Psyche
alle pijlers
Bang om jong te sterven
zaterdag 10 maart 2018 om 20:59
Hallo allemaal,
Ik lees hier regelmatig mee en merk dat het mij helpt wanneer ik iets herkenbaar lees.
Maar omdat ik al een tijd ergens tegenaan loop, open ik zelf een topic.
Ik ben altijd al (lichtelijk) hypochondrisch geweest, vroeger was ik voornamelijk bang dat ik kanker had en nu ben ik bang voor een hartaandoening. Ik ben naar de huisarts geweest om dit uit te sluiten. Bij een hartfilmpje is niks uitgekomen en datzelfde geldt voor de bloedtesten (wel een vitamine-d tekort en daar heb ik ampullen voor gekregen) Toch ben ik nog regelmatig bang voor een hartinfarct/hartaanval. Ik hoef maar ergens een pijntje te hebben en ik word duizelig en moet veel boeren (denk dat dat laatste te maken heeft met de manier van ademen?) Ik moet zeggen dat ik het steeds beter kan relativeren waardoor ik sneller rustig word.
Waar ik voornamelijk tegenaan loop is dat ik bang ben voor de dood. Ben er eigenlijk elke dag wel mee bezig. Ik weet dat niemand weet wanneer je dood gaat maar het is rot dat het me op een bepaalde manier belemmerd. Dit gevoel wordt versterkt wanneer ik hoor of lees dat iemand op jonge leeftijd is gestorven. Ik heb ooit gehoord dat iemand zich niet zo goed voelde, naar bed ging en niet meer wakker is geworden. Als ik me niet zo goed voel durf ik niet naar bed of lig lang wakker. Klinkt overdreven maar ik ben elke ochtend blij dat ik er nog ben.
Ik praat er met mensen over die dicht bij me staan maar ik merk dat ze niet echt weten hoe hiermee om te gaan. Is er iemand die dit wel herkent en dit wil delen? Ik ben overigens van plan om met een maatschappelijk werker oid te gaan praten omdat er wel meer achter zit.
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal en mocht er iets niet duidelijk zijn dan lees ik het wel.
Groetjes
Ik lees hier regelmatig mee en merk dat het mij helpt wanneer ik iets herkenbaar lees.
Maar omdat ik al een tijd ergens tegenaan loop, open ik zelf een topic.
Ik ben altijd al (lichtelijk) hypochondrisch geweest, vroeger was ik voornamelijk bang dat ik kanker had en nu ben ik bang voor een hartaandoening. Ik ben naar de huisarts geweest om dit uit te sluiten. Bij een hartfilmpje is niks uitgekomen en datzelfde geldt voor de bloedtesten (wel een vitamine-d tekort en daar heb ik ampullen voor gekregen) Toch ben ik nog regelmatig bang voor een hartinfarct/hartaanval. Ik hoef maar ergens een pijntje te hebben en ik word duizelig en moet veel boeren (denk dat dat laatste te maken heeft met de manier van ademen?) Ik moet zeggen dat ik het steeds beter kan relativeren waardoor ik sneller rustig word.
Waar ik voornamelijk tegenaan loop is dat ik bang ben voor de dood. Ben er eigenlijk elke dag wel mee bezig. Ik weet dat niemand weet wanneer je dood gaat maar het is rot dat het me op een bepaalde manier belemmerd. Dit gevoel wordt versterkt wanneer ik hoor of lees dat iemand op jonge leeftijd is gestorven. Ik heb ooit gehoord dat iemand zich niet zo goed voelde, naar bed ging en niet meer wakker is geworden. Als ik me niet zo goed voel durf ik niet naar bed of lig lang wakker. Klinkt overdreven maar ik ben elke ochtend blij dat ik er nog ben.
Ik praat er met mensen over die dicht bij me staan maar ik merk dat ze niet echt weten hoe hiermee om te gaan. Is er iemand die dit wel herkent en dit wil delen? Ik ben overigens van plan om met een maatschappelijk werker oid te gaan praten omdat er wel meer achter zit.
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal en mocht er iets niet duidelijk zijn dan lees ik het wel.
Groetjes
zondag 11 maart 2018 om 08:41
Goedemorgen,
@anna_isabel, ik heb een fijne dokter. Hij nam het ook serieus en ik vond het fijn dat hij het lichamelijke eerst uit wilde sluiten. Omdat ik me er ook een beetje voor schaam en het gevoel heb dat ik niet zo moet zeuren neem ik de stap op meer hulp niet. Ga ik toch maar doen dan.
@gsleutel, wat erg en dan ook nog snel achter elkaar. Ik heb zelf ook een dochter van 3, en ik denk dat de verantwoordelijkheidsgevoel ook mee speelt. Wanneer ik de angst heb om dood te gaan dan zie ik het ook voor me dat zij zonder moeder op moet groeien..wat me nog verdrietiger maakt.
@nummer*zoveel, ja klopt. Ik weet ook dat het niet realistisch is en dat ik mijn tijd verspil aan zoiets stoms. Dankjewel, soms moet je even met beide benen op de grond worden gezet.
@leahv, je legt het goed uit hoor. Wat vervelend wat je hebt meegemaakt.
Ik ga dan toch maar de huisarts bellen en aangeven dat ik hulp wil.
@anna_isabel, ik heb een fijne dokter. Hij nam het ook serieus en ik vond het fijn dat hij het lichamelijke eerst uit wilde sluiten. Omdat ik me er ook een beetje voor schaam en het gevoel heb dat ik niet zo moet zeuren neem ik de stap op meer hulp niet. Ga ik toch maar doen dan.
@gsleutel, wat erg en dan ook nog snel achter elkaar. Ik heb zelf ook een dochter van 3, en ik denk dat de verantwoordelijkheidsgevoel ook mee speelt. Wanneer ik de angst heb om dood te gaan dan zie ik het ook voor me dat zij zonder moeder op moet groeien..wat me nog verdrietiger maakt.
@nummer*zoveel, ja klopt. Ik weet ook dat het niet realistisch is en dat ik mijn tijd verspil aan zoiets stoms. Dankjewel, soms moet je even met beide benen op de grond worden gezet.
@leahv, je legt het goed uit hoor. Wat vervelend wat je hebt meegemaakt.
Ik ga dan toch maar de huisarts bellen en aangeven dat ik hulp wil.
zondag 11 maart 2018 om 09:53
Goed zo muissie. Klinkt inderdaad als een fijne dokter. Hij is er ook om goed naar je te luisteren en de juiste doorverwijzing te geven.
Denk er maar eens aan hoe fijn en opgelucht jij je zult voelen als je doorverwezen wordt naar een behandelaar die precies weet waarover je het hebt. Dat zal al een enorme last wegnemen. Succes!!
Denk er maar eens aan hoe fijn en opgelucht jij je zult voelen als je doorverwezen wordt naar een behandelaar die precies weet waarover je het hebt. Dat zal al een enorme last wegnemen. Succes!!
zondag 11 maart 2018 om 12:44
Ik heb al een intake gehad, maar sta nog steeds op de wachtlijst. Ik zal binnen een maand behandeld worden. Vannacht geen oog dicht gedaan weerMuissie29 schreef: ↑10-03-2018 21:58@sadsloth, wat rot. Heb je er al iets mee gedaan? Zijn het voornamelijk de gedachten die je wakker houden? Of voel je ook iets in je lichaam?
@antoon69, ik weet het. Ik heb vaak het gevoel dat ik hulp moet gaan zoeken maar als het even goed gaat dan bagataliseer ik het. Een stukje schaamte komt er ook wel bij kijken.
