Psyche
alle pijlers
Autisme, Wie ook? Deel 2
vrijdag 5 augustus 2016 om 13:28
dinsdag 14 maart 2017 om 13:45
quote:Elfje112 schreef op 14 maart 2017 @ 13:40:
[...]Ik heb een Wajong uitkering en ben 100% afgekeurd.Ik ben van de generatie die opgroeide toen autisme nog nauwelijks bekend was. Met terugwerkende kracht een wajong regelen gaat beslist niet lukken. Afgekeurd worden ligt ook niet voor de hand wanneer je al je hele leven je hebt geforceerd om 'gewoon' te werken. Dus dat zit er allemaal niet in. Het is volhouden tot het niet meer hoeft.
[...]Ik heb een Wajong uitkering en ben 100% afgekeurd.Ik ben van de generatie die opgroeide toen autisme nog nauwelijks bekend was. Met terugwerkende kracht een wajong regelen gaat beslist niet lukken. Afgekeurd worden ligt ook niet voor de hand wanneer je al je hele leven je hebt geforceerd om 'gewoon' te werken. Dus dat zit er allemaal niet in. Het is volhouden tot het niet meer hoeft.
dinsdag 14 maart 2017 om 13:45
quote:Case-je schreef op 14 maart 2017 @ 13:32:
Ik heb een goede discipline, omdat ik nu eenmaal moet werken. Zonder werk geen decent inkomen. Dat is voor mij voldoende stok achter de deur om te gaan werken. Zelfs nu werken voor mij betekent: volslagen overprikkeld worden iedere dag en daardoor geen energie hebben voor iets anders, zoals sociale contacten, interesses, enz. Ik zie niet hoe ik hierin niet gedisciplineerd zou kúnnen zijn. Waar leef je dan van?
Op dit moment van het geld van mijn man. Ik ben wel aan het solliciteren, maar zoals het nu met mij gaat zie ik eigenlijk niet hoe dat zou moeten als ik weer aan het werk ben.
Ok, misschien gaat het over een paar dagen ook wel weer wat beter. Sinds ik die documentaire heb gezien over autisme en het vermoeden heb gekregen dat ik zelf autisme heb, ben ik alles aan het lezen wat ik maar kan vinden over dit onderwerp en denk er ook heel veel over na. En aan de ene kant geeft dat me rust in de stress rondom de intake die ik morgen heb, maar aan de andere kant geeft het me ook veel onrust in mijn hoofd om er constant mee bezig te zijn.
Ik hoop dat een diagnose en goede, bijpassende hulp mij meer rust zal geven straks. En ook het moment dat mijn zoontje naar school gaat, dat geeft ook rust.
Ik heb een goede discipline, omdat ik nu eenmaal moet werken. Zonder werk geen decent inkomen. Dat is voor mij voldoende stok achter de deur om te gaan werken. Zelfs nu werken voor mij betekent: volslagen overprikkeld worden iedere dag en daardoor geen energie hebben voor iets anders, zoals sociale contacten, interesses, enz. Ik zie niet hoe ik hierin niet gedisciplineerd zou kúnnen zijn. Waar leef je dan van?
Op dit moment van het geld van mijn man. Ik ben wel aan het solliciteren, maar zoals het nu met mij gaat zie ik eigenlijk niet hoe dat zou moeten als ik weer aan het werk ben.
Ok, misschien gaat het over een paar dagen ook wel weer wat beter. Sinds ik die documentaire heb gezien over autisme en het vermoeden heb gekregen dat ik zelf autisme heb, ben ik alles aan het lezen wat ik maar kan vinden over dit onderwerp en denk er ook heel veel over na. En aan de ene kant geeft dat me rust in de stress rondom de intake die ik morgen heb, maar aan de andere kant geeft het me ook veel onrust in mijn hoofd om er constant mee bezig te zijn.
Ik hoop dat een diagnose en goede, bijpassende hulp mij meer rust zal geven straks. En ook het moment dat mijn zoontje naar school gaat, dat geeft ook rust.
dinsdag 14 maart 2017 om 13:47
quote:Case-je schreef op 14 maart 2017 @ 13:45:
[...]
Ik ben van de generatie die opgroeide toen autisme NLD nog nauwelijks bekend was. Met terugwerkende kracht een wajong regelen gaat beslist niet lukken. Afgekeurd worden ligt ook niet voor de hand wanneer je al je hele leven je hebt geforceerd om 'gewoon' te werken. Dus dat zit er allemaal niet in. Het is volhouden tot het niet meer hoeft.
Ik ook.
De rest klopt. Klinkt wel alsof het eigenlijk te zwaar voor je is.
[...]
Ik ben van de generatie die opgroeide toen autisme NLD nog nauwelijks bekend was. Met terugwerkende kracht een wajong regelen gaat beslist niet lukken. Afgekeurd worden ligt ook niet voor de hand wanneer je al je hele leven je hebt geforceerd om 'gewoon' te werken. Dus dat zit er allemaal niet in. Het is volhouden tot het niet meer hoeft.
Ik ook.
De rest klopt. Klinkt wel alsof het eigenlijk te zwaar voor je is.
dinsdag 14 maart 2017 om 13:51
Dat hele 'alles is vrijblijvend, we leggen ons nergens op vast, want misschien wil ik straks wel iets heel anders' is volgens mij ook wel inherent aan de tijdgeest.
Ik weet niet hoe oud je bent Fun, maar ik zie het veel bij meiden op de sportschool. Vol enthousiasme overal voor opgeven, maar als puntje bij paaltje komt dan komt er niemand opdagen. Zeker wanneer het regent, de zon schijnt, verzin maar wat...
Terwijl ik van mening ben: als je je ergens voor opgeeft, dan ga je ook (tenzij je door omstandigheden ineens niet kan, en dat is niet omdat je liever op een terrasje gaat zitten).
Het is namelijk heel vervelend voor de mensen die wel komen (en de docent die de les verzorgt). Die rekenen op je komst. Zo heb ik al vaker een priveles gehad omdat mensen gewoon niet kwamen en ik zit echt niet op een priveles te wachten omdat ik me dan heel erg bezwaard voel richting de docent.
Waarom ga je er zo vrijblijvend mee om? Wat gaat er door je hoofd? Kun je daar achter komen?
Ik weet niet hoe oud je bent Fun, maar ik zie het veel bij meiden op de sportschool. Vol enthousiasme overal voor opgeven, maar als puntje bij paaltje komt dan komt er niemand opdagen. Zeker wanneer het regent, de zon schijnt, verzin maar wat...
Terwijl ik van mening ben: als je je ergens voor opgeeft, dan ga je ook (tenzij je door omstandigheden ineens niet kan, en dat is niet omdat je liever op een terrasje gaat zitten).
Het is namelijk heel vervelend voor de mensen die wel komen (en de docent die de les verzorgt). Die rekenen op je komst. Zo heb ik al vaker een priveles gehad omdat mensen gewoon niet kwamen en ik zit echt niet op een priveles te wachten omdat ik me dan heel erg bezwaard voel richting de docent.
Waarom ga je er zo vrijblijvend mee om? Wat gaat er door je hoofd? Kun je daar achter komen?
dinsdag 14 maart 2017 om 14:22
quote:Elfje112 schreef op 14 maart 2017 @ 12:53:
[...]
Gebrekkige discipline herken ik ook. Maar volgens mijn therapeut is dat niet zo, want omdat dingen zoveel moeite/energie kosten zie ik er tegenop en begin ik er daardoor niet aan. Heeft niets met onwil of luiheid te maken. Ik zelf zie dat anders en ben geregeld boos op mezelf dat ik niet gewoon doe wat moet.
Dit is voor mij ook erg herkenbaar.
Ook ik kan regelmatig boos zijn op mezelf hierom.
[...]
Gebrekkige discipline herken ik ook. Maar volgens mijn therapeut is dat niet zo, want omdat dingen zoveel moeite/energie kosten zie ik er tegenop en begin ik er daardoor niet aan. Heeft niets met onwil of luiheid te maken. Ik zelf zie dat anders en ben geregeld boos op mezelf dat ik niet gewoon doe wat moet.
Dit is voor mij ook erg herkenbaar.
Ook ik kan regelmatig boos zijn op mezelf hierom.
dinsdag 14 maart 2017 om 14:24
quote:Case-je schreef op 14 maart 2017 @ 13:32:
Ik heb een goede discipline, omdat ik nu eenmaal moet werken. Zonder werk geen decent inkomen. Dat is voor mij voldoende stok achter de deur om te gaan werken. Zelfs nu werken voor mij betekent: volslagen overprikkeld worden iedere dag en daardoor geen energie hebben voor iets anders, zoals sociale contacten, interesses, enz. Ik zie niet hoe ik hierin niet gedisciplineerd zou kúnnen zijn. Waar leef je dan van?Zelf heb ik ook een Wajong.
Ik heb een goede discipline, omdat ik nu eenmaal moet werken. Zonder werk geen decent inkomen. Dat is voor mij voldoende stok achter de deur om te gaan werken. Zelfs nu werken voor mij betekent: volslagen overprikkeld worden iedere dag en daardoor geen energie hebben voor iets anders, zoals sociale contacten, interesses, enz. Ik zie niet hoe ik hierin niet gedisciplineerd zou kúnnen zijn. Waar leef je dan van?Zelf heb ik ook een Wajong.
dinsdag 14 maart 2017 om 14:31
quote:Biebeltje schreef op 14 maart 2017 @ 13:51:
Dat hele 'alles is vrijblijvend, we leggen ons nergens op vast, want misschien wil ik straks wel iets heel anders' is volgens mij ook wel inherent aan de tijdgeest.
Ik weet niet hoe oud je bent Fun, maar ik zie het veel bij meiden op de sportschool. Vol enthousiasme overal voor opgeven, maar als puntje bij paaltje komt dan komt er niemand opdagen. Zeker wanneer het regent, de zon schijnt, verzin maar wat...
Terwijl ik van mening ben: als je je ergens voor opgeeft, dan ga je ook (tenzij je door omstandigheden ineens niet kan, en dat is niet omdat je liever op een terrasje gaat zitten).
Het is namelijk heel vervelend voor de mensen die wel komen (en de docent die de les verzorgt). Die rekenen op je komst. Zo heb ik al vaker een priveles gehad omdat mensen gewoon niet kwamen en ik zit echt niet op een priveles te wachten omdat ik me dan heel erg bezwaard voel richting de docent.
Waarom ga je er zo vrijblijvend mee om? Wat gaat er door je hoofd? Kun je daar achter komen?
Vind dit heel lastig om uit te leggen.
Zou hier graag meer achter willen gaan komen.
Dat hele 'alles is vrijblijvend, we leggen ons nergens op vast, want misschien wil ik straks wel iets heel anders' is volgens mij ook wel inherent aan de tijdgeest.
Ik weet niet hoe oud je bent Fun, maar ik zie het veel bij meiden op de sportschool. Vol enthousiasme overal voor opgeven, maar als puntje bij paaltje komt dan komt er niemand opdagen. Zeker wanneer het regent, de zon schijnt, verzin maar wat...
Terwijl ik van mening ben: als je je ergens voor opgeeft, dan ga je ook (tenzij je door omstandigheden ineens niet kan, en dat is niet omdat je liever op een terrasje gaat zitten).
Het is namelijk heel vervelend voor de mensen die wel komen (en de docent die de les verzorgt). Die rekenen op je komst. Zo heb ik al vaker een priveles gehad omdat mensen gewoon niet kwamen en ik zit echt niet op een priveles te wachten omdat ik me dan heel erg bezwaard voel richting de docent.
Waarom ga je er zo vrijblijvend mee om? Wat gaat er door je hoofd? Kun je daar achter komen?
Vind dit heel lastig om uit te leggen.
Zou hier graag meer achter willen gaan komen.
dinsdag 14 maart 2017 om 14:40
Denk ook niet dat je daar nu antwoord op zou moeten geven. Maar meer vragen die je jezelf kan stellen om er achter te komen wat de onderliggende reden van je gedrag is. En het zou ook heel goed kunnen dat je daar alleen niet uit komt, maar dat je daar een hulpverlener bij nodig hebt.
Ik probeer ook al watertrappelend mijn hoofd boven water te houden. Ik heb wat dat betreft wel wat geluk met mijn werkomgeving.
Ik probeer ook al watertrappelend mijn hoofd boven water te houden. Ik heb wat dat betreft wel wat geluk met mijn werkomgeving.
dinsdag 14 maart 2017 om 15:23
quote:Biebeltje schreef op 14 maart 2017 @ 14:40:
Denk ook niet dat je daar nu antwoord op zou moeten geven. Maar meer vragen die je jezelf kan stellen om er achter te komen wat de onderliggende reden van je gedrag is. En het zou ook heel goed kunnen dat je daar alleen niet uit komt, maar dat je daar een hulpverlener bij nodig hebt.
Ik probeer ook al watertrappelend mijn hoofd boven water te houden. Ik heb wat dat betreft wel wat geluk met mijn werkomgeving.Dat vind ik wel een goede manier om uit te drukken hoe het voelt.
Denk ook niet dat je daar nu antwoord op zou moeten geven. Maar meer vragen die je jezelf kan stellen om er achter te komen wat de onderliggende reden van je gedrag is. En het zou ook heel goed kunnen dat je daar alleen niet uit komt, maar dat je daar een hulpverlener bij nodig hebt.
Ik probeer ook al watertrappelend mijn hoofd boven water te houden. Ik heb wat dat betreft wel wat geluk met mijn werkomgeving.Dat vind ik wel een goede manier om uit te drukken hoe het voelt.
dinsdag 14 maart 2017 om 18:27
quote:Fun76 schreef op 13 maart 2017 @ 15:34:
Vandaag ben ik helaas gestopt met mijn opleiding.
Heb het lang geprobeerd, maar ben uiteindelijk tot de conclusie gekomen dat het gewoon niet werkte.
Heb mezelf te lang voor de gek gehouden en het op zijn beloop laten gaan.
Achteraf gezien ben ik ook niet open en transparant genoeg geweest hierover en daar baal ik erg van.
Vaak vraag ik mij ook af of ik wel met verantwoordelijkheden kan omgaan.
Het komt ondermeer te vaak voor dat ik verzuim met werk en daar baal ik ook van.
Tevens vind ik dat ik te weinig (zelf)discipline heb en daardoor vaak bezigheden etc niet voltooi.
Wie herkent dit eigenlijk?
Vervelend dat het niet werkte voor je.
Ik heb ook een opleiding niet afgemaakt. Theorie behaald, maar 2 stages onvoldoende (ook de herkansing) en dan moest je stoppen. Vier jaar later kwam mijn job-coach met een voorstel: Stagelopen in de praktijk waar zij zelf patiënt was. Zodat ik misschien toch nog mijn diploma kon halen. Ik reageerde niet enthousiast op het voorstel. In mijn hoofd was ik er al helemaal klaar mee. Een trauma van de vorige stages in hetzelfde werk. Mijn moeder, buren en job-coach moedigden me steeds aan het te proberen. Ik deed het vooral om anderen een plezier te doen. Om niet lui en onwillig gevonden te worden. En nee, het was geen succes. Weer dezelfde problemen, behalve dat het dit keer aardige mensen waren. Ze dachten dat ik het niet ging redden. Oke, dat WIST ik al.
Ik geloofde al niet meer in mezelf en daardoor was ik de motivatie verloren. Het zal meegeholpen hebben, maar ik denk nog meer dat ik gewoon niet geschikt was voor dat beroep.
Het verzuimen herken ik niet. Heel mijn school- en werkleven heb ik bar weinig verzuimd. Achteraf vraag ik me af hoe ik dat volgehouden heb. Toen ik nog in het regulier circuit bezig was. Ik blijf eigenlijk alleen thuis als ik moet overgeven, erge diarree of migraine. Wel heb ik veel moeite met op tijd komen. Het kost zoveel inspanning. Vaak ben ik net op tijd, de laatste 2 dagen weer net iets te laat. Daar baal ik van.
Discipline in de vorm van huiswerk had ik ook niet. Ik zat er lang tegenaan te hikken en maar niet beginnen. Het was een doorn in mijn oog.
Vandaag ben ik helaas gestopt met mijn opleiding.
Heb het lang geprobeerd, maar ben uiteindelijk tot de conclusie gekomen dat het gewoon niet werkte.
Heb mezelf te lang voor de gek gehouden en het op zijn beloop laten gaan.
Achteraf gezien ben ik ook niet open en transparant genoeg geweest hierover en daar baal ik erg van.
Vaak vraag ik mij ook af of ik wel met verantwoordelijkheden kan omgaan.
Het komt ondermeer te vaak voor dat ik verzuim met werk en daar baal ik ook van.
Tevens vind ik dat ik te weinig (zelf)discipline heb en daardoor vaak bezigheden etc niet voltooi.
Wie herkent dit eigenlijk?
Vervelend dat het niet werkte voor je.
Ik heb ook een opleiding niet afgemaakt. Theorie behaald, maar 2 stages onvoldoende (ook de herkansing) en dan moest je stoppen. Vier jaar later kwam mijn job-coach met een voorstel: Stagelopen in de praktijk waar zij zelf patiënt was. Zodat ik misschien toch nog mijn diploma kon halen. Ik reageerde niet enthousiast op het voorstel. In mijn hoofd was ik er al helemaal klaar mee. Een trauma van de vorige stages in hetzelfde werk. Mijn moeder, buren en job-coach moedigden me steeds aan het te proberen. Ik deed het vooral om anderen een plezier te doen. Om niet lui en onwillig gevonden te worden. En nee, het was geen succes. Weer dezelfde problemen, behalve dat het dit keer aardige mensen waren. Ze dachten dat ik het niet ging redden. Oke, dat WIST ik al.
Ik geloofde al niet meer in mezelf en daardoor was ik de motivatie verloren. Het zal meegeholpen hebben, maar ik denk nog meer dat ik gewoon niet geschikt was voor dat beroep.
Het verzuimen herken ik niet. Heel mijn school- en werkleven heb ik bar weinig verzuimd. Achteraf vraag ik me af hoe ik dat volgehouden heb. Toen ik nog in het regulier circuit bezig was. Ik blijf eigenlijk alleen thuis als ik moet overgeven, erge diarree of migraine. Wel heb ik veel moeite met op tijd komen. Het kost zoveel inspanning. Vaak ben ik net op tijd, de laatste 2 dagen weer net iets te laat. Daar baal ik van.
Discipline in de vorm van huiswerk had ik ook niet. Ik zat er lang tegenaan te hikken en maar niet beginnen. Het was een doorn in mijn oog.
dinsdag 14 maart 2017 om 18:59
Ik heb op bepaalde vlakken een ijzeren discipline (werk) en op andere vlakken een gebrek eraan. Ik ben vreselijk in het netjes houden van mijn kamer bijvoorbeeld, of in andere dingen die ik zou moeten doen maar dan weer vooruit schuif. Ook mijn administratie bijhouden was altijd een groot probleem. Sinds ik internetbankieren heb gaat dat beter, want is overzichtelijker dan al die paperassen en zo.
Verzuimen doe ik nauwelijks. Enkel als ik écht ziek ben. Op de middelbare school verzuimde (of spijbelde) ik wel zo nu en dan, maar dat kwam doordat ik gepest werd.
Verzuimen doe ik nauwelijks. Enkel als ik écht ziek ben. Op de middelbare school verzuimde (of spijbelde) ik wel zo nu en dan, maar dat kwam doordat ik gepest werd.
woensdag 15 maart 2017 om 07:27
Ik heb altijd heel goed mijn administratie bijgehouden. Was haast obsessief om dit elke keer bij te houden. Maar sinds enkele jaren gaat het eigenlijk steeds minder goed. Ik denk doordat ik zoveel energie kwijt ben aan andere dingen. Ik kan heel moeilijk meerdere taken tegelijk doen. Ik ben altijd 100% gefocust op één ding en de rest blijft dan vaak liggen,
Qua huishouden is dit ook lange tijd zo geweest, bijvoorbeeld. Maar gelukkig heb ik hier inmiddels een fijn schema voor. Maar dan alsnog merk ik dat ik dat schema weer uit het oog verlies als mijn gedachten worden opgeslokt door iets anders...
Herkennen jullie dat?
Qua huishouden is dit ook lange tijd zo geweest, bijvoorbeeld. Maar gelukkig heb ik hier inmiddels een fijn schema voor. Maar dan alsnog merk ik dat ik dat schema weer uit het oog verlies als mijn gedachten worden opgeslokt door iets anders...
Herkennen jullie dat?
woensdag 15 maart 2017 om 07:33
quote:Bumba1985 schreef op 15 maart 2017 @ 07:27:
Ik heb altijd heel goed mijn administratie bijgehouden. Was haast obsessief om dit elke keer bij te houden. Maar sinds enkele jaren gaat het eigenlijk steeds minder goed. Ik denk doordat ik zoveel energie kwijt ben aan andere dingen. Ik kan heel moeilijk meerdere taken tegelijk doen. Ik ben altijd 100% gefocust op één ding en de rest blijft dan vaak liggen,
Qua huishouden is dit ook lange tijd zo geweest, bijvoorbeeld. Maar gelukkig heb ik hier inmiddels een fijn schema voor. Maar dan alsnog merk ik dat ik dat schema weer uit het oog verlies als mijn gedachten worden opgeslokt door iets anders...
Herkennen jullie dat?
Ja, voor mij is dit heel herkenbaar.
Ik verzuim op mijn vrijwilligerswerk ook alleen als ik ziek ben of wanneer ik echt overprikkeld ben. Ik heb vooral moeite om het huishouden goed te krijgen en doen.
Ik heb altijd heel goed mijn administratie bijgehouden. Was haast obsessief om dit elke keer bij te houden. Maar sinds enkele jaren gaat het eigenlijk steeds minder goed. Ik denk doordat ik zoveel energie kwijt ben aan andere dingen. Ik kan heel moeilijk meerdere taken tegelijk doen. Ik ben altijd 100% gefocust op één ding en de rest blijft dan vaak liggen,
Qua huishouden is dit ook lange tijd zo geweest, bijvoorbeeld. Maar gelukkig heb ik hier inmiddels een fijn schema voor. Maar dan alsnog merk ik dat ik dat schema weer uit het oog verlies als mijn gedachten worden opgeslokt door iets anders...
Herkennen jullie dat?
Ja, voor mij is dit heel herkenbaar.
Ik verzuim op mijn vrijwilligerswerk ook alleen als ik ziek ben of wanneer ik echt overprikkeld ben. Ik heb vooral moeite om het huishouden goed te krijgen en doen.
woensdag 15 maart 2017 om 08:28
Hangt er echt van af hoe ik me voel. Heb ik een goede periode dan ziet mijn huis er stralend uit en vind ik het heerlijk om te poetsen. Als het slechter met me gaat staat de afwas gerust een paar dagen, ook stofzuigen etc lukt me niet. Doe het dan allemaal pas als het echt echt moet. Zit nu in een goede periode dus mijn huis is in orde en ik voel me best vaak op een dag fantastisch! Heerlijk!
woensdag 15 maart 2017 om 08:57
Ik zit nu helaas in een slechte periode. Werkelijk alles kan me overprikkelen momenteel, lijkt het wel.
Ik was net bijvoorbeeld wezen stemmen en normaal geproken is dat geen enkel probleem, maar nu raakte ik al compleet in de war van dat grote papier met al die namen erop. Kon gewoon de goede partij niet vinden en de letters dansten echt voor mijn ogen. Voelde me ook enorm opgejaagd omdat er een rij begon te ontwikkelen. Toen het opvouwen van dat papier nog... Helemaal gestresst kwam ik het stress... ehmz... stembureau uit. Het liefst was ik ff in janken uitgebarst, maar dat staat ook zo raar he?
Maargoed, voel me een beetje een cheato hier in het topic, want ik heb eigenlijk (nog?) niet eens een diagnose Maar het is wel een feest der herkenning hier voor mij
Ik was net bijvoorbeeld wezen stemmen en normaal geproken is dat geen enkel probleem, maar nu raakte ik al compleet in de war van dat grote papier met al die namen erop. Kon gewoon de goede partij niet vinden en de letters dansten echt voor mijn ogen. Voelde me ook enorm opgejaagd omdat er een rij begon te ontwikkelen. Toen het opvouwen van dat papier nog... Helemaal gestresst kwam ik het stress... ehmz... stembureau uit. Het liefst was ik ff in janken uitgebarst, maar dat staat ook zo raar he?
Maargoed, voel me een beetje een cheato hier in het topic, want ik heb eigenlijk (nog?) niet eens een diagnose Maar het is wel een feest der herkenning hier voor mij
woensdag 15 maart 2017 om 09:21
Soms baal ik wel een beetje dat ik tussen het wal en schip geval ben.
Functioneer te goed om een wajong oid te krijgen en minder te mogen werken.
Ik functioneer te slecht om een bevredigend leven te leiden. Dat wil zeggen, het geld, tijd, ruimte en energie om echt bezig te zijn met het oplossen van mijn kwalen en/of dezelfde dingen te hebben en kunnen die leeftijdsgenoten met hetzelfde opleidingsniveau hebben.
Ik moet keihard en onregelmatig te werken voor een middelmatig salaris, heb geen relatie en/of kinderen en de energie daarvoor. Als ik dit allemAal had geweten van te voren dan had ik geen universiteit meer gedaan. Ik woon in een 'postzegel' en t duurt nog wel 27 jaar voordat ik dit hokje afbetaald heb. Mijn chronische pijn verpest mijn leven, maar heb het behandeltraject bij de autistentoko afgerond omdat ik ook ga emigreren is het lastig behandelen. Ik krijg wat mindfullness tips mee en 2x psycho educatie gehad en volgens hun doe ik het al hardstikke goed voor een autist. Maar ben nog geen stap verder gekomen sinds de eerste verwijzing. De psychiater vond het niet handig om me medicatie voor te schrijven.
Vrienden vN mij hebben wel uitkering en wajong en die hebben een huis 3x zo groot als g mijne, zijn getrouwd hebben een kind en ondanks dat ze weinig geld hebben toch best wel wat luxe spullen. Dan kan ik wel eens pissig over zijn.
I gun mezelf dat ook
Functioneer te goed om een wajong oid te krijgen en minder te mogen werken.
Ik functioneer te slecht om een bevredigend leven te leiden. Dat wil zeggen, het geld, tijd, ruimte en energie om echt bezig te zijn met het oplossen van mijn kwalen en/of dezelfde dingen te hebben en kunnen die leeftijdsgenoten met hetzelfde opleidingsniveau hebben.
Ik moet keihard en onregelmatig te werken voor een middelmatig salaris, heb geen relatie en/of kinderen en de energie daarvoor. Als ik dit allemAal had geweten van te voren dan had ik geen universiteit meer gedaan. Ik woon in een 'postzegel' en t duurt nog wel 27 jaar voordat ik dit hokje afbetaald heb. Mijn chronische pijn verpest mijn leven, maar heb het behandeltraject bij de autistentoko afgerond omdat ik ook ga emigreren is het lastig behandelen. Ik krijg wat mindfullness tips mee en 2x psycho educatie gehad en volgens hun doe ik het al hardstikke goed voor een autist. Maar ben nog geen stap verder gekomen sinds de eerste verwijzing. De psychiater vond het niet handig om me medicatie voor te schrijven.
Vrienden vN mij hebben wel uitkering en wajong en die hebben een huis 3x zo groot als g mijne, zijn getrouwd hebben een kind en ondanks dat ze weinig geld hebben toch best wel wat luxe spullen. Dan kan ik wel eens pissig over zijn.
I gun mezelf dat ook
woensdag 15 maart 2017 om 09:33
quote:biobitch1984 schreef op 15 maart 2017 @ 09:21:
Soms baal ik wel een beetje dat ik tussen het wal en schip geval ben.
Functioneer te goed om een wajong oid te krijgen en minder te mogen werken.
Ik functioneer te slecht om een bevredigend leven te leiden. Dat wil zeggen, het geld, tijd, ruimte en energie om echt bezig te zijn met het oplossen van mijn kwalen en/of dezelfde dingen te hebben en kunnen die leeftijdsgenoten met hetzelfde opleidingsniveau hebben.
Ik moet keihard en onregelmatig te werken voor een middelmatig salaris, heb geen relatie en/of kinderen en de energie daarvoor. Als ik dit allemAal had geweten van te voren dan had ik geen universiteit meer gedaan. Ik woon in een 'postzegel' en t duurt nog wel 27 jaar voordat ik dit hokje afbetaald heb. Mijn chronische pijn verpest mijn leven, maar heb het behandeltraject bij de autistentoko afgerond omdat ik ook ga emigreren is het lastig behandelen. Ik krijg wat mindfullness tips mee en 2x psycho educatie gehad en volgens hun doe ik het al hardstikke goed voor een autist. Maar ben nog geen stap verder gekomen sinds de eerste verwijzing. De psychiater vond het niet handig om me medicatie voor te schrijven.
Vrienden vN mij hebben wel uitkering en wajong en die hebben een huis 3x zo groot als g mijne, zijn getrouwd hebben een kind en ondanks dat ze weinig geld hebben toch best wel wat luxe spullen. Dan kan ik wel eens pissig over zijn.
I gun mezelf dat ookHeel herkenbaar. Ben ineens de afgelopen week zo somber geworden. Normaal gesproken redeneer ik dat wel weg, maar het lukt me momenteel niet. Voor de zekerheid naar mijn nieuwe huisarts geweest (lief mens) en bloedonderzoek gedaan. Maar ik verwacht niet dat daar iets uitkomt.
Soms baal ik wel een beetje dat ik tussen het wal en schip geval ben.
Functioneer te goed om een wajong oid te krijgen en minder te mogen werken.
Ik functioneer te slecht om een bevredigend leven te leiden. Dat wil zeggen, het geld, tijd, ruimte en energie om echt bezig te zijn met het oplossen van mijn kwalen en/of dezelfde dingen te hebben en kunnen die leeftijdsgenoten met hetzelfde opleidingsniveau hebben.
Ik moet keihard en onregelmatig te werken voor een middelmatig salaris, heb geen relatie en/of kinderen en de energie daarvoor. Als ik dit allemAal had geweten van te voren dan had ik geen universiteit meer gedaan. Ik woon in een 'postzegel' en t duurt nog wel 27 jaar voordat ik dit hokje afbetaald heb. Mijn chronische pijn verpest mijn leven, maar heb het behandeltraject bij de autistentoko afgerond omdat ik ook ga emigreren is het lastig behandelen. Ik krijg wat mindfullness tips mee en 2x psycho educatie gehad en volgens hun doe ik het al hardstikke goed voor een autist. Maar ben nog geen stap verder gekomen sinds de eerste verwijzing. De psychiater vond het niet handig om me medicatie voor te schrijven.
Vrienden vN mij hebben wel uitkering en wajong en die hebben een huis 3x zo groot als g mijne, zijn getrouwd hebben een kind en ondanks dat ze weinig geld hebben toch best wel wat luxe spullen. Dan kan ik wel eens pissig over zijn.
I gun mezelf dat ookHeel herkenbaar. Ben ineens de afgelopen week zo somber geworden. Normaal gesproken redeneer ik dat wel weg, maar het lukt me momenteel niet. Voor de zekerheid naar mijn nieuwe huisarts geweest (lief mens) en bloedonderzoek gedaan. Maar ik verwacht niet dat daar iets uitkomt.
woensdag 15 maart 2017 om 10:09
Dat is natuurlijk ook hartstikke frustrerend. Dat je cognitief mee kan draaien met de top van de maatschappij, maar dat je het mentaal/fysiek qua belasting etc. niet aan kan, mede doordat de omstandigheden het gewoon niet toelaten.
Je functioneert te goed, dus je moet maar gewoon meedraaien en je aanpassen, 'stel je niet zo aan, iedereen heeft wel eens ergens last van'. Maar je kwaliteit van leven is belabberd omdat je eigenlijk maar net je hoofd boven water kan houden en probeert te overleven. Probeert om niet totaal in te storten.
Zorgprogramma's zijn er ook minimaal. Het kan niet gestandaardiseerd worden. Er is geen standaard oplossing waarmee het 'probleem' opgelost kan worden. Het kan niet genezen worden (dus wat heeft het dan voor nut er energie in te steken).
Het is een onderbelichte doelgroep...
Ik zit nu ook weer in afwachting waar en wanneer ik ergens terecht kan voor therapie. En dan hoop ik dat het deze keer echt gericht is op verbetering want ik weet ondertussen wel grotendeels wat mijn problemen zijn. Ik wil er iets aan gaan doen!
@Bumba, wat vervelend dat je je zo rot voelt. Ik herken het wel van periodes dat het met mij ook niet zo goed gaat. Gelukkig zit ik momenteel wel een beetje in een flow (met wel de kans op acute stress uitingen. Ik merk al weer dat ik gestrest begin te raken, dan ga ik op mijn lip kauwen).
Ik kon gelukkig op mijn werk stemmen, ideaal. Het was ook redelijk rustig waardoor ik op mijn gemak die lijst door kon akkeren. Daarna mezelf lekker getrakteerd op een luxe koffie en een koek.
En voel je geen buitenbeentje hier hoor omdat je nog geen diagnose hebt. Het is al heel fijn als je je herkent in mensen, dat het niet alleen aan jou ligt.
Je functioneert te goed, dus je moet maar gewoon meedraaien en je aanpassen, 'stel je niet zo aan, iedereen heeft wel eens ergens last van'. Maar je kwaliteit van leven is belabberd omdat je eigenlijk maar net je hoofd boven water kan houden en probeert te overleven. Probeert om niet totaal in te storten.
Zorgprogramma's zijn er ook minimaal. Het kan niet gestandaardiseerd worden. Er is geen standaard oplossing waarmee het 'probleem' opgelost kan worden. Het kan niet genezen worden (dus wat heeft het dan voor nut er energie in te steken).
Het is een onderbelichte doelgroep...
Ik zit nu ook weer in afwachting waar en wanneer ik ergens terecht kan voor therapie. En dan hoop ik dat het deze keer echt gericht is op verbetering want ik weet ondertussen wel grotendeels wat mijn problemen zijn. Ik wil er iets aan gaan doen!
@Bumba, wat vervelend dat je je zo rot voelt. Ik herken het wel van periodes dat het met mij ook niet zo goed gaat. Gelukkig zit ik momenteel wel een beetje in een flow (met wel de kans op acute stress uitingen. Ik merk al weer dat ik gestrest begin te raken, dan ga ik op mijn lip kauwen).
Ik kon gelukkig op mijn werk stemmen, ideaal. Het was ook redelijk rustig waardoor ik op mijn gemak die lijst door kon akkeren. Daarna mezelf lekker getrakteerd op een luxe koffie en een koek.
En voel je geen buitenbeentje hier hoor omdat je nog geen diagnose hebt. Het is al heel fijn als je je herkent in mensen, dat het niet alleen aan jou ligt.
woensdag 15 maart 2017 om 10:15
quote:Bumba1985 schreef op 15 maart 2017 @ 08:57:
Ik zit nu helaas in een slechte periode. Werkelijk alles kan me overprikkelen momenteel, lijkt het wel.
Ik was net bijvoorbeeld wezen stemmen en normaal geproken is dat geen enkel probleem, maar nu raakte ik al compleet in de war van dat grote papier met al die namen erop. Kon gewoon de goede partij niet vinden en de letters dansten echt voor mijn ogen. Voelde me ook enorm opgejaagd omdat er een rij begon te ontwikkelen. Toen het opvouwen van dat papier nog... Helemaal gestresst kwam ik het stress... ehmz... stembureau uit. Het liefst was ik ff in janken uitgebarst, maar dat staat ook zo raar he?
Maargoed, voel me een beetje een cheato hier in het topic, want ik heb eigenlijk (nog?) niet eens een diagnose Maar het is wel een feest der herkenning hier voor mijIk was eerst ook een cheater hoor, inmiddels na een jaar meeschrijven niet meer. Ik heb ook wel van die periodes.. En dan ga ik dus dit soort dingen schrijven. Of links stemmen haha
Ik zit nu helaas in een slechte periode. Werkelijk alles kan me overprikkelen momenteel, lijkt het wel.
Ik was net bijvoorbeeld wezen stemmen en normaal geproken is dat geen enkel probleem, maar nu raakte ik al compleet in de war van dat grote papier met al die namen erop. Kon gewoon de goede partij niet vinden en de letters dansten echt voor mijn ogen. Voelde me ook enorm opgejaagd omdat er een rij begon te ontwikkelen. Toen het opvouwen van dat papier nog... Helemaal gestresst kwam ik het stress... ehmz... stembureau uit. Het liefst was ik ff in janken uitgebarst, maar dat staat ook zo raar he?
Maargoed, voel me een beetje een cheato hier in het topic, want ik heb eigenlijk (nog?) niet eens een diagnose Maar het is wel een feest der herkenning hier voor mijIk was eerst ook een cheater hoor, inmiddels na een jaar meeschrijven niet meer. Ik heb ook wel van die periodes.. En dan ga ik dus dit soort dingen schrijven. Of links stemmen haha
woensdag 15 maart 2017 om 10:23
quote:Case-je schreef op 15 maart 2017 @ 09:34:
Waar ga je naar toe emigreren Biobitch?
En het helpt natuurlijk niet, maar ik gun je ook zo van harte dat je het wat makkelijker zou krijgen.
Dankjewel, dat gun ik jullie ook allemaal. Ik houd het even vaag vanwege herkenbaarheid maar iig Caribisch Nederland. Ik kan me nu al weer helemaal druk maken over of het me allemaal wel gaat lukken met werken enzo. Of ik niet ontslagen wordt, dat men me raar vind. Was op stage ook vaak een gedoe, je wordt ook beoordeeld op karakter enzo. Dus ik moet in het begin rustig doen en niet zo uitbundig zijn als wat ik normaal ben.
Die behandelaren zien mij niet zo.. Als ik uitbundig en druk ben.
Waar ga je naar toe emigreren Biobitch?
En het helpt natuurlijk niet, maar ik gun je ook zo van harte dat je het wat makkelijker zou krijgen.
Dankjewel, dat gun ik jullie ook allemaal. Ik houd het even vaag vanwege herkenbaarheid maar iig Caribisch Nederland. Ik kan me nu al weer helemaal druk maken over of het me allemaal wel gaat lukken met werken enzo. Of ik niet ontslagen wordt, dat men me raar vind. Was op stage ook vaak een gedoe, je wordt ook beoordeeld op karakter enzo. Dus ik moet in het begin rustig doen en niet zo uitbundig zijn als wat ik normaal ben.
Die behandelaren zien mij niet zo.. Als ik uitbundig en druk ben.
woensdag 15 maart 2017 om 10:35
quote:biobitch1984 schreef op 15 maart 2017 @ 10:29:
Ik heb gister de knoop doorgehakt waar ik op ga stemmen en ook op wie. Ik weet op welke lijstnummer ze staat en ook het nummer van de lijst. Dat zoekt makkelijker.Dat was voor mij in dit geval ook handig geweest!! Ik heb het alleen nog nooit gehad dat ik me zo voelde tijdens / na het stemmen. Zal ook wel de spanning zijn over mijn afspraak vanmiddag, dat zal allemaal wel doorwerken in hoeveel ik verder nog erbij kan hebben.
Ik heb gister de knoop doorgehakt waar ik op ga stemmen en ook op wie. Ik weet op welke lijstnummer ze staat en ook het nummer van de lijst. Dat zoekt makkelijker.Dat was voor mij in dit geval ook handig geweest!! Ik heb het alleen nog nooit gehad dat ik me zo voelde tijdens / na het stemmen. Zal ook wel de spanning zijn over mijn afspraak vanmiddag, dat zal allemaal wel doorwerken in hoeveel ik verder nog erbij kan hebben.
