Psyche
alle pijlers
Borderline, alles verpest, hoe verder??
donderdag 2 februari 2017 om 22:04
Een enorm lang verhaal, maar waar het op neerkomt is dat ik het finaal verprutst heb, en dat is nog zacht uitgedrukt.
In het kort (doe mijn best).
Jaren geleden lange relatie gehad. Met iemand die me lichamelijk en geestelijk stukmaakte. Dagenlang negeren/ onzeker laten voelen/ niks goed kunnen doen/ negatief zijn/ kleineren/ en slaan/ schoppen. Uiteindelijk ervan losgekomen, hulp gezocht middels EMDR therapie. De wijde wereld weer ingegaan met zachtjes in mijn oor gefluisterd de stempel; Borderline/ Persoonlijkheidstoornis.
Dat laatste is nooit echt tot me door gedrongen.
Jaren later nieuwe partner leren kennen, iemand van vroeger, 18 jaar niet gezien en de vlam in de pan. Twee kindjes, met wie het geweldig klikte. Voelde zowat als eigen. Ze vonden me de liefste bonusmama, we waren gek op elkaar. Zagen elkaar elke week drie dagen, dan waren ze bij ons nml. We zijn gaan samenwonen en in totaal heb ik zo'n 14 maanden de kindjes in mijn leven gehad, en mijn partner dik 1,5 jaar. So far so good. Zijn ex is nogal een dwingelandje. Wil alles regelen voor mijn partner, heeft altijd wat te klagen, en toen ze lucht kreeg van me was het hek van de dam. Tuurlijk had ik mijn mening en gedachtes bij haar, maar ik ben nooit tov de kindjes negatief geweest over hun mama. Andersom zij wel over mij. Niks was goed, altijd commentaar, en tussen haar en mijn vriend zakte het ook tot het nulpunt. Ze schold hem uit, dreigde met van alles, etc etc. Zoals gezegd, een dwingend type en daar ze de grip verloor maakte ze gekke bokkensprongen.
Ik had een kinderwens, vriend niet meer. Ik had me daar bij neergelegd maar ik worstelde nog wel in mijn hoofd. Daardoor best vaak strubbelingen, dan exlief erbij...ik trok het soms niet meer. Dat is al vrij vroeg in onze relatie begonnen.
Wat is nu het geval. Toen ik nog niet bij mijn vriend woonde hadden we eens een cadeautje nodig. Op zijn naam besteld want ey, het moest op zijn adres binnenkomen en ik woonde er nog niet. Dom. Afterpay gedaan. Ook dom. Rekening kwam binnen, door alle ellende vergeten te betalen. Nog dommer. Ik dacht laat ik maar niks zeggen want dan zal ie wel boos zijn. Dat is nml de gedachte uit mijn verleden, als ik iets fout deed was alles bekeken en was het dikke ellende. Dus ik zei niks. Maar deze oen vergat te betalen. Zo is dat met drie rekeningen gebeurd en toen stond op een dag de deurwaarder op de stoep. Oeps. Toen durfde ik al helemaal niet meer. Snel de rekening betaald maar vriendlief was ondertussen ook aan het regelen en doen. Is er dus achtergekomen dat ik erachter zat en toen was het oorlog. We zijn dus nu sinds een paar dagen uit elkaar. Ik heb mijn spullen gepakt, en we zijn beide helemaal kapot.
Dat er iets niet goed met me is is nu wel gebleken. Maar ik heb hem zoveel pijn gedaan door mijn leugens, doordat ik hem kennelijk niet vertrouwde. Hij denkt zelfs dat onze liefde nep was. Maar ooohhhh wat had ik goud in handen en voel ik me verschrikkelijk.
De kindjes horen het dit weekend en ik kan ze waarschijnlijk niet eens zien. Hij wil het niet. Inmiddels boze ex op mijn nek omdat zij van mening is dat haar slechte contact met vriend mijn schuld is, maar dat heeft ze voor mijn tijd al veroorzaakt. Kortom het is een grote puinhoop en ik sta op de wachtlijst van het GGZ maar het is zoooolang wachten. Ik wil NU hulp. Praten. Info. Testen wat er gaande is met me. Of beter gezegd, zorgen dat dit nooit meer voorkomt.
Heeft er iemand raad? Tips? Sites? Er zijn door mij zoveel mensen stuk, en dat verdriet doet zoveel pijn. Ik heb zoveel fouten gemaakt maar zag het niet. En toen ik het zag durfde ik niet meer. Goed en kwaad gaat zo fout in mijn fout. Wie herkent dit? Of hoe uit dat zich bij andere mensen??
In het kort (doe mijn best).
Jaren geleden lange relatie gehad. Met iemand die me lichamelijk en geestelijk stukmaakte. Dagenlang negeren/ onzeker laten voelen/ niks goed kunnen doen/ negatief zijn/ kleineren/ en slaan/ schoppen. Uiteindelijk ervan losgekomen, hulp gezocht middels EMDR therapie. De wijde wereld weer ingegaan met zachtjes in mijn oor gefluisterd de stempel; Borderline/ Persoonlijkheidstoornis.
Dat laatste is nooit echt tot me door gedrongen.
Jaren later nieuwe partner leren kennen, iemand van vroeger, 18 jaar niet gezien en de vlam in de pan. Twee kindjes, met wie het geweldig klikte. Voelde zowat als eigen. Ze vonden me de liefste bonusmama, we waren gek op elkaar. Zagen elkaar elke week drie dagen, dan waren ze bij ons nml. We zijn gaan samenwonen en in totaal heb ik zo'n 14 maanden de kindjes in mijn leven gehad, en mijn partner dik 1,5 jaar. So far so good. Zijn ex is nogal een dwingelandje. Wil alles regelen voor mijn partner, heeft altijd wat te klagen, en toen ze lucht kreeg van me was het hek van de dam. Tuurlijk had ik mijn mening en gedachtes bij haar, maar ik ben nooit tov de kindjes negatief geweest over hun mama. Andersom zij wel over mij. Niks was goed, altijd commentaar, en tussen haar en mijn vriend zakte het ook tot het nulpunt. Ze schold hem uit, dreigde met van alles, etc etc. Zoals gezegd, een dwingend type en daar ze de grip verloor maakte ze gekke bokkensprongen.
Ik had een kinderwens, vriend niet meer. Ik had me daar bij neergelegd maar ik worstelde nog wel in mijn hoofd. Daardoor best vaak strubbelingen, dan exlief erbij...ik trok het soms niet meer. Dat is al vrij vroeg in onze relatie begonnen.
Wat is nu het geval. Toen ik nog niet bij mijn vriend woonde hadden we eens een cadeautje nodig. Op zijn naam besteld want ey, het moest op zijn adres binnenkomen en ik woonde er nog niet. Dom. Afterpay gedaan. Ook dom. Rekening kwam binnen, door alle ellende vergeten te betalen. Nog dommer. Ik dacht laat ik maar niks zeggen want dan zal ie wel boos zijn. Dat is nml de gedachte uit mijn verleden, als ik iets fout deed was alles bekeken en was het dikke ellende. Dus ik zei niks. Maar deze oen vergat te betalen. Zo is dat met drie rekeningen gebeurd en toen stond op een dag de deurwaarder op de stoep. Oeps. Toen durfde ik al helemaal niet meer. Snel de rekening betaald maar vriendlief was ondertussen ook aan het regelen en doen. Is er dus achtergekomen dat ik erachter zat en toen was het oorlog. We zijn dus nu sinds een paar dagen uit elkaar. Ik heb mijn spullen gepakt, en we zijn beide helemaal kapot.
Dat er iets niet goed met me is is nu wel gebleken. Maar ik heb hem zoveel pijn gedaan door mijn leugens, doordat ik hem kennelijk niet vertrouwde. Hij denkt zelfs dat onze liefde nep was. Maar ooohhhh wat had ik goud in handen en voel ik me verschrikkelijk.
De kindjes horen het dit weekend en ik kan ze waarschijnlijk niet eens zien. Hij wil het niet. Inmiddels boze ex op mijn nek omdat zij van mening is dat haar slechte contact met vriend mijn schuld is, maar dat heeft ze voor mijn tijd al veroorzaakt. Kortom het is een grote puinhoop en ik sta op de wachtlijst van het GGZ maar het is zoooolang wachten. Ik wil NU hulp. Praten. Info. Testen wat er gaande is met me. Of beter gezegd, zorgen dat dit nooit meer voorkomt.
Heeft er iemand raad? Tips? Sites? Er zijn door mij zoveel mensen stuk, en dat verdriet doet zoveel pijn. Ik heb zoveel fouten gemaakt maar zag het niet. En toen ik het zag durfde ik niet meer. Goed en kwaad gaat zo fout in mijn fout. Wie herkent dit? Of hoe uit dat zich bij andere mensen??
donderdag 2 februari 2017 om 22:09
donderdag 2 februari 2017 om 22:16
Het ging om een bedrag van 18 euro, eentje van 30 euro en eentje van 120 euro. Uiteraard allemaal opgelopen!! Vertrouwen is hem alles waard, en het feit dat ik al lange tijd glashard loog en niet eerlijk durfde te zijn, de strubbelingen etc...maakte dat het vertrouwen volledig weg was.
Huisarts vandaag weer gesproken maar er is geen andere manier dan wachten wachten wachten en ondertussen kalmeringsmedicijnen. Ene moment gaat wat beter dan de andere, maar ben vooral enorm verdrietig. Dit was echt liefde tussen ons, het klopte, alles klopte. Maar er brak me zoveel op, dat voelde hij, maar doordat ik nooit iets zei is alles stukgegaan. Dat is eigenlijk in Het kort wat gaande is...
Huisarts vandaag weer gesproken maar er is geen andere manier dan wachten wachten wachten en ondertussen kalmeringsmedicijnen. Ene moment gaat wat beter dan de andere, maar ben vooral enorm verdrietig. Dit was echt liefde tussen ons, het klopte, alles klopte. Maar er brak me zoveel op, dat voelde hij, maar doordat ik nooit iets zei is alles stukgegaan. Dat is eigenlijk in Het kort wat gaande is...
donderdag 2 februari 2017 om 22:17
Heb hulp gezocht bij het GGZ en maatschappelijk werk ivm financiën. Ik moet tot de kern gaan denk ik, waar het probleem zit. Wanneer ik zo stom ga handelen en waardoor. En dat dus signaleren en dan ingrijpen. Ik denk dat dat de enige oplossing is. Maar die wachttijd is zo ongelooflijk vervelend...iemand tips??
donderdag 2 februari 2017 om 22:21
Ik zou bij de huisarts idd om een (aantal) gesprek(ken) vragen met de POH GGZ.
Dit klinkt mij in de oren als van twee kanten niet handig aangepakt. Jij had natuurlijk die rekeningen moeten betalen en misschien ook niet op zijn naam moeten bestellen (je kunt iets ook op jouw naam naar een ander adres sturen, dan zet je er 'p/a', oftewel per adres op/bij). Maar ik vind hem wel heel heftig reageren. Was er al een vertrouwensprobleempje? Of heeft hij een knauw gekregen van ex?
Misschien is het een idee om nog een keer met hem in gesprek te gaan als jullie rustiger zijn geworden. Dan kunnen jullie het uitpraten en dan ieder je eigen brokstukken gaan lijmen, maar dan is het in ieder geval rustiger/beter afgesloten.
Dit klinkt mij in de oren als van twee kanten niet handig aangepakt. Jij had natuurlijk die rekeningen moeten betalen en misschien ook niet op zijn naam moeten bestellen (je kunt iets ook op jouw naam naar een ander adres sturen, dan zet je er 'p/a', oftewel per adres op/bij). Maar ik vind hem wel heel heftig reageren. Was er al een vertrouwensprobleempje? Of heeft hij een knauw gekregen van ex?
Misschien is het een idee om nog een keer met hem in gesprek te gaan als jullie rustiger zijn geworden. Dan kunnen jullie het uitpraten en dan ieder je eigen brokstukken gaan lijmen, maar dan is het in ieder geval rustiger/beter afgesloten.
donderdag 2 februari 2017 om 22:21
donderdag 2 februari 2017 om 22:23
quote:19791979 schreef op 02 februari 2017 @ 22:17:
Heb hulp gezocht bij het GGZ en maatschappelijk werk ivm financiën. Ik moet tot de kern gaan denk ik, waar het probleem zit. Wanneer ik zo stom ga handelen en waardoor. En dat dus signaleren en dan ingrijpen. Ik denk dat dat de enige oplossing is. Maar die wachttijd is zo ongelooflijk vervelend...iemand tips??Klinkt alsof je baat hebt bij de VERS-training, en daar ook voor open staat. Dat kan idd via een GGZ-instelling, maar je zou ook kunnen kijken of een vrijgevestigde psycholoog/psychiater je hierbij kan helpen.
Heb hulp gezocht bij het GGZ en maatschappelijk werk ivm financiën. Ik moet tot de kern gaan denk ik, waar het probleem zit. Wanneer ik zo stom ga handelen en waardoor. En dat dus signaleren en dan ingrijpen. Ik denk dat dat de enige oplossing is. Maar die wachttijd is zo ongelooflijk vervelend...iemand tips??Klinkt alsof je baat hebt bij de VERS-training, en daar ook voor open staat. Dat kan idd via een GGZ-instelling, maar je zou ook kunnen kijken of een vrijgevestigde psycholoog/psychiater je hierbij kan helpen.
donderdag 2 februari 2017 om 22:25
O, en als het vanavond te hoog oploopt: bellen met sensoor! https://sensoor.nl/
donderdag 2 februari 2017 om 22:28
Het is stom, ik weet het. Op moment van....nul kwaad in gezien. Op moment van rekening denken shit!!!!! Niks zeggen en regelen. Maar dan gebeurde er altijd wel wat, ik die makkelijk dacht; komt morgen wel...
Keer op keer op keer.
Ik weet dat het slecht is en stom. En mijn vriend zijn vertrouwen is inderdaad keihard beschaamd door zijn ex. Eigenlijk was dat de enige regel tussen ons: eerlijk zijn, vertrouwen. En dat heb ik kapot gemaakt. Niet bewust, besef kwam later. Een "gezond" iemand denkt na. Duikt achter de computer en bedenkt hoe en wat. Ik dus niet, ik handel meteen.
Lastig te snappen misschien voor niet Borderliners, snap ik helemaal, maar voor mij keiharde werkelijkheid.
Alles zal ik doen om beter te worden. Ik wil leren die signalen van eventueel misgaan op te vangen, dan om hulp te vragen, zodat dit nooooooit meer gebeuren zal. Voor nu draag ik een hele hoop verdriet van heel veel mensen op mijn schouders en dat is ronduit K**
Keer op keer op keer.
Ik weet dat het slecht is en stom. En mijn vriend zijn vertrouwen is inderdaad keihard beschaamd door zijn ex. Eigenlijk was dat de enige regel tussen ons: eerlijk zijn, vertrouwen. En dat heb ik kapot gemaakt. Niet bewust, besef kwam later. Een "gezond" iemand denkt na. Duikt achter de computer en bedenkt hoe en wat. Ik dus niet, ik handel meteen.
Lastig te snappen misschien voor niet Borderliners, snap ik helemaal, maar voor mij keiharde werkelijkheid.
Alles zal ik doen om beter te worden. Ik wil leren die signalen van eventueel misgaan op te vangen, dan om hulp te vragen, zodat dit nooooooit meer gebeuren zal. Voor nu draag ik een hele hoop verdriet van heel veel mensen op mijn schouders en dat is ronduit K**
donderdag 2 februari 2017 om 22:30
quote:Uiltje66 schreef op 02 februari 2017 @ 22:23:
Pinda-Kaas ze is vraagt om advies om hoe de periode tot behandeling te overbruggen.sorry hoor het zijn oprechte vragen, bijvoorbeeld omdat TO dit lijkt toe te bedelen aan borderline terwijl ik me afvraag of dat er per se mee te maken heeft. en als dat wel zo is dan heeft de vriend van TO nogal verkeerd gereageerd, waardoor ik me weer afvraag of hij weet dat TO een persoonlijkheidsstoornis heeft. of heb je nooit een echte diagnose gekregen TO? (sorry uiltje weer een vraag)
Pinda-Kaas ze is vraagt om advies om hoe de periode tot behandeling te overbruggen.sorry hoor het zijn oprechte vragen, bijvoorbeeld omdat TO dit lijkt toe te bedelen aan borderline terwijl ik me afvraag of dat er per se mee te maken heeft. en als dat wel zo is dan heeft de vriend van TO nogal verkeerd gereageerd, waardoor ik me weer afvraag of hij weet dat TO een persoonlijkheidsstoornis heeft. of heb je nooit een echte diagnose gekregen TO? (sorry uiltje weer een vraag)
donderdag 2 februari 2017 om 22:33
Geen probleem. Vragen staat vrij
Mijn vriend wist er niet van. Ik heb er tijden geen last van gehad, en heb het nooit verteld uit toch een stukje schaamte. Vorige partner verklaarde me altijd voor gek, lachte me uit etc. Nu weet ik wel dat mijn vriend dat nooit had gedaan, maar toch wilde ik dat risico niet nemen. Ik wil me ook zeker niet achter borderline verschuilen, maar ik denk dat alles in verbinding staat met elkaar en wil daar dus heel graag SNEL hulp bij. Zelfs de betalende psychologen zitten voorlopig vol...wat dat betreft is het hoer bagger geregeld
Mijn vriend wist er niet van. Ik heb er tijden geen last van gehad, en heb het nooit verteld uit toch een stukje schaamte. Vorige partner verklaarde me altijd voor gek, lachte me uit etc. Nu weet ik wel dat mijn vriend dat nooit had gedaan, maar toch wilde ik dat risico niet nemen. Ik wil me ook zeker niet achter borderline verschuilen, maar ik denk dat alles in verbinding staat met elkaar en wil daar dus heel graag SNEL hulp bij. Zelfs de betalende psychologen zitten voorlopig vol...wat dat betreft is het hoer bagger geregeld
donderdag 2 februari 2017 om 22:34
quote:19791979 schreef op 02 februari 2017 @ 22:28:
Het is stom, ik weet het. Op moment van....nul kwaad in gezien. Op moment van rekening denken shit!!!!! Niks zeggen en regelen. Maar dan gebeurde er altijd wel wat, ik die makkelijk dacht; komt morgen wel...
Keer op keer op keer.
Ik weet dat het slecht is en stom. En mijn vriend zijn vertrouwen is inderdaad keihard beschaamd door zijn ex mij. Eigenlijk was dat de enige regel tussen ons: eerlijk zijn, vertrouwen. En dat heb ik kapot gemaakt. Niet bewust, besef kwam later. Een "gezond" iemand denkt na. Duikt achter de computer en bedenkt hoe en wat. Ik dus niet, ik handel meteen.
Lastig te snappen misschien voor niet Borderliners, snap ik helemaal, maar voor mij keiharde werkelijkheid.
Alles zal ik doen om beter te worden. Ik wil leren die signalen van eventueel misgaan op te vangen, dan om hulp te vragen, zodat dit nooooooit meer gebeuren zal. Voor nu draag ik een hele hoop verdriet van heel veel mensen op mijn schouders en dat is ronduit K**Je handelt niet meteen want iemand die meteen handelt had die nota gelijk betaald. Jij steekt liever je kop in het zand, als ik niets zeg dan bestaat het niet.
Het is stom, ik weet het. Op moment van....nul kwaad in gezien. Op moment van rekening denken shit!!!!! Niks zeggen en regelen. Maar dan gebeurde er altijd wel wat, ik die makkelijk dacht; komt morgen wel...
Keer op keer op keer.
Ik weet dat het slecht is en stom. En mijn vriend zijn vertrouwen is inderdaad keihard beschaamd door zijn ex mij. Eigenlijk was dat de enige regel tussen ons: eerlijk zijn, vertrouwen. En dat heb ik kapot gemaakt. Niet bewust, besef kwam later. Een "gezond" iemand denkt na. Duikt achter de computer en bedenkt hoe en wat. Ik dus niet, ik handel meteen.
Lastig te snappen misschien voor niet Borderliners, snap ik helemaal, maar voor mij keiharde werkelijkheid.
Alles zal ik doen om beter te worden. Ik wil leren die signalen van eventueel misgaan op te vangen, dan om hulp te vragen, zodat dit nooooooit meer gebeuren zal. Voor nu draag ik een hele hoop verdriet van heel veel mensen op mijn schouders en dat is ronduit K**Je handelt niet meteen want iemand die meteen handelt had die nota gelijk betaald. Jij steekt liever je kop in het zand, als ik niets zeg dan bestaat het niet.
donderdag 2 februari 2017 om 22:36
donderdag 2 februari 2017 om 22:40
quote:19791979 schreef op 02 februari 2017 @ 22:33:
Geen probleem. Vragen staat vrij
Mijn vriend wist er niet van. Ik heb er tijden geen last van gehad, en heb het nooit verteld uit toch een stukje schaamte. Vorige partner verklaarde me altijd voor gek, lachte me uit etc. Nu weet ik wel dat mijn vriend dat nooit had gedaan, maar toch wilde ik dat risico niet nemen. Ik wil me ook zeker niet achter borderline verschuilen, maar ik denk dat alles in verbinding staat met elkaar en wil daar dus heel graag SNEL hulp bij. Zelfs de betalende psychologen zitten voorlopig vol...wat dat betreft is het hoer bagger geregeld
ik denk niet dat je je achter je borderline verschuilt
dat hij er niet van wist verheldert het verhaal voor mij wel, dankjewel voor je antwoord
ik vind het heel erg voor je hoe het gelopen is
hebben ze een indicatie gegeven hoelang je moet wachten? (misschien heb ik er over heen gelezen) weet je ongeveer wat voor periode je moet overbruggen?
Geen probleem. Vragen staat vrij
Mijn vriend wist er niet van. Ik heb er tijden geen last van gehad, en heb het nooit verteld uit toch een stukje schaamte. Vorige partner verklaarde me altijd voor gek, lachte me uit etc. Nu weet ik wel dat mijn vriend dat nooit had gedaan, maar toch wilde ik dat risico niet nemen. Ik wil me ook zeker niet achter borderline verschuilen, maar ik denk dat alles in verbinding staat met elkaar en wil daar dus heel graag SNEL hulp bij. Zelfs de betalende psychologen zitten voorlopig vol...wat dat betreft is het hoer bagger geregeld
ik denk niet dat je je achter je borderline verschuilt
dat hij er niet van wist verheldert het verhaal voor mij wel, dankjewel voor je antwoord
ik vind het heel erg voor je hoe het gelopen is
hebben ze een indicatie gegeven hoelang je moet wachten? (misschien heb ik er over heen gelezen) weet je ongeveer wat voor periode je moet overbruggen?
donderdag 2 februari 2017 om 22:45
Ik had hem alles gewoon moeten vertellen. De makkelijkste persoon om eerlijk tegen te zijn. Helaas deed ik dat niet. Ik was gelukkig en ach af en toe een rotmomentje wuifde ik steeds snel weg. Stom stom stom!!!! Maar het was angst. Angst wat hij ervan zou vinden. En dan ga je fouten maken, zit je verstrikt en durf je helemaal niet meer. Alles op zn kop en einde relatie.
Ik moet een week of zes wachten en dat voelt mij voor heeeeeeeel erg lang. Ben dus zoekende op internet maar kom geen steek verder....
Ik moet een week of zes wachten en dat voelt mij voor heeeeeeeel erg lang. Ben dus zoekende op internet maar kom geen steek verder....
