Psyche
alle pijlers
Als je het ineens niet meer van je uiterlijk moet hebben.
zondag 2 juli 2023 om 09:51
Ik wist even niet of dit bij beauty of psyche moest maar heb het maar bij psyche gezet aangezien er momenteel weinig sprake meer is van beauty 
Ik was vroeger knap. Model-geweest-knap. Ik was danseres in discotheken ik had vriendjes bij de vleet. Ik was hartstikke onzeker over van alles maar stiekem wist ik wel dat ik door mijn uiterlijk met heel veel wegkwam. Ik was het gewend dat er altijd werd geflirt en ik overal waar ik kwam aandacht kreeg. So far voor mijn jongere jaren want die tijd ligt inmiddels echt wel achter mij.
Ik ben richting 50 en dik in de overgang met de nadruk op dik. Ik moet intens mijn best doen om er wat van te maken en geen kip draait zijn hoofd nog voor me om. Ineens moet ik het van andere dingen gaan hebben en dat maakt me intens onzeker. Want wie ben ik eigenlijk? Ik kan helemaal niks. Ik kan me niet meer verschuilen achter mijn masker en niemand fluit naar me of flirt nog met me. Ik ben uitgerangeerd en tel niet meer mee. Mijn dochters hebben mijn plekje ingenomen en ik voel me afgedankt. En dan te bedenken dat het alleen nog maar erger gaat worden en dat, mocht ik het geluk hebben, 100 word ik nog minstens een halve eeuw moet doorgaan zonder dat ik nog bewonderd word om mijn buitenkant en ik van binnen ook niks waard ben. Ik val gigantisch door de mand. Want ik ben onzekerder dan ooit.
Mijn man kust de grond onder mijn voeten en ik hoor telkens hoe goed ik er uitzie voor mijn leeftijd!! Wtf
hoezo ‘voor mijn leeftijd’??? Ik vind dat ineens de kloterigste dooddoener ever. Dat is hetzelfde zeggen als dat je lelijk bent in mijn hoofd.
Ja ik zie heus wel dat ik voor mijn leeftijdscategorie objectief gezien mij in mijn handjes mag knijpen maar niemand die denkt: goh daar loopt een goed uitziende vrouw van middelbare leeftijd. Mijn vruchtbaarheid is opgedroogd.
Ik ben officieel alleen nog maar knap voor mijn man en ik merk echt dat ik daar enorm van baal.
Sorry voor mijn klaagzang maar wie herkent dit en misschien kunnen we het er hier een beetje samen over hebben.
Ik was vroeger knap. Model-geweest-knap. Ik was danseres in discotheken ik had vriendjes bij de vleet. Ik was hartstikke onzeker over van alles maar stiekem wist ik wel dat ik door mijn uiterlijk met heel veel wegkwam. Ik was het gewend dat er altijd werd geflirt en ik overal waar ik kwam aandacht kreeg. So far voor mijn jongere jaren want die tijd ligt inmiddels echt wel achter mij.
Ik ben richting 50 en dik in de overgang met de nadruk op dik. Ik moet intens mijn best doen om er wat van te maken en geen kip draait zijn hoofd nog voor me om. Ineens moet ik het van andere dingen gaan hebben en dat maakt me intens onzeker. Want wie ben ik eigenlijk? Ik kan helemaal niks. Ik kan me niet meer verschuilen achter mijn masker en niemand fluit naar me of flirt nog met me. Ik ben uitgerangeerd en tel niet meer mee. Mijn dochters hebben mijn plekje ingenomen en ik voel me afgedankt. En dan te bedenken dat het alleen nog maar erger gaat worden en dat, mocht ik het geluk hebben, 100 word ik nog minstens een halve eeuw moet doorgaan zonder dat ik nog bewonderd word om mijn buitenkant en ik van binnen ook niks waard ben. Ik val gigantisch door de mand. Want ik ben onzekerder dan ooit.
Mijn man kust de grond onder mijn voeten en ik hoor telkens hoe goed ik er uitzie voor mijn leeftijd!! Wtf
hoezo ‘voor mijn leeftijd’??? Ik vind dat ineens de kloterigste dooddoener ever. Dat is hetzelfde zeggen als dat je lelijk bent in mijn hoofd.Ja ik zie heus wel dat ik voor mijn leeftijdscategorie objectief gezien mij in mijn handjes mag knijpen maar niemand die denkt: goh daar loopt een goed uitziende vrouw van middelbare leeftijd. Mijn vruchtbaarheid is opgedroogd.
Ik ben officieel alleen nog maar knap voor mijn man en ik merk echt dat ik daar enorm van baal.
Sorry voor mijn klaagzang maar wie herkent dit en misschien kunnen we het er hier een beetje samen over hebben.
Een paar katten en een hond .... 
zondag 2 juli 2023 om 11:27
Het zal best lastig zijn als je het altijd van je looks moest hebben. Maar als je zo knap was zal je nog steeds knapper zijn dan leeftijdsgenoten.
Overgang zorgt voor heel veel hormonale veranderingen. Kan het zijn dat je daar ook die negatieve gedachten en stemmingen van krijgt?
En verder. Ik begrijp het. Ik merk het al nu ik 36 ben. Had vroeger veel meer aandacht. Maar daar is ook een hele hoop voor in de plaats gekomen.
Tel je zegeningen. Je bent gezond, hebt een man en kind
Alles in het leven is vergankelijk.
Overgang zorgt voor heel veel hormonale veranderingen. Kan het zijn dat je daar ook die negatieve gedachten en stemmingen van krijgt?
En verder. Ik begrijp het. Ik merk het al nu ik 36 ben. Had vroeger veel meer aandacht. Maar daar is ook een hele hoop voor in de plaats gekomen.
Tel je zegeningen. Je bent gezond, hebt een man en kind
Alles in het leven is vergankelijk.
zondag 2 juli 2023 om 11:27
Ja, het is ook een soort 'rouw'.
Nu ik weer goed in mijn vel zit kijk ik er ook met andere ogen tegen aan. Ik kan nu echt wel genieten van het ouder worden. Ik kom nu ook met andere dingen weg en met meer dingen ook.
Ook vind ik het heerlijk om met een jong team te werken. Ik ben de oudste. De op een na oudste is bijna 20 jaar jonger dan ik. Het leeftijdsverschil merk ik maar in kleine dingen. Een van mijn beste vriendinnen is eind 70 en met haar kan ik ook zo heerlijk praten en lachen. Ik vind het heel fijn om zo tussen alle leeftijden te dartelen.
Nu ik weer goed in mijn vel zit kijk ik er ook met andere ogen tegen aan. Ik kan nu echt wel genieten van het ouder worden. Ik kom nu ook met andere dingen weg en met meer dingen ook.
Ook vind ik het heerlijk om met een jong team te werken. Ik ben de oudste. De op een na oudste is bijna 20 jaar jonger dan ik. Het leeftijdsverschil merk ik maar in kleine dingen. Een van mijn beste vriendinnen is eind 70 en met haar kan ik ook zo heerlijk praten en lachen. Ik vind het heel fijn om zo tussen alle leeftijden te dartelen.
zondag 2 juli 2023 om 11:28
Overigens vind ik dit een leuk instagram account. Gaat ook over 'oudere' vrouwen.
https://www.instagram.com/and.bloom/
https://www.instagram.com/and.bloom/
zondag 2 juli 2023 om 11:30
Je zou het bijna gaan geloven.nerdopviva schreef: ↑02-07-2023 11:15Maar is dat dan hét doel in het leven van de vrouw? Aantrekkingskracht hebben?
zondag 2 juli 2023 om 11:31
Ja dat is een groot probleem, omdat je op je 50e je ook niet meer zo makkelijk ontwikkelt op mentaal vlak. Zeker niet als je dat niet gewend bent en je op je vijftigste ineens afvraagt: wat ben ik nog waard zonder eierstokken. Nou niet veel, als dat je grootste probleem is.Murgatroyd schreef: ↑02-07-2023 11:18Ik zou me ook eerder druk maken over dat "niks kunnen" en jezelf nog niet kennen met 50. Ik denk dat het pas een probleem wordt als je altijd alleen op je uiterlijk hebt ingezet en in de veronderstelling bent dat je het alleen/vooral daarvan moet hebben.
zondag 2 juli 2023 om 11:32
Ja dit inderdaad! Ik wíl die aandacht niet eensMuurbloempje115 schreef: ↑02-07-2023 11:26Ik ervaar juist het tegenovergestelde. Ben een 29 jarige, slanke vrouw. Vind mezelf niet bijzonder knap, ook niet lelijk, vooral gemiddeld. Ik val voornamelijk op mannen van rond de 40. Merk dat het voor mij erg gemakkelijk is om contact te leggen met hen, zij gaan er eigenlijk altijd wel op in. Maar tegelijkertijd merk ik ook dat (iets) oudere mannen vrouwen van mijn leeftijd, vooral vrouwen onder de 30, niet echt serieus nemen. Gesprekken worden al vrij snel seksueel getint en het lijkt alsof er nooit naar mij als persoon achter mijn uiterlijk/lichaam wordt gekeken.
zondag 2 juli 2023 om 11:32
Agree!Murgatroyd schreef: ↑02-07-2023 11:23Echt? Ik lees het eerder als een probleem en een reden om in therapie te gaan
zondag 2 juli 2023 om 11:36
Dat denk ik ook, dit zit diep. Ik las ook al dat iedereen haar als baby en kind ook altijd zo mooi vond. Dat is leuk, er zijn veel mooie kindjes, maar het moet voor een kind niet de overhand krijgen. Dus dit voert terug tot de vroege jeugd. Dan is het niet raar om hulp nodig te hebben uit die cirkel te komen.Murgatroyd schreef: ↑02-07-2023 11:23Echt? Ik lees het eerder als een probleem en een reden om in therapie te gaan
anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 02-07-2023 11:37
11.38% gewijzigd
zondag 2 juli 2023 om 11:36
Therapie, hou op!
(Was ik maar psycholoog geworden, dan was ik nu stinkend rijk...)
Ik vind het gevoel niks te kunnen heel normaal. Je zit dan gewoon in een fase, of moment waarin je door die gedachte gestimuleerd wordt uit te zoeken wat je wel kunt. De meeste mensen kunnen dat echt zelf hoor.
Men wordt tegenwoordig voor elke vastzittend hoestje naar de therapeut verwezen.
(Was ik maar psycholoog geworden, dan was ik nu stinkend rijk...)
Ik vind het gevoel niks te kunnen heel normaal. Je zit dan gewoon in een fase, of moment waarin je door die gedachte gestimuleerd wordt uit te zoeken wat je wel kunt. De meeste mensen kunnen dat echt zelf hoor.
Men wordt tegenwoordig voor elke vastzittend hoestje naar de therapeut verwezen.
zondag 2 juli 2023 om 11:37
Ach ja, ik lees de OP meer als een stukje rouwverwerking, ze is niet oliedom want de OP is goed geschreven, goed contact met de kinderen, een echtgenoot die de grond kust waarop ze loopt. Geen idee welk werk ze doet maar dat zal ook wel loslopen.nerdopviva schreef: ↑02-07-2023 11:15Maar is dat dan hét doel in het leven van de vrouw? Aantrekkingskracht hebben?
Get on, boogie, turnin' me on
(Shine up, shine up) - Doris D And the Pins
(Shine up, shine up) - Doris D And the Pins
zondag 2 juli 2023 om 11:38
Natuurlijk kan ik niet echt niks. Ik vind het zelf alleen allemaal zo nietszeggend. Maar ik heb een goede baan waar ik ook wel goed in ben geloof ik. Was op school ook wel redelijk oké en kwam mijn studententijd ook vrij moeiteloos door maar ik heb me er nooit bijzonder of trots door gevoeld.
Ik denk eerlijk gezegd dat ik ook best veel aandacht nodig heb en daar zelfvertrouwen uit haal en dat ik groei van applaus. Ik schaam me er ook best wel voor dat dit dus meer uiterlijk gerelateerd is dan innerlijk.
Echt iedereen bedankt voor het reageren. Ik vind het een mooi topic geworden. Ik vond het wel lastig aan te zwengelen want je stelt je toch kwetsbaar op en je weet dat er mensen zullen zijn die je idd oppervlakkig zullen vinden. En dat snap ik ook.
Ik denk eerlijk gezegd dat ik ook best veel aandacht nodig heb en daar zelfvertrouwen uit haal en dat ik groei van applaus. Ik schaam me er ook best wel voor dat dit dus meer uiterlijk gerelateerd is dan innerlijk.
Echt iedereen bedankt voor het reageren. Ik vind het een mooi topic geworden. Ik vond het wel lastig aan te zwengelen want je stelt je toch kwetsbaar op en je weet dat er mensen zullen zijn die je idd oppervlakkig zullen vinden. En dat snap ik ook.
zondag 2 juli 2023 om 11:38
Henk-und-Roelie schreef: ↑02-07-2023 11:37Ach ja, ik lees de OP meer als een stukje rouwverwerking, ze is niet oliedom want de OP is goed geschreven, goed contact met de kinderen, een echtgenoot die de grond kust waarop ze loopt. Geen idee welk werk ze doet maar dat zal ook wel loslopen.
Zo lees ik het dus ook. En die rouw vind ik heel normaal.
zondag 2 juli 2023 om 11:39
Nou ja dat ben ik dus niet.muts87 schreef: ↑02-07-2023 11:27Het zal best lastig zijn als je het altijd van je looks moest hebben. Maar als je zo knap was zal je nog steeds knapper zijn dan leeftijdsgenoten.
Overgang zorgt voor heel veel hormonale veranderingen. Kan het zijn dat je daar ook die negatieve gedachten en stemmingen van krijgt?
En verder. Ik begrijp het. Ik merk het al nu ik 36 ben. Had vroeger veel meer aandacht. Maar daar is ook een hele hoop voor in de plaats gekomen.
Tel je zegeningen. Je bent gezond, hebt een man en kind
Alles in het leven is vergankelijk.
zondag 2 juli 2023 om 11:39
Waarom niet? TO heeft er (mentaal) last van. Waarom dan ermee blijven lopen?
Lieneke schreef: ↑02-07-2023 11:36Ik vind het gevoel niks te kunnen heel normaal. Je zit dan gewoon in een fase, of moment waarin je door die gedachte gestimuleerd wordt uit te zoeken wat je wel kunt. De meeste mensen kunnen dat echt zelf hoor.
Men wordt tegenwoordig voor elke vastzittend hoestje naar de therapeut verwezen.
Ik niet, tenminste niet in die mate dat iemand er langdurig last van heeft. En TO kan therapie gewoon zelf regelen en betalen. Heeft niemand er nog "last" van ook.
zondag 2 juli 2023 om 11:43
KamilleT schreef: ↑02-07-2023 10:58Voor mijn gevoel ben ik geen 50. Dat klinkt heel stom, maar je ‘bewustzijn’ wordt na je pakweg 38e niet meer ouder. Het is wel apart dat je op een gegeven moment alleen nog maar volwassen kinderen hebt en jonge collega’s je ‘u’ of ‘mevrouw’ noemen als ze binnenkomen. Pas als ik een spiegel tegenkom denk ik ‘oh ja, ik ben oud’.
TO, kijk naar de positieve voorbeelden, Elizabeth Hurley ziet er dan wel belachelijk goed uit voor haar 57 jaar, maar het kan, laat je gezicht niet hangen naar de negatieve 'ik ben oud' voorbeelden. Leef en geniet en laat zien dat je er nog mag zijn!
Get on, boogie, turnin' me on
(Shine up, shine up) - Doris D And the Pins
(Shine up, shine up) - Doris D And the Pins
zondag 2 juli 2023 om 11:46
Trouwens ik heb enorm veel om dankbaar voor te zijn en het gevoel van niks kunnen had ik tot voor kort ook niet echt. Ik vond mezelf dan miss niet bijzonder goed ergens in maar ik was wel knap en dat heeft me geen windeieren gelegd. Ik werd uitgenodigd voor feestjes overal en mensen wilden met me omgaan. Ik kwam ook echt heel interessante mensen tegen en behalve mooi had ook iedereen gestudeerd etc. Work hard play hard dat idee.
Ik heb nog een plukje aan contacten uit die tijd over en we zijn allemaal best leuk opgedroogd (vrij letterlijk ook haha
) en hebben allemaal normale banen en een normaal gezin en een normale man. Van ons ooit zo spannende leven is weinig over. En komt ook niet meer terug.
Als ik zie hoe mijn dochters feesten op festivals en flaneren op het strand ben ik wel eens jaloers. Ik zou zo terug willen naar die tijd en er nóg meer van genieten maar de realiteit is dat het nooit meer terug komt.
Dat ik hier even loop te klagen wil niet zeggen dat ik dat in het echte leven ook doe trouwens. Ik denk dat zelfs niemand dit echt van mij weet. Ik kom geloof ik best zelfverzekerd over.
Ik heb nog een plukje aan contacten uit die tijd over en we zijn allemaal best leuk opgedroogd (vrij letterlijk ook haha
) en hebben allemaal normale banen en een normaal gezin en een normale man. Van ons ooit zo spannende leven is weinig over. En komt ook niet meer terug.Als ik zie hoe mijn dochters feesten op festivals en flaneren op het strand ben ik wel eens jaloers. Ik zou zo terug willen naar die tijd en er nóg meer van genieten maar de realiteit is dat het nooit meer terug komt.
Dat ik hier even loop te klagen wil niet zeggen dat ik dat in het echte leven ook doe trouwens. Ik denk dat zelfs niemand dit echt van mij weet. Ik kom geloof ik best zelfverzekerd over.
lilalovelace wijzigde dit bericht op 02-07-2023 11:52
0.13% gewijzigd
zondag 2 juli 2023 om 11:47
Ik denk echt dat je gevoelens normaal zijn. Het doet ook nogal wat met je om van vruchtbare naar niet-vruchtbare vrouw te gaan. En minder mooi zijn zal ook impact hebbenLilalovelace schreef: ↑02-07-2023 11:38Natuurlijk kan ik niet echt niks. Ik vind het zelf alleen allemaal zo nietszeggend. Maar ik heb een goede baan waar ik ook wel goed in ben geloof ik. Was op school ook wel redelijk oké en kwam mijn studententijd ook vrij moeiteloos door maar ik heb me er nooit bijzonder of trots door gevoeld.
Ik denk eerlijk gezegd dat ik ook best veel aandacht nodig heb en daar zelfvertrouwen uit haal en dat ik groei van applaus. Ik schaam me er ook best wel voor dat dit dus meer uiterlijk gerelateerd is dan innerlijk.
Echt iedereen bedankt voor het reageren. Ik vind het een mooi topic geworden. Ik vond het wel lastig aan te zwengelen want je stelt je toch kwetsbaar op en je weet dat er mensen zullen zijn die je idd oppervlakkig zullen vinden. En dat snap ik ook.
zondag 2 juli 2023 om 11:49
Potverdorie, had ik een heel verhaal getypt is het ineens weg. Nog maar een keer dan.
Ik vind het een mooie kwetsbare openingspost en heel herkenbaar. Anderen mogen dat heel oppervlakkig vinden, dat vind ik prima.
Van mezelf weet ik dat ik geen oppervlakkig mens ben, ik ben een intelligente vrouw, heb gestudeerd, een mooie carrière in het bedrijfsleven gehad om er rond mijn 50ste achter te komen dat ik al die commercie zo beu was dat ik mijn baan opzegde en een barista in een koffiehuis werd. Tijdens corona ben ik gaan nadenken omdat mijn baan verviel en heb ik me op mijn 56ste om laten scholen naar de zorg. Ik werk nu met mensen met dementie en vind dit het mooiste en leukste werk wat ik ooit heb gedaan, ik hou zo van deze mensen. Het werk is zo leuk dat ik heb besloten weer te gaan studeren in dit vakgebied Ik ben ook moeder (op mijn 42ste geworden, ik ben altijd een laatbloeier geweest) en ik ben chronisch ziek en heb genoeg meegemaakt in het leven. En toch heb ik me hetzelfde gevoeld als de to en voel ik me soms nog steeds zo.
Ik heb het zelf nooit zo gevonden, was altijd best verlegen en onzeker maar toch was ik bovengemiddeld knap hoorde ik vaak en zie ik nu zelf ook wel. Hoewel ik de aandacht ook best ongemakkelijk kon vinden, helemaal toen ik jong was, wen je toch aan de aandacht en heb ik er ook van genoten. Ik las het ergens anders al maar misschien hield ik ook wel van de spotlights. Ik werd er toch zekerder van al zou ik graag zeggen dat ik dat niet nodig had ofzo.
Na mijn 50ste veranderde het ineens en misschien was het niet eens zozeer de aandacht van de mannen wat me overviel maar was het vooral het gevoel van onzichtbaarheid. Niet alleen qua uiterlijk maar ook bijv op het werk. Het meest stomme vond ik dat mijn uiterlijk gewoon niet meer matchte met mijn innerlijk. Van binnen was ik niet veranderd, ik was nog steeds mezelf maar toch word je anders behandeld en gezien. En mijn spiegelbeeld klopte ook niet meer met hoe ik me van binnen voelde. Heel verwarrend vond ik dat soms. Het was ook een afscheid van mijn jeugd.
Nu denk ik ook dat we in een maatschappij leven waar jong zijn en blijven een groot goed is. Cosmetica en kleding voor vrouwen van mijn leeftijd werd tot voor kort zonder schaamte aangeprezen door jonge meisjes, op tv verdwijnen vrouwen van middelbare leeftijd vaak geruisloos en worden vrouwen waaraan veel gesleuteld is geprezen om hun schoonheid. Doe je het niet dan steek je er natuurlijk schril tegen af. Daar is nog heel veel te doen vind ik.
Bij mij heeft het vinden van een nieuw doel erg geholpen, iets vinden waar ik weer blij van werd. Soms kan het me nog wel eens overvallen maar het is wel minder geworden. Ik weet zeker dat er voor jou ook dingen zijn waaruit jij weer plezier en voldoening kunt halen. Maar ik begrijp je heel goed hoor!
Liefs!
Ik vind het een mooie kwetsbare openingspost en heel herkenbaar. Anderen mogen dat heel oppervlakkig vinden, dat vind ik prima.
Van mezelf weet ik dat ik geen oppervlakkig mens ben, ik ben een intelligente vrouw, heb gestudeerd, een mooie carrière in het bedrijfsleven gehad om er rond mijn 50ste achter te komen dat ik al die commercie zo beu was dat ik mijn baan opzegde en een barista in een koffiehuis werd. Tijdens corona ben ik gaan nadenken omdat mijn baan verviel en heb ik me op mijn 56ste om laten scholen naar de zorg. Ik werk nu met mensen met dementie en vind dit het mooiste en leukste werk wat ik ooit heb gedaan, ik hou zo van deze mensen. Het werk is zo leuk dat ik heb besloten weer te gaan studeren in dit vakgebied Ik ben ook moeder (op mijn 42ste geworden, ik ben altijd een laatbloeier geweest) en ik ben chronisch ziek en heb genoeg meegemaakt in het leven. En toch heb ik me hetzelfde gevoeld als de to en voel ik me soms nog steeds zo.
Ik heb het zelf nooit zo gevonden, was altijd best verlegen en onzeker maar toch was ik bovengemiddeld knap hoorde ik vaak en zie ik nu zelf ook wel. Hoewel ik de aandacht ook best ongemakkelijk kon vinden, helemaal toen ik jong was, wen je toch aan de aandacht en heb ik er ook van genoten. Ik las het ergens anders al maar misschien hield ik ook wel van de spotlights. Ik werd er toch zekerder van al zou ik graag zeggen dat ik dat niet nodig had ofzo.
Na mijn 50ste veranderde het ineens en misschien was het niet eens zozeer de aandacht van de mannen wat me overviel maar was het vooral het gevoel van onzichtbaarheid. Niet alleen qua uiterlijk maar ook bijv op het werk. Het meest stomme vond ik dat mijn uiterlijk gewoon niet meer matchte met mijn innerlijk. Van binnen was ik niet veranderd, ik was nog steeds mezelf maar toch word je anders behandeld en gezien. En mijn spiegelbeeld klopte ook niet meer met hoe ik me van binnen voelde. Heel verwarrend vond ik dat soms. Het was ook een afscheid van mijn jeugd.
Nu denk ik ook dat we in een maatschappij leven waar jong zijn en blijven een groot goed is. Cosmetica en kleding voor vrouwen van mijn leeftijd werd tot voor kort zonder schaamte aangeprezen door jonge meisjes, op tv verdwijnen vrouwen van middelbare leeftijd vaak geruisloos en worden vrouwen waaraan veel gesleuteld is geprezen om hun schoonheid. Doe je het niet dan steek je er natuurlijk schril tegen af. Daar is nog heel veel te doen vind ik.
Bij mij heeft het vinden van een nieuw doel erg geholpen, iets vinden waar ik weer blij van werd. Soms kan het me nog wel eens overvallen maar het is wel minder geworden. Ik weet zeker dat er voor jou ook dingen zijn waaruit jij weer plezier en voldoening kunt halen. Maar ik begrijp je heel goed hoor!
Liefs!
zondag 2 juli 2023 om 11:50
Oh liz is prachtig net als j-low en vele anderen. Maar die hebben wel wat hulp gehad en een heel traininsregime. Ik ben maar heel gewoon daarbij vergeleken. En natuurlijk geen bekend persoon.
Ik heb hier niet al heel lang last van zoals hierboven ergens beschreven staat het is vrij gelijkelijk op komen zetten. Het is nu ook weer niet iets waar ik voor in therapie hoef met al die wachtlijsten voor acute gevallen. Ze zien me aankomen. Hier heb ik het Viva forum voor
Ik heb hier niet al heel lang last van zoals hierboven ergens beschreven staat het is vrij gelijkelijk op komen zetten. Het is nu ook weer niet iets waar ik voor in therapie hoef met al die wachtlijsten voor acute gevallen. Ze zien me aankomen. Hier heb ik het Viva forum voor
zondag 2 juli 2023 om 11:54
Wat let je dan eigenlijk om een sportschool op te zoeken met personal trainers (als dat met die chronische dingen kan)?Lilalovelace schreef: ↑02-07-2023 11:50Oh liz is prachtig net als j-low en vele anderen. Maar die hebben wel wat hulp gehad en een heel traininsregime. Ik ben maar heel gewoon daarbij vergeleken. En natuurlijk geen bekend persoon.
Ik heb hier niet al heel lang last van zoals hierboven ergens beschreven staat het is vrij gelijkelijk op komen zetten. Het is nu ook weer niet iets waar ik voor in therapie hoef met al die wachtlijsten voor acute gevallen. Ze zien me aankomen. Hier heb ik het Viva forum voor
zondag 2 juli 2023 om 11:54
Tja snap je ergens, anderzijds geeft ouder worden ook meer vrijheid ?
Ik ben nog niet heel oud (net 35), maar merk ook dat ik niet meer die jonge, strakke blom van 10 jaar terug ben. Ik kreeg toen best veel door m’n uiterlijk voorelkaar. Lang blond haar, heel strak, 57 kg etc. Al merk ik dat ik het ook wel fijn vind, om niet meer zo “mooi” te zijn. Ik praat inderdaad ook veel makkelijker met mannen (nu niet continue het gevoel dat ze iets van mij willen) en ik ben andere talenten van mijzelf meer gaan waarderen en ben veel socialer geworden (praten met een vreemden, feestjes etc). Nu ik het niet alleen van mijn uiterlijk moet hebben, ben ik andere skills gaan inzetten
.
En ja wat is “mooi”. Tuurlijk zie ik op het strand ook wel eens meiden van 20-25 met loeistrakke buiken etc en dan dan; verdorie dat had ik 10 jaar terug ook, maar puntje bij paaltje blijft niemand zo strak en mooi en ik let zelf eigenlijk nooit zo op het uiterlijk van anderen, niet in categorieën van “die is mooi of minder mooi”. Nee.
En het belangrijkste, partner vind mij nog steeds (oprecht) prachtig en dan voel ik mijzelf ook weer mooier/zelfverzekerder.
Laatst in bed voelde ik mij een soort model, hoe partner op mij reageerde. Later in de spiegel zag ik woest haar, uitgelopen mascara, ploffende borsten, lovehandels en een buikje door zwangerschap. Toen moest ik ergens wel heel hard lachen, want ik zag er in mijn ogen niet erg sexy uit. Maar het is dus ook een beetje wat je je er in je hoofd van maakt.
Ik ben nog niet heel oud (net 35), maar merk ook dat ik niet meer die jonge, strakke blom van 10 jaar terug ben. Ik kreeg toen best veel door m’n uiterlijk voorelkaar. Lang blond haar, heel strak, 57 kg etc. Al merk ik dat ik het ook wel fijn vind, om niet meer zo “mooi” te zijn. Ik praat inderdaad ook veel makkelijker met mannen (nu niet continue het gevoel dat ze iets van mij willen) en ik ben andere talenten van mijzelf meer gaan waarderen en ben veel socialer geworden (praten met een vreemden, feestjes etc). Nu ik het niet alleen van mijn uiterlijk moet hebben, ben ik andere skills gaan inzetten
.En ja wat is “mooi”. Tuurlijk zie ik op het strand ook wel eens meiden van 20-25 met loeistrakke buiken etc en dan dan; verdorie dat had ik 10 jaar terug ook, maar puntje bij paaltje blijft niemand zo strak en mooi en ik let zelf eigenlijk nooit zo op het uiterlijk van anderen, niet in categorieën van “die is mooi of minder mooi”. Nee.
En het belangrijkste, partner vind mij nog steeds (oprecht) prachtig en dan voel ik mijzelf ook weer mooier/zelfverzekerder.
Laatst in bed voelde ik mij een soort model, hoe partner op mij reageerde. Later in de spiegel zag ik woest haar, uitgelopen mascara, ploffende borsten, lovehandels en een buikje door zwangerschap. Toen moest ik ergens wel heel hard lachen, want ik zag er in mijn ogen niet erg sexy uit. Maar het is dus ook een beetje wat je je er in je hoofd van maakt.
anoniem_64ac49ecae9b5 wijzigde dit bericht op 02-07-2023 11:58
13.26% gewijzigd
zondag 2 juli 2023 om 12:00
Lilalovelace schreef: ↑02-07-2023 11:50Oh liz is prachtig net als j-low en vele anderen. Maar die hebben wel wat hulp gehad en een heel traininsregime. Ik ben maar heel gewoon daarbij vergeleken. En natuurlijk geen bekend persoon.
Ik heb hier niet al heel lang last van zoals hierboven ergens beschreven staat het is vrij gelijkelijk op komen zetten. Het is nu ook weer niet iets waar ik voor in therapie hoef met al die wachtlijsten voor acute gevallen. Ze zien me aankomen. Hier heb ik het Viva forum voor
Gelukkig nuanceer je je OP nu een beetje, want daar schreef je namelijk dat je van binnen niks waard bent. Geen gangbare mening als ik de eerdere reacties lees, maar ik vind dit vrij ongezond. Balen dat je niet meer hot bent, dat snap ik helemaal
. Maar jezelf waardeloos vinden ómdat je niet meer de knapste bent, dat vind ik oppervlakkig (zoals je zelf al zegt), maar vooral jammer en ongezond dat je al je eigenwaarde aan je uiterlijk hebt gehangen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
