Bipolair- zelfzorg wat is nu goed?

Achtergrond: Zo´n 15 jaar geleden heb ik een diagnose bipolair 2 gekregen. Nooit medicijnen daarvoor gehad, wel citalopram in perioden bij depressies. De hypomane fase nooit serieus genomen, tot ongeveer een jaar geleden- probeer nu ook zelfzorg toe te passen bij de ´ups´. Heb sinds een jaar toegang tot psycholoog eens in 8 weken voor vinger aan de pols, heel fijn. Citalopram gestopt in overleg met psychiater tijdens hypomane periode. Nu sinds 6 maanden zonder medicijnen, afspraak met psychiater is dat als er een depressie of hypomanie komt overleggen we wat op dat moment het slimste is en of we medicijnen gaan testen die meer gericht zijn op bipolariteit. Voel weerstand en angst daartegen wegens de bijwerkingen. Heb een signaleringsplan en herken wanneer ik afsteven op depressie. Mijn leven is vol, met kleine kinderen, drukke leuke baan plus eigen bedrijf en relatie die in fases veel stress met zich meebrengt. Veel stress in het leven in het algemeen.

Nu: ben wankel, negatieve gedachten over mezelf, wil niet gaan slapen, wordt vroeg wakker en pieker. Moe. Huilerig. Af en toe versteend op de bank. Alles kost moeite. Ben sinds maandag weer begonnen te werken na de vakantie. Dat gaat op zich wel. Maar vandaag is mijn ´vrije´ dag waarin ik aan mijn bedrijf werk en zonder externe prikkels en met het gevoel dat ik alles slecht doe en iedereen me vast heel stom vind en dat ik totaal mislukt ben en een hele slechte moeder enz enz enz - enfijn, het is moeilijk. En ik weet niet waar ik goed aan doe nu qua voorkomen dat ik dieper wegzak (oftewel: er niet meer willen zijn, niet meer kunnen werken, alleen maar in bed liggen, etc.).

Wat ik heb gedaan: psych bellen (vrijdag afspraak), man, beste vriendin en werkgever op de hoogte stellen dat ik wegzak (dat helpt altijd, als ik er open over kan zijn, dat ik het weer even zwaar heb, haalt iets van de druk weg). Donderdag de hele dag in bed gelegen. Vrijdag mezelf gedwongen even te wandelen/ naar buiten, verder niks. Geprobeerd om even niet te denken aan alles wat ´moet´, al die eindeloze lijsten met dingen die gefixt, opgelost, doorgeduwd moeten worden, maar alleen de basisdingen- kids, eten, drinken, naar buiten, niet te laat naar bed (moeilijk- wil mezelf verdoven, eindeloos series kijken om niet in mijn eigen leven te hoeven zijn), gewoon naar t werk (want ritme en positieve leuke collega´s).

Maar nu dan? Vandaag? Ik wil in bed kruipen en er niet meer uitkomen. Maar alles loopt dan in de soep. Of zo: Ochtend (moeilijkst) even rust, filmpje kijken, en vanmiddag het hoogstnodige? Morgen ga ik weer naar het werk, vrijdag werk ik weer thuis, zaterdag werk ik buitenshuis een deel van de dag.

Willen jullie even met me meedenken?