Psyche
alle pijlers
Autisme, Wie ook? Deel 2
vrijdag 5 augustus 2016 om 13:28
vrijdag 6 januari 2017 om 16:40
quote:hans66 schreef op 06 januari 2017 @ 15:44:
[...]
Ik zou ook wat meer therapie willen op dit gebied, maar het probleem is dat ik dan veel afwijzingen krijg. Een tijd geleden ben ik afgewezen voor Cognitieve Gedragstherapie, omdat volgens de psycholoog verlegenheid bij autisme niet bestaat. Sociale vaardigheidstrainingen helpen mij ook niet veel, omdat die mij niet kunnen helpen. Dat kun je echter op twee manieren opvatten:
- Ik zou met die trainingen niet geholpen zijn. Autisme is daarop de barrière. Daar geloof ik zelf niet zo in;
- Ik ben al erg sociaal voor iemand in het spectrum, in sommige opzichten. Waarom zou ik training moeten hebben in vaardigheden die ik al beheers. Door ideeën die andere mensen hebben over sociaal gedrag, krijg ik steeds meer de indruk dat ik niet erg van andere mensen verschil, als het gaat om sociale vaardigheid. Ik denk, dat zij menen dat sociale vaardigheden overrated zijn.
Wel merkwaardig dat die psycholoog beweerde dat verlegenheid bij mensen met autisme niet bestaat.
Daar heb ik toch wel mijn bedenkingen over.
Zelf denk ik dat je met veel sociale vaardigheidstrainingen absoluut wel je voordeel zou kunnen doen.
[...]
Ik zou ook wat meer therapie willen op dit gebied, maar het probleem is dat ik dan veel afwijzingen krijg. Een tijd geleden ben ik afgewezen voor Cognitieve Gedragstherapie, omdat volgens de psycholoog verlegenheid bij autisme niet bestaat. Sociale vaardigheidstrainingen helpen mij ook niet veel, omdat die mij niet kunnen helpen. Dat kun je echter op twee manieren opvatten:
- Ik zou met die trainingen niet geholpen zijn. Autisme is daarop de barrière. Daar geloof ik zelf niet zo in;
- Ik ben al erg sociaal voor iemand in het spectrum, in sommige opzichten. Waarom zou ik training moeten hebben in vaardigheden die ik al beheers. Door ideeën die andere mensen hebben over sociaal gedrag, krijg ik steeds meer de indruk dat ik niet erg van andere mensen verschil, als het gaat om sociale vaardigheid. Ik denk, dat zij menen dat sociale vaardigheden overrated zijn.
Wel merkwaardig dat die psycholoog beweerde dat verlegenheid bij mensen met autisme niet bestaat.
Daar heb ik toch wel mijn bedenkingen over.
Zelf denk ik dat je met veel sociale vaardigheidstrainingen absoluut wel je voordeel zou kunnen doen.
vrijdag 6 januari 2017 om 17:23
quote:hans66 schreef op 06 januari 2017 @ 15:40:
Wat vind je eigenlijk stigmatiserend aan die site? Ik vind de welkomsttekst wel neutraal. Ik zal die site eens nader bekijken; misschien maak ik daar wel een profiel aan.
Ten eerste, ik kom niet eens op de site vanwege een 'beveiligingsrisico'.
Ten tweede ben ik nogal allergisch voor het maken van onderscheid. Zo erger ik me ook aan 'daten voor hoger opgeleiden'. En voor mij voelt het alsof de Autist een beetje wordt neergezet als 'rariteit'. Krijg dan zo'n beeld van iemand die in de kroeg zit op te scheppen 'Ik heb laatst gedate met een Autist, lachen joh! Die lui zijn zo vaag!' nou ja, zoiets dus.
Daarbij kan ik me dus niet voorstellen dat iemand bewust op zoek gaat naar een relatie met een Autist.
Maar ik snap wel dat het voor een Autist heel fijn kan zijn als er een 'makkelijke' manier is om aan een leuke partner te kunnen komen. Maar daar heb je wat mij betreft geen specifieke site voor nodig.
Ik denk ook dat het juist heel fijn is als je een partner hebt die je mee neemt, nieuwe dingen laat doen etc. Die je idd aanvult. In plaats van dat je samen heel Autistisch je eigen ding blijft doen naast elkaar. Kan best werken voor sommige mensen natuurlijk. Lekker voorspelbaar, rustig, overzichtelijk.
Het is dan maar net waar je naar op zoek bent...
quote:Maar hoe kwamen die relaties tot stand? Ik denk dat op voortgezet onderwijs relaties automatisch tot stand komen, omdat je elkaar dagelijks meemaakt. Als je eenmaal van school af bent heb je niet zo gemakkelijk contact met elkaar - denk ik - en komt een relatie via dating tot stand.
De eerste was mijn sportpartner. Dat duurde uiteindelijk een aantal jaar. Woonden beiden nog thuis, studie etc. Maar vooral omdat ik redelijk naïef was (ben), mensen niet snel tot last wil zijn etc. Ik durfde de relatie niet te verbreken ook al wist ik dat het niet goed zat.
De huidige via studie. Maar daar heb ik zelf wel op 'gejaagd'. Door er in ieder geval voor te zorgen dat ik hem vaak 'toevallig' tegen kwam.
Hoe het gebeurt? Geen idee... ik rol er blijkbaar gewoon in.
quote:Maar ik heb begrepen dat jij een vrouw bent? Dan werkt daten voor jou iets anders dan voor mannen, misschien hetzelfde verschil als tussen niet-autistische mannen en vrouwen. Ik zou moeten kijken hoe het is voor een autistische vrouw om aan de man te komen.
Ik ben idd een vrouw. De ene Autist is de andere niet, net als dat de ene 'normale' mens de andere niet is. Denk dus niet dat er een universele aanpak met garantie is. Daarbij lijkt het mij sowieso lastiger voor mannen dan voor vrouwen.
Misschien een date coach? Iemand die kan kijken hoe je over komt?
Denk dat er tegenwoordig meer dan genoeg mogelijkheden zijn om met potentiële partners in contact te komen. Dating sites, via-via, verenigingen en sport/hobby clubs, singles reizen...
Je moet er alleen zelf iets voor doen.
Wat vind je eigenlijk stigmatiserend aan die site? Ik vind de welkomsttekst wel neutraal. Ik zal die site eens nader bekijken; misschien maak ik daar wel een profiel aan.
Ten eerste, ik kom niet eens op de site vanwege een 'beveiligingsrisico'.
Ten tweede ben ik nogal allergisch voor het maken van onderscheid. Zo erger ik me ook aan 'daten voor hoger opgeleiden'. En voor mij voelt het alsof de Autist een beetje wordt neergezet als 'rariteit'. Krijg dan zo'n beeld van iemand die in de kroeg zit op te scheppen 'Ik heb laatst gedate met een Autist, lachen joh! Die lui zijn zo vaag!' nou ja, zoiets dus.
Daarbij kan ik me dus niet voorstellen dat iemand bewust op zoek gaat naar een relatie met een Autist.
Maar ik snap wel dat het voor een Autist heel fijn kan zijn als er een 'makkelijke' manier is om aan een leuke partner te kunnen komen. Maar daar heb je wat mij betreft geen specifieke site voor nodig.
Ik denk ook dat het juist heel fijn is als je een partner hebt die je mee neemt, nieuwe dingen laat doen etc. Die je idd aanvult. In plaats van dat je samen heel Autistisch je eigen ding blijft doen naast elkaar. Kan best werken voor sommige mensen natuurlijk. Lekker voorspelbaar, rustig, overzichtelijk.
Het is dan maar net waar je naar op zoek bent...
quote:Maar hoe kwamen die relaties tot stand? Ik denk dat op voortgezet onderwijs relaties automatisch tot stand komen, omdat je elkaar dagelijks meemaakt. Als je eenmaal van school af bent heb je niet zo gemakkelijk contact met elkaar - denk ik - en komt een relatie via dating tot stand.
De eerste was mijn sportpartner. Dat duurde uiteindelijk een aantal jaar. Woonden beiden nog thuis, studie etc. Maar vooral omdat ik redelijk naïef was (ben), mensen niet snel tot last wil zijn etc. Ik durfde de relatie niet te verbreken ook al wist ik dat het niet goed zat.
De huidige via studie. Maar daar heb ik zelf wel op 'gejaagd'. Door er in ieder geval voor te zorgen dat ik hem vaak 'toevallig' tegen kwam.
Hoe het gebeurt? Geen idee... ik rol er blijkbaar gewoon in.
quote:Maar ik heb begrepen dat jij een vrouw bent? Dan werkt daten voor jou iets anders dan voor mannen, misschien hetzelfde verschil als tussen niet-autistische mannen en vrouwen. Ik zou moeten kijken hoe het is voor een autistische vrouw om aan de man te komen.
Ik ben idd een vrouw. De ene Autist is de andere niet, net als dat de ene 'normale' mens de andere niet is. Denk dus niet dat er een universele aanpak met garantie is. Daarbij lijkt het mij sowieso lastiger voor mannen dan voor vrouwen.
Misschien een date coach? Iemand die kan kijken hoe je over komt?
Denk dat er tegenwoordig meer dan genoeg mogelijkheden zijn om met potentiële partners in contact te komen. Dating sites, via-via, verenigingen en sport/hobby clubs, singles reizen...
Je moet er alleen zelf iets voor doen.
vrijdag 6 januari 2017 om 17:38
Ik zou er ook niet voor kiezen om lid te worden van een autisme dating site. Vind het ook raar, je valt toch voor iemand hoe hij/zij is en of dat met een 'stoornis' is of niet dat is wat de persoon vormt.
Daten vind ik heel lastig eigenlijk. De meeste kennen elkaar via school, werk of uitgaan. Bij mij is dat er allemaal niet van gekomen. Een dating site zal een oplossing zijn maar ik vind mezelf geen goede catch.
Daten vind ik heel lastig eigenlijk. De meeste kennen elkaar via school, werk of uitgaan. Bij mij is dat er allemaal niet van gekomen. Een dating site zal een oplossing zijn maar ik vind mezelf geen goede catch.
vrijdag 6 januari 2017 om 17:58
Geloof niet dat ik zou kiezen om lid te worden van een datingsite die speciaal gericht is op autisme. Nu zou ik sowieso niet meer zo snel aan een datingsite beginnen, dus dat zal ook al meespelen.
Ik heb van nature weinig behoefte aan het hebben van een relatie. (Ben ik daar de enige in hier, of zijn er meer?)
Heb er eentje gehad. Heeft een jaar geduurd en dat was geen fijne relatie, en dan druk ik me nog zacht uit. Maar dat terzijde.
Ik denk dat het, mocht ik er ooit nog eens in rollen of iets, beter voor mij zou zijn als ik iemand zou tegenkomen die mij een beetje op sleeptouw neemt juist. Als ik een relatie zou hebben met iemand die min of meer hetzelfde is als ik, dan gebeurt er denk ik niet veel. Maar dat zijn speculaties, dat weet ik ook niet zeker. Aan de andere kant, er zullen vast mensen zijn voor wie dat goed werkt.
Ik heb van nature weinig behoefte aan het hebben van een relatie. (Ben ik daar de enige in hier, of zijn er meer?)
Heb er eentje gehad. Heeft een jaar geduurd en dat was geen fijne relatie, en dan druk ik me nog zacht uit. Maar dat terzijde.
Ik denk dat het, mocht ik er ooit nog eens in rollen of iets, beter voor mij zou zijn als ik iemand zou tegenkomen die mij een beetje op sleeptouw neemt juist. Als ik een relatie zou hebben met iemand die min of meer hetzelfde is als ik, dan gebeurt er denk ik niet veel. Maar dat zijn speculaties, dat weet ik ook niet zeker. Aan de andere kant, er zullen vast mensen zijn voor wie dat goed werkt.
vrijdag 6 januari 2017 om 18:40
quote:Fifi123 schreef op 06 januari 2017 @ 17:58:
Geloof niet dat ik zou kiezen om lid te worden van een datingsite die speciaal gericht is op autisme. Nu zou ik sowieso niet meer zo snel aan een datingsite beginnen, dus dat zal ook al meespelen.
Ik heb van nature weinig behoefte aan het hebben van een relatie. (Ben ik daar de enige in hier, of zijn er meer?)
Heb er eentje gehad. Heeft een jaar geduurd en dat was geen fijne relatie, en dan druk ik me nog zacht uit. Maar dat terzijde.
Ik denk dat het, mocht ik er ooit nog eens in rollen of iets, beter voor mij zou zijn als ik iemand zou tegenkomen die mij een beetje op sleeptouw neemt juist. Als ik een relatie zou hebben met iemand die min of meer hetzelfde is als ik, dan gebeurt er denk ik niet veel. Maar dat zijn speculaties, dat weet ik ook niet zeker. Aan de andere kant, er zullen vast mensen zijn voor wie dat goed werkt.Dat!
Geloof niet dat ik zou kiezen om lid te worden van een datingsite die speciaal gericht is op autisme. Nu zou ik sowieso niet meer zo snel aan een datingsite beginnen, dus dat zal ook al meespelen.
Ik heb van nature weinig behoefte aan het hebben van een relatie. (Ben ik daar de enige in hier, of zijn er meer?)
Heb er eentje gehad. Heeft een jaar geduurd en dat was geen fijne relatie, en dan druk ik me nog zacht uit. Maar dat terzijde.
Ik denk dat het, mocht ik er ooit nog eens in rollen of iets, beter voor mij zou zijn als ik iemand zou tegenkomen die mij een beetje op sleeptouw neemt juist. Als ik een relatie zou hebben met iemand die min of meer hetzelfde is als ik, dan gebeurt er denk ik niet veel. Maar dat zijn speculaties, dat weet ik ook niet zeker. Aan de andere kant, er zullen vast mensen zijn voor wie dat goed werkt.Dat!
vrijdag 6 januari 2017 om 18:42
Ik schrijf liever dan dat ik bel. Bij bellen moet je gelijk antwoord geven. Bij mails vind ik lappen tekst soms ook moeilijk. Het ligt eraan hoe erg het onderwerp me interesseert. Maar als ik zelf schrijf heb ik moeite om hoofd- en bijzaken te onderscheiden waardoor het vaak langer wordt dan ik wil. Ik denk ook gauw dat men mij ongeïnteresseerd vindt als ik maar een paar zinnen terugschrijf. Maar van sommige dingen weet ik gewoon heel weinig.
Een relatie, ik weet nog steeds niet wat ik ermee wil. Ik zeg altijd dat ik niet hoef en ben ook niet actief op zoek. Degenen met wie ik kort iets had, waren ook Autisten. Het waren geen serieuze relaties. Meer in de friend-zone. Ik herkende me in sommige dingen wel, maar qua interesses waren we te verschillend. Ik vond het gauw saai. En waar ik steeds tegenaan liep: Die mannen vonden zichzelf ontzettend goed en lieten mij merken dat ik de mindere was. Zeggen dat mijn Autisme veel erger was dan dat van hen. Ik dacht altijd dat een Autist me meer zou accepteren omdat die weet wat het is. Maar dat was in mijn geval niet zo. Of is dit mannen eigen?
Met een niet-Autist heb ik nog niks gehad en zou niet weten hoe dat is. Ik zoek niet omdat ik geen zin heb in de verplichtingen van een relatie. Dingen voor anderen doen die ik zelf niet leuk vind is voor mij sowieso al een hele kunst.
Een relatie, ik weet nog steeds niet wat ik ermee wil. Ik zeg altijd dat ik niet hoef en ben ook niet actief op zoek. Degenen met wie ik kort iets had, waren ook Autisten. Het waren geen serieuze relaties. Meer in de friend-zone. Ik herkende me in sommige dingen wel, maar qua interesses waren we te verschillend. Ik vond het gauw saai. En waar ik steeds tegenaan liep: Die mannen vonden zichzelf ontzettend goed en lieten mij merken dat ik de mindere was. Zeggen dat mijn Autisme veel erger was dan dat van hen. Ik dacht altijd dat een Autist me meer zou accepteren omdat die weet wat het is. Maar dat was in mijn geval niet zo. Of is dit mannen eigen?
Met een niet-Autist heb ik nog niks gehad en zou niet weten hoe dat is. Ik zoek niet omdat ik geen zin heb in de verplichtingen van een relatie. Dingen voor anderen doen die ik zelf niet leuk vind is voor mij sowieso al een hele kunst.
vrijdag 6 januari 2017 om 19:43
quote:Biebeltje schreef op 06 januari 2017 @ 17:23:
[...]
Ten eerste, ik kom niet eens op de site vanwege een 'beveiligingsrisico'.
Ten tweede ben ik nogal allergisch voor het maken van onderscheid. Zo erger ik me ook aan 'daten voor hoger opgeleiden'. En voor mij voelt het alsof de Autist een beetje wordt neergezet als 'rariteit'. Krijg dan zo'n beeld van iemand die in de kroeg zit op te scheppen 'Ik heb laatst gedate met een Autist, lachen joh! Die lui zijn zo vaag!' nou ja, zoiets dus.
Daarbij kan ik me dus niet voorstellen dat iemand bewust op zoek gaat naar een relatie met een Autist.
Maar ik snap wel dat het voor een Autist heel fijn kan zijn als er een 'makkelijke' manier is om aan een leuke partner te kunnen komen. Maar daar heb je wat mij betreft geen specifieke site voor nodig.
Ik denk ook dat het juist heel fijn is als je een partner hebt die je mee neemt, nieuwe dingen laat doen etc. Die je idd aanvult. In plaats van dat je samen heel Autistisch je eigen ding blijft doen naast elkaar. Kan best werken voor sommige mensen natuurlijk. Lekker voorspelbaar, rustig, overzichtelijk.
Het is dan maar net waar je naar op zoek bent...
[...]
De eerste was mijn sportpartner. Dat duurde uiteindelijk een aantal jaar. Woonden beiden nog thuis, studie etc. Maar vooral omdat ik redelijk naïef was (ben), mensen niet snel tot last wil zijn etc. Ik durfde de relatie niet te verbreken ook al wist ik dat het niet goed zat.
De huidige via studie. Maar daar heb ik zelf wel op 'gejaagd'. Door er in ieder geval voor te zorgen dat ik hem vaak 'toevallig' tegen kwam.
Hoe het gebeurt? Geen idee... ik rol er blijkbaar gewoon in.
[...]
Ik ben idd een vrouw. De ene Autist is de andere niet, net als dat de ene 'normale' mens de andere niet is. Denk dus niet dat er een universele aanpak met garantie is. Daarbij lijkt het mij sowieso lastiger voor mannen dan voor vrouwen.
Misschien een date coach? Iemand die kan kijken hoe je over komt?
Denk dat er tegenwoordig meer dan genoeg mogelijkheden zijn om met potentiële partners in contact te komen. Dating sites, via-via, verenigingen en sport/hobby clubs, singles reizen...
Je moet er alleen zelf iets voor doen.
Vind het inderdaad helemaal kloppen dat de ene persoon met ASS, de andere niet is.
Vaak heeft men tegenwoordig nog weleens de neiging om mensen met autisme min of meer te stigmatiseren, wat niet echt terecht is.
Het is dan ook lastig om met dergelijke vooroordelen om te gaan.
Daarmee wil ik niet in een soort van slachtofferrol gaan zitten; integendeel zelfs.
Er zijn tegenwoordig inderdaad genoeg mogelijkheden om een partner te kunnen vinden.
Je moet wel op de juiste plek en in de juiste situaties met de juiste personen zijn
[...]
Ten eerste, ik kom niet eens op de site vanwege een 'beveiligingsrisico'.
Ten tweede ben ik nogal allergisch voor het maken van onderscheid. Zo erger ik me ook aan 'daten voor hoger opgeleiden'. En voor mij voelt het alsof de Autist een beetje wordt neergezet als 'rariteit'. Krijg dan zo'n beeld van iemand die in de kroeg zit op te scheppen 'Ik heb laatst gedate met een Autist, lachen joh! Die lui zijn zo vaag!' nou ja, zoiets dus.
Daarbij kan ik me dus niet voorstellen dat iemand bewust op zoek gaat naar een relatie met een Autist.
Maar ik snap wel dat het voor een Autist heel fijn kan zijn als er een 'makkelijke' manier is om aan een leuke partner te kunnen komen. Maar daar heb je wat mij betreft geen specifieke site voor nodig.
Ik denk ook dat het juist heel fijn is als je een partner hebt die je mee neemt, nieuwe dingen laat doen etc. Die je idd aanvult. In plaats van dat je samen heel Autistisch je eigen ding blijft doen naast elkaar. Kan best werken voor sommige mensen natuurlijk. Lekker voorspelbaar, rustig, overzichtelijk.
Het is dan maar net waar je naar op zoek bent...
[...]
De eerste was mijn sportpartner. Dat duurde uiteindelijk een aantal jaar. Woonden beiden nog thuis, studie etc. Maar vooral omdat ik redelijk naïef was (ben), mensen niet snel tot last wil zijn etc. Ik durfde de relatie niet te verbreken ook al wist ik dat het niet goed zat.
De huidige via studie. Maar daar heb ik zelf wel op 'gejaagd'. Door er in ieder geval voor te zorgen dat ik hem vaak 'toevallig' tegen kwam.
Hoe het gebeurt? Geen idee... ik rol er blijkbaar gewoon in.
[...]
Ik ben idd een vrouw. De ene Autist is de andere niet, net als dat de ene 'normale' mens de andere niet is. Denk dus niet dat er een universele aanpak met garantie is. Daarbij lijkt het mij sowieso lastiger voor mannen dan voor vrouwen.
Misschien een date coach? Iemand die kan kijken hoe je over komt?
Denk dat er tegenwoordig meer dan genoeg mogelijkheden zijn om met potentiële partners in contact te komen. Dating sites, via-via, verenigingen en sport/hobby clubs, singles reizen...
Je moet er alleen zelf iets voor doen.
Vind het inderdaad helemaal kloppen dat de ene persoon met ASS, de andere niet is.
Vaak heeft men tegenwoordig nog weleens de neiging om mensen met autisme min of meer te stigmatiseren, wat niet echt terecht is.
Het is dan ook lastig om met dergelijke vooroordelen om te gaan.
Daarmee wil ik niet in een soort van slachtofferrol gaan zitten; integendeel zelfs.
Er zijn tegenwoordig inderdaad genoeg mogelijkheden om een partner te kunnen vinden.
Je moet wel op de juiste plek en in de juiste situaties met de juiste personen zijn
zondag 8 januari 2017 om 12:51
Aangezien hier ook vrouwen posten met een ASS diagnose wil ik vragen aan jullie of jullie de diagnose accepteren en welke kenmerken jij bij jezelf herkent.
Ik heb namelijk ook de diagnose ASS gekregen maar naar mijn idee kom ik gewoon soms over als ASS terwijl dit alleen door sociale angst of andere angst onstaat en niet door de een probleem met informatieverwerking of gebrek aan empathie etc.
Ik heb een gegeneraliseerde angststoornis en bij ggz blijven ze erbij dat deze veroorzaakt is door ASS. Ik zelf ben echter van mening dat ik deze angststoornis heb gekregen door opvoeding en vervelende ervaringen. Ik was als kind wel best stil en heel verlegen bij onbekenden maar ik had genoeg vriendinnen en vriendjes en had ook nooit problemen met iets op school of thuis. Wel werd ik als puber erg onzeker over mn uiterlijk en mezelf minder vond dan anderen waardoor het ook niet goed ging op school. Ik zat op een hoger niveau dan ik aankon en mocht geen niveau lager gaan.
Hierdoor vraag ik me af..waar ligt de grens tussen alleen gegeneraliseerde angststoornis en onzekerheid en een diagnose ASS?
Ik heb namelijk ook de diagnose ASS gekregen maar naar mijn idee kom ik gewoon soms over als ASS terwijl dit alleen door sociale angst of andere angst onstaat en niet door de een probleem met informatieverwerking of gebrek aan empathie etc.
Ik heb een gegeneraliseerde angststoornis en bij ggz blijven ze erbij dat deze veroorzaakt is door ASS. Ik zelf ben echter van mening dat ik deze angststoornis heb gekregen door opvoeding en vervelende ervaringen. Ik was als kind wel best stil en heel verlegen bij onbekenden maar ik had genoeg vriendinnen en vriendjes en had ook nooit problemen met iets op school of thuis. Wel werd ik als puber erg onzeker over mn uiterlijk en mezelf minder vond dan anderen waardoor het ook niet goed ging op school. Ik zat op een hoger niveau dan ik aankon en mocht geen niveau lager gaan.
Hierdoor vraag ik me af..waar ligt de grens tussen alleen gegeneraliseerde angststoornis en onzekerheid en een diagnose ASS?
zondag 8 januari 2017 om 14:37
Hebben ze bij de GGZ niet aangegeven dat ze bij jou ook aan ASS denken?
Bij mij gaat verlegenheid hand in hand met ASS, of is het een indirect gevolg van ASS. Ik had onvoldoende de gelegenheid om daaraan te werken. De school was daar een mooie gelegenheid daarvoor, maar de hulpverlening was toen niet zoals die nu op scholen is. Ik moest erg lang wachten totdat ik een keer aan sociale vaardigheden ging werken. Daarvoor moet je contacten leggen met anderen of oefenen. Deze gingen liever met anderen om, want zij zagen zichzelf niet als oefenmateriaal voor een autist als Hans. Van een echte vooruitgang was pas sprake als het treiteren zeer ver achter ligt.
Maar soms blijft het lastig. Mensen zijn niet geheel eerlijk tegen mij, of hebben een houding van "zachte heelmeesters maken stinkende wonden". Mijn ex-begeleidster zei: "Je zou uit de comfortzone moeten gaan, en nieuwe mogelijkheden aanboren." Daarmee sloeg zij de spijker op de kop. Volwassenen, ook die al heel wat ouder zijn, zijn m.i. niet altijd vrij van dubieus gedrag. Dat is wat mij steekt. Als iets fout gaat, ligt het volgens sommigen altijd bij mij. Die vegen hun straatje schoon door te zeggen: "Hans is betrokken bij die fout. Hij is autistisch, dus die fout komt door hem. Door hem!" Ik betrap mensen vaak op hun foutieve manier van denken en verkeerde conclusies trekken.
Ik heb tot nog toe gedacht dat het voor vrouwen met autisme extra zwaar is (meer dan voor mannen). Van vrouwen verwacht men dat ze sociaal en invoelend zijn, meer dan van mannen. Autistische vrouwen zouden zich nog meer moeten inspannen, zou ik denken.
Bij mij gaat verlegenheid hand in hand met ASS, of is het een indirect gevolg van ASS. Ik had onvoldoende de gelegenheid om daaraan te werken. De school was daar een mooie gelegenheid daarvoor, maar de hulpverlening was toen niet zoals die nu op scholen is. Ik moest erg lang wachten totdat ik een keer aan sociale vaardigheden ging werken. Daarvoor moet je contacten leggen met anderen of oefenen. Deze gingen liever met anderen om, want zij zagen zichzelf niet als oefenmateriaal voor een autist als Hans. Van een echte vooruitgang was pas sprake als het treiteren zeer ver achter ligt.
Maar soms blijft het lastig. Mensen zijn niet geheel eerlijk tegen mij, of hebben een houding van "zachte heelmeesters maken stinkende wonden". Mijn ex-begeleidster zei: "Je zou uit de comfortzone moeten gaan, en nieuwe mogelijkheden aanboren." Daarmee sloeg zij de spijker op de kop. Volwassenen, ook die al heel wat ouder zijn, zijn m.i. niet altijd vrij van dubieus gedrag. Dat is wat mij steekt. Als iets fout gaat, ligt het volgens sommigen altijd bij mij. Die vegen hun straatje schoon door te zeggen: "Hans is betrokken bij die fout. Hij is autistisch, dus die fout komt door hem. Door hem!" Ik betrap mensen vaak op hun foutieve manier van denken en verkeerde conclusies trekken.
Ik heb tot nog toe gedacht dat het voor vrouwen met autisme extra zwaar is (meer dan voor mannen). Van vrouwen verwacht men dat ze sociaal en invoelend zijn, meer dan van mannen. Autistische vrouwen zouden zich nog meer moeten inspannen, zou ik denken.
World of Warcraft: Legion
zondag 8 januari 2017 om 15:46
Hans66 weetniet of je mij bedoelt of GGZ bij mij ook aan ASS dachten? Ik heb van GGZ juist de diagnose ASS met angststoornis en ADD kenmerken.
En wat jij zegt klopt inderdaad van vrouwen wordt verwacht dat ze nog socialer en empathischer zijn dan mannen. Alleen ik ben heel sociaal en empathisch maar durf dit vaak door mijn angsten niet volledig te tonen en hierdoor kom ik dus blijkbaar over als autistist.
Terwijl ik totaal geen moeite heb met prikkels, ik hou er juist van.
Ik wil dus graag weten wat nu het verschil is tussen een autist en iemand met puur alleen een angststoornis waardoor de verwarring met autisme voor kan komen?
En wat jij zegt klopt inderdaad van vrouwen wordt verwacht dat ze nog socialer en empathischer zijn dan mannen. Alleen ik ben heel sociaal en empathisch maar durf dit vaak door mijn angsten niet volledig te tonen en hierdoor kom ik dus blijkbaar over als autistist.
Terwijl ik totaal geen moeite heb met prikkels, ik hou er juist van.
Ik wil dus graag weten wat nu het verschil is tussen een autist en iemand met puur alleen een angststoornis waardoor de verwarring met autisme voor kan komen?
zondag 8 januari 2017 om 15:46
Een diagnose krijgen is 1 ding. Doorhebben wat nu de wortel van de problematiek is (even los staand van een diagnose) is wat anders.
Ik kreeg in 2011 de diagnose Klassiek autisme. Pas afgelopen jaar heb ik samen met mijn psycholoog boven water kunnen halen welke gedragspatronen/basisgedachten ten grondslag liggen aan de meerderheid van mij problemen.
Om even vanuit mezelf te spreken: Angst is de grondslag, resulterend in minderwaardigheidsgevoel, perfectionisme, faalangst etc. Vanwege de ASS en de wijze waarop ik dingen ervaar en verwerk heb ik gedurende mijn leven een 'wereldbeeld' opgebouwd, gestoeld op angst. Vanuit dat wereldbeeld interpreteer ik alles negatief met veel stress, frustratie, verdriet en angst tot gevolg.
En opvoeding speelt daar uiteraard een rol in, maar wat mij betreft is dat dus wel gekoppeld aan hoe je zelf altijd situaties hebt geïnterpreteerd vanuit je ASS'beperking'.
Ik kreeg in 2011 de diagnose Klassiek autisme. Pas afgelopen jaar heb ik samen met mijn psycholoog boven water kunnen halen welke gedragspatronen/basisgedachten ten grondslag liggen aan de meerderheid van mij problemen.
Om even vanuit mezelf te spreken: Angst is de grondslag, resulterend in minderwaardigheidsgevoel, perfectionisme, faalangst etc. Vanwege de ASS en de wijze waarop ik dingen ervaar en verwerk heb ik gedurende mijn leven een 'wereldbeeld' opgebouwd, gestoeld op angst. Vanuit dat wereldbeeld interpreteer ik alles negatief met veel stress, frustratie, verdriet en angst tot gevolg.
En opvoeding speelt daar uiteraard een rol in, maar wat mij betreft is dat dus wel gekoppeld aan hoe je zelf altijd situaties hebt geïnterpreteerd vanuit je ASS'beperking'.
zondag 8 januari 2017 om 18:33
quote:misstwix schreef op 08 januari 2017 @ 15:46:
Hans66 weetniet of je mij bedoelt of GGZ bij mij ook aan ASS dachten? Ik heb van GGZ juist de diagnose ASS met angststoornis en ADD kenmerken.
Oeps. Mijn vraag was verkeerd. Ik bedoelde eigenlijk of ze jou vertelden waarom ze dachten aan ASS.
quote:En wat jij zegt klopt inderdaad van vrouwen wordt verwacht dat ze nog socialer en empathischer zijn dan mannen. Alleen ik ben heel sociaal en empathisch maar durf dit vaak door mijn angsten niet volledig te tonen en hierdoor kom ik dus blijkbaar over als autistist.
Ik herken dat overigens ook bij mijzelf. Ik ken wel een zwaar autistische vrouw, met een lichte verstandelijke beperking overigens.
quote:Terwijl ik totaal geen moeite heb met prikkels, ik hou er juist van.
Ik wil dus graag weten wat nu het verschil is tussen een autist en iemand met puur alleen een angststoornis waardoor de verwarring met autisme voor kan komen?In een ander topic, schreef ik dat ik over een paar maand met een groepsreis naar Japan ga. Dat ik dus rond zou lopen in hartje Tokio! Ik moet ook niet te veel tegen prikkels worden beschermd, terwijl anderen dat wel denken: "Een autist moet vertoeven in een prikkelarme omgeving." Bij veel autistische vrienden van mij geldt dat, maar niet bij iedereen. Een niet-autistische man vertelde dat hij het programma op een groepsreis wel erg druk vond. Dat vond ik zelf ook een beetje, maar ik zei het niet, omdat ik dacht dat ik als enige die ervaring zou hebben. Maar die andere man vond dat ook.
Hans66 weetniet of je mij bedoelt of GGZ bij mij ook aan ASS dachten? Ik heb van GGZ juist de diagnose ASS met angststoornis en ADD kenmerken.
Oeps. Mijn vraag was verkeerd. Ik bedoelde eigenlijk of ze jou vertelden waarom ze dachten aan ASS.
quote:En wat jij zegt klopt inderdaad van vrouwen wordt verwacht dat ze nog socialer en empathischer zijn dan mannen. Alleen ik ben heel sociaal en empathisch maar durf dit vaak door mijn angsten niet volledig te tonen en hierdoor kom ik dus blijkbaar over als autistist.
Ik herken dat overigens ook bij mijzelf. Ik ken wel een zwaar autistische vrouw, met een lichte verstandelijke beperking overigens.
quote:Terwijl ik totaal geen moeite heb met prikkels, ik hou er juist van.
Ik wil dus graag weten wat nu het verschil is tussen een autist en iemand met puur alleen een angststoornis waardoor de verwarring met autisme voor kan komen?In een ander topic, schreef ik dat ik over een paar maand met een groepsreis naar Japan ga. Dat ik dus rond zou lopen in hartje Tokio! Ik moet ook niet te veel tegen prikkels worden beschermd, terwijl anderen dat wel denken: "Een autist moet vertoeven in een prikkelarme omgeving." Bij veel autistische vrienden van mij geldt dat, maar niet bij iedereen. Een niet-autistische man vertelde dat hij het programma op een groepsreis wel erg druk vond. Dat vond ik zelf ook een beetje, maar ik zei het niet, omdat ik dacht dat ik als enige die ervaring zou hebben. Maar die andere man vond dat ook.
World of Warcraft: Legion
zondag 8 januari 2017 om 20:04
Bij mij dachten ze aan ASS omdat mijn problemen zich uiten op alle gebieden waar mensen met ASS ook problemen mee hebben.
Alleen toch denk ik dat het bij mij geen ASS is maar angst en onzekerheid zonder dat deze angst en onzekerheid is ontstaan door ASS.
En ik vind dat veel problemen die autisten hebben ook door niet-autisten als probleem ervaren worden (bijv prikkels) de grens wanneer je nu echt ASS hebt vind ik gewoon veel te onduidelijk.
Alleen toch denk ik dat het bij mij geen ASS is maar angst en onzekerheid zonder dat deze angst en onzekerheid is ontstaan door ASS.
En ik vind dat veel problemen die autisten hebben ook door niet-autisten als probleem ervaren worden (bijv prikkels) de grens wanneer je nu echt ASS hebt vind ik gewoon veel te onduidelijk.
maandag 9 januari 2017 om 17:29
Pfff, "ADD-kenmerken".
Voor mij klinkt dat als: "je hebt last van sommige dingen waar ADD-ers ook last van hebben, maar omdat het maar een paar dingen zijn helpen we je daar niet mee."
Kan me natuurlijk vergissen, hoor. Ik ben misschien een beetje boos over die term.
Mijn moeder wilde niet dat ik ADD had omdat ze bang was dat ik dan net zo zou worden als een ADD-er op haar werk. In haar ogen is die persoon maar een luie nietsnut die ze voor straf aan de lopende band zouden moeten zetten oid. Daarom probeerde ze het gesprek met de psychologe een heel andere draai te geven, alles lag aan mijn overmorgen om te plannen enzo.
Voor mij klinkt dat als: "je hebt last van sommige dingen waar ADD-ers ook last van hebben, maar omdat het maar een paar dingen zijn helpen we je daar niet mee."
Kan me natuurlijk vergissen, hoor. Ik ben misschien een beetje boos over die term.
Mijn moeder wilde niet dat ik ADD had omdat ze bang was dat ik dan net zo zou worden als een ADD-er op haar werk. In haar ogen is die persoon maar een luie nietsnut die ze voor straf aan de lopende band zouden moeten zetten oid. Daarom probeerde ze het gesprek met de psychologe een heel andere draai te geven, alles lag aan mijn overmorgen om te plannen enzo.
maandag 9 januari 2017 om 20:24
Een vreemde redenatie van de GGZ, Misstwix... Ik voel me ook verlegen net zoals andere mensen zonder autisme ook verlegenheid kunnen ervaren.
Zoals ik al zei, zei mijn psycholoog (met wie ik een paar gesprekken heb gehad) dat ik niet verlegen kan zijn, omdat verlegenheid en autisme niet samen kunnen gaan. Toch, afhankelijk van de situatie ben ik ofwel verlegen, en vind ik dingen griezelig, ofwel ik durf alles die zelfs sommige mensen zonder autisme niet durven. Ik pak bijvoorbeeld in Londen zo de metro of bus, zonder dat ik mij geen raad zou weten, maar ook zonder dat ik de verkeerde metro of bus pak.
De redenaties die sommige psychologen erop na kunnen houden...
Zoals ik al zei, zei mijn psycholoog (met wie ik een paar gesprekken heb gehad) dat ik niet verlegen kan zijn, omdat verlegenheid en autisme niet samen kunnen gaan. Toch, afhankelijk van de situatie ben ik ofwel verlegen, en vind ik dingen griezelig, ofwel ik durf alles die zelfs sommige mensen zonder autisme niet durven. Ik pak bijvoorbeeld in Londen zo de metro of bus, zonder dat ik mij geen raad zou weten, maar ook zonder dat ik de verkeerde metro of bus pak.
De redenaties die sommige psychologen erop na kunnen houden...
World of Warcraft: Legion
maandag 9 januari 2017 om 21:01
Vandaag had ik weer een lesdag ivm hoveniersopleiding.
Nou moet ik al concluderen dat het hele klassikale (groeps) gebeuren voor mij niet is weggelegd en vandaag ben ik er niet echt positiever gestemd door geraakt (alhoewel ik het theorie-gedeelte best wel interessant vind).
Ben zelf vaak toch best wel erg stil en zelfs wat teruggetrokken (ook door mijn ASS/PDD-NOS).
In mijn klas (waar zelfs een aantal 17-jarigen zitten, terwijl ikzelf 40 ben) zitten echt een aantal vervelende etterbakken die je het bloed onder de nagels kunnen halen.
Hoe gaan jullie eigenlijk met 'lastige' personen om?
En waar en hoe vaak ervaren jullie zulke mensen eigenlijk?
Nou moet ik al concluderen dat het hele klassikale (groeps) gebeuren voor mij niet is weggelegd en vandaag ben ik er niet echt positiever gestemd door geraakt (alhoewel ik het theorie-gedeelte best wel interessant vind).
Ben zelf vaak toch best wel erg stil en zelfs wat teruggetrokken (ook door mijn ASS/PDD-NOS).
In mijn klas (waar zelfs een aantal 17-jarigen zitten, terwijl ikzelf 40 ben) zitten echt een aantal vervelende etterbakken die je het bloed onder de nagels kunnen halen.
Hoe gaan jullie eigenlijk met 'lastige' personen om?
En waar en hoe vaak ervaren jullie zulke mensen eigenlijk?
maandag 9 januari 2017 om 22:08
quote:misstwix schreef op 08 januari 2017 @ 20:04:
Bij mij dachten ze aan ASS omdat mijn problemen zich uiten op alle gebieden waar mensen met ASS ook problemen mee hebben.
Alleen toch denk ik dat het bij mij geen ASS is maar angst en onzekerheid zonder dat deze angst en onzekerheid is ontstaan door ASS.
En ik vind dat veel problemen die autisten hebben ook door niet-autisten als probleem ervaren worden (bijv prikkels) de grens wanneer je nu echt ASS hebt vind ik gewoon veel te onduidelijk.
Je problemen een 'naampje' kunnen geven maakt het makkelijker voor hulpverlening maar ook zeker voor jou, om deze problemen zover dat mogelijk is, op te kunnen lossen/leefbaar te kunnen maken. Kennelijk gaat jouw hulpverlener/GGZ er vanuit dat jij baat zou kunnen hebben bij de benadering die geldt bij mensen met ASS-gerelateerde problematiek. Ik denk dat je het zo moet zien.
Stoort het je, die diagnose? Ook als blijkt dat d.m.v. die benadering je problemen kunnen worden aangepakt?
Ik ben het er overigens niet mee eens dat veel problemen die autisten hebben ook door niet-autisten ervaren kunnen worden.
Autisme is een sociale handicap. Met autisme voel je situaties/interacties niet automatisch aan, zaken die voor mensen zonder autisme vanzelfsprekend zijn. Met autisme schijnt het hard werken te zijn om dit te kunnen doorgronden, te leren begrijpen en te leren dit zelf toe te passen. Dat is niet te vergelijken met dingen als verlegenheid of sociaal een beetje lomp uit de hoek komen af en toe.
Bij mij dachten ze aan ASS omdat mijn problemen zich uiten op alle gebieden waar mensen met ASS ook problemen mee hebben.
Alleen toch denk ik dat het bij mij geen ASS is maar angst en onzekerheid zonder dat deze angst en onzekerheid is ontstaan door ASS.
En ik vind dat veel problemen die autisten hebben ook door niet-autisten als probleem ervaren worden (bijv prikkels) de grens wanneer je nu echt ASS hebt vind ik gewoon veel te onduidelijk.
Je problemen een 'naampje' kunnen geven maakt het makkelijker voor hulpverlening maar ook zeker voor jou, om deze problemen zover dat mogelijk is, op te kunnen lossen/leefbaar te kunnen maken. Kennelijk gaat jouw hulpverlener/GGZ er vanuit dat jij baat zou kunnen hebben bij de benadering die geldt bij mensen met ASS-gerelateerde problematiek. Ik denk dat je het zo moet zien.
Stoort het je, die diagnose? Ook als blijkt dat d.m.v. die benadering je problemen kunnen worden aangepakt?
Ik ben het er overigens niet mee eens dat veel problemen die autisten hebben ook door niet-autisten ervaren kunnen worden.
Autisme is een sociale handicap. Met autisme voel je situaties/interacties niet automatisch aan, zaken die voor mensen zonder autisme vanzelfsprekend zijn. Met autisme schijnt het hard werken te zijn om dit te kunnen doorgronden, te leren begrijpen en te leren dit zelf toe te passen. Dat is niet te vergelijken met dingen als verlegenheid of sociaal een beetje lomp uit de hoek komen af en toe.
maandag 9 januari 2017 om 22:16
quote:hans66 schreef op 09 januari 2017 @ 20:24:
Een vreemde redenatie van de GGZ, Misstwix... Ik voel me ook verlegen net zoals andere mensen zonder autisme ook verlegenheid kunnen ervaren.
Zoals ik al zei, zei mijn psycholoog (met wie ik een paar gesprekken heb gehad) dat ik niet verlegen kan zijn, omdat verlegenheid en autisme niet samen kunnen gaan. Toch, afhankelijk van de situatie ben ik ofwel verlegen, en vind ik dingen griezelig, ofwel ik durf alles die zelfs sommige mensen zonder autisme niet durven. Ik pak bijvoorbeeld in Londen zo de metro of bus, zonder dat ik mij geen raad zou weten, maar ook zonder dat ik de verkeerde metro of bus pak.
De redenaties die sommige psychologen erop na kunnen houden...
Wat is jouw definitie van verlegen zijn?
Iemand die verlegen is (ASS of geen ASS) zal ook prima zelfstandig met het OV reizen, ook in het buitenland.
Ik denk dat jij een andere betekenis aan het woord 'verlegen' hecht. Kan dat?
Een vreemde redenatie van de GGZ, Misstwix... Ik voel me ook verlegen net zoals andere mensen zonder autisme ook verlegenheid kunnen ervaren.
Zoals ik al zei, zei mijn psycholoog (met wie ik een paar gesprekken heb gehad) dat ik niet verlegen kan zijn, omdat verlegenheid en autisme niet samen kunnen gaan. Toch, afhankelijk van de situatie ben ik ofwel verlegen, en vind ik dingen griezelig, ofwel ik durf alles die zelfs sommige mensen zonder autisme niet durven. Ik pak bijvoorbeeld in Londen zo de metro of bus, zonder dat ik mij geen raad zou weten, maar ook zonder dat ik de verkeerde metro of bus pak.
De redenaties die sommige psychologen erop na kunnen houden...
Wat is jouw definitie van verlegen zijn?
Iemand die verlegen is (ASS of geen ASS) zal ook prima zelfstandig met het OV reizen, ook in het buitenland.
Ik denk dat jij een andere betekenis aan het woord 'verlegen' hecht. Kan dat?
maandag 9 januari 2017 om 22:21
[quote]Valeriaansnoepje schreef op 09 januari 2017 @ 17:29:
Pfff, "ADD-kenmerken".
Voor mij klinkt dat als: "je hebt last van sommige dingen waar ADD-ers ook last van hebben, maar omdat het maar een paar dingen zijn helpen we je daar niet mee."
Kan me natuurlijk vergissen, hoor. Ik ben misschien een beetje boos over die term.
Haha! Ja, stomme term is dat. Iederéén heeft wel eens ADD-kenmerken.
Soms moet er teveel een stempel op. Handig voor het declaratiemodel.
Pfff, "ADD-kenmerken".
Voor mij klinkt dat als: "je hebt last van sommige dingen waar ADD-ers ook last van hebben, maar omdat het maar een paar dingen zijn helpen we je daar niet mee."
Kan me natuurlijk vergissen, hoor. Ik ben misschien een beetje boos over die term.
Haha! Ja, stomme term is dat. Iederéén heeft wel eens ADD-kenmerken.
Soms moet er teveel een stempel op. Handig voor het declaratiemodel.
dinsdag 10 januari 2017 om 02:56
quote:Fun76 schreef op 09 januari 2017 @ 21:01:
...
Hoe gaan jullie eigenlijk met 'lastige' personen om?
En waar en hoe vaak ervaren jullie zulke mensen eigenlijk?
1) "Lastige", zoals in etterbakken: niet. Ik negeer en mijd ze zoveel mogelijk en als er geen andere mogelijkheid meer is dan contact, dan wordt ik zelf agressief; helemaal niet fijn.
2) Eentje op het werk, zie haar maximum eenmaal per maand. Elders, quasi nooit. Bij het vb. van uw opleiding was ik zelf vertrokken hoe graag ik de opleiding ook zou doen.
...
Hoe gaan jullie eigenlijk met 'lastige' personen om?
En waar en hoe vaak ervaren jullie zulke mensen eigenlijk?
1) "Lastige", zoals in etterbakken: niet. Ik negeer en mijd ze zoveel mogelijk en als er geen andere mogelijkheid meer is dan contact, dan wordt ik zelf agressief; helemaal niet fijn.
2) Eentje op het werk, zie haar maximum eenmaal per maand. Elders, quasi nooit. Bij het vb. van uw opleiding was ik zelf vertrokken hoe graag ik de opleiding ook zou doen.
dinsdag 10 januari 2017 om 09:01
quote:Valdemar_II schreef op 10 januari 2017 @ 02:56:
[...]
1) "Lastige", zoals in etterbakken: niet. Ik negeer en mijd ze zoveel mogelijk en als er geen andere mogelijkheid meer is dan contact, dan wordt ik zelf agressief; helemaal niet fijn.
2) Eentje op het werk, zie haar maximum eenmaal per maand. Elders, quasi nooit. Bij het vb. van uw opleiding was ik zelf vertrokken hoe graag ik de opleiding ook zou doen.
Bedankt voor je reactie.
Zelf herken ik het wel van dat agressief worden (punt 1), alleen ben ik meer 'geremd-agressief'.
Kan me behoorlijk opvreten en irriteren in zulke situaties.
[...]
1) "Lastige", zoals in etterbakken: niet. Ik negeer en mijd ze zoveel mogelijk en als er geen andere mogelijkheid meer is dan contact, dan wordt ik zelf agressief; helemaal niet fijn.
2) Eentje op het werk, zie haar maximum eenmaal per maand. Elders, quasi nooit. Bij het vb. van uw opleiding was ik zelf vertrokken hoe graag ik de opleiding ook zou doen.
Bedankt voor je reactie.
Zelf herken ik het wel van dat agressief worden (punt 1), alleen ben ik meer 'geremd-agressief'.
Kan me behoorlijk opvreten en irriteren in zulke situaties.
dinsdag 10 januari 2017 om 10:12
Met lastige personen ga ik liever niet om, dus waar mogelijk zal ik ze uit de weg proberen gaan.
Moet ik wel in de nabijheid van een lastig persoon zijn dan blijf ik het meestal zo lang mogelijk negeren, totdat het moment komt dat het me opeens teveel wordt en de bom barst. Gelukkig gebeurt dat niet al te vaak. Het voordeel van zo'n uitbarsting is echter wel dat de lastige persoon meteen inbindt. Mensen verwachten het meestal niet als ik ze opeens, voor hen uit het niets, de waarheid vertel.
Moet ik wel in de nabijheid van een lastig persoon zijn dan blijf ik het meestal zo lang mogelijk negeren, totdat het moment komt dat het me opeens teveel wordt en de bom barst. Gelukkig gebeurt dat niet al te vaak. Het voordeel van zo'n uitbarsting is echter wel dat de lastige persoon meteen inbindt. Mensen verwachten het meestal niet als ik ze opeens, voor hen uit het niets, de waarheid vertel.
dinsdag 10 januari 2017 om 15:03
quote:Valdemar_II schreef op 10 januari 2017 @ 09:43:
Bij mij is het ook eerst opkroppen, maar dan wordt het wel nodig dat ik de bron verwijder anders komt het tot een uitbarsting.
Ik mis de vaardigheden om op een goede manier om te gaan met die irritaties en frustraties.
Wat vervelend voor je.
Zelf kamp ik met hetzelfde.
Het uiten van gevoelens is bij mij ook een groot probleem en ik stel me dan ook vaak te pleaserig, nederig en onzeker op.
Daardoor blokkeer ik mijn ware gevoelens en ga ik mezelf maskeren.
Erg irritant wel en in de praktijk ook lastig te hanteren.
Bij mij is het ook eerst opkroppen, maar dan wordt het wel nodig dat ik de bron verwijder anders komt het tot een uitbarsting.
Ik mis de vaardigheden om op een goede manier om te gaan met die irritaties en frustraties.
Wat vervelend voor je.
Zelf kamp ik met hetzelfde.
Het uiten van gevoelens is bij mij ook een groot probleem en ik stel me dan ook vaak te pleaserig, nederig en onzeker op.
Daardoor blokkeer ik mijn ware gevoelens en ga ik mezelf maskeren.
Erg irritant wel en in de praktijk ook lastig te hanteren.
