Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 3
woensdag 29 november 2017 om 22:29
Deel 2
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
zaterdag 23 december 2017 om 18:02
Ik heb bijna nooit volledig de aandacht erbij. Het is altijd super druk in mijn hoofd. Daardoor ga ik fouten maken. Ook ben ik zeer onhandighondenmens schreef: ↑23-12-2017 17:38Over fouten gesproken. Soms lijk ik wel dement. Vandaag ging ik pinnen bij de AH. Ik toetste 90 Euro in en toen het uit de automaat kwam telde ik toch echt maar 50 Euro. Dus ik naar de inlichtingenbalie zeggen en het uitleggen. De jongen zei dat ik dan thuis online naar mijn rekening kon kijken wat er afgeschreven was. En als het niet klopte de bank bellen, want de automaat was niet van henzelf. Oke. Thuis kijken, ik haal het nog eens uit mijn portemonnee. Had ik WEL het goede bedrag. Alleen had ik het 50 Euro biljet voor een 10 Euro biljet aangezien.
dinsdag 26 december 2017 om 15:30
Ik kon laatst in het vliegtuig de pincode van mijn creditcard niet meer herrinneren. Ik weet welke cijfers.. Alleen de volgorde niet meer
Ik geloof dat ik de reden vN mijn vrijgezelheid snap, en dat is niet mijn uiterlijk of mijn persoonlijkheid perse. Ik zie de 'clues' niet. De kansen die ik krijg zie ik gewoon over het hoofd. Hoewel ik ook wel weer denk dat mijn vrienden alles weer te rooskleurig zien, dus kansen zien die er niet zijn. Ik ben ook gewoon wat te pessimistisch geworden door alle afwijzing. Mensen, vooral neurotypische vrouwen verwachten veels te veel aanvoelen e.d., zelfs bij mannen. Dat onduidelijke gedoe irriteert me enorm. Zeg gewoon wat je wil dan.
Een voorbeeld, een kennis in mijn groepje hier op het eiland geeft aan best wel een klotekerst te hebben in de groepsapp en vraagt of wij zin hebben om bij haar in t penthouse te chillen. Dus ik antwoord dat ik alleen thuis ben en best wel wil komen chillen. De rest geeft aan nog aan het werk te zijn e,d, ze vraagt of we zin hebben in een bbq binnenkort, we reageren erop en ik denk... Ik zit nog steeds nu alleen thuis. Dus ik vraag zal ik nu nog langskomen dan of zometeen hoe laat? Zegt zij weer: oh bio ik ben een beetje labiel nu. Dus ik oh god jij ook al, al die mensen om me heen ( als grapje). Vervolgens gaat het gesprek verder over wanneer we dan een bbq af moeten spreken.
En ik... Ja ik denk zak maar in de stront dan, als ik in mijn eentje niet goed genoeg ben om langs te komen dan hoeft het al niet meer. Dus ik heb een lekker likeurtje ingeschonken en verder gegaan met netflix
Waarom vraaaagt ze dan of we langskomen? In de hoop dat ik niet als enige reageer.. In mijn eentje niet goed genoeg? Prima, ik zal dan ook geen initiatief tonen voor afspreken naar haar toe, ze kan toch nooit want heeft een kind.
Ik geloof dat ik de reden vN mijn vrijgezelheid snap, en dat is niet mijn uiterlijk of mijn persoonlijkheid perse. Ik zie de 'clues' niet. De kansen die ik krijg zie ik gewoon over het hoofd. Hoewel ik ook wel weer denk dat mijn vrienden alles weer te rooskleurig zien, dus kansen zien die er niet zijn. Ik ben ook gewoon wat te pessimistisch geworden door alle afwijzing. Mensen, vooral neurotypische vrouwen verwachten veels te veel aanvoelen e.d., zelfs bij mannen. Dat onduidelijke gedoe irriteert me enorm. Zeg gewoon wat je wil dan.
Een voorbeeld, een kennis in mijn groepje hier op het eiland geeft aan best wel een klotekerst te hebben in de groepsapp en vraagt of wij zin hebben om bij haar in t penthouse te chillen. Dus ik antwoord dat ik alleen thuis ben en best wel wil komen chillen. De rest geeft aan nog aan het werk te zijn e,d, ze vraagt of we zin hebben in een bbq binnenkort, we reageren erop en ik denk... Ik zit nog steeds nu alleen thuis. Dus ik vraag zal ik nu nog langskomen dan of zometeen hoe laat? Zegt zij weer: oh bio ik ben een beetje labiel nu. Dus ik oh god jij ook al, al die mensen om me heen ( als grapje). Vervolgens gaat het gesprek verder over wanneer we dan een bbq af moeten spreken.
En ik... Ja ik denk zak maar in de stront dan, als ik in mijn eentje niet goed genoeg ben om langs te komen dan hoeft het al niet meer. Dus ik heb een lekker likeurtje ingeschonken en verder gegaan met netflix
Waarom vraaaagt ze dan of we langskomen? In de hoop dat ik niet als enige reageer.. In mijn eentje niet goed genoeg? Prima, ik zal dan ook geen initiatief tonen voor afspreken naar haar toe, ze kan toch nooit want heeft een kind.
dinsdag 26 december 2017 om 20:38
Pincodes zitten juist vastgeroest in mijn hoofd telefoon nummers juist niet maar omdat ik toch weinig vrienden heb is dat niet zo groot probleem.
Nou ik kreeg van UWV dat ik nu bij hun in het banen register zit
Volgende week proef draaien in metaal fabriek (CNC frezen erg leuk met 3d technische tekeningen)
Nou ik kreeg van UWV dat ik nu bij hun in het banen register zit
Volgende week proef draaien in metaal fabriek (CNC frezen erg leuk met 3d technische tekeningen)
woensdag 27 december 2017 om 13:55
Ik ben ook blij dat Kerst weer voorbij is. Al was de mijne wel gezellig met een klein clubje (1e Kerst met z'n drieën en 2e Kerst met z'n vijven) en lekker gegeten. Maar toch wordt ik er altijd moe van. En ik moet er zo bij stilstaan dat de winkels andere openingstijden hebben. Dat ik sommige dingen voor 2 dagen moet meenemen. Zo nog eens met Oud en Nieuw.
woensdag 27 december 2017 om 14:26
Nou, wat een rot dag vandaag. Ik mag/kan niet een aantal dagen naar mijn zus. Ben ik psychisch nog niet klaar voor. De afgelopen dagen heb ik enorm veel last gehad van woedeaanvallen, zo erg dat mensen de politie in wilden schakelen. Nu voel ik me extra kut. Het wordt waarschijnlijk niet eens begeleid wonen, maar beschermd wonen. Werk gaat ook niet goed.
woensdag 27 december 2017 om 15:14
Nee, ik ben gelukkig getrouwd.
Voornamelijk omdat ik een goede partner heb getroffen.
woensdag 27 december 2017 om 15:26
Ja, ik merk dat ik moeite heb met relaties. Ik probeer dan alles te geven en denk dan niet meer zo goed aan mezelf. Misschien ligt het ook wel aan de mannen met wie ik een relatie begon, die hebben ook een moeilijke persoonlijkheid
woensdag 27 december 2017 om 15:32
Ik geen ervaring met relaties wil wel graag maar te moeilijk denk ik zelf
woensdag 27 december 2017 om 15:57
Herkenbaar, ik eindig altijd als dienstbaar sloofje dat wordt uitgescholden.
woensdag 27 december 2017 om 17:24
Ik heb nooit een serieuze relatie gehad, maar weet niet of het alleen door mijn ASS komt. Ook ben ik erg introvert van karakter. Voor de mannen waarmee ik (kort) iets had, ging ik steeds minder voelen naarmate ik ze beter leerde kennen. Het waren betweterige types die duidelijk lieten merken dat ze mij de mindere vonden. "Jij bent maar een dit.. of dat.." Ik maakte het ook snel uit. Maar is het wel zo dat ik dan ga denken dat ik niet beter verdien. Tot nu toe heb ik ook nooit iemand ontmoet waaraan ik echt eigen kan zijn.
woensdag 27 december 2017 om 18:23
Nou hondenmens, ik benijd je wel. Jij zet die stap tenminste. Mijn ex heeft mij tig keer mishandeld en ik bleef bij hem. Dacht dat het aan mij lag.
Ik weet dat normale mannen bestaan maar ze zijn allemaal al bezet lijkt het. Met een vrouw zonder een diagnose of pillendoos. Zo zei mijn ex dat altijd.
Ik weet dat normale mannen bestaan maar ze zijn allemaal al bezet lijkt het. Met een vrouw zonder een diagnose of pillendoos. Zo zei mijn ex dat altijd.
woensdag 27 december 2017 om 18:26
Ik ben geen geschikt relatiemateriaal. Ik ben veel te onzeker en teveel afgewezen, en daarbij vind ik mezelf lelijk. Alhoewel ik wel verschillende verzoeken heb gehad van mannen, maar ze zijn totaal mijn type niet. En als ik iemand leuk vind/vond was hij of homo, of bezet. Nu val ik ook op vrouwen maar daar word ik minder snel verliefd op.
woensdag 27 december 2017 om 19:02
Het gekke is, ik vind mezelf best leuk. Ik ben geen topmodel, maar mag er best zijn. Ik zie er verzorgd uit, hou van make up en mode. Ik ben bezig met afvallen, maar zoveel te zwaar ben ik niet, en ik heb een leuk gezicht al zeg ik het zelf. En ik ben slim, heb humor, ben verzorgend en vrijgevig...
Ik snap gewoon niet waarom ik geen leuke man kan krijgen, alleen types die misbruik van mij maken. Is autisme dan echt zo´n dealbreaker? Ik vertel het bijna aan niemand, Op mijn werk heb ik het nooit aangegeven, alleen mijn vrienden en familie weten het. Hoogstens vind men mij een beetje apart. Ik ben, na jaren van therapie, 'passing for neurotypical'. En al was ik dat niet, genoeg dames hier die een leuke man hebben, dus waarom ik niet?
Ben er echt even verdrietig van, ik doe hartstikke mijn best.
Ik snap gewoon niet waarom ik geen leuke man kan krijgen, alleen types die misbruik van mij maken. Is autisme dan echt zo´n dealbreaker? Ik vertel het bijna aan niemand, Op mijn werk heb ik het nooit aangegeven, alleen mijn vrienden en familie weten het. Hoogstens vind men mij een beetje apart. Ik ben, na jaren van therapie, 'passing for neurotypical'. En al was ik dat niet, genoeg dames hier die een leuke man hebben, dus waarom ik niet?
Ben er echt even verdrietig van, ik doe hartstikke mijn best.
woensdag 27 december 2017 om 19:41
Ik vind mezelf ook lelijk. Donkere huid, klein van stuk. Over mijn lengte heb ik het grootste complex, omdat ik daar de meeste opmerkingen over kreeg en krijg. Dat ik veel te klein ben en vergeleken worden met anderen hoeveel groter zij zijn. Het zit in mijn afkomst, maar hier in Nederland valt het nogal op.
Make-up, armbandjes en kettingen hebben me nooit zo geïnteresseerd. Ik kleed mezelf vrij basic, maar wel graag met kleur.
Make-up, armbandjes en kettingen hebben me nooit zo geïnteresseerd. Ik kleed mezelf vrij basic, maar wel graag met kleur.
woensdag 27 december 2017 om 19:43
Ik denk dat ik zo’n typ ben die altijd alleen blijft. Ik zie mezelf niet in een relatie. Heb heel heel lang geleden kort een vriend gehad maar ik was al snel uitgekeken. Verder wel veel op dates gehad waarbij mannen mij altijd leuker vonden dan ik hun. Ik zou wel graag een relatie met een man willen proberen. Maar ik heb geen zin om er moeite voor te doen.
woensdag 27 december 2017 om 19:59
Na mijn 3e of 4e mislukte relatie heb ik zo'n 25 jaar geleden besloten dat ik single blijf.
Ik raak mezelf kwijt in een relatie, ben altijd bezig om uit te vissen wat de ander wil en me daar dan bij aan te passen.
Waardoor ik binnen een paar maanden ook niet meer de persoon ben waar die ander verliefd op werd.
Of dat met mijn autisme te maken heeft weet ik niet, eerder met mijn vaders autisme, waardoor alles altijd exact zo moest gaan als hij wilde en ik altijd probeerde uit te vissen wat hij dan precies wilde en dan te zorgen dat dat gebeurde.
Een jaar of 15 ben ik zo heel tevreden single geweest, bewust alleenstaand moeder geworden, helemaal goed.
En toen werd ik verliefd. Op een mevrouw die getrouwd was met een mijnheer.
Die verliefdheid heeft mijn hele zelfbeeld op zijn kop gezet. Want ineens wilde ik een relatie, wat er helemaal niet inzat, maar dat stond daar los van.
In de daaropvolgende jaren ben ik me steeds meer gaan realiseren dat ik in het verleden eigenlijk allemaal relaties heb gegad met mensen die niet echt voor mij kozen. Ofwel omdat ze nog niet los waren van hun ex, of omdat ze eigenlijk op dat moment geen relatie wilden. En dan ging ik steeds harder mijn best doen om ze te 'pleasen', in de hoop dat ze dan uiteindelijk toch voor die relatie zouden kiezen. Wat uiteraard averechts werkte, want al mijn sprankelende spontaniteit verdween in mijn krampachtige pogingen om de relatie te behouden.
Die verliefdheid van 10 jaar geleden heeft enorm lang geduurd, alles bij elkaar denk ik wel een jaar of 6.
En toen, 2 jaar geleden, werd ik weer verliefd. Op een mevrouw die getrouwd is met een mijnheer.
Daar heb ik blijkbaar een voorkeur voor.
En deze mevrouw spreek ik regelmatig, dus die verliefdheid blijft nogal hangen.
Nou ja, als die ook 6 jaar duurt ben ik nu op 1/3e.
Ik raak mezelf kwijt in een relatie, ben altijd bezig om uit te vissen wat de ander wil en me daar dan bij aan te passen.
Waardoor ik binnen een paar maanden ook niet meer de persoon ben waar die ander verliefd op werd.
Of dat met mijn autisme te maken heeft weet ik niet, eerder met mijn vaders autisme, waardoor alles altijd exact zo moest gaan als hij wilde en ik altijd probeerde uit te vissen wat hij dan precies wilde en dan te zorgen dat dat gebeurde.
Een jaar of 15 ben ik zo heel tevreden single geweest, bewust alleenstaand moeder geworden, helemaal goed.
En toen werd ik verliefd. Op een mevrouw die getrouwd was met een mijnheer.
Die verliefdheid heeft mijn hele zelfbeeld op zijn kop gezet. Want ineens wilde ik een relatie, wat er helemaal niet inzat, maar dat stond daar los van.
In de daaropvolgende jaren ben ik me steeds meer gaan realiseren dat ik in het verleden eigenlijk allemaal relaties heb gegad met mensen die niet echt voor mij kozen. Ofwel omdat ze nog niet los waren van hun ex, of omdat ze eigenlijk op dat moment geen relatie wilden. En dan ging ik steeds harder mijn best doen om ze te 'pleasen', in de hoop dat ze dan uiteindelijk toch voor die relatie zouden kiezen. Wat uiteraard averechts werkte, want al mijn sprankelende spontaniteit verdween in mijn krampachtige pogingen om de relatie te behouden.
Die verliefdheid van 10 jaar geleden heeft enorm lang geduurd, alles bij elkaar denk ik wel een jaar of 6.
En toen, 2 jaar geleden, werd ik weer verliefd. Op een mevrouw die getrouwd is met een mijnheer.
Daar heb ik blijkbaar een voorkeur voor. En deze mevrouw spreek ik regelmatig, dus die verliefdheid blijft nogal hangen.
Nou ja, als die ook 6 jaar duurt ben ik nu op 1/3e.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
