting.
Ik was ook een leuke meid om te zien en heb daar vele voordeeltjes van gehad.
Nu heb ik die gunfactor niet meer nodig, ik ben nog steeds leuk om te zien maar mijn comfortabele leventje is gebaseerd op prestaties waar ik voor gewerkt heb.
Het feit dat ik met mijn dikke kont 😁 weinig doe waar ik geen zin in heb en toch lekker leef is het bewijs ervan: geen pretty privilege meer.

Daarnaast vind ik het leuk dat ik ongestoord met iedereen kan kletsen, ook met mannen. Ik vond het best lastig dat alleen al er zijn bij sommige mannen een heel verhaal losmaakte, waarbij alles wat je deed als 'geflirt' of 'afwijzing' werd uitgelegd.
Dat is weg en daar ben ik echt niet rouwig om.

Dus ik herken het wel een beetje maar ik heb er geen last van, integendeel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wees eens wat liever voor jezelf!!
Alle reacties Link kopieren Quote
zonder dat ik nog bewonderd word om mijn buitenkant en ik van binnen ook niks waard ben.

Tja, dan kun je beter je energie stoppen in het vinden van waarde in jezelf, dan in jammeren over de vergane glorie van de buitenkant.
Misschien niet wat je wil horen maar dat is ook de realiteit van het gewone volk dat nooit zo knap is geweest. Ik heb ook mijn eigenwaarde moeten vinden zonder ooit een knap snuitje te hebben gehad.
Het kan, maar het zal best even wennen zijn, dat geloof ik wel.
ginevra wijzigde dit bericht op 02-07-2023 10:04
0.80% gewijzigd
"Ja ik zie heus wel dat ik voor mijn leeftijdscategorie objectief gezien mij in mijn handjes mag knijpen maar niemand die denkt: goh daar loopt een goed uitziende vrouw van middelbare leeftijd."

Er zullen er zat zijn die dat (nog steeds) denken. Ze zeggen het alleen niet (meer), want waarom zou je dat doen tegen een getrouwde vrouw? Bovendien, ook zij zijn geen door hormonen gedreven pubers meer hè, de paringsdrang gaat er bij iedereen m/v rond de 50 wel vanaf.
(De stellen bij wie het anders loopt duiken massaal het parenclubcircuit in dan).
Er komen gewoon andere zaken voor in de plaats: mantelzorg voor je ouders, oppassen bij je kleinkinderen, naderend pensioen en plannen maken als stel wat je dan zou willen doen etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ga aan jezelf werken. Je heb waarschijnlijk een prachtige binnenkant, want er zijn maar weinig mensen die zo lang bij iemand blijven alleen voor het uiterlijk hoor.

En uiterlijk is vergankelijk net als het leven. Met mooie kleding en een verzorgd uiterlijk kun je heel aantrekkelijk zijn voor de mannen in je levenscategorie. Ik vind het leuk als mijn dochters een leuk persoon voorbij zien lopen en denken..war een lekker ding. Ik zou het bedenkelijk vinden als die persoon 50 is. Zou je zelf ook niet willen voor je kinderen denk ik.

Ooh en als er mannen van 50 flirterig gaan doen en nafluiten dan zou dat toch vreemd zijn? Zou ik denken wat een kinderlijke kerel..doe normaal je bent geen puber meer. Gelukkig voelen de meeste mannen zich ook geen puber meer.
stormke81 wijzigde dit bericht op 02-07-2023 10:09
17.64% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Vind het nogal oppervlakkig klinken allemaal.

Alle reacties Link kopieren Quote
Allereerst even een hug, want wat lijkt het me rot voor je als je je zo voelt. Het lijkt erop dat je je eigenwaarde voornamelijk uit je uiterlijk hebt gehaald..Terwijl je in al die jaren natuurlijk van alles hebt gedaan en ontwikkeld om ook trots op te zijn. Je hebt mooie dochters opgevoed, een liefdevolle man gestrikt die je op handen draagt, en wie weet wat je allemaal nog meer kan en doet. Hoezo ben je van binnen niks waard? Vraag eens aan je gezin, je familie, vrienden, wat je voor hen waard bent en waarom. Daar zit echt de meeste waarde in. Koester de complimenten van je man, je verdient ze :rose: (ik ben zelf 55 trouwens, zonder man, en een prachtige dochter die nu alle blikken op straat vangt).
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarschijnlijk ben je nog steeds knapper dan je leeftijdsgenoten.

Over het algemeen krijgt iedereen wel zijn eigen sores in het leven; als een bepaalde weg (schoonheid en de gunsten die daarmee gepaard gaan) voor jou als jonge vrouw afgesneden zijn dan ga je je op een andere manier ontwikkelen. En dat je niet vooraan staat als de mannen hun dates kiezen daar raak je ook weer aan gewend. Je past je aan en gaat daarna leukere dingen doen dan treuren of boos zijn.

Voor jou komt dit nu wat later, maar je hebt toch een fijn leven achter de rug? Niets duurt eeuwig. Zoek uit wat nu verder nog voor je weg is gelegd en je vindt je weg wel weer.
Dan moet het maar zoals het kan
Wat een drama weer!
Jij maakt toch wat mee, zeg
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een interessante OP en wat stel jij je open, kwetsbaar en eerlijk op TO!
Ik ga hier over nadenken, zelf voel ik me in de overgang ook steeds meer "onzichtbaar" worden. Of dat mijn eigen gedachten zijn over mezelf (buiten- en binnenkant) of dat ik nou werkelijk vanuit de buitenwereld minder signalen ontvang dat ik er aantrekkelijk uitzie weet ik eigenlijk niet.
Doordat ik het gevoel heb "op te drogen" (en er daardoor minder toe te doen) gedraag ik me ingetogener en sta ik veel minder open voor bijvoorbeeld flirtprikkels.

Ik ben benieuwd wat er hier besproken gaat worden: we moeten onszelf immers omarmen zoals we zijn, ongeacht de fase waarin we leven, maar ik vind dit een moeilijke fase. En ook ik heb heimwee naar mijn niveahuidje, en mijn cyclus met alles wat daarbij hoorde.
Dapper, deze OP!
Alle reacties Link kopieren Quote
Surebaby schreef:
02-07-2023 10:00
Ik herken het een beetje maar ervaar het als een soort opluchting.
Ik was ook een leuke meid om te zien en heb daar vele voordeeltjes van gehad.
Nu heb ik die gunfactor niet meer nodig, ik ben nog steeds leuk om te zien maar mijn comfortabele leventje is gebaseerd op prestaties waar ik voor gewerkt heb.
Het feit dat ik met mijn dikke kont 😁 weinig doe waar ik geen zin in heb en toch lekker leef is het bewijs ervan: geen pretty privilege meer.

Daarnaast vind ik het leuk dat ik ongestoord met iedereen kan kletsen, ook met mannen. Ik vond het best lastig dat alleen al er zijn bij sommige mannen een heel verhaal losmaakte, waarbij alles wat je deed als 'geflirt' of 'afwijzing' werd uitgelegd.
Dat is weg en daar ben ik echt niet rouwig om.

Dus ik herken het wel een beetje maar ik heb er geen last van, integendeel.
Dit geldt voor mij ook. Het enige wat ik mis is dat ik vroeger altijd wel een paar aanbidders op afroep had, maar dat er nu voor zover ik weet niemand verliefd op me is. Maar tegelijkertijd ben ik erg blij dat al die ongewenste mannelijke aandacht ook is opgehouden. En ik mis het genot van dat je er zelfs in een vuilniszak nog hip en happening uitzag. Ik moet er nu beduidend meer moeite voor doen en het resultaat is dan een 7, terwijl je vroeger drie nachten door kon halen, vervolgens een Zeeman t-shirt uit de kast kon trekken en daar leuke hakken onder doen en je was een dikke 10.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je met dik fysiek dik bedoelt: daar kan je wat aan doen. Ga aan de slag me je lijf. Misschien niet leuk, maar als het je nu in de weg zit moet je wat gaan doen.
Maar het leven bestaat toch wel uit meer dan mooi worden gevonden dan anderen.

Ik was ook conventioneel mooi, en ben ook model geweest. Ik ben nu halverwege de 40 en dat hele jonge, frisse is er wel vanaf ja. Maar ik heb al die aandacht, puur om mijn uiterlijk altijd best storend gevonden. Ik had trouwens niet het idee dat mijn omgeving niet ook andere dingen leuk aan me vond. Blijkbaar heb jij dat bewustzijn niet ontwikkeld, dus misschien kun je daar aan werken met iemand.

Overigens krijg ik van vreemden nog steeds best veel aandacht met uitgaan, ook jongere mannen, daar is wel degelijk een markt voor. Ik zit er verder niet op te wachten, maar dat terzijde.

Sterkte, je hebt nog heel lang om aan jezelf te werken.
anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 02-07-2023 10:17
0.00% gewijzigd
Grobbekuiken_ schreef:
02-07-2023 10:07
Vind het nogal oppervlakkig klinken allemaal.
Letterlijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lilalovelace schreef:
02-07-2023 09:51
en ik van binnen ook niks waard ben. Ik val gigantisch door de mand. Want ik ben onzekerder dan ooit.

Het lijkt me niet makkelijk als je altijd voor de buitenwereld zo mooi bent geweest en nu zien ze je niet meer staan. Je haalde daar bevestiging uit. Kan me goed voorstellen dat het een soort rouwproces is en dat je voelt dat je zonder dat, niets waard bent.

Maar het is misschien wel het startpunt voor een nieuwe fase in je leven, waarin je jouw echte waarde gaat ontdekken en voldoening gaat halen uit andere zaken.

Ik weet zeker dat je dan nog steeds een prachtig mooi mens zal zijn. Misschien wel mooier dan ooit. Echte schoonheid zit van binnen, dat is echt zo. Ook ben je iemands moeder en partner, voor hen ben je sowieso geweldig en daar hoef je niets voor te doen, dat gaat nooit veranderen. Het zou mooi zijn als je het zelf ook gaat geloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Erg oppervlakkig hoor.
Wees blij dat je een gezond lijf hebt.
Surebaby schreef:
02-07-2023 10:00
Ik herken het een beetje maar ervaar het als een soort opluchting.
Ik was ook een leuke meid om te zien en heb daar vele voordeeltjes van gehad.
Nu heb ik die gunfactor niet meer nodig, ik ben nog steeds leuk om te zien maar mijn comfortabele leventje is gebaseerd op prestaties waar ik voor gewerkt heb.
Het feit dat ik met mijn dikke kont 😁 weinig doe waar ik geen zin in heb en toch lekker leef is het bewijs ervan: geen pretty privilege meer.

Daarnaast vind ik het leuk dat ik ongestoord met iedereen kan kletsen, ook met mannen. Ik vond het best lastig dat alleen al er zijn bij sommige mannen een heel verhaal losmaakte, waarbij alles wat je deed als 'geflirt' of 'afwijzing' werd uitgelegd.
Dat is weg en daar ben ik echt niet rouwig om.


Dus ik herken het wel een beetje maar ik heb er geen last van, integendeel.
Nou, ik ben single en moet vaak best opletten “ongestoord” praten met mannen. Je wordt vaak toch als een soort bedreiging gezien door vrouwen. Ze komen er altijd meteen als haviken bij. —Rustig maar hoor, ik vroeg alleen of die kruk vrij was.

Op feestjes en borrels let ik er altijd op niet te lang alleen met iemands man te gaan staan lachen, anders wordt dat niet altijd leuk opgepakt. Men denkt dat ik een soort wanhopige alleenstaande vrouw ben die op andermans partner uit is.
anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 02-07-2023 10:26
9.37% gewijzigd
fashionvictim schreef:
02-07-2023 10:13
Dit geldt voor mij ook. Het enige wat ik mis is dat ik vroeger altijd wel een paar aanbidders op afroep had, maar dat er nu voor zover ik weet niemand verliefd op me is. Maar tegelijkertijd ben ik erg blij dat al die ongewenste mannelijke aandacht ook is opgehouden. En ik mis het genot van dat je er zelfs in een vuilniszak nog hip en happening uitzag. Ik moet er nu beduidend meer moeite voor doen en het resultaat is dan een 7, terwijl je vroeger drie nachten door kon halen, vervolgens een Zeeman t-shirt uit de kast kon trekken en daar leuke hakken onder doen en je was een dikke 10.
Jaaaaa precies dat! Ik kan me doodschrikken van foto's die van me worden gemaakt, notabene op feestjes waar ik dan nog voor heb uitgepakt.
Laat staan dat ik met zelfvertrouwen een ons zou durven aangaan, omg die arme man die dan s ochtends naast me wakker moet worden.
Terwijl ik me kan herinneren dat als ik leuke nacht had na:
- een week van feesten
- de avond ervoor shoarma had gegeten
- geen make up bij me had
-voor ik had gedoucht

En dan zo'n lover die me zwijmelend nakeek, en dan moest ik me hem van het (ongewassen) lijf houden als ik me naar de douche bewoog.
Dat zelfvertrouwen heb ik niet meer 🤣🤣
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee, ik vind dit verre van oppervlakkig. Dit komt echt vaak voor, er is ook veel over geschreven: de gevoelens van vrouwen die hun schoonheid zien verwelken.
Er zit veel meer achter: de natuur neemt ons onze vruchtbaarheid af, onze aanlokkelijkheid waar we vroeger een groot deel van ons leven op konden baseren.
Sexappeal gaf levensvreugde, een drive om te genieten.

De pijn om het verlies ervan geldt niet voor alle vrouwen, maar de meesten van ons hebben er (veel) moeite mee. We durven er alleen niet eerlijk over te praten, we schamen ons over zoveel "oppervlakkigheid", prinsessengedrag.

Maar het gaat wel degelijk om iets wat in de natuur van de mens zit.
Vroeger haalden de meeste mensen de overgangsleeftijd niet. Dat is nu heel anders. Maar wat moeten we ermee, los van ons intellectueel en spiritueel verder ontwikkelen?
De overgang is niet voor niets zo'n moeilijke fase.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een oppervlakkig leven heb je geleid. Na 50 jaar eindelijk tot zelfreflectie gekomen van een leeg bestaan. Zelfs hier vind je het nodig te benoemen hoe mooi je wel niet was en wat voor effect dit heeft gehad op mannen. Alsof dat het hoogst haalbare voor je was. Het was een andere tijd, dus waarschijnlijk was dat vroeger ook een stuk belangrijker.

Tijd om jezelf de belangrijke vragen te gaan stellen. Wie ben je zonder je uiterlijk? Ben je een lieve, zorgzame moeder? Zijn je kinderen blij met jou? Kan je goed luisteren, of leuk vertellen? Ben je charismatisch? Wat onderscheidt jou van anderen? Wat vind je leuk om te doen en van wat krijg je de kriebels? Wie blijft er over wanneer al het materiële van jouw is afgenomen?
Wie wat wil die moet wat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is het nu eenmaal het lot van mensen. Daarom is het belangrijk te investeren in jezelf als mens. Ontwikkel jezelf, ga studeren, zoek een andere baan, doe vrijwilligerswerk, ga in therapie. Uiterlijk is niks en het was ook niks.
Alle reacties Link kopieren Quote
En ja, het is best oppervlakkig en ook naïef om hier pas op je vijftigste achter te komen.
Lieneke schreef:
02-07-2023 10:25
Nee, ik vind dit verre van oppervlakkig. Dit komt echt vaak voor, er is ook veel over geschreven: de gevoelens van vrouwen die hun schoonheid zien verwelken.
Er zit veel meer achter: de natuur neemt ons onze vruchtbaarheid af, onze aanlokkelijkheid waar we vroeger een groot deel van ons leven op konden baseren.
Sexappeal gaf levensvreugde, een drive om te genieten.

De pijn om het verlies ervan geldt niet voor alle vrouwen, maar de meesten van ons hebben er (veel) moeite mee. We durven er alleen niet eerlijk over te praten, we schamen ons over zoveel "oppervlakkigheid", prinsessengedrag.

Maar het gaat wel degelijk om iets wat in de natuur van de mens zit.
Vroeger haalden de meeste mensen de overgangsleeftijd niet. Dat is nu heel anders. Maar wat moeten we ermee, los van ons intellectueel en spiritueel verder ontwikkelen?
De overgang is niet voor niets zo'n moeilijke fase.
Ik herken dat gevoel op zich ook wel. Maar ik weet ook dat mensen met mij kunnen lachen, ik heb een carrière opgebouwd en andere dingen waar mensen mij om waarderen of bewonderen. Dus dat ene aspect is voor mij nou niet zo doorslaggevend voor een stemmingswissel. Ook omdat ik me uit mijn jongere jaren ook wel een hoop onzekerheid herinner die ik nu niet meer heb. Dat scheelt.

TO lijkt minder bewust te zijn van andere factoren die voor haar spreken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieneke schreef:
02-07-2023 10:25
Nee, ik vind dit verre van oppervlakkig. Dit komt echt vaak voor, er is ook veel over geschreven: de gevoelens van vrouwen die hun schoonheid zien verwelken.
Er zit veel meer achter: de natuur neemt ons onze vruchtbaarheid af, onze aanlokkelijkheid waar we vroeger een groot deel van ons leven op konden baseren.
Sexappeal gaf levensvreugde, een drive om te genieten.

De pijn om het verlies ervan geldt niet voor alle vrouwen, maar de meesten van ons hebben er (veel) moeite mee. We durven er alleen niet eerlijk over te praten, we schamen ons over zoveel "oppervlakkigheid", prinsessengedrag.

Maar het gaat wel degelijk om iets wat in de natuur van de mens zit.
Vroeger haalden de meeste mensen de overgangsleeftijd niet. Dat is nu heel anders. Maar wat moeten we ermee, los van ons intellectueel en spiritueel verder ontwikkelen?
De overgang is niet voor niets zo'n moeilijke fase.

Ik vraag me echt af of dit voor de meeste mensen geldt. Ik geloof best dat dit geldt voor mensen zoals TO, maar de meeste mensen zijn heel gewoontjes en helemaal niet zo bezig met uiterlijk en aandacht van mannen. Als ik naar mezelf kijk is de overgang vooral moeilijk door de hormonen en het fysieke ongemak dat dat geeft en dit hoor ik ook van vrouwen om me heen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven