Psyche
alle pijlers
Angst voor een tweede kind [Geen OP]
zondag 29 september 2019 om 15:55
Dat klinkt niet als een fijne zwangerschap. Wat naar dat er zoveel zorgen zijn geweest.
Ik kan mij best voorstellen dat de gedacht aan een tweede weer deze gevoelens naar boven roepen.
Ik denk dat elke ouder wel licht gespannen is voor de twintig weken echo. We willen allemaal het liefst een gezond kindje, maar helaas kan je dit niet afdwingen. En ook als het kind gezond is kunnen er later dingen gebeuren waardoor het niet zo blijft. Dat is onderdeel van het leven, helaas...
Als je zeker weet dat je geen tweede wil kan je rigoureuzere dingen ondernemen zodat een zwangerschap voorkomen kan worden. Is dat niet zeker dan kan je denk ik niet meer doen dan een risico op een zwangerschap accepteren of doen wat jullie nu doen.
Ik kan mij best voorstellen dat de gedacht aan een tweede weer deze gevoelens naar boven roepen.
Ik denk dat elke ouder wel licht gespannen is voor de twintig weken echo. We willen allemaal het liefst een gezond kindje, maar helaas kan je dit niet afdwingen. En ook als het kind gezond is kunnen er later dingen gebeuren waardoor het niet zo blijft. Dat is onderdeel van het leven, helaas...
Als je zeker weet dat je geen tweede wil kan je rigoureuzere dingen ondernemen zodat een zwangerschap voorkomen kan worden. Is dat niet zeker dan kan je denk ik niet meer doen dan een risico op een zwangerschap accepteren of doen wat jullie nu doen.
zondag 29 september 2019 om 23:41
Ik snap je angst en twijfel of je geen tweede wilt uit angst of omdat je 1 gewoon genoeg vindt.
Zelf een gelijksoortig iets meegemaakt en nu een leuk en gezond kindje van anderhalf. Laatste tijd lijkt het besef meer te komen ‘nooit meer een baby’ en vind ik dat verdrietig. Tegelijkertijd durf ik niet nog een keer. En misschien wil ik niet nog een keer en ik vind het ook wel heel erg prima zo met z’n 3-tjes.
En toch steekt het als iemand anders dan (zorgeloos) zwanger is en een baby krijgt. Zo dubbel. Besloten om voorlopig even helemaal niks te doen. Maar het blijft een fragiel onderwerp, minste of geringste zit ik weer te huilen. Vooral nu tijdens m’n ongesteldheid.
Zelf een gelijksoortig iets meegemaakt en nu een leuk en gezond kindje van anderhalf. Laatste tijd lijkt het besef meer te komen ‘nooit meer een baby’ en vind ik dat verdrietig. Tegelijkertijd durf ik niet nog een keer. En misschien wil ik niet nog een keer en ik vind het ook wel heel erg prima zo met z’n 3-tjes.
En toch steekt het als iemand anders dan (zorgeloos) zwanger is en een baby krijgt. Zo dubbel. Besloten om voorlopig even helemaal niks te doen. Maar het blijft een fragiel onderwerp, minste of geringste zit ik weer te huilen. Vooral nu tijdens m’n ongesteldheid.
maandag 30 september 2019 om 09:23
Hobbelster schreef: ↑29-09-2019 23:41Ik snap je angst en twijfel of je geen tweede wilt uit angst of omdat je 1 gewoon genoeg vindt.
Zelf een gelijksoortig iets meegemaakt en nu een leuk en gezond kindje van anderhalf. Laatste tijd lijkt het besef meer te komen ‘nooit meer een baby’ en vind ik dat verdrietig. Tegelijkertijd durf ik niet nog een keer. En misschien wil ik niet nog een keer en ik vind het ook wel heel erg prima zo met z’n 3-tjes.
En toch steekt het als iemand anders dan (zorgeloos) zwanger is en een baby krijgt. Zo dubbel. Besloten om voorlopig even helemaal niks te doen. Maar het blijft een fragiel onderwerp, minste of geringste zit ik weer te huilen. Vooral nu tijdens m’n ongesteldheid.
maandag 30 september 2019 om 10:26
Ik zou het lekker nog even de tijd geven. Misschien wil je over een tijdje echt heel graag en zijn je zorgen wat afgezwakt. Bij mij zit er meer dan 5 jaar tussen mijn twee kinderen en ik zou dat zo weer doen. Je hoeft helemaal niet nu te weten of je het wel of niet wil, wacht gewoon nog een jaartje of misschien twee en kijk dan verder.
En wat betreft anticonceptie: neem genoeg voorzorgsmaatregelen. En mocht er iets misgaan, wil dat nog steeds niet zeggen dat je per se een kind moet krijgen.
En wat betreft anticonceptie: neem genoeg voorzorgsmaatregelen. En mocht er iets misgaan, wil dat nog steeds niet zeggen dat je per se een kind moet krijgen.
maandag 30 september 2019 om 10:34
EMDR schijnt inderdaad erg goed te werken bij dit soort dingen.Toverspiegel schreef: ↑30-09-2019 10:32Hier EMDR gehad omdat de oudste met een handicap geboren is. Heeft goed geholpen tegen mijn angsten.
maandag 30 september 2019 om 10:39
Ik ben er echt heel positief over!pamelacourson schreef: ↑30-09-2019 10:34EMDR schijnt inderdaad erg goed te werken bij dit soort dingen.
Al tijdens de sessie zelf voelde ik de spanning afnemen. Als ik nu terugdenk aan een paar situaties die ik als heftig ervaarde, dan kan ik nu die hele intense emotie ook niet goed meer terug halen. Het is nu een veel neutraler verhaal.
dinsdag 1 oktober 2019 om 16:27
Het tweede kind heeft ons gezin 'normaler' gemaakt. Er was wel erg veel focus op de handicap (ook omdat ik nog met die spanning zat en het allemaal nog onduidelijk was hoe het zich zou ontwikkelen).
Nog steeds beinvloed de handicap ons leven, maar zijn er ook momenten van zorgeloosheid. Als de kinderen samen leuke interactie hebben bijvoorbeeld of als een van twee iets liefs of leuks doet. Ik heb sinds de tweede meer oog voor wat ze allebei wél kunnen
Ze zijn nu 2 en 5.
Al met al ben ik blij dat ik de zwangerschap en de bevalling doorstaan heb, ondanks alle zorgen en angsten dat de tweede misschien ook niet gezond zou kunnen zijn. Nu heb ik namelijk twee van de liefste kinderen.
Je dochter is nog jong, het is niet gek dat de herinneringen aan het nare begin nog vers zijn. Geef jezelf tijd, je komt er vanzelf achter wat je wil.
Je bent gewoon niet meer naief, en je hebt de kwetsbaarheid van je kind gezien. Veel moeilijker om je dan aan een -eventuele- volgende zwangerschap over te geven, want ook dát kind is kwetsbaar.
Nog steeds beinvloed de handicap ons leven, maar zijn er ook momenten van zorgeloosheid. Als de kinderen samen leuke interactie hebben bijvoorbeeld of als een van twee iets liefs of leuks doet. Ik heb sinds de tweede meer oog voor wat ze allebei wél kunnen
Ze zijn nu 2 en 5.
Al met al ben ik blij dat ik de zwangerschap en de bevalling doorstaan heb, ondanks alle zorgen en angsten dat de tweede misschien ook niet gezond zou kunnen zijn. Nu heb ik namelijk twee van de liefste kinderen.
Je dochter is nog jong, het is niet gek dat de herinneringen aan het nare begin nog vers zijn. Geef jezelf tijd, je komt er vanzelf achter wat je wil.
Je bent gewoon niet meer naief, en je hebt de kwetsbaarheid van je kind gezien. Veel moeilijker om je dan aan een -eventuele- volgende zwangerschap over te geven, want ook dát kind is kwetsbaar.
bedankt voor je lieve woorden en wat fijn dat jullie met zn allen een balans hebben gevonden en het je lukt om de focus op het normale te houden. 
