Psyche
alle pijlers
Bijna geen netwerk, voel me rot
donderdag 8 oktober 2009 om 16:25
Hallo,
ik ben al langer lid van dit forum onder een andere naam, maar wilde helemaal anoniem even mijn hart luchten.
Zoals de titel al zegt heb ik maar een klein netwerk van mensen om me heen. Eigenlijk zijn deze mensen allemaal familie of collega's. Als ik eerlijk moet zijn heb ik geen vrienden, alleen maar kennissen en dan enkel vage ook nog.
Lange tijd vond ik dat wel best; ik had het druk genoeg met mijn gezin en werk, maar de laatste tijd breekt het me echt op.
Ik voel me er somber door en jaloers op mensen die wel vrienden om zich heen hebben.
Vroeger op school had ik ook niet zo'n uitgebreide vriendenkring en eigenlijk is elk contact van toen nu wel verwaterd.
Contact met andere moeders op de school van mijn kinderen heb ik ook niet. Vorig jaar heb ik regelmatig vrijwilligerswerk op school gedaan in de hoop wat mensen tegen te komen, maar daar is niks uitgekomen. Ik heb gemerkt dat veel moeders elkaar al heel lang kennen (van vroeger misschien) en mij er niet bij hoeven.
Zoek een leuke hobby zou je zeggen, dat zou ik wel willen, maar ik weet niet wat. Ik ben niet echt sportief, en teamsport is lastig met mijn werk (onregelmatige diensten) en ik ben niet creatief (kan absoluut niet tekenen of schilderen). Als ik bij wijze van spreken zou gaan fitnessen, ben je toch weer alleen bezig en veel anderen gaan al met een vriendin sporten. Dan val ik er weer buiten.
Getver, ik realiseer me dat het een enorm klaagverhaal is geworden en ik weet ook niet echt wat ik van jullie verwacht. Misschien alleen maar een 'luisterend oor'.
Bedankt voor het lezen.
groetjes Nunja
ik ben al langer lid van dit forum onder een andere naam, maar wilde helemaal anoniem even mijn hart luchten.
Zoals de titel al zegt heb ik maar een klein netwerk van mensen om me heen. Eigenlijk zijn deze mensen allemaal familie of collega's. Als ik eerlijk moet zijn heb ik geen vrienden, alleen maar kennissen en dan enkel vage ook nog.
Lange tijd vond ik dat wel best; ik had het druk genoeg met mijn gezin en werk, maar de laatste tijd breekt het me echt op.
Ik voel me er somber door en jaloers op mensen die wel vrienden om zich heen hebben.
Vroeger op school had ik ook niet zo'n uitgebreide vriendenkring en eigenlijk is elk contact van toen nu wel verwaterd.
Contact met andere moeders op de school van mijn kinderen heb ik ook niet. Vorig jaar heb ik regelmatig vrijwilligerswerk op school gedaan in de hoop wat mensen tegen te komen, maar daar is niks uitgekomen. Ik heb gemerkt dat veel moeders elkaar al heel lang kennen (van vroeger misschien) en mij er niet bij hoeven.
Zoek een leuke hobby zou je zeggen, dat zou ik wel willen, maar ik weet niet wat. Ik ben niet echt sportief, en teamsport is lastig met mijn werk (onregelmatige diensten) en ik ben niet creatief (kan absoluut niet tekenen of schilderen). Als ik bij wijze van spreken zou gaan fitnessen, ben je toch weer alleen bezig en veel anderen gaan al met een vriendin sporten. Dan val ik er weer buiten.
Getver, ik realiseer me dat het een enorm klaagverhaal is geworden en ik weet ook niet echt wat ik van jullie verwacht. Misschien alleen maar een 'luisterend oor'.
Bedankt voor het lezen.
groetjes Nunja
donderdag 8 oktober 2009 om 17:17
quote:Vl43inder schreef op 08 oktober 2009 @ 17:10:
Nunja, misschien heb ik het wel helemaal bij het verkeerde einde hoor, maar ik krijg toch een beetje het gevoel dat je het anderen kwalijk neemt dat ze geen contact met je leggen.
Een contact begint altijd met geven, niet met vragen. Als je alleen maar vraagt dan moet je er doorgaans ergens voor betalen , en dan bedoel ik bijvoorbeeld mijn contact met de cassiere van de super.
Nodig eens een andere moeder uit op de koffie, geef een andere moeder aandacht door een praatje aan te knopen of een compliment te maken, stel voor om iemand te helpen ergens mee. Vriendschappen ontstaan niet spontaan, je moet er iets voor doen. En wat je geeft krijg je terug, kan op een andere manier zijn dan je verwacht, maar ik geloof daar echt wel in.Ik weet het niet Vl43inder. Nu ik al bijna 3 jaar alleen op het schoolplein sta, voelt het erg raar om ineens me ertussen te wringen. Vooral omdat het meehelpen op school (dus mèt die andere ouders) ook niks opleverde. Ik ging daar overigens niet in met het stempel op mijn voorhoofd 'ik ben zo eenzaam', maar gewoon blanco. Ik heb me voorgesteld aan anderen, ben belangstellend naar hun kinderen/man/werk geweest, zij idem t.o. mij, maar de volgende dag als je hallo zegt, kijkt men niet op of om. En na een paar van die ervaringen, stopt het bij mij dus wel.
Nunja, misschien heb ik het wel helemaal bij het verkeerde einde hoor, maar ik krijg toch een beetje het gevoel dat je het anderen kwalijk neemt dat ze geen contact met je leggen.
Een contact begint altijd met geven, niet met vragen. Als je alleen maar vraagt dan moet je er doorgaans ergens voor betalen , en dan bedoel ik bijvoorbeeld mijn contact met de cassiere van de super.
Nodig eens een andere moeder uit op de koffie, geef een andere moeder aandacht door een praatje aan te knopen of een compliment te maken, stel voor om iemand te helpen ergens mee. Vriendschappen ontstaan niet spontaan, je moet er iets voor doen. En wat je geeft krijg je terug, kan op een andere manier zijn dan je verwacht, maar ik geloof daar echt wel in.Ik weet het niet Vl43inder. Nu ik al bijna 3 jaar alleen op het schoolplein sta, voelt het erg raar om ineens me ertussen te wringen. Vooral omdat het meehelpen op school (dus mèt die andere ouders) ook niks opleverde. Ik ging daar overigens niet in met het stempel op mijn voorhoofd 'ik ben zo eenzaam', maar gewoon blanco. Ik heb me voorgesteld aan anderen, ben belangstellend naar hun kinderen/man/werk geweest, zij idem t.o. mij, maar de volgende dag als je hallo zegt, kijkt men niet op of om. En na een paar van die ervaringen, stopt het bij mij dus wel.
donderdag 8 oktober 2009 om 17:17
Is het zo dat je vooraf al denkt dat je er niet bij gaat horen, daar vervolgens je gedrag op afstemt (minder spontaan, onzeker, gesloten) en er dan uiteindelijk ook buiten valt, zoals op de cursus?
Of is het juist zo dat je op sociaal gebied gewoon niet zo sterk bent?
Of heb je bepaalde karaktereigenschappen waarmee anderen moeilijk kunnen dealen?
Bang om mensen kwijt te raken?
Of ben je juist zo leuk dat het anderen afstoot, (vrouwen onderling kunnen ook bitches zijn)
Super vervelend dat je zo moest huilen omdat je genegeerd werd, als je zou weten waarom dat is kan je daarop inspelen, vandaar dat ik meedenkt over de opties.
Of is het juist zo dat je op sociaal gebied gewoon niet zo sterk bent?
Of heb je bepaalde karaktereigenschappen waarmee anderen moeilijk kunnen dealen?
Bang om mensen kwijt te raken?
Of ben je juist zo leuk dat het anderen afstoot, (vrouwen onderling kunnen ook bitches zijn)
Super vervelend dat je zo moest huilen omdat je genegeerd werd, als je zou weten waarom dat is kan je daarop inspelen, vandaar dat ik meedenkt over de opties.
donderdag 8 oktober 2009 om 17:19
quote:lotje__ schreef op 08 oktober 2009 @ 17:14:
[...]
ik moet eerlijk toegeven, ik heb het niet zelf geplaatst, maar wel heel erg in de gaten gehouden.
tuurlijk ligt het ook aan de opzet van zo'n ad, en tuurlijk aan de hele insteek. zelfs de locatie speelt mee
waarom zou dat voor jou stroef gaan verlopen? anders bel je eerst nog n keertje als je dat niet al gedaan had. dan weet je of het 1 op 1 ook n btje klikt?
en hey, als t stroef loopt, dan ga je gewoon na de eerste kop koffie weer lekker je eigen weg
no harm done. (schrijf je dat zo?)
Ja, dat is ook zo!
We wonen iig in dezelfde stad dus dat zit wel goed.
Via mail klikt het wel. Ben benieuwd....en wat je zegt...no harm done (staat idd raar zo, maar volgens mij is het wel goed!)
[...]
ik moet eerlijk toegeven, ik heb het niet zelf geplaatst, maar wel heel erg in de gaten gehouden.
tuurlijk ligt het ook aan de opzet van zo'n ad, en tuurlijk aan de hele insteek. zelfs de locatie speelt mee
waarom zou dat voor jou stroef gaan verlopen? anders bel je eerst nog n keertje als je dat niet al gedaan had. dan weet je of het 1 op 1 ook n btje klikt?
en hey, als t stroef loopt, dan ga je gewoon na de eerste kop koffie weer lekker je eigen weg
no harm done. (schrijf je dat zo?)Ja, dat is ook zo!
We wonen iig in dezelfde stad dus dat zit wel goed.
Via mail klikt het wel. Ben benieuwd....en wat je zegt...no harm done (staat idd raar zo, maar volgens mij is het wel goed!)
donderdag 8 oktober 2009 om 17:22
quote:Nunja schreef op 08 oktober 2009 @ 17:17:
[...]
Ik weet het niet Vl43inder. Nu ik al bijna 3 jaar alleen op het schoolplein sta, voelt het erg raar om ineens me ertussen te wringen. Vooral omdat het meehelpen op school (dus mèt die andere ouders) ook niks opleverde. Ik ging daar overigens niet in met het stempel op mijn voorhoofd 'ik ben zo eenzaam', maar gewoon blanco. Ik heb me voorgesteld aan anderen, ben belangstellend naar hun kinderen/man/werk geweest, zij idem t.o. mij, maar de volgende dag als je hallo zegt, kijkt men niet op of om. En na een paar van die ervaringen, stopt het bij mij dus wel.
Kan me voorstellen ja, dat dat dan wel heel raar voelt.
Het is wel een structureel probleem geworden eigenlijk als ik het zo lees. Wat hierboven al is gezegd over een cursus vond ik wel een goede tip. Vooral ook omdat er bij de cursusdeelnemers wel begrip voor je zal zijn, dus je kunt gelijk oefenen.
[...]
Ik weet het niet Vl43inder. Nu ik al bijna 3 jaar alleen op het schoolplein sta, voelt het erg raar om ineens me ertussen te wringen. Vooral omdat het meehelpen op school (dus mèt die andere ouders) ook niks opleverde. Ik ging daar overigens niet in met het stempel op mijn voorhoofd 'ik ben zo eenzaam', maar gewoon blanco. Ik heb me voorgesteld aan anderen, ben belangstellend naar hun kinderen/man/werk geweest, zij idem t.o. mij, maar de volgende dag als je hallo zegt, kijkt men niet op of om. En na een paar van die ervaringen, stopt het bij mij dus wel.
Kan me voorstellen ja, dat dat dan wel heel raar voelt.
Het is wel een structureel probleem geworden eigenlijk als ik het zo lees. Wat hierboven al is gezegd over een cursus vond ik wel een goede tip. Vooral ook omdat er bij de cursusdeelnemers wel begrip voor je zal zijn, dus je kunt gelijk oefenen.
donderdag 8 oktober 2009 om 17:23
quote:aisha24 schreef op 08 oktober 2009 @ 17:16:
Sorry dat ik telkens reageer hoor, maar het is echt heel erg herkenbaar.
Ik vroeg me laatst af of ik geen autistische trekjes heb ofzo, aangezien het bij mij ook zo moeizaam gaat.
Als ik om me heen kijk zie ik dat mensen zo makkelijk contact maken. Dan denk ik hoe doen ze dat toch!
Ik heb zelf vaak het idee dat het zo moeilijk gaat omdat ik er teveel bij nadenk. Hoe ik overkom en wat ik wel en niet moet zeggen. Dan klap ik gewoon helemaal dicht. Herken jij dat ook dan?
Terwijl ik wel een eigen winkel heb, en het met klanten superleuk is enzo.
een eigen winkel, dat vind ik echt stoer! ik werk al jaren in div winkels, en ook het contact met de mensen gaat altijd leuk en goed. ze gaan altijd met n lach de deur weer uit.... ook als ze niet geslaagd zijn.
zonde dat je dan elders zo dichtklapt!
zelf heb ik juist dat ik die klik niet zo snel voel... misschien te afwachtend ook...
en ja, ik tik ook maar gewoon mee... we kapen een btje het topic gloof ik maar dat mag vast wel van nunja... toch?
Sorry dat ik telkens reageer hoor, maar het is echt heel erg herkenbaar.
Ik vroeg me laatst af of ik geen autistische trekjes heb ofzo, aangezien het bij mij ook zo moeizaam gaat.
Als ik om me heen kijk zie ik dat mensen zo makkelijk contact maken. Dan denk ik hoe doen ze dat toch!
Ik heb zelf vaak het idee dat het zo moeilijk gaat omdat ik er teveel bij nadenk. Hoe ik overkom en wat ik wel en niet moet zeggen. Dan klap ik gewoon helemaal dicht. Herken jij dat ook dan?
Terwijl ik wel een eigen winkel heb, en het met klanten superleuk is enzo.
een eigen winkel, dat vind ik echt stoer! ik werk al jaren in div winkels, en ook het contact met de mensen gaat altijd leuk en goed. ze gaan altijd met n lach de deur weer uit.... ook als ze niet geslaagd zijn.
zonde dat je dan elders zo dichtklapt!
zelf heb ik juist dat ik die klik niet zo snel voel... misschien te afwachtend ook...
en ja, ik tik ook maar gewoon mee... we kapen een btje het topic gloof ik
maar dat mag vast wel van nunja... toch?
donderdag 8 oktober 2009 om 17:29
@Lotje, ik woon in het noorden juist, helaas
@ Aisha, nee het is niet dat ik teveel nadenk tijdens een contact. Ik heb op zich geen problemen met sociaal verkeer en vind mezelf ook geen autistische trekjes vertonen (hoewel ik best iets geërft kan hebben met een autuistische vader & broer).
@nogeensdan, ik heb weleens gehoord van vriendschapscursussen, maar weet niet zo goed wat ik daar mee moet. Het voelt een beetje 'zielig' en geforceerd om dat te gaan doen. Ik bedoel: moet je dan als weekopdracht 10 keer een praatje maken ofzo.? Ik weet het niet.
@ Heidi, ik probeer in een nieuwe situatie juist niet vooraf al te doemdenken. Ik probeer juist positief erin te gaan etc. Volgens mij kom ik ook spontaan over. Ik heb wel eens terug gehoord dat ik ondanks spontaan gedrag toch weinig van mezelf laat zien. Tja, ik laat inderdaad niet meteen het achterste van mijn tong zien, vooral niet in eerste contacten. Ik heb een hekel aan mensen die tijdens een eerste ontmoeting meteen hun levensverhaal op tafel gooien.
Maar het zou best kunnen zijn dat ik anderen afschrik vanwege mijn geweldige ik
@ Aisha, nee het is niet dat ik teveel nadenk tijdens een contact. Ik heb op zich geen problemen met sociaal verkeer en vind mezelf ook geen autistische trekjes vertonen (hoewel ik best iets geërft kan hebben met een autuistische vader & broer).
@nogeensdan, ik heb weleens gehoord van vriendschapscursussen, maar weet niet zo goed wat ik daar mee moet. Het voelt een beetje 'zielig' en geforceerd om dat te gaan doen. Ik bedoel: moet je dan als weekopdracht 10 keer een praatje maken ofzo.? Ik weet het niet.
@ Heidi, ik probeer in een nieuwe situatie juist niet vooraf al te doemdenken. Ik probeer juist positief erin te gaan etc. Volgens mij kom ik ook spontaan over. Ik heb wel eens terug gehoord dat ik ondanks spontaan gedrag toch weinig van mezelf laat zien. Tja, ik laat inderdaad niet meteen het achterste van mijn tong zien, vooral niet in eerste contacten. Ik heb een hekel aan mensen die tijdens een eerste ontmoeting meteen hun levensverhaal op tafel gooien.
Maar het zou best kunnen zijn dat ik anderen afschrik vanwege mijn geweldige ik
donderdag 8 oktober 2009 om 17:31
donderdag 8 oktober 2009 om 17:31
Hi Nunja,
Kun je misschien een activiteit gaan doen die je specifiek aanspreekt (koken/naaien/cursus fotografie/debatteren/muziekles/koorzang watdanook)? dan kom je vaak mensen tegen die wat beter bij je passen. Ik ken het probleem wel, heb er ook last van gehad maar is bijn mij op een gegeven moment over gegaan, toen ik mensen begon te ontmoeten die ik écht mocht en die echt bij me pasten. Nu heb ik best veel vrienden en krijg er ook nieuwe bij. Ben echt uit mijn schulp gekropen en organiseer zelf ook leuke dingen (bv ontbijten bij mij thuis) voor vriendinnen. Laatste angst was m'n verjaardag vieren, dat had ik voor mijn dertigste al 15 jaar niet gedaan omdat er altijd weinig mensen kwamen en geen sfeer inzat. Toen mijn huis dus afgelopen zomer uit voegen barstte met 67 man was ik zooo gelukkig. ben nog steeds wel een einzelganger die veel tijd alleen door wil brengen, maar de link met buiten heb ik gevonden.
Kun je misschien een activiteit gaan doen die je specifiek aanspreekt (koken/naaien/cursus fotografie/debatteren/muziekles/koorzang watdanook)? dan kom je vaak mensen tegen die wat beter bij je passen. Ik ken het probleem wel, heb er ook last van gehad maar is bijn mij op een gegeven moment over gegaan, toen ik mensen begon te ontmoeten die ik écht mocht en die echt bij me pasten. Nu heb ik best veel vrienden en krijg er ook nieuwe bij. Ben echt uit mijn schulp gekropen en organiseer zelf ook leuke dingen (bv ontbijten bij mij thuis) voor vriendinnen. Laatste angst was m'n verjaardag vieren, dat had ik voor mijn dertigste al 15 jaar niet gedaan omdat er altijd weinig mensen kwamen en geen sfeer inzat. Toen mijn huis dus afgelopen zomer uit voegen barstte met 67 man was ik zooo gelukkig. ben nog steeds wel een einzelganger die veel tijd alleen door wil brengen, maar de link met buiten heb ik gevonden.
donderdag 8 oktober 2009 om 17:35
quote:Mlle_j schreef op 08 oktober 2009 @ 17:31:
Hi Nunja,
Kun je misschien een activiteit gaan doen die je specifiek aanspreekt (koken/naaien/cursus fotografie/debatteren/muziekles/koorzang watdanook)? dan kom je vaak mensen tegen die wat beter bij je passen. Ik ken het probleem wel, heb er ook last van gehad maar is bijn mij op een gegeven moment over gegaan, toen ik mensen begon te ontmoeten die ik écht mocht en die echt bij me pasten. Nu heb ik best veel vrienden en krijg er ook nieuwe bij. Ben echt uit mijn schulp gekropen en organiseer zelf ook leuke dingen (bv ontbijten bij mij thuis) voor vriendinnen. Laatste angst was m'n verjaardag vieren, dat had ik voor mijn dertigste al 15 jaar niet gedaan omdat er altijd weinig mensen kwamen en geen sfeer inzat. Toen mijn huis dus afgelopen zomer uit voegen barstte met 67 man was ik zooo gelukkig. ben nog steeds wel een einzelganger die veel tijd alleen door wil brengen, maar de link met buiten heb ik gevonden.
Bedankt voor je reactie. Ik pluis de laatste tijd ook alle krantjes uit voor cursussen die mij wel aanspreken, maar heb nog niet echt iets gevonden. Ik heb wel interesse in een theatercursus, maar dan voel ik echt een enorme drempel om me op te geven.
Verjaardag...ja die heb ik ook al jaren niet meer gevierd.
Hi Nunja,
Kun je misschien een activiteit gaan doen die je specifiek aanspreekt (koken/naaien/cursus fotografie/debatteren/muziekles/koorzang watdanook)? dan kom je vaak mensen tegen die wat beter bij je passen. Ik ken het probleem wel, heb er ook last van gehad maar is bijn mij op een gegeven moment over gegaan, toen ik mensen begon te ontmoeten die ik écht mocht en die echt bij me pasten. Nu heb ik best veel vrienden en krijg er ook nieuwe bij. Ben echt uit mijn schulp gekropen en organiseer zelf ook leuke dingen (bv ontbijten bij mij thuis) voor vriendinnen. Laatste angst was m'n verjaardag vieren, dat had ik voor mijn dertigste al 15 jaar niet gedaan omdat er altijd weinig mensen kwamen en geen sfeer inzat. Toen mijn huis dus afgelopen zomer uit voegen barstte met 67 man was ik zooo gelukkig. ben nog steeds wel een einzelganger die veel tijd alleen door wil brengen, maar de link met buiten heb ik gevonden.
Bedankt voor je reactie. Ik pluis de laatste tijd ook alle krantjes uit voor cursussen die mij wel aanspreken, maar heb nog niet echt iets gevonden. Ik heb wel interesse in een theatercursus, maar dan voel ik echt een enorme drempel om me op te geven.
Verjaardag...ja die heb ik ook al jaren niet meer gevierd.
donderdag 8 oktober 2009 om 17:46
Nunja, misschien toch die theatercursus doen? Ik heb er goede ervaringen mee, was vroeger behoorlijk verlegen en het engste wat ik kon bedenken was theater. En juist daarom heb ik me daarvoor ingeschreven. Was heel spannend in het begin, maar erg leuk.
Sindsdien volg ik elk jaar (of een keer in de twee jaar) een cursus waarvan ik denk: Dit is echt helemaal niks voor mij. En dat levert soms hele verrassende resultaten (nieuwe hobby' s, nieuwe contacten) op!
Sindsdien volg ik elk jaar (of een keer in de twee jaar) een cursus waarvan ik denk: Dit is echt helemaal niks voor mij. En dat levert soms hele verrassende resultaten (nieuwe hobby' s, nieuwe contacten) op!
donderdag 8 oktober 2009 om 17:53
quote:Alixz schreef op 08 oktober 2009 @ 17:46:
Nunja, misschien toch die theatercursus doen? Ik heb er goede ervaringen mee, was vroeger behoorlijk verlegen en het engste wat ik kon bedenken was theater. En juist daarom heb ik me daarvoor ingeschreven. Was heel spannend in het begin, maar erg leuk.
Sindsdien volg ik elk jaar (of een keer in de twee jaar) een cursus waarvan ik denk: Dit is echt helemaal niks voor mij. En dat levert soms hele verrassende resultaten (nieuwe hobby' s, nieuwe contacten) op!Dat is een leuk idee ja.
Nunja, misschien toch die theatercursus doen? Ik heb er goede ervaringen mee, was vroeger behoorlijk verlegen en het engste wat ik kon bedenken was theater. En juist daarom heb ik me daarvoor ingeschreven. Was heel spannend in het begin, maar erg leuk.
Sindsdien volg ik elk jaar (of een keer in de twee jaar) een cursus waarvan ik denk: Dit is echt helemaal niks voor mij. En dat levert soms hele verrassende resultaten (nieuwe hobby' s, nieuwe contacten) op!Dat is een leuk idee ja.
donderdag 8 oktober 2009 om 18:50
Nunja,
Laat ik beginnen met te zeggen dat ik me bij dit probleem erg weinig kan voorstellen. Wel heb ik het afgelopen jaar een nare ervaring gehad in een groep, sindsdien kan ik me iets meer voorstellen bij je alleen voelen, maar over het algemeen leg ik makkelijk contact en heb ik een goed netwerk. Zowel met dikke vrienden als met meer 'losse' kennissen.
De ideeën die hier aangedragen zijn, lijken me allemaal wel goed om uit te proberen, al naar gelang wat het beste bij je past. Ik zou mezelf niet 'zielig' gaan voelen bij een vriendschapscursus (als dat al bestaat?!), netzomin als iemand die via internet een partner zoekt niet zielig is. Soms heb je gewoon een steuntje in je rug nodig. En wie weet, helpt het wel om als huiswerk deze week 5 praatjes op het schoolplein te maken!
Als je een cursus echt een raar idee vindt, is een coach misschien iets?
Mijn ervaring is dat je juist niet echt de makkelijkste contacten legt bij koren, sportclubs en dergelijke. Zeker niet als het een langlopende cursus is (en veel mensen elkaar dus al kennen), maar ook niet als het heel erg gericht is op iets, dan ben je toch daar meer mee bezig en als je pech hebt vertrekt iedereen na afloop meteen.
Waarom richt je niet zelf een boeken- of eetclubje op, of een bijbelstudie groepje of zoek je via een aanplakbord bij bij de supermarkt een zwemmaatje? Dan kun je wat gerichter zoeken en begint het wat kleiner.
Ik denk dat het wel belangrijk is goed te bedenken wat voor een sociale contacten je nu zoekt en hoe veel tijd je daarvoor (over) hebt. Zoals iemand anders al zei, vriendschap kost ook investering. Je bent niet meteen 'hartsvriendinnen', maar misschien als binnenkort je zoon met een vriendje speelt, kun je de moeder van vriendje gewoon eens op de koffie vragen en een begin maken met gezellig geklets.
Zoals ik je reacties lees, ben ik wel bang dat je inderdaad steeds meer in je schulp kruipt en helemala niet meer weet hoe je er uit moet komen op een gegeven moment. Goed dat je nu in ieder geval voor jezelf de stap hebt gezet om naar het forum te gaan.
Pff, lange reactie, geen idee of je er wat aan hebt. Ik leef wél met je mee want ik kan me wél goed voorstellen dat je je niet blij voelt hiermee.
Laat ik beginnen met te zeggen dat ik me bij dit probleem erg weinig kan voorstellen. Wel heb ik het afgelopen jaar een nare ervaring gehad in een groep, sindsdien kan ik me iets meer voorstellen bij je alleen voelen, maar over het algemeen leg ik makkelijk contact en heb ik een goed netwerk. Zowel met dikke vrienden als met meer 'losse' kennissen.
De ideeën die hier aangedragen zijn, lijken me allemaal wel goed om uit te proberen, al naar gelang wat het beste bij je past. Ik zou mezelf niet 'zielig' gaan voelen bij een vriendschapscursus (als dat al bestaat?!), netzomin als iemand die via internet een partner zoekt niet zielig is. Soms heb je gewoon een steuntje in je rug nodig. En wie weet, helpt het wel om als huiswerk deze week 5 praatjes op het schoolplein te maken!
Als je een cursus echt een raar idee vindt, is een coach misschien iets?
Mijn ervaring is dat je juist niet echt de makkelijkste contacten legt bij koren, sportclubs en dergelijke. Zeker niet als het een langlopende cursus is (en veel mensen elkaar dus al kennen), maar ook niet als het heel erg gericht is op iets, dan ben je toch daar meer mee bezig en als je pech hebt vertrekt iedereen na afloop meteen.
Waarom richt je niet zelf een boeken- of eetclubje op, of een bijbelstudie groepje of zoek je via een aanplakbord bij bij de supermarkt een zwemmaatje? Dan kun je wat gerichter zoeken en begint het wat kleiner.
Ik denk dat het wel belangrijk is goed te bedenken wat voor een sociale contacten je nu zoekt en hoe veel tijd je daarvoor (over) hebt. Zoals iemand anders al zei, vriendschap kost ook investering. Je bent niet meteen 'hartsvriendinnen', maar misschien als binnenkort je zoon met een vriendje speelt, kun je de moeder van vriendje gewoon eens op de koffie vragen en een begin maken met gezellig geklets.
Zoals ik je reacties lees, ben ik wel bang dat je inderdaad steeds meer in je schulp kruipt en helemala niet meer weet hoe je er uit moet komen op een gegeven moment. Goed dat je nu in ieder geval voor jezelf de stap hebt gezet om naar het forum te gaan.
Pff, lange reactie, geen idee of je er wat aan hebt. Ik leef wél met je mee want ik kan me wél goed voorstellen dat je je niet blij voelt hiermee.
donderdag 8 oktober 2009 om 19:12
Ik weet niet of en hoe ik moet reageren omdat ik je aan de ene kant met je te doen heb, maar aan de andere kant sterk het gevoel heb dat je het jezelf wel erg aandoet.
Je hebt het steeds over mensen waar je niet mee hebt of niets mee kan.
Je bent dus heel kritisch.Aan de andere kant wil je gewoon een kletsje op het schoolplein.
Dus wat je precies wilt weet ik niet.
Maar wat betreft de school.
Ik heb veel vrienden en een groot sociaal leven, maar op school was ik een leek.
Omdat ik me hier niet prettig bij voel heb ik meteen in de eerste maand na de vakantie actie ondernomen.
Ik heb de moeders van de 'vriendinnetjes" van mijn dochter gevraagd samen te gaan eten.
We hadden wel eens korte gesprekjes op school en als we bij elkaar een kind ophaalden maar kenden elkaar niet echt.
Dus zijn we laatst samen uit eten gegaan en dat was hardstikke leuk.
Binnenkort doe ik weer zo'n etentje en er heeft zich al een andere moeder ook aangemeld. Succesformule dus.
Lekker wijntje erbij en al snel toch een beetje de diepte in.
Wie weet iets voor jou?
Je hebt het steeds over mensen waar je niet mee hebt of niets mee kan.
Je bent dus heel kritisch.Aan de andere kant wil je gewoon een kletsje op het schoolplein.
Dus wat je precies wilt weet ik niet.
Maar wat betreft de school.
Ik heb veel vrienden en een groot sociaal leven, maar op school was ik een leek.
Omdat ik me hier niet prettig bij voel heb ik meteen in de eerste maand na de vakantie actie ondernomen.
Ik heb de moeders van de 'vriendinnetjes" van mijn dochter gevraagd samen te gaan eten.
We hadden wel eens korte gesprekjes op school en als we bij elkaar een kind ophaalden maar kenden elkaar niet echt.
Dus zijn we laatst samen uit eten gegaan en dat was hardstikke leuk.
Binnenkort doe ik weer zo'n etentje en er heeft zich al een andere moeder ook aangemeld. Succesformule dus.
Lekker wijntje erbij en al snel toch een beetje de diepte in.
Wie weet iets voor jou?
donderdag 8 oktober 2009 om 19:25
Erg cliche en makkelijk gezegd maar als je echt contacten wilt opdoen dan zal je toch bepaalde drempels moeten nemen, hoe lastig en eng je dat misschien ook vindt maar je zal zelf actie moeten ondernemen, dat realiseer je jezelf ook natuurlijk. Je geeft aan dat je in kranten ook kijkt naar cursussen maar dat ze je niet aanspreken, waarom spreken ze je niet aan? soms kan het heel verfrissend zijn om iets te doen waar je in eerste instantie niet zo snel aan zou denken, en is het niks dan is het niks maar dan heb je het geprobeerd en dan kom je wat meer onder de mensen waar door het bij de volgende cursus wellicht wat makkelijker gaat om mensen te ontmoeten. Er zijn tegenwoordig genoeg beginnerscursussen op welk vlak dan ook, van creatief tot spiritueel, van sport tot noem het maar op. Zou zeggen probeer gewoon wat en probeer niet gelijk te hoge verwachtingen te hebben.
Succes
Succes
donderdag 8 oktober 2009 om 19:44
Een collega van mij heeft zich ingeschreven bij :
www.nieuwemensenlerenkennen.nl en is daar super enthousiast over. Allemaal mensen die het gewoon leuk vinden om met mensen die ze niet kennen uit te gaan, te koken, te wandelen etc.. Voor ieder wat wils. Als je naar de website gaat lijkt het eerst een beetje een soort party site, maar er zijn ook mensen die in kleine groepjes afspreken of 1 op 1.
Ik begrijp je verder heel goed. Heb ook een periode gehad waar mijn sociale leven niet optimaal was. Ik had wel een aantal goede vrienden uit mijn verleden. Toen ik bij mijn huidige baan ging werken bleken daar een aantal collega's te zitten die nu mijn vrienden zijn geworden, goede vrienden. Dit heeft wel veel tijd gekost, ik ben nogal moeilijk te leren kennen. Ik denk dat ik daar minstens een jaar werkte toen ik voorstelde tegen een collega om een keer naar een musea te gaan ( gemeenschappelijke interesse ) dat was zo gezellig dat we daarna gingen lunchen en zo is het verder gegaan. Zo is het ook met vier andere collega's gegaan. Twee daarvan hebben een andere baan, maar het contact is zeker niet minder geworden. Dus misschien zitten er mensen op het werk waar je iets leuks mee kan doen??
www.nieuwemensenlerenkennen.nl en is daar super enthousiast over. Allemaal mensen die het gewoon leuk vinden om met mensen die ze niet kennen uit te gaan, te koken, te wandelen etc.. Voor ieder wat wils. Als je naar de website gaat lijkt het eerst een beetje een soort party site, maar er zijn ook mensen die in kleine groepjes afspreken of 1 op 1.
Ik begrijp je verder heel goed. Heb ook een periode gehad waar mijn sociale leven niet optimaal was. Ik had wel een aantal goede vrienden uit mijn verleden. Toen ik bij mijn huidige baan ging werken bleken daar een aantal collega's te zitten die nu mijn vrienden zijn geworden, goede vrienden. Dit heeft wel veel tijd gekost, ik ben nogal moeilijk te leren kennen. Ik denk dat ik daar minstens een jaar werkte toen ik voorstelde tegen een collega om een keer naar een musea te gaan ( gemeenschappelijke interesse ) dat was zo gezellig dat we daarna gingen lunchen en zo is het verder gegaan. Zo is het ook met vier andere collega's gegaan. Twee daarvan hebben een andere baan, maar het contact is zeker niet minder geworden. Dus misschien zitten er mensen op het werk waar je iets leuks mee kan doen??
donderdag 8 oktober 2009 om 20:21
@Kastanjez, Ja vriendschapscursussen bestaan. Ze worden geloof ik door het rode kruis gegeven voor mensen met een klein netwerk. Nee, ik weet dat het niet zielig is (vandaar mijn aanhalingstekens), maar ik weet uit ervaring dat gedwongen 5 kletspraatjes met de buurvrouw afstrepen voor de cursusjuf voor mij dus niet werkt. Het is ook niet dat ik verlegen ben. Ik praat makkelijk met mensen, durf voor groepen te spreken, ben op het werk regelmatig voorzitter van de vergadering (omdat de collega's dit niet durven). Ik vind het gewoon heel naar dat uit die oppervlakkige praatjes nooit wat meer komt. Zo weinig dat ik nu dus zelfs die praatjes niet meer heb.
@Neele, misschien ben ik inderdaad kieskeurig, maar waarom zou dat niet mogen? Ik heb al vertelt dat ik al zo'n drie jaar dagelijks op dat schoolplein sta zonder contacten. Ik zou niet weten hoe ik dan nu ineens mezelf in zo'n groepje moet wringen.
@cappi, een aantal jaar geleden heb ik bijvoorbeeld eens een cursus creaitef schrijven gedaan. Op zich heel leuk, maar de andere cursisten die waren ten eerste allemaal minstens 20 jaar ouder dan ik (ik ben 30). Niet dat zij daarom niet interessant zouden zijn hoor, maar er zat gewoon best een generatiekloof tussen. Leuk genoeg voor tijdens een cursus, maar te weinig overeenkomsten voor meer. Dan ben ik bang dat op zo'n theater- of fotografiecursus ook zoveel ouderen zitten, waar ik weer niks mee heb.
@avaeyebrow, ik heb inderdaad wel wat collega's waar ik het wel mee kan vinden. Ik hoop dat dat misschien uitgroeit tot wat meer.
Inderdaad, na een aantal slechte ervaringen wordt het steeds moeilijker om er positief op af te stappen en ja, ik ben kritisch. Toch ga ik die kieskeurigheid niet helemaal loslaten; dat zou pas wanhopig zijn...je vastklampen aan de eerste de beste die een vriendelijk woord tegen je spreekt.
@Neele, misschien ben ik inderdaad kieskeurig, maar waarom zou dat niet mogen? Ik heb al vertelt dat ik al zo'n drie jaar dagelijks op dat schoolplein sta zonder contacten. Ik zou niet weten hoe ik dan nu ineens mezelf in zo'n groepje moet wringen.
@cappi, een aantal jaar geleden heb ik bijvoorbeeld eens een cursus creaitef schrijven gedaan. Op zich heel leuk, maar de andere cursisten die waren ten eerste allemaal minstens 20 jaar ouder dan ik (ik ben 30). Niet dat zij daarom niet interessant zouden zijn hoor, maar er zat gewoon best een generatiekloof tussen. Leuk genoeg voor tijdens een cursus, maar te weinig overeenkomsten voor meer. Dan ben ik bang dat op zo'n theater- of fotografiecursus ook zoveel ouderen zitten, waar ik weer niks mee heb.
@avaeyebrow, ik heb inderdaad wel wat collega's waar ik het wel mee kan vinden. Ik hoop dat dat misschien uitgroeit tot wat meer.
Inderdaad, na een aantal slechte ervaringen wordt het steeds moeilijker om er positief op af te stappen en ja, ik ben kritisch. Toch ga ik die kieskeurigheid niet helemaal loslaten; dat zou pas wanhopig zijn...je vastklampen aan de eerste de beste die een vriendelijk woord tegen je spreekt.
donderdag 8 oktober 2009 om 20:35
Nunja,
Als je op basis van 1 cursus in het verleden er al automatisch vanuit gaat dat het bij andere cursussen ook zo gaat, dan schiet het niet op natuurlijk. Ik heb een beetje het idee dat je er al op voorhand negatief instaat. Mbt fotografiecursus die zijn erg populair bij leeftijdsgenoten is mijn ervaring, wil het zelf ook gaan doen alleen staat m'n budget het even niet toe. Ten tweede wat maakt de in jouw ogen generatiekloof uit, dan heb je misschien een leuk contact met iemand die 10 jaar ouder is, leuke contacten hoeven toch niet perse leeftijdsgebonden te zijn?
Als je op basis van 1 cursus in het verleden er al automatisch vanuit gaat dat het bij andere cursussen ook zo gaat, dan schiet het niet op natuurlijk. Ik heb een beetje het idee dat je er al op voorhand negatief instaat. Mbt fotografiecursus die zijn erg populair bij leeftijdsgenoten is mijn ervaring, wil het zelf ook gaan doen alleen staat m'n budget het even niet toe. Ten tweede wat maakt de in jouw ogen generatiekloof uit, dan heb je misschien een leuk contact met iemand die 10 jaar ouder is, leuke contacten hoeven toch niet perse leeftijdsgebonden te zijn?
donderdag 8 oktober 2009 om 20:41
Nunja, ik weet nog steeds niet of je nou vriendschap wil of gewoon een kletsje.
Dat laatste kan je ook hier van het forum halen.
Wij hebben volgende week weer een borrel met amsterdamse forumsters.
Hebben we eerder gedaan en is echt leuk.
Geen verplichtingen maar gewoon slap ouwehoeren over van alles en nog wat.
Echte vriendschappen kan je geloof ik ook hier opdoen.
Ik heb een cluppie waar ik al een paar jaar mee forum en die voelen wel als echte vriendinnen nu.
We weten zo veel van elkaar. Als we elkaar in het eggie zien voelt het ook heel vertrouwd. Maar vriendschap kost tijd en inlevingsvermogen. Dat doe je niet 123.
Jij moet in alle gevallen zelf initiatief nemen. Niemand zit op jou te wachten (of op mij of op wie dan ook) dus zal het van jou uit moeten komen.
Succes!
Dat laatste kan je ook hier van het forum halen.
Wij hebben volgende week weer een borrel met amsterdamse forumsters.
Hebben we eerder gedaan en is echt leuk.
Geen verplichtingen maar gewoon slap ouwehoeren over van alles en nog wat.
Echte vriendschappen kan je geloof ik ook hier opdoen.
Ik heb een cluppie waar ik al een paar jaar mee forum en die voelen wel als echte vriendinnen nu.
We weten zo veel van elkaar. Als we elkaar in het eggie zien voelt het ook heel vertrouwd. Maar vriendschap kost tijd en inlevingsvermogen. Dat doe je niet 123.
Jij moet in alle gevallen zelf initiatief nemen. Niemand zit op jou te wachten (of op mij of op wie dan ook) dus zal het van jou uit moeten komen.
Succes!
donderdag 8 oktober 2009 om 22:26
