Psyche
alle pijlers
begeleid wonen
zondag 16 mei 2010 om 15:40
Hoe kom ik erachter wat er met mijn vriend aan de hand is en of hij begeleidt woont? We hebben soms woorden omdat hij blijkbaar een andere denkwereld en leefwereld heeft dan ik. Ik wil graag weten hoe ik beter met hem om kan gaan zodat er niet zoveel misverstanden ontstaan. Hij kan slecht schrijven en lezen en begrijpt grappig bedoelde opmerkingen anders dan de meeste andere mensen. Hij leeft op een hele bijzondere en super gestructureerde manier en heeft aparte gewoontes. Hij is belangrijk in mijn leven en zal altijd een goede vriend blijven voor mij. Hij ziet mij ook als heel belangrijk voor hem en dat is mooi, maar het is vaak wel moeilijk!
Opmerking: ik heb deze tekst veranderd omdat verderop in deze topic blijkt dat ik niet duidelijk genoeg heb aangegeven wat de opzet van mijn stukje/vraag was. Het werd zwaarder gemaakt dan ik het bedoeld heb.......
Opmerking: ik heb deze tekst veranderd omdat verderop in deze topic blijkt dat ik niet duidelijk genoeg heb aangegeven wat de opzet van mijn stukje/vraag was. Het werd zwaarder gemaakt dan ik het bedoeld heb.......
voer eendjes geen oorlog!
zaterdag 19 juni 2010 om 02:16
Ik moet vooral mijn verwachtingen bijstellen denk ik! Ik verwacht vaak teveel van mensen. Dingen die ik normaal vind kan een ander moeilijk vinden......
Ik heb geen obsessief gedrag, maar zocht duidelijkheid that's all! Deze man is belangrijk voor me als vriend en ik ook voor hem (dat hebben we uitgesproken naar elkaar en menen we beiden). Hij is al ruim 10 jaar in mijn leven (soms even niet) en dat zal zo wel blijven denk ik. Hij is erg bijzonder en ik geef veel om hem.
Ik heb diverse keren woorden met hem gekregen omdat hij bijvoorbeeld teksten niet begrijpt. Hij kan niet goed lezen en heel slecht schrijven. Hij neemt alles letterlijk op, ook grapjes..... Had ik dat geweten dan had ik het al direct anders gedaan. Daar ging het mij hier puur om. Een weg zoeken om goed met hem om te gaan, omdat het geen standaard 'normale' man is en JA ik wil in elk geval vrienden blijven met hem! Ik wil dat heel goed doen en vind dat hij dat ook verdient, maar dan moet ik rekening kunnen houden met zijn beperking. Jammer dat ik nu blijkbaar verkeerd overkom op dit forum.....
Hoopte op wat goede adviezen en mensen die zich in kunnen leven in hoe dit voelt voor mij. Een paar mensen hebben dat gedaan waarvoor dank! Ik wil ook niet koste wat kost een antwoord, maar ik weet dat hij in mijn leven zal blijven en dan is het wel prettig te weten wat hij heeft en hoe je daarmee om kunt gaan op de juiste manier. Dat was de reden achter mijn bericht, niet meer en niet minder. Ik zoek geen moeilijke relatie of wat dan ook, nee hij is gewoon al jaren in mijn leven en ik zocht een stukje duidelijkheid in hoe ik beter met hem om kan gaan, want het is best lastig vaak!
Ik heb geen obsessief gedrag, maar zocht duidelijkheid that's all! Deze man is belangrijk voor me als vriend en ik ook voor hem (dat hebben we uitgesproken naar elkaar en menen we beiden). Hij is al ruim 10 jaar in mijn leven (soms even niet) en dat zal zo wel blijven denk ik. Hij is erg bijzonder en ik geef veel om hem.
Ik heb diverse keren woorden met hem gekregen omdat hij bijvoorbeeld teksten niet begrijpt. Hij kan niet goed lezen en heel slecht schrijven. Hij neemt alles letterlijk op, ook grapjes..... Had ik dat geweten dan had ik het al direct anders gedaan. Daar ging het mij hier puur om. Een weg zoeken om goed met hem om te gaan, omdat het geen standaard 'normale' man is en JA ik wil in elk geval vrienden blijven met hem! Ik wil dat heel goed doen en vind dat hij dat ook verdient, maar dan moet ik rekening kunnen houden met zijn beperking. Jammer dat ik nu blijkbaar verkeerd overkom op dit forum.....
Hoopte op wat goede adviezen en mensen die zich in kunnen leven in hoe dit voelt voor mij. Een paar mensen hebben dat gedaan waarvoor dank! Ik wil ook niet koste wat kost een antwoord, maar ik weet dat hij in mijn leven zal blijven en dan is het wel prettig te weten wat hij heeft en hoe je daarmee om kunt gaan op de juiste manier. Dat was de reden achter mijn bericht, niet meer en niet minder. Ik zoek geen moeilijke relatie of wat dan ook, nee hij is gewoon al jaren in mijn leven en ik zocht een stukje duidelijkheid in hoe ik beter met hem om kan gaan, want het is best lastig vaak!
voer eendjes geen oorlog!
zaterdag 19 juni 2010 om 03:03
quote:petit1968 schreef op 19 juni 2010 @ 02:54:
Floor, je hebt het fout! Ik wil hem niet helpen en KAN hem niet helpen. Daar begin ik ook niet aan!
Ik heb het wel vaker mis.
Maar...waarom ben je zo druk om er via allerlei instanties en/of connecties achter te komen wat hij 'mankeert'?
Als hij belangrijk voor je is en je wilt een onderdeel van zijn leven blijven dan doet dat er toch niet toe?
Trouwens jij bent zelf degene die schrijft dat je altijd problematische relaties op je afroept. Vandaar mijn vraag. Dat gebeurt niet iedereen zeg maar....
Floor, je hebt het fout! Ik wil hem niet helpen en KAN hem niet helpen. Daar begin ik ook niet aan!
Ik heb het wel vaker mis.
Maar...waarom ben je zo druk om er via allerlei instanties en/of connecties achter te komen wat hij 'mankeert'?
Als hij belangrijk voor je is en je wilt een onderdeel van zijn leven blijven dan doet dat er toch niet toe?
Trouwens jij bent zelf degene die schrijft dat je altijd problematische relaties op je afroept. Vandaar mijn vraag. Dat gebeurt niet iedereen zeg maar....
zaterdag 19 juni 2010 om 03:17
Ben ik ook gek en paranoide als ik de TO wel snap? Beetje jammer dat iedereen over elkaar heenbuitelt met verwijten aan TO's adres.
Maar petit, als jullie elkaar al zo lang en zo goed kennen, vráág het dan gewoon aan hem. Dat je gewoon een aantal dingen zijn opgevallen. Of op het moment dat hij zich weer vreemd gedraagt vragen of er niet iets anders met hem aan de hand is?
Want zo achter iemands rug om informatie proberen te verkrijgen kan inderdaad niet.
Maar petit, als jullie elkaar al zo lang en zo goed kennen, vráág het dan gewoon aan hem. Dat je gewoon een aantal dingen zijn opgevallen. Of op het moment dat hij zich weer vreemd gedraagt vragen of er niet iets anders met hem aan de hand is?
Want zo achter iemands rug om informatie proberen te verkrijgen kan inderdaad niet.
zaterdag 19 juni 2010 om 03:20
Je hebt gelijk over die problematische relaties. Heb het vaak druk gehad met een eigen bedrijf e.d. in mijn leven en had geen tijd om uit te gaan. Dan zoek je het op relatiesites en toevallig kwam ik dikwijls de verkeerde tegen. Ik bleef te lang hangen bij zo'n persoon en dat heb ik er wel degelijk van geleerd, Ik moet eerder kappen met zo iemand als ik zie dat het fout is. Ik heb dan vaak al gevoelens.....Sommige mensen komen in het begin ook echt anders over dan in een later stadium is me opgevallen, dat maakt het lastig!
Hoop gewoon iemand op straat of zo tegen te komen, maar hoe dan ook ik hou mijn ogen en oren open hoor en ik ga meer de kat uit de boom kijken. Ik heb er wel van geleerd. Was vaak ook te naief en goedgelovig. Dat is voorbij, al een hele tijd!
Dit staat allemaal los van die vriend hoor waar het nu om gaat. Deze persoon is gewoon al lange tijd in mijn leven en hij is belangrijk voor mij. Dat is gewoon een bijzondere vriend in mijn leven met wie ik goed om wil gaan. Ik ken hem al ruim 10 jaar en dan is het toch vervelend als je tegen situaties aanloopt waarmee je je geen raad weet. Puur omdat hij anders is.......Ik heb even meer gehad met hem dan vriendschap, maar het is goed dat dit over is nu. Heb ik ook op tijd ingezien.
Vriendschap met hem zal wel blijven en het scheelt stukken als ik weet wat er met hem aan de hand is dan weet ik waarmee ik rekening moet houden in situaties. De opzet van mijn vraag was alleen in dit geval: hoe kan ik beter met hem omgaan omdat hij gewoon echt een aparte gebruiksaanwijzing heeft. Dus wilde ik graag achtergronden achterhalen zoals woont hij begeleidt e.d., that's all! Hij is vrij gesloten vaak en houdt veel voor zichzelf en ja dat is zijn goed recht, maar soms moeilijk voor mij. Je krijgt dan woorden die je anders misschien niet had gehad!
Hoop gewoon iemand op straat of zo tegen te komen, maar hoe dan ook ik hou mijn ogen en oren open hoor en ik ga meer de kat uit de boom kijken. Ik heb er wel van geleerd. Was vaak ook te naief en goedgelovig. Dat is voorbij, al een hele tijd!
Dit staat allemaal los van die vriend hoor waar het nu om gaat. Deze persoon is gewoon al lange tijd in mijn leven en hij is belangrijk voor mij. Dat is gewoon een bijzondere vriend in mijn leven met wie ik goed om wil gaan. Ik ken hem al ruim 10 jaar en dan is het toch vervelend als je tegen situaties aanloopt waarmee je je geen raad weet. Puur omdat hij anders is.......Ik heb even meer gehad met hem dan vriendschap, maar het is goed dat dit over is nu. Heb ik ook op tijd ingezien.
Vriendschap met hem zal wel blijven en het scheelt stukken als ik weet wat er met hem aan de hand is dan weet ik waarmee ik rekening moet houden in situaties. De opzet van mijn vraag was alleen in dit geval: hoe kan ik beter met hem omgaan omdat hij gewoon echt een aparte gebruiksaanwijzing heeft. Dus wilde ik graag achtergronden achterhalen zoals woont hij begeleidt e.d., that's all! Hij is vrij gesloten vaak en houdt veel voor zichzelf en ja dat is zijn goed recht, maar soms moeilijk voor mij. Je krijgt dan woorden die je anders misschien niet had gehad!
voer eendjes geen oorlog!
zaterdag 19 juni 2010 om 03:31
Ste_ dankje voor je reactie. Feit is ook dat hij een echte man kan zijn en zichzelf hoog heeft staan.....Als ik met zoiets aankom en hem dat vraag ben ik bang dat ik zijn vriendschap kwijt ben. Het is ook zo dat ik sterk het gevoel heb dat hij zal zeggen: nee hoor er is niks aan de hand. Hoe kom je erbij. Wat ik vreemd vind in zijn gedrag vindt hij vaak doodnormaal en dat maakt het zo moeilijk om erover te beginnen. Hij is zoals hij is en hij is het zo gewend......Zeg ik op het moment zelf iets over zijn rare gedrag dan kijkt hij me vreemd aan of loopt weg. Hij ontvlucht vaak vragen. Letterlijk vluchtgedrag. Soms belt hij dan ineens ook weken niet meer en als ik dan vraag waarom dan zegt hij: ik was moe en had het druk.....of weet ik niet, ik dacht gewoon niet aan bellen. Ik kan vaak niks met zijn antwoorden. Zeg ik: je zult het wel niet zo bedoelen als hij iets lomp en recht voor zijn raap roept dan zegt hij niets anders dan: klopt! Zeg ik: ik vind het niet leuk dat je wegloopt dan haalt hij zijn schouders op en zegt: dan kan! Ik kom daar eerlijk gezegd niet ver mee......
Een keer vroeg ik hem wel of er wat aan de hand was en dan komt hij met moe en zo. Hij heeft wel toegegeven na doorvragen dat hij antidepressiva kreeg, maar dat hij die niet ingenomen heeft.HIj was bang voor concentratieproblemen door die pillen.
Ik wilde me daar ook niet teveel mee bemoeien verder en ben er niet op door gegaan. Iets weerhoudt me steeds om het echt te vragen want hij heeft ook een enorme trots en schaamt zich denk ik. Dat hoeft niet, maar ja.....
Een keer vroeg ik hem wel of er wat aan de hand was en dan komt hij met moe en zo. Hij heeft wel toegegeven na doorvragen dat hij antidepressiva kreeg, maar dat hij die niet ingenomen heeft.HIj was bang voor concentratieproblemen door die pillen.
Ik wilde me daar ook niet teveel mee bemoeien verder en ben er niet op door gegaan. Iets weerhoudt me steeds om het echt te vragen want hij heeft ook een enorme trots en schaamt zich denk ik. Dat hoeft niet, maar ja.....
voer eendjes geen oorlog!
zaterdag 19 juni 2010 om 04:43
Tja, iedereen heeft in meer of mindere mate een gebruiksaanwijzing. Zo heb je altijd iemand in je vriendenkring op werk of familie, die altijd te laat komt, of die veel praat, een ander gevoel voor humor heeft, een nachtbraker is..... enz enz.
Maar als je die mensen kent en ook hun minder leuke kanten, dan kun je daar toch gewoon mee omgaan mits het -voor jou- binnen acceptabele grenzen blijft? Je kunt hoogstens eens een opmerking over maken, als je je eraan ergert. En kun je het niet accepteren, dan verbreek je het contact of minimaliseer je het bij werk/familie.
Maar als iemand ontkent een stoornis te hebben en jij dan achter degenes rug om, op meerdere manieren, iemands mogelijke leugen probeert te achterhalen..... dat vind ik nogal apart en ietwat ziekelijk.
Bovendien zijn psychiatrische diagnoses, waar jij blijkbaar geintresseerd in bent bij hem, niet fijn om te hebben. Mensen schamen zich er nog steeds voor om schizofreen of autist te zijn. Hij kan best doorhebben dat als hij zegt dat hij een stoornis heeft, jij hem anders gaat behandelen. En daar kan ie weleens geen zin in hebben.
Dus als er al iets "mis"met hem is, is het duidelijk dat hij dat niet met jou wil delen. Accepteer het of zorg dat je het contact op zo'n laag pitje zet dat je het wel kan accepteren.... Zelf de detective uithangen is echt gedrag wat hij op geen enekel wijze op prijs zal stellen
Maar als je die mensen kent en ook hun minder leuke kanten, dan kun je daar toch gewoon mee omgaan mits het -voor jou- binnen acceptabele grenzen blijft? Je kunt hoogstens eens een opmerking over maken, als je je eraan ergert. En kun je het niet accepteren, dan verbreek je het contact of minimaliseer je het bij werk/familie.
Maar als iemand ontkent een stoornis te hebben en jij dan achter degenes rug om, op meerdere manieren, iemands mogelijke leugen probeert te achterhalen..... dat vind ik nogal apart en ietwat ziekelijk.
Bovendien zijn psychiatrische diagnoses, waar jij blijkbaar geintresseerd in bent bij hem, niet fijn om te hebben. Mensen schamen zich er nog steeds voor om schizofreen of autist te zijn. Hij kan best doorhebben dat als hij zegt dat hij een stoornis heeft, jij hem anders gaat behandelen. En daar kan ie weleens geen zin in hebben.
Dus als er al iets "mis"met hem is, is het duidelijk dat hij dat niet met jou wil delen. Accepteer het of zorg dat je het contact op zo'n laag pitje zet dat je het wel kan accepteren.... Zelf de detective uithangen is echt gedrag wat hij op geen enekel wijze op prijs zal stellen
zaterdag 19 juni 2010 om 10:20
quote:Annemeike schreef op 18 juni 2010 @ 14:40:
Sorry, ik heb niet echt een goede oplossing voor je. Ik zou het zelf niet leuk vinden als mensen achter mijn rug informatie in gaan proberen te winnen over wat ik mankeer. Als ik het niet wil vertellen, heb ik er een reden voor. Mensen kunnen nogal negatief/naief reageren als ze horen dat ik psychisch niet helemaal in orde ben.
Als ik merk dat iemand er voor open staat (voor mij mét mijn stempel) dan voel ik me vrij om het er over te hebben.Ik heb dezelfde redenen om niet te scheutig te zijn met mijn achtergrond, voor IRL niet. Hier op dit forum vind ik dat geen probleem. Mijn woning is overigens niet erg als begeleide woonvorm herkenbaar. Vooral omdat mijn huisgenoot vorige week vertrokken is, is het nog minder herkenbaar als begeleide woonvorm. Ik denk vooral nu dat ik zelfs mensen uit kan nodigen, zonder dat ze iets door zullen hebben. Het kantoor van de begeleiding is een paar honderd meter van mij vandaan. De buren, zover ze geen deel uitmaken van de woonvorm, weten dat echter wel.
Sorry, ik heb niet echt een goede oplossing voor je. Ik zou het zelf niet leuk vinden als mensen achter mijn rug informatie in gaan proberen te winnen over wat ik mankeer. Als ik het niet wil vertellen, heb ik er een reden voor. Mensen kunnen nogal negatief/naief reageren als ze horen dat ik psychisch niet helemaal in orde ben.
Als ik merk dat iemand er voor open staat (voor mij mét mijn stempel) dan voel ik me vrij om het er over te hebben.Ik heb dezelfde redenen om niet te scheutig te zijn met mijn achtergrond, voor IRL niet. Hier op dit forum vind ik dat geen probleem. Mijn woning is overigens niet erg als begeleide woonvorm herkenbaar. Vooral omdat mijn huisgenoot vorige week vertrokken is, is het nog minder herkenbaar als begeleide woonvorm. Ik denk vooral nu dat ik zelfs mensen uit kan nodigen, zonder dat ze iets door zullen hebben. Het kantoor van de begeleiding is een paar honderd meter van mij vandaan. De buren, zover ze geen deel uitmaken van de woonvorm, weten dat echter wel.
hans66 wijzigde dit bericht op 19-06-2010 10:27
Reden: Oranje boven!
Reden: Oranje boven!
% gewijzigd
World of Warcraft: Legion
zaterdag 19 juni 2010 om 10:36
quote:Wintermuts schreef op 19 juni 2010 @ 04:43:
Bovendien zijn psychiatrische diagnoses, waar jij blijkbaar geintresseerd in bent bij hem, niet fijn om te hebben. Mensen schamen zich er nog steeds voor om schizofreen of autist te zijn. Hij kan best doorhebben dat als hij zegt dat hij een stoornis heeft, jij hem anders gaat behandelen. En daar kan ie weleens geen zin in hebben.En daar heb jij een punt. Ik tetter ook niet rond (nu ook niet met die vuvuzela) dat ik een vorm van autisme heb. Hier kan ik rustig vertellen dat ik een autistische man ben, zonder gelijk te worden afgebrand, maar de wereld kan hierop anders reageren.
Ik heb verder de vetgemaakte opmerkingen van Wuiles gelezen. Zo'n relatie lijkt me erg zwaar. Hij legt daardoor allerlei beperkingen op. Deze relatie lijkt eerder op een hulpverlener-cliënt-relatie dan op een liefdesrelatie, waarbij hij ook rekening zou houden met de wensen van Petit. Rekening met haar houden kan hij door zijn stoornis niet, zo te zien.
Bovendien zijn psychiatrische diagnoses, waar jij blijkbaar geintresseerd in bent bij hem, niet fijn om te hebben. Mensen schamen zich er nog steeds voor om schizofreen of autist te zijn. Hij kan best doorhebben dat als hij zegt dat hij een stoornis heeft, jij hem anders gaat behandelen. En daar kan ie weleens geen zin in hebben.En daar heb jij een punt. Ik tetter ook niet rond (nu ook niet met die vuvuzela) dat ik een vorm van autisme heb. Hier kan ik rustig vertellen dat ik een autistische man ben, zonder gelijk te worden afgebrand, maar de wereld kan hierop anders reageren.
Ik heb verder de vetgemaakte opmerkingen van Wuiles gelezen. Zo'n relatie lijkt me erg zwaar. Hij legt daardoor allerlei beperkingen op. Deze relatie lijkt eerder op een hulpverlener-cliënt-relatie dan op een liefdesrelatie, waarbij hij ook rekening zou houden met de wensen van Petit. Rekening met haar houden kan hij door zijn stoornis niet, zo te zien.
World of Warcraft: Legion
zaterdag 19 juni 2010 om 13:06
quote:hans66 schreef op 19 juni 2010 @ 10:36:
[...]
En daar heb jij een punt. Ik tetter ook niet rond (nu ook niet met die vuvuzela) dat ik een vorm van autisme heb. Hier kan ik rustig vertellen dat ik een autistische man ben, zonder gelijk te worden afgebrand, maar de wereld kan hierop anders reageren.
Ik ben benieuwd hoe : "ik ben een autist" door een vuvuzela klinkt
[...]
En daar heb jij een punt. Ik tetter ook niet rond (nu ook niet met die vuvuzela) dat ik een vorm van autisme heb. Hier kan ik rustig vertellen dat ik een autistische man ben, zonder gelijk te worden afgebrand, maar de wereld kan hierop anders reageren.
Ik ben benieuwd hoe : "ik ben een autist" door een vuvuzela klinkt
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
zondag 20 juni 2010 om 01:30
Welke tekst je preciest tettert met die vuvuzela kun je toch niet verstaan.....haha!
Hans, het is wel zo dat ik hem absoluut juist niet anders zou benaderen of zou gaan zien als hij het zou vertellen. Ik zou me juist opgelucht voelen en me beter kunnen verplaatsen in hem. Nu twijfel ik vaak of hij verkeerde bedoelingen heeft, al moet ik zeggen dat ik ook daar milder in ben geworden omdat het er wel heeeeel erg op lijkt dat er in elk geval iets aan de hand is met hem. Dat zie ik nu ik geen relatie meer heb met hem duidelijker dan toen ik er middenin zat.......Zeker als ik die vetgedrukte stukken van Wuiles die ik had geschreven nog eens doorlees.....
Het is wel veel zo op een rijtje en in een korte periode gebeurd.
Er waren periodes dat het goed ging, vooral in het begin. Hij ging dan op tijd naar huis, bleef denk ik achteraf bewust niet slapen en er waren geen hele bijzondere gedragingen (wel kleine zo tussendoor). Pas toen ik een keer bij hem bleef slapen vielen me ineens veel meer dingen op.
Ik begrijp dat je er niet mee te koop loopt als je dit hebt, maar ja ik ben juist iemand die iedereen als gelijk ziet en geen stempels wil drukken. Ik ben bereidt om er rekening mee te houden als ik weet dat dat het is. Ik heb ook bij GGZ gewerkt en heb daar ook autisten en schizofrenen e.d. meegemaakt. Ik werkte wel op kantoor, maar heb wel het nodige gezien daar en ook contacten gehad met mensen die daar verbleven. De zus van mijn ex was borderliner dus ik ken er wel wat van en ik heb ze nooit als minder of wat dan ook gezien. Zelfs vaak bijzonder zoals mijn vriend nu. Hij is technisch heel goed en kan veel. Hij wint ook veel wedstrijden in de sport. Hij is zeer gericht op 1 ding en blinkt daarin uit. Toch ziet hij zich vaak als minder dan ik, omdat ik goed kan lezen en schrijven en zo. Ik vind dat jammer, omdat het mij gaat om de mens en hoe hij is, veel meer dan om wat hij wel en niet kan.
Misschien ga ik in de toekomst toch een gokje wagen eens voorzichtig met hem te praten. Wil hem duidelijk maken dat er niets verandert als hij het vertelt. Ik heb wel eens gezegd: gaat het goed met je? Vertel er eens over? Het is altijd: mag niet klagen, of het gaat wel goed of ik voel me moe de laatste tijd. Verder heeft hij niks te vertellen zegt hij. 1 keer kwam eruit dat hij antidepressiva had gekregen en ik vond het super dat hij dat had gezegd, want hij is vaak zeer gesloten. Soms is hij 3 dagen naar het buitenland en dat hoor ik dan achteraf pas.....Hij kan vaak geen rekening houden met me, maar er zijn momenten die goed gaan en dan is hij weer zeer attent en charmant en vraagt wat ik wil. Andere momenten lijkt hij ineens volledig van de wereld weg en doet hij alleen wat hij zelf wil doen. Dat voelt dan voor mij als egoisme, maar als het met zijn ziekte te maken heeft snap ik het en zal ik niet meer reageren met: wat egoistisch zeg (of zoiets).
Hij antwoord dan trouwens vaak alleen maar met: ja he.
Een relatie is moeilijk met hem heb ik nu gezien en vrienden blijven zelfs ook, maar ik wil mijn best doen en me niet meer te druk maken om de vreemde dingen. Dat heeft ook geen zin denk ik. Ga ik luchtig met hem om dan reageert hij goed. Wordt het moeilijk dan vlucht hij!
Hans, herken jij hier iets in of is het bij jou anders? Heb jij een relatie of er eentje gehad en hoe ging dat?
Hans, het is wel zo dat ik hem absoluut juist niet anders zou benaderen of zou gaan zien als hij het zou vertellen. Ik zou me juist opgelucht voelen en me beter kunnen verplaatsen in hem. Nu twijfel ik vaak of hij verkeerde bedoelingen heeft, al moet ik zeggen dat ik ook daar milder in ben geworden omdat het er wel heeeeel erg op lijkt dat er in elk geval iets aan de hand is met hem. Dat zie ik nu ik geen relatie meer heb met hem duidelijker dan toen ik er middenin zat.......Zeker als ik die vetgedrukte stukken van Wuiles die ik had geschreven nog eens doorlees.....
Het is wel veel zo op een rijtje en in een korte periode gebeurd.
Er waren periodes dat het goed ging, vooral in het begin. Hij ging dan op tijd naar huis, bleef denk ik achteraf bewust niet slapen en er waren geen hele bijzondere gedragingen (wel kleine zo tussendoor). Pas toen ik een keer bij hem bleef slapen vielen me ineens veel meer dingen op.
Ik begrijp dat je er niet mee te koop loopt als je dit hebt, maar ja ik ben juist iemand die iedereen als gelijk ziet en geen stempels wil drukken. Ik ben bereidt om er rekening mee te houden als ik weet dat dat het is. Ik heb ook bij GGZ gewerkt en heb daar ook autisten en schizofrenen e.d. meegemaakt. Ik werkte wel op kantoor, maar heb wel het nodige gezien daar en ook contacten gehad met mensen die daar verbleven. De zus van mijn ex was borderliner dus ik ken er wel wat van en ik heb ze nooit als minder of wat dan ook gezien. Zelfs vaak bijzonder zoals mijn vriend nu. Hij is technisch heel goed en kan veel. Hij wint ook veel wedstrijden in de sport. Hij is zeer gericht op 1 ding en blinkt daarin uit. Toch ziet hij zich vaak als minder dan ik, omdat ik goed kan lezen en schrijven en zo. Ik vind dat jammer, omdat het mij gaat om de mens en hoe hij is, veel meer dan om wat hij wel en niet kan.
Misschien ga ik in de toekomst toch een gokje wagen eens voorzichtig met hem te praten. Wil hem duidelijk maken dat er niets verandert als hij het vertelt. Ik heb wel eens gezegd: gaat het goed met je? Vertel er eens over? Het is altijd: mag niet klagen, of het gaat wel goed of ik voel me moe de laatste tijd. Verder heeft hij niks te vertellen zegt hij. 1 keer kwam eruit dat hij antidepressiva had gekregen en ik vond het super dat hij dat had gezegd, want hij is vaak zeer gesloten. Soms is hij 3 dagen naar het buitenland en dat hoor ik dan achteraf pas.....Hij kan vaak geen rekening houden met me, maar er zijn momenten die goed gaan en dan is hij weer zeer attent en charmant en vraagt wat ik wil. Andere momenten lijkt hij ineens volledig van de wereld weg en doet hij alleen wat hij zelf wil doen. Dat voelt dan voor mij als egoisme, maar als het met zijn ziekte te maken heeft snap ik het en zal ik niet meer reageren met: wat egoistisch zeg (of zoiets).
Hij antwoord dan trouwens vaak alleen maar met: ja he.
Een relatie is moeilijk met hem heb ik nu gezien en vrienden blijven zelfs ook, maar ik wil mijn best doen en me niet meer te druk maken om de vreemde dingen. Dat heeft ook geen zin denk ik. Ga ik luchtig met hem om dan reageert hij goed. Wordt het moeilijk dan vlucht hij!
Hans, herken jij hier iets in of is het bij jou anders? Heb jij een relatie of er eentje gehad en hoe ging dat?
voer eendjes geen oorlog!
zondag 20 juni 2010 om 10:25
Als ik vraag hoe anderen mij ervaren, kunnen ze verschillend reageren. Of ze zien niets aan mij, een gewone sociale, vriendelijke, gezellige man, die veel lacht. Het zou goed kunnen kloppen. Als ik op mijn gemak ben lach ik snel en veel. Ik word dan gezien als gemakkelijk benaderbaar. Voor iemand met autisme ben ik dan extravert en sociaal. Ik gedraag me enigszins onafhankelijk van hoe ik me voel. Ik ben bijna nooit boos IRL, en mijn dips (het minder goed voelen dan anders) zijn voor anderen niet goed zichtbaar.
Of ze zien iets aan mij, maar kunnen ze er niet goed de vinger op leggen. Dan zie ik ze soms denken: "Er is iets aparts aan Hans, maar wat het is?" Ze willen dan een beetje het fijne ervan weten.
Mensen die erg veel mensenkennis hebben, maar ook mensen die in de psychiatrie zitten (psychiaters en psychologen), hebben heel snel door dat ik autistisch ben. Ik kan aan anderen soms ook zien (vooral in hun gedrag) of ze autistisch zijn, of NT-er.
Een relatie heb ik nooit gehad. Ik weet vaak niet hoe zoiets ontstaat. Het kan best zijn dat door de eigenschappen hierboven aantrekkelijk zou kunnen zijn voor wat jongere vrouwen. Ik sluit me er ook een beetje voor af, misschien wel onbewust.
Of ze zien iets aan mij, maar kunnen ze er niet goed de vinger op leggen. Dan zie ik ze soms denken: "Er is iets aparts aan Hans, maar wat het is?" Ze willen dan een beetje het fijne ervan weten.
Mensen die erg veel mensenkennis hebben, maar ook mensen die in de psychiatrie zitten (psychiaters en psychologen), hebben heel snel door dat ik autistisch ben. Ik kan aan anderen soms ook zien (vooral in hun gedrag) of ze autistisch zijn, of NT-er.
Een relatie heb ik nooit gehad. Ik weet vaak niet hoe zoiets ontstaat. Het kan best zijn dat door de eigenschappen hierboven aantrekkelijk zou kunnen zijn voor wat jongere vrouwen. Ik sluit me er ook een beetje voor af, misschien wel onbewust.
World of Warcraft: Legion
zondag 20 juni 2010 om 15:42
Bedankt voor je uitleg Hans. Die zin over dat mensen er niet goed een vinger op kunnen leggen zie ik ook terug bij mijn vriend. Ik heb dat lange tijd ook niet gekund. Hij is trouwens ook gemakkelijk benaderbaar vaak en gezellig met vrienden is hij ook (tenminste als hij er zin in heeft op stap te gaan, anders niet dan zegt hij de hele avond weinig of niks). Hij kan zeer goed met kinderen omgaan ook en voelt zich vaak echt 1 van hen is me opgevallen. Hij is vaak ook heel serieus en juist weer erg volwassen. Wisselend in situaties. Hij is in het algemeen erg rustig en daarom voel ik me ook vaak goed bij hem. Aan de andere kant: maak ik hem boos dan is het goed fout en wil hij niks met me te maken hebben. Praten lukt dan niet en dan zie ik hem weken of maanden niet. Zonder jij je ook wel eens erg af of dat je niks meer aan iemand laat horen voor een hele tijd zodat die persoon zich afvraagt: wat heb ik gedaan?!
Lijkt mijn vriend in jou ogen een autist of zou het wat anders zijn? Ik denk soms ook aan een combi of zo. Heb jij ook een combi of alleen autististische kenmerken?
Wat jij zegt over dat jongere vrouwen op je zouden kunnen vallen is bij mijn vriend volgens mij ook zo. Hij kijkt vaak naar extreem veel jongere vrouwen (ik zie hen als kind, maar hij vindt ze leuk). Bijv. de zus van Jan Smith vindt hij super. Hij is in de 40 en ziet er zelfs ouder uit vind ik. Zijn gedrag kan wel heel jong zijn. Stoelendans doen met kinderen in een bomvol restaurant daar heeft hij enorm veel plezier in bijvoorbeeld. Dat hij jonge meisjes leuk vindt kan wel en ze zien er misschien leuk uit, maar ik vind dat erg jong wat hij als normaal relatiemateriaal ziet. Hij zou denk ik ook een relatie met zo'n jong meisje beginnen als hij de kans kreeg nu ik geen relatie meer met hem heb. Hij zegt wel een echte vrijgezel te zijn en dat hij zich niet aan me aan kan passen daarom kan het niet verder.
Nou moet ik wel zeggen dat ik ook aantrekkelijk ben voor jongere mannen, maar ook voor dezelfde leeftijd of juist veel ouder. Bij mij is het vanalles eigenlijk.
Lijkt mijn vriend in jou ogen een autist of zou het wat anders zijn? Ik denk soms ook aan een combi of zo. Heb jij ook een combi of alleen autististische kenmerken?
Wat jij zegt over dat jongere vrouwen op je zouden kunnen vallen is bij mijn vriend volgens mij ook zo. Hij kijkt vaak naar extreem veel jongere vrouwen (ik zie hen als kind, maar hij vindt ze leuk). Bijv. de zus van Jan Smith vindt hij super. Hij is in de 40 en ziet er zelfs ouder uit vind ik. Zijn gedrag kan wel heel jong zijn. Stoelendans doen met kinderen in een bomvol restaurant daar heeft hij enorm veel plezier in bijvoorbeeld. Dat hij jonge meisjes leuk vindt kan wel en ze zien er misschien leuk uit, maar ik vind dat erg jong wat hij als normaal relatiemateriaal ziet. Hij zou denk ik ook een relatie met zo'n jong meisje beginnen als hij de kans kreeg nu ik geen relatie meer met hem heb. Hij zegt wel een echte vrijgezel te zijn en dat hij zich niet aan me aan kan passen daarom kan het niet verder.
Nou moet ik wel zeggen dat ik ook aantrekkelijk ben voor jongere mannen, maar ook voor dezelfde leeftijd of juist veel ouder. Bij mij is het vanalles eigenlijk.
voer eendjes geen oorlog!
zondag 20 juni 2010 om 17:19
Ik ben zelden boos. Ik kan wel gevoelens van irritatie hebben, maar ik probeer conflicten het liefst uit te praten. Ik probeer vaak een compromis te bereiken, waarbij ikzelf een beetje toegeef aan de ander, en de ander een beetje toegeeft aan mij, een gulden middenweg dus. Ik loop wel boos weg als anderen menen gelijk te hebben, en als mij de mond wordt gesnoerd. Dan kan ik heel boos worden. Ik probeer na een korte tijd opnieuw, het uit te praten.
Ik zie wel wat autistische gedragskenmerken bij je vriend (vooral als ik Wuiles' bericht doorlees met door haar vetgemaakte gedeeltes), maar ik wil er direct bij zeggen dat ik geen psycholoog ben. Het is een vermoeden en dus geen feit. Als hij daar niet open over wil zijn, dan moet je je er helaas bij neerleggen.
Wat vrouwen betreft, ik ten eerste naar het uiterlijk, maar dat is niet alles wat telt. Vrouwen tussen 25 en 35 kunnen aantrekkelijk zijn, maar ik let ook of hun leefwereld niet te veel verschilt van de mijne. Ik voel me vaak niet aangetrokken tot jong-volwassen vrouwen jonger dan 25. Ik ben zelf 43. Op het werk wordt mij weleens verteld dat ik erg populair ben bij vrouwelijke leerlingen (tussen 14 en 18) en bij vrouwelijke collega's. Ik neem t.o.v. leerlingen een wat afstandelijke houding aan, en ik ga bewust niet naar schoolfeesten. Ik heb geen problemen met personeelsfeesten, want die zijn voor het personeel en die vind ik ontzettend gezellig. Het komende feest kan wat problematisch zijn omdat mijn gebroken elleboog aan het genezen is, en geen onverstandige dingen wil doen. Moet maar eens bekijken hoe ik dit oplos, maar ik zie het niet zwaar in.
BTW, hoe zien die meisjes hem?
Ik zie wel wat autistische gedragskenmerken bij je vriend (vooral als ik Wuiles' bericht doorlees met door haar vetgemaakte gedeeltes), maar ik wil er direct bij zeggen dat ik geen psycholoog ben. Het is een vermoeden en dus geen feit. Als hij daar niet open over wil zijn, dan moet je je er helaas bij neerleggen.
Wat vrouwen betreft, ik ten eerste naar het uiterlijk, maar dat is niet alles wat telt. Vrouwen tussen 25 en 35 kunnen aantrekkelijk zijn, maar ik let ook of hun leefwereld niet te veel verschilt van de mijne. Ik voel me vaak niet aangetrokken tot jong-volwassen vrouwen jonger dan 25. Ik ben zelf 43. Op het werk wordt mij weleens verteld dat ik erg populair ben bij vrouwelijke leerlingen (tussen 14 en 18) en bij vrouwelijke collega's. Ik neem t.o.v. leerlingen een wat afstandelijke houding aan, en ik ga bewust niet naar schoolfeesten. Ik heb geen problemen met personeelsfeesten, want die zijn voor het personeel en die vind ik ontzettend gezellig. Het komende feest kan wat problematisch zijn omdat mijn gebroken elleboog aan het genezen is, en geen onverstandige dingen wil doen. Moet maar eens bekijken hoe ik dit oplos, maar ik zie het niet zwaar in.
BTW, hoe zien die meisjes hem?
World of Warcraft: Legion
donderdag 24 juni 2010 om 18:41
Hallo Hans,
Hij is ook vaak geïrriteerd (de uitdrukking op zijn gezicht als hij bijv. eten niet lekker vindt in een restaurant spreekt dan boekdelen!). Ik vind dat vaak kinderachtig overkomen, maar ja als het bij hem hoort dan is het niet anders en moet ik dat begrijpen. Ik moet hem niet anders willen dan hij is......Hij valt ook vaak op jongere vrouwen. Ik ben wel van dezelfde leeftijd, maar voel me ook wel jonger dan ik ben (wel nogal volwassen ben ik trouwens en dat mis ik bij hem). Die meisjes hoe die hem zien? Weet ik niet, ik heb het gevoel dat ze hem niet zo zien zitten omdat hij er niet echt heel jeugdig of zo uit ziet, hij ziet er minstens zo oud uit dan hij is, alleen zijn gedrag is niet in overeenstemming met uiterlijk vaak. Goed van je Hans dat jij er op die manier mee omgaatr en situatie vermijd vaak door niet te gaan.
We hebben geen relatie meer trouwens. Hij heeft deze beeindigd en wil vrienden blijven...ik denk hierover nog na want hij ziet het begrip vriendschap nogal anders dan ik!
Ik zal hem nergens naar vragen over wat er met hem is, hij moet er zelf maar mee komen en anders maar niet. Ik zal wel een keer subtiel wat proberen te zeggen/vragen en kijken hoe hij dan reageert.
Hij is ook vaak geïrriteerd (de uitdrukking op zijn gezicht als hij bijv. eten niet lekker vindt in een restaurant spreekt dan boekdelen!). Ik vind dat vaak kinderachtig overkomen, maar ja als het bij hem hoort dan is het niet anders en moet ik dat begrijpen. Ik moet hem niet anders willen dan hij is......Hij valt ook vaak op jongere vrouwen. Ik ben wel van dezelfde leeftijd, maar voel me ook wel jonger dan ik ben (wel nogal volwassen ben ik trouwens en dat mis ik bij hem). Die meisjes hoe die hem zien? Weet ik niet, ik heb het gevoel dat ze hem niet zo zien zitten omdat hij er niet echt heel jeugdig of zo uit ziet, hij ziet er minstens zo oud uit dan hij is, alleen zijn gedrag is niet in overeenstemming met uiterlijk vaak. Goed van je Hans dat jij er op die manier mee omgaatr en situatie vermijd vaak door niet te gaan.
We hebben geen relatie meer trouwens. Hij heeft deze beeindigd en wil vrienden blijven...ik denk hierover nog na want hij ziet het begrip vriendschap nogal anders dan ik!
Ik zal hem nergens naar vragen over wat er met hem is, hij moet er zelf maar mee komen en anders maar niet. Ik zal wel een keer subtiel wat proberen te zeggen/vragen en kijken hoe hij dan reageert.
voer eendjes geen oorlog!
donderdag 24 juni 2010 om 19:49
quote:petit1968 schreef op 24 juni 2010 @ 18:41:
Weet ik niet, ik heb het gevoel dat ze hem niet zo zien zitten omdat hij er niet echt heel jeugdig of zo uit ziet, hij ziet er minstens zo oud uit dan hij is, alleen zijn gedrag is niet in overeenstemming met uiterlijk vaak.Ik word trouwens vaak rond de 36, 37 of zo geschat. En dan gedraag ik me waarschijnlijk nog jonger. Ik voel me geen kerel van 43, zo oud ik feitelijk ben.quote:We hebben geen relatie meer trouwens. Hij heeft deze beeindigd en wil vrienden blijven...ik denk hierover nog na want hij ziet het begrip vriendschap nogal anders dan ik!Hoe ziet hij het dan? En hoe zie jij het dan?
Weet ik niet, ik heb het gevoel dat ze hem niet zo zien zitten omdat hij er niet echt heel jeugdig of zo uit ziet, hij ziet er minstens zo oud uit dan hij is, alleen zijn gedrag is niet in overeenstemming met uiterlijk vaak.Ik word trouwens vaak rond de 36, 37 of zo geschat. En dan gedraag ik me waarschijnlijk nog jonger. Ik voel me geen kerel van 43, zo oud ik feitelijk ben.quote:We hebben geen relatie meer trouwens. Hij heeft deze beeindigd en wil vrienden blijven...ik denk hierover nog na want hij ziet het begrip vriendschap nogal anders dan ik!Hoe ziet hij het dan? En hoe zie jij het dan?
World of Warcraft: Legion
vrijdag 25 juni 2010 om 00:44
Tsja mij is vaker opgevallen dat hij vriendschap ziet als erg vrijblijvend. Soms zie ik hem dan bijv. ineens een jaar niet en dan weer elke week. Hij wil alleen de leuke dingen met mij, maar als ik weer eens even niks van hem hoor en ik heb zoals laatst iets waarvoor ik een behoorlijke zware operatie moet ondergaan dan zie ik hem niet. En met vriendschap bedoel ik: in voor- en tegenspoed er voor elkaar willen zijn. Hij denkt hierin nogal egoistisch al is het wel zo dat hij regelmatig vraagt: hoe is het in het algemeen. Is er echt wat dan lijkt het hem ook niet echt te interesseren. Erg vreemd. Dus ja, is dat vriendschap als het alleen is wanneer hij er zin in heeft? Denk het niet, maar aan de andere kant is hij in 10 jaar nooit echt verdwenen uit mijn leven en heeft hij wel altijd zo nu en dan weer interesse in mij. Soms ineens heeeeeel veel en is hij ineens weer verliefd op me of zo. Hij roept tegen familie regelmatig dat ik heel erg belangrijk en bijzonder voor hem ben, maar ja ik merk daar vaak weinig van. Hij roept het wel...ook naar mij toe. Ik kan met dat gedraai en vreemd gedrag nogal weinig en heb daar wel een beetje (erg) genoeg van. Ik laat hem nu dan ook behoorlijk links liggen al merk ik dat hij contact wil af en toe via Hyves. Ga ik erop in dan houdt hij het heeeel oppervlakkig en stipt om 23.00 uur kapt hij het gesprek af, gewoon als ik nog praat......en zegt: ik ga NU naar bed, doeeeeiiii tot de volgende keer.......Pffff. Ook tijdens onze relatie ging het zo. Hij bracht enorme bossen rozen voor me mee, sloofde zich uit, nam me uit eten etc. Hij hield heeeeeel veel van me zei hij en was zo gelukkig. Dan ineens 4 dagen later hoorde ik al die dagen niets van hem en als ik hem dan sms'te of zo zei hij: ik heb het druk en ben moe. Nog enkele dagen later kwam eruit dat hij enorm twijfelde. Ik werd er zelf gek van!
voer eendjes geen oorlog!
vrijdag 25 juni 2010 om 15:23
Ik heb dat trouwens ook. Vriendschappen kan ik alleen onderhouden als mensen dicht bij mij in de buurt wonen. Gaan ze verhuizen, dan ervaar ik ze op dezelfde manier als jij dat ervaart. Ze verwateren, mensen nemen geen contact meer met me op, bellen niet. Ik wil de vriendschap onderhouden, maar ik wil niet steeds het initiatief moeten nemen, want op een gegeven moment is mijn geduld op, en laat ik het maar zo. De meeste (ex-)vrienden hebben een autismespectrumstoornis, dus dat zou misschien de oorzaak kunnen zijn. Hun ideeën van vriendschap zijn dus ook anders dan de mijne.
Er is een vriend waar ik nog steeds geregeld contact mee heb. Ook hem bezoek ik vaker dan dat hij mij bezoekt. Daar til ik niet zo zwaar aan, omdat hij maar een paar stappen van mij vandaan woont.
Hoe ik dat verander? Geen idee.
Er is een vriend waar ik nog steeds geregeld contact mee heb. Ook hem bezoek ik vaker dan dat hij mij bezoekt. Daar til ik niet zo zwaar aan, omdat hij maar een paar stappen van mij vandaan woont.
Hoe ik dat verander? Geen idee.
World of Warcraft: Legion
zondag 27 juni 2010 om 01:58
Op zich vind ik het ook niet zo'n probleem als mijn vriend even niet bij me langs wil/kan komen, maar het gekke is dan wel dat hij helemaal even niks van zich laat horen. Dan denk ik dat hij ergens boos over is.....maar na lange tijd vragen via sms of er wat is krijg ik dan vandaag weer een sms-je terug. Nee hoor ben niet boos. Even later: ben op de kermis.......en dan hoor je weer niks.....Tsja dat kan zo moeilijk voor me zijn, maar ik heb nu wel een methode denk ik hoe ik met hem om kan gaan: niet boos worden, maar zeggen: o leuk neem een zuurstok voor me mee of jammer dat ik er niet bij ben ben dol op kermissen!
voer eendjes geen oorlog!
zondag 27 juni 2010 om 16:46
Ik heb sterk de indruk (en dan lees ik ook de voorgaande berichtjes van jou door, Petit), dat zijn interesse in jou echt niet zo groot is. Als hij echt om je geeft, had hij vaker geSMSt, ook zonder jouw aandringen, of zonder dat jij vraagt: "SMS je me zometeen nog even?" Ik moet toegeven dat ik weleens vergeet mijn zus te bellen of te SMSen, in dit opzicht zou ik mijn eigen gedrag ook moeten gaan verbeteren, vooral omdat ik haar "big brother" ben, en zij mijn "little sister".
World of Warcraft: Legion
maandag 28 juni 2010 om 00:29
Hans,
Dat lijkt inderdaad vaak zo ja dat hij geen interesse toont maar vaak juist ook weer wel! Hij heeft na een relatie met mij het weer uitgemaakt en zegt zich niet aan te kunnen passen. Gaat weer geheel zijn eigen gang en leeft weer lekker als vrijgezel. Het valt me wel op dat hij altijd weer spijt krijgt en dan ook later zijn excuses aanbiedt voor zijn gedrag. Dan wil hij toch weer heel gelukkig met me worden en ziet in dat ik het voor hem ben......Dat is nu al de derde keer dat het zo gaat. Hij lijkt wel te willen, maar niet te kunnen......Soms heeft hij hele heftige gevoelens voor mij en dan ineens lijkt alles weg (en dat is ook zo denk ik). Dat maakt mij onzeker, maar ik heb me daar inmiddels bij neergelegd en wacht niet op hem en zie het wel. Ik neem ook niet meer zelf initiatief of zo om contact met hem op te nemen. Meestal komt hij dan ineens met: ik mis je echt heel erg en besef hoeveel ik van je hou.....Moeilijk want hij is volgens mij iemand die eerlijk is en geen spelletjes speelt. Hans hij sms't heel veel als hij weer ziet dat ik het voor hem ben. Ziet hij het weer even niet dan neemt hij afstand en sms't hij ineens minder tot niet. Ik zie hem nu als goede vriend en neem afstand van hem.....Kan niet meer tegen zijn wispelturige gedrag. Hij zegt wel weer dat hij mij heel bijzonder vindt en dat hij heeeeel veel om me geeft en van me houdt. Ik kan er geen touw aan vastknopen. Hij is erg onzeker denk ik en dat is iets wat bij hem hoort. Dat ligt niet aan mij of aan ons contact.
Dat lijkt inderdaad vaak zo ja dat hij geen interesse toont maar vaak juist ook weer wel! Hij heeft na een relatie met mij het weer uitgemaakt en zegt zich niet aan te kunnen passen. Gaat weer geheel zijn eigen gang en leeft weer lekker als vrijgezel. Het valt me wel op dat hij altijd weer spijt krijgt en dan ook later zijn excuses aanbiedt voor zijn gedrag. Dan wil hij toch weer heel gelukkig met me worden en ziet in dat ik het voor hem ben......Dat is nu al de derde keer dat het zo gaat. Hij lijkt wel te willen, maar niet te kunnen......Soms heeft hij hele heftige gevoelens voor mij en dan ineens lijkt alles weg (en dat is ook zo denk ik). Dat maakt mij onzeker, maar ik heb me daar inmiddels bij neergelegd en wacht niet op hem en zie het wel. Ik neem ook niet meer zelf initiatief of zo om contact met hem op te nemen. Meestal komt hij dan ineens met: ik mis je echt heel erg en besef hoeveel ik van je hou.....Moeilijk want hij is volgens mij iemand die eerlijk is en geen spelletjes speelt. Hans hij sms't heel veel als hij weer ziet dat ik het voor hem ben. Ziet hij het weer even niet dan neemt hij afstand en sms't hij ineens minder tot niet. Ik zie hem nu als goede vriend en neem afstand van hem.....Kan niet meer tegen zijn wispelturige gedrag. Hij zegt wel weer dat hij mij heel bijzonder vindt en dat hij heeeeel veel om me geeft en van me houdt. Ik kan er geen touw aan vastknopen. Hij is erg onzeker denk ik en dat is iets wat bij hem hoort. Dat ligt niet aan mij of aan ons contact.
voer eendjes geen oorlog!
