
Angststoornis en raar gevoel, ben ik de enige?
dinsdag 9 januari 2018 om 02:22
Hoi iedereen, ik heb al een tijdje een nogal raar probleem. Ik ben al bij de huisarts geweest en vanaf volgende week kan ik terecht bij een psycholoog. Sinds een paar dagen voel ik mij opeens 'anders'. ik weet nog dat ik op een avond voor de tv zat en dat ik opeens overspoeld werd door een ongelooflijk raar en extreem angstig gevoel. Ik voelde al mijn bloed naar mijn gezicht stromen en ik had het gevoel dat ik gek werd. Ook kon ik niet ontsnappen aan het 'rare' gevoel, wat ik ook deed. Ik heb hier nu al een paar dagen last van en ik ben bang dat het niet meer weg gaat, dat ik mij nooit meer terug 'normaal' ga voelen, zoals eerst. Ik ben bijna constant misselijk (tot het punt van kokhalzen) mijn eetlust is volledig weg, niks smaakt meer en ik heb bijna altijd een droge mond. Het is echt een eng gevoel, alsof ik van de ene op de andere dag mezelf niet meer ben. Alles lijkt anders, mijn gevoel is anders, niks maakt me nog echt blij of vrolijk, zelfs grappige tvseries of films hebben opeens een duistere, donkere gloed. Elke dag is een gevecht..vooral snachts is een hel. Herkent iemand zich hierin? Zo ja, is het overgegaan, wanneer is het overgegaan, en hoe ga je er mee om? Ik ben 21 trouwens.
Liefs, K.
Liefs, K.


dinsdag 9 januari 2018 om 06:20
Lastig te zeggen, het kan een depressie zijn wat je omschrijft, of derealisatie- van dat laatste heb ik last gehad, de wereld voelt dan heel onwerkelijk, ik weet niet of je dat bedoelt? Ik vond het heel beangstigend en ontzettend naar in ieder geval.
Ook met paniekaanvallen erbij.
Ik ben er helemaal af gekomen door een combi van psycholoog, antidepressiva, veel sporten en niet vermijden, gewoon erop uit. Elke dag naar de supermarkt al kon ik wel onder een steen kruipen van angst. LIedje neurien, alsof er niks aan het handje is. Bij acute paniek wilde een douche wel eens helpen of een kruikje. Forummen met lotgenoten.
Het heeft wel een tijd geduurd, een jaar ofzo op zijn ergst en nog 2 voor ik weer helemaal okee was. Kuttijd natuurlijk, maar ook wel weer dubbel genieten toen ik weer mezelf was!
Ook met paniekaanvallen erbij.
Ik ben er helemaal af gekomen door een combi van psycholoog, antidepressiva, veel sporten en niet vermijden, gewoon erop uit. Elke dag naar de supermarkt al kon ik wel onder een steen kruipen van angst. LIedje neurien, alsof er niks aan het handje is. Bij acute paniek wilde een douche wel eens helpen of een kruikje. Forummen met lotgenoten.
Het heeft wel een tijd geduurd, een jaar ofzo op zijn ergst en nog 2 voor ik weer helemaal okee was. Kuttijd natuurlijk, maar ook wel weer dubbel genieten toen ik weer mezelf was!

dinsdag 9 januari 2018 om 08:33
Je kan een dergelijk gevoel krijgen als je een hyperventilatieaanval hebt gehad. Het lijkt alsof je dan even een blik in de hel hebt geworpen en dat je voorgoed alle controle over je leven kwijt bent.
Maar uiteraard kan het iets heel anders zijn. Alleen een arts kan diagnoses stellen.
Hyperventilatie - Wikipedia
Maar uiteraard kan het iets heel anders zijn. Alleen een arts kan diagnoses stellen.
Hyperventilatie - Wikipedia
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 9 januari 2018 om 09:15
Ik heb een tijdje (en heel soms nog steeds, in mindere mate) last gehad van paniek aanvallen, waarbij ik me ongeveer hetzelfde voelde als wat jij beschrijft. Wat voor mij hielp, heel stom, was breien. Ik kan helemaal niet breien, maar de handeling en het pure focussen op mijn handen en waar ik mee bezig was hielp me weer rustig te worden en langzaam ebde het gevoel weg of het haalde in ieder geval de scherpe kantjes er van af. Misschien een tip om iets soortgelijks te proberen totdat je bij de arts terecht kan? Gewoon een activiteit waarbij je verstand op nul, maar wel met focus met je handen bezig bent?
zondag 25 maart 2018 om 22:47
Hey,Scared2 schreef: ↑09-01-2018 02:22Hoi iedereen, ik heb al een tijdje een nogal raar probleem. Ik ben al bij de huisarts geweest en vanaf volgende week kan ik terecht bij een psycholoog. Sinds een paar dagen voel ik mij opeens 'anders'. ik weet nog dat ik op een avond voor de tv zat en dat ik opeens overspoeld werd door een ongelooflijk raar en extreem angstig gevoel. Ik voelde al mijn bloed naar mijn gezicht stromen en ik had het gevoel dat ik gek werd. Ook kon ik niet ontsnappen aan het 'rare' gevoel, wat ik ook deed. Ik heb hier nu al een paar dagen last van en ik ben bang dat het niet meer weg gaat, dat ik mij nooit meer terug 'normaal' ga voelen, zoals eerst. Ik ben bijna constant misselijk (tot het punt van kokhalzen) mijn eetlust is volledig weg, niks smaakt meer en ik heb bijna altijd een droge mond. Het is echt een eng gevoel, alsof ik van de ene op de andere dag mezelf niet meer ben. Alles lijkt anders, mijn gevoel is anders, niks maakt me nog echt blij of vrolijk, zelfs grappige tvseries of films hebben opeens een duistere, donkere gloed. Elke dag is een gevecht..vooral snachts is een hel. Herkent iemand zich hierin? Zo ja, is het overgegaan, wanneer is het overgegaan, en hoe ga je er mee om? Ik ben 21 trouwens.
Liefs, K.
Hoe gaat het inmiddels met je?
Ik ben eigenlijk een beetje geschokt door je verhaal. Omdat je precies beschrijft wat ik voel. Vooral het idee dat je je nooit meer normaal zult voelen.
Bij mij is het ontstaan na 1 keer xtc. Het was vlak erna echt fucking erg. Dat was een hel.... maanden lang. Nu inmiddels drie jaar later, voel ik me met vlagen nog een beetje raar. Maar het is echt veel minder.
Mijn tip is. Let op met alcohol: met katers voel je je slechter. Zoek afleiding en creeër een slaapritme (wat niet altijd kan, i know) maar als je elke dag zorgt dat je rond 11 uur slaapt dan word je ook om 11 uur moe en dan heb je geen tijd om je slecht te voelen ‘s avonds. En ohja: geniet van de dag! Als je zegt dat je je ‘s avonds zo kut voelt. Zorg dan dat je in ieder geval alles uit de dag haalt.
Sterkte.
zondag 25 maart 2018 om 22:53
Dit. Ik had hier ook last van bij het starten met schildkliermedicatie. Klinkt inderdaad als paniekaanvallen (al dan niet door angststoornis), adem je nog wel goed?closednote schreef: ↑09-01-2018 03:24Ik had ruim 2 weken last van paniekaanvallen en was erg angstig toen ik met Thyrax begon. Werd gek van mezelf toen. Was helaas een van de bijwerkingen.
zondag 1 april 2018 om 13:41
Hoi, ik heb het nu al 3 maanden zonder zicht op betering.. word er heel moedeloos en bang van. Precies alsof ik opeens in een andere realiteit ben gedropt waar niks goed voelt.. Wanneer is het bij jou beginnen beter te gaan?jipvanjanneke schreef: ↑25-03-2018 22:47Hey,
Hoe gaat het inmiddels met je?
Ik ben eigenlijk een beetje geschokt door je verhaal. Omdat je precies beschrijft wat ik voel. Vooral het idee dat je je nooit meer normaal zult voelen.
Bij mij is het ontstaan na 1 keer xtc. Het was vlak erna echt fucking erg. Dat was een hel.... maanden lang. Nu inmiddels drie jaar later, voel ik me met vlagen nog een beetje raar. Maar het is echt veel minder.
Mijn tip is. Let op met alcohol: met katers voel je je slechter. Zoek afleiding en creeër een slaapritme (wat niet altijd kan, i know) maar als je elke dag zorgt dat je rond 11 uur slaapt dan word je ook om 11 uur moe en dan heb je geen tijd om je slecht te voelen ‘s avonds. En ohja: geniet van de dag! Als je zegt dat je je ‘s avonds zo kut voelt. Zorg dan dat je in ieder geval alles uit de dag haalt.
Sterkte.

zondag 1 april 2018 om 14:58
Oh wow, ik vertelde al een beetje mijn ervaring, maar bij mij is het ook ontstaan na xtc. Weliswaar niet 1 pil, maar een jaar of 2 heftige feesten in het weekend... Bij mij duurde de ellende ook een jaar of 3, waarvan 1 jaar echt een hel. Blij te horen dat het met jou ook beter gaat! Waarschijnlijk is dit inmiddels niet meer nodig, maar reguliere huisarts, psychiater en neuroloog (had ook enorme cognitieve problemen en brainzaps) hadden weinig kennis van partydrugs en wuifden een relatie tussen de klachten en xtc weg. Ik ben uiteindelijk enorm goed begeleid en behandeld door de Brijder verslavingszorg - ookal was ik niet verslaafd, maar ze hebben gewoon veel kennis van partydrugs en hier ook een spreekuur voor. Nou ja anyways, top dat het beter gaat. Bij mij is het 100% over gegaan. Maar drugs gebruik ik nooit meer!jipvanjanneke schreef: ↑25-03-2018 22:47Hey,
Hoe gaat het inmiddels met je?
Ik ben eigenlijk een beetje geschokt door je verhaal. Omdat je precies beschrijft wat ik voel. Vooral het idee dat je je nooit meer normaal zult voelen.
Bij mij is het ontstaan na 1 keer xtc. Het was vlak erna echt fucking erg. Dat was een hel.... maanden lang. Nu inmiddels drie jaar later, voel ik me met vlagen nog een beetje raar. Maar het is echt veel minder.
Mijn tip is. Let op met alcohol: met katers voel je je slechter. Zoek afleiding en creeër een slaapritme (wat niet altijd kan, i know) maar als je elke dag zorgt dat je rond 11 uur slaapt dan word je ook om 11 uur moe en dan heb je geen tijd om je slecht te voelen ‘s avonds. En ohja: geniet van de dag! Als je zegt dat je je ‘s avonds zo kut voelt. Zorg dan dat je in ieder geval alles uit de dag haalt.
Sterkte.