Psyche
alle pijlers
Autisme, Wie ook? Deel 2
vrijdag 5 augustus 2016 om 13:28
maandag 29 augustus 2016 om 11:47
Goh cumulus, ik weet even niet goed wat te zeggen behalve wat ontzettend vervelend lijkt me dat! Gevangen in je eigen lochaam/hoofd, brrr, knap dat je zo volhoud. En idd overgeleverd aan de grillen van de politiek, stressvol.
Ik herken me wel een beetje in het 'dingen laten rusten' om andere dingen even voorramg te geven. Ik kan ook niet bijvoorbeeld aan een schouder werken bij fysio, tegelijk met bekkenfysio bezig zijn, sporten en met de ggz bezig zijn. Ik heb net schouder afgerond, doe nu ggz en na vakantie maar eens met sport aan de gang.
Ik ben naast autistisch ook nog lui, want ik kan heus meer dan ik doe, maar het kost zoveel motivatie om de meest simpele dingen gedaan te krijgen. Er moet echt beloning aan vast hangen voordat ik iets doe. Alleen op mijn werk lukt het om dingen te doen omdat ze gedaan moeten worden. Heel bijzonder, daarom dacht ik ook altijd aan ADD.
Daarom heb ik geen huisdier, die geven teveel rommel en heb ik geen controle over qua wat ze doen, waar ze lopen en wat ze kapot maken als ik niet ben. Dan ben ik teveel aan het mopperen op een dier, en dat is voor het dier ook niet leuk.
Ik wil eigenlijk niet teveel details geven van waar ik behandeld wordt, te makkelijk googlebaar. Maar met een beetje loepen kan men mijn locatie sowiexo wel raden. Heb de 'leider' van die groep nooit gezien en ontmoet alleen op foto gezien in een psychologiemagazine. Maar ik denk dat ze ongetwijfeld mevrouw spek wel kennen van professionele bijeenkomsten ofzoiets
Ik herken me wel een beetje in het 'dingen laten rusten' om andere dingen even voorramg te geven. Ik kan ook niet bijvoorbeeld aan een schouder werken bij fysio, tegelijk met bekkenfysio bezig zijn, sporten en met de ggz bezig zijn. Ik heb net schouder afgerond, doe nu ggz en na vakantie maar eens met sport aan de gang.
Ik ben naast autistisch ook nog lui, want ik kan heus meer dan ik doe, maar het kost zoveel motivatie om de meest simpele dingen gedaan te krijgen. Er moet echt beloning aan vast hangen voordat ik iets doe. Alleen op mijn werk lukt het om dingen te doen omdat ze gedaan moeten worden. Heel bijzonder, daarom dacht ik ook altijd aan ADD.
Daarom heb ik geen huisdier, die geven teveel rommel en heb ik geen controle over qua wat ze doen, waar ze lopen en wat ze kapot maken als ik niet ben. Dan ben ik teveel aan het mopperen op een dier, en dat is voor het dier ook niet leuk.
Ik wil eigenlijk niet teveel details geven van waar ik behandeld wordt, te makkelijk googlebaar. Maar met een beetje loepen kan men mijn locatie sowiexo wel raden. Heb de 'leider' van die groep nooit gezien en ontmoet alleen op foto gezien in een psychologiemagazine. Maar ik denk dat ze ongetwijfeld mevrouw spek wel kennen van professionele bijeenkomsten ofzoiets
maandag 29 augustus 2016 om 13:03
'Onze' psychiater zegt altijd: Lui is geen diagnose.
Waarmee hij bedoelt dat lui altijd een gevolg is van iets: angst, onzekerheid, pijn, overprikkeldheid, whatever kunnen leiden tot 'niets doen', wat dan al gauw als luiheid wordt bestempeld.
Waarmee hij bedoelt dat lui altijd een gevolg is van iets: angst, onzekerheid, pijn, overprikkeldheid, whatever kunnen leiden tot 'niets doen', wat dan al gauw als luiheid wordt bestempeld.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 29 augustus 2016 om 13:30
quote:Solomio schreef op 29 augustus 2016 @ 13:03:
'Onze' psychiater zegt altijd: Lui is geen diagnose.
Waarmee hij bedoelt dat lui altijd een gevolg is van iets: angst, onzekerheid, pijn, overprikkeldheid, whatever kunnen leiden tot 'niets doen', wat dan al gauw als luiheid wordt bestempeld.Ja, dat zegt mijn peute ook.
'Onze' psychiater zegt altijd: Lui is geen diagnose.
Waarmee hij bedoelt dat lui altijd een gevolg is van iets: angst, onzekerheid, pijn, overprikkeldheid, whatever kunnen leiden tot 'niets doen', wat dan al gauw als luiheid wordt bestempeld.Ja, dat zegt mijn peute ook.
maandag 29 augustus 2016 om 13:51
quote:Solomio schreef op 29 augustus 2016 @ 13:03:
'Onze' psychiater zegt altijd: Lui is geen diagnose.
Waarmee hij bedoelt dat lui altijd een gevolg is van iets: angst, onzekerheid, pijn, overprikkeldheid, whatever kunnen leiden tot 'niets doen', wat dan al gauw als luiheid wordt bestempeld.
Klopt helemaal.
"Lui" is een etiket dat anderen ons opplakken. De werkelijkheid is vaak net even anders.
'Onze' psychiater zegt altijd: Lui is geen diagnose.
Waarmee hij bedoelt dat lui altijd een gevolg is van iets: angst, onzekerheid, pijn, overprikkeldheid, whatever kunnen leiden tot 'niets doen', wat dan al gauw als luiheid wordt bestempeld.
Klopt helemaal.
"Lui" is een etiket dat anderen ons opplakken. De werkelijkheid is vaak net even anders.
maandag 29 augustus 2016 om 13:53
quote:biobitch1984 schreef op 29 augustus 2016 @ 13:22:
Ik voel meestal zelf niet echt wat het is, op dit moment heb ik onzekerheid, angst voor mijn eerste vakantie echt alleen. Ik weet wat ik doen moet, maar ik zit nog steeds op de bank. Ik denk dat ik even een stappenplan maak om mezelf te reguleren
Irritant he, die rem die er maar niet vanaf gaat
Anderen lijken zich zo makkelijk een schop onder de reet te kunnen geven. Sinds ik ook fysiek beperkt ben lijkt het nog erger. Dan staat die rem er nog steviger op omdat de simpelste dingen fysieke klachten kunnen geven.
Ik voel meestal zelf niet echt wat het is, op dit moment heb ik onzekerheid, angst voor mijn eerste vakantie echt alleen. Ik weet wat ik doen moet, maar ik zit nog steeds op de bank. Ik denk dat ik even een stappenplan maak om mezelf te reguleren
Irritant he, die rem die er maar niet vanaf gaat
Anderen lijken zich zo makkelijk een schop onder de reet te kunnen geven. Sinds ik ook fysiek beperkt ben lijkt het nog erger. Dan staat die rem er nog steviger op omdat de simpelste dingen fysieke klachten kunnen geven.
maandag 29 augustus 2016 om 15:29
quote:cumulus schreef op 29 augustus 2016 @ 13:51:
[...]
Klopt helemaal.
"Lui" is een etiket dat anderen ons opplakken. De werkelijkheid is vaak net even anders.En mijn jongste zoon plakt zichzelf dat etiket op, zodat ie niks meer hoeft te doen.
[...]
Klopt helemaal.
"Lui" is een etiket dat anderen ons opplakken. De werkelijkheid is vaak net even anders.En mijn jongste zoon plakt zichzelf dat etiket op, zodat ie niks meer hoeft te doen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 29 augustus 2016 om 18:19
quote:biobitch1984 schreef op 29 augustus 2016 @ 11:47:
Goh cumulus, ik weet even niet goed wat te zeggen behalve wat ontzettend vervelend lijkt me dat! Gevangen in je eigen lochaam/hoofd, brrr, knap dat je zo volhoud. En idd overgeleverd aan de grillen van de politiek, stressvol.
Ik herken me wel een beetje in het 'dingen laten rusten' om andere dingen even voorramg te geven. Ik kan ook niet bijvoorbeeld aan een schouder werken bij fysio, tegelijk met bekkenfysio bezig zijn, sporten en met de ggz bezig zijn. Ik heb net schouder afgerond, doe nu ggz en na vakantie maar eens met sport aan de gang.
Ik ben naast autistisch ook nog lui, want ik kan heus meer dan ik doe, maar het kost zoveel motivatie om de meest simpele dingen gedaan te krijgen. Er moet echt beloning aan vast hangen voordat ik iets doe. Alleen op mijn werk lukt het om dingen te doen omdat ze gedaan moeten worden. Heel bijzonder, daarom dacht ik ook altijd aan ADD.
Daarom heb ik geen huisdier, die geven teveel rommel en heb ik geen controle over qua wat ze doen, waar ze lopen en wat ze kapot maken als ik niet ben. Dan ben ik teveel aan het mopperen op een dier, en dat is voor het dier ook niet leuk.
Ik wil eigenlijk niet teveel details geven van waar ik behandeld wordt, te makkelijk googlebaar. Maar met een beetje loepen kan men mijn locatie sowiexo wel raden. Heb de 'leider' van die groep nooit gezien en ontmoet alleen op foto gezien in een psychologiemagazine. Maar ik denk dat ze ongetwijfeld mevrouw spek wel kennen van professionele bijeenkomsten ofzoiets
Vooral dit is zoooo herkenbaar.
Meerdere dingen naast elkaar doen geeft zoveel stress en probeer ik ook zoveel mogelijk te mijden, eerst het ene en dan het andere.
Op mijn werk juist pietje precies maar thuis krijg ik het niet klaar.
Goh cumulus, ik weet even niet goed wat te zeggen behalve wat ontzettend vervelend lijkt me dat! Gevangen in je eigen lochaam/hoofd, brrr, knap dat je zo volhoud. En idd overgeleverd aan de grillen van de politiek, stressvol.
Ik herken me wel een beetje in het 'dingen laten rusten' om andere dingen even voorramg te geven. Ik kan ook niet bijvoorbeeld aan een schouder werken bij fysio, tegelijk met bekkenfysio bezig zijn, sporten en met de ggz bezig zijn. Ik heb net schouder afgerond, doe nu ggz en na vakantie maar eens met sport aan de gang.
Ik ben naast autistisch ook nog lui, want ik kan heus meer dan ik doe, maar het kost zoveel motivatie om de meest simpele dingen gedaan te krijgen. Er moet echt beloning aan vast hangen voordat ik iets doe. Alleen op mijn werk lukt het om dingen te doen omdat ze gedaan moeten worden. Heel bijzonder, daarom dacht ik ook altijd aan ADD.
Daarom heb ik geen huisdier, die geven teveel rommel en heb ik geen controle over qua wat ze doen, waar ze lopen en wat ze kapot maken als ik niet ben. Dan ben ik teveel aan het mopperen op een dier, en dat is voor het dier ook niet leuk.
Ik wil eigenlijk niet teveel details geven van waar ik behandeld wordt, te makkelijk googlebaar. Maar met een beetje loepen kan men mijn locatie sowiexo wel raden. Heb de 'leider' van die groep nooit gezien en ontmoet alleen op foto gezien in een psychologiemagazine. Maar ik denk dat ze ongetwijfeld mevrouw spek wel kennen van professionele bijeenkomsten ofzoiets
Vooral dit is zoooo herkenbaar.
Meerdere dingen naast elkaar doen geeft zoveel stress en probeer ik ook zoveel mogelijk te mijden, eerst het ene en dan het andere.
Op mijn werk juist pietje precies maar thuis krijg ik het niet klaar.
maandag 29 augustus 2016 om 18:59
Wat een boel verhalen zeg, van jullie! Ik volg het wel, maar elke keer reageren vind ik lastig, sorry.
Wel een vraag: wie van jullie heeft een signaleringsplan qua oplopende overprikkeling? Soms is dat met fases beschreven, soms met een stoplicht, soms met een snelkookpannetje. Ik ben er nu voor mezelf één aan het maken, ook voor inzichtelijkheid voor mijn man. En ben benieuwd hoe dat van anderen er dan uit ziet . Heb ook op google al wat gevonden trouwens.
Wel een vraag: wie van jullie heeft een signaleringsplan qua oplopende overprikkeling? Soms is dat met fases beschreven, soms met een stoplicht, soms met een snelkookpannetje. Ik ben er nu voor mezelf één aan het maken, ook voor inzichtelijkheid voor mijn man. En ben benieuwd hoe dat van anderen er dan uit ziet . Heb ook op google al wat gevonden trouwens.
.
maandag 29 augustus 2016 om 19:27
quote:Soggie schreef op 29 augustus 2016 @ 18:59:
Wat een boel verhalen zeg, van jullie! Ik volg het wel, maar elke keer reageren vind ik lastig, sorry.
Wel een vraag: wie van jullie heeft een signaleringsplan qua oplopende overprikkeling? Soms is dat met fases beschreven, soms met een stoplicht, soms met een snelkookpannetje. Ik ben er nu voor mezelf één aan het maken, ook voor inzichtelijkheid voor mijn man. En ben benieuwd hoe dat van anderen er dan uit ziet . Heb ook op google al wat gevonden trouwens.
Je hoeft niet te reageren, in ieder geval niet op mijn verhaal. Het is véél allemaal. Ik begrijp dat dat jullie misschien ook prikkelt. Geef het gerust aan of blokkeer mijn account voor jezelf, ik zal het niet kwalijk nemen. Maar ik borrel momenteel zelf ook erg over van alles wat er speelt hier.
Ik heb van wat jij noemt wel eens een groepstherapie gehad. Toen had ik net de diagnose. Het was alleen niet op autisme alleen gericht en daar miste ik denk ik net de boot. En de groep was ook erg druk voor me. Al die emoties en problemen om me heen waren haast niet te handelen (vandaar ook dat ik zeg: blokkeer me gerust als het teveel is, volgens mij kan dat ook op dit forum).
Het heette, als ik me goed herinner, emotieregulatietherapie. Je emoties moest je beschrijven in water: van stilstaand water tot zeer wild water. Vijf fasen, en ik zat continu in de één na hoogste fase (fase vijf was zeg maar "meltdown").
Ik had op dat moment ook te maken met diverse niet opgeblazen, wel zeer reële problemen die het welzijn van mijn gezin serieus bedreigden (is na veel strijd allemaal goed gekomen maar ik zat er toen middenin). Alle reden voor stress dus. Eigenlijk zoals altijd, eerlijk gezegd.
De clou van de therapie was eigenlijk een vorm van cognitieve therapie. Je gedachten gaan met je op de loop. Dus ook je emoties. Een lekke band op een drukke ochtend kan dan heel groot worden, en met cognitief denken leer je dat dat niet het eind van de wereld hoeft te zijn.
Ik heb geloof ik 2 of 3 van de 10 keer meegemaakt, daarna heeft de therapeut me naar huis gestuurd. Ik was continu in tranen omdat het heel lastig is zo'n therapie te doen terwijl je écht te maken hebt met grote problemen die écht niet te groot zijn geworden in je hoofd en dat erkende zij ook.
Jammer, want ik had graag willen leren hoe ik wél die akelige gedachten, ook de reële, kan verwerken. Ik zit namelijk nog steeds in zéér woelig water met allerlei dingen die fout gaan, zoals het regelen van goede zorg, en dit heeft me inmiddels ook mijn fysieke gezondheid gekost.
Wat een boel verhalen zeg, van jullie! Ik volg het wel, maar elke keer reageren vind ik lastig, sorry.
Wel een vraag: wie van jullie heeft een signaleringsplan qua oplopende overprikkeling? Soms is dat met fases beschreven, soms met een stoplicht, soms met een snelkookpannetje. Ik ben er nu voor mezelf één aan het maken, ook voor inzichtelijkheid voor mijn man. En ben benieuwd hoe dat van anderen er dan uit ziet . Heb ook op google al wat gevonden trouwens.
Je hoeft niet te reageren, in ieder geval niet op mijn verhaal. Het is véél allemaal. Ik begrijp dat dat jullie misschien ook prikkelt. Geef het gerust aan of blokkeer mijn account voor jezelf, ik zal het niet kwalijk nemen. Maar ik borrel momenteel zelf ook erg over van alles wat er speelt hier.
Ik heb van wat jij noemt wel eens een groepstherapie gehad. Toen had ik net de diagnose. Het was alleen niet op autisme alleen gericht en daar miste ik denk ik net de boot. En de groep was ook erg druk voor me. Al die emoties en problemen om me heen waren haast niet te handelen (vandaar ook dat ik zeg: blokkeer me gerust als het teveel is, volgens mij kan dat ook op dit forum).
Het heette, als ik me goed herinner, emotieregulatietherapie. Je emoties moest je beschrijven in water: van stilstaand water tot zeer wild water. Vijf fasen, en ik zat continu in de één na hoogste fase (fase vijf was zeg maar "meltdown").
Ik had op dat moment ook te maken met diverse niet opgeblazen, wel zeer reële problemen die het welzijn van mijn gezin serieus bedreigden (is na veel strijd allemaal goed gekomen maar ik zat er toen middenin). Alle reden voor stress dus. Eigenlijk zoals altijd, eerlijk gezegd.
De clou van de therapie was eigenlijk een vorm van cognitieve therapie. Je gedachten gaan met je op de loop. Dus ook je emoties. Een lekke band op een drukke ochtend kan dan heel groot worden, en met cognitief denken leer je dat dat niet het eind van de wereld hoeft te zijn.
Ik heb geloof ik 2 of 3 van de 10 keer meegemaakt, daarna heeft de therapeut me naar huis gestuurd. Ik was continu in tranen omdat het heel lastig is zo'n therapie te doen terwijl je écht te maken hebt met grote problemen die écht niet te groot zijn geworden in je hoofd en dat erkende zij ook.
Jammer, want ik had graag willen leren hoe ik wél die akelige gedachten, ook de reële, kan verwerken. Ik zit namelijk nog steeds in zéér woelig water met allerlei dingen die fout gaan, zoals het regelen van goede zorg, en dit heeft me inmiddels ook mijn fysieke gezondheid gekost.
maandag 29 augustus 2016 om 19:51
Nog even over die training: de mensen die daar zaten hadden veel conflicten, grensoverschrijdend gedrag en dat soort dingen, echt externaliserend zoals dat heet, terwijl ik bij een meltdown alleen maar kan janken. Hun emoties waren vooral boosheid, schreeuwen, dreigende taal gebruiken als in "ik trek die vent nog eens over de balie". Hoewel het niet aan mij was gericht en ik dat ook wist, voelde ik dat als erg dreigend.
En ook, dat ik het gevoel had reële grote problemen te moeten bagatelliseren. Het ging namelijk niet om een lekke band of om een probleem met de klantenservice, maar om mijn werk en gezin.
Dus let wel op wat voor cursus/therapie het is en op welke doelgroep gericht!
En ook, dat ik het gevoel had reële grote problemen te moeten bagatelliseren. Het ging namelijk niet om een lekke band of om een probleem met de klantenservice, maar om mijn werk en gezin.
Dus let wel op wat voor cursus/therapie het is en op welke doelgroep gericht!
maandag 29 augustus 2016 om 20:05
Voel je niet beknot door mij om te schrijven hoor! Mijn opmerking komt vooral voort uit de gewoonte niet per ongeluk onbeleefd of kwetsend te zijn (door alleen mijn eigen vraag neer te zetten en de rest te negeren). Het lezen kost me niet veel energie, als ik erop moet reageren wel.
Ik denk dat jij een vers-training hebt gehad, dat wordt ook gegeven aan mensen met een persoonlijkheidsstoornis zoals borderline, omdat emotieregulatie daar ook vaak een probleem is.
Ik denk dat jij een vers-training hebt gehad, dat wordt ook gegeven aan mensen met een persoonlijkheidsstoornis zoals borderline, omdat emotieregulatie daar ook vaak een probleem is.
.
maandag 29 augustus 2016 om 20:35
quote:Soggie schreef op 29 augustus 2016 @ 18:59:
Wat een boel verhalen zeg, van jullie! Ik volg het wel, maar elke keer reageren vind ik lastig, sorry.
Wel een vraag: wie van jullie heeft een signaleringsplan qua oplopende overprikkeling? Soms is dat met fases beschreven, soms met een stoplicht, soms met een snelkookpannetje. Ik ben er nu voor mezelf één aan het maken, ook voor inzichtelijkheid voor mijn man. En ben benieuwd hoe dat van anderen er dan uit ziet . Heb ook op google al wat gevonden trouwens.
Ik heb een signaleringsplan. Nou ja, eh...... als ik em ooit weer kan vinden.
Want ik ben ook chronisch altijd alles kwijt.
Wat een boel verhalen zeg, van jullie! Ik volg het wel, maar elke keer reageren vind ik lastig, sorry.
Wel een vraag: wie van jullie heeft een signaleringsplan qua oplopende overprikkeling? Soms is dat met fases beschreven, soms met een stoplicht, soms met een snelkookpannetje. Ik ben er nu voor mezelf één aan het maken, ook voor inzichtelijkheid voor mijn man. En ben benieuwd hoe dat van anderen er dan uit ziet . Heb ook op google al wat gevonden trouwens.
Ik heb een signaleringsplan. Nou ja, eh...... als ik em ooit weer kan vinden.
Want ik ben ook chronisch altijd alles kwijt.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 29 augustus 2016 om 21:24
quote:Soggie schreef op 29 augustus 2016 @ 20:05:
Voel je niet beknot door mij om te schrijven hoor! Mijn opmerking komt vooral voort uit de gewoonte niet per ongeluk onbeleefd of kwetsend te zijn (door alleen mijn eigen vraag neer te zetten en de rest te negeren). Het lezen kost me niet veel energie, als ik erop moet reageren wel.
Ik denk dat jij een vers-training hebt gehad, dat wordt ook gegeven aan mensen met een persoonlijkheidsstoornis zoals borderline, omdat emotieregulatie daar ook vaak een probleem is.
Ik heb zelf klinische groepstherapie gehad (toen ik nog niet de diagnose autisme had), en dat wil ik nóóit meer.
Ja inderdaad, je hebt gelijk, het was een vers-training!
Autisme/ASS was net uitgesloten omdat ik creatief was, af en toe mensen aan kon kijken en gevoel voor humor had. En omdat het alleen bij mannen voor zou komen maar oké, deze ervaring is alweer een aantal jaar geleden.
Voel je niet beknot door mij om te schrijven hoor! Mijn opmerking komt vooral voort uit de gewoonte niet per ongeluk onbeleefd of kwetsend te zijn (door alleen mijn eigen vraag neer te zetten en de rest te negeren). Het lezen kost me niet veel energie, als ik erop moet reageren wel.
Ik denk dat jij een vers-training hebt gehad, dat wordt ook gegeven aan mensen met een persoonlijkheidsstoornis zoals borderline, omdat emotieregulatie daar ook vaak een probleem is.
Ik heb zelf klinische groepstherapie gehad (toen ik nog niet de diagnose autisme had), en dat wil ik nóóit meer.
Ja inderdaad, je hebt gelijk, het was een vers-training!
Autisme/ASS was net uitgesloten omdat ik creatief was, af en toe mensen aan kon kijken en gevoel voor humor had. En omdat het alleen bij mannen voor zou komen maar oké, deze ervaring is alweer een aantal jaar geleden.
maandag 29 augustus 2016 om 22:17
quote:cumulus schreef op 29 augustus 2016 @ 13:53:
[...]
Irritant he, die rem die er maar niet vanaf gaat
Anderen lijken zich zo makkelijk een schop onder de reet te kunnen geven. Sinds ik ook fysiek beperkt ben lijkt het nog erger. Dan staat die rem er nog steviger op omdat de simpelste dingen fysieke klachten kunnen geven.
Hoe meer ik last heb van mijn chronische pijn, hoe minder ik wil doenn. Sowieso voel ik me niet heel comfortabel in dit lichaam. Rechtop staan en lopen is moeilijk, staan op twee benen tegelijk kan ik eigenlijk niet. Dan ook nog die bekkenbodemspieren etc. de lenigheid die ik mis in schouders en benen. Deze tekortkomingen merk ik eigenlijk vooral met sporten en met seks. Seks doe ik dus maar niet want dat gaat onhandig en krakkemikkig en sporten zou eventueel wel kunnen met PT maar dat is erg duur. Best jammer, zowel seks als sport zijn heel goed voor een mens.
Sorry ik voel me vandaag even heel erg gehandicapt, lichamelijk en geestelijk
[...]
Irritant he, die rem die er maar niet vanaf gaat
Anderen lijken zich zo makkelijk een schop onder de reet te kunnen geven. Sinds ik ook fysiek beperkt ben lijkt het nog erger. Dan staat die rem er nog steviger op omdat de simpelste dingen fysieke klachten kunnen geven.
Hoe meer ik last heb van mijn chronische pijn, hoe minder ik wil doenn. Sowieso voel ik me niet heel comfortabel in dit lichaam. Rechtop staan en lopen is moeilijk, staan op twee benen tegelijk kan ik eigenlijk niet. Dan ook nog die bekkenbodemspieren etc. de lenigheid die ik mis in schouders en benen. Deze tekortkomingen merk ik eigenlijk vooral met sporten en met seks. Seks doe ik dus maar niet want dat gaat onhandig en krakkemikkig en sporten zou eventueel wel kunnen met PT maar dat is erg duur. Best jammer, zowel seks als sport zijn heel goed voor een mens.
Sorry ik voel me vandaag even heel erg gehandicapt, lichamelijk en geestelijk
maandag 29 augustus 2016 om 22:24
quote:Soggie schreef op 29 augustus 2016 @ 18:59:
Wat een boel verhalen zeg, van jullie! Ik volg het wel, maar elke keer reageren vind ik lastig, sorry.
Wel een vraag: wie van jullie heeft een signaleringsplan qua oplopende overprikkeling? Soms is dat met fases beschreven, soms met een stoplicht, soms met een snelkookpannetje. Ik ben er nu voor mezelf één aan het maken, ook voor inzichtelijkheid voor mijn man. En ben benieuwd hoe dat van anderen er dan uit ziet . Heb ook op google al wat gevonden trouwens.
Wat moet ik me voorstellen bij zo'n plan?
Hebben jullie pre-occupaties? Ze wilden er bij mij maar niet over ophouden, ik heb niet echt heftige obsessies ofzo, behalve met intieme hygiene, maar das geen hobby lol
Wat een boel verhalen zeg, van jullie! Ik volg het wel, maar elke keer reageren vind ik lastig, sorry.
Wel een vraag: wie van jullie heeft een signaleringsplan qua oplopende overprikkeling? Soms is dat met fases beschreven, soms met een stoplicht, soms met een snelkookpannetje. Ik ben er nu voor mezelf één aan het maken, ook voor inzichtelijkheid voor mijn man. En ben benieuwd hoe dat van anderen er dan uit ziet . Heb ook op google al wat gevonden trouwens.
Wat moet ik me voorstellen bij zo'n plan?
Hebben jullie pre-occupaties? Ze wilden er bij mij maar niet over ophouden, ik heb niet echt heftige obsessies ofzo, behalve met intieme hygiene, maar das geen hobby lol
maandag 29 augustus 2016 om 22:25
quote:biobitch1984 schreef op 29 augustus 2016 @ 22:17:
[...]
Hoe meer ik last heb van mijn chronische pijn, hoe minder ik wil doenn. Sowieso voel ik me niet heel comfortabel in dit lichaam. Rechtop staan en lopen is moeilijk, staan op twee benen tegelijk kan ik eigenlijk niet. Dan ook nog die bekkenbodemspieren etc. de lenigheid die ik mis in schouders en benen. Deze tekortkomingen merk ik eigenlijk vooral met sporten en met seks. Seks doe ik dus maar niet want dat gaat onhandig en krakkemikkig en sporten zou eventueel wel kunnen met PT maar dat is erg duur. Best jammer, zowel seks als sport zijn heel goed voor een mens.
Sorry ik voel me vandaag even heel erg gehandicapt, lichamelijk en geestelijkWelnee. Seks mss nog, maar sport? Niks goeds aan hoor. Wat mij betreft dan toch.
[...]
Hoe meer ik last heb van mijn chronische pijn, hoe minder ik wil doenn. Sowieso voel ik me niet heel comfortabel in dit lichaam. Rechtop staan en lopen is moeilijk, staan op twee benen tegelijk kan ik eigenlijk niet. Dan ook nog die bekkenbodemspieren etc. de lenigheid die ik mis in schouders en benen. Deze tekortkomingen merk ik eigenlijk vooral met sporten en met seks. Seks doe ik dus maar niet want dat gaat onhandig en krakkemikkig en sporten zou eventueel wel kunnen met PT maar dat is erg duur. Best jammer, zowel seks als sport zijn heel goed voor een mens.
Sorry ik voel me vandaag even heel erg gehandicapt, lichamelijk en geestelijkWelnee. Seks mss nog, maar sport? Niks goeds aan hoor. Wat mij betreft dan toch.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 29 augustus 2016 om 22:40
Vandaag moest ik weer gaan werken. Het werk was zoals gewoonlijk, niks bijzonders. Na mijn werk moest ik 's middags gaan schminken in de speeltuin met 3 anderen, waaronder mijn moeder. Ik ben bewust een uurtje later gekomen, wel van tevoren gezegd. Om mijn hoofd eerst leeg te maken en thuis even te eten. Anders is dat te kort op elkaar voor mij. Toen ik aankwam, viel er nog weinig te schminken. Dus ik had nog niks te doen en mocht van mijn oom wat foto's maken. Van iedereen die in de speeltuin was. Er zat ook een groepje Turkse vrouwen. Een van die vrouwen werd kwaad op me toen ik ze op de foto zette. Ze snauwde dat ik dat niet meer moest doen. Daarna ging ik foto's van het schminken maken en de dochter van die vrouw was aan de beurt. Ik vroeg mijn moeder of zij op de foto mocht. Mijn moeder vroeg het aan haar moeder en die snauwde dat het kindje wel mocht. Dat ze dat ook tegen mij gezegd had. Dat was niet waar. Ze had alleen gezegd dat zij er niet op wilden. Nu staat dat groepje blijkbaar bekend als een stel zeikerds die daar elke dag komen. Ik moest me niet aangesproken voelen, maar vond het wel vervelend.
Een tijdje later was er een Nederlandse moeder waarvan ik haar kinderen niet op de foto mocht zetten. Mijn oom stond erbij en zei dat die voor op de website zijn. De vrouw zei dat ze dat niet wilde. Mijn oom zei dat hij ze dan niet op de site zal zetten.
Normaal vind ik fotograferen in de speeltuin leuk. Maar niet op deze manier. Als mensen niet op de foto willen moeten ze dat van tevoren aangeven. Maar nu zeggen ze niks een gaan moeilijk doen op het moment zelf. Ik kan me zo ergeren aan zulke mensen. Hoewel ik dan met mijn mond vol tanden sta. Toen het drukker werd ben ik nog even bijgesprongen bij de 3 anderen. Maar ik had het al helemaal gehad. Het liep ook nog eens een half uur uit. Een hele rij kinderen die op het laatste moment nog willen. Om 18:45 was ik weer thuis. Geen relaxte start van de week.
Een tijdje later was er een Nederlandse moeder waarvan ik haar kinderen niet op de foto mocht zetten. Mijn oom stond erbij en zei dat die voor op de website zijn. De vrouw zei dat ze dat niet wilde. Mijn oom zei dat hij ze dan niet op de site zal zetten.
Normaal vind ik fotograferen in de speeltuin leuk. Maar niet op deze manier. Als mensen niet op de foto willen moeten ze dat van tevoren aangeven. Maar nu zeggen ze niks een gaan moeilijk doen op het moment zelf. Ik kan me zo ergeren aan zulke mensen. Hoewel ik dan met mijn mond vol tanden sta. Toen het drukker werd ben ik nog even bijgesprongen bij de 3 anderen. Maar ik had het al helemaal gehad. Het liep ook nog eens een half uur uit. Een hele rij kinderen die op het laatste moment nog willen. Om 18:45 was ik weer thuis. Geen relaxte start van de week.
maandag 29 augustus 2016 om 22:46
quote:biobitch1984 schreef op 29 augustus 2016 @ 22:29:
Sporten is goed voor je humeur, het verzetten van gedachten, voor je bloedsomloop en voor het verstevigen zelfs van je botstructuur en matuurlijk je spieren.
Seks is ook goed voor het humeur.. Voor de doorbloeding in bepaalde gedeeltes van het lichaam Neuh, het verzetten van gedachten is tijdelijk en de rest wel waar.
Sporten is goed voor je humeur, het verzetten van gedachten, voor je bloedsomloop en voor het verstevigen zelfs van je botstructuur en matuurlijk je spieren.
Seks is ook goed voor het humeur.. Voor de doorbloeding in bepaalde gedeeltes van het lichaam Neuh, het verzetten van gedachten is tijdelijk en de rest wel waar.
