Psyche
alle pijlers
Autisme, Wie ook? Deel 2
vrijdag 5 augustus 2016 om 13:28
zaterdag 11 november 2017 om 17:36
Omdat je dan vaak bij mensen in ogen moet kijken dacht ik niks voor iemand met autisme. Maar misschien moet ik ook maar zo studie volgenCase-je schreef: ↑11-11-2017 14:12Autisten zijn net mensen... ook onder autisten zitten mensen die arts geworden zijn, of advocaat, of manager, of directeur, of weet ik veel wat. Natuurlijk kan iemand met autisme ook studeren.
Ik snap niet goed waarom je zou denken dat dit niet tot de mogelijkheden behoort?
zaterdag 11 november 2017 om 17:43
Ik snap je wel. Vroeger durfde ik echt niet mensen recht aan te kijken. Was heel erg in mezelf gekeerd.ButtersStotch schreef: ↑11-11-2017 17:36Omdat je dan vaak bij mensen in ogen moet kijken dacht ik niks voor iemand met autisme. Maar misschien moet ik ook maar zo studie volgen
Nu ben ik veel socialer geworden. Mensen verwachten ook niet gelijk dat ik autisme heb. Al heb ik nu ook wel momenten dat ik in mezelf keer hoor. Dat zal toch wel zo blijven denk ik. Al zijn er wel wat jaren overheen gegaan, voordat ik veel opener was. De mensen die me echt goed kennen, weten ook waar ik in beperkt ben.
Ik merk het ook met leren nu. Ik volg een opleiding via een speciaal traject. Normaal duurt deze opleiding 1 jaar (al kun je er via de normale weg ook 2 jaar over doen geloof ik) maar ik doe er 2 jaar over. Ik ben bijna aan het einde van het 1e jaar en het gaat echt goed. Loop zelfs voor met de leerstof. Het scheelt ook heel erg dat ik in een kleine rustige klas zit. Ik heb ook op het ROC dezelfde opleiding gevolgd maar daar liep ik compleet vast.
zaterdag 11 november 2017 om 17:47
zaterdag 11 november 2017 om 18:32
Oh het mensen aankijken kan ik prima als ik wil. Dit is mij als kind al aangeleerd. Maar bij de psych kan ik dat nu gewoon ff loslaten omdat oogcontact een deel van mijn beschikbare werkgeheugen verbruikt en ik me daar liever volledig focus op wat ik te zeggen heb zonder aan sociaal geneuzel te hoeven doen.
zaterdag 11 november 2017 om 20:12
Ik heb het mensen aankijken als je tegen ze praat wel redelijk goed onder de knie tegenwoordig. Wat ik wel lastig blijf vinden is mensen aankijken in het voorbijgaan op straat. Ik weet nooit hoe lang je iemand aan moet kijken. Dus ik kijk of heel vluchtig, of te lang (is mijn indruk) of gewoon helemaal niet.
zaterdag 11 november 2017 om 20:46
Niet alle autisten hebben moeite met oogcontact.ButtersStotch schreef: ↑11-11-2017 17:36Omdat je dan vaak bij mensen in ogen moet kijken dacht ik niks voor iemand met autisme. Maar misschien moet ik ook maar zo studie volgen
Daarbij zijn er als psycholoog veel uiteenlopende werkvelden.
En dan ben ik ook nog eens te oud om nog met deze studie aan het werk te gaan. Ik zie het nu als dure hobby.
Maar autisme en psychologie gaan wat mij betreft prima samen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zaterdag 11 november 2017 om 21:24
Nah, mensen denken ook altijd dat ik ze in de ogen kijk. Tot een behandelaar erachter kwam dat ik precies net niet in de ogen kijk. Dus niet opvallend een andere hoek in, nee, echt uitgekiend waardoor het lijkt alsof ik mensen in de ogen kijk. Pas toen die behandelaar dat zei, ging mij het ook opvallen.ButtersStotch schreef: ↑11-11-2017 17:36Omdat je dan vaak bij mensen in ogen moet kijken dacht ik niks voor iemand met autisme. Maar misschien moet ik ook maar zo studie volgen
Dat heb ik mezelf aangeleerd, niemand die het opvalt behalve als je echt gaat nadenken/kijken erover. En bijna niemand die dat doet.
dinsdag 14 november 2017 om 10:59
Of Rowan Antkinson in Blackadder. Surrounded by idiots.
@ Solomio: je bent net op tijd terug. Blijf nog een tijdje hangen om deel 3 te openen hé.
dinsdag 14 november 2017 om 20:25
Haha, ik zag het.Valdemar_II schreef: ↑14-11-2017 10:59
Of Rowan Antkinson in Blackadder. Surrounded by idiots.
@ Solomio: je bent net op tijd terug. Blijf nog een tijdje hangen om deel 3 te openen hé.
Maar ieder ander kan natuurlijk ook gewoon een nieuw deel openen hè.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 14 november 2017 om 20:58
Ik heb onlangs gesolliciteerd (uit eigen beweging, wil graag een andere werkplek) en nou kreeg ik vandaag bericht dat ik op gesprek mag komen. En nu beginnen de twijfels toe te slaan: kan ik dit wel, wil ik dit wel, waar begin ik aan, wat als het niet bevalt???? Het is nog niet eens zover, maar ik sta nu al stijf van de stress.
zaterdag 18 november 2017 om 11:30
zaterdag 18 november 2017 om 15:15
Klopt het dat jij één van die drie bent? Vond de gelijkenissen althans met wat ik hier op het forum van jou lees/heb gelezen en één van die drie vrouwen erg groot.
Waren in ieder geval alle drie erg sterke verhalen die een duidelijk beeld weergeven over hoe autisme bij vrouwen zich manifesteert.
zaterdag 18 november 2017 om 15:21
Ik heb autisme en werk als kinder- en jeugdpsycholoog. Met name met kinderen/jongeren met autisme of AD(H)D. Vind het daarin juist een voordeel. Met name de kinderen en jongeren met autisme begrijp ik prima. Die hoeven van mij tijdens een behandeling echt geen oogcontact te maken en als ze omgekeerd op de stoel willen praten waardoor ze mijn hele hoofd niet zien ga ik daar echt niet moeilijk over doen. Overigens heb ik altijd gewoon een soort van oogcontact gemaakt. Nooit in de ogen aankijken maar net er onder. Heb dus geen moeite om bij gesprekken met ouders de ouders gewoon in de ogen aan te kijken. Mijn jaren ervaringen in de GGZ hebben er juist voor gezorgd dat ik zelf ook die kant uit wilde. Wat dat betreft had ik mijn diagnose gelukkig op tijd (toen ik 12 was, al hadden mijn ouders en ik alsnog al jaren ellende achter de rug alvorens een diagnose kwam). En wist ik goed waar mijn zwakke en sterke kanten lagen en ben ik de uitdaging gewoon aan gegaan om een universitaire studie in die richting te volgen ondanks dat ik van het middelbaar speciaal onderwijs af kwam. Ik vind het in ieder geval met name in het werk met cliënten met autisme een voordeel dat ik zelf grotendeels weet wat er in ze omgaat en mijn eigen aangeleerde trucjes kan delen.ButtersStotch schreef: ↑11-11-2017 17:36Omdat je dan vaak bij mensen in ogen moet kijken dacht ik niks voor iemand met autisme. Maar misschien moet ik ook maar zo studie volgen
zaterdag 18 november 2017 om 16:21
Wat een inspirerend verhaal, dit had ik veel liever in de nrc gelezen. Ik vond dat aan deze drie personen wel erg veel mankeerde, opnames, depressies.MrsLady schreef: ↑18-11-2017 15:21Ik heb autisme en werk als kinder- en jeugdpsycholoog. Met name met kinderen/jongeren met autisme of AD(H)D. Vind het daarin juist een voordeel. Met name de kinderen en jongeren met autisme begrijp ik prima. Die hoeven van mij tijdens een behandeling echt geen oogcontact te maken en als ze omgekeerd op de stoel willen praten waardoor ze mijn hele hoofd niet zien ga ik daar echt niet moeilijk over doen. Overigens heb ik altijd gewoon een soort van oogcontact gemaakt. Nooit in de ogen aankijken maar net er onder. Heb dus geen moeite om bij gesprekken met ouders de ouders gewoon in de ogen aan te kijken. Mijn jaren ervaringen in de GGZ hebben er juist voor gezorgd dat ik zelf ook die kant uit wilde. Wat dat betreft had ik mijn diagnose gelukkig op tijd (toen ik 12 was, al hadden mijn ouders en ik alsnog al jaren ellende achter de rug alvorens een diagnose kwam). En wist ik goed waar mijn zwakke en sterke kanten lagen en ben ik de uitdaging gewoon aan gegaan om een universitaire studie in die richting te volgen ondanks dat ik van het middelbaar speciaal onderwijs af kwam. Ik vind het in ieder geval met name in het werk met cliënten met autisme een voordeel dat ik zelf grotendeels weet wat er in ze omgaat en mijn eigen aangeleerde trucjes kan delen.
Ik had mijn diagnose wel eerder willen weten, dan had ik misschien andere studiekeuzes gemaakt en ook niet zo ver doorgeleerd, aangezien ik toch niet zo hoog kan presteren als waar ik voor geleerd heb. Zo zonde van die 10.000 euro studielening.. Dan was ik nu een stuk rijker!
Ik denk er sterk over om een MBO opleiding te gaan doen voor een ander vak. Dit kan alleen in Utrecht en ik twijfel enorm...
zaterdag 18 november 2017 om 16:56
Ik had juist heel graag willen studeren, maar werd daarin belemmerd door mijn autisme.biobitch1984 schreef: ↑18-11-2017 16:21Wat een inspirerend verhaal, dit had ik veel liever in de nrc gelezen. Ik vond dat aan deze drie personen wel erg veel mankeerde, opnames, depressies.
Ik had mijn diagnose wel eerder willen weten, dan had ik misschien andere studiekeuzes gemaakt en ook niet zo ver doorgeleerd, aangezien ik toch niet zo hoog kan presteren als waar ik voor geleerd heb. Zo zonde van die 10.000 euro studielening.. Dan was ik nu een stuk rijker!
Ik denk er sterk over om een MBO opleiding te gaan doen voor een ander vak. Dit kan alleen in Utrecht en ik twijfel enorm...
Nu mijn leven eindelijk goed verloopt ben ik alsnog gestart met een universitaire studie. Juist omdat ik wel die intellectuele uitdaging wil.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zaterdag 18 november 2017 om 17:13
Voor veel vrouwen met autisme (mannen ook, maar daar gaat dit artikel nou eenmaal niet over) is het leven niet eenvoudig (geweest). Succesverhalen kunnen idd inspirerend zijn, maar kunnen ook de indruk wekken dat autisme niet zo erg beperkend is.biobitch1984 schreef: ↑18-11-2017 16:21Wat een inspirerend verhaal, dit had ik veel liever in de nrc gelezen. Ik vond dat aan deze drie personen wel erg veel mankeerde, opnames, depressies.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zaterdag 18 november 2017 om 17:16
Volgens mij zijn er tegenwoordig meestal eenpersoonskamers, maar dat weet ik niet zeker. Ik heb al jaren geen psychiatrische afdeling meer van binnen gezien.redbulletje schreef: ↑18-11-2017 17:12Ik lees nu regelmatig hier iets over opname ivm autisme. Hoe gaat dat in zijn werk? Verblijf je dan wel in privékamers?
En als je zo slecht bent dat je opgenomen moet worden heb je geen keus denk ik.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zaterdag 18 november 2017 om 17:19
Dan zou je mij juist helemaal over de kling jagen. Ik heb voor 'n operatie die ik binnenkort moet ondergaan al 'n eenpersoonskamer bedongen wegens m'n autisme.
zaterdag 18 november 2017 om 17:23
Ik heb afgelopen jaar 3x in het ziekenhuis gelegen en ben ook helemaal gestoord geworden van kamergenoten en gerammel met metalen ondersteken op de gang.redbulletje schreef: ↑18-11-2017 17:19Dan zou je mij juist helemaal over de kling jagen. Ik heb voor 'n operatie die ik binnenkort moet ondergaan al 'n eenpersoonskamer bedongen wegens m'n autisme.
Tweepersoonskamer was het beste wat ik kon krijgen. Vreselijk.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
