Psyche
alle pijlers
begeleid wonen
zondag 16 mei 2010 om 15:40
Hoe kom ik erachter wat er met mijn vriend aan de hand is en of hij begeleidt woont? We hebben soms woorden omdat hij blijkbaar een andere denkwereld en leefwereld heeft dan ik. Ik wil graag weten hoe ik beter met hem om kan gaan zodat er niet zoveel misverstanden ontstaan. Hij kan slecht schrijven en lezen en begrijpt grappig bedoelde opmerkingen anders dan de meeste andere mensen. Hij leeft op een hele bijzondere en super gestructureerde manier en heeft aparte gewoontes. Hij is belangrijk in mijn leven en zal altijd een goede vriend blijven voor mij. Hij ziet mij ook als heel belangrijk voor hem en dat is mooi, maar het is vaak wel moeilijk!
Opmerking: ik heb deze tekst veranderd omdat verderop in deze topic blijkt dat ik niet duidelijk genoeg heb aangegeven wat de opzet van mijn stukje/vraag was. Het werd zwaarder gemaakt dan ik het bedoeld heb.......
Opmerking: ik heb deze tekst veranderd omdat verderop in deze topic blijkt dat ik niet duidelijk genoeg heb aangegeven wat de opzet van mijn stukje/vraag was. Het werd zwaarder gemaakt dan ik het bedoeld heb.......
voer eendjes geen oorlog!
maandag 17 mei 2010 om 15:08
Dit is dezelfde man als waar je eerder een topic over opende. Waarom ga je relaties aan met mannen die jou niet volledig zien zitten, waar jij zelf je twijfels bij hebt, vervolgens heel hard op het forum roept dat je intelligent bent en hier never nooit meer zal intrappen. Waarna je ook nog eens een etiket op plakt, omdat het noooooit aan jezelf ligt dat het niet lekker loopt met je relaties, maar alles aan de persoonlijkheidsstoornis (waar je nu alvast naar op zoek gaat) van desbetreffende meneer.
maandag 17 mei 2010 om 18:36
quote:Dana schreef op 17 mei 2010 @ 03:13:
Misschien ben ik te simpel of te gemakzuchtig, maar als ik in jouw schoenen zou staan zou de gedachte aan een relatie met hem niet eens in me opkomen. Je vertrouwt zijn uitspraken kennelijk niet en wilt achter zijn rug om uit gaan zoeken of hij wel helemaal zelfstandig woont. Praten met hem is problematisch, zeg je. En zo nog wat dingen waarvan al mijn relatie-alarmbellen af gaan.
Waarom zou je met hem überhaupt een relatie willen? Uit medelijden met hem? Omdat je zelf wanhopig bent?Precies dit vroeg ik mij ook af.
Misschien ben ik te simpel of te gemakzuchtig, maar als ik in jouw schoenen zou staan zou de gedachte aan een relatie met hem niet eens in me opkomen. Je vertrouwt zijn uitspraken kennelijk niet en wilt achter zijn rug om uit gaan zoeken of hij wel helemaal zelfstandig woont. Praten met hem is problematisch, zeg je. En zo nog wat dingen waarvan al mijn relatie-alarmbellen af gaan.
Waarom zou je met hem überhaupt een relatie willen? Uit medelijden met hem? Omdat je zelf wanhopig bent?Precies dit vroeg ik mij ook af.
maandag 17 mei 2010 om 18:36
quote:petit1968 schreef op 17 mei 2010 @ 18:31:
Madhe, ik heb enkele mannen ontmoet via relatiesites en helaas ja, daar lopen er veel rond waar wat mee is: alcoholisme, drugs, gekte, nog getrouwd......het ligt écht niet aan mij, wat daar op staat is echt veel wat niet deugt.
Als je niet kritisch bent trek je net dat soort types aan. Ik heb ook enorm veel mannen ontmoet via relatiesites en in 99 van de 100 gevallen waren dat toch echt wel leuke mannen.
quote:Het kan dat een relatie niet goed gaat, maar hier was telkens echt meer aan de hand. Het ligt wel aan mij dat ik het niet op tijd zie telkens.
Je zegt het zelf al. Telkens, maar als ik jouw berichten hier op het forum lees dan gaat het of over één of andere "gestoorde gek" met etiket (door jou zelf opgeplakt), óf je vertelt dat je iets herkent en er nooit nooit nooit meer intrapt. Dat is toch raar?
quote:Daar ga ik nu meer moeite voor doen om eerder af te haken. ik heb ook wel pech gehad denk ik. Uiterlijk zie je niks aan zo'n man en dan komt het pas na een tijdje dat het duidelijk wordt. Ik ga nu eens rustig aan doen en niet meer zo snel 'happen'.
Dat zeg je nu wel (weer), maar ondertussen zit je te speuren naar wat er mis is. Weet je wat je ook kunt doen? Bedenken dat je deze man niet vertrouwt, en daarom geen relatie met hem wilt beginnen. Maar jij zit al in deze relatie, en gaat die niet afkappen. Om vervolgens over een hele tijd een etiketje op te plakken en slachtoffer te zijn van dit drama, want... jij kon er ook niets aan doen. Dat kun je wel. Dit afkappen namelijk. En eerst een tijd alleen te zijn, zonder man of relatiesite.
Het is zo jammer dat je zo met jezelf omgaat, en vooral dat je die oogkleppen stug op blijft zetten.
Madhe, ik heb enkele mannen ontmoet via relatiesites en helaas ja, daar lopen er veel rond waar wat mee is: alcoholisme, drugs, gekte, nog getrouwd......het ligt écht niet aan mij, wat daar op staat is echt veel wat niet deugt.
Als je niet kritisch bent trek je net dat soort types aan. Ik heb ook enorm veel mannen ontmoet via relatiesites en in 99 van de 100 gevallen waren dat toch echt wel leuke mannen.
quote:Het kan dat een relatie niet goed gaat, maar hier was telkens echt meer aan de hand. Het ligt wel aan mij dat ik het niet op tijd zie telkens.
Je zegt het zelf al. Telkens, maar als ik jouw berichten hier op het forum lees dan gaat het of over één of andere "gestoorde gek" met etiket (door jou zelf opgeplakt), óf je vertelt dat je iets herkent en er nooit nooit nooit meer intrapt. Dat is toch raar?
quote:Daar ga ik nu meer moeite voor doen om eerder af te haken. ik heb ook wel pech gehad denk ik. Uiterlijk zie je niks aan zo'n man en dan komt het pas na een tijdje dat het duidelijk wordt. Ik ga nu eens rustig aan doen en niet meer zo snel 'happen'.
Dat zeg je nu wel (weer), maar ondertussen zit je te speuren naar wat er mis is. Weet je wat je ook kunt doen? Bedenken dat je deze man niet vertrouwt, en daarom geen relatie met hem wilt beginnen. Maar jij zit al in deze relatie, en gaat die niet afkappen. Om vervolgens over een hele tijd een etiketje op te plakken en slachtoffer te zijn van dit drama, want... jij kon er ook niets aan doen. Dat kun je wel. Dit afkappen namelijk. En eerst een tijd alleen te zijn, zonder man of relatiesite.
Het is zo jammer dat je zo met jezelf omgaat, en vooral dat je die oogkleppen stug op blijft zetten.
vrijdag 18 juni 2010 om 12:27
Hoi, heb je topic een beetje gelezen. Ik woon ook begeleid en dat hang ik niet aan de grote klok als ik nieuwe mensen ontmoet. Als ik echter beter om ga met iemand, dus iemand echt beter wil leren kennen, dan vind ik het vrij normaal dat ik wél vertel wat er met mij aan de hand is. Ik zal misschien niet gelijk alle details ophoesten, maar ik vind dat de ander wel het recht heeft op de waarheid.
Ik vind het vreemd dat hij jou zo in onwetendheid laat. Als hij met jou verder wil dan zal hij toch eerlijk moeten zijn. Wat is jullie vriendschap anders waard? Vriendschap gaat toch juist over eerlijkheid? Je moet elkaar kunnen vertrouwen.
Ik weet niet of je het nou achter zijn rug om uit moet gaan lopen vissen. Als hij jou niets wil vertellen dan is het zijn keuze, maar misschien moet jij hem dan duidelijk maken dat jij niet verder wilt met hem als er geheimen tussen jullie bestaan.
LA vroeg het ook al en misschien heb je daar wel antwoord op gegeven hoor. Ik heb nl alles vluchtig doorgelezen. Maar wat doe je als hij echt begeleid woont? Zie je dat dan als belemmering? Ook als hij er dus eerlijk over is?
Ik schaam me weleens dat ik begeid woon, maar ik heb wél een heel lieve vriend die 'gewoon' in de maatschappij woont en mij de moeite waard vindt.
Ik vind het vreemd dat hij jou zo in onwetendheid laat. Als hij met jou verder wil dan zal hij toch eerlijk moeten zijn. Wat is jullie vriendschap anders waard? Vriendschap gaat toch juist over eerlijkheid? Je moet elkaar kunnen vertrouwen.
Ik weet niet of je het nou achter zijn rug om uit moet gaan lopen vissen. Als hij jou niets wil vertellen dan is het zijn keuze, maar misschien moet jij hem dan duidelijk maken dat jij niet verder wilt met hem als er geheimen tussen jullie bestaan.
LA vroeg het ook al en misschien heb je daar wel antwoord op gegeven hoor. Ik heb nl alles vluchtig doorgelezen. Maar wat doe je als hij echt begeleid woont? Zie je dat dan als belemmering? Ook als hij er dus eerlijk over is?
Ik schaam me weleens dat ik begeid woon, maar ik heb wél een heel lieve vriend die 'gewoon' in de maatschappij woont en mij de moeite waard vindt.
vrijdag 18 juni 2010 om 13:18
Domnaiefmutsje. Ik wil gewoon duidelijkheid en ik geef heel veel om hem en zal nooit minder om hem geven als ik het weet. Het gaat erom dat er dan puzzelstukjes op zijn plaats vallen en ik beter met hem om kan gaan dan nu het geval is, want ik verwijt hem nu te vaak wat waar hij misschien (misschien zeg ik dus.....want wie weet is hij gewoon niet leuk) niets aan kan doen. Ik wil weten of hij een moeilijk karakter heeft of dat hij beperkt is en het niet anders kan. Dat scheelt voor mij veel in of ik wel of niet met hem om wil blijven gaan en toekomstmogelijkheden eventueel.
Annemeike, ik zal hem nooit laten vallen als hij wel begeleidt blijkt te wonen hoor, daar gaat het me niet om. Ik geef erg veel om hem en is dat niet in een relatie (omdat het niet lukt) dan als zeer goede vriend. Ik vind gewoon dat ik moet weten waar dat vreemde gedrag vaak vandaan komt. Is hij echt iemand met verkeerde bedoelingen dan laat ik hem wel vallen. Vandaar......ik kom er niet uit. Momenten handelt hij normaal en zeer aardig en andere momenten zeer vreemd en zelfs lomp. Annemeike heb jij nog een suggestie voor me wat ik kan doen? Ik snap dat je er niet mee te koop loopt als je begeleidt woont, maar ja andere mensen die echt bevriend met je zijn moeten het toch weten denk ik wat er aan de hand is. Wie echt vriend is blijft dan wel. Het is voor mij wel een verschil of hij bijv. autist is of zo of psychopaat......
Annemeike, ik zal hem nooit laten vallen als hij wel begeleidt blijkt te wonen hoor, daar gaat het me niet om. Ik geef erg veel om hem en is dat niet in een relatie (omdat het niet lukt) dan als zeer goede vriend. Ik vind gewoon dat ik moet weten waar dat vreemde gedrag vaak vandaan komt. Is hij echt iemand met verkeerde bedoelingen dan laat ik hem wel vallen. Vandaar......ik kom er niet uit. Momenten handelt hij normaal en zeer aardig en andere momenten zeer vreemd en zelfs lomp. Annemeike heb jij nog een suggestie voor me wat ik kan doen? Ik snap dat je er niet mee te koop loopt als je begeleidt woont, maar ja andere mensen die echt bevriend met je zijn moeten het toch weten denk ik wat er aan de hand is. Wie echt vriend is blijft dan wel. Het is voor mij wel een verschil of hij bijv. autist is of zo of psychopaat......
voer eendjes geen oorlog!
vrijdag 18 juni 2010 om 14:40
Sorry, ik heb niet echt een goede oplossing voor je. Ik zou het zelf niet leuk vinden als mensen achter mijn rug informatie in gaan proberen te winnen over wat ik mankeer. Als ik het niet wil vertellen, heb ik er een reden voor. Mensen kunnen nogal negatief/naief reageren als ze horen dat ik psychisch niet helemaal in orde ben.
Als ik merk dat iemand er voor open staat (voor mij mét mijn stempel) dan voel ik me vrij om het er over te hebben.
Het enige wat je zou kunnen doen is hem op de man af vragen en erbij zeggen dat hij voor jou niet verandert als hij eerlijk is en misschien problemen heeft. Je kunt best je twijfel uitspreken naar hem. Je toont interesse in hem en als hij zich veilig genoeg bij jou voelt, dan heb je kans dat hij het vertelt.
Maar begrijp ik nou goed dat je eigenlijk helemaal niet weet óf hij wel iets mankeert en óf hij wel begeleid woont?
Als ik merk dat iemand er voor open staat (voor mij mét mijn stempel) dan voel ik me vrij om het er over te hebben.
Het enige wat je zou kunnen doen is hem op de man af vragen en erbij zeggen dat hij voor jou niet verandert als hij eerlijk is en misschien problemen heeft. Je kunt best je twijfel uitspreken naar hem. Je toont interesse in hem en als hij zich veilig genoeg bij jou voelt, dan heb je kans dat hij het vertelt.
Maar begrijp ik nou goed dat je eigenlijk helemaal niet weet óf hij wel iets mankeert en óf hij wel begeleid woont?
vrijdag 18 juni 2010 om 14:59
Annemeike, ja je begrijpt het goed. Ik twijfel en dat maakt het zo moeilijk. Hij gedraagt zich vaak vreemd en ik weet me er geen raad mee. Als ik vragen ga stellen of hij merkt dat ik erover nadenk dan neemt hij ook afstand of is opeens verdwenen. Hij zei me wel laatst: ik heb nog nooit zoveel tegen iemand vertelt als tegen jou......Wat dan? Ja wel wat hints de laatste tijd. Zo van: mijn overbuurvrouw is manisch depressief. Als ze me overlast bezorgd ga ik er naar toe want dat pik ik niet....Hij heeft een buurman die midden in de nacht trompet gaat spelen heb ik gemerkt....Een andere bewoner van het appartementencomplex had een zelfmoord proberen te plegen, hij zei me in alle eerlijkheid daar ook wel eens aan gedacht te hebben.....Tja en hij doet vreemd vaak. Van heel aardig tot botte opmerkingen en hij begrijpt dan niet waarom ik het niet leuk vind wat hij zegt. Is toch gewoon eerlijk? Ik had lippenstift op, maar dat ging eraf tijdens het eten. Hij keek ineens geirriteerd, zei niks meer en later riep hij ineens onder het eten: ik vind het er niet uit zien zonder lippenstift, die lippenstift maakt je zoveel mooier! Tsja.
Als ik bij hem bleef slapen lag hij 's-morgens ineens op de bank heel zielig met een dekentje.. Hij zei moeite te hebben met andere mensen in zijn bed (man van in de 40!). Hij had ruimte nodig het beklemde hem. Hij eet maar in 1 restaurant dan weet hij zeker dat dat goed is.
Gaan we ergens anders eten dan mokt hij vooraf al dat hij het niet ziet zitten. Tijdens het eten zegt hij dan weinig en kijkt geirriteerd. Gaan we naar een zwembad met sauna en restaurant en zo dan blijft hij uren aan de kant hangen en doet verder niks. Zo doet hij dat altijd.....is gewoon. Vraag ik wat te gaan drinken dan zegt hij dus ook: nee het is goed zo, zo doe ik het altijd. Hij bedoelt het beslist niet verkeerd, maar zo is hij kennelijk.
Hij kan niet tegen fel licht in de slaapkamer alles moet donker zijn. Zelfs een klepje gemaakt voor het licht van zijn wekkerradio. Stipt om 23.00 uur gaat hij naar bed. Ben ik dan aan het chatten met hem dan is hij ineens weg! Want hij moet zijn vast ritueel doen, in bad, brood smeren, tanden poetsen en naar bed. Ik denk aan autisme........en denk dat ik er niet ver naast zit. Ik weet niks zeker en twijfel wel vaak of hij niet gewoon een vervelend karakter heeft.
Aan de andere kant komt hij vaak met enorme bossen bloemen en is hij ook weer zeer charmant en behulpzaam. Ik twijfel gewoon en denk soms: zie ik spoken, is het een psychopaat, moet ik voor hem uitkijken, is hij slechts niet genoeg geinteresseerd in mij en is hij daarom soms bot..........etc.
Als ik bij hem bleef slapen lag hij 's-morgens ineens op de bank heel zielig met een dekentje.. Hij zei moeite te hebben met andere mensen in zijn bed (man van in de 40!). Hij had ruimte nodig het beklemde hem. Hij eet maar in 1 restaurant dan weet hij zeker dat dat goed is.
Gaan we ergens anders eten dan mokt hij vooraf al dat hij het niet ziet zitten. Tijdens het eten zegt hij dan weinig en kijkt geirriteerd. Gaan we naar een zwembad met sauna en restaurant en zo dan blijft hij uren aan de kant hangen en doet verder niks. Zo doet hij dat altijd.....is gewoon. Vraag ik wat te gaan drinken dan zegt hij dus ook: nee het is goed zo, zo doe ik het altijd. Hij bedoelt het beslist niet verkeerd, maar zo is hij kennelijk.
Hij kan niet tegen fel licht in de slaapkamer alles moet donker zijn. Zelfs een klepje gemaakt voor het licht van zijn wekkerradio. Stipt om 23.00 uur gaat hij naar bed. Ben ik dan aan het chatten met hem dan is hij ineens weg! Want hij moet zijn vast ritueel doen, in bad, brood smeren, tanden poetsen en naar bed. Ik denk aan autisme........en denk dat ik er niet ver naast zit. Ik weet niks zeker en twijfel wel vaak of hij niet gewoon een vervelend karakter heeft.
Aan de andere kant komt hij vaak met enorme bossen bloemen en is hij ook weer zeer charmant en behulpzaam. Ik twijfel gewoon en denk soms: zie ik spoken, is het een psychopaat, moet ik voor hem uitkijken, is hij slechts niet genoeg geinteresseerd in mij en is hij daarom soms bot..........etc.
voer eendjes geen oorlog!
vrijdag 18 juni 2010 om 16:40
quote:petit1968 schreef op 18 juni 2010 @ 14:59:
Annemeike, ja je begrijpt het goed. Ik twijfel en dat maakt het zo moeilijk. Hij gedraagt zich vaak vreemd en ik weet me er geen raad mee. Als ik vragen ga stellen of hij merkt dat ik erover nadenk dan neemt hij ook afstand of is opeens verdwenen. Hij zei me wel laatst: ik heb nog nooit zoveel tegen iemand vertelt als tegen jou......Wat dan? Ja wel wat hints de laatste tijd. Zo van: mijn overbuurvrouw is manisch depressief. Als ze me overlast bezorgd ga ik er naar toe want dat pik ik niet....Hij heeft een buurman die midden in de nacht trompet gaat spelen heb ik gemerkt....Een andere bewoner van het appartementencomplex had een zelfmoord proberen te plegen, hij zei me in alle eerlijkheid daar ook wel eens aan gedacht te hebben.....Tja en hij doet vreemd vaak. Van heel aardig tot botte opmerkingen en hij begrijpt dan niet waarom ik het niet leuk vind wat hij zegt. Is toch gewoon eerlijk? Ik had lippenstift op, maar dat ging eraf tijdens het eten. Hij keek ineens geirriteerd, zei niks meer en later riep hij ineens onder het eten: ik vind het er niet uit zien zonder lippenstift, die lippenstift maakt je zoveel mooier! Tsja.
Als ik bij hem bleef slapen lag hij 's-morgens ineens op de bank heel zielig met een dekentje.. Hij zei moeite te hebben met andere mensen in zijn bed (man van in de 40!). Hij had ruimte nodig het beklemde hem. Hij eet maar in 1 restaurant dan weet hij zeker dat dat goed is.
Gaan we ergens anders eten dan mokt hij vooraf al dat hij het niet ziet zitten. Tijdens het eten zegt hij dan weinig en kijkt geirriteerd. Gaan we naar een zwembad met sauna en restaurant en zo dan blijft hij uren aan de kant hangen en doet verder niks. Zo doet hij dat altijd.....is gewoon. Vraag ik wat te gaan drinken dan zegt hij dus ook: nee het is goed zo, zo doe ik het altijd. Hij bedoelt het beslist niet verkeerd, maar zo is hij kennelijk.
Hij kan niet tegen fel licht in de slaapkamer alles moet donker zijn. Zelfs een klepje gemaakt voor het licht van zijn wekkerradio. Stipt om 23.00 uur gaat hij naar bed. Ben ik dan aan het chatten met hem dan is hij ineens weg! Want hij moet zijn vast ritueel doen, in bad, brood smeren, tanden poetsen en naar bed. Ik denk aan autisme........en denk dat ik er niet ver naast zit. Ik weet niks zeker en twijfel wel vaak of hij niet gewoon een vervelend karakter heeft.
Aan de andere kant komt hij vaak met enorme bossen bloemen en is hij ook weer zeer charmant en behulpzaam. Ik twijfel gewoon en denk soms: zie ik spoken, is het een psychopaat, moet ik voor hem uitkijken, is hij slechts niet genoeg geinteresseerd in mij en is hij daarom soms bot..........etc.De meeste kleine kinderen wonen begeleid. Dit is toch geen relatiemateriaal?
Annemeike, ja je begrijpt het goed. Ik twijfel en dat maakt het zo moeilijk. Hij gedraagt zich vaak vreemd en ik weet me er geen raad mee. Als ik vragen ga stellen of hij merkt dat ik erover nadenk dan neemt hij ook afstand of is opeens verdwenen. Hij zei me wel laatst: ik heb nog nooit zoveel tegen iemand vertelt als tegen jou......Wat dan? Ja wel wat hints de laatste tijd. Zo van: mijn overbuurvrouw is manisch depressief. Als ze me overlast bezorgd ga ik er naar toe want dat pik ik niet....Hij heeft een buurman die midden in de nacht trompet gaat spelen heb ik gemerkt....Een andere bewoner van het appartementencomplex had een zelfmoord proberen te plegen, hij zei me in alle eerlijkheid daar ook wel eens aan gedacht te hebben.....Tja en hij doet vreemd vaak. Van heel aardig tot botte opmerkingen en hij begrijpt dan niet waarom ik het niet leuk vind wat hij zegt. Is toch gewoon eerlijk? Ik had lippenstift op, maar dat ging eraf tijdens het eten. Hij keek ineens geirriteerd, zei niks meer en later riep hij ineens onder het eten: ik vind het er niet uit zien zonder lippenstift, die lippenstift maakt je zoveel mooier! Tsja.
Als ik bij hem bleef slapen lag hij 's-morgens ineens op de bank heel zielig met een dekentje.. Hij zei moeite te hebben met andere mensen in zijn bed (man van in de 40!). Hij had ruimte nodig het beklemde hem. Hij eet maar in 1 restaurant dan weet hij zeker dat dat goed is.
Gaan we ergens anders eten dan mokt hij vooraf al dat hij het niet ziet zitten. Tijdens het eten zegt hij dan weinig en kijkt geirriteerd. Gaan we naar een zwembad met sauna en restaurant en zo dan blijft hij uren aan de kant hangen en doet verder niks. Zo doet hij dat altijd.....is gewoon. Vraag ik wat te gaan drinken dan zegt hij dus ook: nee het is goed zo, zo doe ik het altijd. Hij bedoelt het beslist niet verkeerd, maar zo is hij kennelijk.
Hij kan niet tegen fel licht in de slaapkamer alles moet donker zijn. Zelfs een klepje gemaakt voor het licht van zijn wekkerradio. Stipt om 23.00 uur gaat hij naar bed. Ben ik dan aan het chatten met hem dan is hij ineens weg! Want hij moet zijn vast ritueel doen, in bad, brood smeren, tanden poetsen en naar bed. Ik denk aan autisme........en denk dat ik er niet ver naast zit. Ik weet niks zeker en twijfel wel vaak of hij niet gewoon een vervelend karakter heeft.
Aan de andere kant komt hij vaak met enorme bossen bloemen en is hij ook weer zeer charmant en behulpzaam. Ik twijfel gewoon en denk soms: zie ik spoken, is het een psychopaat, moet ik voor hem uitkijken, is hij slechts niet genoeg geinteresseerd in mij en is hij daarom soms bot..........etc.De meeste kleine kinderen wonen begeleid. Dit is toch geen relatiemateriaal?
vrijdag 18 juni 2010 om 17:02
Wuiles je hebt gelijk, net een klein kind, maar ja hij heeft ook een andere kant. Als je hem ziet is het een volwassen vrij stoere vent met ook nog een hoop charme.....hij sleutelt aan motoren, doet mee aan motorwedstrijden op hoog niveau wereldwijd en hij heeft ook nog leuke humor vaak (niet altijd, soms erg hard). Dat wereldse met zijn wedstrijden staat zo haaks op het bekrompene als ik hem in zijn omgeving en bij mij meemaak! Hij kan ook nog eens heel aardig zijn, maakt lekkere ontbijtjes klaar, helpt me als een electrisch apparaat het niet doet etc. Dubbel dus, maar je hebt gelijk wuiles het gaat wel heel ver die andere kanten van hem. Ik zat in dat leven met hem voordat ik er erg in had en dacht alleen maar: wat is er toch? Wat heeft hij......ik had nog geen tijd om verder te denken aan of hij relatiemateriaal is. Hij is als we geen relatie hebben zoals nu want het ging niet meer wel een hele goede vriend......en ook dan loop ik tegen vanalles aan. Vaak zien we elkaar een hele poos niet en dan gaat hij me weer missen en ik hem ook. Als je hem zou zien kon je het misschien begrijpen, aan de buitenkant een echte leuke vent, maar ja.....
voer eendjes geen oorlog!
vrijdag 18 juni 2010 om 17:10
Ik vind het bizar dat je op dergelijke manier informatie over hem probeert in te winnen. Dat zegt mijns inziens voldoende.
- Óf hij woont niet begeleid en is gewoon een hork.
- Óf hij woont wel begeleid en heeft je dat in de afgelopen weken niet verteld en is hierover niet open geweest.
Welk scenario lijkt je beter?
- Óf hij woont niet begeleid en is gewoon een hork.
- Óf hij woont wel begeleid en heeft je dat in de afgelopen weken niet verteld en is hierover niet open geweest.
Welk scenario lijkt je beter?
Peas on earth!
vrijdag 18 juni 2010 om 17:25
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 18 juni 2010 @ 17:10:
Ik vind het bizar dat je op dergelijke manier informatie over hem probeert in te winnen. Dat zegt mijns inziens voldoende.
- Óf hij woont niet begeleid en is gewoon een hork.
- Óf hij woont wel begeleid en heeft je dat in de afgelopen weken niet verteld en is hierover niet open geweest.
Welk scenario lijkt je beter?Herstel: de afgelopen tien jaar.
Ik vind het bizar dat je op dergelijke manier informatie over hem probeert in te winnen. Dat zegt mijns inziens voldoende.
- Óf hij woont niet begeleid en is gewoon een hork.
- Óf hij woont wel begeleid en heeft je dat in de afgelopen weken niet verteld en is hierover niet open geweest.
Welk scenario lijkt je beter?Herstel: de afgelopen tien jaar.
zaterdag 19 juni 2010 om 00:20
misschien een hele domme vraag hoor, maar hoe kan het dat je bij hem blijft slapen en niet weet of hij begeleid woont?
anyway waarom vraag je hem niet gewoon op de man af wat je wilt weten ( en niet voorzichtig of omslachtig) geef dan van te voren aan dat je het helemaal niet erg vindt als hij begeleid woont, autistisch oid is, dat hij zich naar jou toe nergens over hoeft te schamen bla bla bla en gewoon voor het blok zetten. Als hij geen openheid geeft dan exit?
Wat moet je met iemand die je niet kan vertrouwen ?
En hoe betrouwbaar ben je zelf als je achter zijn rug om zo zit te speuren? Wat niet weet, wat niet deert, daar ben ik van overtuigd maar als ik er achter zou komen dat iemand zo zit te vissen zou ik niet zo leuk vinden.
Ga gewoon de confrontatie aan, weet je ook waar je aan toe bent.
succes!
anyway waarom vraag je hem niet gewoon op de man af wat je wilt weten ( en niet voorzichtig of omslachtig) geef dan van te voren aan dat je het helemaal niet erg vindt als hij begeleid woont, autistisch oid is, dat hij zich naar jou toe nergens over hoeft te schamen bla bla bla en gewoon voor het blok zetten. Als hij geen openheid geeft dan exit?
Wat moet je met iemand die je niet kan vertrouwen ?
En hoe betrouwbaar ben je zelf als je achter zijn rug om zo zit te speuren? Wat niet weet, wat niet deert, daar ben ik van overtuigd maar als ik er achter zou komen dat iemand zo zit te vissen zou ik niet zo leuk vinden.
Ga gewoon de confrontatie aan, weet je ook waar je aan toe bent.
succes!
zaterdag 19 juni 2010 om 00:40
quote:petit1968 schreef op 18 juni 2010 @ 11:24:
Inmiddels al weer wat weken verder en ik ben er nog niet achter of hij begeleid woont of zo. Geen enkele instantie waar ik info kan krijgen. Woningcorportaties gehad, makelaars, GGZ, MEE etc. Nu zag ik wel ineens een vrouw op zijn Hyves die een eigen bedrijf heeft en zich bezighoudt met persoonsgebonden budgetten. Dat komt in de richting. Kan ik zomaar naar haar mailen met de vraag bijv. van: Hoe ken je hem? Of zal ik het anders doen. Ik moet het weten echt. Ik heb al 10 jaar af en aan contact met hem en is het niet in een relatie dan als goede vrienden, maar hij wil niks kwijt over wat er met hem is. Ik wil er wel achter komen in welke richting ik het moet zoeken zodat ik weet hoe ik hem het beste kan benaderen want ik loop vaak tegen problemen met zijn manier van doen/houding aan. Hij blijft hoe dan ook mijn vriend en ik moet dus meer van hem weten. Hij zegt zelf alleen altijd vage dingen van: ben naar het ziekenhuis geweest. Ben overspannen geweest denk ik....etc. Nu zegt hij weer: het gaat goed met me. Hij geeft verder geen uitleg en schaamt zich denk ik. Ik heb ook aan verslaving gedacht, maar ook daar zegt hij niks over als ik het voorzichtig die richting op gooi.
Van familie en vrienden van hem hoor ik alleen maar dat hij een goed persoon is en hun goede vriend en dat ze niks verkeerds of wat dan ook verder over hem willen zeggen als ik iets bij hen probeer te polsen. Hoe kom ik erachter wat er aan de hand is want er IS wat aan de hand met hem.
Jij spoort niet petit, jij spoort echt niet.Waarom wil jij zo graag vriendjes met mankementen? Waarom niet eerst leren alleen te zijn, en dán een gezonde relatie aangaan?
Echt, ik snap niet waarom je dit jezelf aandoet, en dan ook nog eens verwacht steun en hulp te krijgen terwijl je hier zelf voor gaat. Je wilt dit zelf!
Inmiddels al weer wat weken verder en ik ben er nog niet achter of hij begeleid woont of zo. Geen enkele instantie waar ik info kan krijgen. Woningcorportaties gehad, makelaars, GGZ, MEE etc. Nu zag ik wel ineens een vrouw op zijn Hyves die een eigen bedrijf heeft en zich bezighoudt met persoonsgebonden budgetten. Dat komt in de richting. Kan ik zomaar naar haar mailen met de vraag bijv. van: Hoe ken je hem? Of zal ik het anders doen. Ik moet het weten echt. Ik heb al 10 jaar af en aan contact met hem en is het niet in een relatie dan als goede vrienden, maar hij wil niks kwijt over wat er met hem is. Ik wil er wel achter komen in welke richting ik het moet zoeken zodat ik weet hoe ik hem het beste kan benaderen want ik loop vaak tegen problemen met zijn manier van doen/houding aan. Hij blijft hoe dan ook mijn vriend en ik moet dus meer van hem weten. Hij zegt zelf alleen altijd vage dingen van: ben naar het ziekenhuis geweest. Ben overspannen geweest denk ik....etc. Nu zegt hij weer: het gaat goed met me. Hij geeft verder geen uitleg en schaamt zich denk ik. Ik heb ook aan verslaving gedacht, maar ook daar zegt hij niks over als ik het voorzichtig die richting op gooi.
Van familie en vrienden van hem hoor ik alleen maar dat hij een goed persoon is en hun goede vriend en dat ze niks verkeerds of wat dan ook verder over hem willen zeggen als ik iets bij hen probeer te polsen. Hoe kom ik erachter wat er aan de hand is want er IS wat aan de hand met hem.
Jij spoort niet petit, jij spoort echt niet.Waarom wil jij zo graag vriendjes met mankementen? Waarom niet eerst leren alleen te zijn, en dán een gezonde relatie aangaan?
Echt, ik snap niet waarom je dit jezelf aandoet, en dan ook nog eens verwacht steun en hulp te krijgen terwijl je hier zelf voor gaat. Je wilt dit zelf!
zaterdag 19 juni 2010 om 00:44
quote:petit1968 schreef op 17 mei 2010 @ 18:31:
Madhe, ik heb enkele mannen ontmoet via relatiesites en helaas ja, daar lopen er veel rond waar wat mee is: alcoholisme, drugs, gekte, nog getrouwd......het ligt écht niet aan mij, wat daar op staat is echt veel wat niet deugt. Het kan dat een relatie niet goed gaat, maar hier was telkens echt meer aan de hand. Het ligt wel aan mij dat ik het niet op tijd zie telkens. Daar ga ik nu meer moeite voor doen om eerder af te haken. ik heb ook wel pech gehad denk ik. Uiterlijk zie je niks aan zo'n man en dan komt het pas na een tijdje dat het duidelijk wordt. Ik ga nu eens rustig aan doen en niet meer zo snel 'happen'.
Dat ligt het dus écht wel. Want betreffende meneer is niet gestoord en nu heb jij een probleem. Nu wil je zelfs nog meer in zijn privé leven gaan graven, en iemand die toevallig werkt met pgb (oh my god, ik ken ook iemand die werkt op basis van pgb, heb ik nu een stoornis??) benaderen om maar meer te weten te komen?
Volgens mij ben jij degene met een stoornis. Paranoide ofzoiets.
Madhe, ik heb enkele mannen ontmoet via relatiesites en helaas ja, daar lopen er veel rond waar wat mee is: alcoholisme, drugs, gekte, nog getrouwd......het ligt écht niet aan mij, wat daar op staat is echt veel wat niet deugt. Het kan dat een relatie niet goed gaat, maar hier was telkens echt meer aan de hand. Het ligt wel aan mij dat ik het niet op tijd zie telkens. Daar ga ik nu meer moeite voor doen om eerder af te haken. ik heb ook wel pech gehad denk ik. Uiterlijk zie je niks aan zo'n man en dan komt het pas na een tijdje dat het duidelijk wordt. Ik ga nu eens rustig aan doen en niet meer zo snel 'happen'.
Dat ligt het dus écht wel. Want betreffende meneer is niet gestoord en nu heb jij een probleem. Nu wil je zelfs nog meer in zijn privé leven gaan graven, en iemand die toevallig werkt met pgb (oh my god, ik ken ook iemand die werkt op basis van pgb, heb ik nu een stoornis??) benaderen om maar meer te weten te komen?
Volgens mij ben jij degene met een stoornis. Paranoide ofzoiets.
zaterdag 19 juni 2010 om 00:46
quote:petit1968 schreef op 18 juni 2010 @ 13:18:
Het gaat erom dat er dan puzzelstukjes op zijn plaats vallen en ik beter met hem om kan gaan dan nu het geval is, want ik verwijt hem nu te vaak wat waar hij misschien (misschien zeg ik dus.....want wie weet is hij gewoon niet leuk) niets aan kan doen. .
En heel misschien, heeeeel misschien liggen al die problemen over communicatie en onduidelijkheid en ruzie enzo wel aan jou! Het is moeilijk dat onder ogen te zien, maar als jij met elke relatie zoveel drama ervaart zoals jij doet, dan moet je je eigen aandeel ook gaan zien. En dat aandeel is niet positief wanneer je een gezonde relatie aan wilt gaan.
Petit, heb jij toevallig een stoornis? Heb jij begeleiding, hulp, gesprekken, iets? Want ik denk dat dat jou heel erg veel goed zou doen, omdat je als grote meid, de wereld moet gaan leren zien door grote mensen ogen. Mét eigen verantwoordelijkheid.
Het gaat erom dat er dan puzzelstukjes op zijn plaats vallen en ik beter met hem om kan gaan dan nu het geval is, want ik verwijt hem nu te vaak wat waar hij misschien (misschien zeg ik dus.....want wie weet is hij gewoon niet leuk) niets aan kan doen. .
En heel misschien, heeeeel misschien liggen al die problemen over communicatie en onduidelijkheid en ruzie enzo wel aan jou! Het is moeilijk dat onder ogen te zien, maar als jij met elke relatie zoveel drama ervaart zoals jij doet, dan moet je je eigen aandeel ook gaan zien. En dat aandeel is niet positief wanneer je een gezonde relatie aan wilt gaan.
Petit, heb jij toevallig een stoornis? Heb jij begeleiding, hulp, gesprekken, iets? Want ik denk dat dat jou heel erg veel goed zou doen, omdat je als grote meid, de wereld moet gaan leren zien door grote mensen ogen. Mét eigen verantwoordelijkheid.
