Psyche
alle pijlers
Ben jij geworden zoals je vroeger had gehoopt?
vrijdag 18 augustus 2023 om 12:06
Vandaag ben ik mijn mailbox aan het opschonen van het emailadres dat ik al sinds 2008 heb. In 2008 was ik 21; inmiddels ben ik dus 36. Met het opschonen van alle mails (tienduizenden, letterlijk) krijg ik een kijkje in m'n 'vorige' leven.
Wat me opvalt is dat er 10 jaar geleden echt superveel gemaild werd! Het was eigenlijk de Whatsapp van tegenwoordig: foto's van stapavonden, afspraken maken, groepsmails etc. Er komen mails voorbij van heel veel exvriendjes, ik was er maar druk mee
Maar ook m'n beste vriendinnen, met wie ik nog steeds heel close ben. Allerlei relatie-perikelen passeren de revue. Mails binnen de vriendengroep, van m'n vader en moeder, van mijn huidige vriend in de periode dat we elkaar leerden kennen, oud studiegenootjes, reisgenootjes, collega's en andere kennissen uit m'n leven van toen.
En nu word ik daar een beetje nostalgisch van. Het leven zag er zo anders uit toen. Het voelde zo vrij, de wereld lag aan m'n voeten. Alles was nog mogelijk. Ik kan er niet echt de vinger opleggen waar dat nou in zit, want in theorie heb ik nog steeds een vrij leven. Geen kinderen (bewuste keuze), veel meer financiële vrijheid en nog steeds heel gelukkig met mijn vriend. Maar wel een serieuze baan, een hypotheek, minder vrije dagen, stress.
Het zet me aan het denken. Ben ik wel geworden wie ik wilde worden? Is dit het leven dat ik wil leiden? Ik was altijd zo'n vrije geest, maar ook ik leef eigenlijk het leven via gebaande paden. Dat steekt een beetje, nu ik herinnerd word aan wie ik was.
Een beetje filosofisch misschien, maar ik raakte er dus wat sentimenteel van. Is het herkenbaar voor iemand? Ben jij geworden wie je wilde worden? Wat zou jouw vroegere 'ik' van jouw huidige persoontje vinden?
Wat me opvalt is dat er 10 jaar geleden echt superveel gemaild werd! Het was eigenlijk de Whatsapp van tegenwoordig: foto's van stapavonden, afspraken maken, groepsmails etc. Er komen mails voorbij van heel veel exvriendjes, ik was er maar druk mee
Maar ook m'n beste vriendinnen, met wie ik nog steeds heel close ben. Allerlei relatie-perikelen passeren de revue. Mails binnen de vriendengroep, van m'n vader en moeder, van mijn huidige vriend in de periode dat we elkaar leerden kennen, oud studiegenootjes, reisgenootjes, collega's en andere kennissen uit m'n leven van toen. En nu word ik daar een beetje nostalgisch van. Het leven zag er zo anders uit toen. Het voelde zo vrij, de wereld lag aan m'n voeten. Alles was nog mogelijk. Ik kan er niet echt de vinger opleggen waar dat nou in zit, want in theorie heb ik nog steeds een vrij leven. Geen kinderen (bewuste keuze), veel meer financiële vrijheid en nog steeds heel gelukkig met mijn vriend. Maar wel een serieuze baan, een hypotheek, minder vrije dagen, stress.
Het zet me aan het denken. Ben ik wel geworden wie ik wilde worden? Is dit het leven dat ik wil leiden? Ik was altijd zo'n vrije geest, maar ook ik leef eigenlijk het leven via gebaande paden. Dat steekt een beetje, nu ik herinnerd word aan wie ik was.
Een beetje filosofisch misschien, maar ik raakte er dus wat sentimenteel van. Is het herkenbaar voor iemand? Ben jij geworden wie je wilde worden? Wat zou jouw vroegere 'ik' van jouw huidige persoontje vinden?
vrijdag 18 augustus 2023 om 13:49
Mooi is dat he? Ik denk dat veel mensen denken dat ze het anders willen doen dan hun ouders, maar hoe gaaf is het dan als dat lukt?
Ik hoop dat ik dat ook nog kan zeggen als de kinderen in de puberteit zitten. Dat was bij ons thuis een hele vervelende periode die ook wel schadelijk was. Hoop dat ik dan ook nog kan zeggen dat man en ik een prettige omgeving wisten te creëren.
vrijdag 18 augustus 2023 om 13:50
Er zijn dingen die ik als puber al wilde maar waar mensen hun vraagtekens bij uitspraken: de studierichting die ik wilde doen, ik wilde pleegmoeder worden, en ik zou oud worden met mijn vriendje. Die dingen zijn (laatste kan ik alleen tot dag van vandaag zeggen natuurlijk, toekomst is afwachten) uitgekomen.
Wel is mijn leven anders gelopen. Als kind denk je er niet zo over na dat je chronisch ziek kunt worden en in een rolstoel beland, dat je kind ook ziek wordt (andere ziekte, herken veel van Lollypopje) en een kind met trauma zoveel begeleiding nodig heeft. We leven continu in dagen van aanpassingen. Geen dag verloopt zoals je in de ochtend denkt. En juist door mijn ziekte, niet weten wat ik in de toekomst nog wel en niet ga kunnen, leef ik het leven voluit. En merk dat de kinderen dat ook doen, ondanks hun eigen problematiek. Ook al is het een rommeltjesgezin, we hebben het fijn samen. En met een kindertijd die vol stond van stress en eenzaamheid, heb ik nu gevonden wat er toen niet was: saamhorigheid en liefde. Veel meer heb ik niet nodig. Oké, gezonde lijven zouden fijn zijn, maar de uitspraak "als je maar gezond bent...." daar kan ik ook niet zoveel mee, je kunt gelukkig zijn ook al ben je ziek. En je kunt ook heel ongelukkig zijn als je ziek bent. En je kunt ook heel ongelukkig zijn met een gezond lijf. Gezond en gelukkig zijn nu eenmaal geen termen die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, heb ik ervaren.
Wel is mijn leven anders gelopen. Als kind denk je er niet zo over na dat je chronisch ziek kunt worden en in een rolstoel beland, dat je kind ook ziek wordt (andere ziekte, herken veel van Lollypopje) en een kind met trauma zoveel begeleiding nodig heeft. We leven continu in dagen van aanpassingen. Geen dag verloopt zoals je in de ochtend denkt. En juist door mijn ziekte, niet weten wat ik in de toekomst nog wel en niet ga kunnen, leef ik het leven voluit. En merk dat de kinderen dat ook doen, ondanks hun eigen problematiek. Ook al is het een rommeltjesgezin, we hebben het fijn samen. En met een kindertijd die vol stond van stress en eenzaamheid, heb ik nu gevonden wat er toen niet was: saamhorigheid en liefde. Veel meer heb ik niet nodig. Oké, gezonde lijven zouden fijn zijn, maar de uitspraak "als je maar gezond bent...." daar kan ik ook niet zoveel mee, je kunt gelukkig zijn ook al ben je ziek. En je kunt ook heel ongelukkig zijn als je ziek bent. En je kunt ook heel ongelukkig zijn met een gezond lijf. Gezond en gelukkig zijn nu eenmaal geen termen die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, heb ik ervaren.
vrijdag 18 augustus 2023 om 14:14
Ik heb nooit plannen gehad, het leven overkomt mij een beetje. Ik heb heel lang een ‘later als ik groot ben dan ga ik er eens serieus voor zitten’ gehad. En toen was ik ineens 40.
Eigenlijk ook maar goed dat ik geen vijfjarenplan oid heb gemaakt ooit. Was vast niets van terecht gekomen en dan had ik mij daar weer mislukt over moeten voelen. Nu denk ik: ‘Tsja, het is nu eenmaal zus of zo en maak er maar het beste van’.
Eigenlijk ook maar goed dat ik geen vijfjarenplan oid heb gemaakt ooit. Was vast niets van terecht gekomen en dan had ik mij daar weer mislukt over moeten voelen. Nu denk ik: ‘Tsja, het is nu eenmaal zus of zo en maak er maar het beste van’.
vrijdag 18 augustus 2023 om 14:18
Wat een mooie post! Fijn om te lezen.Pinaco schreef: ↑18-08-2023 13:37Het is voor mij allemaal heel goed uitgepakt. Toen ik nog thuis woonde dacht ik echt dat er iets mis met mij was. Dat het aan mij lag dat ik me nergens thuis voelde en lastig was. Nu ik daarop terugkijk zie ik dat ik thuis geen ruimte kreeg om mezelf te zijn en afgerekend werd op mijn voorkeuren en keuzes.
Als volwassene ben ik super trots op mezelf. Ik heb goed geboerd, leuke mensen om me heen, zorg goed voor anderen en er wordt voor mij gezorgd... Ik kan een hoop en doe een hoop. Ik heb geen super spannende baan, maar wel iets dat aansluit op mijn talent en in een niche, dus daar heb ik geluk mee. Er is geen één element waarvan ik denk 'daar heb ik echt punten laten liggen'. Niet dat ik overal de beste in ben of hele excentrieke dingen meemaak, maar dat hoeft ook niet. Mijn vroegere ik zou ook trots zijn op mij!
Ik ben een tevreden mens en kijk er naar uit om mijn kinderen een andere omgeving te bieden (met meer ruimte en acceptatie), zodat zij de worsteling die ik achter de rug heb, kunnen overslaan.
.
vrijdag 18 augustus 2023 om 14:32
Nee, totaal niet. Ik was best een vrijbuiter, kende weinig tot geen angsten. Maar nu....
En het was ook nooit de bedoeling alleenstaand moeder te worden. Zelfs toen ik er alleen voor kwam te staan op mijn 28e met kind dacht ik nog dat dat tijdelijk zou zijn. Dat ik wel weer in mannen en de liefde zou gaan geloven. Helaas....
En het was ook nooit de bedoeling alleenstaand moeder te worden. Zelfs toen ik er alleen voor kwam te staan op mijn 28e met kind dacht ik nog dat dat tijdelijk zou zijn. Dat ik wel weer in mannen en de liefde zou gaan geloven. Helaas....
vrijdag 18 augustus 2023 om 14:34
Poeh, ik was 21 in de vorige eeuw. Als ik terugkijk is er vooral veel gebeurd. Op mijn 21e was ik niet op mijn best, eetstoornis en in een relatie die gedoemd was te mislukken (wat overigens pas bijna 10 jaar later gebeurde). Mijn leven bestaat vooral uit veel verkeerde keuzes en een enkele slimme zet, maar ik ben niet ontevreden met de uitkomst.
vrijdag 18 augustus 2023 om 14:45
Vroeger wilde had ik een aantal dingen op mijn wensenlijstje staan, wat ik graag wilde in het leven zeg maar. Gewoon, simpele dingen....
* Een hond stond toch wel op nummer één. Tot een eigen hond heb ik het, ben nu eind 40, nooit geschopt, maar terwijl ik dit schrijf ligt mijn oppashond naast me op de bank.
* Een eigen clubje kinderen, op welke manier dan ook. Ik ben in de kinderopvang terecht gekomen en werk op een bso. Diverse groepen kinderen 8 jaar op mijn groep gehad. Dus zeker mijn eigen clubje kinderen gekregen.
* Een huis aan een riviertje, na jarenlang op een studentenkamer gewoond te hebben heb ik nu een leuk flatje in onze hoofdstad. Vanuit mijn woonkamer kijk ik op de sloot naast onze flat.
* Vanuit de begintune van Kinderen voor kinderen van vroeger, ik wilde iets doen voor kinderen onder de Evenaar. As we speak wordt er een sportveld aangelegd naast het buurthuis dat ik heb opgericht in Zuidelijk Afrika. Hier leren mensen uit een gemeenschap, lezen, schrijven, life skills en dergelijke.
Vanuit deze gedachten is mijn leven meer dan geslaagd en zijn mijn wensen uitgekomen. Wat daarnaast wel grappig is, is dat ik vroeger, als student altijd kinderen wilde krijgen. Mijn vrienden wilden altijd reizen en de wereld zien. Nu hebben zij kinderen en reis ik de halve wereld over... Soms leen ik als oppas hun kinderen om leuke dingen te doen.
En vroeger woonde ik zo'n uur van Amsterdam, dat vond ik al ver weg, laat staan dat ik naar Duitsland of Belgie op vakantie wilde. Zo ver weg was dat
Inmiddels dus wel de hele wereld over.
De laatste jaren heb ik een nieuw motto als bsojuf zijnde. Zorg dat je de juf/meester bent die jij nodig had als kind.
Waarmee ik dan niet bedoel dat je alles goed moet vinden, maar wel de kinderen het gevoel moet geven dat er altijd iemand voor ze is en wat ze wat ze ook doen zichzelf mogen zijn.
Aan het aantal kinderen te zien, dat wel of niet op onze bso zit, dat dagelijks bij mijn een knuffel komt halen is dat ook goed gelukt.
* Een hond stond toch wel op nummer één. Tot een eigen hond heb ik het, ben nu eind 40, nooit geschopt, maar terwijl ik dit schrijf ligt mijn oppashond naast me op de bank.
* Een eigen clubje kinderen, op welke manier dan ook. Ik ben in de kinderopvang terecht gekomen en werk op een bso. Diverse groepen kinderen 8 jaar op mijn groep gehad. Dus zeker mijn eigen clubje kinderen gekregen.
* Een huis aan een riviertje, na jarenlang op een studentenkamer gewoond te hebben heb ik nu een leuk flatje in onze hoofdstad. Vanuit mijn woonkamer kijk ik op de sloot naast onze flat.
* Vanuit de begintune van Kinderen voor kinderen van vroeger, ik wilde iets doen voor kinderen onder de Evenaar. As we speak wordt er een sportveld aangelegd naast het buurthuis dat ik heb opgericht in Zuidelijk Afrika. Hier leren mensen uit een gemeenschap, lezen, schrijven, life skills en dergelijke.
Vanuit deze gedachten is mijn leven meer dan geslaagd en zijn mijn wensen uitgekomen. Wat daarnaast wel grappig is, is dat ik vroeger, als student altijd kinderen wilde krijgen. Mijn vrienden wilden altijd reizen en de wereld zien. Nu hebben zij kinderen en reis ik de halve wereld over... Soms leen ik als oppas hun kinderen om leuke dingen te doen.
En vroeger woonde ik zo'n uur van Amsterdam, dat vond ik al ver weg, laat staan dat ik naar Duitsland of Belgie op vakantie wilde. Zo ver weg was dat
Inmiddels dus wel de hele wereld over.
De laatste jaren heb ik een nieuw motto als bsojuf zijnde. Zorg dat je de juf/meester bent die jij nodig had als kind.
Waarmee ik dan niet bedoel dat je alles goed moet vinden, maar wel de kinderen het gevoel moet geven dat er altijd iemand voor ze is en wat ze wat ze ook doen zichzelf mogen zijn.
Aan het aantal kinderen te zien, dat wel of niet op onze bso zit, dat dagelijks bij mijn een knuffel komt halen is dat ook goed gelukt.
vrijdag 18 augustus 2023 om 14:48
Dit had mijn tekst kunnen zijn.mcsteamy schreef: ↑18-08-2023 13:35Leuk topic. Interessante reacties. Ik kom er nu achter dat ik vroeger geen beeld had van mijn toekomst (en nu nog steeds niet). Dus of ik nu ben zoals ik vroeger gehoopt had, geen idee. Wel zou ik bepaalde, levensbepalende zaken anders gedaan hebben, als ik mijn leven twintig jaar kon terugspoelen. Ik heb vaak het gevoel dat ik vastzit en heb veel verantwoordelijkheden die ik liever niet had gehad.
Al ben ik niet ongelukkig met de keuzes die gemaakt heb, en die me veel verantwoordelijkheden brachten.
Ik hoop nu te worden wie ik al een tijdje wil zijn.
Daarmee ben ik al aardig op weg.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
vrijdag 18 augustus 2023 om 15:00
Zeker weten. Uiteraard zal het niet altijd makkelijk zijn, maar als we de basis veilig en vertrouwd kunnen houden komen we al heel ver.Pinaco schreef: ↑18-08-2023 13:49Mooi is dat he? Ik denk dat veel mensen denken dat ze het anders willen doen dan hun ouders, maar hoe gaaf is het dan als dat lukt?
Ik hoop dat ik dat ook nog kan zeggen als de kinderen in de puberteit zitten. Dat was bij ons thuis een hele vervelende periode die ook wel schadelijk was. Hoop dat ik dan ook nog kan zeggen dat man en ik een prettige omgeving wisten te creëren.
vrijdag 18 augustus 2023 om 15:04
Ik denk dat mijn jongere 21 jarige zelf nogal onder de indruk zou zijn van waar ik nu sta. Dat doet me glimlachen en mijn dag is in een klap weer helemaal goed eigenlijk 
en doet me weer even flink waarderen wat ik nu heb.
en doet me weer even flink waarderen wat ik nu heb.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 18 augustus 2023 om 15:19
Ik had als kind en puber geen duidelijk beeld van de toekomst. In mijn omgeving gingen de meeste mensen samenwonen of trouwen en dan was het ook nog gangbaar om een paar kinderen te krijgen. Zo dacht ik over de toekomst en dat beeld vond ik helemaal niet bij mij passen. Maar nu ik inderdaad gewoon op mezelf woon, ben ik gelukkiger dan toen. Een fijne woning, een baan, gezondheid, genoeg geld om van te leven en sparen, vrije tijd, een paar vrienden... Dat kan zomaar weer veranderen en daarom geniet ik er nu des te meer van. Na jaren van chaos heb ik eindelijk weer mijn rust terug.
vrijdag 18 augustus 2023 om 15:20
vrijdag 18 augustus 2023 om 15:22
LuckyLud schreef: ↑18-08-2023 12:17Nee, ik had niet verwacht dat ik chronisch ziek, eenzaam en ongelukkig zou worden. Ik fantaseer daardoor vaak hoe het leven ‘had kunnen zijn’ als ik nooit ziek was geworden.
Hier eigenlijk precies hetzelfde. Ik had grootste plannen, om binnen de organisatie waar ik zat, een andere, uitdagendere richting op te gaan. Maar ja, chronisch ziek. Ook ik fantaseer nu weleens hoe het leven had kunnen zijn. En of ik dan ook daadwerkelijk die grote reizen zou maken.
Ow, wat zou ik graag terug willen naar vroeger. Toen ik nog onbezorgd en een tikkeltje naïef was en de dingen gewoon ook deed die in me opkwamen.
Maar goed, dan lees ik mijn quote en zo is het dan ook wel weer..
lookie wijzigde dit bericht op 18-08-2023 15:28
0.47% gewijzigd
It is
what it is.
Accept it
and move on!
what it is.
Accept it
and move on!
vrijdag 18 augustus 2023 om 15:23
vrijdag 18 augustus 2023 om 15:31
Geen idee. Ik werd gepest omdat ik lelijk was, deed het niet best op school, thuissituatie was niet “je van het”. Ik wist niet wat ik wilde. In ieder geval geen gezin. Of kinderen. Of reizen.
Na de diagnose add werd het beter. En een eigen huis is ook een stap vooruit.
Ik heb 2 kinderen die ik praktisch alleen opvoed, ben veel knapper geworden, barst van het zelfvertrouwen. Ik ga zoveel mogelijk op reis. Heb een leuke baan. Blijk een talent voor ethologie op toepassing bij dieren te hebben.
Nee, ik ben veel beter in het heden dan vroeger. En geen van mijn verwachtingen zijn uitgekomen. Die waren al nihil.
Na de diagnose add werd het beter. En een eigen huis is ook een stap vooruit.
Ik heb 2 kinderen die ik praktisch alleen opvoed, ben veel knapper geworden, barst van het zelfvertrouwen. Ik ga zoveel mogelijk op reis. Heb een leuke baan. Blijk een talent voor ethologie op toepassing bij dieren te hebben.
Nee, ik ben veel beter in het heden dan vroeger. En geen van mijn verwachtingen zijn uitgekomen. Die waren al nihil.
vrijdag 18 augustus 2023 om 15:34
Ik ben niet geworden wat ik wilde, maar ik had nooit kunnen bevroeden dat het leven zo anders zou worden. Ik ben vooral veel wijzer geworden, en realiseer me dat ik toen ik wensen voor de toekomst maakte geen idee had hoe het leven zich kon ontwikkelen. Life is what happens to you while you are making other plans.
Sinds een jaar plak ik als hobby fotoboeken in van de afgelopen 20 jaar en ik herken die sentimentele buien zeker. Soms vind ik het jammer dat er zoveel tegenslagen zijn geweest waardoor ik nu heel ergens anders ben dan waar ik had willen komen. Maar; ik ben mentaal zoveel sterker en wijzer, dat had ik niet anders gewild. Ik heb vooral geleerd dat het leven niet altijd maakbaar is, en dat je vooral in het moment moet kiezen voor geluk. En dat lukt nu heel goed.
Sinds een jaar plak ik als hobby fotoboeken in van de afgelopen 20 jaar en ik herken die sentimentele buien zeker. Soms vind ik het jammer dat er zoveel tegenslagen zijn geweest waardoor ik nu heel ergens anders ben dan waar ik had willen komen. Maar; ik ben mentaal zoveel sterker en wijzer, dat had ik niet anders gewild. Ik heb vooral geleerd dat het leven niet altijd maakbaar is, en dat je vooral in het moment moet kiezen voor geluk. En dat lukt nu heel goed.
vrijdag 18 augustus 2023 om 15:51
Nee, het leven is anders geworden dan ik had gehoopt. Toen ik jong was, dacht ik dat een relatie een doel op zich was. Kinderen en een hypotheek hoorden daarbij. Ik ben getrouwd en gescheiden. Daarna snel een nieuwe relatie en twee kinderen gekregen. Nu weer alleenstaand, 50% moeder en een hypotheek.
Qua werk is het veel beter geworden dan ik dacht. Ik blijk talent te hebben voor mijn vakgebied en wordt daar ook in gewaardeerd.
Ik heb lieve vriendinnen en dus leuk werk waar ik blij mee ben. Maar mijn leven is wel eenzamer dan ik had gedacht. Ik heb altijd hard gewerkt voor later als WIJ oud zijn. Dat wij dan leuke dingen samen konden doen en samen oud zouden worden. Helaas had mijn ex partner daar een ander beeld bij.
Ik ben afgeknapt op mannen, mijn vertrouwen in hen is klein. Ik zie mijzelf niet meer in een relatie. Ik doe het nu alleen, en dat gaat best goed. Maar het is eenzamer dan ik had gehoopt.
Qua werk is het veel beter geworden dan ik dacht. Ik blijk talent te hebben voor mijn vakgebied en wordt daar ook in gewaardeerd.
Ik heb lieve vriendinnen en dus leuk werk waar ik blij mee ben. Maar mijn leven is wel eenzamer dan ik had gedacht. Ik heb altijd hard gewerkt voor later als WIJ oud zijn. Dat wij dan leuke dingen samen konden doen en samen oud zouden worden. Helaas had mijn ex partner daar een ander beeld bij.
Ik ben afgeknapt op mannen, mijn vertrouwen in hen is klein. Ik zie mijzelf niet meer in een relatie. Ik doe het nu alleen, en dat gaat best goed. Maar het is eenzamer dan ik had gehoopt.
Ik doe mijn best
vrijdag 18 augustus 2023 om 15:53
vrijdag 18 augustus 2023 om 16:37
Ik ben het er helemaal mee eens, hoor! Maar ik leef er al naar: ik kijk nauwelijks terug op dingen, heb nergens spijt van, en denk nooit 'had ik maar...'. Jammer genoeg kan ik niet zo laconiek naar de toekomst kijken.
vrijdag 18 augustus 2023 om 16:43
Ik ben ongeveer even oud als TO en mijn leven is wel anders dan ik op mijn 21ste bedacht had.
Ik werd vroeger door veel mensen als een soort wonderkind gezien en heb zonder al teveel moeite twee universitaire studies cum laude afgerond. Iedereen (ikzelf ook) had grootse verwachtingen van mijn carrière, maar dat is nooit zo van de grond gekomen. Ik ben er achter gekomen dat je voor een grootse carrière heel andere kwaliteiten nodig hebt dan alleen snel van begrip zijn.
M’n huidige baan is best ok, maar echt niet bijzonder. Waar ik tijdens mijn studie tot de top behoorde, presteer ik nu hooguit middelmatig.
Aan de andere kant ben ik werk ook een stuk minder belangrijk gaan vinden. Ik wist altijd wel dat ik ooit wel kinderen wilde, maar was daar op m’n 21ste echt niet mee bezig. Inmiddels trotse moeder van drie en ik vind het 1000x leuker dan ik ooit gedacht had.
Heb nu een behoorlijk gezapig, burgerlijk leven. En hoewel ik bij tijd en wijlen nog wel eens droom van grootse en meeslepende avonturen, vind ik het eigenlijk wel prima zo.
Ik werd vroeger door veel mensen als een soort wonderkind gezien en heb zonder al teveel moeite twee universitaire studies cum laude afgerond. Iedereen (ikzelf ook) had grootse verwachtingen van mijn carrière, maar dat is nooit zo van de grond gekomen. Ik ben er achter gekomen dat je voor een grootse carrière heel andere kwaliteiten nodig hebt dan alleen snel van begrip zijn.
M’n huidige baan is best ok, maar echt niet bijzonder. Waar ik tijdens mijn studie tot de top behoorde, presteer ik nu hooguit middelmatig.
Aan de andere kant ben ik werk ook een stuk minder belangrijk gaan vinden. Ik wist altijd wel dat ik ooit wel kinderen wilde, maar was daar op m’n 21ste echt niet mee bezig. Inmiddels trotse moeder van drie en ik vind het 1000x leuker dan ik ooit gedacht had.
Heb nu een behoorlijk gezapig, burgerlijk leven. En hoewel ik bij tijd en wijlen nog wel eens droom van grootse en meeslepende avonturen, vind ik het eigenlijk wel prima zo.
vrijdag 18 augustus 2023 om 16:45
Ik zou een romanschrijfster worden met minimaal 5 kinderen, een liefhebbende echtgenoot en een enorme tuin vol buxus en hortensia's.
Ik heb twee prachtige kinderen, maar ben alleenstaand, nooit romanschrijfster geworden en heb een balkon
Maar ik ben heel tevreden eigenlijk, dus wat dat betreft ben ik dankbaar.
Ik heb twee prachtige kinderen, maar ben alleenstaand, nooit romanschrijfster geworden en heb een balkon
Maar ik ben heel tevreden eigenlijk, dus wat dat betreft ben ik dankbaar.
blondynka wijzigde dit bericht op 18-08-2023 19:11
0.16% gewijzigd
Some girls are just born with glitter in their veins.
vrijdag 18 augustus 2023 om 16:52
Nee totaal niet. Ik had nooit gedacht volledig afgekeurd te worden en geen baan te hebben door een bepaalde stoornis. Ook had ik nooit gedacht zwaar depressief te worden. Op andere punten is mijn leven juist beter dan ik had gedacht. Ik heb een super lieve en begripvolle man, we hebben hele leuke en fijne vakanties en een heel erg fijn huis.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
