Psyche
alle pijlers
Bang voor de dood
dinsdag 25 januari 2022 om 23:24
Dag allemaal,
Sinds een half jaar of wat heb ik af en toe gevoelens van angst voor de dood. Het begon toen ik een dierbare verloor (was al erg oud maar toch moeilijk, de eerste die ik verloor die dichtbij me stond). Nu is er ook een goede vriendin letterlijk doodziek en het is een kwestie van weken voor haar.
Ik denk nu veel na over de dood en het grijpt me af en toe echt aan, ik word er angstig en onrustig van als ik in zo’n gedachtenspiraal zit. Vooral het onvermijdelijke en het feit dat het gewoon allemaal ophoudt (of niet, maar dat weten we niet). Ik heb af en toe ook wel eens van die momenten dat ik om me heen kijk en denk; over 100 jaar zijn jullie er allemaal niet meer.
Ook het nadenken over de dood van dierbaren (ouders, siblings) kan me ontzettend aangrijpen.
Is dit voor iemand herkenbaar? Hoe ben je ermee omgegaan? Welke gedachtes hielpen je?
Groetjes
Ps. Ben niet depressief verder ofzo, ik vind het leven juist leuk en wil niet dat het ooit ophoudt
Sinds een half jaar of wat heb ik af en toe gevoelens van angst voor de dood. Het begon toen ik een dierbare verloor (was al erg oud maar toch moeilijk, de eerste die ik verloor die dichtbij me stond). Nu is er ook een goede vriendin letterlijk doodziek en het is een kwestie van weken voor haar.
Ik denk nu veel na over de dood en het grijpt me af en toe echt aan, ik word er angstig en onrustig van als ik in zo’n gedachtenspiraal zit. Vooral het onvermijdelijke en het feit dat het gewoon allemaal ophoudt (of niet, maar dat weten we niet). Ik heb af en toe ook wel eens van die momenten dat ik om me heen kijk en denk; over 100 jaar zijn jullie er allemaal niet meer.
Ook het nadenken over de dood van dierbaren (ouders, siblings) kan me ontzettend aangrijpen.
Is dit voor iemand herkenbaar? Hoe ben je ermee omgegaan? Welke gedachtes hielpen je?
Groetjes
Ps. Ben niet depressief verder ofzo, ik vind het leven juist leuk en wil niet dat het ooit ophoudt
donderdag 27 januari 2022 om 02:27
Wat lief dat je je bekommert om je huisdieren. Het zijn inderdaad geen beesten maar prachtige wezens.Muselet schreef: ↑26-01-2022 20:00Ja ik ben wel bang voor de dood, voor mijzelf en ook wat er met mijn huisdieren dan zou gebeuren er is eigenlijk niemand waar ze dan terecht zouden kunnen toen daar een keer met een familielid over sprak was de reactie: ach die beesten gaan dan gewoon naar het asiel.
Nu hoop ik maar dat ik hen allemaal overleef, het zijn geen beesten het zijn mijn lieve dieren en ik ben echt bang wat er na mijn dood met hen zal gebeuren daar kan ik af toe paniek over voelen.
Ik vind de dood een verschrikkelijk gegeven. Het verdwijnen in het niets. Ik vind dat onverdraaglijk. Monsterlijk.
Ooit geloofde ik in een leven na de dood. Maar met de huidige wetenschappelijke inzichten is daar nog weinig uitzicht op. Al blijf ik er toch nog een sprankeltje hoop op behouden.
donderdag 27 januari 2022 om 08:11
Ik vind de bijna dood ervaringen van mensen vaak bijzonder om te lezen. En heb readings gedaan en daar kwamen dingen uit die zij absoluut niet konden weten. Voor mij de overtuiging dat er meer is.Pineut schreef: ↑27-01-2022 02:27Wat lief dat je je bekommert om je huisdieren. Het zijn inderdaad geen beesten maar prachtige wezens.
Ik vind de dood een verschrikkelijk gegeven. Het verdwijnen in het niets. Ik vind dat onverdraaglijk. Monsterlijk.
Ooit geloofde ik in een leven na de dood. Maar met de huidige wetenschappelijke inzichten is daar nog weinig uitzicht op. Al blijf ik er toch nog een sprankeltje hoop op behouden.
donderdag 27 januari 2022 om 08:18
Daarom heb ik in mijn testament op laten nemen dat na mijn dood de dan aanwezige huisdieren een goed plekje moeten krijgen. De organisatie die dat regelt erft ook. We hebben geen kinderen namelijk.Muselet schreef: ↑26-01-2022 20:00Ja ik ben wel bang voor de dood, voor mijzelf en ook wat er met mijn huisdieren dan zou gebeuren er is eigenlijk niemand waar ze dan terecht zouden kunnen toen daar een keer met een familielid over sprak was de reactie: ach die beesten gaan dan gewoon naar het asiel.
Nu hoop ik maar dat ik hen allemaal overleef, het zijn geen beesten het zijn mijn lieve dieren en ik ben echt bang wat er na mijn dood met hen zal gebeuren daar kan ik af toe paniek over voelen.
donderdag 27 januari 2022 om 13:44
Dit is precies hoe ik me ook voelPineut schreef: ↑27-01-2022 02:27
Ik vind de dood een verschrikkelijk gegeven. Het verdwijnen in het niets. Ik vind dat onverdraaglijk. Monsterlijk.
Ooit geloofde ik in een leven na de dood. Maar met de huidige wetenschappelijke inzichten is daar nog weinig uitzicht op. Al blijf ik er toch nog een sprankeltje hoop op behouden.
donderdag 27 januari 2022 om 14:07
donderdag 27 januari 2022 om 14:08
Pineut schreef: ↑27-01-2022 02:27Wat lief dat je je bekommert om je huisdieren. Het zijn inderdaad geen beesten maar prachtige wezens.
Ik vind de dood een verschrikkelijk gegeven. Het verdwijnen in het niets. Ik vind dat onverdraaglijk. Monsterlijk.
Ooit geloofde ik in een leven na de dood. Maar met de huidige wetenschappelijke inzichten is daar nog weinig uitzicht op. Al blijf ik er toch nog een sprankeltje hoop op behouden.
Het mooie en fijne is dat je daar zelf dus niets van merkt als je dood bent. Dan is er alleen nog maar niets.
I wanna live my life with the volume full!
donderdag 27 januari 2022 om 14:20
Bedankt dit is een goed idee ik ga op zoek naar een goede organisatie.
( Ik wil dit topic niet kapen met de zorg over mijn huisdieren )
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
donderdag 27 januari 2022 om 14:21
donderdag 27 januari 2022 om 14:35
donderdag 27 januari 2022 om 15:38
De dood is voor mij ook een reden om geen kinderen te willen krijgen. Een kind wordt geboren, leert allerlei dingen, maakt leuke dingen mee, maakt erge en trieste dingen mee, heeft lief, ziet geliefden sterven, wordt oud, takelt af en sterft. Of takelt niet af en sterft dus jong. Ooit had ik een kinderwens, maar nu ben ik toch zo heel erg blij dat ik geen kinderen heb en wil ik er zeker nooit krijgen. Want ik wil niemand het leven, en dus ook de dood, aandoen. Waarmee ik niet wil zeggen dat het leven alleen maar kommer en kwel is, natuurlijk zijn er heel wat leuke, mooie en boeiende dingen in het leven. Maar wegen die echt op tegen het leed en het uiteindelijke sterven? Sorry voor deze sombere gedachten, nochtans leef ik eigenlijk wel graag. Maar met de dood als eindstation vind ik het leven erg zinloos. Of zouden we onze geliefden later toch terugzien in een betere werkelijkheid? Het zou mooi zijn, die hoop laat ik niet helemaal varen.
donderdag 27 januari 2022 om 15:41
Ik denk dat ook weleens. Zo van shit over een jaar of 60 stop ik gewoon met denken en leven voor altijd, dan zie ik nooit meer de blauwe lucht en het groene gras. Over 1000 jaar is het alsof ik er nooit geweest ben, over 1 miljoen jaar ben ik er al een miljoen jaar niet meer?!
Maar dan denk ik; ik heb me blijkbaar ook prima vermaakt de 1e 14 miljard jaar dat ik er niet was voor ik geboren werd, ik heb er geen slechte herinneringen aan in elk geval, dus ik denk dat ik me niet zal vervelen de volgende 14 miljard jaar.
Maar dan denk ik; ik heb me blijkbaar ook prima vermaakt de 1e 14 miljard jaar dat ik er niet was voor ik geboren werd, ik heb er geen slechte herinneringen aan in elk geval, dus ik denk dat ik me niet zal vervelen de volgende 14 miljard jaar.
donderdag 27 januari 2022 om 15:44
Ja voor je breintje is het niet te bevatten, want je breintje is nogal egocentrisch en vindt alles wat hij niet kan verwerken maar griezelig. Maar ik probeer me er bij neer te leggen dat het heel normaal is dat mijn breintje dat vindt, en dat hij dat ook best mag vinden. Weet hij veel, hij is maar een klein sponzig breintje.
donderdag 27 januari 2022 om 15:48
Als ik er over na ga denken dan ben ik doodsbang voor de dood.
Het feit dat er dan niets meer is, je bent niets meer. Het houdt gewoon op.
Wat is dan het nut van het leven? Ik ben ook bang om mijn eigen geliefden te zien sterven. Mijn moeder, mijn vriend, mijn zoon. Maar ik zou het nog erger vinden als zij mij zouden moeten missen. Je zou maar ernstig ziek worden..
Het liefst zou ik willen weten wanneer en hoe iedereen in mijn omgeving inclusief ikzelf zal sterven zodat ik het verassingseffect niet meer heb. Dan zou ik het misschien los kunnen laten, omdat je weet waar je aan toe bent. Of weer juist totaal niet.. Ik denk er liever niet teveel over na.
Het enige wat met troost is dat, wanneer we slapen, we ook niks meekrijgen.
Dus als het eenmaal zover is weet je er zelf niets meer van.
Het feit dat er dan niets meer is, je bent niets meer. Het houdt gewoon op.
Wat is dan het nut van het leven? Ik ben ook bang om mijn eigen geliefden te zien sterven. Mijn moeder, mijn vriend, mijn zoon. Maar ik zou het nog erger vinden als zij mij zouden moeten missen. Je zou maar ernstig ziek worden..
Het liefst zou ik willen weten wanneer en hoe iedereen in mijn omgeving inclusief ikzelf zal sterven zodat ik het verassingseffect niet meer heb. Dan zou ik het misschien los kunnen laten, omdat je weet waar je aan toe bent. Of weer juist totaal niet.. Ik denk er liever niet teveel over na.
Het enige wat met troost is dat, wanneer we slapen, we ook niks meekrijgen.
Dus als het eenmaal zover is weet je er zelf niets meer van.
donderdag 27 januari 2022 om 15:56
Ik vind het wel een prettige gedachte dat we er allemaal niet meer zijn. Je zou toch eeuwig door moeten.
https://www.youtube.com/watch?v=6XxJ-HAPfcE
https://www.youtube.com/watch?v=6XxJ-HAPfcE
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
donderdag 27 januari 2022 om 18:51
Ja, dat is dus de grap. Het leven heeft totaal geen nut.parkietmeniet schreef: ↑27-01-2022 15:48Als ik er over na ga denken dan ben ik doodsbang voor de dood.
Het feit dat er dan niets meer is, je bent niets meer. Het houdt gewoon op.
Wat is dan het nut van het leven? Ik ben ook bang om mijn eigen geliefden te zien sterven. Mijn moeder, mijn vriend, mijn zoon. Maar ik zou het nog erger vinden als zij mij zouden moeten missen. Je zou maar ernstig ziek worden..
Het liefst zou ik willen weten wanneer en hoe iedereen in mijn omgeving inclusief ikzelf zal sterven zodat ik het verassingseffect niet meer heb. Dan zou ik het misschien los kunnen laten, omdat je weet waar je aan toe bent. Of weer juist totaal niet.. Ik denk er liever niet teveel over na.
Het enige wat met troost is dat, wanneer we slapen, we ook niks meekrijgen.
Dus als het eenmaal zover is weet je er zelf niets meer van.
donderdag 27 januari 2022 om 21:43
Laat mij maar eeuwig doorgaan hoormerano schreef: ↑27-01-2022 15:56Ik vind het wel een prettige gedachte dat we er allemaal niet meer zijn. Je zou toch eeuwig door moeten.
https://www.youtube.com/watch?v=6XxJ-HAPfcE
donderdag 27 januari 2022 om 22:14
donderdag 27 januari 2022 om 22:30
donderdag 27 januari 2022 om 23:21
Ik werk met ouderen. Vandaag is een bewoner overleden in haar slaap, wat een heerlijke dood. Ze was de laatste dagen echt aan het strijden met het leven. Ik kan me niet voorstellen dat je je dood bewust mee wilt maken.KamilleT schreef: ↑26-01-2022 19:35Ik heb net twee jonge collega’s verloren. De laatste heeft me echt aangegrepen. Van niets aan de hand, vage kwaaltjes, kreeg ze een doodvonnis (diagnose) en zes weken later was ze er niet meer. Daarbij heb ik ook nog de leeftijd die mijn moeder had toen ze ziek werd en 3 weken in coma lag. Het lijkt me vooral verschrikkelijk dat mijn kind me zou vinden als ik in mijn slaap overlijd. Dat lijkt me ook echt geen mooie dood, ik maak het liever bewust mee. Over minimaal 50 jaar.
Maar ik denk altijd bij mezelf, van al die miljarden jaren dat de aarde er is loop je er met een beetje geluk 90 jaar van mee. Al die andere jaren ben je er gewoon niet. Van tevoren niet, naderhand niet. Ik hoef na dit leven niet meer, ben nu gelukkig en hoop dat nog een aantal jaren te zijn, en leven bij de dag lijkt me het beste.
