Psyche
alle pijlers
Als je niet bang was, wat zou je dan doen?
vrijdag 16 januari 2009 om 14:47
Mijn nieuwe motto in vraagvorm.
Ik merk dat ik er zelf best wel door gestimuleerd word. Zo heb ik gisteren iemand gebeld om een gunst te vragen zomaar out of the blue. Dat vond ik behoorlijk eng, maar ik dacht: Wat de fuck, hij gaat me echt niet door de telefoon heen sleuren. En idd, dat gebeurde ook niet. Het was een prima gesprek en het liep uit op een (werkgerelateerde) afspraak.
Nu jij.
Ik merk dat ik er zelf best wel door gestimuleerd word. Zo heb ik gisteren iemand gebeld om een gunst te vragen zomaar out of the blue. Dat vond ik behoorlijk eng, maar ik dacht: Wat de fuck, hij gaat me echt niet door de telefoon heen sleuren. En idd, dat gebeurde ook niet. Het was een prima gesprek en het liep uit op een (werkgerelateerde) afspraak.
Nu jij.
vrijdag 16 januari 2009 om 16:41
Leuk nijn , dit topic . Ik was al fan van je motto, had ik dat al gezegd
Grappig dat ik hier vrij veel lees over parachutespringen , paragliden en andere dingen mbt hoogte(vrees).
Heb zelf ook wel een beetje last van hoogtevrees , maar heb mezelf wel met parachute uit een vliegtuig ed laten droppen om de angst te overwinnen. Dat vind ik dan weer vrij simpel gek genoeg. Gewoon betalen en de profs sleuren je dan wel mee...
Bedrijven opbellen omdat ik een leuke baan wil /zoek , dat durf ik dan weer veel minder gek genoeg . Of ik weet eigenlijk wel waar dat aan ligt ; het bellen an sich vind ik niet zo eng maar meer dat je jezelf daarna moet bewijzen tijdens het gesprek en vooral op het werk als je de baan hebt.... suf eigenlijk.
Grappig dat ik hier vrij veel lees over parachutespringen , paragliden en andere dingen mbt hoogte(vrees).
Heb zelf ook wel een beetje last van hoogtevrees , maar heb mezelf wel met parachute uit een vliegtuig ed laten droppen om de angst te overwinnen. Dat vind ik dan weer vrij simpel gek genoeg. Gewoon betalen en de profs sleuren je dan wel mee...
Bedrijven opbellen omdat ik een leuke baan wil /zoek , dat durf ik dan weer veel minder gek genoeg . Of ik weet eigenlijk wel waar dat aan ligt ; het bellen an sich vind ik niet zo eng maar meer dat je jezelf daarna moet bewijzen tijdens het gesprek en vooral op het werk als je de baan hebt.... suf eigenlijk.
vrijdag 16 januari 2009 om 17:31
vrijdag 16 januari 2009 om 17:37
quote:elninjoo schreef op 16 januari 2009 @ 16:39:
Mijn beslissing niet naar 't buitenland te emigreren is er geen wegens angst, maar omdat ik bewust van mijn ouders wil blijven genieten. Te weten dat je jaren van hen gemist hebt als ze er niet meer zijn, zou ik niet kunnen verdragen.
Dat snap ik heel goed, Elninjo. Dat geldt voor mij ook, wb bijv. parachutesprngen; ik vind het eng, maar ik heb er daarnaast ook geen enkele behoefte aan. Ze doen maar lekker.
Maar de dingen die je zou willen bereiken, en waar je je dus laat tegenhouden door "what if". Dat bedoel ik.
Mijn beslissing niet naar 't buitenland te emigreren is er geen wegens angst, maar omdat ik bewust van mijn ouders wil blijven genieten. Te weten dat je jaren van hen gemist hebt als ze er niet meer zijn, zou ik niet kunnen verdragen.
Dat snap ik heel goed, Elninjo. Dat geldt voor mij ook, wb bijv. parachutesprngen; ik vind het eng, maar ik heb er daarnaast ook geen enkele behoefte aan. Ze doen maar lekker.
Maar de dingen die je zou willen bereiken, en waar je je dus laat tegenhouden door "what if". Dat bedoel ik.
vrijdag 16 januari 2009 om 17:41
Wij zijn destijds wel geemigreerd naar een ver land. Voordeel was dat mijn vriend daar een goeie baan kreeg aangeboden. Ik ging gewoon op de bonnefooi, onder een van mijn favoriete mottoos: Waddeffer.
God wat ben ik blij dat we dat gedaan hebben. Wat een fukkingfantastische tijd hebben we daar gehad. Ik zit nu met een koptelefoon op latinomuziek te luisteren en ik geniet me suf.
Nadeel: nu even wat meer moeite weer in te stappen in de NLse arbeidsmarkt. Spijt? Ammenooitniet.
God wat ben ik blij dat we dat gedaan hebben. Wat een fukkingfantastische tijd hebben we daar gehad. Ik zit nu met een koptelefoon op latinomuziek te luisteren en ik geniet me suf.
Nadeel: nu even wat meer moeite weer in te stappen in de NLse arbeidsmarkt. Spijt? Ammenooitniet.
vrijdag 16 januari 2009 om 17:59
Als ik niet bang was..
Ik denk dat ik dan aangifte zou doen tegen een aantal mensen die mijn jeugd (en de rest van mn leven ook daardoor) flink naar z'n grootjes geholpen hebben.
Ook zou ik als ik niet bang was meer mezelf willen zijn. Wie Ik ben, in plaats van de maatschappelijk verantwoorde meestal aardige versie van mij.
Ik denk dat ik dan aangifte zou doen tegen een aantal mensen die mijn jeugd (en de rest van mn leven ook daardoor) flink naar z'n grootjes geholpen hebben.
Ook zou ik als ik niet bang was meer mezelf willen zijn. Wie Ik ben, in plaats van de maatschappelijk verantwoorde meestal aardige versie van mij.
vrijdag 16 januari 2009 om 18:08
vrijdag 16 januari 2009 om 18:32
Wat een leuke vraag Nijntje!
Als ik niet bang zou zijn zou ik wat meer lef hebben. Ik zou wat directiever zijn, mijn grenzen wat duidelijker aangeven en mijn mening scherper verwoorden.
Nu ben ik vaak toch bang dat dat wat ik zeg de ander kan kwetsen waardoor ik uiteindelijk iemand kwijt raak die ik niet wil verliezen.
Als ik niet bang zou zijn zou ik wat meer lef hebben. Ik zou wat directiever zijn, mijn grenzen wat duidelijker aangeven en mijn mening scherper verwoorden.
Nu ben ik vaak toch bang dat dat wat ik zeg de ander kan kwetsen waardoor ik uiteindelijk iemand kwijt raak die ik niet wil verliezen.
vrijdag 16 januari 2009 om 18:34
vrijdag 16 januari 2009 om 20:11
Nastik, dat is een mooie wens! Kun je het niet deels naast je kantoorbaan doen? Of zijdelings betrokken zijn bij een dierenopvang? Hoe ging dat spreekwoord ook alweer...iets over dicht bij het vuur zitten enzo.
Ik wou dat ik wist wat ik wilde. Dan zou ik hier ook mijn angsten kunnen vertellen die mij weerhouden van te doen wat ik ECHT wil. Daarom 'bewonder' ik mensen die echt een droom/wens hebben.
Het enige wat ik nu kan bedenken is een tijdje in Amerika wonen. Waarom weet ik niet maar dat land trekt me op een of andere manier. Misschien iets te veel naar Hollywood films gekeken...dat zal 't zijn
Ik wou dat ik wist wat ik wilde. Dan zou ik hier ook mijn angsten kunnen vertellen die mij weerhouden van te doen wat ik ECHT wil. Daarom 'bewonder' ik mensen die echt een droom/wens hebben.
Het enige wat ik nu kan bedenken is een tijdje in Amerika wonen. Waarom weet ik niet maar dat land trekt me op een of andere manier. Misschien iets te veel naar Hollywood films gekeken...dat zal 't zijn
zaterdag 17 januari 2009 om 19:10
Grappig dat jullie het hebben over de standaard enge dingen Parachutespringen vind ik juist een koud kunstje. Ja, je kunt ter pletter vallen, maar dat is het. Vliegangst heb ik ook, maar ik vlieg ontzettend veel. Spinnen vind ik gruwelijk, maar ik durf nog liever zo'n vies beest aan te raken dan dat ik:
-echte gevoelens uit in real life. Ok, niet alle gevoelens vind ik eng, maar meer de gevoelens die je kwetsbaar maken. Het is irrationeel en stompzinnig, maar ik vind het enggg!
Duiken lijkt me overigens wel heel eng (ik vind het anders ademhalen eng), en wegens een ongeluk heb ik ook nooit meer aan paardrijden gedaan. Maar dat zijn de dingen die ik wel weer zou doen, moet ik zeggen. Maar kwetsbaar opstellen....oef!
-echte gevoelens uit in real life. Ok, niet alle gevoelens vind ik eng, maar meer de gevoelens die je kwetsbaar maken. Het is irrationeel en stompzinnig, maar ik vind het enggg!
Duiken lijkt me overigens wel heel eng (ik vind het anders ademhalen eng), en wegens een ongeluk heb ik ook nooit meer aan paardrijden gedaan. Maar dat zijn de dingen die ik wel weer zou doen, moet ik zeggen. Maar kwetsbaar opstellen....oef!
zondag 18 januari 2009 om 11:15
Jee, ik ging nadenken waarvoor ik nou echt bang ben, en kwam erachter dat ik juist de dingen waarvoor ik bang ben juist ga doen.
Ik was als de dood van motorrijden , maar ik heb wel mijn rijbewijs gehaalt.
ik ben hartsikke bang voor de gevoelens die ik zal hebben mbt tot emigreren, maar ik ga het wel doen.
nu moet ik nog paraglyden en bungeejumpen.
o ja en insekten eten.
Ik was als de dood van motorrijden , maar ik heb wel mijn rijbewijs gehaalt.
ik ben hartsikke bang voor de gevoelens die ik zal hebben mbt tot emigreren, maar ik ga het wel doen.
nu moet ik nog paraglyden en bungeejumpen.
o ja en insekten eten.
zondag 18 januari 2009 om 14:06
zondag 18 januari 2009 om 14:06
quote:heejhallo schreef op 18 januari 2009 @ 12:37:
Naar aanleiding van het 'hoe is de band met je moeder' topic....
Als ik niet bang zou zijn voor de gevoelens die het naar boven zou brengen, zou ik eens een gesrpek beginnen met mijn moeder over onze relatie. Maar dat is eng, dus doe ik het steeds maar niet.zonde
Naar aanleiding van het 'hoe is de band met je moeder' topic....
Als ik niet bang zou zijn voor de gevoelens die het naar boven zou brengen, zou ik eens een gesrpek beginnen met mijn moeder over onze relatie. Maar dat is eng, dus doe ik het steeds maar niet.zonde
zondag 18 januari 2009 om 14:22
quote:Nijntje schreef op 18 januari 2009 @ 12:18:
Sarah; insecten eten hoort bij het topic "Wat zou je doen als je iets heel doms & onzinnigs kon verzinnen?"
Heb in Thailand meelwormen en sprinkhanen gegeten, gefrituurd hoor, dat dan wel,
We zijn weg van de Thaise keuken, en de Thai eten die beestjes als chips, na enige schroom (en hilariteit van toekijkers) hebben wij het ook geprobeerd, en verdomd, tis nog lekker ook!
Sarah; insecten eten hoort bij het topic "Wat zou je doen als je iets heel doms & onzinnigs kon verzinnen?"
Heb in Thailand meelwormen en sprinkhanen gegeten, gefrituurd hoor, dat dan wel,
We zijn weg van de Thaise keuken, en de Thai eten die beestjes als chips, na enige schroom (en hilariteit van toekijkers) hebben wij het ook geprobeerd, en verdomd, tis nog lekker ook!
zondag 18 januari 2009 om 15:18
quote:sarah2ndlife schreef op 18 januari 2009 @ 14:06:
[...]
zondeJa, ik weet het.....ben er ook wel verdrietig om, maar ben ook bang om een hele put aan emoties open te trekken. Weet niet of ik daar nu wel klaar voor ben. Ik ben ook wel eens vaker teleurgesteld en verdrietig geweest om mijn moeder, dus uit angst daarvoor doe ik het steeds maar niet. Misschien over een tijdje, ik weet niet of ik het nu aankan.
[...]
zondeJa, ik weet het.....ben er ook wel verdrietig om, maar ben ook bang om een hele put aan emoties open te trekken. Weet niet of ik daar nu wel klaar voor ben. Ik ben ook wel eens vaker teleurgesteld en verdrietig geweest om mijn moeder, dus uit angst daarvoor doe ik het steeds maar niet. Misschien over een tijdje, ik weet niet of ik het nu aankan.
