Psyche
alle pijlers
Bang voor de dood
dinsdag 25 januari 2022 om 23:24
Dag allemaal,
Sinds een half jaar of wat heb ik af en toe gevoelens van angst voor de dood. Het begon toen ik een dierbare verloor (was al erg oud maar toch moeilijk, de eerste die ik verloor die dichtbij me stond). Nu is er ook een goede vriendin letterlijk doodziek en het is een kwestie van weken voor haar.
Ik denk nu veel na over de dood en het grijpt me af en toe echt aan, ik word er angstig en onrustig van als ik in zo’n gedachtenspiraal zit. Vooral het onvermijdelijke en het feit dat het gewoon allemaal ophoudt (of niet, maar dat weten we niet). Ik heb af en toe ook wel eens van die momenten dat ik om me heen kijk en denk; over 100 jaar zijn jullie er allemaal niet meer.
Ook het nadenken over de dood van dierbaren (ouders, siblings) kan me ontzettend aangrijpen.
Is dit voor iemand herkenbaar? Hoe ben je ermee omgegaan? Welke gedachtes hielpen je?
Groetjes
Ps. Ben niet depressief verder ofzo, ik vind het leven juist leuk en wil niet dat het ooit ophoudt
Sinds een half jaar of wat heb ik af en toe gevoelens van angst voor de dood. Het begon toen ik een dierbare verloor (was al erg oud maar toch moeilijk, de eerste die ik verloor die dichtbij me stond). Nu is er ook een goede vriendin letterlijk doodziek en het is een kwestie van weken voor haar.
Ik denk nu veel na over de dood en het grijpt me af en toe echt aan, ik word er angstig en onrustig van als ik in zo’n gedachtenspiraal zit. Vooral het onvermijdelijke en het feit dat het gewoon allemaal ophoudt (of niet, maar dat weten we niet). Ik heb af en toe ook wel eens van die momenten dat ik om me heen kijk en denk; over 100 jaar zijn jullie er allemaal niet meer.
Ook het nadenken over de dood van dierbaren (ouders, siblings) kan me ontzettend aangrijpen.
Is dit voor iemand herkenbaar? Hoe ben je ermee omgegaan? Welke gedachtes hielpen je?
Groetjes
Ps. Ben niet depressief verder ofzo, ik vind het leven juist leuk en wil niet dat het ooit ophoudt
vrijdag 28 januari 2022 om 00:57
Ik ben heel bang voor de dood. Voor het onvermijdelijke, voor het 'niet meer zijn', voor mijn dierbaren achterlaten en dat ze doorgaan zonder mij. De dood heeft ook iets onwaardigs, vind ik. Ik las net het topic over overledenen wassen na de dood, en die dingen als mond dichtnaaien, urine laten lopen en ook later dat je onder de grond weg gaat rotten (dat laatste werd niet besproken in het topic hoor), ik vind het een ontzettend naar en onwaardig idee. Ik moet er niet teveel over nadenken want ik kan mezelf er helemaal gek mee maken. En ik had dat topic niet moeten lezen. 
