Altijd gestrest de deur uit, altijd wachten, nul geduld

Of ik nou naar de winkel ga met iemand, of naar een museum, voorstelling, verjaardag, dagje stad of weet ik veel. Als ik met iemand ga, met name een of meerdere kinderen (en nee die zijn niet klein meer) moet ik altijd wachten en daar word ik super gestrest van. Ik wil gaan, trek mijn jas aan en kan de deur uitlopen. Letterlijk 2 tellen. Maar mijn man moet nog even zijn haar doen, plassen, handschoenen zoeken, schoenen verwisselen, kind moet kakken, kind houdt for ever de wc bezet, kind is jas, tas en schoenen kwijt, ander kind moet ondertussen ook naar de wc, die moet nog even haar portemonnee halen. Ondertussen word ik kwaad want sta en kwartier in de gang te duimen draaien. Kinderen worden kwaad omdat ik kwaad en ben en veel te laat zit iedereen pissed in de auto. Zo gaan we op vakantie, uit eten, de stad in, op visite. Altijd. We zitten altijd gestrest in de auto. Komen half te laat (het ligt niet aan mij) en al zeg ik dat we ergens om 4 uur moeten zijn terwijl het 5 is, dan nog hebben we er ruzie over. Het liefste ga ik dus alleen. Ik wil om 4 uur weg en ik GA dus om 4 uur weg. Ik heb er een graftakken hekel aan om te wachten. Op wie dan ook trouwens. Ik ben altijd overal op tijd maar als er een gezinslid meegaat is het standaard gezeik en stress. Wat zou nou een goede tip zijn en wie herkent dit? Want ik zit altijd met een kut gevoel op een verjaardag of ga met een klote gevoel de vakantie in en dat moet echt anders. En inmiddels heb ik de naam de stresskip te zijn terwijl ik echt nooit iemand op me laat wachten.