Psyche
alle pijlers
Ben jij geworden zoals je vroeger had gehoopt?
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:06
Vandaag ben ik mijn mailbox aan het opschonen van het emailadres dat ik al sinds 2008 heb. In 2008 was ik 21; inmiddels ben ik dus 36. Met het opschonen van alle mails (tienduizenden, letterlijk) krijg ik een kijkje in m'n 'vorige' leven.
Wat me opvalt is dat er 10 jaar geleden echt superveel gemaild werd! Het was eigenlijk de Whatsapp van tegenwoordig: foto's van stapavonden, afspraken maken, groepsmails etc. Er komen mails voorbij van heel veel exvriendjes, ik was er maar druk mee
Maar ook m'n beste vriendinnen, met wie ik nog steeds heel close ben. Allerlei relatie-perikelen passeren de revue. Mails binnen de vriendengroep, van m'n vader en moeder, van mijn huidige vriend in de periode dat we elkaar leerden kennen, oud studiegenootjes, reisgenootjes, collega's en andere kennissen uit m'n leven van toen.
En nu word ik daar een beetje nostalgisch van. Het leven zag er zo anders uit toen. Het voelde zo vrij, de wereld lag aan m'n voeten. Alles was nog mogelijk. Ik kan er niet echt de vinger opleggen waar dat nou in zit, want in theorie heb ik nog steeds een vrij leven. Geen kinderen (bewuste keuze), veel meer financiële vrijheid en nog steeds heel gelukkig met mijn vriend. Maar wel een serieuze baan, een hypotheek, minder vrije dagen, stress.
Het zet me aan het denken. Ben ik wel geworden wie ik wilde worden? Is dit het leven dat ik wil leiden? Ik was altijd zo'n vrije geest, maar ook ik leef eigenlijk het leven via gebaande paden. Dat steekt een beetje, nu ik herinnerd word aan wie ik was.
Een beetje filosofisch misschien, maar ik raakte er dus wat sentimenteel van. Is het herkenbaar voor iemand? Ben jij geworden wie je wilde worden? Wat zou jouw vroegere 'ik' van jouw huidige persoontje vinden?
Wat me opvalt is dat er 10 jaar geleden echt superveel gemaild werd! Het was eigenlijk de Whatsapp van tegenwoordig: foto's van stapavonden, afspraken maken, groepsmails etc. Er komen mails voorbij van heel veel exvriendjes, ik was er maar druk mee
Maar ook m'n beste vriendinnen, met wie ik nog steeds heel close ben. Allerlei relatie-perikelen passeren de revue. Mails binnen de vriendengroep, van m'n vader en moeder, van mijn huidige vriend in de periode dat we elkaar leerden kennen, oud studiegenootjes, reisgenootjes, collega's en andere kennissen uit m'n leven van toen. En nu word ik daar een beetje nostalgisch van. Het leven zag er zo anders uit toen. Het voelde zo vrij, de wereld lag aan m'n voeten. Alles was nog mogelijk. Ik kan er niet echt de vinger opleggen waar dat nou in zit, want in theorie heb ik nog steeds een vrij leven. Geen kinderen (bewuste keuze), veel meer financiële vrijheid en nog steeds heel gelukkig met mijn vriend. Maar wel een serieuze baan, een hypotheek, minder vrije dagen, stress.
Het zet me aan het denken. Ben ik wel geworden wie ik wilde worden? Is dit het leven dat ik wil leiden? Ik was altijd zo'n vrije geest, maar ook ik leef eigenlijk het leven via gebaande paden. Dat steekt een beetje, nu ik herinnerd word aan wie ik was.
Een beetje filosofisch misschien, maar ik raakte er dus wat sentimenteel van. Is het herkenbaar voor iemand? Ben jij geworden wie je wilde worden? Wat zou jouw vroegere 'ik' van jouw huidige persoontje vinden?
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:12
Het is beter geworden dan ik had gehoopt. Qua werk had ik nooit een idee wat ik wilde doen en door mijn onzekerheid dacht ik dat er niet zo veel voor mij was weggelegd. Maar doe nu wel werk waar ik gelukkig van word.
Ik weet nog dat ik veel met babyborns speelde en ik heel graag moeder wilde worden. Ik weet nog dat toen ik 10 jaar was dacht ik dat het kon vanaf m'n 18e en dat ik dan gelijk een baby zou willen op mn 18e. Tuurlijk 'kon' het op mn 18e, maar eenmaal die leeftijd was ik er helemaal niet mee bezig. Nu ben ik bijna 30 en zijn er nog geen kinderen en de kans is best aanwezig dat die er niet komen. Hoe dan ook geniet ik meer van het leven dan ik als kind had verwacht.
Ik werd gepest, had geen fijne thuissituatie dus had niet een heel rooskleurig beeld van de toekomst. Eenmaal uit huis 8 jaar geleden is mijn leven zoveel beter geworden. Ondanks de onvervulde kinderwens ben ik toch gelukkiger.
Edit: ik vond mezelf ook lelijk vroeger en ben mezelf steeds knapper gaan vinden toen ik ouder werd. Ik ben vooral mezelf gaan waarderen en mijn mooie kanten gaan inzien. Dat maakt ook echt gelukkiger.
Ik weet nog dat ik veel met babyborns speelde en ik heel graag moeder wilde worden. Ik weet nog dat toen ik 10 jaar was dacht ik dat het kon vanaf m'n 18e en dat ik dan gelijk een baby zou willen op mn 18e. Tuurlijk 'kon' het op mn 18e, maar eenmaal die leeftijd was ik er helemaal niet mee bezig. Nu ben ik bijna 30 en zijn er nog geen kinderen en de kans is best aanwezig dat die er niet komen. Hoe dan ook geniet ik meer van het leven dan ik als kind had verwacht.
Ik werd gepest, had geen fijne thuissituatie dus had niet een heel rooskleurig beeld van de toekomst. Eenmaal uit huis 8 jaar geleden is mijn leven zoveel beter geworden. Ondanks de onvervulde kinderwens ben ik toch gelukkiger.
Edit: ik vond mezelf ook lelijk vroeger en ben mezelf steeds knapper gaan vinden toen ik ouder werd. Ik ben vooral mezelf gaan waarderen en mijn mooie kanten gaan inzien. Dat maakt ook echt gelukkiger.
anoniem_660fa43cd43ec wijzigde dit bericht op 18-08-2023 12:16
13.16% gewijzigd
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:13
Nee, mijn leven is echt wel anders gelopen dan ik vroeger dacht. Toen ik studeerde had ik heel grote - en misschien ook wel naïeve plannen die niet echt zijn uitgekomen. Andere dingen waarvan ik lang heb gedacht dat ze niet haalbaar waren zijn juist weer wel uitgekomen.
Als ik bij ons in de stad de nieuwe eerstejaarsstudenten zie dan denk ik ook wel: dan is echt alles nog mogelijk en hoef je je alleen maar te richten op je studie en je sociale leven, verder heb je nog niks om je druk over te maken. Al weet ik wel dat ik toen ook over veel dingen piekerde.
Als ik bij ons in de stad de nieuwe eerstejaarsstudenten zie dan denk ik ook wel: dan is echt alles nog mogelijk en hoef je je alleen maar te richten op je studie en je sociale leven, verder heb je nog niks om je druk over te maken. Al weet ik wel dat ik toen ook over veel dingen piekerde.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:16
Als ik kind wist ik al: Ik wil vrij zijn als ik later groot ben. En dat is meer dan gelukt. Ik ben vrij van grote verantwoordelijkheden (bijvoorbeeld geen kinderen), vrij in mijn relatie, vrij in gaan en doen wat ik wil want ruim voldoende financiële middelen, vrij in werk want freelancer.
Ik ben geworden wat ik wilde en veel meer dan dat. Maar ik heb dan ook alleen maar keuzes gemaakt die daar naartoe leiden. Dus, ja. Heel bijzonder is dat niet. Ik ben gewoon recht op mijn doel afgegaan.
Mijn vroegere ik zou diep onder de indruk zijn.
Ik ben geworden wat ik wilde en veel meer dan dat. Maar ik heb dan ook alleen maar keuzes gemaakt die daar naartoe leiden. Dus, ja. Heel bijzonder is dat niet. Ik ben gewoon recht op mijn doel afgegaan.
Mijn vroegere ik zou diep onder de indruk zijn.
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:17
Nee, ik had niet verwacht dat ik chronisch ziek, eenzaam en ongelukkig zou worden. Ik fantaseer daardoor vaak hoe het leven ‘had kunnen zijn’ als ik nooit ziek was geworden.
Als ik naar foto’s kijk van vroeger word ik heel verdrietig. Was altijd heel vrij, creatief, vol ambitie en levenslust. Is nog maar weinig van over. Al waren er in die tijd ook vast dingen waar ik me druk om maakte (studie, bijbaantjes, vriendjes etc).
Als ik naar foto’s kijk van vroeger word ik heel verdrietig. Was altijd heel vrij, creatief, vol ambitie en levenslust. Is nog maar weinig van over. Al waren er in die tijd ook vast dingen waar ik me druk om maakte (studie, bijbaantjes, vriendjes etc).
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:23
Mijniebelle schreef: ↑18-08-2023 12:14Het is veel en veel slechter geworden.
Overigens kan ik het heul slecht handelen om oude e-mails en dergelijke te lezen. Een combinatie van erge cringe en nostalgie en nog wat dingen.
Ja die cringe herken ik
Waarom is het zoveel slechter geworden of ga je daar liever niet op in?
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:23
Ik ben voornamelijk heel anders geworden dan ik had gedacht. Maar ik ben zeker wel blij met de uitkomst.
Ik was "vroeger" veel meer carrière gericht - wilde (daar zat een jeugdtrauma achter) geen kinderen. Uiteindelijk toch een partner getroffen waarmee ik het aandurfde. En toen bleek er veel in evenwicht te komen: de baan werd wat minder belangrijk, ikzelf werd wat minder belangrijk en het moederschap heeft me goed gedaan. Het heeft in elk geval veel van mijn tijd de afgelopen 18 jaar opgeslokt en al doende heb ik veel geleerd - ook over mezelf.
Nu gaat kind uitvliegen - een vaste relatie heb ik al een tijd niet meer. Baan is niet de meest spannende, maar ook niet de meest vervelende. Ik woon op een leuke plek. Overall ben ik tevreden waar ik ben, maar ik begin nu wel na te denken over de nieuwe fase in mijn leven.
Ik was "vroeger" veel meer carrière gericht - wilde (daar zat een jeugdtrauma achter) geen kinderen. Uiteindelijk toch een partner getroffen waarmee ik het aandurfde. En toen bleek er veel in evenwicht te komen: de baan werd wat minder belangrijk, ikzelf werd wat minder belangrijk en het moederschap heeft me goed gedaan. Het heeft in elk geval veel van mijn tijd de afgelopen 18 jaar opgeslokt en al doende heb ik veel geleerd - ook over mezelf.
Nu gaat kind uitvliegen - een vaste relatie heb ik al een tijd niet meer. Baan is niet de meest spannende, maar ook niet de meest vervelende. Ik woon op een leuke plek. Overall ben ik tevreden waar ik ben, maar ik begin nu wel na te denken over de nieuwe fase in mijn leven.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:25
Sprookjesbos schreef: ↑18-08-2023 12:23Ja die cringe herken ikWaarom is het zoveel slechter geworden of ga je daar liever niet op in?
Ben ongelukkig om veel dingen en mijn leven is helemaal niet zoals ik het zou willen.
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:26
kindrebel schreef: ↑18-08-2023 12:16Als ik kind wist ik al: Ik wil vrij zijn als ik later groot ben. En dat is meer dan gelukt. Ik ben vrij van grote verantwoordelijkheden (bijvoorbeeld geen kinderen), vrij in mijn relatie, vrij in gaan en doen wat ik wil want ruim voldoende financiële middelen, vrij in werk want freelancer.
Ik ben geworden wat ik wilde en veel meer dan dat. Maar ik heb dan ook alleen maar keuzes gemaakt die daar naartoe leiden. Dus, ja. Heel bijzonder is dat niet. Ik ben gewoon recht op mijn doel afgegaan.
Mijn vroegere ik zou diep onder de indruk zijn.
Interessant! Behalve in mijn baan, heb ik eigenlijk ook een vrij leven. Ik kan gaan en staan waar ik wil, genoeg geld om dat te doen, een avontuurlijke vriend. Zelfs mijn baan in loondienst biedt vrijheid (veel vakantiedagen, zelf je dagen in mogen delen, thuiswerken als je wil, hoog salaris), maar toch voel ik me niet vrij. Ik weet niet zo goed waarom. Wat maakt dat jij wel veel vrijheid voelt?
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:32
Ik weet niet wat ik vroeger hoopte dat ik zou worden. Maar dat ik door een ernstig ruggenmergletsel een motorische handicap zou oplopen, daar heb ik nooit rekening mee gehouden. Heel veel dingen kan ik niet meer en ik moet dus elke dag zien betekenis en zin te vinden in wat ik wel nog kan. Nu eens gaat dat goed, andere keren heb ik zin om er het bijtje bij neer te gooien.
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:35
Deels. In de zin dat ik niet meer het bange onzekere grijze muisje ben dat niet durfde te leven. Dat bang was om zichzelf te zijn en toe te geven aan mijn verlangens.
Tegenwoordig sta ik met veel meer zelfvertrouwen in het leven en durf ik veel meer de persoon te zijn die ik wil zijn. Waar ik toen van droomde.
Helaas leidt ik ondanks dat niet het leven wat ik wil leven. Sterker, net als vroeger heb ik het gevoel dat ik niet echt leef. Dat ik slechts een toeschouwer ben van het leven van anderen. Waar dat vroeger echter kwam doordat ik niet durfde, komt het nu omdat mijn gezondheid het niet toe laat. Toen ik eindelijk het leven durfde te leven dat ik wilde leven, was het alweer te laat. Ik heb daar maar een heel korte tijd van mogen genieten en de vraag is of dat ooit weer in enige mate zal lukken.
En ik had verwacht inmiddels wel een leuke relatie te hebben en samen te wonen, maar die nog niet tegen gekomen.
Tegenwoordig sta ik met veel meer zelfvertrouwen in het leven en durf ik veel meer de persoon te zijn die ik wil zijn. Waar ik toen van droomde.
Helaas leidt ik ondanks dat niet het leven wat ik wil leven. Sterker, net als vroeger heb ik het gevoel dat ik niet echt leef. Dat ik slechts een toeschouwer ben van het leven van anderen. Waar dat vroeger echter kwam doordat ik niet durfde, komt het nu omdat mijn gezondheid het niet toe laat. Toen ik eindelijk het leven durfde te leven dat ik wilde leven, was het alweer te laat. Ik heb daar maar een heel korte tijd van mogen genieten en de vraag is of dat ooit weer in enige mate zal lukken.
En ik had verwacht inmiddels wel een leuke relatie te hebben en samen te wonen, maar die nog niet tegen gekomen.
lollypopje wijzigde dit bericht op 18-08-2023 12:40
6.57% gewijzigd
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:40
Wat is groots en meeslepend? Waar zit dat 'em in?intothewild schreef: ↑18-08-2023 12:36Ik wilde Groots en Meeslepend leven, en dat is ook wel gelukt. Het heeft me alleen helemaal niet het geluk gebracht dat ik had gedachtMaar dat is helemaal prima.
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:42
Heel eerlijk gezegd heeft dat me nooit moeite gekost. Nu ben ik ook nog mobiel, maar de chronische pijn en de stok, en de levensverwachting: geen psychische problemen meeSprookjesbos schreef: ↑18-08-2023 12:40Ik schrik wel van de reacties van jullie die een slechte gezondheid hebben. Dat lijkt me heel moeilijk om te accepteren!
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:43
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:44
Oh, wat een leuke vraag..
Ik was de afgelopen jaren erg bezig met wie ik 'moest' zijn. Ik wilde heel succesvol zijn in mijn baan, welke niet aansloot bij mijn karakter.
Daardoor in mijn werk echt ongelukkig geweest, met als gevolg nu een burn-out.
Nu heb ik weer het gevoel alsof de wereld weer aan mijn voeten ligt. Alle keuzes liggen ineens weer open. Wat zal ik nu eens doen met mijn leven? Heerlijk gevoel.
Ik was de afgelopen jaren erg bezig met wie ik 'moest' zijn. Ik wilde heel succesvol zijn in mijn baan, welke niet aansloot bij mijn karakter.
Daardoor in mijn werk echt ongelukkig geweest, met als gevolg nu een burn-out.
Nu heb ik weer het gevoel alsof de wereld weer aan mijn voeten ligt. Alle keuzes liggen ineens weer open. Wat zal ik nu eens doen met mijn leven? Heerlijk gevoel.
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:44
Grappig dat je zo door je oude mails heen gaat, ik had dat toevallig een paar dagen terug, ik kwam het appgesprek van mijn ex en mij tegen. Wat ben ik veranderd in de afgelopen 6 jaar zeg!
Ik doe soms wel eens het gedachten-experiment waarbij ik mezelf de vraag stel: "Zou mijn 8-jarige ik trots op mij zijn?"
Ik denk het wel. Ik heb dan geen gezin, wat ik soms wel wens, maar ik heb inmiddels een leuke baan en heb een lastige tijd met ziekte en tegenslag weten overwinnen. Ik denk dat dit een betere vraag is dan 'ben je geworden wat je hoopte'? Want het leven kan ook flink tegenzitten. Ik had ook nog steeds ziek kunnen zijn (angst om weer ziek te worden zit er wel goed in). Maar trots zijn kan ook op simpele dingen, ook al zit alles tegen en is je hele leven niet wat je er van verlangt. Je kan desondanks trots zijn op je doorzettingsvermogen en de kunst om het mooie van kleine dingen te zien, bijvoorbeeld. Trots op dat je goede vriendschappen hebt gesmeed. Trots op wie je bent, als persoon. Ondanks ellende en ondanks dat je misschien niet bent geworden wat je had gehoopt.
Ik doe soms wel eens het gedachten-experiment waarbij ik mezelf de vraag stel: "Zou mijn 8-jarige ik trots op mij zijn?"
Ik denk het wel. Ik heb dan geen gezin, wat ik soms wel wens, maar ik heb inmiddels een leuke baan en heb een lastige tijd met ziekte en tegenslag weten overwinnen. Ik denk dat dit een betere vraag is dan 'ben je geworden wat je hoopte'? Want het leven kan ook flink tegenzitten. Ik had ook nog steeds ziek kunnen zijn (angst om weer ziek te worden zit er wel goed in). Maar trots zijn kan ook op simpele dingen, ook al zit alles tegen en is je hele leven niet wat je er van verlangt. Je kan desondanks trots zijn op je doorzettingsvermogen en de kunst om het mooie van kleine dingen te zien, bijvoorbeeld. Trots op dat je goede vriendschappen hebt gesmeed. Trots op wie je bent, als persoon. Ondanks ellende en ondanks dat je misschien niet bent geworden wat je had gehoopt.
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:45
Na een jeugd met angst, alcoholmisbruik en een onveilige thuisfront wist ik als kind totaal niet wat ik wilde. Ik moest me vooral aanpassen.
In mijn puberteit kwam ik er alleen voor te staan en wilde ik vooral rust. Geen angst meer voor deurwaarders (want met 16 kon ik de huur en elektra niet opbrengen met fulltime vakkenvullen). Verhuizingen, schulden, eenzaamheid, soms geen geld om te eten. Puberteit nooit gehad, ik heb vooral moeten overleven.
Als jongvolwassenen tegen de muur op gelopen want emoties.....nog nooit mee bezig gehouden. Dus therapie.
Tussen 30 en 40 mede dankzij therapie de rust gevonden. Een diploma gehaald. Een rijbewijs. Een vaste baan. Een auto. Een (huur)huis met grote tuin. En twee prachtige kinderen.
De rust die ik als kind/puber wenste is heerlijk!
Maar daar heb ik zelf keihard voor moeten werken. Zoals ik vroeger dacht: dat komt later vanzelf, is logischerwijs niets waar.
Maar ik ben zeer tevreden en met vlagen zelfs zielsgelukkig.
Ik vind het verdrietig te lezen dat schrijvers hierboven ongelukkiger zijn.
In mijn puberteit kwam ik er alleen voor te staan en wilde ik vooral rust. Geen angst meer voor deurwaarders (want met 16 kon ik de huur en elektra niet opbrengen met fulltime vakkenvullen). Verhuizingen, schulden, eenzaamheid, soms geen geld om te eten. Puberteit nooit gehad, ik heb vooral moeten overleven.
Als jongvolwassenen tegen de muur op gelopen want emoties.....nog nooit mee bezig gehouden. Dus therapie.
Tussen 30 en 40 mede dankzij therapie de rust gevonden. Een diploma gehaald. Een rijbewijs. Een vaste baan. Een auto. Een (huur)huis met grote tuin. En twee prachtige kinderen.
De rust die ik als kind/puber wenste is heerlijk!
Maar daar heb ik zelf keihard voor moeten werken. Zoals ik vroeger dacht: dat komt later vanzelf, is logischerwijs niets waar.
Maar ik ben zeer tevreden en met vlagen zelfs zielsgelukkig.
Ik vind het verdrietig te lezen dat schrijvers hierboven ongelukkiger zijn.
a-ha wijzigde dit bericht op 18-08-2023 12:47
0.75% gewijzigd
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:45
Pakweg 10 - 15 jaar geleden, toen ik nog een puber was, had ik geen enkel idee over mijn toekomst. Ik zat slecht in mijn vel door de scheiding en de daaropvolgende nieuwe partner van mijn moeder. Mijn leven werd overhoop gegooid en ik durfde daardoor niet meer vooruit te kijken omdat het zo weer elk moment anders kon worden. Daarnaast ben ik ruim 10 jaar erg gepest waardoor ik geen eigenwaarde meer had. Ik had niet het idee dat ik echt iets kon bereiken in mijn leven.
Nu ben ik goed op weg om mooie dingen te bereiken, maar het zal nog wel even duren voordat het daadwerkelijk zover is. Ik heb een pittig traject afgelegd, maar ik ben wel trots op mezelf dat ik altijd licht aan het einde van de tunnel heb gezien.
Nu ben ik goed op weg om mooie dingen te bereiken, maar het zal nog wel even duren voordat het daadwerkelijk zover is. Ik heb een pittig traject afgelegd, maar ik ben wel trots op mezelf dat ik altijd licht aan het einde van de tunnel heb gezien.
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:48
Ben 1 jaar ouder dan jij en ben ook vrij gezien financiën en geen kinderen. Zou niet anders willen. In sommige opzichten is m'n leven en stuk beter dan gehoopt. Geen kinderen, een fijne man en fijne plek om te wonen is uitgekomen, maar beter dan verwacht. Dat laatste komt vooral omdat het financieel een stuk beter is dan gedacht. Dit zorgt er ook voor dat ik bepaalde hobby's kan doen, die in een andere situatie niet zomaar hadden gekund. Hier kan ik echt blij van worden.
Aan de andere kant heb ik vroeger nooit echt een heel duidelijk beeld gehad met dingen als: ik wil later X worden en daar wonen etc. Dus of ik er helemaal iets over kan zeggen?
Kan trouwens wel nostalgisch worden over oude dingen, maar vind dat dan ook leuk.
Aan de andere kant heb ik vroeger nooit echt een heel duidelijk beeld gehad met dingen als: ik wil later X worden en daar wonen etc. Dus of ik er helemaal iets over kan zeggen?
Kan trouwens wel nostalgisch worden over oude dingen, maar vind dat dan ook leuk.
tinytiny wijzigde dit bericht op 18-08-2023 12:51
0.07% gewijzigd
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:48
En nog even hierop voortbordurend. Dat wilde ik ook vroeger ook wel, groots en meeslepend. Al heb ik geen definitie van wat dat nou betekent. Ik heb een tijdje groots en meeslepend geleefd; heel veel gereisd. Totdat ik daar geen zin meer in had.
Ik bekijk groots en meeslepend met gemengde gevoelens. Als ik bijvoorbeeld naar mijn lieve moedertje kijk, heeft zij juist 'eenvoudig en gelukkig leven' tot een ware kunstvorm verheven. Zij leeft vooral in het dorp waar ze is opgegroeid en nog steeds woont. Op haar fiets overal naartoe. Geluk zit hem bij haar in strandwandelingen, schelpen zoeken en naar het tuincentrum of een markt gaan. Haar cliënten (thuiszorg). Met een boek en een kop koffie in de tuin. Oppassen op haar kleinkinderen. En dan heel af en toe eens een vakantie. Ze is ziels- en zielsgelukkig. Dat kan ik enorm bewonderen.
sprookjesbos wijzigde dit bericht op 18-08-2023 12:51
1.72% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
