Psyche
alle pijlers
Autisme, Wie ook? Deel 2
vrijdag 5 augustus 2016 om 13:28
zondag 11 december 2016 om 10:50
zondag 11 december 2016 om 12:18
Dat gevoel van "moeten", zou het kunnen zijn dat wij niet steeds een zicht hebben op onze rol in het groter geheel van de sociale cohesie en we het daarom moeilijker hebben om ons te motiveren voor zaken die we eigenlijk niet willen?
Zelf ga ik zo meteen naar de kerstmarkt in de instelling waar mijn moeder verblijft en heb er absoluut geen zin in. Ik kan wel rationaliseren dat dit sociaal wenselijk gedrag is, dat dit hoort en dat het voor haar leuk is als ik er ben, maar zelf vind ik geen objectieve reden noch nut voor mijn aanwezigheid aldaar en voelt het aan als moetes. Eigenlijk zijn voor mij grote delen van ons sociaal weefsel niet meer dan hypocriete façades maar ontbreekt mij voorlopig het lef om me daaraan compleet te onttrekken.
Zelf ga ik zo meteen naar de kerstmarkt in de instelling waar mijn moeder verblijft en heb er absoluut geen zin in. Ik kan wel rationaliseren dat dit sociaal wenselijk gedrag is, dat dit hoort en dat het voor haar leuk is als ik er ben, maar zelf vind ik geen objectieve reden noch nut voor mijn aanwezigheid aldaar en voelt het aan als moetes. Eigenlijk zijn voor mij grote delen van ons sociaal weefsel niet meer dan hypocriete façades maar ontbreekt mij voorlopig het lef om me daaraan compleet te onttrekken.
maandag 12 december 2016 om 17:59
quote:Valdemar_II schreef op 11 december 2016 @ 12:18:
Dat gevoel van "moeten", zou het kunnen zijn dat wij niet steeds een zicht hebben op onze rol in het groter geheel van de sociale cohesie en we het daarom moeilijker hebben om ons te motiveren voor zaken die we eigenlijk niet willen?
Zelf ga ik zo meteen naar de kerstmarkt in de instelling waar mijn moeder verblijft en heb er absoluut geen zin in. Ik kan wel rationaliseren dat dit sociaal wenselijk gedrag is, dat dit hoort en dat het voor haar leuk is als ik er ben, maar zelf vind ik geen objectieve reden noch nut voor mijn aanwezigheid aldaar en voelt het aan als moetes. Eigenlijk zijn voor mij grote delen van ons sociaal weefsel niet meer dan hypocriete façades maar ontbreekt mij voorlopig het lef om me daaraan compleet te onttrekken.Ik vind de vraag "heb je iets te doen vandaag?" altijd moeilijk. Want als ik "nee, hoezo?" als antwoord geef voel ik me verplicht om mee te gaan naar het uitje dat diegene daarna voorstelt. Want diegene kan vast wel bedenken dat ik anders op de bank Netflix kijk, of een boek lees, of het huishouden belangrijker vind dan hem of haar ofzo
Dat gevoel van "moeten", zou het kunnen zijn dat wij niet steeds een zicht hebben op onze rol in het groter geheel van de sociale cohesie en we het daarom moeilijker hebben om ons te motiveren voor zaken die we eigenlijk niet willen?
Zelf ga ik zo meteen naar de kerstmarkt in de instelling waar mijn moeder verblijft en heb er absoluut geen zin in. Ik kan wel rationaliseren dat dit sociaal wenselijk gedrag is, dat dit hoort en dat het voor haar leuk is als ik er ben, maar zelf vind ik geen objectieve reden noch nut voor mijn aanwezigheid aldaar en voelt het aan als moetes. Eigenlijk zijn voor mij grote delen van ons sociaal weefsel niet meer dan hypocriete façades maar ontbreekt mij voorlopig het lef om me daaraan compleet te onttrekken.Ik vind de vraag "heb je iets te doen vandaag?" altijd moeilijk. Want als ik "nee, hoezo?" als antwoord geef voel ik me verplicht om mee te gaan naar het uitje dat diegene daarna voorstelt. Want diegene kan vast wel bedenken dat ik anders op de bank Netflix kijk, of een boek lees, of het huishouden belangrijker vind dan hem of haar ofzo
dinsdag 13 december 2016 om 01:59
Dat laatste vind ik lastig om te begrijpen. Als ik iemand mee vraag naar een sociale gelegenheid, dan is het omdat ik denk dat deze persoon het ook fijn zal vinden of omdat ik zijn/haar steun nodig heb (nut, dus). Tenzij het echt niet anders gaat zou ik nooit iemands gezelschap vragen bij iets wat deze persoon compleet niet interesseert, gewoon omdat ik diens aanwezigheid leuk vind.
Gisteren voelde aan alsof ik een aanhangsel was voor haar om mee te pronken en eigenlijk ben ik het kostbeu dat ze haar geluk laat afhangen van haar zonen. Enfin, de relatie met mijn moeder is gecompliceerd, maar dat gaat te ver off-topic.
Hoe gaat het ondertussen met jou Lisa?
@Valeriaansnoepje: zeggen dat je geen zin hebt in iets is voor mij ook lastig, vooral omdat het gros van de zaken die ik wel leuk vind individuele bezigheden zijn en het toch steeds lijkt alsof je de andere afwijst. Met de jaren is mijn kennissenkring wel vernauwt, dus het gebeurd steeds minder dat ik smoesjes moet zoeken.
(Ben te aanwezig op dit topic, waar zitten de vaste schrijfsters van deel 1?)
Gisteren voelde aan alsof ik een aanhangsel was voor haar om mee te pronken en eigenlijk ben ik het kostbeu dat ze haar geluk laat afhangen van haar zonen. Enfin, de relatie met mijn moeder is gecompliceerd, maar dat gaat te ver off-topic.
Hoe gaat het ondertussen met jou Lisa?
@Valeriaansnoepje: zeggen dat je geen zin hebt in iets is voor mij ook lastig, vooral omdat het gros van de zaken die ik wel leuk vind individuele bezigheden zijn en het toch steeds lijkt alsof je de andere afwijst. Met de jaren is mijn kennissenkring wel vernauwt, dus het gebeurd steeds minder dat ik smoesjes moet zoeken.
(Ben te aanwezig op dit topic, waar zitten de vaste schrijfsters van deel 1?)
dinsdag 13 december 2016 om 10:40
Ja je een aanhangsel voelen is natuurlijk niet de bedoeling en dan lijkt het mij ook niet leuk. Ik vraag mensen vaak wel mee ter ondersteuning van mij. Ik neem mijn moeder het liefst overal mee naar toe hahaha.
Met mij gaat het wel. Zat laatst in een achtbaan van emoties. Twee weken lang voelde ik me ontzettend raar. Van het weekend een babyshower gehad die een nare nasleep had. Ik vond het totaal niet fijn om daar aanwezig te zijn, ik vond het ook erg confronterend. Ging met hoofdpijn naar huis en meteen me bed ingedoken. De dag erna had ik nog steeds hoofdpijn. Nu sinds gistermiddag gaat het weer beter.
Met mij gaat het wel. Zat laatst in een achtbaan van emoties. Twee weken lang voelde ik me ontzettend raar. Van het weekend een babyshower gehad die een nare nasleep had. Ik vond het totaal niet fijn om daar aanwezig te zijn, ik vond het ook erg confronterend. Ging met hoofdpijn naar huis en meteen me bed ingedoken. De dag erna had ik nog steeds hoofdpijn. Nu sinds gistermiddag gaat het weer beter.
woensdag 14 december 2016 om 13:31
woensdag 14 december 2016 om 17:00
quote:lisa198 schreef op 14 december 2016 @ 13:31:
Vandaag meegemaakt door iemand die kinderen helpt met speciale therapie. Nee je kunt geen autisme hebben, jouw problemen zitten in je linker hersenhelft en autisme zit in je rechter hersenhelft. En je kijkt me de hele tijd aan nou dat doen autisten niet hoor. Nou toen was ik er klaar mee:
Een goede bekende van me die net als ik pas op oudere leeftijd de diagnose kreeg, hoorde vrij recentelijk van een psychiater dat ze niet autistisch kon zijn omdat ze creatief was en kinderen had opgevoed en dus empathisch was, dus kon ze geen autisme hebben.
Dit was als ik me goed herinner vorig jaar. Niet in 1999 of zo toen men dacht dat autisten als Rainman waren.
Maar diagnostiseren van ASS bij vrouwen staat nog heel erg in de kinderschoenen. Toevallig net een artikel erover gelezen: http://www.nu.nl/gezondhe ... s-situatie-escaleert.html
Dat gaat dan over meisjes. Maar er zijn heel wat vrouwen die de vernieling in zijn gegaan, vervolgens allerlei misdiagnoses kregen zoals borderline, depressie of zo, tot ze eindelijk iemand treffen die weet dat er verschillen zijn. Deze kennis is nog maar vrij nieuw.
Annelies Spek is hier een echte pionier in. Zoek ook eens naar het boek van Henny Struik, "Niet Ongevoelig". Door dat boek viel bij mij het kwartje, na een leven lang het gevoel dat ik op de verkeerde planeet was geboren.
Vandaag meegemaakt door iemand die kinderen helpt met speciale therapie. Nee je kunt geen autisme hebben, jouw problemen zitten in je linker hersenhelft en autisme zit in je rechter hersenhelft. En je kijkt me de hele tijd aan nou dat doen autisten niet hoor. Nou toen was ik er klaar mee:
Een goede bekende van me die net als ik pas op oudere leeftijd de diagnose kreeg, hoorde vrij recentelijk van een psychiater dat ze niet autistisch kon zijn omdat ze creatief was en kinderen had opgevoed en dus empathisch was, dus kon ze geen autisme hebben.
Dit was als ik me goed herinner vorig jaar. Niet in 1999 of zo toen men dacht dat autisten als Rainman waren.
Maar diagnostiseren van ASS bij vrouwen staat nog heel erg in de kinderschoenen. Toevallig net een artikel erover gelezen: http://www.nu.nl/gezondhe ... s-situatie-escaleert.html
Dat gaat dan over meisjes. Maar er zijn heel wat vrouwen die de vernieling in zijn gegaan, vervolgens allerlei misdiagnoses kregen zoals borderline, depressie of zo, tot ze eindelijk iemand treffen die weet dat er verschillen zijn. Deze kennis is nog maar vrij nieuw.
Annelies Spek is hier een echte pionier in. Zoek ook eens naar het boek van Henny Struik, "Niet Ongevoelig". Door dat boek viel bij mij het kwartje, na een leven lang het gevoel dat ik op de verkeerde planeet was geboren.
woensdag 14 december 2016 om 17:18
Grappig ik zag dat artikel ook voorbij verschijnen bij ggznieuws. Er moet inderdaad een hoop misgaan bij vrouwen wil er eens verder gekeken worden. Ik ben echt dankbaar dat ik een nieuwe psychiater kreeg en die meteen een autisme onderzoek wilde. Bij mijn vorige zou dat niet in haar hoofd houden (is ook een stuk ouder).
Dat boek van Henny Struik wil ik nog weleens lezen. Maar hoor er ook niet zo goede dingen over dus ik twijfel nog over de aanschaf.
Dat boek van Henny Struik wil ik nog weleens lezen. Maar hoor er ook niet zo goede dingen over dus ik twijfel nog over de aanschaf.
woensdag 14 december 2016 om 17:40
Valdemar_II: Ik kan me goed voorstellen dat je geen zin had om naar je moeder te gaan. Je doet het waarschijnlijk omdat het gewenst gedrag is. Zeker als de band met je moeder niet goed is en je je een aanhangsel voelt is het vervelend. Ik heb wel goede band met mijn moeder, maar toch kan ik gauw moe van haar worden. Ze is mijn reddende engel, maar overspoelt me soms zo met informatie.
Valeriaansnoepje: Ik vind dat ook altijd lastig. De term "geen zin" vermijd ik zoveel mogelijk in mijn volwassen leven. Als kind had ik daar veel minder moeite mee. Bang dat ik die ander dan beledig. Een tijdje terug vroeg mijn collega-vriendin of ik naar mee ging naar een braderie van hun Gereformeerde kerk. Zelf ben ik niet gelovig en alles wat met God te maken heeft interesseert me weinig. Maar ja, dat kun je moeilijk zo gaan zeggen. Ik zei dat ik gewone braderieën wel leuk vind en het niet erg vind als er een paar kraampjes met dat thema staan. Maar als dat de hoofdzaak is van de braderie, is het voor mij minder interessant. Dat ik die vaktaal moeilijk begrijp. Ze snapte het en het was niet erg. We gaan nog wel andere dingen samen doen.
Valeriaansnoepje: Ik vind dat ook altijd lastig. De term "geen zin" vermijd ik zoveel mogelijk in mijn volwassen leven. Als kind had ik daar veel minder moeite mee. Bang dat ik die ander dan beledig. Een tijdje terug vroeg mijn collega-vriendin of ik naar mee ging naar een braderie van hun Gereformeerde kerk. Zelf ben ik niet gelovig en alles wat met God te maken heeft interesseert me weinig. Maar ja, dat kun je moeilijk zo gaan zeggen. Ik zei dat ik gewone braderieën wel leuk vind en het niet erg vind als er een paar kraampjes met dat thema staan. Maar als dat de hoofdzaak is van de braderie, is het voor mij minder interessant. Dat ik die vaktaal moeilijk begrijp. Ze snapte het en het was niet erg. We gaan nog wel andere dingen samen doen.
donderdag 15 december 2016 om 00:13
donderdag 15 december 2016 om 11:17
quote:biobitch1984 schreef op 15 december 2016 @ 00:13:
Toch komen er steeds meer autisme-bij-vrouwen-specialisten in opkomst, zij zien daar natuurlijk ook brood in.. Een nichemarkt die nog uitgemolken kan worden
Ik heb vandaag IQ test gehad en een concept verslag gekregen veel info moet er nog bij in, maar de hoofddiagnose is wel gesteld: asperger.
Welkom in de club. Hoe voelt het voor je?
Wat het "uitmelken" betreft: het kan mij niet genoeg uitgemolken worden. Ik heb zo'n 50 jaar moeten sukkelen en me op de verkeerde planeet geboren gevoeld, minder dan de rest, er niet bij horen, steeds worden afgewezen en zo. Met allerlei problemen van dien (zowel psychische als fysieke schade door chronische stress en overbelasting waardoor ik nu afgekeurd ben). Dat wens ik mijn ergste vijand niet toe.
Door mijn diagnose heb ik flink wat latten lager kunnen leggen, net als mijn verwachtingen m.b.t. mijzelf en anderen, en kon ik beter accepteren dat ik minder goed mee kon komen, lastiger vrienden kon maken én houden, snel overprikkeld was en zo. Ik heb me daarvoor te veel geforceerd om net zo te zijn en te doen als anderen. Tot ik er, letterlijk, bij neerviel.
Toch komen er steeds meer autisme-bij-vrouwen-specialisten in opkomst, zij zien daar natuurlijk ook brood in.. Een nichemarkt die nog uitgemolken kan worden
Ik heb vandaag IQ test gehad en een concept verslag gekregen veel info moet er nog bij in, maar de hoofddiagnose is wel gesteld: asperger.
Welkom in de club. Hoe voelt het voor je?
Wat het "uitmelken" betreft: het kan mij niet genoeg uitgemolken worden. Ik heb zo'n 50 jaar moeten sukkelen en me op de verkeerde planeet geboren gevoeld, minder dan de rest, er niet bij horen, steeds worden afgewezen en zo. Met allerlei problemen van dien (zowel psychische als fysieke schade door chronische stress en overbelasting waardoor ik nu afgekeurd ben). Dat wens ik mijn ergste vijand niet toe.
Door mijn diagnose heb ik flink wat latten lager kunnen leggen, net als mijn verwachtingen m.b.t. mijzelf en anderen, en kon ik beter accepteren dat ik minder goed mee kon komen, lastiger vrienden kon maken én houden, snel overprikkeld was en zo. Ik heb me daarvoor te veel geforceerd om net zo te zijn en te doen als anderen. Tot ik er, letterlijk, bij neerviel.
donderdag 15 december 2016 om 11:41
Ja Biobitch, wat vind je er zelf van?
Ik heb om 11.30 een afspraak bij de psychiater. Die tijd is al voorbij en ik begin gelijk aan mezelf te twijfelen (zit ik wel op de goede locatie, is het wel de juiste tijd en dag, had ik me nog ergens anders moeten melden dan alleen de centrale receptie... Maar die mevrouw zij loop maar door naar de wachtkamer).
Dus nu zit ik in de stress
Ik heb om 11.30 een afspraak bij de psychiater. Die tijd is al voorbij en ik begin gelijk aan mezelf te twijfelen (zit ik wel op de goede locatie, is het wel de juiste tijd en dag, had ik me nog ergens anders moeten melden dan alleen de centrale receptie... Maar die mevrouw zij loop maar door naar de wachtkamer).
Dus nu zit ik in de stress
donderdag 15 december 2016 om 12:12
Ik weet niet wat ik er zelf van vind, ik wist het natuurlijk al, maar heb meer spijt van welke keuzes ik vroeger heb gemaakt. Ik wil niet mijn latten lager moeten leggen, ik wil manieren vinden waardoor mijn latten hoger kunnen.
Ik wil van mijn lichamelijke kwalen af.. Hoe weet ik nog niet. Behandelplan komt nog. Iets weten is 1 ding maar wat gaan we er aan doen.
Ze hadden het over psycho-educatie, dat klinkt als iets in groepsverband, krijg je info over je aandoening. Ik ben bang dat ik alles al heb opgezocht dus al heel veel weet over de aandoening. Van de officiele wetenschappers zoals Spek en Tony Attwood, tot youtubehypes zoals asperger on the inside en 'ask an autistic'.
Hoe gaat psycho educatie precies in zijn werk?
Ik wil van mijn lichamelijke kwalen af.. Hoe weet ik nog niet. Behandelplan komt nog. Iets weten is 1 ding maar wat gaan we er aan doen.
Ze hadden het over psycho-educatie, dat klinkt als iets in groepsverband, krijg je info over je aandoening. Ik ben bang dat ik alles al heb opgezocht dus al heel veel weet over de aandoening. Van de officiele wetenschappers zoals Spek en Tony Attwood, tot youtubehypes zoals asperger on the inside en 'ask an autistic'.
Hoe gaat psycho educatie precies in zijn werk?
donderdag 15 december 2016 om 13:47
Ik heb dezelfde gevoelens over de Psycho educatie groep. Ik begin daar eind januari pas mee, dus heb nog geen ervaringsverhalen.
Ik heb wel ooit Psycho educatie gevolgd voor ADHD. Maar daar vond ik niet echt herkenning bij de andere groepsleden. Nu bleek ik achteraf ook geen ADHD te hebben, dus zo gek was het ook niet.
De psychiater kwam me halen, net toen ik mijn vorige bericht verstuurde. Ik had alles al zo vaak gecontroleerd vantevoren dat ik echt wel op de goede plek was, maar ik ga niet zo goed om met mensen die te laat komen.
Ik heb wel ooit Psycho educatie gevolgd voor ADHD. Maar daar vond ik niet echt herkenning bij de andere groepsleden. Nu bleek ik achteraf ook geen ADHD te hebben, dus zo gek was het ook niet.
De psychiater kwam me halen, net toen ik mijn vorige bericht verstuurde. Ik had alles al zo vaak gecontroleerd vantevoren dat ik echt wel op de goede plek was, maar ik ga niet zo goed om met mensen die te laat komen.
donderdag 15 december 2016 om 13:53
Ik krijg sinds kort psycho educatie individueel, de groep zat al vol en ze wilde mij snel helpen.
Eerlijk gezegd vind ik er tot nu toe nog niet zoveel aan. Ik klets voornamelijk met die vrouw en een beetje over autisme. We hebben een soort boekje wat bestaat uit een aantal formulieren met tekst en dingen die je kunt hebben met autisme, knelpunten en er staan tips op.
Volgens mij is het doel om samen te bekijken hoe autisme voor mij werkt, waar ik tegenaan loop en wat mij kan helpen.
Eerlijk gezegd vind ik er tot nu toe nog niet zoveel aan. Ik klets voornamelijk met die vrouw en een beetje over autisme. We hebben een soort boekje wat bestaat uit een aantal formulieren met tekst en dingen die je kunt hebben met autisme, knelpunten en er staan tips op.
Volgens mij is het doel om samen te bekijken hoe autisme voor mij werkt, waar ik tegenaan loop en wat mij kan helpen.
donderdag 15 december 2016 om 13:54
donderdag 15 december 2016 om 18:50
Ik heb ook individuele psycho-educatie En, zoals lisa198 zegt, eerste paar keer vooral over wat het precies is, waar je tegenaan kunt lopen en zo. De afgelopen keer zijn we ook bezig gegaan met mijn vragen voor wat betreft hulp. Ik weet namelijk wel wat ik anders zou willen maar dat krijg ik zelf niet voor elkaar zeg maar. En elke sessie start met mijn ervaringen van de 2 weken daarvoor en eventueel verduidelijkt de psych bepaalde situaties voor mij.
