Altijd gestrest de deur uit, altijd wachten, nul geduld

13-01-2019 17:32 133 berichten
Of ik nou naar de winkel ga met iemand, of naar een museum, voorstelling, verjaardag, dagje stad of weet ik veel. Als ik met iemand ga, met name een of meerdere kinderen (en nee die zijn niet klein meer) moet ik altijd wachten en daar word ik super gestrest van. Ik wil gaan, trek mijn jas aan en kan de deur uitlopen. Letterlijk 2 tellen. Maar mijn man moet nog even zijn haar doen, plassen, handschoenen zoeken, schoenen verwisselen, kind moet kakken, kind houdt for ever de wc bezet, kind is jas, tas en schoenen kwijt, ander kind moet ondertussen ook naar de wc, die moet nog even haar portemonnee halen. Ondertussen word ik kwaad want sta en kwartier in de gang te duimen draaien. Kinderen worden kwaad omdat ik kwaad en ben en veel te laat zit iedereen pissed in de auto. Zo gaan we op vakantie, uit eten, de stad in, op visite. Altijd. We zitten altijd gestrest in de auto. Komen half te laat (het ligt niet aan mij) en al zeg ik dat we ergens om 4 uur moeten zijn terwijl het 5 is, dan nog hebben we er ruzie over. Het liefste ga ik dus alleen. Ik wil om 4 uur weg en ik GA dus om 4 uur weg. Ik heb er een graftakken hekel aan om te wachten. Op wie dan ook trouwens. Ik ben altijd overal op tijd maar als er een gezinslid meegaat is het standaard gezeik en stress. Wat zou nou een goede tip zijn en wie herkent dit? Want ik zit altijd met een kut gevoel op een verjaardag of ga met een klote gevoel de vakantie in en dat moet echt anders. En inmiddels heb ik de naam de stresskip te zijn terwijl ik echt nooit iemand op me laat wachten.
Kleppeboxx schreef:
13-01-2019 23:56
Doe effe normaal. Gezien je houding (lees je eigen reactie 'ergernissen in de supermarkt' maar terug) mag serieus de vraag gesteld worden of jij wel spoort.

Je moet effe wachten bij de supermarkt......... ja en? Ga je daar dood aan. Is wachten op je beurt, geduld hebben en respect hebben voor anderen die niet zo turbo-achtig zijn als jij........ is dat soms een kwestie van leven op dood?

Sorry, maar in plaats van hier lekker te posten zou je de tijd beter kunnen besteden aan gedragsverandering bij jezelf. Alsof jij altijd en overal op tijd bent, alsof anderen nooit en te nimmer op jou wachten, dat alles maakbaar is naar jouw normen en jouw maatstaven. Dat is het niet.
Het leven bestaat voor een gedeelte uit wachten. Deal with it. Het leven wordt er een stuk gemakkelijker op.
Zo leuk deze! Ik zal er namelijk echt op te wachten :-)
Het leven bestaat uit wachten, maar er is ook wachten dat voorkomen kan worden. Dat is vooral belangrijk voor situaties waar je achteraf denkt: "Was ik maar eerder weggegaan".
Isabellarose- schreef:
13-01-2019 17:58
Het is echt drama en iedereen weet als ik zeg: we moeten om 9 uur ergens zijn, dat mama eigenlijk bedoelt: we moeten om 10 uur weg dus relax maar. Met als resultaat dat ik rijp ben voor een inrichting na elke activiteit. En zelfs even weekendboodschappen halen bij de appie met 1 kind is al reden tot zweet in de bilnaad. Ik ga echt tien keer liever alleen. Dan loop ik weg en trek de deur achter me dicht zonder gezeik.
Ik zit vaak zo gestrest in de auto dat het een wonder is dat ik nog niet tegen een lantaarnpaal ben geparkeerd.
Morgen staan we ook op tijd. Hoeveel ik ook tackel en hoewel alles al is ingepakt. Ik weet nu al dat er iemand op de valreep enorm moet kakken. Altijd zelfde verhaal.

Dan geef je ze dus te veel ruimte. Misschien die tijd kleiner maken.

Voordat man en ik kinderen kregen waren we altijd wel op tijd. Toen we er eenmaal drie hadden vond man het lastig in te schatten hoeveel tijd hij nodig had om op tijd te vertrekken. Kinderen waren op zijn zorgdag dus vaak te laat op school.

Het hielp ons heel erg om inderdaad eerder te beginnen maar ook weer niet zo vroeg dat ze het door hadden. Dingen die op tijd beginnen of vertrekken daar voerde ik de druk wat meer op, was het iets waar je ook iets later kunt zijn dan wat minder.

Verder doe je die stress jezelf aan, je kunt er ook voor kiezen het niet te doen. :lightbulb:
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 14-01-2019 09:59
0.21% gewijzigd
En hoe ging het TO. Nu op tijd naar de bestemming gegaan?
Alle reacties Link kopieren
Haha, Isabellarose, je lijkt mijn ex wel.
Ik heb niet het hele topic gelezen, maar zou het kunnen dat je door je ergernis alles alleen maar erger maakt ?
Persoonlijk word ik nogal dwars wanneer iemand me zo gaat opdrijven, zelfs als dat terecht is omdat we (bijna) te laat komen. Mijn aandacht gaat dan meer naar het bestrijden van het gezeur dan naar een beetje voortmaken :P
nounou
Alle reacties Link kopieren
Zolang jij alles blijft checken, controleren, pushen ziet je familie niet de noodzaak om het zelf te regelen.

Daarnaast ben je niet eerlijk, want kunnen ze je nog vertrouwen dat jij de juiste tijd zegt?

Laat het eens los, ga op de bank zitten met een boek, tv. muziek, en laat de rest het zelf eens uitzoeken. Dan leren ze het ook tenminste, en de sfeer wordt beter. En wanneer jullie dan te laat zijn, dan kan je je als nog kwaad of druk maken. Voor die tijd is volstrekt nutteloos.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Als ík chill doe gaan zij ook in de chill modus want mama zit immers op de bank dus met de haast zal het dan wel meevallen. En hop, daar zitten ze naast me op de bank hoor, mét telefoon 😤

Vanmorgen waren we te vroeg 😇
We zitten dus nu ergens koffie te drinken hahahaha 😂
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een graftakkenhekel aan mensen die het woord “kakken” gebruiken.
pejeka schreef:
13-01-2019 19:59
Snap ik. Maar het is wel bijzonder apart dat je ALTIJD alléén maar aandrang krijgt op momenten dat je de deur uit moet.

Zo bijzonder is dat niet. Het kan stress zijn. De een is daar gevoeliger voor dan de ander. Hoewel ik TO begrijp dat het irritant is om veel later weg te gaan, klinkt het niet raar dat iemand gestresst raakt van iemand als TO.
Alle reacties Link kopieren
En TO, ik denk echt dat je zelf je grootste probleem bent. Ik begrijp dat je op tijd ergens wilt zijn waar echt een bepaald tijdstip aan hangt (ik ben zelf ook nooit te laat en baal als we moeten haasten omdat de kinderen niet opschieten), maar ik vind jouw gedrag echt niet normaal. Wat maakt het uit dat je 10 minuten later naar de supermarkt kunt vertrekken? Dan ga je nog even de vaatwasser uitruimen of de was ophangen. Ook dat je je zo ontzettend loopt te ergeren als je eenmaal in de winkel bent is niet gezond. Relax eens een beetje! Iedereen baalt er soms van als er een bejaarde er een kwartier over doet om te betalen, maar bij jou komt bij alles de stoom uit je oren. Ik vind dat een erg slecht voorbeeld voor je kinderen.

Tip (waarschijnlijk heb je hem al gekregen): laat de boodschappen bezorgen. En verder is het leven leuker als je niet zo opgefokt bent.
Alle reacties Link kopieren
Het probleem zit in je zelf TO. Je ergert je bij voorbaat en loopt al opgefokt rond voordat er reden toe is. Je gedraagt je zo, dat het een soort self fulfilling prophecy wordt. Het hele gezin wéét dat jij als een gestreste kip rond gaat lopen, ongeacht of ze proberen wat sneller te doen of niet. Dan maakt het voor hen niets uit hoe ze met tijd omgaan, want jij strest toch wel. En omdat ze ook weten dat je voldoende ruimte hebt ingebouwd en ze dus toch wel min of meer op tijd gaan komen, maken ze zich nog minder druk.

Je kunt óf zelf veranderen, of blijven stressen en proberen iedereen om je heen te veranderen. Je verziekt er wel veel mee.
pamelacourson schreef:
14-01-2019 09:37
En TO, ik denk echt dat je zelf je grootste probleem bent. Ik begrijp dat je op tijd ergens wilt zijn waar echt een bepaald tijdstip aan hangt (ik ben zelf ook nooit te laat en baal als we moeten haasten omdat de kinderen niet opschieten), maar ik vind jouw gedrag echt niet normaal. Wat maakt het uit dat je 10 minuten later naar de supermarkt kunt vertrekken? Dan ga je nog even de vaatwasser uitruimen of de was ophangen. Ook dat je je zo ontzettend loopt te ergeren als je eenmaal in de winkel bent is niet gezond. Relax eens een beetje! Iedereen baalt er soms van als er een bejaarde er een kwartier over doet om te betalen, maar bij jou komt bij alles de stoom uit je oren. Ik vind dat een erg slecht voorbeeld voor je kinderen.

Tip (waarschijnlijk heb je hem al gekregen): laat de boodschappen bezorgen. En verder is het leven leuker als je niet zo opgefokt bent.
Eens. Relax.
En als je echt op tijd moet zijn, vertrek je gewoon. Maar waarschijnlijk maak jij overal zo’n gestresste kermis van dat je volstrekt niet meer serieus wordt genomen.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken je verhaal helemaal TO - ook al heb ik geen kinderen. Ik ben de regeltante van de vrienden- familiekring. Het regelen vind ik best leuk, maar het uitstelgedrag van enkelen vind ik wel teleurstellend. Ik heb geen echte oplossing ervoor, maar duidelijk op je punt staan bij écht belangrijke zaken die niet zo één twee drie een paar minuten kunnen worden vertraagd is denk ik wel belangrijk.

Dus: hey dames, heren, even een herinnering - het vliegtuig vertrekt in hal B om XXu, wij vertrekken met de auto om XXu (stiekem reken ik altijd een half uur extra). Zijn er problemen? Meld dit dan een half uur voor vertrek, dus XXu, want dan kunnen we samen nog naar een oplossing kijken. Indien je het vertrekmoment niet haalt, dan zul je zelf vervoer moeten regelen.

Gelukkig is het in de meeste situaties niet zó precies. Bij de bios, een concert, etentje e.d. kun je later aanschuiven...en dat is een keuze.

Bij kinderen die mentaal oud genoeg zijn om te plannen zou ik ze óf de reis laten plannen (pietje, kijk eens hoelang we er met de auto over doen om bij opa en oma te komen?), zodat ze beter inzicht hierin krijgen. Of zijn ze echt eigenwijs? Laat ze eens zelf reizen met goed opgeladen OV-kaarten - dan mogen ze zelf eens ontdekken hoe stressvol het is om zelf een reis te plannen, treinen en bussen te halen en op de eindbestemming te komen. Met jou meereizen is een privilege en daarvoor moet je je houden aan jouw regel; wees op tijd.

Jongere kinderen zijn van nature niet erg goed in plannen en consequenties inzien dus die moet je meer ondersteunen (de wandelende klok); "Jongens jullie hebben 30 minuten, iedereen gaat naar de wc, schoenen aantrekken, pietje vergeet je je telefoon niet? Ik roep zo nog een keer en dan heb je nog 5 minuten om naar beneden te komen en in de hal te verzamelen."
Alle reacties Link kopieren
Zou je jiet e3ns, bij een onbelangrijke afspraak, of bij familie/vrienden die je op de hoogte stelt kunnen uitproberen wat er gebeurd als jij niets stuurt.
Misschien doen ze het dan wel zelf, en is het zo dat ze zich nu een beetje afzetten tegen 'gepush' van jou kant?
Al snap ik het heel goed dat je er onrustig van wordt, je kunt nou eenmaal niet alles onder comtrole houden ;-) geef ze een kans zichzelf te bewijzen :-)
Alle reacties Link kopieren
Als ik alleen ga ben ik altijd oo tijd. Gaat mijn man mee.en we moeten ergens om 10 uur zijn .gaat hij om 10 uur de deur uit.
Dus ik noem nu altijd het tijdstip dat we in de auto moeten zitten.en dat werkt.
Am ende wird alles gut.und wen es nicht gut ist .ist es nicht das ende .
LillyA schreef:
14-01-2019 11:02
Ik herken je verhaal helemaal TO - ook al heb ik geen kinderen. Ik ben de regeltante van de vrienden- familiekring. Het regelen vind ik best leuk, maar het uitstelgedrag van enkelen vind ik wel teleurstellend. Ik heb geen echte oplossing ervoor, maar duidelijk op je punt staan bij écht belangrijke zaken die niet zo één twee drie een paar minuten kunnen worden vertraagd is denk ik wel belangrijk.

Dus: hey dames, heren, even een herinnering - het vliegtuig vertrekt in hal B om XXu, wij vertrekken met de auto om XXu (stiekem reken ik altijd een half uur extra). Zijn er problemen? Meld dit dan een half uur voor vertrek, dus XXu, want dan kunnen we samen nog naar een oplossing kijken. Indien je het vertrekmoment niet haalt, dan zul je zelf vervoer moeten regelen.


Hoe redden ze zichzelf als ze zonder jou op vakantie gaan?

Laat het gewoon eens los, het zijn volwassenen, ze hebben een eigen verantwoordelijkheid om op tijd te komen.
LillyA schreef:
14-01-2019 11:02
Ik herken je verhaal helemaal TO - ook al heb ik geen kinderen. Ik ben de regeltante van de vrienden- familiekring. Het regelen vind ik best leuk, maar het uitstelgedrag van enkelen vind ik wel teleurstellend. Ik heb geen echte oplossing ervoor, maar duidelijk op je punt staan bij écht belangrijke zaken die niet zo één twee drie een paar minuten kunnen worden vertraagd is denk ik wel belangrijk.

Dus: hey dames, heren, even een herinnering - het vliegtuig vertrekt in hal B om XXu, wij vertrekken met de auto om XXu (stiekem reken ik altijd een half uur extra). Zijn er problemen? Meld dit dan een half uur voor vertrek, dus XXu, want dan kunnen we samen nog naar een oplossing kijken. Indien je het vertrekmoment niet haalt, dan zul je zelf vervoer moeten regelen.

Gelukkig is het in de meeste situaties niet zó precies. Bij de bios, een concert, etentje e.d. kun je later aanschuiven...en dat is een keuze.

Bij kinderen die mentaal oud genoeg zijn om te plannen zou ik ze óf de reis laten plannen (pietje, kijk eens hoelang we er met de auto over doen om bij opa en oma te komen?), zodat ze beter inzicht hierin krijgen. Of zijn ze echt eigenwijs? Laat ze eens zelf reizen met goed opgeladen OV-kaarten - dan mogen ze zelf eens ontdekken hoe stressvol het is om zelf een reis te plannen, treinen en bussen te halen en op de eindbestemming te komen. Met jou meereizen is een privilege en daarvoor moet je je houden aan jouw regel; wees op tijd.

Jongere kinderen zijn van nature niet erg goed in plannen en consequenties inzien dus die moet je meer ondersteunen (de wandelende klok); "Jongens jullie hebben 30 minuten, iedereen gaat naar de wc, schoenen aantrekken, pietje vergeet je je telefoon niet? Ik roep zo nog een keer en dan heb je nog 5 minuten om naar beneden te komen en in de hal te verzamelen."

Oh wauw, dat zou ik dus echt niet pikken zulke mailtjes. Ik ben volwassen, ik kom op tijd, en ben ik te laat mijn verantwoordelijk. Dan wil ik niet samen naar een oplossing kijken, dat los ik dan zelf wel op. Als ik zo'n berichtje zou krijgen dan word ik recalcitrant.

(Dan stuur ik een nepberichtje, dat ik het niet haal en laat jou even lekker zweten. Terwijl ik inmiddels al om de hoek sta.)
Ik herken het wel een beetje. Ik kom graag op tijd, mijn man interesseert het blijkbaar geen drol (hij is uiteraard wel op tijd bij sollicitatiegesprekken en dergelijke...)

Onze oplossing: bij dingen van 'mijn kant', waar ik graag op tijd wil zijn, zorgt hij dat hij op tijd is. Andersom bepaalt hij de tijd. Dus als ik klaar sta omdat ik denk dat we om 2u weg moeten en hij is nog niet klaar, heb ik daar geen last van. Dan pak ik de krant en ga ik zitten lezen tot hij voor me staat met de autosleutels in zijn handen. Dat is echt het loslaten bij jezelf.

Met kinderen is het inderdaad een ander verhaal, den die van ons zijn nog te klein om het zelf te kunnen. Als ze groter worden ga ik zeker niet op ze staan wachten, dat weet ik nu al.
Andersom schreef:
14-01-2019 12:08
Oh wauw, dat zou ik dus echt niet pikken zulke mailtjes. Ik ben volwassen, ik kom op tijd, en ben ik te laat mijn verantwoordelijk. Dan wil ik niet samen naar een oplossing kijken, dat los ik dan zelf wel op. Als ik zo'n berichtje zou krijgen dan word ik recalcitrant.

(Dan stuur ik een nepberichtje, dat ik het niet haal en laat jou even lekker zweten. Terwijl ik inmiddels al om de hoek sta.)

Ja jij misschien wel, maar een heleboel mensen dus niet. Daarnaast zijn er ook nog een hoop mensen die dingen vergeten/niet in hun agenda zetten, dus zo'n mail is helemaal prima.
Alle reacties Link kopieren
Star² schreef:
14-01-2019 12:19
Ja jij misschien wel, maar een heleboel mensen dus niet. Daarnaast zijn er ook nog een hoop mensen die dingen vergeten/niet in hun agenda zetten, dus zo'n mail is helemaal prima.
Een reminder sturen is prima, maar ik vind dit overkomen alsof ze het tegen een kleuterklas heeft.
Alle reacties Link kopieren
Het heeft, denk ik, alles te maken met de activiteit die 'weggaan/de deur moeten' uit heet.
Je moet iets en ook al is dat iets simpels als boodschappen doen of iets leuks of eindelijk op vakantie, het maakt niet uit: je dient je comfortzone te verlaten.

Mijn kind heeft accuut aandrang als het daadwerkelijke moment van gaan daar is. Ook al weet hij al honderd jaar dat we dan en dan gaan, op het moment suprême moet hij pas.
Stressvol is het kennelijk: weggaan, niet weten wat je kunt verwachten, ook al wordt het hoogstwaarschijnlijk leuk.
Je dient je bekende huis te verlaten en bij dat idee gaan sommigen in hun achteruit.
Kind heeft ook standaard buikpijn dan, ik herken het wel helaas.
pamelacourson schreef:
14-01-2019 12:44
Een reminder sturen is prima, maar ik vind dit overkomen alsof ze het tegen een kleuterklas heeft.

Je weet toch niet wat voor mensen het zijn? Sommige mensen snappen het anders niet, sommige mensen vinden het fijn zo. Zij zal het het beste weten.

Off topic; hoe is het met je dochter?
pamelacourson schreef:
14-01-2019 12:44
Een reminder sturen is prima, maar ik vind dit overkomen alsof ze het tegen een kleuterklas heeft.

Juist! Vooral: 'want dan kunnen we samen nog naar een oplossing kijken. Indien je het vertrekmoment niet haalt, dan zul je zelf vervoer moeten regelen.'

Als dat in een mail staat, gaan echt mijn haken in het zand. Reminder prima, het gaat om de toon.
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 14-01-2019 13:15
0.35% gewijzigd
Ik denk niet dat het per definitie onwil is. Sommige mensen zijn nu eenmaal echt anders dan jij. En leven op een heel andere manier hun leven. Eigenlijk is dat jou dit zo triggert en ergert een teken dat het voor jou zelfs een leerpunt zou kunnen zijn. Zelf minder stressvol door het leven gaan.

De een zijn kwaliteit is de ander zijn valkuil. En andersom.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 14-01-2019 13:21
0.56% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Cateautje schreef:
13-01-2019 17:35
Roep een uur van tevoren dat het tijd is om te gaan en neem dan een kopje thee en ga er gezellig bij zitten, dan kan je je jas aantrekken tegen de tijd dat iedereen gedaan heeft wat zij dachten te moeten doen.
Dit idd, gewoon eerder zeggen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven