Basaal gevoel van eenzaamheid

Anoniem_654e622f45ab3 woensdag 5 oktober 2022 om 17:38

.

anoniem_654e622f45ab3 wijzigde dit bericht op 09-11-2023 23:02

99.88% gewijzigd

Singlejingle dinsdag 11 oktober 2022 om 12:17

H73 schreef: ↑
07-10-2022 21:32
Ja denk dat dat idd wel deels zo is…. Ik mis idd veel in mijn relatie maar vind het ook moeilijk om iets te veranderen aan de huidige situatie. Komt voor een groot deel ook door onze zoon - die het niet makkelijk heeft gehad (zacht uitgedrukt) oa vanwege gezondheidsproblemen . Ben bang dat het voor hem op dit moment heel erg moeilijk zou zijn als de vertrouwde situatie zoals die nu is teveel zou veranderen. Daarnaast is het beeld wat ik hierboven schetste van mijn relatie wel erg negatief, terwijl er zeker ook goede dingen zijn in onze relatie. Maar ik denk er wel eens over hoe het zou zijn met een andere partner, iemand die beter bij mij zou passen , die mijn behoeftes meer zou vervullen.. Heb het er onlangs ook over gehad met mijn vriend, dat we elkaar misschien beter niet meer als partner kunnen beschouwen en wat wij hebben dus niet langer als relatie…. Want dat is het eigenlijk gewoon niet (meer) wat we hebben.

Hoi to, ik herken op zich ook wel wat van wat jij beschrijft. Ik herken me iets minder in het niet geliefd voelen, want ik wéét dat ik voor een klein handje mensen belangrijk ben. Maar mijn leven voelt wel vaak kaal. Ik herken de opmerking dat het vanaf een bepaalde leeftijd lastiger is om diepe vriendschappen aan te gaan. Althans, mij is het nog niet gelukt. Ik heb zeker wel een aantal vriendschappen erbij gemaakt, maar die voelen toch vrij oppervlakkig. Het is dat we gedeeld werk of woonadres hebben dat maakt dat we elkaar zien, maar zou een van ons verhuizen, zou het contact al snel stoppen schat ik.

Wat ik je mee wil geven is dat ik geen relatie heb. Ik heb heel bewust mijn relatie verbroken, omdat deze ook meer vriendschap was dan wat anders. Ik ben nu een aantal jaar single, maar merk wel dat het in mijn geval nog steeds een illusie is om te denken dat je dan zomaar weer een leuke nieuwe partner treft. Ik weet dat dit heel persoonlijk is, want ik weet dat er genoeg mensen bestaan die in 5 jaar tijd misschien wel 2 of 3 potentiele relaties opdoen, waar ik nog niet 1 ben tegengekomen die ik leuk genoeg vind. Dat heeft dus veel met mezelf te maken. Maar ik wil wel een beetje relativeren dat relatie verbreken betekent dat je dan dus zo een nieuwe relatie vindt. Aan de andere kant betekent bij elkaar blijven puur en alleen omdat je niet beter weet, ook weer deuren dichthoudt voor een nieuwe liefde.

Wat ik doe tegen de 'basale eenzaamheid' is proberen er niet teveel over na te denken en veel te werken. Afleiding (werk en werkgerelateerde bezigheden in mijn geval) en bezig zijn maakt letterlijk dat ik niet alleen op de bank zit. Ik ben dan onder de mensen, een inspirerende omgeving, een lekkere energie en daar kan ik veel uit halen. Zou ik geen werk hebben, dan zou ik er heel anders bijzitten.

En idd herkenbaar: vrienden heb ik wel, maar staan ook wat meer op afstand (ook letterlijk, want wonen overal in Nederland en niet geschikt om zomaar even aan te waaien). Altijd supergezellig als we elkaar zien en spreken, maar dat doen we niet veel en verder is er ook weinig app verkeer, dus dan kan er idd weken tussenzitten qua contact. Ligt ook aan mezelf, want aan de andere kant vind ik het ook weer lastig om intensief te appen. Ik ben vrij serieus en dat zijn de meesten van mijn vrienden ook. Dus lollige korte berichtjes lijken niet te kunnen bestaan, terwijl ik dat best zou willen. De enige vriendin met wie ik dat kan, steekt zelf ook zo in elkaar, maar daarmee merk ik toch dat onze interesses heel sterk verschillen.

Nou ja, hoe dan ook, wilde je iig laten weten dat ik het herkende en zelf ook niet goed een oplossing weet, behalve er niet te vaak bij stil staan en veel afleiding zoeken en vooral onder de mensen blijven komen. Vluchtiger contact is ten slotte ook contact.

Anoniem_654e622f45ab3 dinsdag 11 oktober 2022 om 19:52

Singlejingle schreef: ↑
11-10-2022 12:17
Hoi to, ik herken op zich ook wel wat van wat jij beschrijft. Ik herken me iets minder in het niet geliefd voelen, want ik wéét dat ik voor een klein handje mensen belangrijk ben. Maar mijn leven voelt wel vaak kaal. Ik herken de opmerking dat het vanaf een bepaalde leeftijd lastiger is om diepe vriendschappen aan te gaan. Althans, mij is het nog niet gelukt. Ik heb zeker wel een aantal vriendschappen erbij gemaakt, maar die voelen toch vrij oppervlakkig. Het is dat we gedeeld werk of woonadres hebben dat maakt dat we elkaar zien, maar zou een van ons verhuizen, zou het contact al snel stoppen schat ik.

Wat ik je mee wil geven is dat ik geen relatie heb. Ik heb heel bewust mijn relatie verbroken, omdat deze ook meer vriendschap was dan wat anders. Ik ben nu een aantal jaar single, maar merk wel dat het in mijn geval nog steeds een illusie is om te denken dat je dan zomaar weer een leuke nieuwe partner treft. Ik weet dat dit heel persoonlijk is, want ik weet dat er genoeg mensen bestaan die in 5 jaar tijd misschien wel 2 of 3 potentiele relaties opdoen, waar ik nog niet 1 ben tegengekomen die ik leuk genoeg vind. Dat heeft dus veel met mezelf te maken. Maar ik wil wel een beetje relativeren dat relatie verbreken betekent dat je dan dus zo een nieuwe relatie vindt. Aan de andere kant betekent bij elkaar blijven puur en alleen omdat je niet beter weet, ook weer deuren dichthoudt voor een nieuwe liefde.

Wat ik doe tegen de 'basale eenzaamheid' is proberen er niet teveel over na te denken en veel te werken. Afleiding (werk en werkgerelateerde bezigheden in mijn geval) en bezig zijn maakt letterlijk dat ik niet alleen op de bank zit. Ik ben dan onder de mensen, een inspirerende omgeving, een lekkere energie en daar kan ik veel uit halen. Zou ik geen werk hebben, dan zou ik er heel anders bijzitten.

En idd herkenbaar: vrienden heb ik wel, maar staan ook wat meer op afstand (ook letterlijk, want wonen overal in Nederland en niet geschikt om zomaar even aan te waaien). Altijd supergezellig als we elkaar zien en spreken, maar dat doen we niet veel en verder is er ook weinig app verkeer, dus dan kan er idd weken tussenzitten qua contact. Ligt ook aan mezelf, want aan de andere kant vind ik het ook weer lastig om intensief te appen. Ik ben vrij serieus en dat zijn de meesten van mijn vrienden ook. Dus lollige korte berichtjes lijken niet te kunnen bestaan, terwijl ik dat best zou willen. De enige vriendin met wie ik dat kan, steekt zelf ook zo in elkaar, maar daarmee merk ik toch dat onze interesses heel sterk verschillen.

Nou ja, hoe dan ook, wilde je iig laten weten dat ik het herkende en zelf ook niet goed een oplossing weet, behalve er niet te vaak bij stil staan en veel afleiding zoeken en vooral onder de mensen blijven komen. Vluchtiger contact is ten slotte ook contact.

Hoi
Ik vind het dapper dat je je relatie hebt verbroken omdat je veel miste. Maar ik realiseer me zeker dat (ook) ik waarschijnlijk niet snel een nieuwe relatie zou hebben. Niet in de laatste plaats omdat ik best last heb van sociale angst.. (iig bij mannen..) .
Herken veel van wat je schrijft. Die lange periodes tussen app- of live contacten met vrienden , het gevoel dat je leven vaak kaal voelt…. Ook ik werk best veel. En dat brengt idd ook contact en het geeft ook voldoening. Verder haal ik veel zingeving/voldoening uit het opvoeden van mijn zoon en geniet ik van de momenten samen met hem. Maar wat meer warmte, verbondenheid en verdieping in mijn andere contacten zou wel heel fijn zijn.. Het lastige is ook dat je na verloop van tijd in patronen met je vrienden komt te zitten. Dan hoort het helemaal bij zo’n vriendschap dat je elkaar maar 1 keer per maand appt of elkaar maar eens per 3 maanden ziet. Als een soort code die je samen hebt. Dat dan opeens te gaan doorbreken vergt wel dat je een drempel moet over stappen.. ik ben dan een beetje bang dat (sommige) vrienden het raar (of erger nog : niet prettig) zouden vinden als ik opeens vaker contact zoek ofzo. Je hoort het , er zit veel angst bij mij..

watdoejedan woensdag 12 oktober 2022 om 03:52

H73 schreef: ↑
07-10-2022 14:35
Dank voor je reactie. Naar voor je dat jij dit (ook) zo ervaart. Ik denk ook dat het veel moeilijker is om op latere leeftijd hechte vriendschappen te ontwikkelen dan in je 20-er jaren. Dat merk ik iig. Dat je in het buitenland woont zal het aangaan van vriendschappen ook niet makkelijker maken denk ik. Ik heb hetzelfde, ik kan ook niet geloven dat mensen echt van mij houden. Of dat ze me niet zullen verlaten.

Ben jij wel eens in therapie geweest om uit te zoeken waar dat gevoel bij jou vandaan komt ?

Sorry voor de late reactie. Nee, nooit in therapie gegaan. Heb het wel een paar keer overwogen, maar voel een hoge drempel. Op één of andere manier ook bang dat er ‘depressief’ in mijn documenten komt te staan en het later tegen mij gebruikt zou worden. Als ik een gezondheidsverzekering wil afsluiten bijvoorbeeld, of misschien zelfs bij een kwestie over kinderen bij scheiding* (*nu niet aan de orde).

Ik heb wel het idee dat ik er beter mee leer omgaan. Als in, misschien hoort het ook wel bij mij.

Singlejingle woensdag 12 oktober 2022 om 09:47

Je kunt dit soort gevoelens prima ervaren zonder zelf depressief te zijn. Het gevoel van weinig connectie ervaren kan zeker wel invloed hebben op je stemming en andersom kan depressief je gevoelsleven zo kleuren dat je dit ook ervaart. Maar het een kan echt los staan van het ander.

Ik weet van mezelf nl. dat ik absoluut niet depressief ben. Ik ben van mezelf best een vrolijk persoon nl. En toch kan dat onverbonden gevoel (als ik erover nadenk of er tegenaan loop met een lege agenda met weinig contact) maken dat je je eenzaam voelt.

Als jij denkt dat je depressief bent (dat kan je zelf wel inschatten watdoenjedan?) zou ik niet tussen jezelf en zorg voor jezelf gaan staan. Dan kun je je afvragen wat belangrijker is, de mening van anderen of jezelf beter voelen. Hoewel 'beter voelen' niet zomaar een quick fix is, als het idd écht ligt aan omstandigheden en niet met hoe je stoffenhuishouding in je hersenen functioneert.

Anoniem_654e622f45ab3 vrijdag 14 oktober 2022 om 14:32

watdoejedan schreef: ↑
12-10-2022 03:52
Sorry voor de late reactie. Nee, nooit in therapie gegaan. Heb het wel een paar keer overwogen, maar voel een hoge drempel. Op één of andere manier ook bang dat er ‘depressief’ in mijn documenten komt te staan en het later tegen mij gebruikt zou worden. Als ik een gezondheidsverzekering wil afsluiten bijvoorbeeld, of misschien zelfs bij een kwestie over kinderen bij scheiding* (*nu niet aan de orde).

Ik heb wel het idee dat ik er beter mee leer omgaan. Als in, misschien hoort het ook wel bij mij.

Het lijkt me dat dat soort informatie niet zonder jouw toestemming gebruikt mag worden. Zeker niet in deze tijd van aangescherpte privacy regels (AVG).
Maar fijn dat je er steeds beter mee om kan gaan ! Het (meer) accepteren maakt het idd minder zwaar

Actieve topics