Autisme wie ook? Deel 3

29-11-2017 22:29 3027 berichten
Deel 2
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901

Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
Alle reacties Link kopieren
Ja dat is wel zo, komt wel bij dat ik aan het proberen ben om mijn werkuren op te bouwen, wat nu wat moeilijker gaat.

Ja ik heb een hele goede klik met mijn psych. Ik ga (hopelijk) binnenkort verhuizen naar een andere stad en had eigenlijk volgens de voorschriften van mijn GGZ instelling moeten wisselen van psych, maar dat gaat niet gebeuren hoor :')

Echt, ik ben met een vriend aan het appen en ik probeer uit te leggen dat ik door Angst en een extreem laag zelfbeel(en wss Autisme) steeds bevestiging zoek dat ik niet vervelend ben als ik app oid. Zegt 'n 'dat is een vrouwenkwaaltje'.

Zeg, jij hebt geen mentale problemen he. Ik ben al zo slecht in voor mezelf mijn gevoel omschrijven, naar anderen is dat nog veel moeilijker, ik doe m'n best.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
redbulletje schreef:
21-12-2017 21:38
Ik heb geen vaste dag/tijd bij mijn psych, we plannen elke keer 'n paar weken vooruit in en ik ben geheel flexibel qua tijd. Maar hij doet ook zijn best voor mij. Voor volgende week had ik namelijk niets gepland omdat ik verwachtte dan geopereerd te worden, maar nu dat toch pas in januari gaat plaatsvinden vroeg ik of ik nog kon komen en dat heeft ie toch nog weten te fixen ook al stond ie volgeboekt.

Hebben jullie 'n goeie klik met je psych?
Ik heb nog geen psych. Ik wacht nu al 2 weken, pfff. Mijn vorige psych was leuk om mee om te gaan, maar qua behandelen was ze niet zo goed.
Ik heb een hele goede klik met mijn psych. Ik ben heel blij dat ik deze getroffen heb.
lisa198 schreef:
21-12-2017 21:28
Kohaku, ik kan me voorstellen dat je je hebt ingesteld op telkens die woensdag om 13.00 uur maar zo erg is de verandering toch niet? Misschien moet je er even aan wennen. Het is inderdaad take it or leave it. Je kunt wel aangeven dat je het vervelend vind. Maar wat vindt je er nou echt vervelend aan?
Ik zou daar ook slecht tegen kunnen als ik steeds op dezelfde dag en tijd ergens kom en dat verandert ineens. Ik ga er wel mee akkoord, maar in mijn hoofd voer ik dan wel even een strijd hoor.

Gisteren dacht ik een afspraak voor iets te hebben. Had me erop ingesteld. Bleek ik me een dag vergist te hebben en had ik ineens een paar uur over. Wist even niet wat met die tijd aan moest.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb diverse psychs gehad, met wisselende klik. Afgelopen jaar had ik er eentje waar ik echt heel blij van werd, maar die ging in september naar een andere afdeling. Nu heb ik een spv-er waar ik een klikje mee heb. Ik hoop dat die vorige weer terugkomt (ze zou voor een jaar naar die andere afdeling, maar of ze daarna terugkomt of evt weer naar een andere afdeling gaat is nog niet bekend).
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Bij mij duurde het 'n aantal maanden voor 't ijs gebroken was. Eerst was ik zelf te depri en te wantrouwend of zoiets uberhaupt wel wat voor me was. Toen hij me voorzichtig vertelde dat een autisme onderzoek wellicht wat voor me was en dat eenmaal glansrijk doorlopen was, begon ik me eindelijk op m'n plek te voelen. Inmiddels hebben we heel geanimeerde gesprekken en krijg ik op de juiste momenten de juiste feedback. Bij hem durf ik dieper te gaan dan bij de POH.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb sinds afgelopen zomer een nieuwe psycholoog. Ik mag haar erg graag en zij mij ook gelukkig. Ze houdt wel van aanpakken wat ik waardeer en ze neemt echt de tijd voor me. Mijn vorige psycholoog luisterde voornamelijk, diegene die ik nu heb maakt direct aantekeningen en gaat echt dieper in op de zaken.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook heel blij met mijn psycholoog. Helaas voor mij gaat ze binnenkort met verlof en gaat ze me overdragen aan iemand anders :|
Maar goed, ik weet sowieso niet wat de verdere plannen zijn en hoe lang ik nog mag blijven.

Wij vieren kerst hoogstwaarschijnlijk in het ziekenhuis :| m'n pa wordt vandaag geopereerd. Nou geef ik sowieso al niet zo veel omn al die verplichte vrolijkheid etc. Maar ik heb nog grotere issues met mensen opzoeken in een ziekenhuis.

Ik kan me goed voorstellen dat je wat van de leg raakt als je afspraken ineens op een ander moment zijn dan wat je gewend was. Ik heb mijn afspraken ook het liefst op dezelfde dag van de week (liefst nog einde van de week). Heb al wel eens gehad dat ik een afspraak vergeten was omdat hij ineens op een hele andere dag was.
Alle reacties Link kopieren
Hm, ik heb het er met mijn begeleider over gehad en die zei dat ik het in ieder geval het best wel kon aangeven.

Vanmiddag was ik in het ziekenhuis en vroeg mijn arts 'wat doe je in het dagelijks leven?'. Ik antwoorde, 'uh, werken, naar mijn psycholoog...'.

Hij bedoelde blijkbaar wat voor werk ik deed, waarom vraagt hij dát dan niet gewoon?

En daarnet liep mijn zus hier nog steeds rond terwijl ze voor het eten al wilde douchen omdat ze vroeg weg ging vanavond. Zeg ik 'moet je niet weg?'.
Dat komt voor mijn familie dan weer over dat ik haar weg wil hebben, maar waarom moet ik dan met een omweg vragen wat ik bedoel?:')
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
Kohaku schreef:
21-12-2017 20:03
Ik denk nu, waarom moet ik wijken voor een ander iemand, terwijl mijn afspraken al stonden. Nu kan ik dat zeggen tegen mijn psych, maar het is of op de nieuwe tijd, of niet. Dat wil ik ook niet zegmaar. Ik ga het er morgen nog even over hebben met mijn begeleider, maar ik vind het heel vervelend.
Als jij dat zo voelt dan zou ik dat aangeven bij je psycholoog. Het is belangrijk dat je bij haar aangeeft waar jij mee zit zodat ze jou ook verder kan helpen en je leert begrijpen. Voor mij is het heel begrijpelijk dat jij hierdoor van slag bent, maar voor haar blijkbaar niet. Geef het aan. Kwaad wordt ze echt niet.

Ik heb verder momenteel geen psycholoog en ook geen begeleiding. Laatste behandeling is 3 jaar geleden gestopt en sinds ongeveer anderhalf jaar ook geen begeleiding meer. Ik heb er momenteel ook niet echt behoefte aan, maar denk ook dat het wel een stap voor me gaat zijn mocht ik daar wel weer behoefte aan hebben. Gezien ik nu zelf als psycholoog werk voelt het voor mij heel vreemd aan om naar een psycholoog te gaan. Ondanks dat ik weet dat je jezelf niet kan behandelen, het zelfs bij bepaalde postmasters van psychologie tot de opleiding behoort en er genoeg psychologen zelf naar een psycholoog gaan lijkt het mij toch wel een stap. Maar op dit moment is het niet aan de orde, dus hoef ik me daar ook niet druk over te maken. Ik heb in het verleden maar zelden een klik gehad met een psycholoog. Alleen bij mijn laatste psycholoog had ik echt het idee dat ik gehoord werd en ze iets voor me kon betekenen. Moet wel zeggen dat ik al mijn psychologen daarvoor in mijn kindertijd heb gehad en dan is het toch anders. Nu ik volwassen ben snap ik toch iets beter waarvoor ze zijn en kunnen zij ook beter op mij afstemmen. Met psychiaters heb ik overigens nog nooit een klik gehad. Ik vind dat zo'n raar volk. Ook degene die ik nu nog in mijn werkveld tegenkom. Alsof die opleiding zo zwaar is dat je wel gek moet zijn om er aan te beginnen ;)
Ik had een hele fijne psycholoog, zij verwees me naar een andere stichting voor tijdelijke ondersteuning en opname. Mijn idee was om daarna gewoon weer terug te gaan maar dat willen de nieuwe behandelaren liever niet. Dus ik ben nog wat zoekende.

Verder nog een vraag. Ik loop tegen zooooveel dingen aan (financiële problemen, werkproblemen, geen duidelijke doelen voor de toekomst, moeilijke omgang met mn ouders etc.). Kennen jullie instanties die kunnen helpen om zo'n hele warboel van problemen te ontwarren? En dan denk ik eigenlijk niet aan 1x per week een gesprekje maar even wat doorpakken. Iemand een idee?

PS ik ben nu opgenomen tijdelijk en merk dat die hele berg problemen niet door mij opgelost gaat worden. Dat lukt me niet.
hertje89 schreef:
22-12-2017 22:38
Verder nog een vraag. Ik loop tegen zooooveel dingen aan (financiële problemen, werkproblemen, geen duidelijke doelen voor de toekomst, moeilijke omgang met mn ouders etc.). Kennen jullie instanties die kunnen helpen om zo'n hele warboel van problemen te ontwarren? En dan denk ik eigenlijk niet aan 1x per week een gesprekje maar even wat doorpakken. Iemand een idee?
Ik denk daarbij aan thuisbegeleiding. Dat is het meest praktisch en helpt ook wel bij het creëren van overzicht. De problemen waar je tegenaan loopt zijn vrij praktisch dus daardoor lijkt thuisbegeleiding mij het meest praktisch. Ik weet niet in welke regio je woont maar misschien gewoon eens googlen op 'Thuisbegeleiding autisme *plaatsnaam/provincie*'?
Alle reacties Link kopieren
hertje89 schreef:
22-12-2017 22:38
Ik had een hele fijne psycholoog, zij verwees me naar een andere stichting voor tijdelijke ondersteuning en opname. Mijn idee was om daarna gewoon weer terug te gaan maar dat willen de nieuwe behandelaren liever niet. Dus ik ben nog wat zoekende.

Verder nog een vraag. Ik loop tegen zooooveel dingen aan (financiële problemen, werkproblemen, geen duidelijke doelen voor de toekomst, moeilijke omgang met mn ouders etc.). Kennen jullie instanties die kunnen helpen om zo'n hele warboel van problemen te ontwarren? En dan denk ik eigenlijk niet aan 1x per week een gesprekje maar even wat doorpakken. Iemand een idee?

PS ik ben nu opgenomen tijdelijk en merk dat die hele berg problemen niet door mij opgelost gaat worden. Dat lukt me niet.
Kijk eens naar stichting MEE. Die bieden ondersteuning, laagdrempelig.
Maar in de veranderingen van de afgelopen jaren is er ook in de organisatie van MEE een hoop veranderd, dus zou je even moeten kijken hoe dat in jouw regio zit.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Ik heb gisteren even in mijn diagnose onderzoek gekeken en daarin stond dat ik al trekken van een depressie vertoonde. Nu is ie blijkbaar echt uitgegroeid tot een depressie. Ik zou ook best nog eens ADD hebben. Ik hou (vrijwilligers-)werk moeilijk vol en maak continu fouten. Ook heb ik telkens een enorme drukte en mijn hoofd en ben ik altijd al een enorme dromer geweest. Is het raar om dit te vertellen tijdens mijn eerste gesprek (wanneer dat ook mag zijn)?
Solomio schreef:
23-12-2017 06:23
Kijk eens naar stichting MEE. Die bieden ondersteuning, laagdrempelig.
Maar in de veranderingen van de afgelopen jaren is er ook in de organisatie van MEE een hoop veranderd, dus zou je even moeten kijken hoe dat in jouw regio zit.

Ja klopt, hier wil ik ook nog even op reageren. Ik heb me destijds ook bij MEE aangemeld. Hele fijne organisatie.
Alle reacties Link kopieren
SadSloth schreef:
23-12-2017 08:48
Ik heb gisteren even in mijn diagnose onderzoek gekeken en daarin stond dat ik al trekken van een depressie vertoonde. Nu is ie blijkbaar echt uitgegroeid tot een depressie. Ik zou ook best nog eens ADD hebben. Ik hou (vrijwilligers-)werk moeilijk vol en maak continu fouten. Ook heb ik telkens een enorme drukte en mijn hoofd en ben ik altijd al een enorme dromer geweest. Is het raar om dit te vertellen tijdens mijn eerste gesprek (wanneer dat ook mag zijn)?
Nee, dat is niet raar om ook te vertellen. Gewoon vertellen wat jíj denkt dat belangrijk is voor hen om te weten.
Alle reacties Link kopieren
Hertje, je zou misschien ook kunnen kijken voor een levenscoach. Bijvoorbeeld van iqcoaches of voorzet.
Alle reacties Link kopieren
SadSloth schreef:
23-12-2017 08:48
Ik heb gisteren even in mijn diagnose onderzoek gekeken en daarin stond dat ik al trekken van een depressie vertoonde. Nu is ie blijkbaar echt uitgegroeid tot een depressie. Ik zou ook best nog eens ADD hebben. Ik hou (vrijwilligers-)werk moeilijk vol en maak continu fouten. Ook heb ik telkens een enorme drukte en mijn hoofd en ben ik altijd al een enorme dromer geweest. Is het raar om dit te vertellen tijdens mijn eerste gesprek (wanneer dat ook mag zijn)?
Dat van die fouten heb ik ook vaak (gehad). Op stages kreeg ik vaak te horen: "Je moet wel luisteren". Men vond mij dwars. Maar het kwam dan gewoon niet binnen of maar even.
Aan de ene kant ben ik erg precies, maar soms ik de simpelste dingen vergeten. Bijvoorbeeld als we op het werk iets moeten stickeren. Ik moet zo vreselijk opletten dat ik hem niet aan de verkeerde kant plak. Dat gebeurt me namelijk niet zelden.
Ik heb geen begeleiding en geen psych. Ik ben natuurlijk ook vlak na de behandeling weggegaan. Ik heb vlak voor vertrek spychoeducatie gehad en stoomcursus mindfullness. Vooral dat laatste kan ik me niet zo goed toe zetten, mijn pijnbehandeling is ook altijd wel een beetje een vorm van mindfullness/ontspanning geweest en dat lukt gewoon niet omdat ik natuurlijk werk en gewoon mijn eigen leven moet doen enzo. Ik denk dus ook dat ik nooit van die pijn ga afkomen.

Wel speel ik met het idee van carriereswitch, voor mezelf 'iets' beginnen, in mezelf investeren. Ik zou best wel eens wat meer met autisme willen doen, ipv op een lab werken. Ik heb al een gratis videocursusje gedaan van Bas Smeets, een heel succesvol jobcoach. Zijn filosofie is dat je moet ondernemen met je hart, je passie.

Mijn grootste struikelblok voor mezelf is dat ik niet weet hoe te ontspannen, dat ik teveel nog steeds over mijn grens ga om leuke dingen te doen met mijn vrienden hier wn dat kleine wissewasjes stress leveren. Ik vind het fijn om een auto te hebben, maar het onderhoud levert stress. Vind het fijn om vakantiedingen te regelen, maar als het even moeizaam gaat heb ik stress. Het verhuizen zou volgens mijn psycholoog even stressvol zijn, en daarna zou ik meer ontspannen door het leven gaan door het mooie weer, de relaxte levensstijl etc. maar omdat ik besloten heb om niet te blijven heb ik nu alweer verhuisstress voor terug naar NL, belastingaangifte doen in twee landen, kan ik mijn bankrekening online opheffen? Dat kan dan weer niet, maar het is zonde om mijn dollars om te zetten naar euro's.

Naast netflix en gamen heb ik maar weinig echt dingen om me in te verliezen. Ik zou zo graag iets creatiefs doen of actiefs dat echt ontspant. Duiken is heerlijk, maar het gedoe eromheen levert me zoveel stress dat dat uurtje in het water niet genoeg is om eraan te beginnen. Idem met surfen. Zelfs zoals simpels als snorkelen. Wat neem ik wel mee, oh shit waar laat ik dit en dat zus en zo. Daar zou ik dus wel iemand voor willen hebben, soort van personal assistent. En ik weeet dat dingen voor een ander regelen, somehow minder stressvol is voor JEZELF.
En daar wil ik dus wat mee, misschien personal assistent worden voor hoogfunctionerende autisten. Zodat zij de dingen kunnen doen die nodig zijn, maar met minder stress.

Wat denken jullie? Zou daar markt voor zijn?
Alle reacties Link kopieren
Biobitch: autisme-begeleiding is booming business, dus dat zou zeker wel wat kunnen worden. Alleen moet je dan denk ik ook wel de juiste papieren hebben.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Ja dat vraag ik me soms af... Want wat ik mensen soms zie doen, in wat voor bedrijf ook, denk ik... Is dat nou zo bijzonder dat je daar een papiertje voor nodig hebt? Ik heb medische biologie gestudeerd. Ik weet best veel over gezond eten, projectmanagement, ervaring met mijn eigen aandoening, ben als autist best wel succesvol in leven, veel ervaring met verschillende dingen proberen om pijnloos te leven en te ontspannen.

Maar inderdaad, ik kan de komende maanden jaren wel al proberen wat aan zelfontwikkeling en cursussen te doen. En ik heb geleerd dat als je onderneemt vanuit wie je zelf bent, je minder last hebt van concurrentie, immers is er maar 1 die het doet zoals je het doet.. Maar goed, ik zit eerst nog hier en ga op vakantie daarna.
Alle reacties Link kopieren
biobitch1984 schreef:
23-12-2017 12:35
Ja dat vraag ik me soms af... Want wat ik mensen soms zie doen, in wat voor bedrijf ook, denk ik... Is dat nou zo bijzonder dat je daar een papiertje voor nodig hebt? Ik heb medische biologie gestudeerd. Ik weet best veel over gezond eten, projectmanagement, ervaring met mijn eigen aandoening, ben als autist best wel succesvol in leven, veel ervaring met verschillende dingen proberen om pijnloos te leven en te ontspannen.

Maar inderdaad, ik kan de komende maanden jaren wel al proberen wat aan zelfontwikkeling en cursussen te doen. En ik heb geleerd dat als je onderneemt vanuit wie je zelf bent, je minder last hebt van concurrentie, immers is er maar 1 die het doet zoals je het doet.. Maar goed, ik zit eerst nog hier en ga op vakantie daarna.
Mss heb je allang de juiste kwaliteiten, maar als je er je brood mee wilt verdienen heb je toch 'bewijzen' nodig van die kwaliteiten.
Ik probeer momenteel als ervaringsdeskundige aan de slag te gaan, als vrijwilliger, maar zelfs daar durven ze me niet in te zetten zonder papieren.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Bedankt voor jullie tips tav coaching! Ik ga er eens rustig naar kijken en de sites bezoeken.
Alle reacties Link kopieren
Over fouten gesproken. Soms lijk ik wel dement. Vandaag ging ik pinnen bij de AH. Ik toetste 90 Euro in en toen het uit de automaat kwam telde ik toch echt maar 50 Euro. Dus ik naar de inlichtingenbalie zeggen en het uitleggen. De jongen zei dat ik dan thuis online naar mijn rekening kon kijken wat er afgeschreven was. En als het niet klopte de bank bellen, want de automaat was niet van henzelf. Oke. Thuis kijken, ik haal het nog eens uit mijn portemonnee. Had ik WEL het goede bedrag. Alleen had ik het 50 Euro biljet voor een 10 Euro biljet aangezien.
hondenmens schreef:
23-12-2017 17:38
Over fouten gesproken. Soms lijk ik wel dement. Vandaag ging ik pinnen bij de AH. Ik toetste 90 Euro in en toen het uit de automaat kwam telde ik toch echt maar 50 Euro. Dus ik naar de inlichtingenbalie zeggen en het uitleggen. De jongen zei dat ik dan thuis online naar mijn rekening kon kijken wat er afgeschreven was. En als het niet klopte de bank bellen, want de automaat was niet van henzelf. Oke. Thuis kijken, ik haal het nog eens uit mijn portemonnee. Had ik WEL het goede bedrag. Alleen had ik het 50 Euro biljet voor een 10 Euro biljet aangezien.
Herkenbaar. Ik vergeet vaak dingen, heel irritant.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven