Psyche
alle pijlers
Angst voor je eigen dromen/ veranderingen?
maandag 10 juli 2017 om 20:56
Ik heb een (vind ik zelf) best wel vreemd probleem. In sommige situaties ben ik erg gespannen (angstig?), en wel in situaties waarin het om veranderingen gaat. Ik heb dit eigenlijk altijd al gehad. Het stomme is dat het ook om veranderingen gaat die ik heel erg leuk vind. Zo wilde ik bijvoorbeeld al jaren een hondje hebben. Mijn vriend stemde er mee in, het leek hem ook erg leuk. Enthousiast heb ik heel veel tijd gespendeerd aan inlezen, kijken welk ras het beste bij ons past etc. En dan ineens, is alles rond. 
Het is gelukt en het gaat echt gebeuren. Vanaf dat moment slaat de spanning toe. Ik kan bijna nergens anders meer aan denken, geniet niet meer van dingen. Ik voel me heel erg gestresst en gespannen. Als het hondje er eenmaal is blijf ik dat gevoel houden. Ik zou hem haast weer weg willen doen om terug te keren naar de oude, rustige situatie. Belachelijk! Want dit is mijn grootste wens, alles wat ik altijd wilde! Amper twee weken nadat we het hondje kregen werd hij erg ziek (had niet voorkomen kunnen worden en hondje had verder een goede afkomst en gezondheid). Ternauwernood overleefde hij het. En toen sloeg ik om. Wat houd ik zielsveel van dit beestje, hoe kon ik zulke vreselijke gedachtes hebben, dat ik er haast spijt van had dat we hem namen? Geen haar op mijn hoofd wil hem nog kwijt. 
En zo ging het met hondje nummer twee ook, ontzettend veel zin in, totdat het eenmaal zover was. De spanning liep ook bij hem onwijs op. Na een hele poos ben ik eraan gewend en houd ik superveel van hem. En zo gaat het eigenlijk met iedere grote verandering waar ik in eerste instantie enorm veel zin in had. Ik baal er enorm van, want wat wil ik dan? De hele tijd in mijn 'veilige haven' zitten en niks laten gebeuren? Via internet naar dingen kijken die ik te gek vind en graag zelf zou willen, maar als puntje bij paaltje komt de boel het liefst willen afblazen? Om vervolgens te balen van mezelf, dat ik mijn dromen niet laat uitkomen waarvoor ik mijn hele leven zo mijn best heb gedaan en wat ik altijd liever heb gewild dan wát dan ook? Tjonge wat baal ik van mijzelf zeg. Op dit moment loop ik namelijk weer tegen hetzelfde aan. Mijn allergrootste droom kan op dit moment uitkomen, ik heb daar enorm naartoe gewerkt en dit is wat ik mijn hele leven heb gewild (om niet te herkenbaar te zijn laat ik even in het midden waar het om gaat). Maar wéér komen die spanning en angst en zit ik met buikpijn en soms huilend op de bank. Het stomme is dat ik geen idee heb waar dit vandaan komt. Ik kom uit een heel normaal gezin en heb nooit bijzondere dingen meegemaakt. Wel weet ik dat ik dit als klein kind ook al had. Hoe zou ik er vanaf kunnen komen? Herkent iemand dit? 
Het is gelukt en het gaat echt gebeuren. Vanaf dat moment slaat de spanning toe. Ik kan bijna nergens anders meer aan denken, geniet niet meer van dingen. Ik voel me heel erg gestresst en gespannen. Als het hondje er eenmaal is blijf ik dat gevoel houden. Ik zou hem haast weer weg willen doen om terug te keren naar de oude, rustige situatie. Belachelijk! Want dit is mijn grootste wens, alles wat ik altijd wilde! Amper twee weken nadat we het hondje kregen werd hij erg ziek (had niet voorkomen kunnen worden en hondje had verder een goede afkomst en gezondheid). Ternauwernood overleefde hij het. En toen sloeg ik om. Wat houd ik zielsveel van dit beestje, hoe kon ik zulke vreselijke gedachtes hebben, dat ik er haast spijt van had dat we hem namen? Geen haar op mijn hoofd wil hem nog kwijt. En zo ging het met hondje nummer twee ook, ontzettend veel zin in, totdat het eenmaal zover was. De spanning liep ook bij hem onwijs op. Na een hele poos ben ik eraan gewend en houd ik superveel van hem. En zo gaat het eigenlijk met iedere grote verandering waar ik in eerste instantie enorm veel zin in had. Ik baal er enorm van, want wat wil ik dan? De hele tijd in mijn 'veilige haven' zitten en niks laten gebeuren? Via internet naar dingen kijken die ik te gek vind en graag zelf zou willen, maar als puntje bij paaltje komt de boel het liefst willen afblazen? Om vervolgens te balen van mezelf, dat ik mijn dromen niet laat uitkomen waarvoor ik mijn hele leven zo mijn best heb gedaan en wat ik altijd liever heb gewild dan wát dan ook? Tjonge wat baal ik van mijzelf zeg. Op dit moment loop ik namelijk weer tegen hetzelfde aan. Mijn allergrootste droom kan op dit moment uitkomen, ik heb daar enorm naartoe gewerkt en dit is wat ik mijn hele leven heb gewild (om niet te herkenbaar te zijn laat ik even in het midden waar het om gaat). Maar wéér komen die spanning en angst en zit ik met buikpijn en soms huilend op de bank. Het stomme is dat ik geen idee heb waar dit vandaan komt. Ik kom uit een heel normaal gezin en heb nooit bijzondere dingen meegemaakt. Wel weet ik dat ik dit als klein kind ook al had. Hoe zou ik er vanaf kunnen komen? Herkent iemand dit?
maandag 10 juli 2017 om 22:58
Dat klinkt wel een beetje herkenbaar. Ik heb dat ook in een aantal situaties gehad, met een prachtige reis die ik in mijn eentje ging maken bijvoorbeeld, maar ook bij het kopen van mijn huidige huis, wat ik al jaaaaren wilde. Super stoer dat je het dan toch gewoon doet, het kan erg eng zijn om uit je comfortzone te komen 
Makkelijk gezegd dus, maar ga ervoor! Misschien ga je er uiteindelijk wel aan wennen..
Makkelijk gezegd dus, maar ga ervoor! Misschien ga je er uiteindelijk wel aan wennen..
maandag 10 juli 2017 om 22:59
Wel herkenbaar ja... toen ik bijvoorbeeld voor het eerst een verre reis maakte (niet alleen, mijn zus was erbij) was ik heel zenuwachtig. Ik wist dat het heel erg leuk zou vinden, maar vooraf was ik heel zenuwachtig. Achteraf waren die zenuwen natuurlijk nergens voor nodig.
Zelfde geldt voor een theatercursus die ik gedaan heb... dingen die ik vooraf het engst vond, vond ik achteraf het leukst.
Ik beschouw de spanning dus maar zoveel mogelijk als iets positiefs, grote kans dat ik er juist van ga genieten!
En ik heb mezelf voorgenomen om bij een aantal dingen waarbij ik "nee" denk, "ja" te doen...
Zelfde geldt voor een theatercursus die ik gedaan heb... dingen die ik vooraf het engst vond, vond ik achteraf het leukst.
Ik beschouw de spanning dus maar zoveel mogelijk als iets positiefs, grote kans dat ik er juist van ga genieten!
En ik heb mezelf voorgenomen om bij een aantal dingen waarbij ik "nee" denk, "ja" te doen...
dinsdag 11 juli 2017 om 07:11
Hoi Boerderij,
Er zit denk ik een bepaalde obsessiviteit in datgene wat je dan graag wilt. Er zit geen vrijheid in.
Als jij iets heel graag wilt zit er zo'n opbouw in. Het moet alles voor je zijn.
Daarom krijg je ook die andere reakties van stress en gespannenheid. Omdat het een behoorlijk sterke reaktie is in jou wat opbouwt naar hetgeen je wilt.
Stel ,je partner en jij besloten om je 1e hondje te nemen. Jij bent volledig gefocust op wat jullie willen, je bent je zeer gedegen aan het voorlichten..........en stel dan dat het opeens niet door kon gaan vanwege een reden die er nu even niet toe doet. je hondje kon er dus niet komen.
Hoe had je daar mee omgegaan? Hoe had je daar op gereageerd?
Je was waarschijnlijk behoorlijk maar dan ook behoorlijk van de rel geweest.
Om je gevoel en reakties te gaan veranderen moet je vrijheid gaan leren inbouwen wanneer zo'n moment in je leven zich voordoet waarin iets staat te gebeuren wat jij heel erg graag wilt.
Dat vrijheid leren inbouwen is iets wat je aktief moet doen.
Ik neem even het voorbeeld voorafgaande aan de komst van het eerste hondje.
Je wilde dit al heel erg lang. Je zou kunnen zeggen dat een levenswens in vervulling komt.
En dan onstaat bij jou de grote opbouw. Al je energie gaat vervolgens uit naar erover lezen, erover nadenken en erover fantaseren,
al je energie gaat daar naar uit.
In die momenten moet je leren ruimte te creeeren. Zeg tegen jezelf: stel dat het hondje er op dit moment niet komt. En beeld je dat idee dan heel erg in. Voel dat die mogelijkheid erin zit.
Door dat te doen doorbreek je even een fixatie. En verder is het ook een reele gedachte want dat kan natuurlijk ook gebeuren.
Blijf regelmatig die gedachte denken dat dingen dus ook absoluut anders kunnen gaan. Want dat gebeurt nou eenmaal in het leven. Niks is zeker.
Houd je dat voor. Voel het in je lijf.
Daarna kun je ook weer verder gaan met denken en dromen over je hondje maar blijf realistisch. Wees niet gefixeeerd. Houdt jezelf voor dat het heel fijn is dat hetgeen je zolang al wilde nu staat te gebeuren maar verder is het ook gewoon een dag, ga je die nacht ook gewoon weer naar bed en gaat de week ook weer over in de maand.
Met andere woorden, wees nuchter.
Als je minder opbouw krijgt met iets wat je erg graag wilt, zul je veel minder ongewenste nawerkingen ervaren. Dat zal ook veel meer in gewone proporties worden.
Er zit denk ik een bepaalde obsessiviteit in datgene wat je dan graag wilt. Er zit geen vrijheid in.
Als jij iets heel graag wilt zit er zo'n opbouw in. Het moet alles voor je zijn.
Daarom krijg je ook die andere reakties van stress en gespannenheid. Omdat het een behoorlijk sterke reaktie is in jou wat opbouwt naar hetgeen je wilt.
Stel ,je partner en jij besloten om je 1e hondje te nemen. Jij bent volledig gefocust op wat jullie willen, je bent je zeer gedegen aan het voorlichten..........en stel dan dat het opeens niet door kon gaan vanwege een reden die er nu even niet toe doet. je hondje kon er dus niet komen.
Hoe had je daar mee omgegaan? Hoe had je daar op gereageerd?
Je was waarschijnlijk behoorlijk maar dan ook behoorlijk van de rel geweest.
Om je gevoel en reakties te gaan veranderen moet je vrijheid gaan leren inbouwen wanneer zo'n moment in je leven zich voordoet waarin iets staat te gebeuren wat jij heel erg graag wilt.
Dat vrijheid leren inbouwen is iets wat je aktief moet doen.
Ik neem even het voorbeeld voorafgaande aan de komst van het eerste hondje.
Je wilde dit al heel erg lang. Je zou kunnen zeggen dat een levenswens in vervulling komt.
En dan onstaat bij jou de grote opbouw. Al je energie gaat vervolgens uit naar erover lezen, erover nadenken en erover fantaseren,
al je energie gaat daar naar uit.
In die momenten moet je leren ruimte te creeeren. Zeg tegen jezelf: stel dat het hondje er op dit moment niet komt. En beeld je dat idee dan heel erg in. Voel dat die mogelijkheid erin zit.
Door dat te doen doorbreek je even een fixatie. En verder is het ook een reele gedachte want dat kan natuurlijk ook gebeuren.
Blijf regelmatig die gedachte denken dat dingen dus ook absoluut anders kunnen gaan. Want dat gebeurt nou eenmaal in het leven. Niks is zeker.
Houd je dat voor. Voel het in je lijf.
Daarna kun je ook weer verder gaan met denken en dromen over je hondje maar blijf realistisch. Wees niet gefixeeerd. Houdt jezelf voor dat het heel fijn is dat hetgeen je zolang al wilde nu staat te gebeuren maar verder is het ook gewoon een dag, ga je die nacht ook gewoon weer naar bed en gaat de week ook weer over in de maand.
Met andere woorden, wees nuchter.
Als je minder opbouw krijgt met iets wat je erg graag wilt, zul je veel minder ongewenste nawerkingen ervaren. Dat zal ook veel meer in gewone proporties worden.
dinsdag 11 juli 2017 om 07:29
Op dit moment gaat iets gebeuren wat jij heel graag wilt.
Ga de opbouw afpellen. Ontkracht het door over andere dingen na te denken dan alleen datgene wat jij zo graag wilt.
Als je met iets bezig bent, ben daar dan ook volledig bij. Zoals als je in de supermarkt bent, focus je dan ook volledig daar op.
Wat heb je nodig? Wat ga je vanavond eten? Etc.
In principe zou meditatie nu heel goed voor jou zijn. Zodat je even goed leert focussen op iets anders in zo'n periode.
Ga veel tegengas geven. Laat jezelf niet zo gaan.
Ga de opbouw afpellen. Ontkracht het door over andere dingen na te denken dan alleen datgene wat jij zo graag wilt.
Als je met iets bezig bent, ben daar dan ook volledig bij. Zoals als je in de supermarkt bent, focus je dan ook volledig daar op.
Wat heb je nodig? Wat ga je vanavond eten? Etc.
In principe zou meditatie nu heel goed voor jou zijn. Zodat je even goed leert focussen op iets anders in zo'n periode.
Ga veel tegengas geven. Laat jezelf niet zo gaan.
