Psyche
alle pijlers
Autisme, Wie ook? Deel 2
vrijdag 5 augustus 2016 om 13:28
dinsdag 10 januari 2017 om 15:08
Ik heb goed nieuws! Vandaag heeft een leidinggevende van ons afscheid genomen. Dat vind ik wel jammer. We hadden geen goede leiding, maar dan vond ik hem nog de beste. Daardoor krijgt onze groep een andere werkleider. Ons werk blijft wel hetzelfde gelukkig, we moeten alleen verkassen elders in het gebouw. Dat betekent dat we binnenkort van onze slechte leiding af zijn. Ook van de voorvrouw en haar assistente. Van de laatste wordt het contract niet verlengd. Degene die mijn vriendin zo pestte. En de groep blijft bijna hetzelfde. Mijn vriendin blijft ook. Ik zat voor de vakantie best in de stress toen ik hoorde dat er veel ging veranderen. Maar nu zie ik het positief in.
dinsdag 10 januari 2017 om 15:08
quote:Fifi123 schreef op 10 januari 2017 @ 10:12:
Met lastige personen ga ik liever niet om, dus waar mogelijk zal ik ze uit de weg proberen gaan.
Moet ik wel in de nabijheid van een lastig persoon zijn dan blijf ik het meestal zo lang mogelijk negeren, totdat het moment komt dat het me opeens teveel wordt en de bom barst. Gelukkig gebeurt dat niet al te vaak. Het voordeel van zo'n uitbarsting is echter wel dat de lastige persoon meteen inbindt. Mensen verwachten het meestal niet als ik ze opeens, voor hen uit het niets, de waarheid vertel.
Helaas is het wel zo dat je dit soort situaties overal in de maatschappij kan tegenkomen (werkvloer, online, vriendschappen, familie etc).
Zelf vind ik dit ook waanzinnig moeilijk.
Vroeger ging ik dit dan ook erg uit de weg.
Tegenwoordig probeer ik dit soort confrontaties wel aan te gaan, maar het blijft verdomd complex.
Met lastige personen ga ik liever niet om, dus waar mogelijk zal ik ze uit de weg proberen gaan.
Moet ik wel in de nabijheid van een lastig persoon zijn dan blijf ik het meestal zo lang mogelijk negeren, totdat het moment komt dat het me opeens teveel wordt en de bom barst. Gelukkig gebeurt dat niet al te vaak. Het voordeel van zo'n uitbarsting is echter wel dat de lastige persoon meteen inbindt. Mensen verwachten het meestal niet als ik ze opeens, voor hen uit het niets, de waarheid vertel.
Helaas is het wel zo dat je dit soort situaties overal in de maatschappij kan tegenkomen (werkvloer, online, vriendschappen, familie etc).
Zelf vind ik dit ook waanzinnig moeilijk.
Vroeger ging ik dit dan ook erg uit de weg.
Tegenwoordig probeer ik dit soort confrontaties wel aan te gaan, maar het blijft verdomd complex.
dinsdag 10 januari 2017 om 15:10
quote:hondenmens schreef op 10 januari 2017 @ 15:08:
Ik heb goed nieuws! Vandaag heeft een leidinggevende van ons afscheid genomen. Dat vind ik wel jammer. We hadden geen goede leiding, maar dan vond ik hem nog de beste. Daardoor krijgt onze groep een andere werkleider. Ons werk blijft wel hetzelfde gelukkig, we moeten alleen verkassen elders in het gebouw. Dat betekent dat we binnenkort van onze slechte leiding af zijn. Ook van de voorvrouw en haar assistente. Van de laatste wordt het contract niet verlengd. Degene die mijn vriendin zo pestte. Ik zat voor de vakantie best in de stress toen ik hoorde dat er veel ging veranderen. Maar nu zie ik het positief in.
Dat is erg mooi voor je.
Dan kan de situatie er alleen maar beter op gaan worden.
Ik heb goed nieuws! Vandaag heeft een leidinggevende van ons afscheid genomen. Dat vind ik wel jammer. We hadden geen goede leiding, maar dan vond ik hem nog de beste. Daardoor krijgt onze groep een andere werkleider. Ons werk blijft wel hetzelfde gelukkig, we moeten alleen verkassen elders in het gebouw. Dat betekent dat we binnenkort van onze slechte leiding af zijn. Ook van de voorvrouw en haar assistente. Van de laatste wordt het contract niet verlengd. Degene die mijn vriendin zo pestte. Ik zat voor de vakantie best in de stress toen ik hoorde dat er veel ging veranderen. Maar nu zie ik het positief in.
Dat is erg mooi voor je.
Dan kan de situatie er alleen maar beter op gaan worden.
dinsdag 10 januari 2017 om 15:18
Kunnen jullie (goed) bagatelliseren?
Het valt me op dat mijn vriendin dat vaak doet. Tijdens de receptie van die leidinggevende stond de voorvrouw te huilen. Ik porde mijn vriendin en fluisterde naar haar. Ze zei heel serieus dat ze dat best kan begrijpen. Want nu staat ze er alleen voor. "En zij heeft toch ook haar gevoelens?" Ik denk: Huh? Heeft ze die dan? Dat mens heeft mijn vriendin zo vernederd samen met haar assistente dat ze 2 keer overspannen is geraakt. Ze spot ook met de handicaps van anderen. En dan vind mijn vriendin het nog zonde voor die voorvrouw. Ik daarentegen denk: Net goed, nu is het haar beurt om te huilen. Ze heeft al veel mensen verdriet gedaan. Totaal geen medelijden mee. Ik vind het gewoon een rotmens.
Het valt me op dat mijn vriendin dat vaak doet. Tijdens de receptie van die leidinggevende stond de voorvrouw te huilen. Ik porde mijn vriendin en fluisterde naar haar. Ze zei heel serieus dat ze dat best kan begrijpen. Want nu staat ze er alleen voor. "En zij heeft toch ook haar gevoelens?" Ik denk: Huh? Heeft ze die dan? Dat mens heeft mijn vriendin zo vernederd samen met haar assistente dat ze 2 keer overspannen is geraakt. Ze spot ook met de handicaps van anderen. En dan vind mijn vriendin het nog zonde voor die voorvrouw. Ik daarentegen denk: Net goed, nu is het haar beurt om te huilen. Ze heeft al veel mensen verdriet gedaan. Totaal geen medelijden mee. Ik vind het gewoon een rotmens.
dinsdag 10 januari 2017 om 16:59
Bagatelliseren? Ja, in zekere zin. Als het op mezelf aankomt.
Ik ben altijd gauw geneigd om "Maakt niet uit!" te zeggen, terwijl het eigenlijk wel uitmaakt natuurlijk. Gewoon iets maar afdoen als niet zo belangrijk en doorgaan met het leven, zoiets. Om een ander maar niet (teveel) tot last te zijn, of mezelf weer moeten verklaren. Dat laatste gaat niet altijd van een leien dakje, zeker niet mondeling.
Ik ben altijd gauw geneigd om "Maakt niet uit!" te zeggen, terwijl het eigenlijk wel uitmaakt natuurlijk. Gewoon iets maar afdoen als niet zo belangrijk en doorgaan met het leven, zoiets. Om een ander maar niet (teveel) tot last te zijn, of mezelf weer moeten verklaren. Dat laatste gaat niet altijd van een leien dakje, zeker niet mondeling.
dinsdag 10 januari 2017 om 17:03
quote:Fifi123 schreef op 10 januari 2017 @ 16:59:
Bagatelliseren? Ja, in zekere zin. Als het op mezelf aankomt.
Ik ben altijd gauw geneigd om "Maakt niet uit!" te zeggen, terwijl het eigenlijk wel uitmaakt natuurlijk. Gewoon iets maar afdoen als niet zo belangrijk en doorgaan met het leven, zoiets. Om een ander maar niet (teveel) tot last te zijn, of mezelf weer moeten verklaren. Dat laatste gaat niet altijd van een leien dakje, zeker niet mondeling.Herkenbaar, zeker de 'Maakt niet uit'-versie van 'Ach, laat ook maar, je snapt er toch niets van..."
Bagatelliseren? Ja, in zekere zin. Als het op mezelf aankomt.
Ik ben altijd gauw geneigd om "Maakt niet uit!" te zeggen, terwijl het eigenlijk wel uitmaakt natuurlijk. Gewoon iets maar afdoen als niet zo belangrijk en doorgaan met het leven, zoiets. Om een ander maar niet (teveel) tot last te zijn, of mezelf weer moeten verklaren. Dat laatste gaat niet altijd van een leien dakje, zeker niet mondeling.Herkenbaar, zeker de 'Maakt niet uit'-versie van 'Ach, laat ook maar, je snapt er toch niets van..."
dinsdag 10 januari 2017 om 17:28
quote:Fifi123 schreef op 10 januari 2017 @ 16:59:
Bagatelliseren? Ja, in zekere zin. Als het op mezelf aankomt.
Ik ben altijd gauw geneigd om "Maakt niet uit!" te zeggen, terwijl het eigenlijk wel uitmaakt natuurlijk. Gewoon iets maar afdoen als niet zo belangrijk en doorgaan met het leven, zoiets. Om een ander maar niet (teveel) tot last te zijn, of mezelf weer moeten verklaren. Dat laatste gaat niet altijd van een leien dakje, zeker niet mondeling.Zeer herkenbaar!
Bagatelliseren? Ja, in zekere zin. Als het op mezelf aankomt.
Ik ben altijd gauw geneigd om "Maakt niet uit!" te zeggen, terwijl het eigenlijk wel uitmaakt natuurlijk. Gewoon iets maar afdoen als niet zo belangrijk en doorgaan met het leven, zoiets. Om een ander maar niet (teveel) tot last te zijn, of mezelf weer moeten verklaren. Dat laatste gaat niet altijd van een leien dakje, zeker niet mondeling.Zeer herkenbaar!
woensdag 11 januari 2017 om 11:03
quote:Bambi schreef op 09 januari 2017 @ 22:08:
[...]
Je problemen een 'naampje' kunnen geven maakt het makkelijker voor hulpverlening maar ook zeker voor jou, om deze problemen zover dat mogelijk is, op te kunnen lossen/leefbaar te kunnen maken. Kennelijk gaat jouw hulpverlener/GGZ er vanuit dat jij baat zou kunnen hebben bij de benadering die geldt bij mensen met ASS-gerelateerde problematiek. Ik denk dat je het zo moet zien.
Stoort het je, die diagnose? Ook als blijkt dat d.m.v. die benadering je problemen kunnen worden aangepakt?
Ik ben het er overigens niet mee eens dat veel problemen die autisten hebben ook door niet-autisten ervaren kunnen worden. Autisme is een sociale handicap. Met autisme voel je situaties/interacties niet automatisch aan, zaken die voor mensen zonder autisme vanzelfsprekend zijn. Met autisme schijnt het hard werken te zijn om dit te kunnen doorgronden, te leren begrijpen en te leren dit zelf toe te passen.
Dit klopt in zekere mate, ook dat het niet waar is dat problemen die per definitie door autisme ervaren worden, ook door niet-autisten zouden worden ervaren. Draai je dat om (en dat is wat Misstwix en ik bedoelden), dan kan dat wel, dus ook de uitspraak: Problemen die door niet-autisten ervaren kunnen worden, kunnen ook door autisten worden ervaren. Als een niet-autist zich in bepaalde situaties verlegen is, kan een autist (zowel hij/zij die een (zeer) lichte vorm van autisme heeft) ook verlegen zijn, en bepaalde situaties eng vinden. Daarmee kunnen aan autisme verwante problemen wel kunnen bestaan.
Tegenover onbekende vrouwen (en in mindere mate ook tegenover mannen, dus mensen i.h.a.) kan ik verlegen zijn, want ik weet niet goed hoe ze reageren. Iemand die verlegen is (niet per se ook autistisch) weet dat ook niet. Iemand met een veel zwaardere vorm van autisme denkt hier helemaal niet bij na, en zal mensen aanspreken, ook zonder te kijken of de timing juist is. Die kent de sociale regels van in contact treden niet (dat kan door anderen als eng of creepy worden ervaren). Dat ik zelfstandig durf te vliegen komt door kortdurende interactie met grond- en andere stewards/stewardessen, en door nieuwsgierigheid naar verre landen. Tegenwoordig gaat veel online. Dat is een ander verhaal op de vlak van de liefde en/of bij solliciteren.
Bepaalde angsten (niet direct verbonden aan autisme, maar als een indirect gevolg ervan) kan ook bestaan bij mensen zonder autisme. Verlegenheid, of sociale fobie is daarvan een voorbeeld. Sociaal kom ikzelf vaak niet goed uit de verf, maar autisme is daar m.i. een indirecte en geen directe oorzaak van. Mijn verlegenheid alleen buiten de werkplek doet mij sociaal minder presteren dan waartoe ik werkelijk in staat ben.quote:Dat is niet te vergelijken met dingen als verlegenheid of sociaal een beetje lomp uit de hoek komen af en toe.Nee, wel als je het omdraait.
[...]
Je problemen een 'naampje' kunnen geven maakt het makkelijker voor hulpverlening maar ook zeker voor jou, om deze problemen zover dat mogelijk is, op te kunnen lossen/leefbaar te kunnen maken. Kennelijk gaat jouw hulpverlener/GGZ er vanuit dat jij baat zou kunnen hebben bij de benadering die geldt bij mensen met ASS-gerelateerde problematiek. Ik denk dat je het zo moet zien.
Stoort het je, die diagnose? Ook als blijkt dat d.m.v. die benadering je problemen kunnen worden aangepakt?
Ik ben het er overigens niet mee eens dat veel problemen die autisten hebben ook door niet-autisten ervaren kunnen worden. Autisme is een sociale handicap. Met autisme voel je situaties/interacties niet automatisch aan, zaken die voor mensen zonder autisme vanzelfsprekend zijn. Met autisme schijnt het hard werken te zijn om dit te kunnen doorgronden, te leren begrijpen en te leren dit zelf toe te passen.
Dit klopt in zekere mate, ook dat het niet waar is dat problemen die per definitie door autisme ervaren worden, ook door niet-autisten zouden worden ervaren. Draai je dat om (en dat is wat Misstwix en ik bedoelden), dan kan dat wel, dus ook de uitspraak: Problemen die door niet-autisten ervaren kunnen worden, kunnen ook door autisten worden ervaren. Als een niet-autist zich in bepaalde situaties verlegen is, kan een autist (zowel hij/zij die een (zeer) lichte vorm van autisme heeft) ook verlegen zijn, en bepaalde situaties eng vinden. Daarmee kunnen aan autisme verwante problemen wel kunnen bestaan.
Tegenover onbekende vrouwen (en in mindere mate ook tegenover mannen, dus mensen i.h.a.) kan ik verlegen zijn, want ik weet niet goed hoe ze reageren. Iemand die verlegen is (niet per se ook autistisch) weet dat ook niet. Iemand met een veel zwaardere vorm van autisme denkt hier helemaal niet bij na, en zal mensen aanspreken, ook zonder te kijken of de timing juist is. Die kent de sociale regels van in contact treden niet (dat kan door anderen als eng of creepy worden ervaren). Dat ik zelfstandig durf te vliegen komt door kortdurende interactie met grond- en andere stewards/stewardessen, en door nieuwsgierigheid naar verre landen. Tegenwoordig gaat veel online. Dat is een ander verhaal op de vlak van de liefde en/of bij solliciteren.
Bepaalde angsten (niet direct verbonden aan autisme, maar als een indirect gevolg ervan) kan ook bestaan bij mensen zonder autisme. Verlegenheid, of sociale fobie is daarvan een voorbeeld. Sociaal kom ikzelf vaak niet goed uit de verf, maar autisme is daar m.i. een indirecte en geen directe oorzaak van. Mijn verlegenheid alleen buiten de werkplek doet mij sociaal minder presteren dan waartoe ik werkelijk in staat ben.quote:Dat is niet te vergelijken met dingen als verlegenheid of sociaal een beetje lomp uit de hoek komen af en toe.Nee, wel als je het omdraait.
World of Warcraft: Legion
woensdag 11 januari 2017 om 15:44
quote:Fun76 schreef op 09 januari 2017 @ 21:01:
Hoe gaan jullie eigenlijk met 'lastige' personen om?
En waar en hoe vaak ervaren jullie zulke mensen eigenlijk?
Mensen zijn niet duidelijk lastig, soms wekt hun gedrag bij mij irritatie op. Ik denk daarbij aan niet geheel eerlijk zijn, of mij eigenschappen toeschrijven die ik niet heb. Kinderlijk praten, zich superieur voelen tegenover mij. Sommige collega's op mijn werk komen de afspraken die in teamvergaderingen worden gemaakt niet altijd na. Collega's denken onvoldoende na van de consequentie van hun gedrag. De communicatie tussen collega's (ook met mij) is niet altijd even duidelijk. Inefficiënt werken.
In sociaal opzicht komt het nooit echt tot een conflict of aanvaring. Die zijn - waarbij ik betrokken ben - in 20 jaar op één hand te tellen.
Hoe gaan jullie eigenlijk met 'lastige' personen om?
En waar en hoe vaak ervaren jullie zulke mensen eigenlijk?
Mensen zijn niet duidelijk lastig, soms wekt hun gedrag bij mij irritatie op. Ik denk daarbij aan niet geheel eerlijk zijn, of mij eigenschappen toeschrijven die ik niet heb. Kinderlijk praten, zich superieur voelen tegenover mij. Sommige collega's op mijn werk komen de afspraken die in teamvergaderingen worden gemaakt niet altijd na. Collega's denken onvoldoende na van de consequentie van hun gedrag. De communicatie tussen collega's (ook met mij) is niet altijd even duidelijk. Inefficiënt werken.
In sociaal opzicht komt het nooit echt tot een conflict of aanvaring. Die zijn - waarbij ik betrokken ben - in 20 jaar op één hand te tellen.
World of Warcraft: Legion
woensdag 11 januari 2017 om 16:03
quote:hans66 schreef op 11 januari 2017 @ 15:44:
[...]
Mensen zijn niet duidelijk lastig, soms wekt hun gedrag bij mij irritatie op. Ik denk daarbij aan niet geheel eerlijk zijn, of mij eigenschappen toeschrijven die ik niet heb. Kinderlijk praten, zich superieur voelen tegenover mij. Sommige collega's op mijn werk komen de afspraken die in teamvergaderingen worden gemaakt niet altijd na. Collega's denken onvoldoende na van de consequentie van hun gedrag. De communicatie tussen collega's (ook met mij) is niet altijd even duidelijk. Inefficiënt werken.
In sociaal opzicht komt het nooit echt tot een conflict of aanvaring. Die zijn - waarbij ik betrokken ben - in 20 jaar op één hand te tellen.
Vind ik erg vervelend voor je.
Zelf herken ik ook hierin weer erg veel.
[...]
Mensen zijn niet duidelijk lastig, soms wekt hun gedrag bij mij irritatie op. Ik denk daarbij aan niet geheel eerlijk zijn, of mij eigenschappen toeschrijven die ik niet heb. Kinderlijk praten, zich superieur voelen tegenover mij. Sommige collega's op mijn werk komen de afspraken die in teamvergaderingen worden gemaakt niet altijd na. Collega's denken onvoldoende na van de consequentie van hun gedrag. De communicatie tussen collega's (ook met mij) is niet altijd even duidelijk. Inefficiënt werken.
In sociaal opzicht komt het nooit echt tot een conflict of aanvaring. Die zijn - waarbij ik betrokken ben - in 20 jaar op één hand te tellen.
Vind ik erg vervelend voor je.
Zelf herken ik ook hierin weer erg veel.
woensdag 11 januari 2017 om 16:13
Vanmiddag had ik een lastig persoon. Ik wilde iets kopen en had een kortingsbon. De verkoopster gaf aan dat het pas bij een bepaald bedrag geldig was. Dus ik zei oké prima. Toen zei zij dat ze het wel voor me wilde scannen, dus ik zei ja graag scan het maar (dan weet ik hoeveel korting erop staat). Nou en toen zei ze dat ze het helemaal niet kon scannen bij een lager bedrag en herhaalde ze een paar keer. Dus ik geïrriteerd gezegd dat ze zelf aangaf dat ze het wel wilde scannen. Nou nee ze kon het niet scannen want dat zou toch niet werken. Weet je prima hoor maar zeg dan niet dat je het kan scannen. Mijn moeder vond het ook heel raar. Ik bedankte haar maar vriendelijk en de verkoopster deed erna weer vriendelijk terug maar ik dacht echt huh heb ik iets gemist?
woensdag 11 januari 2017 om 16:25
quote:lisa198 schreef op 11 januari 2017 @ 16:13:
Toen zei zij dat ze het wel voor me wilde scannen [1], dus ik zei ja graag scan het maar (dan weet ik hoeveel korting erop staat). Nou en toen zei ze dat ze het helemaal niet kon scannen [2] bij een lager bedrag en herhaalde ze een paar keer. Dus ik geïrriteerd gezegd dat ze zelf aangaf dat ze het wel wilde scannen. Nou nee ze kon het niet scannen want dat zou toch niet werken. Weet je prima hoor maar zeg dan niet dat je het kan scannen. Mijn moeder vond het ook heel raar. Ik bedankte haar maar vriendelijk en de verkoopster deed erna weer vriendelijk terug maar ik dacht echt huh heb ik iets gemist?
[1] is nogal in strijd met [2]. Waarom denkt ze dat het niet gaat werken als ze het niet probeert. Of: heeft ze het geprobeerd en:
- is het scanapparaat kapot? (niet erg aannemelijk);
- is de streepjescode voor het apparaat niet goed zichtbaar?
Als de korting niet gegeven kan worden, zou ik bij haar een foutmelding verwachten, dat het bedrag te laag is.
Toen zei zij dat ze het wel voor me wilde scannen [1], dus ik zei ja graag scan het maar (dan weet ik hoeveel korting erop staat). Nou en toen zei ze dat ze het helemaal niet kon scannen [2] bij een lager bedrag en herhaalde ze een paar keer. Dus ik geïrriteerd gezegd dat ze zelf aangaf dat ze het wel wilde scannen. Nou nee ze kon het niet scannen want dat zou toch niet werken. Weet je prima hoor maar zeg dan niet dat je het kan scannen. Mijn moeder vond het ook heel raar. Ik bedankte haar maar vriendelijk en de verkoopster deed erna weer vriendelijk terug maar ik dacht echt huh heb ik iets gemist?
[1] is nogal in strijd met [2]. Waarom denkt ze dat het niet gaat werken als ze het niet probeert. Of: heeft ze het geprobeerd en:
- is het scanapparaat kapot? (niet erg aannemelijk);
- is de streepjescode voor het apparaat niet goed zichtbaar?
Als de korting niet gegeven kan worden, zou ik bij haar een foutmelding verwachten, dat het bedrag te laag is.
World of Warcraft: Legion
woensdag 11 januari 2017 om 17:35
woensdag 11 januari 2017 om 18:46
quote:lisa198 schreef op 11 januari 2017 @ 17:35:
Het was ook tegenstrijdig wat ze zei. Misschien bedoelde ze achteraf gezien dat ze het wel voor me wilde scannen maar dat het geen nut had omdat ik niet aan het juiste bedrag zat en hij daarom niet gescand kon worden. En kwam het er erg ongemakkelijk uit. Hoe dan ook ik raakte er van in de war.Ja hè, ik heb na dat soort dingen soms zelfs het gevoel dat ik degene ben die iets fout heeft gedaan. Ik weet dan ook wel dat het waarschijnlijk niet zo is, maar het blijft vervelend.
Het was ook tegenstrijdig wat ze zei. Misschien bedoelde ze achteraf gezien dat ze het wel voor me wilde scannen maar dat het geen nut had omdat ik niet aan het juiste bedrag zat en hij daarom niet gescand kon worden. En kwam het er erg ongemakkelijk uit. Hoe dan ook ik raakte er van in de war.Ja hè, ik heb na dat soort dingen soms zelfs het gevoel dat ik degene ben die iets fout heeft gedaan. Ik weet dan ook wel dat het waarschijnlijk niet zo is, maar het blijft vervelend.
woensdag 11 januari 2017 om 19:02
quote:Fun76 schreef op 10 januari 2017 @ 15:03:
[...]
Bij mij precies het zelfde altijd die moeite om me te uiten,en maar blokkeren.
mijn stem klinkt dan zelfs anders en heb altijd een raar gevoel in mijn buik.
Wat vervelend voor je.
Zelf kamp ik met hetzelfde.
Het uiten van gevoelens is bij mij ook een groot probleem en ik stel me dan ook vaak te pleaserig, nederig en onzeker op.
Daardoor blokkeer ik mijn ware gevoelens en ga ik mezelf maskeren.
Erg irritant wel en in de praktijk ook lastig te hanteren.
[...]
Bij mij precies het zelfde altijd die moeite om me te uiten,en maar blokkeren.
mijn stem klinkt dan zelfs anders en heb altijd een raar gevoel in mijn buik.
Wat vervelend voor je.
Zelf kamp ik met hetzelfde.
Het uiten van gevoelens is bij mij ook een groot probleem en ik stel me dan ook vaak te pleaserig, nederig en onzeker op.
Daardoor blokkeer ik mijn ware gevoelens en ga ik mezelf maskeren.
Erg irritant wel en in de praktijk ook lastig te hanteren.
donderdag 12 januari 2017 om 17:55
Ben regelmatig erg omslachtig in mijn communicatie en heb hierin ook wel een soort van 'blinde vlek'.
Wat dat betreft heb ik nog veel punten om aan te gaan werken.
Moet leren om opener en duidelijker te communiceren, want er gaat nog weleens wat mis in dit opzicht.
Ook moet ik anderen meer de ruimte geven voor hun reactie, mening etc.
Hier ben ik echter ook wel weer erg bang voor en ik ben huiverig om hierin overlopen te worden.
Voel me in de communicatie vaak erg kwetsbaar en kan erg veel last hebben van vermijdingsgedrag (wellicht trekken van OPS...?).
Wat dat betreft heb ik nog veel punten om aan te gaan werken.
Moet leren om opener en duidelijker te communiceren, want er gaat nog weleens wat mis in dit opzicht.
Ook moet ik anderen meer de ruimte geven voor hun reactie, mening etc.
Hier ben ik echter ook wel weer erg bang voor en ik ben huiverig om hierin overlopen te worden.
Voel me in de communicatie vaak erg kwetsbaar en kan erg veel last hebben van vermijdingsgedrag (wellicht trekken van OPS...?).
donderdag 12 januari 2017 om 20:32
Die ADD kenmerken toevoeging aan m'n ASS diagnose is er alleen maar omdat ik weigerde daar ook nog een onderzoek voor te laten doen. Ik vind 1 diagnose al erg genoeg..en ze zei dat het merendeel van de ADD kenmerken zich overlappen met ASS dus veel nut om te laten testen heeft het toch niet dan.
Het rare is dat ik me in ADD veel sterker herken dan in ASS maar ze gaan de diagnose ASS niet verwijderen als blijkt dat ik ADD heb heb ik een dubbele diagnose op mijn naam staan. Het zal wel zo zijn denk ik dan wat is het nut het echt te laten testen als ik het toch al zelf weet. Kan er toch niks mee en mijn ouders zouden dan ook weer moeten meewerken en hun zijn tegen diagnoses dus heb ik het maar zo gelaten.
Eigenlijk ontken ik mijn diagnoses dus omdat het mij nog onzekerder maakt dat idee dat iets scheelt met me wat niet op te lossen valt door therapie maar je hele leven blijft.
Daarom blijf ik volhouden dat het mijn angsten zijn waardoor ik autistisch en add achtig overkom. Want van angst krijg je ook concentratieproblemen en problemen met sociaal contact etc.. Alleen GGZ blijft volhouden dat de angst voortkomt door ASS en niet andersom. Ze zeggen zelfs dat angsttherapie geen nut meer heeft bij mij en alleen medicatie zou helpen maar ik heb zelfs angst om medicatie te slikken dus m'n angsten blijven zo opstapelen zo erg dat ik vaak duizelig wordt van stressgedachten. Enige dat helpt is afleiding door vrienden.
Het rare is dat ik me in ADD veel sterker herken dan in ASS maar ze gaan de diagnose ASS niet verwijderen als blijkt dat ik ADD heb heb ik een dubbele diagnose op mijn naam staan. Het zal wel zo zijn denk ik dan wat is het nut het echt te laten testen als ik het toch al zelf weet. Kan er toch niks mee en mijn ouders zouden dan ook weer moeten meewerken en hun zijn tegen diagnoses dus heb ik het maar zo gelaten.
Eigenlijk ontken ik mijn diagnoses dus omdat het mij nog onzekerder maakt dat idee dat iets scheelt met me wat niet op te lossen valt door therapie maar je hele leven blijft.
Daarom blijf ik volhouden dat het mijn angsten zijn waardoor ik autistisch en add achtig overkom. Want van angst krijg je ook concentratieproblemen en problemen met sociaal contact etc.. Alleen GGZ blijft volhouden dat de angst voortkomt door ASS en niet andersom. Ze zeggen zelfs dat angsttherapie geen nut meer heeft bij mij en alleen medicatie zou helpen maar ik heb zelfs angst om medicatie te slikken dus m'n angsten blijven zo opstapelen zo erg dat ik vaak duizelig wordt van stressgedachten. Enige dat helpt is afleiding door vrienden.
donderdag 12 januari 2017 om 22:42
Wie herkent eigenlijk vermijdingsgedrag (en dan vooral bij lastige situaties, conflicten etc)?
Zelf vermoed ik dat ik naast ASS ook OPS (ontwijkende persoonlijkheidsstoornis) zou kunnen hebben.
Ben al zo vaak tegen moeilijke situaties in de communicatie aangelopen (anderen geen ruimte kunnen geven om te reageren etc, ook uit angst om overlopen te worden).
Erg frustrerend en het geeft me een machteloos gevoel dat het dikwijls steeds weer terugkomt (werkvloer, vriendschappen etc).
Zelf vermoed ik dat ik naast ASS ook OPS (ontwijkende persoonlijkheidsstoornis) zou kunnen hebben.
Ben al zo vaak tegen moeilijke situaties in de communicatie aangelopen (anderen geen ruimte kunnen geven om te reageren etc, ook uit angst om overlopen te worden).
Erg frustrerend en het geeft me een machteloos gevoel dat het dikwijls steeds weer terugkomt (werkvloer, vriendschappen etc).
donderdag 12 januari 2017 om 22:52
Vermijdingsgedrag: check! Ik ben een meester in het 'kop in het zand steken'. Helaas levert dat wel een hele hoop stress op, dus ik schiet er helemaal niets mee op. Vaak moet ik gewoon eerst heel erg lang ergens tegenaan hikken voordat ik er klaar voor ben om er iets mee te doen.
Ik probeer vooral contact met 'onbekende' mensen te vermijden of situaties waarin ik denk dat ik iets van een ander nodig heb/een ander lastig val. Om hulp vragen is 'zeg maar een dingetje...'
Ik probeer vooral contact met 'onbekende' mensen te vermijden of situaties waarin ik denk dat ik iets van een ander nodig heb/een ander lastig val. Om hulp vragen is 'zeg maar een dingetje...'
donderdag 12 januari 2017 om 23:04
quote:Biebeltje schreef op 12 januari 2017 @ 22:52:
Vermijdingsgedrag: check! Ik ben een meester in het 'kop in het zand steken'. Helaas levert dat wel een hele hoop stress op, dus ik schiet er helemaal niets mee op. Vaak moet ik gewoon eerst heel erg lang ergens tegenaan hikken voordat ik er klaar voor ben om er iets mee te doen.
Ik probeer vooral contact met 'onbekende' mensen te vermijden of situaties waarin ik denk dat ik iets van een ander nodig heb/een ander lastig val. Om hulp vragen is 'zeg maar een dingetje...'
Dat het veel stress oplevert is voor mij ook erg herkenbaar.
Om hulp vragen vind ik ook nog weleens lastig; helemaal als ik het gevoel heb dat ik de ander ermee lastig lijk te vallen.
Soms kunnen confrontaties ook bijzonder pijnlijk zijn en als het even kan ga ik dit dan ook uit de weg (nogmaals; ook uit angst om overlopen te worden); niet goed natuurlijk.
Vermijdingsgedrag: check! Ik ben een meester in het 'kop in het zand steken'. Helaas levert dat wel een hele hoop stress op, dus ik schiet er helemaal niets mee op. Vaak moet ik gewoon eerst heel erg lang ergens tegenaan hikken voordat ik er klaar voor ben om er iets mee te doen.
Ik probeer vooral contact met 'onbekende' mensen te vermijden of situaties waarin ik denk dat ik iets van een ander nodig heb/een ander lastig val. Om hulp vragen is 'zeg maar een dingetje...'
Dat het veel stress oplevert is voor mij ook erg herkenbaar.
Om hulp vragen vind ik ook nog weleens lastig; helemaal als ik het gevoel heb dat ik de ander ermee lastig lijk te vallen.
Soms kunnen confrontaties ook bijzonder pijnlijk zijn en als het even kan ga ik dit dan ook uit de weg (nogmaals; ook uit angst om overlopen te worden); niet goed natuurlijk.
vrijdag 13 januari 2017 om 00:29
quote:Biebeltje schreef op 12 januari 2017 @ 22:52:
Vermijdingsgedrag: check! Ik ben een meester in het 'kop in het zand steken'. Helaas levert dat wel een hele hoop stress op, dus ik schiet er helemaal niets mee op. Vaak moet ik gewoon eerst heel erg lang ergens tegenaan hikken voordat ik er klaar voor ben om er iets mee te doen.
Ik probeer vooral contact met 'onbekende' mensen te vermijden of situaties waarin ik denk dat ik iets van een ander nodig heb/een ander lastig val. Om hulp vragen is 'zeg maar een dingetje...'
^Dit. Heel herkenbaar.
Ik hik er nu al weken tegenaan om even langs de fietsenmaker te gaan. Waarom? Geen idee. Heb ik altijd. Net zoals de tandarts (of eender wie) moeten bellen. Ik weet dat het moet, maar ik doe dan alsof het er niet is. Iemand om hulp vragen vind ik ook vaak lastig. Ik moet en zal het eerst in mijn eentje proberen opknappen.
Vermijdingsgedrag: check! Ik ben een meester in het 'kop in het zand steken'. Helaas levert dat wel een hele hoop stress op, dus ik schiet er helemaal niets mee op. Vaak moet ik gewoon eerst heel erg lang ergens tegenaan hikken voordat ik er klaar voor ben om er iets mee te doen.
Ik probeer vooral contact met 'onbekende' mensen te vermijden of situaties waarin ik denk dat ik iets van een ander nodig heb/een ander lastig val. Om hulp vragen is 'zeg maar een dingetje...'
^Dit. Heel herkenbaar.
Ik hik er nu al weken tegenaan om even langs de fietsenmaker te gaan. Waarom? Geen idee. Heb ik altijd. Net zoals de tandarts (of eender wie) moeten bellen. Ik weet dat het moet, maar ik doe dan alsof het er niet is. Iemand om hulp vragen vind ik ook vaak lastig. Ik moet en zal het eerst in mijn eentje proberen opknappen.
vrijdag 13 januari 2017 om 04:02
Winkeliers aanspreken is gewoon doodeng. :p
Ik heb iets gelijkaardigs.
Ik 'moet' weer contact opnemen met iemand, nota bene gewoon omdat de man in kwestie een tweedehands product verkoopt waar ik interesse voor heb. Dat wordt natuurlijk in ieder geval zo lang mogelijk mailen i.p.v. bellen. Tot overmaat van ramp moet er nu over een prijs 'onderhandeld' worden, dat wil zeggen: ik moet een bedrag noemen. Eigenlijk had ik al half-en-half gewild dat die man in z'n eerste mail duidelijk gemaakt had dat hij een bedrag verwachtte dat ik niet kan/wil betalen, dan was het meteen over en uit geweest.
Echt superoneerlijk krenterig wil ik niet zijn want dat vind ik niet netjes, maar aan de andere kant ben ik ook niet zo erg rijk en heb ik er sowieso geen talent voor om geld uit te geven - het gaat uiteindelijk om een luxe-aankoop, en of het bedrag dan vijf of vijfhonderd euro is, in alle gevallen voel ik dan een soort 'stress' die ik bijvoorbeeld niet voel als ik een bedrag van drie cijfers moet overmaken voor de ziekteverzekering, want dat is nu eenmaal een noodzaak en dan zwijgt dat stemmetje dat vraagt of die uitgave nu wel zo'n goed idee is.
Als ik iets tweedehands koop dan probeer ik op voorhand zo duidelijk mogelijk te krijgen wat de verkoper aanbiedt (conditie, volledigheid etc.) want ter plekke nee zeggen als iemand de moeite genomen heeft me op te wachten en zich al verheugt op het geld dat hij/zij gaat krijgen (zo stel ik me dat dan voor) dat lukt dus helemáál niet. :p
Gelukkig zijn mijn meeste luxe-aankopen gewoon nieuwe dingen via webwinkels. Kan ik zo lang over nadenken als ik zelf wil en wat je koopt is over het algemeen duidelijk zonder dat je iemand vragen hoeft te stellen. Alsof het trouwens überhaupt zou lukken om bij een webwinkel een echte man of vrouw te spreken te krijgen.
Ik heb iets gelijkaardigs.
Ik 'moet' weer contact opnemen met iemand, nota bene gewoon omdat de man in kwestie een tweedehands product verkoopt waar ik interesse voor heb. Dat wordt natuurlijk in ieder geval zo lang mogelijk mailen i.p.v. bellen. Tot overmaat van ramp moet er nu over een prijs 'onderhandeld' worden, dat wil zeggen: ik moet een bedrag noemen. Eigenlijk had ik al half-en-half gewild dat die man in z'n eerste mail duidelijk gemaakt had dat hij een bedrag verwachtte dat ik niet kan/wil betalen, dan was het meteen over en uit geweest.
Echt superoneerlijk krenterig wil ik niet zijn want dat vind ik niet netjes, maar aan de andere kant ben ik ook niet zo erg rijk en heb ik er sowieso geen talent voor om geld uit te geven - het gaat uiteindelijk om een luxe-aankoop, en of het bedrag dan vijf of vijfhonderd euro is, in alle gevallen voel ik dan een soort 'stress' die ik bijvoorbeeld niet voel als ik een bedrag van drie cijfers moet overmaken voor de ziekteverzekering, want dat is nu eenmaal een noodzaak en dan zwijgt dat stemmetje dat vraagt of die uitgave nu wel zo'n goed idee is.
Als ik iets tweedehands koop dan probeer ik op voorhand zo duidelijk mogelijk te krijgen wat de verkoper aanbiedt (conditie, volledigheid etc.) want ter plekke nee zeggen als iemand de moeite genomen heeft me op te wachten en zich al verheugt op het geld dat hij/zij gaat krijgen (zo stel ik me dat dan voor) dat lukt dus helemáál niet. :p
Gelukkig zijn mijn meeste luxe-aankopen gewoon nieuwe dingen via webwinkels. Kan ik zo lang over nadenken als ik zelf wil en wat je koopt is over het algemeen duidelijk zonder dat je iemand vragen hoeft te stellen. Alsof het trouwens überhaupt zou lukken om bij een webwinkel een echte man of vrouw te spreken te krijgen.
vrijdag 13 januari 2017 om 10:58
Even een ergernis die ik van me af wil schrijven, al geloof ik niet dat het speciaal met autisme te maken heeft.
Maar ik moet het kwijt, want ik word er gek van. Misschien dat het enigszins helpt als ik het kwijt ben.
Ik word dus helemaal gek van mensen die mij maar proberen aan te praten dat ik toch vooral een (nieuwe) relatie moet gaan zoeken.
Ik heb daar dus (zoals ik eerder al eens aangaf) totaal geen zin in of behoefte aan, maar dat willen ze niet van mij aannemen. Want een relatie is toch zaligmakend? Ja, misschien voor de meeste mensen. Niet voor mij. Ik ben eigenlijk het liefst alleen, en ik leef mijn leven op de manier die ik zelf het fijnst vind. Als je dat dan uit probeert te leggen krijg je telkens weer "Ja, maar.... blablabla."
Ik ga mensen die in een relatie zitten toch ook niet vertellen dat ze maar vooral juist single moeten zijn, omdat ik dat zo prettig vind?
Ik voel me dan gewoon niet begrepen en niet gehoord. Alsof mijn visie per se de verkeerde is of zo.
Word ik verliefd, tuurlijk, dan zal mijn gevoel misschien weer veranderen. Maar op zoek gaan daar heb ik geen behoefte aan. Gewoon echt 0,0 behoefte. Zou fijn zijn als ik niet altijd alles wat ik vind hoef te verantwoorden.
Hè, hè. Ik voel me al wat opgelucht nu dit even uit mijn systeem is.
Maar ik moet het kwijt, want ik word er gek van. Misschien dat het enigszins helpt als ik het kwijt ben.
Ik word dus helemaal gek van mensen die mij maar proberen aan te praten dat ik toch vooral een (nieuwe) relatie moet gaan zoeken.
Ik heb daar dus (zoals ik eerder al eens aangaf) totaal geen zin in of behoefte aan, maar dat willen ze niet van mij aannemen. Want een relatie is toch zaligmakend? Ja, misschien voor de meeste mensen. Niet voor mij. Ik ben eigenlijk het liefst alleen, en ik leef mijn leven op de manier die ik zelf het fijnst vind. Als je dat dan uit probeert te leggen krijg je telkens weer "Ja, maar.... blablabla."
Ik ga mensen die in een relatie zitten toch ook niet vertellen dat ze maar vooral juist single moeten zijn, omdat ik dat zo prettig vind?
Ik voel me dan gewoon niet begrepen en niet gehoord. Alsof mijn visie per se de verkeerde is of zo.
Word ik verliefd, tuurlijk, dan zal mijn gevoel misschien weer veranderen. Maar op zoek gaan daar heb ik geen behoefte aan. Gewoon echt 0,0 behoefte. Zou fijn zijn als ik niet altijd alles wat ik vind hoef te verantwoorden.
Hè, hè. Ik voel me al wat opgelucht nu dit even uit mijn systeem is.
