Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 5
dinsdag 19 mei 2020 om 21:29
Deel 4:
psyche/autisme-wie-ook-deel-4/list_messages/417545
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
Kind met autisme,
Ouder met autisme,
deel je ervaring.
psyche/autisme-wie-ook-deel-4/list_messages/417545
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
Kind met autisme,
Ouder met autisme,
deel je ervaring.
woensdag 1 juli 2020 om 16:05
Herkenbaar ook.hondenmens schreef: ↑01-07-2020 15:37Vervelend, Mund. Mensen die steeds hun zin door willen drijven. Lijkt mijn "vriendin" wel. Die leek ook begrip te hebben waarom ik niet wilde, maar het wel steeds opnieuw vragen. Ik zei dat ze gewoon terug kan lezen, want het werd altijd op Facebook afgesproken. Maar blijkbaar wiste ze haar gesprekken. Tja, niet zo slim dan. En mijn ideeën vond ze niet meer leuk.Dan houd het een keer op.
Vervelend ook voor je.
woensdag 1 juli 2020 om 21:04
Hoi allemaal.
Eerste keer dat ik hier reageer. Ik ben een vrouw van 28 jaar en kreeg op mijn vijfde de diagnose autisme. Ik heb altijd erg veel last gehad van prikkels: niet tegen drukte kunnen, niet tegen harde geluiden kunnen. Na een dag onder de mensen zo overprikkeld zijn dat ik alleen op bed kan liggen en elk geluid pijn doet in mijn hoofd. Ik woon in een appartement in een nieuwbouwwijk, waar natuurlijk ook veel jonge gezinnen wonen. Ik kan echt niet tegen al die gillende kinderen hier in de buurt. Sowieso word ik gek van omgevingsgeluiden uit de buurt (ja zo erg is het) Ik doe vrijwilligerswerk bij de Dierenambulance en na een middag ben ik kapot moe, heb ik hoofdpijn en kan ik wel janken. Mijn grote droom is om in een boshuisje te wonen met veel natuur om me heen en stilte, maar met een Wajong is dit gewoon niet haalbaar...
Is dit herkenbaar voor iemand? Dat je de prikkels in deze maatschappij gewoon niet kan handelen?
Eerste keer dat ik hier reageer. Ik ben een vrouw van 28 jaar en kreeg op mijn vijfde de diagnose autisme. Ik heb altijd erg veel last gehad van prikkels: niet tegen drukte kunnen, niet tegen harde geluiden kunnen. Na een dag onder de mensen zo overprikkeld zijn dat ik alleen op bed kan liggen en elk geluid pijn doet in mijn hoofd. Ik woon in een appartement in een nieuwbouwwijk, waar natuurlijk ook veel jonge gezinnen wonen. Ik kan echt niet tegen al die gillende kinderen hier in de buurt. Sowieso word ik gek van omgevingsgeluiden uit de buurt (ja zo erg is het) Ik doe vrijwilligerswerk bij de Dierenambulance en na een middag ben ik kapot moe, heb ik hoofdpijn en kan ik wel janken. Mijn grote droom is om in een boshuisje te wonen met veel natuur om me heen en stilte, maar met een Wajong is dit gewoon niet haalbaar...
Is dit herkenbaar voor iemand? Dat je de prikkels in deze maatschappij gewoon niet kan handelen?
woensdag 1 juli 2020 om 21:29
hoi Animallover,
Van harte welkom!
Voor mij ook zeker herkenbaar, ondanks dat ik eigenlijk middenin een stad woon.
In het verleden had ik echter ook de behoefte om zo te wonen, zoals jij omschrijft.
Lijkt mij ooit ook wel geweldig.
Maar dan moet ik het ondermeer financieel toch iets breder gaan krijgen.
Van harte welkom!
Voor mij ook zeker herkenbaar, ondanks dat ik eigenlijk middenin een stad woon.
In het verleden had ik echter ook de behoefte om zo te wonen, zoals jij omschrijft.
Lijkt mij ooit ook wel geweldig.
Maar dan moet ik het ondermeer financieel toch iets breder gaan krijgen.
woensdag 1 juli 2020 om 23:21
Vind dit toch wel een erg interessante reactie.redbulletje schreef: ↑01-07-2020 15:45Als iemand mij doorzeurt over iets wat ik pertinent niet wil, dan ga ik 'n steeds grotere afkeer van diegene krijgen. Dan houdt de vriendschap uiteindelijk vanzelf op. Heb jij dat niet? Haal jij nog echt plezier uit afspraakjes met die jongen?
Had hier al eerder op gereageerd, maar wil dit toch weer gaan doen.
Ik ken hem zo'n 20 jaar, maar de laatste tijd krijg ik steeds minder hoogte van hem.
Zijn obsessie voor de sauna vind ik echt doorslaan,.
Ik merk echter ook dat we nogal in dezelfde vicieuze cirkel blijven hangen.
Vaak hebben we steeds weer dezelfde gesprekken ook, ondermeer over het langdurige vrijgezellen-bestaan van ons beiden en het moeilijk kunnen begrijpen van vrouwen.
Daar blijven we steeds weer tegen aanlopen.
Ook valt het mij op dat hij vrijwel nooit in zijn appartement aanwezig is en altijd bij zijn ouders is.
Heb dan ook het vermoeden dat hij zijn appartement heeft onderverhuurd.
Wil nadrukkelijk wel zeggen dat ik me niet met zijn leven wil bemoeien.
Het is echter zoals ik het ervaar met hem.
Heb er steeds meer een erg raar gevoel bij gekregen.
donderdag 2 juli 2020 om 17:26
Zal deze vervelende situatie (over?)morgen gaan door bespreken met mijn maatschappelijk werker.
Daar ben ik eigenlijk ook wel aan toe zo langzamerhand.
Merk eigenlijk al dat ik jarenlang met deze persoon in een vicieuze cirkel zit.
Ik ben hier zelf ook verantwoordelijk voor, want ik heb dit al deze tijd toegelaten en getolereerd.
Nu wordt het tijd voor een andere wending.
Daar ben ik eigenlijk ook wel aan toe zo langzamerhand.
Merk eigenlijk al dat ik jarenlang met deze persoon in een vicieuze cirkel zit.
Ik ben hier zelf ook verantwoordelijk voor, want ik heb dit al deze tijd toegelaten en getolereerd.
Nu wordt het tijd voor een andere wending.
donderdag 2 juli 2020 om 17:37
Welkom Animallover!
Een appartement zou ik ook niet trekken. Ik woon nu in een hoekhuis. Qua prikkels ideaal. Maar vanwege ruimtegebrek ga ik verhuizen naar een levensloopbestendige woning. Alleen weet ik nog niet welke ik krijg. Een tussenwoning of hoekwoning.
@Mund: Ik heb ook vaak dingen veel te lang getolereerd. Daarom denk ik ook dat het een van de redenen is dat vriendinnen zo makkelijk afzeiden bij mij. Dat ze denken: bij haar kan ik dat wel doen, want ze zegt er toch niks van.
Een appartement zou ik ook niet trekken. Ik woon nu in een hoekhuis. Qua prikkels ideaal. Maar vanwege ruimtegebrek ga ik verhuizen naar een levensloopbestendige woning. Alleen weet ik nog niet welke ik krijg. Een tussenwoning of hoekwoning.
@Mund: Ik heb ook vaak dingen veel te lang getolereerd. Daarom denk ik ook dat het een van de redenen is dat vriendinnen zo makkelijk afzeiden bij mij. Dat ze denken: bij haar kan ik dat wel doen, want ze zegt er toch niks van.
donderdag 2 juli 2020 om 17:52
Dat is voor mij ook absoluut herkenbaar.hondenmens schreef: ↑02-07-2020 17:37@Mund: Ik heb ook vaak dingen veel te lang getolereerd. Daarom denk ik ook dat het een van de redenen is dat vriendinnen zo makkelijk afzeiden bij mij. Dat ze denken: bij haar kan ik dat wel doen, want ze zegt er toch niks van.
Alsof ik een soort lulletje rozenwater was.
donderdag 2 juli 2020 om 18:52
Ik heb soms ook gehad dat ik bij sommige mensen brutaal overkwam en dat zelf niet door had. Zo'n 10 jaar terug werkte ik als overblijfjuf op een basisschool. Daar had ik een collega die al ruim 20 jaar een kennis van ons was (S). Haar man was een goede collega van mijn vader. Op een dag werd er post voor mijn vader bezorgd op ons adres. Moeder en ik hadden geen contact meer met vader. Moeder zei dat ik de brief wel bij S. in de brievenbus kon doen. Ze woonde toch in onze wijk. Zodat haar man die aan mijn vader kon geven. Dat zouden ze vast wel goed vinden. Dus gedaan. Maar tot 2 keer toe deden ze die brief terug in onze bus. De volgende keer bij de overblijf vroeg ik aan S. of ze de hint misschien niet had begrepen. Ja, dat had ze wel. Maar ze vond het brutaal van mij dat ik het niet eerst netjes had gevraagd. Anders had hij het wel gedaan. Ik was te overrompeld om te zeggen dat het mijn moeders idee was.
donderdag 2 juli 2020 om 19:06
hondenmens,
Wat naar van die persoon om jou brutaal te noemen.
Moet je je eigenlijk niets van aantrekken.
Makkelijk gezegd natuurlijk, want zoiets kan je wel degelijk raken
Zelf moet ik ook veel brutaler worden.
Ben vaak ook niet duidelijk en direct genoeg en baal van het feit wanneer bepaalde personen mij nare opmerkingen kunnen geven.
Ben vaak niet adrem en adequaat genoeg om hier goed op te kunnen reageren.
Wat naar van die persoon om jou brutaal te noemen.
Moet je je eigenlijk niets van aantrekken.
Makkelijk gezegd natuurlijk, want zoiets kan je wel degelijk raken
Zelf moet ik ook veel brutaler worden.
Ben vaak ook niet duidelijk en direct genoeg en baal van het feit wanneer bepaalde personen mij nare opmerkingen kunnen geven.
Ben vaak niet adrem en adequaat genoeg om hier goed op te kunnen reageren.
donderdag 2 juli 2020 om 19:38
@Mund: Ik heb die vrouw in de jaren bij de overblijf beter leren kennen. Ze kon ook best kortaf tegen de kinderen doen. We vertelden ook soms dingen over thuis tegen elkaar. Dan vond ze dat ik wel een héle lieve moeder had. Want die dingen die zij voor mij gekocht zouden bij haar echt niet doorgaan. Ook al konden ze het makkelijk betalen. Ze vond dat haar dochters er maar voor moesten werken, want dat moesten zij tenslotte ook. Vooral de manier waarop ze dat zei. Zo belerend. Ik houd ik niet van. Terwijl ze voorheen altijd warm en vriendelijk overkwam. Ja, je kunt je nogal vergissen in mensen.
vrijdag 3 juli 2020 om 08:38
hondenmens;
Het is inderdaad nogal frustrerend om je in mensen te kunnen vergissen.
Dit heb ik met een aantal voormalig vriendschappen ook gehad.
Op den duur werden de irritaties zo groot bij mij, dat ik de stekker eruit heb getrokken.
En het meest bizarre is eigenlijk, dat ik vrijwel geen spijt ervan heb gehad.
Het vrat zoveel energie bij mij en dit soort contacten werden alleen maar slechter en slechter.
Tot het moment dat het als een zware loden last om me heen hing.
Zoals ik al eerder schreef heb ik momenteel ook ca 2 vriendschappen, waarbij mijn gevoel niet meer goed.
Ik weet dat het een vervelende term is, maar het lijkt alsof ik over de 'houdbaarheid' heen ben geraakt.
Sowieso heb ik veel moeite om bepaalde vriendschappen in stand te houden.
Altijd maar weer die sociale druk wat het met zich mee brengt en altijd maar weer moeten afspreken, terwijl de behoefte er eigenlijk nauwelijks is.
Nou moet ik ook schrijven dat ik moeilijk 'nee' kan zeggen en als ik dit al doe dan is het halfslachtig en te vaag/wazig.
Ben er helemaal klaar mee.
Ben ook tot de conclusie gekomen dat ik vooral liever kennissen heb dan vrienden (afgezien van enkele uitzonderingen).
Bij vriendschappen ligt de druk en verwachtingspatronen te hoog en dat kan ik gewoon helaas niet aan.
Dat klinkt wellicht wat zwak, maar ik wil hier open en eerlijk over kunnen zijn.
Morgen ga ik met mijn maatschappelijk werker overleggen hoe het met die 'sauna-vriend' verder moet.
Voel me door deze persoon steeds meer voor het karretje gespannen en het lijkt alsof ik zo langzamerhand alleen maar hier (sauna en alles wat daar bij komt) goed voor ben.
Het is inderdaad nogal frustrerend om je in mensen te kunnen vergissen.
Dit heb ik met een aantal voormalig vriendschappen ook gehad.
Op den duur werden de irritaties zo groot bij mij, dat ik de stekker eruit heb getrokken.
En het meest bizarre is eigenlijk, dat ik vrijwel geen spijt ervan heb gehad.
Het vrat zoveel energie bij mij en dit soort contacten werden alleen maar slechter en slechter.
Tot het moment dat het als een zware loden last om me heen hing.
Zoals ik al eerder schreef heb ik momenteel ook ca 2 vriendschappen, waarbij mijn gevoel niet meer goed.
Ik weet dat het een vervelende term is, maar het lijkt alsof ik over de 'houdbaarheid' heen ben geraakt.
Sowieso heb ik veel moeite om bepaalde vriendschappen in stand te houden.
Altijd maar weer die sociale druk wat het met zich mee brengt en altijd maar weer moeten afspreken, terwijl de behoefte er eigenlijk nauwelijks is.
Nou moet ik ook schrijven dat ik moeilijk 'nee' kan zeggen en als ik dit al doe dan is het halfslachtig en te vaag/wazig.
Ben er helemaal klaar mee.
Ben ook tot de conclusie gekomen dat ik vooral liever kennissen heb dan vrienden (afgezien van enkele uitzonderingen).
Bij vriendschappen ligt de druk en verwachtingspatronen te hoog en dat kan ik gewoon helaas niet aan.
Dat klinkt wellicht wat zwak, maar ik wil hier open en eerlijk over kunnen zijn.
Morgen ga ik met mijn maatschappelijk werker overleggen hoe het met die 'sauna-vriend' verder moet.
Voel me door deze persoon steeds meer voor het karretje gespannen en het lijkt alsof ik zo langzamerhand alleen maar hier (sauna en alles wat daar bij komt) goed voor ben.
vrijdag 3 juli 2020 om 12:46
Ik moet overschakelen naar stelara baxter/spuiten ipv puri nethol. Iets met gevaar voor kanker door langdurige gebruik puri nethol. Ik was vandaag in ziekenhuis. Ook moet ik allerlei spuiten krijgen tegen tetanus, griep, hepatitis, pneumokoken. En kreeg vandaag tbc test spuit. Ik ben bang van spuiten. En het lijkt wel of mijn leven om spuiten draait tegenwoordig. En het ergste is zonder spuiten en pillen voelde ik me bijna nooit ziek. Verschrikkelijk is het.
vrijdag 3 juli 2020 om 18:38
@Mund: Weer herkenbaar. Aan de ene kant wil ik meer vriendschappen. Maar vind ook al snel de druk te hoog. Dit voorjaar zou ik met een collega naar een dierentuin gaan. Was gepland in Mei, maar door de crisis zijn onze vouchers verlopen. Het kan niet verlengd worden. Dus zijn we ons geld kwijt. Als we nog gaan moeten we een nieuwe ticket kopen. Ze stuurde me de link van de site door. Maar ik twijfel nu sterk of ik nog wil. Omdat zij bij dagjes weg altijd daar van het begin tot eind wil zijn. Alles uit haar dag halen. Net zoals we dat vorig jaar deden. Maar dat is teveel geweest voor me. Van pakweg 11:00 tot 17:00 vind ik lang genoeg. Ze is ook nog nogal een "plakker".Toen ze eens 's avonds op bezoek kwam ging ze bij me pas om 1:00 weg. Ook al was het gezellig, toch wekt dit ergernis bij me op. En we hebben nog maar 2 keer afgesproken. Nu denk ik: Nu moeten we toch eerst een nieuw ticket kopen. Zou ik dit uitje maar beter gewoon afkappen? Ergens voel me me een zeikerd.
@Plakke. Ik snap je angst voor spuiten, dat heb ik ook. Maakt het bij jou ook uit waar je de spuit krijgt? Ik vind een injectie in mijn bovenarm een stuk minder erg dan bloedprikken. Bij die laatste ga ik misselijk en duizelig naartoe.
@Plakke. Ik snap je angst voor spuiten, dat heb ik ook. Maakt het bij jou ook uit waar je de spuit krijgt? Ik vind een injectie in mijn bovenarm een stuk minder erg dan bloedprikken. Bij die laatste ga ik misselijk en duizelig naartoe.
vrijdag 3 juli 2020 om 20:41
Hondenmens er is inderdaad wel wat verschil. Die bloedverdunner die ik weken na operatie kreeg waren dunne spuitjes, en die gingen. Uiteindelijk kreeg ik ze elke dag en op den duur was het iets minder eng. En nu is bloed prikken het ergste. Ik herinner mij vooral denk ik. Toen tussen denk pakweg 10 en 18. Toen heb ik wel vaak naar de tand arts geweest, vulingen. En ik herinner mij dat dit soort grote metalen denk herbruikbare spuit was. En weet niet hoe het precies zat met die naalden, denk vervangbaar. Maar toen ik 18 was dacht ik ik ben volwassenen ik val nog liever dood dan dat ik ooit nog 1 naald van dichtbij te zien.
Misschien is dit totaal niet volwassen maar toch deed ik het zo. Het is ook groot verschil mijn zus had nooit gaatjes. Maar deed vrijwillig piercing en borstvergroting. Terwijl ik geen keuze had en verschrikt werd door die spuiten. Wat mij het engste was was mijn naald in spoed. Die voor bloed toe te dienen. Dat was de grootste maat die er was zijden ze nadien.
Welke plaats ik het engste vind is vooral. Ik kan het niet zien en dat helpt ook door weg te kijken. Maar ik denk dat bv een spuit in het oog of hoofd het ergste is, maar heb dit gelukkig nog niet gehad.
Ik snap vooral niet wie heeft dit ooit uitgevonden. Normaal gaan dingen via de mond en niet via de ader. Ik verdenk dat een mug controle heeft genomen over een wetenschapper. En zijn bloeddorstige bloedzuigers dromen heeft kunnen omzetten in een product genaamd spuit.
Misschien is dit totaal niet volwassen maar toch deed ik het zo. Het is ook groot verschil mijn zus had nooit gaatjes. Maar deed vrijwillig piercing en borstvergroting. Terwijl ik geen keuze had en verschrikt werd door die spuiten. Wat mij het engste was was mijn naald in spoed. Die voor bloed toe te dienen. Dat was de grootste maat die er was zijden ze nadien.
Welke plaats ik het engste vind is vooral. Ik kan het niet zien en dat helpt ook door weg te kijken. Maar ik denk dat bv een spuit in het oog of hoofd het ergste is, maar heb dit gelukkig nog niet gehad.
Ik snap vooral niet wie heeft dit ooit uitgevonden. Normaal gaan dingen via de mond en niet via de ader. Ik verdenk dat een mug controle heeft genomen over een wetenschapper. En zijn bloeddorstige bloedzuigers dromen heeft kunnen omzetten in een product genaamd spuit.
vrijdag 3 juli 2020 om 22:01
Soms voel ik me ergens ook weleens een 'zeikerd'.hondenmens schreef: ↑03-07-2020 18:38@Mund: Weer herkenbaar. Aan de ene kant wil ik meer vriendschappen. Maar vind ook al snel de druk te hoog. Dit voorjaar zou ik met een collega naar een dierentuin gaan. Was gepland in Mei, maar door de crisis zijn onze vouchers verlopen. Het kan niet verlengd worden. Dus zijn we ons geld kwijt. Als we nog gaan moeten we een nieuwe ticket kopen. Ze stuurde me de link van de site door. Maar ik twijfel nu sterk of ik nog wil. Omdat zij bij dagjes weg altijd daar van het begin tot eind wil zijn. Alles uit haar dag halen. Net zoals we dat vorig jaar deden. Maar dat is teveel geweest voor me. Van pakweg 11:00 tot 17:00 vind ik lang genoeg. Ze is ook nog nogal een "plakker".Toen ze eens 's avonds op bezoek kwam ging ze bij me pas om 1:00 weg. Ook al was het gezellig, toch wekt dit ergernis bij me op. En we hebben nog maar 2 keer afgesproken. Nu denk ik: Nu moeten we toch eerst een nieuw ticket kopen. Zou ik dit uitje maar beter gewoon afkappen? Ergens voel me me een zeikerd.
Ook herken ik het erg dat ik me enorm kan ergeren aan bepaald grensoverschrijdend gedrag van personen.
Vroeger had ik ook een vriend die op de meest rare tijden onverwachts aan de deur.kwam en vervolgens de hele avond oid bleef zitten.
Daar werd ik ook erg kriegel van en ik durfde hier ook niets van te zeggen.
Vervolgens ging ik me in allerlei bochten wringen.
Dat heeft zoveel stress en irritatie bij me veroorzaakt.
Ergens weet ik nu ook wel dat ik veel meer lef en karakter had moeten tonen.
Tegen dergelijke situaties loop ik helaas dus nog steeds wel degelijk aan.
zaterdag 4 juli 2020 om 13:30
zondag 5 juli 2020 om 11:42
Ik kan mij voornamelijk ergeren aan kleine dingen en moet dan echt oppassen dat het mijn humeur niet verpest. zoals nu met corona dat er mensen weer een loopje nemen met de maatregelen (en er mee wegkomen, niet op worden aangesproken) terwijl ik zelf wel mijn best doe. Of dingen waar je geen invloed op hebt zoals het OV als de bus te laat is doordat chauffeurs met elkaar gaan praten terwijl de bus al te laat is en ik ook te laat kom. Maar dat zou voor meer autisten wel lastig zijn.
zondag 5 juli 2020 om 12:07
@lola712: Dat soort dingen vind ik ook irritant. Al ga ik zelden meer met het OV. Maar van mijn 15e tot 19e moest dat wel voor school. Boot, bus en trein. Enkele reis 2 uur. Het stuk naar en vanaf de boot werd ik gebracht. Maar als ik eerder vrij was kon mijn moeder me niet altijd ophalen en moest ik dat stuk ook met OV. En 2 keer overstappen. Maar de laatste busaansluiting naar mijn dorp was erg krap, waardoor die bus regelmatig miste. En de volgende ging pas 2 uur later. Vaak regende het nog ook. Maak dan je tijd maar eens vol.
zondag 5 juli 2020 om 12:41
@Mund: Als je een bericht wijzigt na posten, dan komt dat bij je post te staan in een grijs kader met hoeveel procent de post is gewijzigd, op welk datum/tijstip en eventueel de reden.
Dat staat bij jouw 'tekst verwijderd' post er niet bij. Ik concludeer dan dat je dit stukje je originele post is. En nu begin je er weer over zonder te zeggen waar het eigenlijk over gaat.
Waarom doe je dat zo? Waarom niet gewoon zeggen wat er aan de hand is?
Dit is niet vijandig bedoeld overigens, maar het komt bij mij een beetje manipulatief/niet eerlijk over en ik snap niet waarom je dan voor deze aanpak kiest.
Dat staat bij jouw 'tekst verwijderd' post er niet bij. Ik concludeer dan dat je dit stukje je originele post is. En nu begin je er weer over zonder te zeggen waar het eigenlijk over gaat.
Waarom doe je dat zo? Waarom niet gewoon zeggen wat er aan de hand is?
Dit is niet vijandig bedoeld overigens, maar het komt bij mij een beetje manipulatief/niet eerlijk over en ik snap niet waarom je dan voor deze aanpak kiest.
zondag 5 juli 2020 om 15:55
Ik verbaas me er zelf ook over dit vind dit ook raar.GreenLadyFern schreef: ↑05-07-2020 12:41@Mund: Als je een bericht wijzigt na posten, dan komt dat bij je post te staan in een grijs kader met hoeveel procent de post is gewijzigd, op welk datum/tijstip en eventueel de reden.
Dat staat bij jouw 'tekst verwijderd' post er niet bij. Ik concludeer dan dat je dit stukje je originele post is. En nu begin je er weer over zonder te zeggen waar het eigenlijk over gaat.
En het is mij ook vaker opgevallen op dit forum en het moet een (invoer)fout zijn van viva..
Niet om dit als smoes te gebruiken, want ik vind het raar dat er geen 'wijzingstekst' komt te staan (van viva dus).
Daar kan ik dus niets aan doen.
De reden is dat ik bang ben dat dit herkent wordt.GreenLadyFern schreef: ↑05-07-2020 12:41Waarom doe je dat zo? Waarom niet gewoon zeggen wat er aan de hand is?
Dit is niet vijandig bedoeld overigens, maar het komt bij mij een beetje manipulatief/niet eerlijk over en ik snap niet waarom je dan voor deze aanpak kiest.
In dit geval ging het over de situatie met die vriend mbt de sauna.
Heb gisteren nogal een aanvaring met hem gehad en ik heb me hier erg beroerd bij gevoeld.
Mocht hij dit (via via?) ook nog eens tegenkomen en herkennen, dan heb ik dus nog meer vervelend gedoe.
|De kans is wellicht niet heel groot, maar als het gebeurd dan escaleert de situatie tussen ons dus helemaal.
Verder vind ik je toon best wel beschuldigend naar mij toe en helemaal dat je me wat manipulatief en niet eerlijk vind overkomen.
Dit valt mij nogal rauw op mijn dak.
Heb gisteren al genoeg gesodemieter gehad en nu dit weer.
Voorlopig pas ik hier even met dit forum.
En nee; ik laat mijn gebruikersnaam deze keer niet verwijderen.
Maar voorlopig ben ik het even helemaal beu, wat betreft verwijten, conflicten etc.
Vind dit best een leerzaam forum; ik heb echter dit weekend al genoeg gelazer gehad en bij mij is de grens nu echt helemaal bereikt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in