Psyche
alle pijlers
Antidepresivia slikken of niet?
maandag 18 mei 2009 om 19:52
Hallo,
Vanaf jongs af aan ben ik eigelijk altijd al verlegen en terughoudend geweest.
Vroeger sloeg ik me er wel doorheen, hoe moeilijk ook wel soms.
Ik heb sinds mijn 21ste ook best veel psycholgen gezien en had therapie gevolgd van een half jaar.
En ja, daar zit je dan in therapie met allemaal verschillende mensen die nou net niet hebben wat jij hebt. (leek wel erger) kortom het hielp allemaal niks.
Ze hadden het wel over de medicijnen voor mij, maar ben er altijd fel op tegen geweest.
Nu in het heden krijg ik lijkt wel steeds meer last van angst gevoelens en paniekgevoelens.
( durf geen auto te rijden, vliegtuig in, berg op enz)
Daardoor lijkt het wel alsof ik steeds meer angst krijg.
Baal zo vanmezelf!
Sinds 4 jaar heb ik daardoor denk ik ook last van hartritmestoornissen.( maakt je nog banger)
vorige week naar de arts gestapt, en die schreef me paroxetine voor.
Ik heb alle verhalen op internet gelezen en nu durf ik ze echt niet meer te slikken.
Al die bijwerkingen, zo eng.
Wie herkent mijn verhaal?
Iemand ervaringen mee?
Hoop het!
Mandy
Mandy
Vanaf jongs af aan ben ik eigelijk altijd al verlegen en terughoudend geweest.
Vroeger sloeg ik me er wel doorheen, hoe moeilijk ook wel soms.
Ik heb sinds mijn 21ste ook best veel psycholgen gezien en had therapie gevolgd van een half jaar.
En ja, daar zit je dan in therapie met allemaal verschillende mensen die nou net niet hebben wat jij hebt. (leek wel erger) kortom het hielp allemaal niks.
Ze hadden het wel over de medicijnen voor mij, maar ben er altijd fel op tegen geweest.
Nu in het heden krijg ik lijkt wel steeds meer last van angst gevoelens en paniekgevoelens.
( durf geen auto te rijden, vliegtuig in, berg op enz)
Daardoor lijkt het wel alsof ik steeds meer angst krijg.
Baal zo vanmezelf!
Sinds 4 jaar heb ik daardoor denk ik ook last van hartritmestoornissen.( maakt je nog banger)
vorige week naar de arts gestapt, en die schreef me paroxetine voor.
Ik heb alle verhalen op internet gelezen en nu durf ik ze echt niet meer te slikken.
Al die bijwerkingen, zo eng.
Wie herkent mijn verhaal?
Iemand ervaringen mee?
Hoop het!
Mandy
Mandy
maandag 18 mei 2009 om 20:12
Hoi Mandy,
op dit moment ben ik paroxetine aan het afbouwen. Ik heb het sinds december geslikt (20 mg per dag), ook ivm spanning/angst. Het heeft voor mij een wereld van verschil gemaakt: binnen een week merkte ik resultaat, maakte me minder druk om dingen en kon weer spannende (sociale) situaties aan. Ik ben ontzettend blij dat ik het heb gebruikt, heb er geen spijt van, maar de bijwerkingen zijn wel flink (slecht slapen, moe/duf en aankomen in gewicht). Ik ben nu aan het afbouwen (ben op de helft) en dat gaat aardig. Het spul is nou eenmaal flink verslavend en ik heb idd 'afkickverschijnselen' (trillende armen, benen en af en toe weer labieler). Volgens mij zijn er ook antidepressiva die minder verslavend zijn, maar daar kan je huisarts je vast meer over vertellen. Als je al zoveel jaar aan het 'modderen' bent, zou ik zelf niet te voorzichtig zijn om een middel te proberen. Ze zijn er voor gemaakt en als je er geen baat bij hebt, stop je weer. Je weet nu hoe je je niet beter leert voelen, wie weet kan een AD je helpen je juist wel beter te voelen! Natuurlijk zijn AD's ondersteunend en niet de oplossing voor je problemen, maar voor mij zijn ze een goede steun in de rug geweest.
Succes!
op dit moment ben ik paroxetine aan het afbouwen. Ik heb het sinds december geslikt (20 mg per dag), ook ivm spanning/angst. Het heeft voor mij een wereld van verschil gemaakt: binnen een week merkte ik resultaat, maakte me minder druk om dingen en kon weer spannende (sociale) situaties aan. Ik ben ontzettend blij dat ik het heb gebruikt, heb er geen spijt van, maar de bijwerkingen zijn wel flink (slecht slapen, moe/duf en aankomen in gewicht). Ik ben nu aan het afbouwen (ben op de helft) en dat gaat aardig. Het spul is nou eenmaal flink verslavend en ik heb idd 'afkickverschijnselen' (trillende armen, benen en af en toe weer labieler). Volgens mij zijn er ook antidepressiva die minder verslavend zijn, maar daar kan je huisarts je vast meer over vertellen. Als je al zoveel jaar aan het 'modderen' bent, zou ik zelf niet te voorzichtig zijn om een middel te proberen. Ze zijn er voor gemaakt en als je er geen baat bij hebt, stop je weer. Je weet nu hoe je je niet beter leert voelen, wie weet kan een AD je helpen je juist wel beter te voelen! Natuurlijk zijn AD's ondersteunend en niet de oplossing voor je problemen, maar voor mij zijn ze een goede steun in de rug geweest.
Succes!
maandag 18 mei 2009 om 20:13
Ik ben zo'n controlfreak, ik durf niet eens mijn oxazepam te nemen joh. Antidepressiva heb ik ook niet willen gebruiken gedurende de post natale depressie. Oerdom ergens, want het scheelt je zoveel ellende. Maar ik wil gewoon niet dat medicijnen gaan bepalen hoe ik me voel. Nog los van de bijwerkingen. Dus ja, herkenbaar.
maandag 18 mei 2009 om 20:22
maandag 18 mei 2009 om 20:35
Toen ik net gestart was, was ik dolblij dat ik me weer 'de oude' voelde. Ik was niet meer zo jankerig en kon weer gewoon onder de mensen zijn zonder dat het zweet me uitbrak. Daardoor ben ik me weer een stuk zekerder gaan voelen. Nu ik me weer sterker voel, ga ik me irriteren aan de bijwerkingen (m.n. mijn gewicht). Ik durf het nu aan om af te bouwen. Nu merk ik ook dat ik de afgelopen maanden suffer ben geweest dan normaal en dat mijn emoties wat vlakker waren. Maar dat zie ik pas nu ik terug kijk. Ehm, ik ben dus gaan afbouwen omdat ik me beter voelde. De bijwerkingen zijn vervelend, maar zijn het voor mij echt waard geweest.
dinsdag 19 mei 2009 om 22:58
Hmm, bij mijn AD (Sertraline) had ik alleen de eerste week bijwerkingen, daarna niet meer (ook niet aangekomen, mocht je daar bang voor zijn). Ik geloof dat het heel erg scheelt welke je precies gebruikt, en ook nog per persoon. Als je het echt niet aandurft, overleg dan eens met je huisarts, misschien kun je een andere krijgen?
Ik ben nog steeds heel blij dat ik er aan begonnen ben, ben een stuk stabieler en gemiddeld vrolijker en socialer. Ik heb trouwens niet het idee dat ik suffer of afgevlakt ben, en dat vindt mijn omgeving ook niet. Alleen het angstige, negatieve is een stuk minder geworden. Maar goed, dat is mijn ervaring, en het verschilt nogal per persoon. Mijn advies blijft: als je dit niet wilt, praat er over met een arts of psycholoog.
Ik ben nog steeds heel blij dat ik er aan begonnen ben, ben een stuk stabieler en gemiddeld vrolijker en socialer. Ik heb trouwens niet het idee dat ik suffer of afgevlakt ben, en dat vindt mijn omgeving ook niet. Alleen het angstige, negatieve is een stuk minder geworden. Maar goed, dat is mijn ervaring, en het verschilt nogal per persoon. Mijn advies blijft: als je dit niet wilt, praat er over met een arts of psycholoog.
donderdag 21 mei 2009 om 20:20
Laat je niet gek maken door verhalen op het internet. Laat je voorlichten door je huisarts. Als je de bijsluiter góed leest, zul je zien dat de bijwerkingen zich voornamelijk de eerste 4 à 6 weken voordoen en dat de meeste daarna dan verdwijnen. Na 4 tot 6 weken kun je pas ook de werking van de paroxetine beoordelen. Ook dat lees je in de bijsluiter en dat zal je huisarts je ook vertellen.
Ik heb het in het verleden gebruikt, ben gestopt en gebruik het nu weer. Het kan heel veel voor je doen maar dat zal ook per persoon verschillen. Ik weet dat mijn huisarts - toen ik er mee begon - mij zeer regelmatig wou zien. En dat is ook niet voor niks. Het is geen paracetamolletje nl. Maar zoals ik al zei: sommigen dikken de bijwerkingen (mijn inziens dan) wel erg aan. Zoals het aankomen in gewicht. Dat kan ook komen omdat je je waarschijnlijk beter zult voelen dan voorheen en dat je daardoor meer trek krijgt. Als ik me niet prettig voel of in een dip zit dan heb ik moeite met eten. Ook dat is weer persoonlijk, anderen zullen misschien (vr)eetbuien krijgen.
Mijn advies: overleg met je huisarts. Ik wens je sterkte!
Ik heb het in het verleden gebruikt, ben gestopt en gebruik het nu weer. Het kan heel veel voor je doen maar dat zal ook per persoon verschillen. Ik weet dat mijn huisarts - toen ik er mee begon - mij zeer regelmatig wou zien. En dat is ook niet voor niks. Het is geen paracetamolletje nl. Maar zoals ik al zei: sommigen dikken de bijwerkingen (mijn inziens dan) wel erg aan. Zoals het aankomen in gewicht. Dat kan ook komen omdat je je waarschijnlijk beter zult voelen dan voorheen en dat je daardoor meer trek krijgt. Als ik me niet prettig voel of in een dip zit dan heb ik moeite met eten. Ook dat is weer persoonlijk, anderen zullen misschien (vr)eetbuien krijgen.
Mijn advies: overleg met je huisarts. Ik wens je sterkte!
vrijdag 22 mei 2009 om 23:04
quote:fleurtje schreef op 21 mei 2009 @ 22:11:
[...]
Psychiater, of op zn minst een psycholoog.
Ik heb de a.d. voorgeschreven gekregen van de huisarts. Een psychiater krijg je echt niet snel te zien hoor, dan moet er wel heel wat aan de hand zijn. Dat lijkt me bij TO niet het geval (zonder het te willen bagatelliseren!).
Waarom zou een huisarts je hierover niet kunnen voorlichten?
[...]
Psychiater, of op zn minst een psycholoog.
Ik heb de a.d. voorgeschreven gekregen van de huisarts. Een psychiater krijg je echt niet snel te zien hoor, dan moet er wel heel wat aan de hand zijn. Dat lijkt me bij TO niet het geval (zonder het te willen bagatelliseren!).
Waarom zou een huisarts je hierover niet kunnen voorlichten?
zaterdag 23 mei 2009 om 09:18
Omdat ik vind dat een huisarts er te weinig vanaf weet en slechts een doorverwijzende functie heeft. Huisartsen schrijven niet voor niets veel te vaak en te snel ad's voor. Je laat een huisarts toch ook niet een chemokuur bepalen?
Overigens: als jij een psych wil zien, kun jij een psych zien. Niks moeilijks aan.
Overigens: als jij een psych wil zien, kun jij een psych zien. Niks moeilijks aan.
zaterdag 23 mei 2009 om 16:36
Niet bang zijn. Ik heb in de loop der jaren ook zo getwijfeld. Het is me al eens voorgeschreven (Seroxat/Paroxetine) en toen durfde ik het niet in te nemen vanwege al die afschuwelijke verhalen. Toen ik het wel probeerde, sloegen mijn darmen op tilt, vreselijk! Dus snel weer gestopt. En maar doormodderen met angst en huilbuien. Enkele maanden geleden had ik zoveel meegemaakt in een paar jaar tijd dat ik dagelijks al huilend opstond. Ik wilde daar vanaf en wat kreeg ik? Seroxat. Deze ronde heb ik me eroverheen gezet en ik ben blij dat ik dat heb gedaan. Ik heb het opgebouwd. Gestart met een kwart tabletje elke dag. Na een week elke dag een halve en voorlopig helpt dat al genoeg. Na enkele dagen stopte het huilen om alles al! WAT een opluchting. De bijwerkingen waren tijdens die langzame opbouw veel minder zwaar. Een beetje wazig zien soms, klein beetje raar gevoel in mijn maag, maar nu, na ongeveer 4 weken een halve, gaat het beter dan ooit met me. Ik functioneer weer als mens. Spijt dat ik niet eerder de stap heb durven nemen! Dus gewoon doen! Je leven wordt er gemakkelijker door. Je hebt er ook echt geen psychiater bij nodig. Wel onder controle blijven van je huisarts. Succes!
zaterdag 23 mei 2009 om 17:43
quote:Karen1971 schreef op 22 mei 2009 @ 23:04:
[...]
Ik heb de a.d. voorgeschreven gekregen van de huisarts. Een psychiater krijg je echt niet snel te zien hoor, dan moet er wel heel wat aan de hand zijn. Dat lijkt me bij TO niet het geval (zonder het te willen bagatelliseren!).
Waarom zou een huisarts je hierover niet kunnen voorlichten?
raar is dat, voor hartproblemen krijg je een verwijzing naar een cardioloog, voor een depressie wil de huisarts het het liefst zelf oplossen. Helaas gebeuren er daardoor nogal eens wat 'ongelukjes' met psychofarmaca (te snel laten afbouwen, 2 middelen tegelijk krijgen die niet samen kunnen e.d.)
Ik kan ook iedereen aanraden gewoon een verwijzing voor een psychiater te vragen. De meeste huisartsen weten nl weinig van pschofarmaca en geven dan bijv. voor een depressie wat ze altijd geven of waarover ze net een foldertje hebben gehad.
Zonder een goede psychiatrische anamnese heeft de patient dan kans om een middel te krijgen wat wat niet of weinig werkzaam is of wat juist de klachter verergert.
gr suuz
[...]
Ik heb de a.d. voorgeschreven gekregen van de huisarts. Een psychiater krijg je echt niet snel te zien hoor, dan moet er wel heel wat aan de hand zijn. Dat lijkt me bij TO niet het geval (zonder het te willen bagatelliseren!).
Waarom zou een huisarts je hierover niet kunnen voorlichten?
raar is dat, voor hartproblemen krijg je een verwijzing naar een cardioloog, voor een depressie wil de huisarts het het liefst zelf oplossen. Helaas gebeuren er daardoor nogal eens wat 'ongelukjes' met psychofarmaca (te snel laten afbouwen, 2 middelen tegelijk krijgen die niet samen kunnen e.d.)
Ik kan ook iedereen aanraden gewoon een verwijzing voor een psychiater te vragen. De meeste huisartsen weten nl weinig van pschofarmaca en geven dan bijv. voor een depressie wat ze altijd geven of waarover ze net een foldertje hebben gehad.
Zonder een goede psychiatrische anamnese heeft de patient dan kans om een middel te krijgen wat wat niet of weinig werkzaam is of wat juist de klachter verergert.
gr suuz
zaterdag 23 mei 2009 om 18:00
Ik heb erg slechte ervaringen met Seroxat, ben er hypomaan van geworden (was dus een foutje van de huisarts die geen controle hield, waardoor dit 8 maanden geduurd heeft en 8000 gulden lichter) . Het afbouwen was zo moeilijk, ik werd suicidaal en gesloten opgenomen. Ik zou zelf seroxat niet aanraden als eerste keus middel.
Er zijn momenteel veel betere middelen op de markt zoals Lexapro en Cymbaltha, waarbij niet zulke heftige onttrekkingsverschijnselen zijn ontdekt.
gr suuz
Er zijn momenteel veel betere middelen op de markt zoals Lexapro en Cymbaltha, waarbij niet zulke heftige onttrekkingsverschijnselen zijn ontdekt.
gr suuz
zaterdag 23 mei 2009 om 22:00
Heel erg bedankt voor jullie reacties!
Ik denk dat dankzij jullie verhalen me zeker aan het denken hebben gezet en heb er zeker wat aan gehad.
Vroeg me af, waarrom het niet proberen, want angstig voel ik me toch wel elke dag.
Ik ben afgelopen donderdag begonnen met paroxetine. ( wel met hele zenuwachtige, gespannen gedachtes!)
Heb wel wat bijwerkingen, maar tot nu toe valt het me reuze mee.
Ik wacht af af.. Hopende op een ontspannen, vrolijkerder mij!
Mijn wens!
Mandy.
Ik denk dat dankzij jullie verhalen me zeker aan het denken hebben gezet en heb er zeker wat aan gehad.
Vroeg me af, waarrom het niet proberen, want angstig voel ik me toch wel elke dag.
Ik ben afgelopen donderdag begonnen met paroxetine. ( wel met hele zenuwachtige, gespannen gedachtes!)
Heb wel wat bijwerkingen, maar tot nu toe valt het me reuze mee.
Ik wacht af af.. Hopende op een ontspannen, vrolijkerder mij!
Mijn wens!
Mandy.
zaterdag 23 mei 2009 om 23:20
Advies van Fleurtje is echt zinnig. Huisartsen weten er gewoon niet voldoende van, het is ook een vak apart.
Ik heb ook van een huisarts ad voorgeschreven gekregen, was helemaal niks.
Toen naar een psychiater geweest en die stelde ook de diagnose depressie, maarrrrr... dat kwam uit iets anders voort. De diagnose was dus niet 'enkel' depressie. Nu heb ik de juiste medicatie, is het onderliggende probleem 'verholpen' en dus de depressie ook.
Een huisarts heeft ook te weinig tijd om zich te verdiepen, ga liever naar iemand die de tijd neemt om een goede diagnose te stellen en voor jou bekijkt welke medicijnen het beste bij je klachten passen.
Ik heb ook van een huisarts ad voorgeschreven gekregen, was helemaal niks.
Toen naar een psychiater geweest en die stelde ook de diagnose depressie, maarrrrr... dat kwam uit iets anders voort. De diagnose was dus niet 'enkel' depressie. Nu heb ik de juiste medicatie, is het onderliggende probleem 'verholpen' en dus de depressie ook.
Een huisarts heeft ook te weinig tijd om zich te verdiepen, ga liever naar iemand die de tijd neemt om een goede diagnose te stellen en voor jou bekijkt welke medicijnen het beste bij je klachten passen.
Known to cause insanity in laboratory mice
donderdag 28 mei 2009 om 09:42
quote:Jane1970 schreef op 28 mei 2009 @ 00:58:
Je kunt ook gaan hardlopen met trainer, maak je serotonine zelf weer aan. Wordt steeds meer voorgeschreven ipv a.d.'s of naast medicatie wat weer afgebouwd kan worden. Kijk maar eens bij runningtherapy.
Groet Jane
Tuurlijk, een lekker boswandeling en je bent weer helemaal beter.
Je wilt niet weten hoe vaak dat gezegd wordt. Alsof het zó simpel is
Je kunt ook gaan hardlopen met trainer, maak je serotonine zelf weer aan. Wordt steeds meer voorgeschreven ipv a.d.'s of naast medicatie wat weer afgebouwd kan worden. Kijk maar eens bij runningtherapy.
Groet Jane
Tuurlijk, een lekker boswandeling en je bent weer helemaal beter.
Je wilt niet weten hoe vaak dat gezegd wordt. Alsof het zó simpel is
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 28 mei 2009 om 10:32
